Psyche
alle pijlers
Waarom moeten vegetariërs zich altijd zo verantwoorden?
zondag 21 september 2014 05:54
Ik eet vanaf mijn achtste geen vlees meer en vanaf mijn elfde geen vis. Ik ben dus sinds mijn elfde volledig vegetariër en ik ben nu vierentwintig. Al mijn leven lang krijg ik een salvo van vragen op me af als ik vertel vegetariër te zijn, en ik vertel dit alleen maar op het moment dat dit ter sprake komt. Als ik bij iemand ga eten bijvoorbeeld. Of als ik uit eten ga en ik eet zelf geen vlees. Of als het over vlees in het algemeen gaat. Hoe dan ook, het komt niet in veel gevallen ter sprake, maar op een gegeven moment komt het in bepaalde contacten dus wel ter sprake. En altijd die vragen.
"Waarom ben je vegetariër?" Oké, logisch. "Oh, maar draag je dan ook geen leer?" Nee. "Soja is hartstikke slecht voor het milieu en de boeren!" Ik eet en drink geen soja. "Eet je wel kaas?" "Heb je een auto?" Allemaal vragen die ik vaak kan tackelen, maar zelfs als ik dit niet zou kunnen: who cares? Waarom willen veel mensen vegetariërs op zogenaamde inconsequenties pakken? Vannacht tijdens een feestje kwam het ter sprake. Want ik hoefde geen bitterbal. En het kan me niets schelen als er geen vegetarische snackjes zijn, ik haat het om mensen op te moeten zadelen met extra werk. Ook als ik bij iemand eet zeg ik altijd: "het maakt niet uit wat je maakt, als er maar geen vlees en vis in zit" en dan is ervoor zorgen dat dat niet tegelijkertijd gebakken of gekookt wordt dus genoeg. Vaak doen mensen enorm hun best, heel lief, maar dat hoeft dus niet eens van mij. Zelf eet ik bijvoorbeeld niet eens elke dag een vleesvervanger, dus zo precies komt dat echt niet allemaal. Ik vraag niemand om extra werk, ik spreek niemand aan op zijn vleesconsumptie en ik geef geen nare blikken richting iemands bord en de meeste vegetariërs doen dit niet. Maar veel vegetariërs krijgen wel: "dan eet ik nu dubbel zoveel vlees, "waarom heb je dan snijtanden?", "je staat bovenaan de voedselketen!" en "dat is heel ongezond". En daarna dus al die vragen om te kijken of je iets doet dat niet in het perfecte zwart-witte plaatje past van iemand die 0% aan milieuvervuiling en dierenleed doet.
Ik vind het zo'n raar verschijnsel dat bijna elke vegetariër hiermee te maken krijgt. Dat wanneer je vertelt vegetariër te zijn, vluchtig en out of the blue je moet verantwoorden alsof het iets is waar zij last van hebben. Ik begrijp er niets van en vandaar dat ik dit ook hier - in Psyche - plaats. Wat gebeurt er in het hoofd van sommige mensen wanneer iemand vertelt vegetarisch te eten?
"Waarom ben je vegetariër?" Oké, logisch. "Oh, maar draag je dan ook geen leer?" Nee. "Soja is hartstikke slecht voor het milieu en de boeren!" Ik eet en drink geen soja. "Eet je wel kaas?" "Heb je een auto?" Allemaal vragen die ik vaak kan tackelen, maar zelfs als ik dit niet zou kunnen: who cares? Waarom willen veel mensen vegetariërs op zogenaamde inconsequenties pakken? Vannacht tijdens een feestje kwam het ter sprake. Want ik hoefde geen bitterbal. En het kan me niets schelen als er geen vegetarische snackjes zijn, ik haat het om mensen op te moeten zadelen met extra werk. Ook als ik bij iemand eet zeg ik altijd: "het maakt niet uit wat je maakt, als er maar geen vlees en vis in zit" en dan is ervoor zorgen dat dat niet tegelijkertijd gebakken of gekookt wordt dus genoeg. Vaak doen mensen enorm hun best, heel lief, maar dat hoeft dus niet eens van mij. Zelf eet ik bijvoorbeeld niet eens elke dag een vleesvervanger, dus zo precies komt dat echt niet allemaal. Ik vraag niemand om extra werk, ik spreek niemand aan op zijn vleesconsumptie en ik geef geen nare blikken richting iemands bord en de meeste vegetariërs doen dit niet. Maar veel vegetariërs krijgen wel: "dan eet ik nu dubbel zoveel vlees, "waarom heb je dan snijtanden?", "je staat bovenaan de voedselketen!" en "dat is heel ongezond". En daarna dus al die vragen om te kijken of je iets doet dat niet in het perfecte zwart-witte plaatje past van iemand die 0% aan milieuvervuiling en dierenleed doet.
Ik vind het zo'n raar verschijnsel dat bijna elke vegetariër hiermee te maken krijgt. Dat wanneer je vertelt vegetariër te zijn, vluchtig en out of the blue je moet verantwoorden alsof het iets is waar zij last van hebben. Ik begrijp er niets van en vandaar dat ik dit ook hier - in Psyche - plaats. Wat gebeurt er in het hoofd van sommige mensen wanneer iemand vertelt vegetarisch te eten?
zondag 21 september 2014 23:29
quote:pejeka schreef op 21 september 2014 @ 23:24:
[...]
Ik snap ook niet zo heel erg goed waar al die vegetarische mensen dan altijd al die discussies tegen het lijf lopen.Op het werk, bijvoorbeeld. Als je elke dag samen luncht valt het wel eens iemand op hoor. En ik kan je vertellen dat ik die discussie ook nog af en toe tegen het lijf loop, maar hem absoluut niet opzoek! (Heb hem namelijk al zeker zo'n dertig keer gevoerd in mijn leven en ben er wel een beetje klaar mee, helemaal omdat, wat hier ook al is geschreven, het toch vaak op een wat aanvallende toon wordt gevraagd, als het puur uit interesse is komt het anders over).
[...]
Ik snap ook niet zo heel erg goed waar al die vegetarische mensen dan altijd al die discussies tegen het lijf lopen.Op het werk, bijvoorbeeld. Als je elke dag samen luncht valt het wel eens iemand op hoor. En ik kan je vertellen dat ik die discussie ook nog af en toe tegen het lijf loop, maar hem absoluut niet opzoek! (Heb hem namelijk al zeker zo'n dertig keer gevoerd in mijn leven en ben er wel een beetje klaar mee, helemaal omdat, wat hier ook al is geschreven, het toch vaak op een wat aanvallende toon wordt gevraagd, als het puur uit interesse is komt het anders over).
zondag 21 september 2014 23:36
quote:elvi70 schreef op 21 september 2014 @ 14:25:
Ach in mijn eerste baan werd ik zelfs gepest met het feit dat ik geen vlees at. Men vond het nodig om mij in de pauzes vaak vlees voor te schotelen want ze vraten allemaal een vette hap in de pauze, daarnaast bliezen ze wel eens voor de grap rook in mijn gezicht. Ik was toen nog erg jong en na een aantal maanden was ik het zat en nam ontslag, ze vonden het vreemd dat ik dat deed....pfff. Maar ik zal dat nooit vergeten, het gedrag......maar sta er nu echt wel boven, zegt echt iets over hun.
Maar ik ben er ook achter dat er veel verschil zit in regio. Ik kom van een dorp waar op elke hoek van de straat een snackbar zit (dat het uit kan zegt iets over de leefstijl van de bewoners), dat jonge mensen zich altijd bezatten in het weekend en het not done was dat je niet rookte, je hoorde er echt niet bij. Laat staan dat je geen broodje hamburger speciaal bliefte.
Mijn baan in de stad maakte wat los, ik was niet meer de enige vegetarier, ineens waren het er veel meer en was het ook geen issue meer. Inmiddels ben ik weer verhuisd na 22 jaar richting mijn geboorteplaats en er is nauwelijks iets veranderd. Hier in de supermarkten ligt weinig vegetarisch, de vraag is minder blijkbaar. En als ik om mij heen kijk naar het type mens begrijp ik het ook nog.......Huh? Een supermarkt zonder groente/fruit/noten...?
Ach in mijn eerste baan werd ik zelfs gepest met het feit dat ik geen vlees at. Men vond het nodig om mij in de pauzes vaak vlees voor te schotelen want ze vraten allemaal een vette hap in de pauze, daarnaast bliezen ze wel eens voor de grap rook in mijn gezicht. Ik was toen nog erg jong en na een aantal maanden was ik het zat en nam ontslag, ze vonden het vreemd dat ik dat deed....pfff. Maar ik zal dat nooit vergeten, het gedrag......maar sta er nu echt wel boven, zegt echt iets over hun.
Maar ik ben er ook achter dat er veel verschil zit in regio. Ik kom van een dorp waar op elke hoek van de straat een snackbar zit (dat het uit kan zegt iets over de leefstijl van de bewoners), dat jonge mensen zich altijd bezatten in het weekend en het not done was dat je niet rookte, je hoorde er echt niet bij. Laat staan dat je geen broodje hamburger speciaal bliefte.
Mijn baan in de stad maakte wat los, ik was niet meer de enige vegetarier, ineens waren het er veel meer en was het ook geen issue meer. Inmiddels ben ik weer verhuisd na 22 jaar richting mijn geboorteplaats en er is nauwelijks iets veranderd. Hier in de supermarkten ligt weinig vegetarisch, de vraag is minder blijkbaar. En als ik om mij heen kijk naar het type mens begrijp ik het ook nog.......Huh? Een supermarkt zonder groente/fruit/noten...?
zondag 21 september 2014 23:41
quote:Lebowski schreef op 21 september 2014 @ 23:29:
[...]
Op het werk, bijvoorbeeld. Als je elke dag samen luncht valt het wel eens iemand op hoor. En ik kan je vertellen dat ik die discussie ook nog af en toe tegen het lijf loop, maar hem absoluut niet opzoek! (Heb hem namelijk al zeker zo'n dertig keer gevoerd in mijn leven en ben er wel een beetje klaar mee, helemaal omdat, wat hier ook al is geschreven, het toch vaak op een wat aanvallende toon wordt gevraagd, als het puur uit interesse is komt het anders over).Ik ben geen vegetariër, lunch elke dag samen met mijn collega's en eet eigenlijk nooit vlees op de zaak. Gewoon omdat ik extra oude kaas lekkerder vindt op brood, of een salade, of iets anders wat niet met vlees te maken heeft. Dat doe ik al járen. En geen mens die me ooit gevraagd heeft waarom ik altijd kaas of salade eet en geen vleesproduct, dus, nee, sorry, ik snap het echt niet.
[...]
Op het werk, bijvoorbeeld. Als je elke dag samen luncht valt het wel eens iemand op hoor. En ik kan je vertellen dat ik die discussie ook nog af en toe tegen het lijf loop, maar hem absoluut niet opzoek! (Heb hem namelijk al zeker zo'n dertig keer gevoerd in mijn leven en ben er wel een beetje klaar mee, helemaal omdat, wat hier ook al is geschreven, het toch vaak op een wat aanvallende toon wordt gevraagd, als het puur uit interesse is komt het anders over).Ik ben geen vegetariër, lunch elke dag samen met mijn collega's en eet eigenlijk nooit vlees op de zaak. Gewoon omdat ik extra oude kaas lekkerder vindt op brood, of een salade, of iets anders wat niet met vlees te maken heeft. Dat doe ik al járen. En geen mens die me ooit gevraagd heeft waarom ik altijd kaas of salade eet en geen vleesproduct, dus, nee, sorry, ik snap het echt niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 21 september 2014 23:43
quote:pejeka schreef op 21 september 2014 @ 23:41:
[...]
Ik ben geen vegetariër, lunch elke dag samen met mijn collega's en eet eigenlijk nooit vlees op de zaak. Gewoon omdat ik extra oude kaas lekkerder vindt op brood, of een salade, of iets anders wat niet met vlees te maken heeft. Dat doe ik al járen. En geen mens die me ooit gevraagd heeft waarom ik altijd kaas of salade eet en geen vleesproduct, dus, nee, sorry, ik snap het echt niet.Ja, mij dus wel. En ik eet mijn broodje toch niet anders dan jij, vermoed ik. We hebben ook wel eens een barbecue gehad, valt het ook wel eens iemand op dat je niks van vlees eet. Blijkbaar werkte ik dan met erg opmerkzame mensen.
[...]
Ik ben geen vegetariër, lunch elke dag samen met mijn collega's en eet eigenlijk nooit vlees op de zaak. Gewoon omdat ik extra oude kaas lekkerder vindt op brood, of een salade, of iets anders wat niet met vlees te maken heeft. Dat doe ik al járen. En geen mens die me ooit gevraagd heeft waarom ik altijd kaas of salade eet en geen vleesproduct, dus, nee, sorry, ik snap het echt niet.Ja, mij dus wel. En ik eet mijn broodje toch niet anders dan jij, vermoed ik. We hebben ook wel eens een barbecue gehad, valt het ook wel eens iemand op dat je niks van vlees eet. Blijkbaar werkte ik dan met erg opmerkzame mensen.
zondag 21 september 2014 23:56
quote:Ik snap ook niet zo heel erg goed waar al die vegetarische mensen dan altijd al die discussies tegen het lijf lopen.
In een studentenhuis, als er wel eens samen gegeten wordt en je huisgenoot het nodig vindt om elke keer weer met bevroren frikandellen voor je gezicht te zwaaien.
Op het werk, als je een traktatie met vlees afslaat (worstenbroodje oid) en daar als opmerking meteen "Oh, jij bent zeker zo'n vegetariër?" op krijgt. En als je daar kort en bondig "ja" op antwoordt, er toch nog een hoop flauwe opmerkingen over worden gemaakt.
Bij familie in het buitenland, die niet begrijpt dat je überhaupt nog leeft, want als je geen vlees eet ga je toch dood?
Op verjaardagen, door die ene oom die zichzelf o zo grappig vindt. "Een koe eet gras. Dat wordt omgezet in vlees. Dus rundvlees is eigenlijk gras! Nou dat kun je dan toch gewoon eten?" Hihi haha hoho.
Als mensen oprecht geïnteresseerd vragen stelden, vond ik het nooit een probleem om ze te beantwoorden. Maar die kulopmerkingen raak je op een gegeven moment wel beu, vooral omdat het elke keer weer dezelfde zijn. Net zoals het aanvallen/in de verdediging schieten. Soms maakte iemand er een originele grap over, daar kon ik prima om lachen. Echter, die eentonigheid en volledig gebrek aan originaliteit gaan je na een paar jaar wel de keel uithangen. Maar ik heb dan ook de pech in een streek te wonen waar mensen nog best traditioneel zijn en (vooral de mannen) nog wel eens de grapjas willen uithangen. En dan ben je als vega regelmatig de sjaak
In een studentenhuis, als er wel eens samen gegeten wordt en je huisgenoot het nodig vindt om elke keer weer met bevroren frikandellen voor je gezicht te zwaaien.
Op het werk, als je een traktatie met vlees afslaat (worstenbroodje oid) en daar als opmerking meteen "Oh, jij bent zeker zo'n vegetariër?" op krijgt. En als je daar kort en bondig "ja" op antwoordt, er toch nog een hoop flauwe opmerkingen over worden gemaakt.
Bij familie in het buitenland, die niet begrijpt dat je überhaupt nog leeft, want als je geen vlees eet ga je toch dood?
Op verjaardagen, door die ene oom die zichzelf o zo grappig vindt. "Een koe eet gras. Dat wordt omgezet in vlees. Dus rundvlees is eigenlijk gras! Nou dat kun je dan toch gewoon eten?" Hihi haha hoho.
Als mensen oprecht geïnteresseerd vragen stelden, vond ik het nooit een probleem om ze te beantwoorden. Maar die kulopmerkingen raak je op een gegeven moment wel beu, vooral omdat het elke keer weer dezelfde zijn. Net zoals het aanvallen/in de verdediging schieten. Soms maakte iemand er een originele grap over, daar kon ik prima om lachen. Echter, die eentonigheid en volledig gebrek aan originaliteit gaan je na een paar jaar wel de keel uithangen. Maar ik heb dan ook de pech in een streek te wonen waar mensen nog best traditioneel zijn en (vooral de mannen) nog wel eens de grapjas willen uithangen. En dan ben je als vega regelmatig de sjaak
zondag 21 september 2014 23:58
quote:Lebowski schreef op 21 september 2014 @ 23:43:
[...]
Ja, mij dus wel. En ik eet mijn broodje toch niet anders dan jij, vermoed ik. We hebben ook wel eens een barbecue gehad, valt het ook wel eens iemand op dat je niks van vlees eet. Blijkbaar werkte ik dan met erg opmerkzame mensen.Denk het ook niet. Bovendien maak ik mijn brood elke dag vers klaar aan tafel (heb een hekel aan brood uit een trommeltje, dus heb altijd vers brood en beleg op de zaak), dus ze zien exact wat ik op mijn brood doe of erbij eet. En geen mens die zich er druk om maakt, laat staan dat ze vragen stellen. En net zo min maak ik me druk over het broodbeleg of de maaltijdsamenstelling van een ander. We hebben wel wat anders om over te praten dan mijn plakje kaas
[...]
Ja, mij dus wel. En ik eet mijn broodje toch niet anders dan jij, vermoed ik. We hebben ook wel eens een barbecue gehad, valt het ook wel eens iemand op dat je niks van vlees eet. Blijkbaar werkte ik dan met erg opmerkzame mensen.Denk het ook niet. Bovendien maak ik mijn brood elke dag vers klaar aan tafel (heb een hekel aan brood uit een trommeltje, dus heb altijd vers brood en beleg op de zaak), dus ze zien exact wat ik op mijn brood doe of erbij eet. En geen mens die zich er druk om maakt, laat staan dat ze vragen stellen. En net zo min maak ik me druk over het broodbeleg of de maaltijdsamenstelling van een ander. We hebben wel wat anders om over te praten dan mijn plakje kaas
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 21 september 2014 23:58
quote:mamavk schreef op 21 september 2014 @ 23:42:
[...]
Ik dacht precies hetzelfde haha..
9 van de 10 keer gebruik ik niet eens vleesvervangers, zo lekker vind ik dat niet.Dat vraag ik me altijd af bij die vleesvervangers: je wilt geen vlees eten, waarom zou je dan wel iets willen eten dat er zoveel mogelijk uitziet als vlees?
[...]
Ik dacht precies hetzelfde haha..
9 van de 10 keer gebruik ik niet eens vleesvervangers, zo lekker vind ik dat niet.Dat vraag ik me altijd af bij die vleesvervangers: je wilt geen vlees eten, waarom zou je dan wel iets willen eten dat er zoveel mogelijk uitziet als vlees?
maandag 22 september 2014 00:03
quote:aliceinchains schreef op 21 september 2014 @ 05:54:
Ik vind het zo'n raar verschijnsel dat bijna elke vegetariër hiermee te maken krijgt.Je maakt een principiële keuze over één van de belangrijkste dingen in het leven; dan is het toch niet vreemd dat je daar vragen over krijgt? Het tegenovergestelde zou juist vreemd zijn.
Ik vind het zo'n raar verschijnsel dat bijna elke vegetariër hiermee te maken krijgt.Je maakt een principiële keuze over één van de belangrijkste dingen in het leven; dan is het toch niet vreemd dat je daar vragen over krijgt? Het tegenovergestelde zou juist vreemd zijn.
maandag 22 september 2014 00:06
quote:Morrowind schreef op 21 september 2014 @ 23:56:
[...]
In een studentenhuis, als er wel eens samen gegeten wordt en je huisgenoot het nodig vindt om elke keer weer met bevroren frikandellen voor je gezicht te zwaaien.
Op het werk, als je een traktatie met vlees afslaat (worstenbroodje oid) en daar als opmerking meteen "Oh, jij bent zeker zo'n vegetariër?" op krijgt. En als je daar kort en bondig "ja" op antwoordt, er toch nog een hoop flauwe opmerkingen over worden gemaakt.
Bij familie in het buitenland, die niet begrijpt dat je überhaupt nog leeft, want als je geen vlees eet ga je toch dood?
Op verjaardagen, door die ene oom die zichzelf o zo grappig vindt. "Een koe eet gras. Dat wordt omgezet in vlees. Dus rundvlees is eigenlijk gras! Nou dat kun je dan toch gewoon eten?" Hihi haha hoho.
Als mensen oprecht geïnteresseerd vragen stelden, vond ik het nooit een probleem om ze te beantwoorden. Maar die kulopmerkingen raak je op een gegeven moment wel beu, vooral omdat het elke keer weer dezelfde zijn. Net zoals het aanvallen/in de verdediging schieten. Soms maakte iemand er een originele grap over, daar kon ik prima om lachen. Maar die eentonigheid en volledig gebrek aan originaliteit gaan je na een paar jaar wel de keel uithangen. Maar ik heb dan ook de pech in een streek te wonen waar mensen nog best traditioneel zijn en (vooral de mannen) nog wel eens de grapjas willen uithangen. En dan ben je als vega regelmatig de sjaak
Studenten zijn een soort apart. Die hebben allerlei streken, weet ik uit ervaring. Dus daar lig ik niet wakker van.
Als je een worstenbroodje afslaat, gaan ze dan echt vragen stellen? Nog nooit meegemaakt. Ik zeg gewoon "nee, dank je, ik heb nu niet zo'n trek", of "ik heb net gegeten", en daarmee is de kous af.
En hoe weet die oom dat je vegetariër bent dan? Tenzij je heel erg close bent met je oom en er regelmatig gaat eten, zie ik niet in hoe hij dat moet weten, als hij je bijv. hooguit een keer op een verjaardag ziet. Dan eet je gewoon een taartje en een stukje kaas en hoe moet hij dan weten dat je dat stukje worst niet pakt en die kaas wél omdat je vegetariër bent? Misschien heb je gewoon meer trek in kaas dan worst, dat kan toch? Dus blijkbaar heb je hem dat dan toch zelf laten weten en met welke reden dan?
En alle andere mensen in je traditionele omgeving, hoe weten die dan dat je vegetariër bent? Komen die elke dag kijken wat je eet ofzo?
Ik zou van heel veel mensen die ik best redelijk ken, niet eens weten of ze wel of geen vlees eten, of wel of geen zuivel gebruiken, of wel of geen alcohol drinken. Hoe zou ik dat moeten weten? Laat staan dat ik me er druk over kan maken. Vind het dus wel apart dat zó veel mensen die je eigenlijk niet eens intiem kent, blijkbaar wél weten dat jij vegetariër bent.
[...]
In een studentenhuis, als er wel eens samen gegeten wordt en je huisgenoot het nodig vindt om elke keer weer met bevroren frikandellen voor je gezicht te zwaaien.
Op het werk, als je een traktatie met vlees afslaat (worstenbroodje oid) en daar als opmerking meteen "Oh, jij bent zeker zo'n vegetariër?" op krijgt. En als je daar kort en bondig "ja" op antwoordt, er toch nog een hoop flauwe opmerkingen over worden gemaakt.
Bij familie in het buitenland, die niet begrijpt dat je überhaupt nog leeft, want als je geen vlees eet ga je toch dood?
Op verjaardagen, door die ene oom die zichzelf o zo grappig vindt. "Een koe eet gras. Dat wordt omgezet in vlees. Dus rundvlees is eigenlijk gras! Nou dat kun je dan toch gewoon eten?" Hihi haha hoho.
Als mensen oprecht geïnteresseerd vragen stelden, vond ik het nooit een probleem om ze te beantwoorden. Maar die kulopmerkingen raak je op een gegeven moment wel beu, vooral omdat het elke keer weer dezelfde zijn. Net zoals het aanvallen/in de verdediging schieten. Soms maakte iemand er een originele grap over, daar kon ik prima om lachen. Maar die eentonigheid en volledig gebrek aan originaliteit gaan je na een paar jaar wel de keel uithangen. Maar ik heb dan ook de pech in een streek te wonen waar mensen nog best traditioneel zijn en (vooral de mannen) nog wel eens de grapjas willen uithangen. En dan ben je als vega regelmatig de sjaak
Studenten zijn een soort apart. Die hebben allerlei streken, weet ik uit ervaring. Dus daar lig ik niet wakker van.
Als je een worstenbroodje afslaat, gaan ze dan echt vragen stellen? Nog nooit meegemaakt. Ik zeg gewoon "nee, dank je, ik heb nu niet zo'n trek", of "ik heb net gegeten", en daarmee is de kous af.
En hoe weet die oom dat je vegetariër bent dan? Tenzij je heel erg close bent met je oom en er regelmatig gaat eten, zie ik niet in hoe hij dat moet weten, als hij je bijv. hooguit een keer op een verjaardag ziet. Dan eet je gewoon een taartje en een stukje kaas en hoe moet hij dan weten dat je dat stukje worst niet pakt en die kaas wél omdat je vegetariër bent? Misschien heb je gewoon meer trek in kaas dan worst, dat kan toch? Dus blijkbaar heb je hem dat dan toch zelf laten weten en met welke reden dan?
En alle andere mensen in je traditionele omgeving, hoe weten die dan dat je vegetariër bent? Komen die elke dag kijken wat je eet ofzo?
Ik zou van heel veel mensen die ik best redelijk ken, niet eens weten of ze wel of geen vlees eten, of wel of geen zuivel gebruiken, of wel of geen alcohol drinken. Hoe zou ik dat moeten weten? Laat staan dat ik me er druk over kan maken. Vind het dus wel apart dat zó veel mensen die je eigenlijk niet eens intiem kent, blijkbaar wél weten dat jij vegetariër bent.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 22 september 2014 00:09
quote:Qthee schreef op 22 september 2014 @ 00:03:
[...]
Je maakt een principiële keuze over één van de belangrijkste dingen in het leven; dan is het toch niet vreemd dat je daar vragen over krijgt? Het tegenovergestelde zou juist vreemd zijn.
Waarom? Dat is toch mijn keuze? Vragen waarom iemand wel of geen kinderen heeft, waarom wel of niet katholiek is, weet ik veel, ook heel belangrijk, zou ik ook niet zo snel aan iemand stellen, dus die redenering gaat voor mij niet op.
En Pejeka, ik roep echt niet bij elke boterham die ik met pindakaas besmeer "zo, kijk hier een fijne boterham zonder vleeswaar" dus hoe ik die vraag dan toch wel krijg, ik weet het niet, maar blijkbaar roep ik (en de andere vegetariërs met dezelfde ervaring) het over mezelf af.
En waarom vleesvervangers? Tja, soms lekker makkelijk, of voor iemand die anders wel vlees eet, als toevoeging. En waarom het op vlees moet lijken? Ik denk om dezelfde reden waarom jij liever geen paarse ketchup eet, je eet liever iets dat bekend is. Bovendien ben ik niet tegen de smaak van vlees, maar tegen het dierenleed dat erachter zit.
[...]
Je maakt een principiële keuze over één van de belangrijkste dingen in het leven; dan is het toch niet vreemd dat je daar vragen over krijgt? Het tegenovergestelde zou juist vreemd zijn.
Waarom? Dat is toch mijn keuze? Vragen waarom iemand wel of geen kinderen heeft, waarom wel of niet katholiek is, weet ik veel, ook heel belangrijk, zou ik ook niet zo snel aan iemand stellen, dus die redenering gaat voor mij niet op.
En Pejeka, ik roep echt niet bij elke boterham die ik met pindakaas besmeer "zo, kijk hier een fijne boterham zonder vleeswaar" dus hoe ik die vraag dan toch wel krijg, ik weet het niet, maar blijkbaar roep ik (en de andere vegetariërs met dezelfde ervaring) het over mezelf af.
En waarom vleesvervangers? Tja, soms lekker makkelijk, of voor iemand die anders wel vlees eet, als toevoeging. En waarom het op vlees moet lijken? Ik denk om dezelfde reden waarom jij liever geen paarse ketchup eet, je eet liever iets dat bekend is. Bovendien ben ik niet tegen de smaak van vlees, maar tegen het dierenleed dat erachter zit.
maandag 22 september 2014 00:15
quote:Lebowski schreef op 22 september 2014 @ 00:09:
[...]
Waarom? Dat is toch mijn keuze? Vragen waarom iemand wel of geen kinderen heeft, waarom wel of niet katholiek is, weet ik veel, ook heel belangrijk, zou ik ook niet zo snel aan iemand stellen, dus die redenering gaat voor mij niet op.
En Pejeka, ik roep echt niet bij elke boterham die ik met pindakaas besmeer "zo, kijk hier een fijne boterham zonder vleeswaar" dus hoe ik die vraag dan toch wel krijg, ik weet het niet, maar blijkbaar roep ik (en de andere vegetariërs met dezelfde ervaring) het over mezelf af.
En waarom vleesvervangers? Tja, soms lekker makkelijk, of voor iemand die anders wel vlees eet, als toevoeging. En waarom het op vlees moet lijken? Ik denk om dezelfde reden waarom jij liever geen paarse ketchup eet, je eet liever iets dat bekend is. Bovendien ben ik niet tegen de smaak van vlees, maar tegen het dierenleed dat erachter zit.Ik snap dat je dat niet roept, maar ik vind het zo apart dat veel vegetariërs blijkbaar constant aangesproken op hun eetgedrag, ook als ze niet "opzichtig vegetarisch" eten (zoals jij), en andere mensen, zoals ik, die óók gewoon een boterham met kaas pakken, nooit aangesproken worden. Ik vraag me dan af hoe dat komt. Vandaar.
[...]
Waarom? Dat is toch mijn keuze? Vragen waarom iemand wel of geen kinderen heeft, waarom wel of niet katholiek is, weet ik veel, ook heel belangrijk, zou ik ook niet zo snel aan iemand stellen, dus die redenering gaat voor mij niet op.
En Pejeka, ik roep echt niet bij elke boterham die ik met pindakaas besmeer "zo, kijk hier een fijne boterham zonder vleeswaar" dus hoe ik die vraag dan toch wel krijg, ik weet het niet, maar blijkbaar roep ik (en de andere vegetariërs met dezelfde ervaring) het over mezelf af.
En waarom vleesvervangers? Tja, soms lekker makkelijk, of voor iemand die anders wel vlees eet, als toevoeging. En waarom het op vlees moet lijken? Ik denk om dezelfde reden waarom jij liever geen paarse ketchup eet, je eet liever iets dat bekend is. Bovendien ben ik niet tegen de smaak van vlees, maar tegen het dierenleed dat erachter zit.Ik snap dat je dat niet roept, maar ik vind het zo apart dat veel vegetariërs blijkbaar constant aangesproken op hun eetgedrag, ook als ze niet "opzichtig vegetarisch" eten (zoals jij), en andere mensen, zoals ik, die óók gewoon een boterham met kaas pakken, nooit aangesproken worden. Ik vraag me dan af hoe dat komt. Vandaar.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 22 september 2014 00:17
quote:mamavk schreef op zondag 21 september 2014 23:42 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="erwie in "Waarom moeten vegetariërs zich altijd zo..."" class="messagelink">erwie schreef op 21 september 2014 @ 23:36</a>:</b>
[...]
Huh? Een supermarkt zonder groente/fruit/noten...?</div></blockquote>
Ik dacht precies hetzelfde haha..
9 van de 10 keer gebruik ik niet eens vleesvervangers, zo lekker vind ik dat niet. Nou, ik dacht ook hetzelfde!! En trouwens, volgens mij verkoopt iedere supermarkt wel vleesvervangers. Ben zéér benieuwd waar zij woont....
[...]
Huh? Een supermarkt zonder groente/fruit/noten...?</div></blockquote>
Ik dacht precies hetzelfde haha..
9 van de 10 keer gebruik ik niet eens vleesvervangers, zo lekker vind ik dat niet. Nou, ik dacht ook hetzelfde!! En trouwens, volgens mij verkoopt iedere supermarkt wel vleesvervangers. Ben zéér benieuwd waar zij woont....
maandag 22 september 2014 00:20
quote:pejeka schreef op 22 september 2014 @ 00:15:
[...]
Ik snap dat je dat niet roept, maar ik vind het zo apart dat veel vegetariërs blijkbaar constant aangesproken op hun eetgedrag, ook als ze niet "opzichtig vegetarisch" eten (zoals jij), en andere mensen, zoals ik, die óók gewoon een boterham met kaas pakken, nooit aangesproken worden. Ik vraag me dan af hoe dat komt. Vandaar.Ja, ik vraag me dat ook af hoor. Soms zal iemand het ook wel opgevangen hebben, als ik de cateringmevrouw vroeg of de soep vegetarisch was, maar soms ook echt niet. En soms antwoord ik ook wel eens gewoon dat ik vegetariër ben, waarom niet, ik schaam me er ook niet voor.
[...]
Ik snap dat je dat niet roept, maar ik vind het zo apart dat veel vegetariërs blijkbaar constant aangesproken op hun eetgedrag, ook als ze niet "opzichtig vegetarisch" eten (zoals jij), en andere mensen, zoals ik, die óók gewoon een boterham met kaas pakken, nooit aangesproken worden. Ik vraag me dan af hoe dat komt. Vandaar.Ja, ik vraag me dat ook af hoor. Soms zal iemand het ook wel opgevangen hebben, als ik de cateringmevrouw vroeg of de soep vegetarisch was, maar soms ook echt niet. En soms antwoord ik ook wel eens gewoon dat ik vegetariër ben, waarom niet, ik schaam me er ook niet voor.
maandag 22 september 2014 00:24
quote:Lebowski schreef op 22 september 2014 @ 00:09:
Waarom? Dat is toch mijn keuze? Vragen waarom iemand wel of geen kinderen heeft, waarom wel of niet katholiek is, weet ik veel, ook heel belangrijk, zou ik ook niet zo snel aan iemand stellen, dus die redenering gaat voor mij niet op.Als mensen echt interesse hebben in andere mensen stellen ze die vragen, al dan niet direct, wel.
De waarom-vragen zijn het interessantst. Niet om je te verantwoorden maar om juist om te kunnen uiten wat je beweegt. Gesprekken blijven vaak oppervlakkig op het niveau van 'waar heb je die kleding gekocht' of 'ben je naar de kapper geweest'.
De vraag stellen waarom iemand kinderen heeft of juist niet, of welk geloof iemand heeft of juist niet ligt in de taboesfeer en wordt daarom vermeden. De reden dat ze taboe zijn is vaak omdat er vaak geen bewuste keuzes aan ten grondslag liggen. Daarnaar vragen is een beetje beschamend.
Waarom? Dat is toch mijn keuze? Vragen waarom iemand wel of geen kinderen heeft, waarom wel of niet katholiek is, weet ik veel, ook heel belangrijk, zou ik ook niet zo snel aan iemand stellen, dus die redenering gaat voor mij niet op.Als mensen echt interesse hebben in andere mensen stellen ze die vragen, al dan niet direct, wel.
De waarom-vragen zijn het interessantst. Niet om je te verantwoorden maar om juist om te kunnen uiten wat je beweegt. Gesprekken blijven vaak oppervlakkig op het niveau van 'waar heb je die kleding gekocht' of 'ben je naar de kapper geweest'.
De vraag stellen waarom iemand kinderen heeft of juist niet, of welk geloof iemand heeft of juist niet ligt in de taboesfeer en wordt daarom vermeden. De reden dat ze taboe zijn is vaak omdat er vaak geen bewuste keuzes aan ten grondslag liggen. Daarnaar vragen is een beetje beschamend.
maandag 22 september 2014 00:27
quote:Lebowski schreef op 22 september 2014 @ 00:20:
[...]
Ja, ik vraag me dat ook af hoor. Soms zal iemand het ook wel opgevangen hebben, als ik de cateringmevrouw vroeg of de soep vegetarisch was, maar soms ook echt niet. En soms antwoord ik ook wel eens gewoon dat ik vegetariër ben, waarom niet, ik schaam me er ook niet voor.Oh, dat hoeft ook absoluut niet, waarom zou je je daarvoor moeten schamen?
[...]
Ja, ik vraag me dat ook af hoor. Soms zal iemand het ook wel opgevangen hebben, als ik de cateringmevrouw vroeg of de soep vegetarisch was, maar soms ook echt niet. En soms antwoord ik ook wel eens gewoon dat ik vegetariër ben, waarom niet, ik schaam me er ook niet voor.Oh, dat hoeft ook absoluut niet, waarom zou je je daarvoor moeten schamen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 22 september 2014 00:29
Eens hoor, en iemand mag aan mij evengoed vragen waarom ik kinderen heb als waarom ik vegetarisch eet, maar het hangt wel van de toon af. Een beetje te vergelijken met iemand die beschuldigend vraagt waarom ik toch twee kinderen op deze toch al overvolle wereld heb gezet, dat zou denk ik ook geen leuke discussie worden. Uit interesse prima, maar anders liever niet.
maandag 22 september 2014 00:30
@ Pejeka
Dat klopt van die studenten. Dat werd op een gegeven moment meer een grap. Huisgenoot zwaaide met frikandel, ik riep "vlees is mooooorrrrd!" en dan gingen we gezellig aan het bier. Maar soms werd ik er wel moe van dat het elke keer gebeurde.
Op het werk: dat was een bedrijf met alleen mannen. Automonteurs en schade-experts. Die vonden het wel geinig om de enige twee vrouwen te plagen. Niks mis mee, maar na dat afgeslagen worstenbroodje gingen ze me daar dus de hele tijd mee plagen.
Oom: zag ik meerdere keren per jaar, ook als er wat uitgebreider werd gegeten, bijv. bij een bruiloft. Oom vraagt: "Heb je dat heerlijke stoofvlees al geproefd?", ik: "Nee". Hij: "Waarom niet?" Ik: "Omdat ik geen vlees eet." En dan kwam de flauwe opmerking. En die bleven vervolgens komen.
Dat bedoelde ik met traditionele omgeving. Niet dat het hele durp weet wat ik eet, maar dat mijn familie/collega's/huisgenoten allemaal uit deze omgeving komen. En er wordt hier bij veel gelegenheden uitgebreid gegeten. Verjaardagen, bruiloften, kerst, pasen en ook zomaar, omdat het kan. Soms sla je iets af en krijg je daar vragen over. Soms vraag je zelf of ergens vlees in zit en dan krijg je daar weer vragen over. En als dat aan een grote tafel vol mensen gebeurt, dan krijgen velen dat mee.
Ik heb ook een poos in Amsterdam gewoond, daar speelde dit veel minder en waren er ook veel mensen in mijn omgeving vegetariër. Dus ik denk dat het er echt mee te maken heeft waar je woont
Dat klopt van die studenten. Dat werd op een gegeven moment meer een grap. Huisgenoot zwaaide met frikandel, ik riep "vlees is mooooorrrrd!" en dan gingen we gezellig aan het bier. Maar soms werd ik er wel moe van dat het elke keer gebeurde.
Op het werk: dat was een bedrijf met alleen mannen. Automonteurs en schade-experts. Die vonden het wel geinig om de enige twee vrouwen te plagen. Niks mis mee, maar na dat afgeslagen worstenbroodje gingen ze me daar dus de hele tijd mee plagen.
Oom: zag ik meerdere keren per jaar, ook als er wat uitgebreider werd gegeten, bijv. bij een bruiloft. Oom vraagt: "Heb je dat heerlijke stoofvlees al geproefd?", ik: "Nee". Hij: "Waarom niet?" Ik: "Omdat ik geen vlees eet." En dan kwam de flauwe opmerking. En die bleven vervolgens komen.
Dat bedoelde ik met traditionele omgeving. Niet dat het hele durp weet wat ik eet, maar dat mijn familie/collega's/huisgenoten allemaal uit deze omgeving komen. En er wordt hier bij veel gelegenheden uitgebreid gegeten. Verjaardagen, bruiloften, kerst, pasen en ook zomaar, omdat het kan. Soms sla je iets af en krijg je daar vragen over. Soms vraag je zelf of ergens vlees in zit en dan krijg je daar weer vragen over. En als dat aan een grote tafel vol mensen gebeurt, dan krijgen velen dat mee.
Ik heb ook een poos in Amsterdam gewoond, daar speelde dit veel minder en waren er ook veel mensen in mijn omgeving vegetariër. Dus ik denk dat het er echt mee te maken heeft waar je woont
maandag 22 september 2014 00:36
Omdat het afwijkt van de norm. Als je niet doet wat de kudde doet wordt je veroordeeld. Waarom ben je niet zoals iedereen getrouwd? Waarom heb je geen 2 kinderen? Waarom eet je biologisch? Waarom houd je van docu's in plaats van films. Waarom ga je liever naar rare landen dan als Spanje (Benidorm) en Griekenland (Kos en Kreta). Maak je niet druk… je kunt nog altijd een eenheidsworst worden! Ik zeg dikke L..
maandag 22 september 2014 00:45
quote:Morrowind schreef op 22 september 2014 @ 00:30:
@ Pejeka
Dat klopt van die studenten. Dat werd op een gegeven moment meer een grap. Huisgenoot zwaaide met frikandel, ik riep "vlees is mooooorrrrd!" en dan gingen we gezellig aan het bier. Maar soms werd ik er wel moe van dat het elke keer gebeurde.
Op het werk: dat was een bedrijf met alleen mannen. Automonteurs en schade-experts. Die vonden het wel geinig om de enige twee vrouwen te plagen. Niks mis mee, maar na dat afgeslagen worstenbroodje gingen ze me daar dus de hele tijd mee plagen.
Oom: zag ik meerdere keren per jaar, ook als er wat uitgebreider werd gegeten, bijv. bij een bruiloft. Oom vraagt: "Heb je dat heerlijke stoofvlees al geproefd?", ik: "Nee". Hij: "Waarom niet?" Ik: "Omdat ik geen vlees eet." En dan kwam de flauwe opmerking. En die bleven vervolgens komen.
Dat bedoelde ik met traditionele omgeving. Niet dat het hele durp weet wat ik eet, maar dat mijn familie/collega's/huisgenoten allemaal uit deze omgeving komen. En er wordt hier bij veel gelegenheden uitgebreid gegeten. Verjaardagen, bruiloften, kerst, pasen en ook zomaar, omdat het kan. Soms sla je iets af en krijg je daar vragen over. Soms vraag je zelf of ergens vlees in zit en dan krijg je daar weer vragen over. En als dat aan een grote tafel vol mensen gebeurt, dan krijgen velen dat mee.
Ik heb ook een poos in Amsterdam gewoond, daar speelde dit veel minder en waren er ook veel mensen in mijn omgeving vegetariër. Dus ik denk dat het er echt mee te maken heeft waar je woont
Ik kan me voorstellen dat het wel eens vervelend wordt, maar probeer eens te kijken wat je er aan kunt veranderen (in de toekomst).
Dus als er een stoofschotel met vlees langs komt, zeg je gewoon "het ziet er echt héérlijk uit, maar ik heb er momenteel niet zo'n trek in" en je pakt je salade of iets anders wat je wel lekker vindt. Of je zegt iets anders neutraals.
Dat je familie en vrienden weten dat je geen vlees eet, tja, dat lijkt me logisch en erg flauw als ze daar over blijven zeuren. Sta er boven. Pak ze desnoods terug. Als de oom die je steeds plaagt, de boontjes voorbij laat gaan omdat hij geen boontjes blieft, zaag hem dan eens door over de boontjes. Weinig kans dat hij de hint snapt, maar je hebt dan je "minute of revenge". Of zeg gewoon een keer "mensen, jullie weten allang dat ik geen vlees eet en ik word een beetje flauw van al die lollig bedoelde opmerkingen elke keer, kunnen we daar nou een keer mee ophouden, nou weet ik het wel". Moet kunnen bij familie, toch?
@ Pejeka
Dat klopt van die studenten. Dat werd op een gegeven moment meer een grap. Huisgenoot zwaaide met frikandel, ik riep "vlees is mooooorrrrd!" en dan gingen we gezellig aan het bier. Maar soms werd ik er wel moe van dat het elke keer gebeurde.
Op het werk: dat was een bedrijf met alleen mannen. Automonteurs en schade-experts. Die vonden het wel geinig om de enige twee vrouwen te plagen. Niks mis mee, maar na dat afgeslagen worstenbroodje gingen ze me daar dus de hele tijd mee plagen.
Oom: zag ik meerdere keren per jaar, ook als er wat uitgebreider werd gegeten, bijv. bij een bruiloft. Oom vraagt: "Heb je dat heerlijke stoofvlees al geproefd?", ik: "Nee". Hij: "Waarom niet?" Ik: "Omdat ik geen vlees eet." En dan kwam de flauwe opmerking. En die bleven vervolgens komen.
Dat bedoelde ik met traditionele omgeving. Niet dat het hele durp weet wat ik eet, maar dat mijn familie/collega's/huisgenoten allemaal uit deze omgeving komen. En er wordt hier bij veel gelegenheden uitgebreid gegeten. Verjaardagen, bruiloften, kerst, pasen en ook zomaar, omdat het kan. Soms sla je iets af en krijg je daar vragen over. Soms vraag je zelf of ergens vlees in zit en dan krijg je daar weer vragen over. En als dat aan een grote tafel vol mensen gebeurt, dan krijgen velen dat mee.
Ik heb ook een poos in Amsterdam gewoond, daar speelde dit veel minder en waren er ook veel mensen in mijn omgeving vegetariër. Dus ik denk dat het er echt mee te maken heeft waar je woont
Ik kan me voorstellen dat het wel eens vervelend wordt, maar probeer eens te kijken wat je er aan kunt veranderen (in de toekomst).
Dus als er een stoofschotel met vlees langs komt, zeg je gewoon "het ziet er echt héérlijk uit, maar ik heb er momenteel niet zo'n trek in" en je pakt je salade of iets anders wat je wel lekker vindt. Of je zegt iets anders neutraals.
Dat je familie en vrienden weten dat je geen vlees eet, tja, dat lijkt me logisch en erg flauw als ze daar over blijven zeuren. Sta er boven. Pak ze desnoods terug. Als de oom die je steeds plaagt, de boontjes voorbij laat gaan omdat hij geen boontjes blieft, zaag hem dan eens door over de boontjes. Weinig kans dat hij de hint snapt, maar je hebt dan je "minute of revenge". Of zeg gewoon een keer "mensen, jullie weten allang dat ik geen vlees eet en ik word een beetje flauw van al die lollig bedoelde opmerkingen elke keer, kunnen we daar nou een keer mee ophouden, nou weet ik het wel". Moet kunnen bij familie, toch?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 22 september 2014 00:55
quote:melissa-x schreef op 21 september 2014 @ 21:07:
[...]
Ik denk dat het aan de omgeving ligt. Mijn vriendinnen zijn eraan gewend dat ik geen alcohol drink en vinden het wel best. Mijn collega's maken er ook geen opmerkingen over, misschien omdat ze in de zorg werken. Maar mijn eigen familie en de collega's van mijn man doen bijna altijd vervelend als ik geen alcohol bestel.
Maar als je tips hebt om dit soort onrust te voorkomen, hoor ik het graag! Heb jij enig idee hoe het komt dat sommige groepen zo vervelend doen als iemand geen alcohol hoeft?Ik heb echt geen idee. Het overkomt mij nooit.
[...]
Ik denk dat het aan de omgeving ligt. Mijn vriendinnen zijn eraan gewend dat ik geen alcohol drink en vinden het wel best. Mijn collega's maken er ook geen opmerkingen over, misschien omdat ze in de zorg werken. Maar mijn eigen familie en de collega's van mijn man doen bijna altijd vervelend als ik geen alcohol bestel.
Maar als je tips hebt om dit soort onrust te voorkomen, hoor ik het graag! Heb jij enig idee hoe het komt dat sommige groepen zo vervelend doen als iemand geen alcohol hoeft?Ik heb echt geen idee. Het overkomt mij nooit.
maandag 22 september 2014 00:58
@ Pejeka
Het probleem is inmiddels al opgelost. Mijn lichaam neemt vanwege een chronische ziekte een hoop voedingsstoffen niet goed op, dus een vega-dieet was niet vol te houden, ook niet met voedingssupplementen. Sinds kort eet ik dus (met tegenzin) weer vlees.
In een eerdere post hier zei ik al dat ik nu weer vlees eet. Maar ik ben jarenlang vegetariër en een poos veganist geweest, en als het mogelijk was zou ik meteen weer doen. Ik draag nog steeds geen leer en wol en flans nog regelmatig met veel plezier linzenburgers in elkaar
Alle verhalen hier zijn dus erg herkenbaar voor mij.
Het probleem is inmiddels al opgelost. Mijn lichaam neemt vanwege een chronische ziekte een hoop voedingsstoffen niet goed op, dus een vega-dieet was niet vol te houden, ook niet met voedingssupplementen. Sinds kort eet ik dus (met tegenzin) weer vlees.
In een eerdere post hier zei ik al dat ik nu weer vlees eet. Maar ik ben jarenlang vegetariër en een poos veganist geweest, en als het mogelijk was zou ik meteen weer doen. Ik draag nog steeds geen leer en wol en flans nog regelmatig met veel plezier linzenburgers in elkaar
Alle verhalen hier zijn dus erg herkenbaar voor mij.
maandag 22 september 2014 01:04
quote:Morrowind schreef op 22 september 2014 @ 00:58:
@ Pejeka
Het probleem is inmiddels al opgelost. Mijn lichaam neemt vanwege een chronische ziekte een hoop voedingsstoffen niet goed op, dus een vega-dieet was niet vol te houden, ook niet met voedingssupplementen. Sinds kort eet ik dus (met tegenzin) weer vlees.
In een eerder post hier zei ik al dat ik nu weer vlees eet. Maar ik ben jarenlang vegetariër en een poos veganist geweest, en als het mogelijk was zou ik meteen weer doen. Ik draag nog steeds geen leer en wol en flans nog regelmatig met veel plezier linzenburgers in elkaar Alle verhalen hier zijn dus erg herkenbaar voor mij.
Nogmaals, niks mis mee en jammer dat je door omstandigheden nu tegen je principes in moet leven.
Maar gesteld dat ik geen wol of leer zou willen dragen of zou willen leven op tofu en linzen, ik zou niet weten wie dat dan zou weten in mijn omgeving, behalve mensen met wie ik zeer intiem omga en van hen verwacht ik dan echt geen vervelend commentaar. Maar de buren, kennissen, verre vrienden, collega's enz. hoe zouden die dat moeten weten? Laat staan dat ze daar commentaar op kunnen hebben. Dus dat verbaasde me een beetje.
Succes met je nieuwe dieet, hoop dat je er iets aan hebt en dat het vlees eten niet tevergeefs is. En anders kan je altijd bij me terecht voor wat smakelijke recepten...
@ Pejeka
Het probleem is inmiddels al opgelost. Mijn lichaam neemt vanwege een chronische ziekte een hoop voedingsstoffen niet goed op, dus een vega-dieet was niet vol te houden, ook niet met voedingssupplementen. Sinds kort eet ik dus (met tegenzin) weer vlees.
In een eerder post hier zei ik al dat ik nu weer vlees eet. Maar ik ben jarenlang vegetariër en een poos veganist geweest, en als het mogelijk was zou ik meteen weer doen. Ik draag nog steeds geen leer en wol en flans nog regelmatig met veel plezier linzenburgers in elkaar
Alle verhalen hier zijn dus erg herkenbaar voor mij.Nogmaals, niks mis mee en jammer dat je door omstandigheden nu tegen je principes in moet leven.
Maar gesteld dat ik geen wol of leer zou willen dragen of zou willen leven op tofu en linzen, ik zou niet weten wie dat dan zou weten in mijn omgeving, behalve mensen met wie ik zeer intiem omga en van hen verwacht ik dan echt geen vervelend commentaar. Maar de buren, kennissen, verre vrienden, collega's enz. hoe zouden die dat moeten weten? Laat staan dat ze daar commentaar op kunnen hebben. Dus dat verbaasde me een beetje.
Succes met je nieuwe dieet, hoop dat je er iets aan hebt en dat het vlees eten niet tevergeefs is. En anders kan je altijd bij me terecht voor wat smakelijke recepten...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
