Vrouwen met een (zee)varende partner!

22-09-2014 18:36 23 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds kort heb ik een relatie met een leuke stuurman

Het is allemaal nog erg pril, maar ik ben heel benieuwd of er nog meer vrouwen zijn die een relatie hebben met iemand die een paar weken op zee en een paar weken aan de wal zijn.

Het lijkt me leuk om ervaringen uit te wisselen! Hoelang zijn die van jullie weg? Wat voor invloed heeft het op je relatie? Hoe onderhoud je contact?
Alle reacties Link kopieren
s
Alle reacties Link kopieren
Speciaal maar eens een account aangemaakt. Ik lees al een tijdje mee.

Mijn vriend vaart ook maar is wat langer weg, hij doet 3 maanden op en 3 maanden af. Tot nu toe vind ik het heel positief voor onze relatie, je mist elkaar uiteraard maar zo blijft het ook weer nieuw als we elkaar weer zien.

Afhankelijk van waar hij vaart kunnen we watsappen, bellen en mailen. Internet en telefoonnetwerk is alleen vaak erg slecht dus het komt voor dat we in 1,5 maand 2 krakende telefoontjes kunnen plegen en verder alleen mailen. Omdat werkmail wel goed bereik heeft sturen we dan ieder zo'n 4 mailtjes per dag, zo blijf je toch betrokken bij elkaars leven.



Ik hoop dat er meer ervaringsdeskundigen hier zijn want niet iedereen kan zich erin verplaatsen.

Tot nu toe vind ik het heel erg iets toevoegen en vind ik het prima als hij dit werk nog een jaar of 5 tot 10 wil doen.
Alle reacties Link kopieren
Hej Friezin, leuk dat je reageert.

Ik zit nu inderdaad te overwegen om een smartphone te nemen, want ik kan alleen sms'en/bellen. Merken dat dat toch wat afstandelijk is. Gelukkig zattie nu voor de NL'se kust dus konden we goed bellen.

Bellen vinden we fijn maar we merken nu dus dat we allebei niet zo 'goed' zijn in mailen. Voor hem is het dag-in-dag uit gewoon het zelfde ritme, hij heeft mij dan niet zo veel te vertellen. Mijn leven gaat wel gewoon door natuurlijk en ik heb de neiging om dan dus maar wat te vertellen over wat ik allemaal aan het doen ben, maar dat wordt dus een beetje een eenzijdig verhaal. Aan de telefoon en in real-life hebben we elkaar altijd genog te vertellen, maar schrijvend voelen we ons dus niet zo comfortabel in.



Op dit moment is het ook nog zo dat hij de nachtdiensten heeft, dus hij gaat aan het werk als ik al twee uur lig te slapen. Het enige moment dat we dan contact kunnen hebben ben ik meestal aan het werk of op m'n studie.



Bij ons komt er nu dan ook nog bij dat we natuurljk niet samen wonen en hij op twee uur reizen van mijn woonplaats woont.

Dus als hij aan de wal is dan kan ik wel in het weekend naar hem toe, maar dan zie ik mijn eigen vrienden dus niet. We hebben allebij een uitgebreid sociaal leven en vinden onze vreinden ook belangrijk en het is best lastig om dat af te stemmen op elkaar. En andersom kan hij doordeweeks wel naar mij toe komen, maar dan moet ik overdag ook gewoon weer aan de bak!



Ik studeer nog dus ik kan wel schuiven met mij tijd, maar ik kan niet zeggen 'nu ga ik eens drie dagen vrij nemen voor hem'. Al zit ik er sterk aan te denken om te gaan zorgen dat ik meer studeer in de tijd dat hij weg is zodat ik wat minder belasting heb als hij op de wal is. Al met al hebben we dus maar heel weinig 'echte' quality time met elkaar.



Voor mij is het compleet nieuw en ik vind het best lastig om het allemaal met elkaar af te stemmen!
Alle reacties Link kopieren
Dat de mails soms ook wat eenrichtingsverkeer is herken ik wel Maar daar trek ik me niets van aan, ik weet dat hij het leuk vind dat ik mail en ik haal er zelf ook veel uit. Al krijg ik maar een kort berichtje terug van hem, zolang eronder staat dat hij me ook nog zo leuk vind is alles goed:)



Wij wonen wel samen en hebben dit bewust al heel snel in de relatie gedaan. Als de mannen zo vaak weg zijn wil je ook van alle tijd samen gebruik kunnen maken. Het lijkt me heel lastig dat jullie zover van elkaar wonen.

Een beetje ongevraagd advies misschien; maar ik zou toch bewust tijd maken als hij in Nederland is. Dus jij met vrienden op stap wanneer hij weg is en als hij thuis is lekker in het weekend zijn kant op. Doordeweeks als jij aan het studeren bent heeft hij dan tijd voor zichzelf, en kan hij een avond en nachtje naar jou toe komen bijvoorbeeld:D



Een relatie zonder dat je elkaar ziet werkt niet, dat heb ik voor mezelf besloten.



Smartphone is inderdaad een grote aanrader! Mocht hij wifi hebben dan zou je ook nog kunnen skypen/facetimen oid. En even bellen in een pauze? Dat doe ik ook wel hoor, op werk even een leeg kantoortje zoeken en gezellig een half uur bellen. Wij zitten met allerlei tijdsverschillen (tot wel 9 uur) en soms gesplitste diensten (ochtend dienst en dan snachts ook nog werken, hij slaapt dan 2x per dag een paar uur).



Ik leef met je mee! Wens jullie in ieder geval heel veel succes! Ik vind het in ieder geval ook ontzettend leuk om af en toe een paar weekjes mee te gaan. Nu weet ik ook waar hij slaapt, hoe z'n werkplek eruitziet, wie zijn collega's zijn, voelt fijn nu we dat kunnen delen ipv alleen van verhalen.
Alle reacties Link kopieren
Haha gelukkig! Ik dacht al dat ik een self-absorbed figuur was dat ik het de hele tijd over mezelf had

Misschien inderdaad toch wel fijn om te gaan mailen. In een 'normale' relatie heb je gewoon regelmatig contact met elkaar als je niet samen woont, maar dan weet je wel wat er gebeurt in iemands leven en hoe diegene zich voelt. Ik merk dat ik dat graag wil delen en hem daar van op de hoogte wil houden, maar dat dat best lastig is als hij 4 weken weg is en we alleen maar een beetje sms'en en proberen te bellen als het lukt. Internet verbinding op het schip waar die nu zit is een beetje moeilijk.



Weet je dat wij het ook al hebben gehad over samenwonen? Best raar, want zoals ik al zei, het is heel pril. Ik heb al eerder samengewoond en had daarna besloten nooit meer 'te snel' te gaan samenwonen, maar dit is dus echt een gedoe :(

"Helaas" heeft hij een koopwoning waar hij niet zo snel van af kan komen. We zijn het gelukkig wel al eens over wáár we gaan wonen. Hahah



Ik ken ook geen mensen in mijn omgeving die iemand op zee hebben. Voor hem is het allemaal heel normaal, maar ik vind sommige dingen best lastig.



Ook dus dat hij als hij op de wal is allemaal leuke dingen wilt gaan doen. Eehhh... jaaa... maar ik moet gewoon studeren/werken/nuttige dingen doen en besides that ben ik blut. Maar meneer wilt natuurlijk genieten van z'n vrije tijd en zuur verdiende centen

Daar moet ik nog even aan wennen!
Alle reacties Link kopieren
Haha valt reuze mee hoor!

Dat gedoe met internet heb ik dus ook altijd last van... Maar bij hem aan boord is het vrij normaal om via de werkmail private berichten te sturen (hoewel je daar natuurlijk niet al te expliciete dingen inzet), daar doet niemand moeilijk over. Dus dat is voor ons de makkelijkste oplossing.



Fijn toch dat jullie op één lijn zitten wbt waar je uiteindelijk wil wonen? Das wel zo handig als je beide uit verschillende kanten van het land komt.



Ik ken wel meer zeevarende via hem maar ben de enige achterblijvende vrouw in de omgeving. Vind ik ook wel weer fijn hoor, krijg nu al allemaal goedbedoelde opmerkingen dat lijkt me nog irritanter als iemand op dagelijkse basis helemaal met me mee gaat leven omdat zij het ook meemaakt

Oude mensen die zeggen dat het zo'n fijne oppepper is voor je relatie.. juk... dat houd ik liever privé

Of dat ik hem vast heel erg mis... Ja inderdaad maar als je daar constant mee bezig bent en naar gevraagd wordt wordt de boel er niet echt vrolijker op



Misschien moet je het wat over de uitstapjes en leuke dingen doen hebben. Prima dat hij iets wil doen maar als jij dat niet kan betalen en hij je mee wil hebben kan hij natuurlijk ook trakteren. Want inderdaad zo gaat het hier ook. Vriendlief thuis en het boodschappen en uitstapjes budget is 4x zo hoog als in mijn periode alleen thuis. Maar ook dat is logisch, hij mist al genoeg als hij weg is. Het leven is dus 1 groot feest als we wel samen zijn, en dat maakt het toch net even specialer als al die doorsnee relaties

En hij staat braaf met het eten klaar als ik mn werkuurtjes heb gedaan, ook voelt hij prima aan dat ik naast baan en hobby's doordeweeks minder trek heb om 's avonds nog op stap te gaan (dus gaat hij ook prima alleen iets ondernemen), tja had ie maar niet met mij samen moeten willen zijn
Alle reacties Link kopieren
Nee dat is niet echt een optie daar volgens mij. Maar nu dus midden in de nacht zitten bellen, maar toen had hij dus dienst dus waren er ook collega's aanwezig dus echt fijn kletsen was het niet. En ik miste dus aardig wat nachtrust haha.



Maarja, voorlopig is samen wonen nog helemaal geen optie. Zoals ik al zei, hij heeft een koophuis in havenstad x en ik wat verder t land in een huurhuisje. We willen uiteindelijk allebei naar stad y waar we beide vandaan komen. Maar dan moet zijn huis dus verkocht worden en moeten we ook iets vinden waar we ons beide prettig voelen. (Als in: hij wilt persé z'n motor en oldtimer in een schuur hebben en een tuin en ik wil een studeerkamer )



Met het uitgaan/geld spenderen vind ik dus écht een lastig ding. Ik studeer (weer) en ik moet echt heel zuinig leven wil ik geen enorme studieschuld opbouwen. Hij heeft inderdaad geld genoeg dus als ik geen geld heb dan trakteert hij me inderdaad, maar ik ben nogal feministisch cq calvinistisch opgevoed en voel me heel erg opgelaten als er zoveel geld aan 'mij' wordt uitgegeven en dan ook nog aan luxeproducten zeg maar. M'n vorige partners hadden wat minder goed betaalde baantjes zeg maar.. dus als we dan één keer in de maand eten gingen afhalen en de kroeg in dan zaten we alweer over ons budget heen. haha.

Stom, maar ik vind dat best lastig!

Hij heeft er helemaal geen problemen mee, en financieel maakt het dus ook geen zak uit, zolang ik maar bij hem ben
Alle reacties Link kopieren
Inmiddels al 20 jaar samen en ik zeg altijd:ik ben heel blij als hij weer thuis komt maar ik ben ook zoooooo blij als hij weer weg gaat. Na verloop van tijd MOET je je eigen leven op gaan bouwen anders hou je het echt niet vol, als je gaat zitten wachten tot hij weer thuis komt word je gek. Maar dat houd wel in dat hij een soort van in de weg loopt in mijn leven als hij thuis is
Meld me ook, net zeeman uitgezwaaid voor een paar weken weer.

Pentium jullie situatie nu lijkt precies die van ons enkele jaren geleden. Wij hebben gelukkig zijn oude woning kunnen verkopen en wonen nu samen (in een huis met tuin, grote garage en een studeerkamer voor mij!) wij woonden ook heel snel samen, binnen een jaar waren we verhuisd.

Het is en blijft afstemmen, waar ik het meest moeite mee heb is de knop omzetten en me open stellen voor hem als hij thuiskomt. Dat duurt soms echt wel een paar dagen. Ook voordat hij gaat zijn meestal niet de beste dagen, omdat hij dan alles thuis wil afronden en goed achter laten, en ik me aan het voorbereiden ben op weer een periode alleen.

Het hard werken aan je studie etc zodat je tijd voor jullie hebt als hij terug is dat herken ik ook heel erg, ik ben na een jaar ongeveer daarmee gestopt omdat ik het niet meer trok. Nu ik in mijn afstudeerjaar zit heb ik het razend druk en dat betekent dat ik ook als hij er is Max 2 keer per week echt tijd voor anderen kan maken. Hij staat wel op 1 als hij er is en helpt me zoveel mogelijk mee in het huishouden eten koken boodschappen etc. Moest er ook erg aan wennen dat hij echt vrij is als hij thuis is terwijl mijn werk en studie gewoon door moeten gaan.

Het scheelde voor mij veel toen we in 'ons' huis woonden, daarvoor in mijn oude huisje leek het soms als hij weg was alsof ik nog steeds single was. Nu heb ik dat niet meer.

Wij hebben en willen beiden geen kinderen en dat vind ik wel een pre, als je er met kinderen zo vaak alleen voor staat lijkt me dat extra lastig , en voor hem nog lastiger om huis en haard telkens achter te moeten laten.

Het is een bijzondere relatie, dat wel.

Ik hoop dat jij en je vriend het gaan redden samen, niet om je te ontmoedigen maar veel collega's van mijn vriend zijn gescheiden vanwege het werk en de afstand. Het vergt heel wat zelfcontrole.

Zoals hierboven al gezegd, hem de hele dag gaan zitten misen schiet je niets mee op, maar dat betekent dat je een stukje van je gevoel telkens weg moet duwen en jezelf moet pushen om maar door te gaan met je eigen leven. Soms best lastig, vaak ook prima te doen.

Wens jullie iig heel veel goeds!
Alle reacties Link kopieren
Zo fijn om dit soort verhalen te lezen!

Ik heb inderdaad ook soms het idee dat ik single ben! Dat vind ik inderdaad best lastig. We hebben eigenlijk 'niets' in ons leven wat we samen delen, behalve het contact dat we hebben. Ik heb in zijn huis niets van mij, want dat is gewoon niet logisch met hoe weinig ik er ben, en in mijn huis is er niets van hem.



Dappere gerbera, over zelfcontrole maak ik me niet zo'n zorgen. Ik ken zijn beste vriend al wat langer dan hij en die heeft me verteld dat het echt een trouwe hond is. Andersom vind ik het wat lastiger. Ik hou erg van flirten en had een vrij relaxte relatie met mijn ex..



Toen we nog in de 'dating' fase zaten vond ik het wel prima dat hij weg was, nooit zo bij stil gestaan wat dat betekent voor je relatie. Pas nu we wat serieuzer zijn, en nu ik even een week heb waarin ik loop te kloten met mezelf, wat dingen niet helemaal lekker liepen én hij dus op zee zit merk ik hoeveel impact dit gaat hebben op onze relatie en hoe anders het is als je iemand hebt met een 'normale' baan.

Op dit moment voel ik me daar even verdrietig en alleen door.



Voor de rest ben ik altijd al vrij zelfstandig geweest. Ik ben niet echt het type dat thuis gaat zitten wachten tot het leven gebeurt. Ook in mijn relaties met mijn ex waren we niet aan elkaar geplakt. Maar tóch, daar sliep ik praktisch elke nacht naast, en we aten altijd samen. Dan gaat het dus helemaal niet van je tijd 'samen' af als je een keer een weekendje met vriendinnen weg gaat of in je eentje de kroeg in duikt.



Maar zoals afgelopen winter, waarin ik heel erg ziek werd midden in een flinke opknapklus in mijn huis en tentamenweek, toen was mijn ex er dus voor me, en die heeft me er praktisch en emotioneel even door heen moeten slepen, Dat soort dingen kunnen zo maar gebeuren in de tijd dat mijn zeeman aan boord is, en er ook nog net een kutverbinding is met bellen. Lijkt me best ff lastig op zulke momenten
Is het ook, en dat is gelijk de reden dat ik vaak hier lees en schrijf, mensen sleuren je er hier virtueel doorheen. Nu weinig tid maar toch even een voor jou. Komp goed!
Alle reacties Link kopieren
@ikweethetevennietmeer

Ik vind het soms ook wel wat lastig om hem weer in mijn leven te passen als hij weer terug is maar heb niet het idee dat hij in de weg loopt. Hij laat me ook heel vrij in al mn drukte. De buitenwereld snapt ook dat niet alleen hij 3 maanden op en 3 maanden af doet maar ik ook. Bedoel daarmee dat mijn eigen leven wanneer hij weg is meer gericht is op sociale contacten en wanneer hij terug is onderhoud ik wat minder frequent contact met anderen, en zo komt er extra ruimte in mijn leven waar hij weer netjes op invoegt.



Pentium mij helpt het dat ik het ook wel prettig vind om dingen alleen te doen (ook al is dat lusteloos een weekend in zelfmedelijden zwelgen). Wanneer ik ziek ben vind ik het ook fijner om op mezelf te zijn, maar dat had ik tijdens andere relaties ook al dus komt het nu juist mooi uit. Vind het niet prettig als iemand constant met me bezig en in mijn ruimte is, dan raak ik al snel uitgekeken op die persoon.

Tja en ik kies er elke dag bewust voor dat ik met deze geweldige man samen wil zijn, hoogtepunten en dieptepunten meegenomen. Zelfs als we elkaar niet spreken en ik een rotdag of week heb kan ik dan toch dat lichtpuntje vinden (en ja er zijn ook dagen dat ik niet van de bank af kom en reuze medelijden heb met mezelf, maar de relatie opgeven is het mij niet waard).



DappereGerbera voor mij is er wel een grens dat als we besluiten voor kinderen te gaan (mocht dit uberhaupt lukken) en ik ben zwanger, dat hij aan wal komt werken of bijvoorbeeld een 2 weken op 2 weken af baan zoekt. Ik kan prima omgaan met mezelf als hij weg is, maar kinderen hoor je samen op te voeden en ik wil er niet telkens 3 maanden alleen voor staan. Gelukkig is hij het volledig met me eens daarover.

Fijn hè als het eindelijk een plek van jullie samen is! Dat scheelt voor mij nu ook heel erg. Ik ben nu bij hem ingetrokken maar wanneer hij terug is trekken we in ons koophuis denk dat dat ook weer een hele verbetering is in mijn gevoel wanneer hij vervolgens weer weg moet.



Nog even nieuwsgierig: Werken jullie mannen in echte mannenwerelden of is het gemengd? En is er bij jullie ook mogelijkheid om hem af en toe op te zoeken of gaat dat niet?

Lijkt mij lastig als je geen beeld hebt van waar hij is, dan voelt het voor mij 10x verder weg...
Alle reacties Link kopieren
Kinderen, ook weer zo'n ding inderdaad.

Beide willen we heel erg graag kinderen, en ik wil ook graag minimaal 3/4 dagen werken. Lijkt me verdomd slopend als hij een maand weg zou zijn! Maarja, voorlopig nog geen sprake van, eerst maar eens kijken waar het schip strand



Die van mij werkt echt in een mannenwereld. Volgens mij twee vrouwen in de hele crew van het schip waar die nu zit. Die van mij doet dit trouwens als zzp'er, niet in loondienst.

Vlak voor ik hem leerde kennen had hij een andere klus waar hij 2 maanden weg was en eigenlijk ook weer opgeroepen kon worden zodra hij op de wal was. Nu gelukkig gewoon x weken af en zelfde x weken op.

Ik denk dat ik binnenkort ook eens ga kijken of ik langs kan bij hem aan boord. Lijkt me wel leuk inderdaad!
Alle reacties Link kopieren
Dappere gerbera, heel erg bedankt



Friezin, ik ben ook vrij zelfstandig en kan me inderdaad prima een weekend alleen vermaken. Maar als ik dan een lekker rustig weekend in m'n eentje heb gehad, en m'n maandagochtend begint k*t en alles loopt mis, dan zou ik het wel heel fijn vinden om gewoon naar huis te kunnen gaan en naast m'n vent te kunnen kruipen en gewoon even te delen. Maar vervolgens moet je het doen met een stomme Facebook chat met een verbinding die steeds weg valt..
Alle reacties Link kopieren
Mijn zus red zich prima mijn zwager drie maanden op drie maanden af, twee kinderen inmiddels pubers. De eerste jaren heeft ze niet gewerkt toen de kinderen net geboren waren, kon ook zwager heeft een prima salaris, kinderen zien hun vader niet minder dan als vader gewoon een kantoor baan heeft, ik denk juist dat ze hun vader meer zien, omdat hij dan echt drie maanden thuis is en dus ook overdag, en niet alleen s'avonds. De eerste dagen zijn wen dagen bij het vertrek maar ook bij het thuis komen, en dan loopt alles weer op rolletjes. Communicatie via mail en telefoon, en bij noodgevallen doet rederij zijn best dat ze zo snel mogelijk van boord kunnen. En als heel veel alleenstaande moeders het kunnen moet je het als vrouw van een zeevarende ook kunnen, idem van een booreiland of van militairen die uitgezonden worden.
Alle reacties Link kopieren
En dan serieus denken dat je man niet vreemd gaat...
Alle reacties Link kopieren
@Christiana.

Alles is mogelijk, en inderdaad, er zijn vrouwen/ mannen die in situaties zitten die nog lastiger zijn. Ik heb zelf een vriendin die half nl/half andere nationaliteit is en haar vriend woont in het land waar zij dus 'half' vandaan komt. Zij hebben nu al twee jaar een lange afstandsrelatie, en zien elkaar nog minder dan dat ik mijn zeeman zie. En dan ook alleen in vakanties zeg maar. Lijkt me nog moeilijker!

Maar ik zelf ken geen vrouwen die een man hebben met zo'n baan, dus ik was wel benieuwd naar de ervaringen.



@meelezer1984

Zou dit een nuttige bijdrage moeten zijn?
Alle reacties Link kopieren
Christiana mooi voorbeeld dat het bij je zus zo goed gaat, en respect dat ze dit al zo lang steeds doet. Inderdaad is vader zeker evenveel thuis als een doorsnee kantoorman maae tich wil ik graag samen kinderen opvoeden.

Ik wil geen alleenstaande moeder zijn en naast 4 dagen werk 3 maanden lang in mijn eentje de zorg dragen. Ik wil graag nog blijven werken namelijk. Hoe betrokken de vader thuis ook is daarna sta je er gewoon alleen voor.



Lekkere dooddoener over vreemdgaan... ik heb ook nog wel wat cliches hoor: je kerel kan ook vreemdgaan als hij van 9 tot 5 werkt en zich daarna thuis moet melden. Maar dat ga ik toch ook niet constant tegen jou zeggen?



Mijn vriend werkt op schepen met allerlei diciplines leeftijden afkomsten en man vrouw door elkaar. Ik kan gelukkig gewoon aan boord wanneer ik wil, alleen is mijn baas en portemonee het daar niet altijd mee eensX-D meestal vaar ik zon 2 a 3 weken mee tussendoor. Effectief gezien mis je elkaar dan maar 6 weken. Ik ken getrouwde stellen die elkaar langer niet aanraken. Dus voorlopig houden we dat best wel even vol zonder het ergens anders te moeten zoeken
Alle reacties Link kopieren
quote:pentium schreef op 23 september 2014 @ 22:34:

@Christiana.

Alles is mogelijk, en inderdaad, er zijn vrouwen/ mannen die in situaties zitten die nog lastiger zijn. Ik heb zelf een vriendin die half nl/half andere nationaliteit is en haar vriend woont in het land waar zij dus 'half' vandaan komt. Zij hebben nu al twee jaar een lange afstandsrelatie, en zien elkaar nog minder dan dat ik mijn zeeman zie. En dan ook alleen in vakanties zeg maar. Lijkt me nog moeilijker!

Maar ik zelf ken geen vrouwen die een man hebben met zo'n baan, dus ik was wel benieuwd naar de ervaringen.



@meelezer1984

Zou dit een nuttige bijdrage moeten zijn?



Dat is niet mijn probleem toch , het ''nut'' van iets ?

Kennelijk is het nogal een gevoelig onderwerp voor je.
Alle reacties Link kopieren
quote:meelezer1984 schreef op 23 september 2014 @ 22:50:

[...]





Dat is niet mijn probleem toch , het ''nut'' van iets ?

Kennelijk is het nogal een gevoelig onderwerp voor je.Hahah, niet echt, het is nogal cliché alleen, en niet echt opbouwend. Die van mij is zelf heel trouw, maar juist weleens bedonderd door z'n exen die op de wal zaten! Maar ik ken er nóg meer die gewoon heule normale relaties en normale banen hadden en ook gewoon vreemd gaan. Ieder huisje heeft z'n kruisje!
Alle reacties Link kopieren
quote:pentium schreef op 23 september 2014 @ 22:54:

[...]





Hahah, niet echt, het is nogal cliché alleen, en niet echt opbouwend. Die van mij is zelf heel trouw, maar juist weleens bedonderd door z'n exen die op de wal zaten! Maar ik ken er nóg meer die gewoon heule normale relaties en normale banen hadden en ook gewoon vreemd gaan. Ieder huisje heeft z'n kruisje!Over clichés gesproken.. ;) Ach ja , je kan nou eenmaal niet alles weten en paranoia worden is ook niets, toch ?
Alle reacties Link kopieren
quote:meelezer1984 schreef op 23 september 2014 @ 23:04:

[...]





Over clichés gesproken.. ;) Ach ja , je kan nou eenmaal niet alles weten en paranoia worden is ook niets, toch ?Wat ik dus niet begrijp, is de relevantie voor het topic? Ik vroeg om ervaringsverhalen, praten met mensen die in een soortgelijke situatie zitten. Ik hoor graag jouw verhaal als je er ervaring mee hebt, maar zo maar uit het niets "Ze gaan vast vreemd" er in gooien is niet zo nuttig!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven