Relaties
alle pijlers
verliefd op collega/soap-opera deel 105
dinsdag 23 september 2014 04:26
Dag allen,
Ik heb erg de behoefte om dit van me af te schrijven en ik hoop dat gelijkgestemden mij tips kunnen geven of ervaringen kunnen delen zodat ik er iets in herken en er eventueel iets mee kan. Ik houd een aantal zaken/info een beetje vaag, want straks word ik nog ontdekt..
Vorig jaar kreeg ik een nieuwe baan en leerde ik mijn introverte teruggetrokken maar zeer wijze vlam kennen. Op zijn manier hield hij mij in de gaten (oogcontact) en na een paar maanden bedacht ik me dat ik hem ook maar eens de gaten moest houden, onschuldig niets aan de hand. Weer twee maanden later sloeg plotseling vanuit het niets de vlam in de pan. We keken elkaar aan en ik dacht dat ik bijna in zijn blik verdronk en hij in die van mij. Daarna begont het bakvisgedrag pas goed. Ik kon hem nauwelijks aankijken, tekst had ik niet meer kon niet meer nadenken. Hij verkleurde steeds in zijn gezicht, werd verlegen. Te bizar voor woorden, want wij zijn beiden 40+ (denk de tekst 32 jaar/ Doe Maar er maar bij).. Gelukkig kwam de vakantie en ik hoopte dat hij mij zou gaan vergeten, maar toen we elkaar weer zagen merkte ik aan hem dat dat zeker niet het geval was. Zijn gezicht vertrok, spierwit bijna en begon te stamelen... Ik besloot het roer om te gooien en alles op alles te zetten om een platonische relatie met hem te krijgen. Maar ja, ondertussen weten een aantal vrienden van hem er al van en zijn vriendin kan mij bijna wel villen. Het heeft mij verschrikkelijk veel moeite gekost om de sympathie van zijn/mijn vrienden/vriendinnen (ook collega's) weer terug te winnen. Dat is inmiddels wel gelukt. Waarom? Omdat ik geen homewrecker wil zijn, maar godsallemachtig wat is dit zwaar! Zijn relatie is erg slecht, hij leeft echt alleen, het lijkt doodgebloed. Ik snap ergens wel waarom deze liefde tussen ons is ontstaan. We vechten beiden erg hard om ons niet in verleiding te brengen. Zelfs mijn collega valt het op hoe hij mij in de gaten houdt, heel broeiierig allemaal. Wat is wijsheid? Ik wil heel graag een platonische relatie maar hoe krijg je dat voor elkaar, hoe kun je boven je gevoelens gaan staan? Ik houd het al meer dan een half jaar vol zo, maar ondertussen merk ik,voel ik deze klote gevoelens. Bij beiden. Hij twijfelt en ik ook. Misschien maar beter ook.
Tot zover dit relaas. Hoop dat het een beetje duidelijk is en herkenbaar. #kijken, kijken en niet kopen#
Ik heb erg de behoefte om dit van me af te schrijven en ik hoop dat gelijkgestemden mij tips kunnen geven of ervaringen kunnen delen zodat ik er iets in herken en er eventueel iets mee kan. Ik houd een aantal zaken/info een beetje vaag, want straks word ik nog ontdekt..
Vorig jaar kreeg ik een nieuwe baan en leerde ik mijn introverte teruggetrokken maar zeer wijze vlam kennen. Op zijn manier hield hij mij in de gaten (oogcontact) en na een paar maanden bedacht ik me dat ik hem ook maar eens de gaten moest houden, onschuldig niets aan de hand. Weer twee maanden later sloeg plotseling vanuit het niets de vlam in de pan. We keken elkaar aan en ik dacht dat ik bijna in zijn blik verdronk en hij in die van mij. Daarna begont het bakvisgedrag pas goed. Ik kon hem nauwelijks aankijken, tekst had ik niet meer kon niet meer nadenken. Hij verkleurde steeds in zijn gezicht, werd verlegen. Te bizar voor woorden, want wij zijn beiden 40+ (denk de tekst 32 jaar/ Doe Maar er maar bij).. Gelukkig kwam de vakantie en ik hoopte dat hij mij zou gaan vergeten, maar toen we elkaar weer zagen merkte ik aan hem dat dat zeker niet het geval was. Zijn gezicht vertrok, spierwit bijna en begon te stamelen... Ik besloot het roer om te gooien en alles op alles te zetten om een platonische relatie met hem te krijgen. Maar ja, ondertussen weten een aantal vrienden van hem er al van en zijn vriendin kan mij bijna wel villen. Het heeft mij verschrikkelijk veel moeite gekost om de sympathie van zijn/mijn vrienden/vriendinnen (ook collega's) weer terug te winnen. Dat is inmiddels wel gelukt. Waarom? Omdat ik geen homewrecker wil zijn, maar godsallemachtig wat is dit zwaar! Zijn relatie is erg slecht, hij leeft echt alleen, het lijkt doodgebloed. Ik snap ergens wel waarom deze liefde tussen ons is ontstaan. We vechten beiden erg hard om ons niet in verleiding te brengen. Zelfs mijn collega valt het op hoe hij mij in de gaten houdt, heel broeiierig allemaal. Wat is wijsheid? Ik wil heel graag een platonische relatie maar hoe krijg je dat voor elkaar, hoe kun je boven je gevoelens gaan staan? Ik houd het al meer dan een half jaar vol zo, maar ondertussen merk ik,voel ik deze klote gevoelens. Bij beiden. Hij twijfelt en ik ook. Misschien maar beter ook.
Tot zover dit relaas. Hoop dat het een beetje duidelijk is en herkenbaar. #kijken, kijken en niet kopen#
dinsdag 23 september 2014 05:38
Heb je al eens gepraat met hem ?
En... Hierover ?
Volgens mij alleen blikken geworpen...?
Misschien tijd voor een serieus praatje ?
Wat weet je nou van elkaar ?
Wordt tijd om elkaar enigzins beter en uiteindelijk elkaar echt te leren kennen en te kijken of dit jullie tijd en energie waard is, te kijken waar jullie staan.
En... Hierover ?
Volgens mij alleen blikken geworpen...?
Misschien tijd voor een serieus praatje ?
Wat weet je nou van elkaar ?
Wordt tijd om elkaar enigzins beter en uiteindelijk elkaar echt te leren kennen en te kijken of dit jullie tijd en energie waard is, te kijken waar jullie staan.
dinsdag 23 september 2014 07:23
Ik snap er niet veel van.
Je hebt een crush op een collega, jullie hebben alleen oogcontact maar je weet wel dat zijn relatie slecht is. Zijn vrienden en zijn vriendin weten dat je hem leuk vind en vinden jou stom, maar je hebt hun goodwill weer herovert.
Ik denk bij dit soort dingen altijd:
Je bent een leuke kerel met een toffe baan. En een relatie en een coole vriendin. Die leuke baan heeft wel een keerzijde, want de receptioniste van dik in de veertig gedraagt zich als een bakvis zodra ze je in het vizier krijgt en schurkt zich daarbij tegen andere collega's aan om over je te giebelen en giechelen.
Inmiddels is de sfeer op kantoor genant te noemen. Collega's ergeren zich aan het bakvissen gedrag en in plaats van dat je over de wanhopige receptioniste kunt lachen met je vriendin is er behoorlijk wat irritatie ontstaan omdat jouw signalen niet worden opgepikt en het mens maar ongewenst blijft flirten.
Na de vakantie waarin je hoopte dat je collega een leuke Turkse Barman in het all-inn-resort aan de haak zou slaan is er niks veranderd. Met het vooruitzicht op weer een jaar soap-opera trok je wit weg bij de koffie-automaat. Het geplande personeelsfeest zie je eigenlijk ook niet meer zitten, want ongewenst broeierige kantoorsoaps zijn wel de laatste zaken die je carriere een boost geven.
Je hebt een crush op een collega, jullie hebben alleen oogcontact maar je weet wel dat zijn relatie slecht is. Zijn vrienden en zijn vriendin weten dat je hem leuk vind en vinden jou stom, maar je hebt hun goodwill weer herovert.
Ik denk bij dit soort dingen altijd:
Je bent een leuke kerel met een toffe baan. En een relatie en een coole vriendin. Die leuke baan heeft wel een keerzijde, want de receptioniste van dik in de veertig gedraagt zich als een bakvis zodra ze je in het vizier krijgt en schurkt zich daarbij tegen andere collega's aan om over je te giebelen en giechelen.
Inmiddels is de sfeer op kantoor genant te noemen. Collega's ergeren zich aan het bakvissen gedrag en in plaats van dat je over de wanhopige receptioniste kunt lachen met je vriendin is er behoorlijk wat irritatie ontstaan omdat jouw signalen niet worden opgepikt en het mens maar ongewenst blijft flirten.
Na de vakantie waarin je hoopte dat je collega een leuke Turkse Barman in het all-inn-resort aan de haak zou slaan is er niks veranderd. Met het vooruitzicht op weer een jaar soap-opera trok je wit weg bij de koffie-automaat. Het geplande personeelsfeest zie je eigenlijk ook niet meer zitten, want ongewenst broeierige kantoorsoaps zijn wel de laatste zaken die je carriere een boost geven.
dinsdag 23 september 2014 07:41
dinsdag 23 september 2014 07:43
Assumption is the mother of all fuck-ups. Je verhaal hangt van aannames aan elkaar, daar kun je geen relatie op bouwen.
En wat wil/bedoel je met dat geneuzel over een platonische relatie? Net doen alsof jullie een relatie hebben zonder elkaar aan te raken? Vriendschap die meer gaat worden zodra hij zijn relatie durft te verbreken *uche doetieniet uche*?
Kap met dit trieste gedoe joh, voor je mensen in het ongeluk stort en je jezelf onsterfelijk belachelijk maakt bij je collega's/werkgever. Hoe je je voelt is iets waar je niet altijd invloed op uit kunt oefenen, je gedrag wel.
En wat wil/bedoel je met dat geneuzel over een platonische relatie? Net doen alsof jullie een relatie hebben zonder elkaar aan te raken? Vriendschap die meer gaat worden zodra hij zijn relatie durft te verbreken *uche doetieniet uche*?
Kap met dit trieste gedoe joh, voor je mensen in het ongeluk stort en je jezelf onsterfelijk belachelijk maakt bij je collega's/werkgever. Hoe je je voelt is iets waar je niet altijd invloed op uit kunt oefenen, je gedrag wel.
dinsdag 23 september 2014 07:55
Hoezo wil jij een platonische relatie met hem? Je bent 40+ zeg je, dan weet je ook dat dat niet werkt aangezien je hotel de botel bent.
Daarnaast snap ik dat zijn vriendin jou niet ziet zitten. Je vormt een gevaar voor haar relatie. Als de relatie zo slecht is (zegt hij dat of maak jij dat ervan?) dan kan hij die verbreken. Zo niet, laat hem met rust en beperk het contact tot zakelijk niveau ... Een platonische relatie is onnodig en niet realistisch, gezien de omstandigheden. Maar jij wil koste wat kost contact hebben.
Daarnaast snap ik dat zijn vriendin jou niet ziet zitten. Je vormt een gevaar voor haar relatie. Als de relatie zo slecht is (zegt hij dat of maak jij dat ervan?) dan kan hij die verbreken. Zo niet, laat hem met rust en beperk het contact tot zakelijk niveau ... Een platonische relatie is onnodig en niet realistisch, gezien de omstandigheden. Maar jij wil koste wat kost contact hebben.
dinsdag 23 september 2014 08:14
quote:Vorig jaar kreeg ik een nieuwe baan en leerde ik mijn introverte teruggetrokken maar zeer wijze vlam kennen.
Maar je introverte teruggetrokken maar zeer wijze vlam (..) snapt niet dat je eerst je slechte (...) relatie verbreekt voordat je weer met iets nieuws begint.
Jaja.
Maar je introverte teruggetrokken maar zeer wijze vlam (..) snapt niet dat je eerst je slechte (...) relatie verbreekt voordat je weer met iets nieuws begint.
Jaja.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 23 september 2014 09:58
Klinkt als een beginnende midlife-crisis,(of een vlaag van verstandsverbijstering) 40 plussers die zich als verliefde pubers gedragen, en het beetje verstand en ratio dat ze nog bezitten is heel snel aan het wegrotten.
En uiteraard eerst een platonische relatie, want dan kunnen ze soulmates worden, want die ozo mooie vriendschap wordt dan uiteindelijk liefde....
Weet je waarom hij zo aantrekkelijk voor je is?
omdat hij onbereikbaar is, en het jouw ego zou strelen als hij zijn vriendin voor jou in de steek zou laten, want dan voel je je zo bijzonder...de drama, het onmogelijke wordt mogelijk, jouw prins die je te gemoed komt rijden nadat hij eindelijk kon ontsnappen aan de boze heks (zijn vriendin)...waarschijnlijk iets dat je in geen jaren hebt gevoeld, ach, die romantiek toch...
Je weet niet eens hoe hij is in het dagelijks leven thuis etc...dus je bent verliefd op een illusie, en je bent nu al voor hem aan het invullen hoe zijn relatie is en zijn vriendin...
Tuurlijk kan zij je inmiddels wel villen, wat had je verwacht?
Jij zit te mijmeren over haar partner en hoopt hem voor je te winnen,..
Doe jezelf, hem en zijn vriendin een lol en zoek een andere baan, of kap met het bakvissen gedrag, dit gaat helemaal nergens over, je laat je toch niet door een stel hormonen leiden?
En uiteraard eerst een platonische relatie, want dan kunnen ze soulmates worden, want die ozo mooie vriendschap wordt dan uiteindelijk liefde....
Weet je waarom hij zo aantrekkelijk voor je is?
omdat hij onbereikbaar is, en het jouw ego zou strelen als hij zijn vriendin voor jou in de steek zou laten, want dan voel je je zo bijzonder...de drama, het onmogelijke wordt mogelijk, jouw prins die je te gemoed komt rijden nadat hij eindelijk kon ontsnappen aan de boze heks (zijn vriendin)...waarschijnlijk iets dat je in geen jaren hebt gevoeld, ach, die romantiek toch...
Je weet niet eens hoe hij is in het dagelijks leven thuis etc...dus je bent verliefd op een illusie, en je bent nu al voor hem aan het invullen hoe zijn relatie is en zijn vriendin...
Tuurlijk kan zij je inmiddels wel villen, wat had je verwacht?
Jij zit te mijmeren over haar partner en hoopt hem voor je te winnen,..
Doe jezelf, hem en zijn vriendin een lol en zoek een andere baan, of kap met het bakvissen gedrag, dit gaat helemaal nergens over, je laat je toch niet door een stel hormonen leiden?
dinsdag 23 september 2014 10:13
dinsdag 23 september 2014 10:45
Zijn relatie is erg slecht en lijkt te zijn doodgebloed dat is de meestgehoorde smoes van een man, die een gewillige collega wel even lekker wil neuken.
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.
dinsdag 23 september 2014 21:44
Platonische relatie? En dat in combinatie met de broeierige sfeer! Haha geloof je het zelf. Doe niet moralistisch, als je diep van binnen gewoon van bil wilt gaan met collega en weigert echt afstand te nemen. Enneh kennelijk is zijn relatie niet oh zo slecht, dat hij de moeite wil doen om de relatie te verbreken en echt voor jou gaat. Want als je iets echt wilt, echt echt wilt, dan zie je dat niet alleen in woorden maar ook in iemands gedrag.
maandag 6 oktober 2014 04:03
Dag allen, bedankt voor alle reacties, jullie hebben volkomen gelijk..! Ik gedraag me ook volkomen belachelijk, zal inderdaad wel een midlife-crisis hebben en erger nog, ik ben ook betrapt met deze zogenaamde anonieme brief. Tenminste dat gevoel kreeg ik een paar dagen later na het posten op mijn werk, ik merkte het aan zijn blije gedrag/vriendin heeft journalistieke connecties, damn! Kennelijk te herkenbaar beschreven, zal beter mijn best doen
Ik heb dit vooral geschreven om orde in de chaos in mijn hoofd te scheppen. Ik had een chronologische analyse nodig om te kunnen begrijpen wat er de afgelopen 7 maanden is gebeurd. Om voor de honderdste keer hier eens en voor altijd een punt achter te zetten. Door het op het net te zetten dwong ik mezelf om eerlijk te zijn; in een dagboek zou ik het vager geformuleerd hebben vermoed ik. Ik heb ook nu pas voor het eerst al jullie reacties gelezen, omdat ik na een paar dagen alweer spijt had dat ik dit zo neer had gezet. Sommige woorden heb ik ook onbewust aangedikt en daar zijn jullie over gevallen. Goed om te lezen. En grappig, heb erg moeten lachen.
Even een klein antwoord; ja, ik vind hem leuk maar om er iets mee te gaan doen, ik zou het echt niet weten. En waarom een 'platonische relatie' ? Ik zou het super vinden als we goede gesprekken kunnen voeren zonder dat er allerlei verliefde gevoelens een hoofdrol gaan spelen. We werken veel samen op het werk, een soort mislukte 'hippie enclave", het zou nogal vreemd zijn om dan heel zakelijk met elkaar om te gaan. Alleen sinds ik dit gepost heb, is er bij hem echt iets veranderd. Hij heeft nu duidelijk laten blijken dat hij me leuk vindt. Ik ben nu juist het probleem, want ik weet niet hoe ik erop moet reageren; ja, die van een ijskonijn.. Voorlopig houd ik mijn hoofd koel, we zullen zien hoe dit afloopt. Ik zal hier af en toe nog langs komen als de nood te hoog wordt. Ik praat hier namelijk met niemand over, omdat het te genant voor worden is, zo je begrijpt...
Ik heb dit vooral geschreven om orde in de chaos in mijn hoofd te scheppen. Ik had een chronologische analyse nodig om te kunnen begrijpen wat er de afgelopen 7 maanden is gebeurd. Om voor de honderdste keer hier eens en voor altijd een punt achter te zetten. Door het op het net te zetten dwong ik mezelf om eerlijk te zijn; in een dagboek zou ik het vager geformuleerd hebben vermoed ik. Ik heb ook nu pas voor het eerst al jullie reacties gelezen, omdat ik na een paar dagen alweer spijt had dat ik dit zo neer had gezet. Sommige woorden heb ik ook onbewust aangedikt en daar zijn jullie over gevallen. Goed om te lezen. En grappig, heb erg moeten lachen.
Even een klein antwoord; ja, ik vind hem leuk maar om er iets mee te gaan doen, ik zou het echt niet weten. En waarom een 'platonische relatie' ? Ik zou het super vinden als we goede gesprekken kunnen voeren zonder dat er allerlei verliefde gevoelens een hoofdrol gaan spelen. We werken veel samen op het werk, een soort mislukte 'hippie enclave", het zou nogal vreemd zijn om dan heel zakelijk met elkaar om te gaan. Alleen sinds ik dit gepost heb, is er bij hem echt iets veranderd. Hij heeft nu duidelijk laten blijken dat hij me leuk vindt. Ik ben nu juist het probleem, want ik weet niet hoe ik erop moet reageren; ja, die van een ijskonijn.. Voorlopig houd ik mijn hoofd koel, we zullen zien hoe dit afloopt. Ik zal hier af en toe nog langs komen als de nood te hoog wordt. Ik praat hier namelijk met niemand over, omdat het te genant voor worden is, zo je begrijpt...
maandag 6 oktober 2014 05:48
maandag 6 oktober 2014 06:17
De plek waar ik me momenteel bevind (= geen Randstad), daar gebeuren dit soort dingen alleen maar; soap drama op micro-, macro- en meso-niveau. Helaas zit ik er nu zelf ook middenin. Zo volkomen onzinnig dat het eigenlijk weer grappig wordt. Ik zie er de humor ook wel van in op een bepaalde manier en ik beschrijf het ook wel met een knipoog. 40+: het kan nog alle kanten op, in ieder geval nog niet ingeslapen..
