Relaties
alle pijlers
Time-out met kinderen
maandag 22 september 2014 11:40
Na jaren van zorgen voor man en kinderen ben ik op. Mijn man heeft zijn beide ouders verloren in de jaren dat onze drie kinderen werden geboren. Ik heb geprobeerd hem te steunen en veel taken naar mij toe getrokken. Maar nu ben ik zelf zo moe.
Ik zou zo graag willen dat er weer een wij-gevoel ontstaat. Hij pakt het niet op. Ik voel geen waardering of emotionele ondersteuning van zijn kant.
We zijn bij een relatietherapeut geweest. Via haar heeft hij hulp aangeboden gekregen voor zijn drankprobleem en ADHD. Dat traject moet nog starten.
Maar samen praten lukt niet. Ieder gesprek waarin ik aangeef dat ik aandacht wil voor de rol die ik pak of mijn emoties loopt uit op ruzie, waarin hij mij verwijt dat ik zelf alle problemen creëer. Zowel therapeut als huisarts vindt hij niet deugen.
Ik heb nog wat hoop dat er iets verandert als hij zijn eigen behandeling doorzet, maar nu moet ik zelf eerst op adem komen. Hoe doe ik dit met drie kinderen die ik niet in de steek wil laten? Iemand ervaring?
Hij is een erg lieve vader voor de kinderen. Zelf weggaan zal hij niet doen. Hij ziet het probleem niet.
Ik zou zo graag willen dat er weer een wij-gevoel ontstaat. Hij pakt het niet op. Ik voel geen waardering of emotionele ondersteuning van zijn kant.
We zijn bij een relatietherapeut geweest. Via haar heeft hij hulp aangeboden gekregen voor zijn drankprobleem en ADHD. Dat traject moet nog starten.
Maar samen praten lukt niet. Ieder gesprek waarin ik aangeef dat ik aandacht wil voor de rol die ik pak of mijn emoties loopt uit op ruzie, waarin hij mij verwijt dat ik zelf alle problemen creëer. Zowel therapeut als huisarts vindt hij niet deugen.
Ik heb nog wat hoop dat er iets verandert als hij zijn eigen behandeling doorzet, maar nu moet ik zelf eerst op adem komen. Hoe doe ik dit met drie kinderen die ik niet in de steek wil laten? Iemand ervaring?
Hij is een erg lieve vader voor de kinderen. Zelf weggaan zal hij niet doen. Hij ziet het probleem niet.
On ne voit bien qu'avec le coeur.
maandag 22 september 2014 12:18
Dat klinkt als een heftige situatie! Krijg jij zelf ook hulp?
Ik weet niet hoe oud jullie kinderen zijn en of het dus haalbaar is
(met kleintjes die bv hulp nodig hebben om naar de wc te gaan gaat het lastig worden), maar misschien helpt het om dagelijks een half uur of uur in te lassen waarin je niet gestoord wordt? Je kunt dan gaan wandelen, lezen of sporten, of gewoon voor de tv hangen.
Een piekerkwartier instellen kan ook helpen. Dagelijks schrijf je een kwartier lang alle frustraties en zorgen over je leven op. Timer zetten, want na die 15 minuten moet je dan ook echt stoppen met piekeren.
http://www3.psy.vu.nl/sto ... ek_1/dag_1_het_begin.html
Het is heel jammer dat je man niet inziet dat hij een onderdeel van het probleem is. Hopelijk zet hij door met de therapie. Nu is het wel van belang dat hij een therapeut heeft waar het mee klikt, maar misschien gaat hij die niet vinden. Het klinkt een beetje alsof hij vindt dat het altijd aan een ander ligt?
Heb je hem voor het blok gezet? Geen verandering = scheiding?
Sterkte!
Ik weet niet hoe oud jullie kinderen zijn en of het dus haalbaar is
(met kleintjes die bv hulp nodig hebben om naar de wc te gaan gaat het lastig worden), maar misschien helpt het om dagelijks een half uur of uur in te lassen waarin je niet gestoord wordt? Je kunt dan gaan wandelen, lezen of sporten, of gewoon voor de tv hangen.
Een piekerkwartier instellen kan ook helpen. Dagelijks schrijf je een kwartier lang alle frustraties en zorgen over je leven op. Timer zetten, want na die 15 minuten moet je dan ook echt stoppen met piekeren.
http://www3.psy.vu.nl/sto ... ek_1/dag_1_het_begin.html
Het is heel jammer dat je man niet inziet dat hij een onderdeel van het probleem is. Hopelijk zet hij door met de therapie. Nu is het wel van belang dat hij een therapeut heeft waar het mee klikt, maar misschien gaat hij die niet vinden. Het klinkt een beetje alsof hij vindt dat het altijd aan een ander ligt?
Heb je hem voor het blok gezet? Geen verandering = scheiding?
Sterkte!
maandag 22 september 2014 12:27
maandag 22 september 2014 13:14
quote:BellatrixVanDetta schreef op 22 september 2014 @ 12:40:
Denkend aan de kinderen wil je niet zomaar opgeven?
Denkend aan de kinderen wil je ze in een situatie laten met een man met een alcoholprobleem?
Dat begrijp ik dan weer niet.Eens ik ben niet voor scheiden bij normale problemen. Maar zodra er een verslaving in het spel is vind ik het wat anders.
Denkend aan de kinderen wil je niet zomaar opgeven?
Denkend aan de kinderen wil je ze in een situatie laten met een man met een alcoholprobleem?
Dat begrijp ik dan weer niet.Eens ik ben niet voor scheiden bij normale problemen. Maar zodra er een verslaving in het spel is vind ik het wat anders.
maandag 22 september 2014 14:06
Mijn ex heeft een drankprobleem.
Mijn kinderen vonden de scheiding erg, maar ik merk dat ze er eigenlijk op vooruit zijn gegaan. Er is meer rust in huis.
Terwijl mijn man alleen 's avonds en 's nachts dronk en een drukke baan had. Ik dacht dat mijn kinderen niet veel van zijn probleem merkten. Nu weet ik beter.
Hij was overigens ook lief voor de kinderen, maar hij kon de behoeften van de kinderen niet goed op die van hem voor laten gaan. Dat betekende o.a. dat hij ook dronk als ik een nachtje weg was. Naar sport brengen etc. was dan ook altijd een probleem. Op tijd op staan in het weekend idem. En gezellig maken al helemaal.
Maar goed, dat typ ik nu 2 jaar na mijn scheiding, toen ik er nog midden in zat bagatelliseerde ik de mate waarin hij mij met alles liet zitten. Ik wilde gewoon heel graag dat het goed zou zijn/komen.
Mijn kinderen vonden de scheiding erg, maar ik merk dat ze er eigenlijk op vooruit zijn gegaan. Er is meer rust in huis.
Terwijl mijn man alleen 's avonds en 's nachts dronk en een drukke baan had. Ik dacht dat mijn kinderen niet veel van zijn probleem merkten. Nu weet ik beter.
Hij was overigens ook lief voor de kinderen, maar hij kon de behoeften van de kinderen niet goed op die van hem voor laten gaan. Dat betekende o.a. dat hij ook dronk als ik een nachtje weg was. Naar sport brengen etc. was dan ook altijd een probleem. Op tijd op staan in het weekend idem. En gezellig maken al helemaal.
Maar goed, dat typ ik nu 2 jaar na mijn scheiding, toen ik er nog midden in zat bagatelliseerde ik de mate waarin hij mij met alles liet zitten. Ik wilde gewoon heel graag dat het goed zou zijn/komen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 22 september 2014 14:15
Ik kan echt niet inschatten hoeveel invloed zijn drankgebruik op de kinderen heeft. Hij werkt gewoon en begint in het weekend om 17.30 uur met een biertje, kookt voor het gezin en helpt wel mee met naar bed brengen.
Overdag is hij druk met ze en betrokken bij sport van de oudste.
's nachts en 's ochtends doe ik alles als dat nodig is voor de kinderen.
Ik heb last van zijn emotionele vlakheid en voel me qua prioriteit zeker niet bovenaan staan. Ik kan niet inschatten hoe de kinderen dat beleven. Natuurlijk voelen ze wel spanning.
Een dilemma vind ik ook dat als ik wegga de kinderen bij hem
zullen komen en dan ben ik er dus niet. Het houdt mij nu ook tegen om ze bij hem achter te laten, hoewel er nooit iets gebeurd is.
Overdag is hij druk met ze en betrokken bij sport van de oudste.
's nachts en 's ochtends doe ik alles als dat nodig is voor de kinderen.
Ik heb last van zijn emotionele vlakheid en voel me qua prioriteit zeker niet bovenaan staan. Ik kan niet inschatten hoe de kinderen dat beleven. Natuurlijk voelen ze wel spanning.
Een dilemma vind ik ook dat als ik wegga de kinderen bij hem
zullen komen en dan ben ik er dus niet. Het houdt mij nu ook tegen om ze bij hem achter te laten, hoewel er nooit iets gebeurd is.
On ne voit bien qu'avec le coeur.
maandag 22 september 2014 14:50
Hij ziet het probleem niet en dat zal hij ook niet zien. Mede door zijn ADHD, mede door zijn verslaving. Drank zal altijd prioriteit zijn ten opzichte van andere dingen.
Lijkt mij verstandiger om (na alle inspanningen zoals relatietherapie die je al gedaan hebt) voor jezelf en je kinderen te kiezen.
Die emotionele verbondenheid die jij wil zal er met deze man nooit komen als ik het zo lees. En dan voel je je over 5 jaar nog steeds geen prioriteit of geliefd.
Lijkt mij verstandiger om (na alle inspanningen zoals relatietherapie die je al gedaan hebt) voor jezelf en je kinderen te kiezen.
Die emotionele verbondenheid die jij wil zal er met deze man nooit komen als ik het zo lees. En dan voel je je over 5 jaar nog steeds geen prioriteit of geliefd.
maandag 22 september 2014 15:12
Een echte drankverslaving stopt echt niet uit zichzelf.
Steek je kop niet in het zand. Het is van het grootste belang dat hij zich meldt bij een kliniek die speciaal voor dit soort doelen zijn opgericht. Dat is stap 1.
Dan is het vervolgens (stap 2) na de behandeling van het grootste belang dat hij geen 'terugval' krijgt.
Dus eerste prioriteit van jullie gezin is nu dat hij zich echt laat opnemen. Als hij dat d.m.v. smoesjes steeds uit wil stellen zal jij hem goed duidelijk moeten maken dat als hij geen moeite voor jullie en zichzelf wil doen er voor jou geen andere mogelijkheid meer overblijft om een scheiding aan te vragen.
Als hij echt om het gezin geeft dan komt hij wel in actie. Doet hij dat niet dan hoef je ook niet te verwachten dat dat over een jaar wel gaat gebeuren. Dus dan weet je genoeg.......
Steek je kop niet in het zand. Het is van het grootste belang dat hij zich meldt bij een kliniek die speciaal voor dit soort doelen zijn opgericht. Dat is stap 1.
Dan is het vervolgens (stap 2) na de behandeling van het grootste belang dat hij geen 'terugval' krijgt.
Dus eerste prioriteit van jullie gezin is nu dat hij zich echt laat opnemen. Als hij dat d.m.v. smoesjes steeds uit wil stellen zal jij hem goed duidelijk moeten maken dat als hij geen moeite voor jullie en zichzelf wil doen er voor jou geen andere mogelijkheid meer overblijft om een scheiding aan te vragen.
Als hij echt om het gezin geeft dan komt hij wel in actie. Doet hij dat niet dan hoef je ook niet te verwachten dat dat over een jaar wel gaat gebeuren. Dus dan weet je genoeg.......
maandag 22 september 2014 15:53
quote:jolicoeur schreef op 22 september 2014 @ 14:15:
Een dilemma vind ik ook dat als ik wegga de kinderen bij hem
zullen komen en dan ben ik er dus niet. Het houdt mij nu ook tegen om ze bij hem achter te laten, hoewel er nooit iets gebeurd is.
Mijn kinderen overnachten dus nooit bij mijn ex.
Hij wil het niet en de kinderen ook niet. Alleen de oudste heel sporadisch maar die is zelf zo goed als volwassen. Neemt niet weg dat ik baal van het voorbeeld wat hij stelt, maar daar kan ik niets aan doen. Voor mijn kinderen is het in ieder geval duidelijk dat ik andere keuzes maak.
Een dilemma vind ik ook dat als ik wegga de kinderen bij hem
zullen komen en dan ben ik er dus niet. Het houdt mij nu ook tegen om ze bij hem achter te laten, hoewel er nooit iets gebeurd is.
Mijn kinderen overnachten dus nooit bij mijn ex.
Hij wil het niet en de kinderen ook niet. Alleen de oudste heel sporadisch maar die is zelf zo goed als volwassen. Neemt niet weg dat ik baal van het voorbeeld wat hij stelt, maar daar kan ik niets aan doen. Voor mijn kinderen is het in ieder geval duidelijk dat ik andere keuzes maak.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 22 september 2014 20:31
maandag 22 september 2014 21:44
Waarom vraag je hem niet om te gaan?
Hij kan dan zelf in alle rust aan zijn problemen werken. Woonruimte zoeken voor hem alleen is ook makkelijker en goedkoper.
Jij kunt thuis dan extra ondersteuning regelen door een oppas of familie en dergelijke in te schakelen.
Spreek af wanneer hij de kinderen ziet. Dit kan in principe ook in jullie huidige huis. Als de situatie langer gaat duren of als jullie besluiten definitief uit elkaar te gaan kun je andere afspraken maken.
Hij kan dan zelf in alle rust aan zijn problemen werken. Woonruimte zoeken voor hem alleen is ook makkelijker en goedkoper.
Jij kunt thuis dan extra ondersteuning regelen door een oppas of familie en dergelijke in te schakelen.
Spreek af wanneer hij de kinderen ziet. Dit kan in principe ook in jullie huidige huis. Als de situatie langer gaat duren of als jullie besluiten definitief uit elkaar te gaan kun je andere afspraken maken.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 22 september 2014 23:34
quote:rob_uit_zeist schreef op 22 september 2014 @ 15:12:
Een echte drankverslaving stopt echt niet uit zichzelf.
Steek je kop niet in het zand. Het is van het grootste belang dat hij zich meldt bij een kliniek die speciaal voor dit soort doelen zijn opgericht. Dat is stap 1.Niet per definitie mee eens. Stap 1 is dat hij zelf erkent dat hij een probleem heeft, en zelf besluit dat hij daar iets aan wil veranderen. Daarna volgt dan stap 2, en dat kan een kliniek zijn of andere begeleiding, bijv. AA. Zonder de probleemerkenning gaat een kliniek niets oplossen, tenminste niet op de langere termijn.
Een echte drankverslaving stopt echt niet uit zichzelf.
Steek je kop niet in het zand. Het is van het grootste belang dat hij zich meldt bij een kliniek die speciaal voor dit soort doelen zijn opgericht. Dat is stap 1.Niet per definitie mee eens. Stap 1 is dat hij zelf erkent dat hij een probleem heeft, en zelf besluit dat hij daar iets aan wil veranderen. Daarna volgt dan stap 2, en dat kan een kliniek zijn of andere begeleiding, bijv. AA. Zonder de probleemerkenning gaat een kliniek niets oplossen, tenminste niet op de langere termijn.
dinsdag 23 september 2014 02:01
Rob uit Zeist geeft goed advies. Het zal wel zijn dat je man het eerst zelf moet erkennen maar zonder enig ultimatum is dat best lastig. Hij geeft duidelijk om zijn gezin, dus vast ook om jou. Jullie kunnen het nu even niet vinden maar dat komt misschien ook omdat die echte stappen nog niet zijn gezet. Ik zou (nog) niet weggaan en als je weggaat nooit zonder de kinderen.
Als hij zich vrijwillig wil laten behandelen gaat hij ook een aantal weken weg waarschijnlijk waardoor jullie beide even wat rust van elkaar hebben en dan zal het vast ook wat minder zwaar voelen. Je kunt ook vragen of iemand dan een paar dagen wil oppassen zodat je even er tussenuit kunt. Misschien kun je dat ook met zijn tweeën doen, als hij er voor open staat. Dan is een eventueel gesprek ook wat anders dan als je thuis bent. Ga niet de schuldkaart spelen of zeggen dat je je verwaarloosd voelt, dat gaat niet werken denk ik, hoe lullig ook.
Gewoon realistisch zijn over zijn alcoholgebruik en waar dat misschien door komt (overlijden ouders, therapie etc.) En geef aan wat dat met je doet, dat je bang bent om van huis weg te gaan, dus helder communiceren. Het is begrijpelijk dat je wat anders van hem zou willen maar als dit opgelost moet worden is het daar nog niet de tijd voor denk ik.
En tot slot: heb je al eens zelf de boel de boel gelaten? Gewoon neergeploft dat je niet meer kunt en even "moeder-af" bent deze week? Dat je wat rust nodig hebt?
Als hij zich vrijwillig wil laten behandelen gaat hij ook een aantal weken weg waarschijnlijk waardoor jullie beide even wat rust van elkaar hebben en dan zal het vast ook wat minder zwaar voelen. Je kunt ook vragen of iemand dan een paar dagen wil oppassen zodat je even er tussenuit kunt. Misschien kun je dat ook met zijn tweeën doen, als hij er voor open staat. Dan is een eventueel gesprek ook wat anders dan als je thuis bent. Ga niet de schuldkaart spelen of zeggen dat je je verwaarloosd voelt, dat gaat niet werken denk ik, hoe lullig ook.
Gewoon realistisch zijn over zijn alcoholgebruik en waar dat misschien door komt (overlijden ouders, therapie etc.) En geef aan wat dat met je doet, dat je bang bent om van huis weg te gaan, dus helder communiceren. Het is begrijpelijk dat je wat anders van hem zou willen maar als dit opgelost moet worden is het daar nog niet de tijd voor denk ik.
En tot slot: heb je al eens zelf de boel de boel gelaten? Gewoon neergeploft dat je niet meer kunt en even "moeder-af" bent deze week? Dat je wat rust nodig hebt?
dinsdag 23 september 2014 02:18
quote:elle5460 schreef op 22 september 2014 @ 14:13:
Drank en ADHD....man , zijn er gewone mannen.??!
Ik trek het niet meer hoor.
Wat een stomme opmerking, en gelukkig draait dit niet om jou
Ik ben ook tegen scheiden wanneer er "normale" problemen ontstaan in een relatie/huwelijk.
Maar iemand met een alcoholprobleem daar zou ik mijn kinderen niet aan bloot willen stellen.
Kinderen verdienen een stabiele basis,rust en geborgenheid.
Je kan niet meer doen dan dit, als iemand totaal niet wil meewerken in het herstellen van een relatie, dan houdt het op.
Je kan niet trekken aan een dood paard, al wil jij nog zo graag, het moet van twee kanten komen.
Ik zou persoonlijk voor mijn kinderen kiezen in dit geval.
Er in ieder geval voor zorgen dat zij hier niet te veel van mee krijgen.
Hij kan dan altijd nog besluiten om voor zijn gezin te kiezen en aan zichzelf te werken, maar op deze manier gaat dat denk ik niet gebeuren.
Sterkte!
Drank en ADHD....man , zijn er gewone mannen.??!
Ik trek het niet meer hoor.
Wat een stomme opmerking, en gelukkig draait dit niet om jou
Ik ben ook tegen scheiden wanneer er "normale" problemen ontstaan in een relatie/huwelijk.
Maar iemand met een alcoholprobleem daar zou ik mijn kinderen niet aan bloot willen stellen.
Kinderen verdienen een stabiele basis,rust en geborgenheid.
Je kan niet meer doen dan dit, als iemand totaal niet wil meewerken in het herstellen van een relatie, dan houdt het op.
Je kan niet trekken aan een dood paard, al wil jij nog zo graag, het moet van twee kanten komen.
Ik zou persoonlijk voor mijn kinderen kiezen in dit geval.
Er in ieder geval voor zorgen dat zij hier niet te veel van mee krijgen.
Hij kan dan altijd nog besluiten om voor zijn gezin te kiezen en aan zichzelf te werken, maar op deze manier gaat dat denk ik niet gebeuren.
Sterkte!
dinsdag 23 september 2014 09:11
