Actueel
alle pijlers
geen donor = asociaal?
zaterdag 14 juni 2008 om 18:16
Onderhand krijg ik het gevoel een vreselijk asociaal iemand te zijn, haast crimineel misschien zelfs, want ik heb er zeer bewust en weloverwogen voor gekozen om geen donor te zijn.
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
tonkje wijzigde dit bericht op 14-06-2008 18:18
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
woensdag 16 juli 2008 om 09:05
Even terug naar je openingspost.Dat het je tegen staat, okee. Jouw mening. Oneerbiedig? Jouw mening. Ik vind je niet asociaal hierom. Maar je ideeën hierover gaan wel een beetje ver en dat stuit een hoop mensen tegen de borst. Hier komen we nooit uit natuurlijk omdat een aantal meningen lijnrecht tegenover die van jou staan. Dus wat wil je nu verder nog bereiken? Als jij geen donor wilt zijn, prima hoor.
woensdag 16 juli 2008 om 12:59
Omdat ik uitga van het eigenbelang. Dat is misschien wel heel egoistisch, maar je lichaam is er niet bij gebaat dat het na overlijden nog aan allerlei apparaten wordt gelegd om vervolgens ontdaan te worden van bruikbare organen.
Dit is drogredenering 1. Je stelt dat een lichaam er niet bij gebaat is dat het na het overlijden nog aan apparaten wordt gelegd. Om welke baten het gaat zeg je niet, en je suggereert dat het lichaam zich daar bewust van is. Belangen heb je als je er iets mee kan, of als het iets verandert aan (en nu komt het) de LEEFOMSTANDIGHEID.
En lijk is zich nergens van bewust, jij kan niet hard maken dat dat wel zo is, en dat en lijk dus dezelfde rechten zou moeten hebben als een levende. Drogredenering dus
Dit is drogredenering 1. Je stelt dat een lichaam er niet bij gebaat is dat het na het overlijden nog aan apparaten wordt gelegd. Om welke baten het gaat zeg je niet, en je suggereert dat het lichaam zich daar bewust van is. Belangen heb je als je er iets mee kan, of als het iets verandert aan (en nu komt het) de LEEFOMSTANDIGHEID.
En lijk is zich nergens van bewust, jij kan niet hard maken dat dat wel zo is, en dat en lijk dus dezelfde rechten zou moeten hebben als een levende. Drogredenering dus
woensdag 16 juli 2008 om 13:02
Voor het lijk maakt het eigenlijk niks uit: dat kan niks meer willen, merkt hoogstwaarschijnlijk ook nergens wat van. Maar juist daarom vind ik dat je er niks mee mag doen wat niet ten goede komt aan het lichaam.
Twee drogredeneringen; door het woordje hoogstwaarschijnlijk suggereer je dat een lijk iets kan ervaren, dat kan je best suggereren maar dan moet je dit wel onderbouwen. De onderbouwing mist en je blijft in suggestie hangen.
Verder stel je dat er dingen zijn die ten goede komen aan het dode lichaam. Welnu wat is het doel van het uitvoeren van zaken die ten goede komen van het dode lichaam? Want als je iets ten goede wilt laten komen van, dan moet dat een doel hebben. En bij mijn weten steken we de lichamen in de fik of onder de grond. Hier mist dus wederom een onderbouwing
Twee drogredeneringen; door het woordje hoogstwaarschijnlijk suggereer je dat een lijk iets kan ervaren, dat kan je best suggereren maar dan moet je dit wel onderbouwen. De onderbouwing mist en je blijft in suggestie hangen.
Verder stel je dat er dingen zijn die ten goede komen aan het dode lichaam. Welnu wat is het doel van het uitvoeren van zaken die ten goede komen van het dode lichaam? Want als je iets ten goede wilt laten komen van, dan moet dat een doel hebben. En bij mijn weten steken we de lichamen in de fik of onder de grond. Hier mist dus wederom een onderbouwing
woensdag 16 juli 2008 om 13:04
Verder zijn er natuurlijk ook een hoop nabestaanden die het vervelend vinden als er in het lichaam van een net overleden dierbare wordt gesneden. Dat is een ander argument. Het lijkt me in ieder geval erg verstandig om ervoor te zorgen dat al je familieleden en beste vrienden het weten als je donor bent. Dan is het mogelijk minder akelig voor ze mocht het ooit zover komen.
Drogredenering 4, je maakt hier gebruik van de niet uitvoerde opiniepeiling. Je stelt dat een "hoop" nabestaanden het vervelend vinden als er in lichamen van net overledenen wordt gesneden. Waar is je bron???
.
Drogredenering 4, je maakt hier gebruik van de niet uitvoerde opiniepeiling. Je stelt dat een "hoop" nabestaanden het vervelend vinden als er in lichamen van net overledenen wordt gesneden. Waar is je bron???
.
woensdag 16 juli 2008 om 13:06
Uiteraard.
Ik vind het eigenlijk niet jammer dat ik jullie niet van mijn opvattingen kan overtuigen. Dat heb ik eerder in een discussie over vleeseten. Als het aan mij lag, was iedereen - net als ik - vegetarier. Dat gaat me veel meer aan het hart, dan deze donordiscussie. Vlees eten schaadt naar mijn idee hoe je het ook wendt of keert het leven van veel dieren en het milieu. Terwijl bij orgaandonatie slechts volgens mijn (wellicht kinderachtige of irreele) opvattingen een dood lichaam geschaad wordt.
En dan hebben we hier drogredenering 5, de vergelijking die niet opgaat. Vlees eten versus orgaandonatie? Het moet niet gekker worden.
Meid jouw verhaal is een aaneenrijging van niet invalide argumenten
Ik vind het eigenlijk niet jammer dat ik jullie niet van mijn opvattingen kan overtuigen. Dat heb ik eerder in een discussie over vleeseten. Als het aan mij lag, was iedereen - net als ik - vegetarier. Dat gaat me veel meer aan het hart, dan deze donordiscussie. Vlees eten schaadt naar mijn idee hoe je het ook wendt of keert het leven van veel dieren en het milieu. Terwijl bij orgaandonatie slechts volgens mijn (wellicht kinderachtige of irreele) opvattingen een dood lichaam geschaad wordt.
En dan hebben we hier drogredenering 5, de vergelijking die niet opgaat. Vlees eten versus orgaandonatie? Het moet niet gekker worden.
Meid jouw verhaal is een aaneenrijging van niet invalide argumenten
woensdag 16 juli 2008 om 14:43
donderdag 17 juli 2008 om 17:58
Jee Meds, je bent wel streng en uitgebreid met het vast stellen van de drogredeneringen!
Maar goed, daar had ik ook om gevraagd. De meeste drogredeneringen die je denkt te zien, vind ik onzin, dus ik zal er op ingaan.
1. Het lichaam zou volgens mij niet gebaat zijn bij het liggen aan apparatuur na overlijden.
Hiermee bedoel ik gewoon dat het lichaam er niet beter van word, als jij niet goed begrijpt wat ik daarmee bedoel, kun je dat gewoon vragen. Dit lijkt mij geen drogreden. Iemand met wie je in gesprek bent, kan van alles wat jij beweert wel niet goed begrijpen, maar om nu alles wat mogelijk niet of fout begrepen wordt uit te gaan leggen.
Ik heb ooit een hele college gehad over juist discussieren en drogredenen, maar dat is ongeveer 20 jaar geleden dus de lijst met drogredenen die we toen leerden ken ik niet meer uit mijn hoofd. Ik geloof niet dat 'niet alle gebruikte termen uitleggen' eronder viel. Wel viel het duidelijk vooraf vaststellen van begrippen onder regels van goede discussie.
Waarom je denkt dat ik suggereer dat het lichaam zich ervan bewust is, snap ik niet. Dat zeg noch suggereer ik, volgens mij.
2 en 3. Ik zou suggereren dat een lijk iets kan ervaren, maar dat onderbouw ik niet. En ik zou beweren dat er zaken zijn die het lichaam ten goede komen, zonder dat te onderbouwen
Volgens mij suggereer en beweer ik dat niet. De enige reden waarom ik zeg dat een lijk er hoogstwaarschijnlijk niks van merkt, is omdat ik denk dat een lijk niks merkt, maar ik weet het niet zeker. Verder bedoel ik er niks mee en het speelt ook geen rol in mijn argumentatie. (Dat heb ik al enkele malen uitgelegd trouwens.)
Ik stel hier ook niet dat er dingen zijn die ten goede komen aan het lichaam, ik heb het slechts over dingen die niet ten goede komen.
Al kan ik best wat zaken opsommen die het lichaam wel ten goede komen en ook het doel ervan. Het lichaam wordt veelal in mooie kleren gestoken, gezicht vaak iets opgemaakt zodat het er mooier uitziet. Doel ervan is simpelweg het lichaam er mooier uit te laten zien.
4. Ik beweer zonder enige bron dat nabestaanden het vervelend vinden als er in een lijk van een dierbare wordt gesneden.
In huis, tuin- en keukendiscussies komen mensen volgens mij maar zelden aanzetten met (deugdelijke) bronnen, neemt niet weg dat dat ik dat hier zomaar beweer zonder duidelijk te maken waarom ik denk dat dat zo is. Dus hier heb je een punt.
Ik heb er ook geen bron voor in de zin van een liefst wetenschappelijk artikel waarin staat "75% van de mensen vindt het vervelend dat ..."
Het was puur gebaseerd op wat ik in omgeving van vrienden en familie opvang, lees in diverse krantenartikelen en de dagelijkse praktijk: wanneer artsen organen hebben uitgenomen wordt er daarna voor gezorgd dat dit zo min mogelijk zichtbaar is. Het lijkt mij dat dit gebeurt omdat nabestaanden het akelig vinden om te zien dat er in het lichaam is gesneden. Die redenering had ik er bij kunnen zetten, maar ik vond hem nogal voor de hand liggend.
5. Vergelijk van orgaandonatie en vegetarier zijn.
Zou je alsjeblieft nog eens goed willen lezen waarom ik dat vergelijk maak. Dan zul je zien dat jouw vaststelling van een drogreden nergens op slaat.
Ik zeg enkel dat zieltjes winnen voor vegetarierschap me meer aan het hart gaat dan zieltjes winnen voor geen donor zijn. Meer niet. (Hoewel, meer wel: ik leg ook uit waarom het ene me meer aan het hart gaat dan het andere. Goed he? Onderbouwing enzo)
Dat mijn verhaal een aaneenrijging is van niet valide argumenten, lijkt mij daarom sterk overdreven.
Wat naar mijn idee wel zo is, is dat ik heel andere uitgangspunten heb dan jij en heel anders denk over hoe je met een lijk moet omspringen. En wanneer je in gesprek bent met iemand die er heel andere ideeen op nahoudt dan jijzelf, is het soms lastig discussieren. De argumenten van de ander komen je dan soms heel vreemd voor. Ik heb dat regelmatig met streng gelovigen, omdat ik zelf atheist ben. (Moet ik dit nu weer onderbouwen met argumenten, voorbeelden en bronnen of kun je je er zonder dat ook iets bij voorstellen?)
Wat ik wel weer merk bij jou, is dat je bepaalde dingen in mijn verhaal leest die er naar mijn idee helemaal niet staan. Nu kan het natuurlijk best zo zijn dat ik me niet altijd even duidelijk uitdruk, maar dan vind ik het netter om te zeggen "Begrijp ik je goed als ik deze conclusie uit je woorden trek?" Maar je trekt soms nogal boude conclusies en poneert die dan stellig, en dan zit ik hier stomverbaasd achter mijn computer te denken "Maar dat zeg ik toch helemaal niet?" (Bijvoorbeeld dat ik zou suggeren dat een lijk zich nog wel ergens bewust van is, of eerder in deze discussie dat ik uit angst voor dit mogelijke bewustzijn geen donor zou zijn.)
Maar goed, daar had ik ook om gevraagd. De meeste drogredeneringen die je denkt te zien, vind ik onzin, dus ik zal er op ingaan.
1. Het lichaam zou volgens mij niet gebaat zijn bij het liggen aan apparatuur na overlijden.
Hiermee bedoel ik gewoon dat het lichaam er niet beter van word, als jij niet goed begrijpt wat ik daarmee bedoel, kun je dat gewoon vragen. Dit lijkt mij geen drogreden. Iemand met wie je in gesprek bent, kan van alles wat jij beweert wel niet goed begrijpen, maar om nu alles wat mogelijk niet of fout begrepen wordt uit te gaan leggen.
Ik heb ooit een hele college gehad over juist discussieren en drogredenen, maar dat is ongeveer 20 jaar geleden dus de lijst met drogredenen die we toen leerden ken ik niet meer uit mijn hoofd. Ik geloof niet dat 'niet alle gebruikte termen uitleggen' eronder viel. Wel viel het duidelijk vooraf vaststellen van begrippen onder regels van goede discussie.
Waarom je denkt dat ik suggereer dat het lichaam zich ervan bewust is, snap ik niet. Dat zeg noch suggereer ik, volgens mij.
2 en 3. Ik zou suggereren dat een lijk iets kan ervaren, maar dat onderbouw ik niet. En ik zou beweren dat er zaken zijn die het lichaam ten goede komen, zonder dat te onderbouwen
Volgens mij suggereer en beweer ik dat niet. De enige reden waarom ik zeg dat een lijk er hoogstwaarschijnlijk niks van merkt, is omdat ik denk dat een lijk niks merkt, maar ik weet het niet zeker. Verder bedoel ik er niks mee en het speelt ook geen rol in mijn argumentatie. (Dat heb ik al enkele malen uitgelegd trouwens.)
Ik stel hier ook niet dat er dingen zijn die ten goede komen aan het lichaam, ik heb het slechts over dingen die niet ten goede komen.
Al kan ik best wat zaken opsommen die het lichaam wel ten goede komen en ook het doel ervan. Het lichaam wordt veelal in mooie kleren gestoken, gezicht vaak iets opgemaakt zodat het er mooier uitziet. Doel ervan is simpelweg het lichaam er mooier uit te laten zien.
4. Ik beweer zonder enige bron dat nabestaanden het vervelend vinden als er in een lijk van een dierbare wordt gesneden.
In huis, tuin- en keukendiscussies komen mensen volgens mij maar zelden aanzetten met (deugdelijke) bronnen, neemt niet weg dat dat ik dat hier zomaar beweer zonder duidelijk te maken waarom ik denk dat dat zo is. Dus hier heb je een punt.
Ik heb er ook geen bron voor in de zin van een liefst wetenschappelijk artikel waarin staat "75% van de mensen vindt het vervelend dat ..."
Het was puur gebaseerd op wat ik in omgeving van vrienden en familie opvang, lees in diverse krantenartikelen en de dagelijkse praktijk: wanneer artsen organen hebben uitgenomen wordt er daarna voor gezorgd dat dit zo min mogelijk zichtbaar is. Het lijkt mij dat dit gebeurt omdat nabestaanden het akelig vinden om te zien dat er in het lichaam is gesneden. Die redenering had ik er bij kunnen zetten, maar ik vond hem nogal voor de hand liggend.
5. Vergelijk van orgaandonatie en vegetarier zijn.
Zou je alsjeblieft nog eens goed willen lezen waarom ik dat vergelijk maak. Dan zul je zien dat jouw vaststelling van een drogreden nergens op slaat.
Ik zeg enkel dat zieltjes winnen voor vegetarierschap me meer aan het hart gaat dan zieltjes winnen voor geen donor zijn. Meer niet. (Hoewel, meer wel: ik leg ook uit waarom het ene me meer aan het hart gaat dan het andere. Goed he? Onderbouwing enzo)
Dat mijn verhaal een aaneenrijging is van niet valide argumenten, lijkt mij daarom sterk overdreven.
Wat naar mijn idee wel zo is, is dat ik heel andere uitgangspunten heb dan jij en heel anders denk over hoe je met een lijk moet omspringen. En wanneer je in gesprek bent met iemand die er heel andere ideeen op nahoudt dan jijzelf, is het soms lastig discussieren. De argumenten van de ander komen je dan soms heel vreemd voor. Ik heb dat regelmatig met streng gelovigen, omdat ik zelf atheist ben. (Moet ik dit nu weer onderbouwen met argumenten, voorbeelden en bronnen of kun je je er zonder dat ook iets bij voorstellen?)
Wat ik wel weer merk bij jou, is dat je bepaalde dingen in mijn verhaal leest die er naar mijn idee helemaal niet staan. Nu kan het natuurlijk best zo zijn dat ik me niet altijd even duidelijk uitdruk, maar dan vind ik het netter om te zeggen "Begrijp ik je goed als ik deze conclusie uit je woorden trek?" Maar je trekt soms nogal boude conclusies en poneert die dan stellig, en dan zit ik hier stomverbaasd achter mijn computer te denken "Maar dat zeg ik toch helemaal niet?" (Bijvoorbeeld dat ik zou suggeren dat een lijk zich nog wel ergens bewust van is, of eerder in deze discussie dat ik uit angst voor dit mogelijke bewustzijn geen donor zou zijn.)
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
donderdag 17 juli 2008 om 18:03
Klopt, volgens mij zeg ik dat ook nergens, maar misschien drukte ik me wat ongelukkig uit.
Dit indruk had ik al.
Maar het gaat mij in de 1e plaats om het lichaam en om de nabestaanden. Dat is eigenlijk voor alles wat ik verder vind het uitgangspunt. Voor mij is het een heel vanzelfsprekend uitgangspunt.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 18 juli 2008 om 00:42
Maar wat is het doel van dit uitgangspunt? Dat de overledene er netjes bijligt en dat de familie afscheid kan nemen toch? Welnu dit kan ook als de overledene donor is. Je ziet er helemaal niks van, het lijk kan een mooi pak aan, haartjes gekamd, blosje op de wangetjes, en niemand ziet het verschil, en daarna deksel erop en de fik erin.
Er is dus geen enkele reden om orgaandonatie af te wijzen.
vrijdag 18 juli 2008 om 17:51
Meds, zullen we maar een punt zetten achter onze discussie?
Het wordt nogal oeverloos en we vallen in herhaling.
Ik vind het heel jammer dat ik je niet goed kan uitleggen waarom ik geen orgaandonor ben.
Hopelijk begrijpen anderen op dit topic het wel, want anders is dat nogal sneu: ik open een topic maar niemand begrijpt me. Wat ik in dit opzicht meer dan jammer vind en eigenlijk erg storend, is dat jij maar foute conclusies blijft trekken over mijn ideeen over orgaandonatie. Je blijft dit doen, ook al heb ik je al herhaaldelijk gevraagd daarmee te stoppen.
Zullen we ook maar een punt zetten achter de discussie over mijn drogredenen? Ik weet heel goed wat dat zijn, alleen vind ik de meeste drogredenen die jij in mijn argumentatie ziet geen drogredenen omdat er geen sprake is van wat jij leest.
Verder word ik er ook niet vrolijk van om kinderachtig, irreeel of wereldvreemd genoemd te worden (of dat mijn argumentatie dat is), dus ook daarom hou ik er maar liever mee op.
Het wordt nogal oeverloos en we vallen in herhaling.
Ik vind het heel jammer dat ik je niet goed kan uitleggen waarom ik geen orgaandonor ben.
Hopelijk begrijpen anderen op dit topic het wel, want anders is dat nogal sneu: ik open een topic maar niemand begrijpt me. Wat ik in dit opzicht meer dan jammer vind en eigenlijk erg storend, is dat jij maar foute conclusies blijft trekken over mijn ideeen over orgaandonatie. Je blijft dit doen, ook al heb ik je al herhaaldelijk gevraagd daarmee te stoppen.
Zullen we ook maar een punt zetten achter de discussie over mijn drogredenen? Ik weet heel goed wat dat zijn, alleen vind ik de meeste drogredenen die jij in mijn argumentatie ziet geen drogredenen omdat er geen sprake is van wat jij leest.
Verder word ik er ook niet vrolijk van om kinderachtig, irreeel of wereldvreemd genoemd te worden (of dat mijn argumentatie dat is), dus ook daarom hou ik er maar liever mee op.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 18 juli 2008 om 18:03
Ik quote nog even een post van mij op een eerdere claim van jou dat we jouw argumenten niet (willen) snappen. We snappen ze prima. Of laat ik voor mezelf spreken. Ik snap ze prima. Ze zijn gewoon niet rationeel kloppend.
Dat is prima, je kan ook best op basis van een gevoel niet willen doneren. Maar ik vind het ergerlijk dat jij lijkt te claimen dat er een echt rationeel onweerlegbare goede reden is om geen donor te willen zijn.
Die reden is er niet. De enige echte reden om geen donor te willen zijn is omdat je het gewoon een eng idee vindt. Dat het je het onnatuurlijk vindt. Allemaal gevoelens. Ik denk dat als iemand dat zegt dat de respons dan veel meer zou zijn (iig vanuit mij): Dat is heel erg jammer! Maar als je er niet mee kan leven (of dood zijn) om te doneren, dan moet je dat niet doen. Vind ik dat compleet asociaal? Nou ja, het blijft een ietwat egoistische afweging van je eigen gevoelens ten opzichte van de pijn en verdriet van zieke mensen. Maar uiteindelijk blijft het jouw keuze, en over gevoelens kan je niet zo lang discussieren als we nu doen.
De reden dat de discussie doorloopt gaat dan ook niet over jouw gevoelens, maar het feit dat je jouw gevoelens probeert te rationaliseren met allerhande argumenten.
vrijdag 18 juli 2008 om 19:19
Tonkje, ik denk dat ik een van de weinige ben die jou argumentatie begrijpt, en het ook wel met je eens is. Ik ben nog steeds heel hard aan het nadenken of ik het wel of niet doe, maar ik hik er inderdaad tegenaan dat je gewoon niét weet wat je wel of niet voelt/meemaakt wat dan ook als je dood bent. Het idee om dood te zijn staat me zowizo tegen. Ook het idee dat je niet weet wáár je organen heengaan. Bijvoorbeeld eenof andere asociale kinderverkrachter die nooit gepakt is, ligt op sterven en kan alleen leven met jou nier... de mijne krijgt hij niet!!!
Ook is het inderdaad oneerbiedig dat ze je lichaam maar meteen meeslepen. Ze staan al om de hoek te wachten tot je dood bent. Ach die is dood, dan kan mooi iemand anders leven... like they care that you are dead??
Verder vind ik het ook een natuurlijke zaak, een mens gaat dood wanneer dat zo is. En om nu iemand die gewoon dood is te gaan te gebruiken voor een ander, misschien behoort die ook wel gewoon dood te gaan. Je tijd komt als die komt, en dat klinkt natuurlijk heel lullig, maar zo is het ooit wel verzonnen door wie dan ook.
Voor de nabestaanden vind ik het ook naar, je kunt hun voor de keuze stellen; dat zou ik nooit doen, want ik zou zelf ook niet hoeven te beslissen over mijn moeders lijf, of dat van mijn zus. Bovendien is dat ook stom want als je moeder oid doodgaat wil je natuurlijk niet dat ze binnen 10 minuten voor je neus staan: ja je moet nu beslissen; wat doen we ermee. Je kan dat niet zomaar verzinnen. Als iemand dood is gegaan waar je veel van hield dan heb je verdriet, dan ga je rouwen, dan wil je niet dat ze dat persoon wegslepen om leeg te halen.
De enige reden om donor te zijn is dat je dan mensenlevens red. En ja leven is belangrijk, maar (klinkt ook heel hard) ik heb niets met die mensen, ik ken ze niet, ik zal ze nooit kennen en misschien hoef ik ze niet eens te kennen ook.
En ja, als ik in discussie ga met wél donoren, dan wordt je inderdaad neergezet als een asociaal ongevoelig persoon. En voor wat ik op dit topic heb gelezen vind men dat hier ook. Maar er wordt vergeten dat ze je wel voor de keuze hebben gesteld het wel of niet te doen. Als iedereen dan wil dat je het wel doet, gun mensen die keuze dan niet
Ook is het inderdaad oneerbiedig dat ze je lichaam maar meteen meeslepen. Ze staan al om de hoek te wachten tot je dood bent. Ach die is dood, dan kan mooi iemand anders leven... like they care that you are dead??
Verder vind ik het ook een natuurlijke zaak, een mens gaat dood wanneer dat zo is. En om nu iemand die gewoon dood is te gaan te gebruiken voor een ander, misschien behoort die ook wel gewoon dood te gaan. Je tijd komt als die komt, en dat klinkt natuurlijk heel lullig, maar zo is het ooit wel verzonnen door wie dan ook.
Voor de nabestaanden vind ik het ook naar, je kunt hun voor de keuze stellen; dat zou ik nooit doen, want ik zou zelf ook niet hoeven te beslissen over mijn moeders lijf, of dat van mijn zus. Bovendien is dat ook stom want als je moeder oid doodgaat wil je natuurlijk niet dat ze binnen 10 minuten voor je neus staan: ja je moet nu beslissen; wat doen we ermee. Je kan dat niet zomaar verzinnen. Als iemand dood is gegaan waar je veel van hield dan heb je verdriet, dan ga je rouwen, dan wil je niet dat ze dat persoon wegslepen om leeg te halen.
De enige reden om donor te zijn is dat je dan mensenlevens red. En ja leven is belangrijk, maar (klinkt ook heel hard) ik heb niets met die mensen, ik ken ze niet, ik zal ze nooit kennen en misschien hoef ik ze niet eens te kennen ook.
En ja, als ik in discussie ga met wél donoren, dan wordt je inderdaad neergezet als een asociaal ongevoelig persoon. En voor wat ik op dit topic heb gelezen vind men dat hier ook. Maar er wordt vergeten dat ze je wel voor de keuze hebben gesteld het wel of niet te doen. Als iedereen dan wil dat je het wel doet, gun mensen die keuze dan niet
vrijdag 18 juli 2008 om 19:45
Volgens mij zijn we juist heel erg aan het proberen levens te verlengen. Niet alleen het leven van iemand die een donororgaan nodig heeft, maar uberhaupt is de hele geneeskunde toch gericht op levensverlenging?
Misschien hoort iemand wel gewoon dood te gaan? We doen er alles aan om dat zo lang mogelijk uit te stellen.
zaterdag 19 juli 2008 om 00:37
Quote ambrozusje: De enige reden om donor te zijn is dat je dan mensenlevens red. En ja leven is belangrijk, maar (klinkt ook heel hard) ik heb niets met die mensen, ik ken ze niet, ik zal ze nooit kennen en misschien hoef ik ze niet eens te kennen ook.
Dus als jij een mens niet kent dan is het eigenlijk het levensreddende argument voor jou niet van belang. Ik hoop dat je je realiseert dat je dit kan zeggen omdat je gezond bent en blijkbaar in je directe omgeving mensen ook gezond zijn. Ik hoop dat je je realiseert dat deze luxe in 24 uur veranderd kan zijn. Ook jij kan ziek worden en ook de mensen waar je van houdt. Je kan bijv. een kind krijgen wat ernstig ziek is zoals een eerdere schrijfster hier beschreef. Ik word echt koud van dit soort redeneringen en deze ongelofelijke onverschilligheid.
Dus als jij een mens niet kent dan is het eigenlijk het levensreddende argument voor jou niet van belang. Ik hoop dat je je realiseert dat je dit kan zeggen omdat je gezond bent en blijkbaar in je directe omgeving mensen ook gezond zijn. Ik hoop dat je je realiseert dat deze luxe in 24 uur veranderd kan zijn. Ook jij kan ziek worden en ook de mensen waar je van houdt. Je kan bijv. een kind krijgen wat ernstig ziek is zoals een eerdere schrijfster hier beschreef. Ik word echt koud van dit soort redeneringen en deze ongelofelijke onverschilligheid.
zaterdag 19 juli 2008 om 09:18
zaterdag 19 juli 2008 om 09:24
ik moet eerlijk zeggen dat ik niet alles heb gelezen.
maar ik vind dat ieder in staat moet zijn zelf de keuze te maken geen donor of wel donor te zijn.
wat me wel opgevallen is, is dat ze bijv. als je in t ziekenhuis overlijd de artsen wel ana je nabestaande vragen om donatie. als hun alsnog ja zeggen is er van jouw mening niks meer over. dus ook al zeg je nee praat daar dan ook over met je familie die de uiteindelijk keus maken.
en t is vaak neit zo dat je kunstmatig in leven word gehouden. mijn SV is vorig jaar sept. in t ziekehuis overleden aan kanker. hij is op ee natuurlijke manier overleden. en daarna kwam pas de vraag wel of geen donatie. wij zijn zelf allemaal ja zeggers dus dat was een hele makkelijke keus. maar dan gaan ze pas kijken of t wel mogenlijk is. en dat was t in dit geval niet.
ik ben zelf wel donor. ben ook bloeddonor geweesd maar mag dit niet meer door bep. med.
ik vind dood is dood dus van mij mogen ze alles hebben. maar er zijn ook dingen waar ik wel weer heel veel moeite mee heb. mijn vriend heeft ene psyg ziekte. met de gevolgen die daarbij horen. er is al eens gevraagd of hij zijn lichaam beschikbaar wil stellen voor de wetenschap. maar ik heb daar zelf heel veel moeite mee. van mijn part halen ze zijn hersenen eruit om te onderzoeken en alles wat er nog meer in zit. maar il wil wel iets kunnen begraven/cremeren. al is t maar ene leeg omhulsel. t is toch een soort van afsluiting. is dat dan aso? want ze kunnen dingen leren van mensen die hun lichaam wel compleet aan de wetenschap schenken.
iedereen heft een mening en een gevoel. als voor jou t gevoel niet goed is moet je t niet doen. maar ben ik idd van niet geven niet ontvangen. jij wil niemands leven redden na je dood dan vind ik persoonljk dat je zelf ook niet mee mag profiteren van een ander zijn dood die wel zijn organen af wilde staan.
maar ik vind dat ieder in staat moet zijn zelf de keuze te maken geen donor of wel donor te zijn.
wat me wel opgevallen is, is dat ze bijv. als je in t ziekenhuis overlijd de artsen wel ana je nabestaande vragen om donatie. als hun alsnog ja zeggen is er van jouw mening niks meer over. dus ook al zeg je nee praat daar dan ook over met je familie die de uiteindelijk keus maken.
en t is vaak neit zo dat je kunstmatig in leven word gehouden. mijn SV is vorig jaar sept. in t ziekehuis overleden aan kanker. hij is op ee natuurlijke manier overleden. en daarna kwam pas de vraag wel of geen donatie. wij zijn zelf allemaal ja zeggers dus dat was een hele makkelijke keus. maar dan gaan ze pas kijken of t wel mogenlijk is. en dat was t in dit geval niet.
ik ben zelf wel donor. ben ook bloeddonor geweesd maar mag dit niet meer door bep. med.
ik vind dood is dood dus van mij mogen ze alles hebben. maar er zijn ook dingen waar ik wel weer heel veel moeite mee heb. mijn vriend heeft ene psyg ziekte. met de gevolgen die daarbij horen. er is al eens gevraagd of hij zijn lichaam beschikbaar wil stellen voor de wetenschap. maar ik heb daar zelf heel veel moeite mee. van mijn part halen ze zijn hersenen eruit om te onderzoeken en alles wat er nog meer in zit. maar il wil wel iets kunnen begraven/cremeren. al is t maar ene leeg omhulsel. t is toch een soort van afsluiting. is dat dan aso? want ze kunnen dingen leren van mensen die hun lichaam wel compleet aan de wetenschap schenken.
iedereen heft een mening en een gevoel. als voor jou t gevoel niet goed is moet je t niet doen. maar ben ik idd van niet geven niet ontvangen. jij wil niemands leven redden na je dood dan vind ik persoonljk dat je zelf ook niet mee mag profiteren van een ander zijn dood die wel zijn organen af wilde staan.
zaterdag 19 juli 2008 om 09:37
Ik heb bijna twintig jaar met mijn donor-codicil in mijn portemonnaie rongelopen. Totdat ik een paar jaar geleden naar een programma op radio 2 heb zitten luisteren waarin nabestaanden van mensen met een eenzelfde donorcodicil hun ervaringen vertelden. Daar werd je niet vrolijk van (overledene slecht afgelegd a la Frankenstein, lang moeten wachten tot de stoffelijke resten worden vrijgegeven, bot behandeld door personeel ziekenhuis e.d.) en dat was voor mij de reden om eea te veranderen en het nu aan mijn nabestaanden over te laten. Het is tenslotte hun "feestje" en zij moeten kunnen doen waar ze zich op dat moment prettig bij voelen.
zaterdag 19 juli 2008 om 10:00
De redenen die hier genoemd worden om het niet te doen zijn allemaal gevoels redenen. Geen sterk onderbouwde redenen van Tonkje en daarom kan ze het slecht uitleggen. Een argument die Loomii aanhaald klinkt meer valide dan de, in mijn ogen, kromme gedachte gang van Tonkje.
Je hebt geen garanties dat je lichaam netjes behandeld wordt en dat de nabestaanden netjes behandeld worden. Je hebt immers altijd situaties waar het mis kan gaan waar met mensen gewerkt word. Zo wordt je soms schandalig behandeld door een verpleegkundige als je ernstig ziek in het ziekenhuis ligt. Het kan gebeuren, maar het is niet de regel.
Loomii's gedachtengang en tevens die van mij, zijn gebaseerd op of nare ervaringen of angst. Geen onwil. Mijn angst is weg te nemen, Loomii was donor en heeft nare verhalen gehoord wat lastiger is.
Tonkje kan het geen reet schelen dat anderen dood gaan omdat zij ze toch niet kent. (Ik ken de diertjes in mijn pan niet persoonlijk, dus die eet ik ook met smaak op
)
Prima, haar mening. Andere mensen die wel donor zijn kennen haar niet dus laat haar alsjeblieft wegblijven van elke vorm van donorschap indien zij het nodig heeft. Want in mijn ogen praat zij wel heel respectloos over hele zieke mensen die een orgaan nodig hebben.
Een lijk is een lijk. En die ziet er na een paar dagen sowieso niet meer uit. Je geeft het aan de grond te verteren of je steekt het in de fik, of je verlengt iemands leven ermee.
Je hebt geen garanties dat je lichaam netjes behandeld wordt en dat de nabestaanden netjes behandeld worden. Je hebt immers altijd situaties waar het mis kan gaan waar met mensen gewerkt word. Zo wordt je soms schandalig behandeld door een verpleegkundige als je ernstig ziek in het ziekenhuis ligt. Het kan gebeuren, maar het is niet de regel.
Loomii's gedachtengang en tevens die van mij, zijn gebaseerd op of nare ervaringen of angst. Geen onwil. Mijn angst is weg te nemen, Loomii was donor en heeft nare verhalen gehoord wat lastiger is.
Tonkje kan het geen reet schelen dat anderen dood gaan omdat zij ze toch niet kent. (Ik ken de diertjes in mijn pan niet persoonlijk, dus die eet ik ook met smaak op
) Prima, haar mening. Andere mensen die wel donor zijn kennen haar niet dus laat haar alsjeblieft wegblijven van elke vorm van donorschap indien zij het nodig heeft. Want in mijn ogen praat zij wel heel respectloos over hele zieke mensen die een orgaan nodig hebben.
Een lijk is een lijk. En die ziet er na een paar dagen sowieso niet meer uit. Je geeft het aan de grond te verteren of je steekt het in de fik, of je verlengt iemands leven ermee.
