Boos/ nee zeggen?

22-09-2014 10:27 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi



Mijn baby van elf maanden kan behoorlijk boos reageren, niet oppakken in keuken is huilen en rood worden, ze wil graag weten wat ik doe. Nee, eetstoel is niet voldoende. Als iets niet lukt wordt ze ook heel boos, ik troost haar vaak of pak haar op. Maar ze is nu elf maanden en wil niet dat ze denkt dat haar gedrag normaal is. Wat kan je het beste doen bij zo n jong kind want volgens mij snap ze er niet veel van en blijft ze hangen in zo n huilbui wat ook niet echt gezellig is. Hoe pakken jullie het aan? ( ik dacht dat driftig worden eigenlijk ook bij 2 jarige was maar dat is hier nu al?)
Alle reacties Link kopieren
en wil niet dat ze denkt dat haar gedrag normaal is



Wat is dan wel normaal baby gedrag?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Je begrijpt wat ik bedoel toch?
Volgens mij is het heel normaal hoor. Die van mij is 15 maanden en wordt ook boos als hij iets niet mag of meteen a la minute krijgt. Ik blijf dan praten (he, ik weet dat je het niet leuk vindt, maar kijk hier is iets anders/mama is bezig met de boterham), als hij er voor kiest om te blijven huilen (doet ie zelden), dan is dat maar even zo. Hij blijft niet echt hangen in zo'n bui, maar dat komt door de afleiding die ik hem bied, denk ik.
Heel normaal! Ik was vorige week met dochter (14 mnd) bij het cb en daar vroegen ze of ze al driftbuien had. Hoorde echt bij deze leeftijd, volgens verpleegkundige. Ik helemaal verbaasd; dochter is werkelijk nooit driftig.



De volgende dag had ik ineens een rood, huilend meisje op de grond liggen. Dochter houdt zich kennelijk keurig aan de richtlijnen van het cb
Alle reacties Link kopieren
Ik bied ook afleiding maar dat werkt niet echt? Probeert het twee seconde later weer. Ze snapt het ook echt niet, vraag mij af of negeren dan ook zin heeft? Of gewoon troosten toch als beloning gezien kan worden. Met ander half lijkt het mij dat ze ook veel meer snappen dan elf maanden.
Alle reacties Link kopieren
quote:rome12 schreef op 22 september 2014 @ 10:33:

Je begrijpt wat ik bedoel toch?





Jij denkt - volgens mij - dat de aandacht die ze nu krijgt als ze huilt, dat dat voor een verwend kind zorgt.

Wat een baby nodig heeft wil toch niet zeggen dat ze, als ze 18 is, nog opgetild moet worden omdat ze geen aandacht krijgt als jij aan het koken bent?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap wel dat het normaal is :Imao: . Maar hoe ga je daar mee om als ze erin blijven hangen?
Alle reacties Link kopieren
Wat voor afleiding bied je dan? Even oppakken, weer neer zetten en doorgaan met de aardappelen schillen zal idd niet helpen.

Misschien helpt het als je haar een paar plastic keukenspullen geeft om zich mee te vermaken en onder het koken door contact met haar houdt.

Vaak zijn ze rond die tijd ook moe en hangerig.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Volgens mij kun je er nog niet zo veel aan sturen op die leeftijd (wanneer eigenlijk wel? ) Afleiden, of als dat niet werkt begrip tonen voor het feit dat je kindje boos is zonder erin mee te gaan of er zelf erg heftig op te reageren.



Mijn zoontje is ook nog klein (16 maanden) en soms niet te sussen of af te leiden. Ik zeg dan: 'Ja, dat snap ik, dat je daar boos van wordt. Maar het kan toch echt even niet. Ik snap best dat je nu heel hard aan het huilen bent.' Natuurlijk begrijpt hij dat nog niet, maar ik hoop toch dat hij aanvoelt dat hij best boos mag zijn zonder dat dat verder gevolgen heeft.



Het lijkt te werken, want het is verder een heel zonnig ventje dat goed in zijn vel zit.
Troosten als een beloning zien? Kom op, met troosten is niks mis. Maar dit is anders dan troosten bij pijn oid natuurlijk. En het is heel normaal dat ze iets 2 sec later nog eens probeert, en dan leid jij haar gewoon nog een keer af. Herhaling en consequent zijn. En ja, ik laat zoon echt gewoon even boos zijn als hij de afleiding niet meteen accepteert. En als hij dan weer gaat doen wat niet mag, haal ik hem daar net zo vriendelijk als de eerste keer weg, en bied iets anders aan. En als ik zijn botetham aan het smeren ben en meneer heeft echt honger en wil NU! dan laat ik hem ook schreeuwen, terwijl ik uitleg en laat zien dat ik aan het smeren ben. Na de eerste hap is alles dan over :-)
En wat bianca zegt.
Mijn kind was op die leeftijd nogal primair. Ze werd niet boos om complexe dingen als 'willen weten wat ik aan het doen was', maar alleen omdat ze moe, ziek of hongerig was. Ik gaf haar te eten of ik deed haar in de drager. En als ze ziek was was ik lief voor haar. Anders trouwens ook, maar bij ziekte extra.



Misschien eens proberen met wat eten?
Gewoon benoemen dat ze verdrietig wordt van zus of zo, dat komt echt al aan bij die kleintjes. Dan maak je een grapje tegen haar, geeft haar iets om mee te doen, dan voelt ze zich ook serieus genomen.
Alle reacties Link kopieren
Pantax wat bedoel je met wat eten? Ik bied haar soms troost als ze zo uit haar dak gaat, wat ik dus zie dat de meeste niet doen. Ik geef haar ook een lepel bakje etc maar dat wil ze niet. Ze wil op tafel of opgepakt worden of de trap op klimmen etc.
Alle reacties Link kopieren
het is volkomen normaal gedrag. Gaat over zodra ze met woorden kunnen uitleggen wat ze bedoelen. Jij begrijpt haar niet en dat frustreert
Ik bedoel dat je dochter misschien niet boos wordt omdat ze graag wil weten wat je aan het doen bent, maar omdat ze honger heeft of moe is aan het eind van de dag. Misschien dat ze blij wordt van een rijstewafel of een stuk banaan. En als ze moe is troost je haar toch gewoon? Basale liefdesuitingen zorgen voor stabiele kinderen met zelfvertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
De afleiding die ik bied is in de vorm van speelgoed geven en naar ander plekje brengen in de hoop dat ze vergeet waar ze mee bezig was. Meestal kom ze dus in een snel vaart aan kruipen/ lopen met kar om het weer te proberen.
Alle reacties Link kopieren
Babies zijn net mensen, hoor. Die hebben soms een chagrijnige dag, of ze worden boos omdat ze iets willen dat niet mag. Tja, lijkt me volkomen normaal. Wat je ermee moet? Weinig, behalve benoemen dat je kind boos/verdrietig/gefrustreerd is en uitleggen waarom iets niet mag. Daarna afleiden met iets anders en hopen dat de driftbui zakt. Straffen o.i.d. werkt, zeker op deze leeftijd, echt helemaal nog niet. En verder: je ziel in lijdzaamheid bezitten. Dit gaat nog wel even duren. En voorlopig wordt het ook alleen maar erger .
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
Alle reacties Link kopieren
quote:Pantax schreef op 22 september 2014 @ 11:02:

Mijn kind was op die leeftijd nogal primair. ?Dit dus, is heel primair gedrag. Ik denk dat het soms ook voortkomt uit frustratie, omdat ze soms iets willen dat ze nog niet kunnen. Benoemen en afleiden hielp hier meestal wel. En mijn kind wordt nog steeds erg knorrig als hij honger heeft.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk probeert ze het weer, ook dat is volkomen normaal. En wat je daarmee moet is: herhalen, herhalen, herhalen. Honderd keer zeggen dat iets niet mag, haar weghalen en iets anders aanbieden. Net zolang tot het kwartje valt. Sommige kinderen kiezen snel eieren voor hun geld, anderen juist niet.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
Alle reacties Link kopieren
Pantax: nee ze wil echt weten wat ik doe. Ik sta ook in de keuken als ze net wakker is, ze wil ook mijn kopje koffie hebben, vindt ze reuze intressant, deze haal ik weg en dan gaat ze echt gillen huilen , krijsen. Het is iets willen, niet omdat ze omdat ze maar bed moet. Ik sta er ook van te kijken dat ze dit nu al doet met 11 maanden. Maar goed afleidingen, gevoel benoemen en iets aanbieden meer is er dus niet. ?
Dat is heel knap van je dochter



Niet om te pushen, maar mijn dochter krijgt van moeheid en honger een heel kort lontje. Het lijkt dan alsof ze boos wordt omdat iets niet lukt of omdat ze iets niet mag, maar eigenlijk is dat omdat haar incasseringsvermogen nul is, door honger, pijn of vermoeidheid. Uiteraard hoeft dat bij jouw dochter niet het geval te zijn, maar wie weet helpt het zo nu en dan eens
TO, als dochter straks kan staan is een learning tower misschien wel wat voor jullie. Google daar maar eens op...
Alle reacties Link kopieren
Pantax: geef haar voldoende hoor, ook tussendoortjes ha ha. Als ik eet wil ze namelijk ook eten dus krijgt ze vaak stukjes, zodat ik ook beetje kan eten zonder gegil maar wil hier niet toevaak in meegaan anders blijft ze eten. ( gewoon nieuwsgierig)



Ze kan al staan en dit doet ze de hele dag. Lopen achter wagen, los wat stapjes. Ik zal er op googlen bedankt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven