Minnaar deel 26

18-09-2014 16:34 3011 berichten
Al 25 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoelt voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijfsters, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.



quote:hint schreef op 20 september 2014 @ 16:44:

Interessant Roodkapje. Soms denk ik ook wel eens dat sommige vrouwen van de drama houden en de rollercoaster vasthouden of er (onbewust) naar op zoek gaan. Zolang ze maar met de drama bezig zijn worden ze bezig en actief gehouden. Dan wordt je niet geconfronteerd met de rust en sereenheid die het leven biedt. Even stil staan en vrede hebben dat jezelf en alles om je heen goed genoeg is. Want misschien zijn ze niet blij wat ze dan aantreffen? Ik zeg niet dat alle vreemdgaanders zo zijn overigens! Ook gewoon een gedachtekronkel. Heel mooi hint. Mindful. Als je niet oppast heb je voor die paar uurtjes ongeremde lol idd heel wat "drama" in de rest van je leven te pakken. Die dan natuurlijk weer fijn als bliksemafleider kan dienen voor wat er bij jou zelf ontbreekt.

Ik vond dit in elk geval een verhelderende zomer.
Alle reacties Link kopieren
roodkapje@ Je gedachte over minnaar keuze en nr 1 keuze ( niet beschikbaar als relatie, nr 1 met label) heb ik eerder over lopen denken. Mijn bewuste keus naast nr 1 voor een minnaar die getrouwd is maakt hem voor een deel onbereikbaar. Hier koos ik al voor een onmogelijke liefde door wel mijn hart te openen , me volledig over te geven met de wetenschap dat dit helemaal niet zo beantwoord zou kunnen worden. De pijn van de bevestiging van afwijzing op mijn persoon en van mijn liefde , hebben me ook doen beseffen dat mijn diepere motivatie voor de minnaar anders was dan ik aanvankelijk dacht. Met mijn nr 1 ben is er ook geen sprake geweest van een gelijkwaardige relatie en heb ik ooit gekozen voor een man met een pittig label welke op relationeel gebied ergens ook onbereikbaar is. Het zijn rare patronen welke vaak gebouwd worden in de jeugd. En hechting en vertrouwen zijn wel een flink issue in mijn leven.
En Loui: ook de minnaar die we kiezen heeft veelal issues hè. Een notoire vreemdganger bijvoorbeeld. Of diver's fetishman: schuld en schaamte. Op de overgave, die menig minnaar net zo goed ervaart tijdens de bubbel, gaat dan nadien razendsnel een deksel.
@Louilou : herkenbaar. Niet dat zelfkennis alles oplost maar bied me wel inzicht in mijn eigen patronen en valkuilen en soms ook een stukje zelfacceptatie :-)
@anouk: idd!
Alle reacties Link kopieren
Ik zet zelf geen druk op hem.



Ik geloof echt wel dat hij het binnenkort zal zeggen aan zijn partner. Ik heb er vertrouwen in.



Hij heeft zeker en vast al gesprekken met haar gevoerd. Maar zij gelooft er geen snars van dat hij iemand anders zou hebben. Ze denkt dat hij het enkel zegt om aandacht te trekken.

Hij zal wat harder moeten zijn tegen haar wil hij zijn boodschap overgebracht krijgen, en dat is niet evident om dat zo op een twee drie te doen.
Nell, ik begrijp best dat je geen druk op wil leggen want de keuze om te gaan of blijven moet uit vrije wil genomen worden. Dat begrijp ik.



Maar geloof je echt serieus wat je schrijft over dat hij gezegd zou hebben een ander te hebben, zij het niet gelooft en dat hij daarom er nog is? Serieus? Kom op, beetje realiteitszin. "Hey, Marietje, ik wil je eerlijk zeggen dat ik een ander heb dus onze relatie is over." Zo moeilijk is dat niet hoor. En als ze dat niet gelooft dan gelooft ze het vast wel als ofwel hij het huis uit vertrekt ofwel hij haar uit zijn huis gooit (was zijn huis toch?).



Dat dit nieuws vertellen moeilijk is, lijkt me evident. Maar dat ze het niet gelooft en ze daarom nog bij elkaar zijn lijkt me er echt een voor de smoezenlijst.
De vraag over welke "functie" de minnaar heeft, vind ik een hele interessante.



Voor mij heeft BV ergens altijd de functie van spiegel en andersom ook.



(ingekort)



Als ik bij hem ben voelt het zoals thuis hoort te voelen maar het nooit gevoeld heeft: veilig, vertrouwd, onvoorwaardelijk. Hij is op emotioneel vlak mijn veilige haven en ik de zijne. Ik weet niet of dat een functie is maar dat is wel hoe het is.
Nell, die pleister moet eraf getrokken worden, wat Lena zegt. Hij is toch zo zeker dat hij met jou verder wil?



Ik lees uit jouw berichten trouwens ook angst voor wat er gaat komen. Nu je baby er is, hoeft het allemaal niet zo snel te gaan, schrijf je. Logisch, en verstandig. Maar hij trekt toch niet gelijk bij jou in als hij thuis weg is? Het hoeft toch ook niet snel te gaan, als hij maar duidelijkheid verschaft over wat hij wil. Hij heeft een paar dagen geleden pas voor het eerst gezegd dat hij van je houdt, als ik je goed begrijp.



Ik weet het niet, ik krijg er een vreemd gevoel bij.
Alle reacties Link kopieren
Nell, een beetje kerel met ballen die thuis weg wil gaat daar echt niet omheen lopen draaien zoals jouw minnaar lijkt te doen.



Anouk, wat bedoel jij met overgave?



Lena, zoek jij zelfverzekering in hem?

Verwacht jij van hem de zekerheid/veiligheid te krijgen die jij vroeger nooit hebt gehad?
volg je verstand, gebruik je gevoel
Sommige mensen zijn niet zo ik hou van jou-ig dus dat kan ik nog begrijpen.



Ook de angst vanuit Nell dat het opeens echt wordt en te snel gaat is heel logisch.



Zelfs je minnaar die misschien toch cold feet krijgt op het laatste moment zou logisch zijn.



Maar dan moet hij wel eerlijk zijn. "Hey, Nell...tja, ik vind het toch een beetje eng en twijfel nog." Dan kan je het erover hebben. Maar dit smoesje is echt niet eerlijk.



Overigens, als ze het toch al weet, kan je hem ook aanbieden haar even te bellen om de nodige duidelijkheid te verschaffen of langs te komen. Maar dat zal hij niet willen omdat het een smoes is.
Loui, weet je ook waarom je dan kiest voor emotioneel onbereikbare mannen? Is dat vanuit innerlijke zelfafwijzing en de overtuiging dat het toch niet voor jou weggelegd is/je dat niet verdient of voelt het ergens veilig dat je je dus nooit helemaal hoeft te geven aan ze? Of wat anders?
Waarom vraag je wat ik bedoel met overgave, HL?
Alle reacties Link kopieren
Omdat het voor iedereen wat anders kan betekenen.

Ik vraag mij af wat overgave voor jou betekent.
volg je verstand, gebruik je gevoel
quote:highlander schreef op 21 september 2014 @ 13:57:

Lena, zoek jij zelfverzekering in hem?

Verwacht jij van hem de zekerheid/veiligheid te krijgen die jij vroeger nooit hebt gehad?

Het zit hem in een stukje bevestiging: je bent goed zoals je bent.

Dat kennen we allebei niet en vinden we bij elkaar wel. En dat brengt een gevoel van veiligheid mee want ook als je een keertje boos bent op elkaar weet je dat het toch goed zit. Dat het veilig is grenzen aan te geven en dat je niet ten gevolge daarvan gelijk de ander kwijt bent. Dat ook jouw wensen belangrijk zijn en we rekening houden met elkaar. En dat wat er ook gebeurd, de liefde blijft. Dat kwetsbaar zijn en jezelf laten zien, inclusief donkere kanten, niet leidt tot afwijzing.
Alle reacties Link kopieren
Lena, dat is exact wat mijn moeder altijd zei tegen mij.

Jij bent goed genoeg met al jouw fouten.

Jij maakt fouten om te kunnen groeien.

Bijzonder dat jij aan die zelfacceptatie werkt met een minnaar.
volg je verstand, gebruik je gevoel
Ik ben eigenlijk heel benieuwd of en wat het voor jou betekent high. En of jij "overgave" ervaren hebt (met een minnares, je vrouw)?
Alle reacties Link kopieren
Anouk, eerlijk gezegd doe ik alles met overgave, met mijn volle aandacht.

Dus ja, als ik bij mijn vrouw was was ik helemaal bij haar.

Ben ik bij mijn minnares dan ben ik helemaal bij haar.

Mijn hoofd is waar mijn lijf is.



En nu jij.
volg je verstand, gebruik je gevoel
quote:highlander schreef op 21 september 2014 @ 14:19:

Lena, dat ik exact wat mijn moeder altijd zei tegen mij.

Jij bent goed genoeg met al jouw fouten.

Jij maakt fouten om te kunnen groeien.

Bijzonder dat jij aan die zelfacceptatie werkt met een minnaar.Niks bijzonders aan. Onlangs een boeiend college gehad van Prof. dr. ....in de klinische psychologie. Wij zijn per definitie relationele wezens HL. Hebben elkaar voortdurend nodig. Ook, nee juist om te leren en ons te ontwikkelen als individuen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga even in leesstand en bericht wel als er ontwikkelingen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Zelfacceptatie is toch iets wat in een gezonde ontwikkeling tijdens de kindertijd word geleerd?



Natuurlijk ben ik ook een sociaal wezen.

Het word een ander verhaal als je je hele ontwikkeling afhankelijk maakt van één ander.



Anouk, wat betekent overgave voor jou?
volg je verstand, gebruik je gevoel
Sterkte, Nell!
poef
anoniem_205971 wijzigde dit bericht op 21-09-2014 15:35
Reden: privacy
% gewijzigd
quote:highlander schreef op 21 september 2014 @ 14:23:

Anouk, eerlijk gezegd doe ik alles met overgave, met mijn volle aandacht.

Dus ja, als ik bij mijn vrouw was was ik helemaal bij haar.

Ben ik bij mijn minnares dan ben ik helemaal bij haar.

Mijn hoofd is waar mijn lijf is.



En nu jij. Jij kon die twee (werelden) dus goed met elkaar verenigen. In jouw geval ook niet zo vreemd, want er was openheid naar alle partijen. Zelfs intieme details over je vrijpartijen met je minnares kon je thuis delen.



Een vreemdganger die een langere affaire aangaat met een minn(a)ar(es) geeft zich ook met hoofd en lijf "over". Bij vrouwen komt oxytocine vrij, bij mannen vasopressine. Hormonen die verbondenheid oproepen. Maar de vreemdganger moet dat gevoel vervolgens toedekken, uitschakelen. En thuis de schijn ophouden.



Je splitst jezelf dus op.
Alle reacties Link kopieren
Openheid duurt het langst..... voor iedereen zal het anders zijn, maar een langdurige relatie met een minnares komt i.h.a. uit en kan veel kapot maken. In veel landen is het hebben van een 'minnares' of vriendin heel geaccepteerd en houdt het leven aangenaam en spannend!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven