Relaties
alle pijlers
leeggezogen door lange oninteressante verhalen
dinsdag 30 september 2014 13:41
Ik zou wel wat advies kunnen gebruiken over hoe om te gaan met mijn huisgenootje. Een heel lief, vrolijk en zeer extravert meisje. Zo extravert, dat ik er nogal gestoord van word. Ze praat zo veel. Alleen maar over zichzelf. Alleen maar oninteressante en onzinnige details. Geen humor, geen climax. Het zijn gewoon nutteloze ellenlange verhalen (van wat ze iedere minuut van de dag heeft gedaan tot de 274 foto's van de hond van haar ouders). Met enthousiasme verteld, maar zo oninteressant dat het heel veel energie zuigt om haar continu aandacht te geven.
Het is een heel lief en gevoelig meisje. Alleen voelt ze totaal niet aan dat ik niet op die oninteressante details zit te wachten. De laatste tijd reageer ik al nauwelijks meer en ik kan niet eens meer glimlachen als ze haar enthousiasme over de zus van de buurvrouw van haar tante deelt. Het zuigt me leeg. Maar de hoop dat ze het eindelijk snapt, kan ik beter laten varen. Ze kletst met onverminderd enthousiasme door. Als ik gewoon doorga met waar ik mee bezig was, loopt ze me door het hele huis achterna.
Om eerlijk tegen haar te zeggen dat ik haar verhalen vreselijk energiezuigend vind, vind ik pijnlijk. Dat zou haar kwetsen en de huisgenotenband weinig goed doen. Maar ik merk ook dat ik haar steeds meer ontloop en niet meer de rust vind thuis.
Het ligt ook aan mezelf moet ik toegeven. Ik ben juist introvert en heb rust nodig. Als ik thuis ben, vind ik het heerlijk om tot rust te komen en even niets te moeten en te hoeven. Dus me ook niet dienstbaar op te stellen om als praatpaal te fungeren. Anderzijds vind ik dat zij ook wel mag aanvoelen dat veel dingen voor een ander gewoon totaal niet interessant zijn.
Opzich vind ik het heel normaal om even te vragen hoe het gaat als huisgenootjes en kan ik genieten van verhalen van anderen. Maar een half uur lang op de automatische piloot antwoorden op de vraag hoe je dag was...
Herkent iemand dit? Hoe zou je hier mee omgaan?
Het is een heel lief en gevoelig meisje. Alleen voelt ze totaal niet aan dat ik niet op die oninteressante details zit te wachten. De laatste tijd reageer ik al nauwelijks meer en ik kan niet eens meer glimlachen als ze haar enthousiasme over de zus van de buurvrouw van haar tante deelt. Het zuigt me leeg. Maar de hoop dat ze het eindelijk snapt, kan ik beter laten varen. Ze kletst met onverminderd enthousiasme door. Als ik gewoon doorga met waar ik mee bezig was, loopt ze me door het hele huis achterna.
Om eerlijk tegen haar te zeggen dat ik haar verhalen vreselijk energiezuigend vind, vind ik pijnlijk. Dat zou haar kwetsen en de huisgenotenband weinig goed doen. Maar ik merk ook dat ik haar steeds meer ontloop en niet meer de rust vind thuis.
Het ligt ook aan mezelf moet ik toegeven. Ik ben juist introvert en heb rust nodig. Als ik thuis ben, vind ik het heerlijk om tot rust te komen en even niets te moeten en te hoeven. Dus me ook niet dienstbaar op te stellen om als praatpaal te fungeren. Anderzijds vind ik dat zij ook wel mag aanvoelen dat veel dingen voor een ander gewoon totaal niet interessant zijn.
Opzich vind ik het heel normaal om even te vragen hoe het gaat als huisgenootjes en kan ik genieten van verhalen van anderen. Maar een half uur lang op de automatische piloot antwoorden op de vraag hoe je dag was...
Herkent iemand dit? Hoe zou je hier mee omgaan?
dinsdag 30 september 2014 15:29
Ik ben zo iemand die weleens gewoon eerlijk zegt dat ik niet geïnteresseerd ben in verhalen over de nicht van de moeder van de buurvrouw. Of ik vraag ( oprecht! ) waarom iemand bepaalde zaken juist aan mij verteld. Heb ook weleens bezoek gehad dat binnenkwam met drie dikke foto albums. Gelijk gezegd dat ik er max twee wilde zien.
Werkt prima. Kon zelf vroeger ook zo doorlullen. Is ook gewoon onzekerheid vaak denk ik. Angst voor stilte. Miss is ze bang dat je haar niet gezellig vindt?
Heb gewoon een keer een goed gesprek over jullie beider verwachtingen. Wie weet knap je daar beiden van op.
Werkt prima. Kon zelf vroeger ook zo doorlullen. Is ook gewoon onzekerheid vaak denk ik. Angst voor stilte. Miss is ze bang dat je haar niet gezellig vindt?
Heb gewoon een keer een goed gesprek over jullie beider verwachtingen. Wie weet knap je daar beiden van op.
dinsdag 30 september 2014 15:56
Gewoon zeggen: "je praat wel veel, hè? Kun je even stoppen met praten?"
Ik heb een vriendin die dat ook doet, onafgebroken praten, om maar geen stilte te laten vallen, of zo.
Gewoon bij je huisgenootje aankaarten en er over praten. Misschien heeft ze het helemaal niet door. Niet of ongeïnteresseerd reageren helpt niet want ook dat heeft ze waarschijnlijk niet door.
Ik heb een vriendin die dat ook doet, onafgebroken praten, om maar geen stilte te laten vallen, of zo.
Gewoon bij je huisgenootje aankaarten en er over praten. Misschien heeft ze het helemaal niet door. Niet of ongeïnteresseerd reageren helpt niet want ook dat heeft ze waarschijnlijk niet door.
dinsdag 30 september 2014 16:03
dinsdag 30 september 2014 16:28
Ik zou niet direct het conflict op zoeken, mijn ervaring met huisgenoten is dat je gewoon moet zeggen dat je druk bent voor werk of school.
Gewoon direct zeggen als ze binnen komen wandelen, niet afwachten, maar direct zeggen.
Als je dat een paar keer gedaan hebt, krijg je meestal wel de vraag van: "Je bent wel vaak druk he" en dan zei ik altijd gewoon heel oprecht, ja helaas wel, maar als ik weer tijd heb kom ik naar je toe.
Ik heb echt in veel studentenhuizen gezeten en dit werkt altijd. Na 2-3x hebben de meeste mensen wel door dat je er niet op zit te wachten.
Bovendien kwets je er ook niemand mee. Wat heeft nou voor zin om iemand op zijn karakter te wijzen, iemand heeft meestal al een leeftijd bereikt, dat jij als huisgenoot echt niet in staat bent om iemands karakter helemaal om te buigen.
Gewoon direct zeggen als ze binnen komen wandelen, niet afwachten, maar direct zeggen.
Als je dat een paar keer gedaan hebt, krijg je meestal wel de vraag van: "Je bent wel vaak druk he" en dan zei ik altijd gewoon heel oprecht, ja helaas wel, maar als ik weer tijd heb kom ik naar je toe.
Ik heb echt in veel studentenhuizen gezeten en dit werkt altijd. Na 2-3x hebben de meeste mensen wel door dat je er niet op zit te wachten.
Bovendien kwets je er ook niemand mee. Wat heeft nou voor zin om iemand op zijn karakter te wijzen, iemand heeft meestal al een leeftijd bereikt, dat jij als huisgenoot echt niet in staat bent om iemands karakter helemaal om te buigen.
dinsdag 30 september 2014 16:44
dinsdag 30 september 2014 17:08
Ik heb er zo 1 in het gezin. Zelf ben ik niet introvert, maar te veel onzin gaat er bij mij niet in.
Na veel hints te hebben gegeven en de schuld bij mezelf neer te leggen(wat ook pleasen is), heb ik op een gegeven moment gezegd dat ik het leuk vind om haar verhalen aan te horen maar de langdradigheid niet kan waarderen. Sindsdien gebeurt het minder. Af en toe een slip maar dan maak ik er een geintje over en lacht ze mee.
Ik denk dat je gewoon met heel veel tact duidelijk moet zijn over wat je vindt. Probeer de juiste woorden te vinden zodat je haar niet beledigd.
Na veel hints te hebben gegeven en de schuld bij mezelf neer te leggen(wat ook pleasen is), heb ik op een gegeven moment gezegd dat ik het leuk vind om haar verhalen aan te horen maar de langdradigheid niet kan waarderen. Sindsdien gebeurt het minder. Af en toe een slip maar dan maak ik er een geintje over en lacht ze mee.
Ik denk dat je gewoon met heel veel tact duidelijk moet zijn over wat je vindt. Probeer de juiste woorden te vinden zodat je haar niet beledigd.
Ik heb 66 problemen en op z'n kop staan is daar 1 van.
dinsdag 30 september 2014 17:14
Ohja, zo ken ik er ook éen
Is allemaal lief bedoeld en ze is ook zeker niet onaardig maar ik begrijp precies wat je bedoeld. Het kost zoveel energie om steeds maar naar die ellenlange, nietszeggende verhalen te luisteren.
Uiteindelijk had ze zelf ook door dat ze op een gegeven moment niet echt meer gehoord werd. We hebben een goed gesprek gehad en hebben besloten dat onze vriendschap niet meer werkt, no hard feelings verder. Spreek haar af en toe nog en dan is het hartstikke gezellig, verwijten elkaar niets.
Begrijp dat dat met een huisgenoot moeilijk gaat. Ik zou het toch subtiel ter sprake proberen te brengen..
Succes!
Is allemaal lief bedoeld en ze is ook zeker niet onaardig maar ik begrijp precies wat je bedoeld. Het kost zoveel energie om steeds maar naar die ellenlange, nietszeggende verhalen te luisteren.
Uiteindelijk had ze zelf ook door dat ze op een gegeven moment niet echt meer gehoord werd. We hebben een goed gesprek gehad en hebben besloten dat onze vriendschap niet meer werkt, no hard feelings verder. Spreek haar af en toe nog en dan is het hartstikke gezellig, verwijten elkaar niets.
Begrijp dat dat met een huisgenoot moeilijk gaat. Ik zou het toch subtiel ter sprake proberen te brengen..
Succes!
I'm a goal digger.
zondag 12 oktober 2014 10:54
quote:Anthonius schreef op 12 oktober 2014 @ 10:32:
En TO? Is de boodschap overgekomen of vlucht je nog steeds je kamer in thuis?Toevallig. Ik wilde net vertellen welke van alle tactieken die ik afgelopen week heb toegepast, het best heeft gewerkt. De meeste keren heb ik gezegd dat ik rust nodig had. Maar vaak komt ze dan alsnog een paar keer aankloppen voor thee, koekjes, iets wat ze moet laten zien op haar laptop. Wat heel lief is, maar waar ik geen behoefte aan heb. Wat het beste werkte, was om wanneer zij thuiskwam, haar zelf te bombarderen met mijn oninteressante verhalen van die dag. Al na 5 minuten ging ze in haar kamer een serie kijken met de deur dicht!
En TO? Is de boodschap overgekomen of vlucht je nog steeds je kamer in thuis?Toevallig. Ik wilde net vertellen welke van alle tactieken die ik afgelopen week heb toegepast, het best heeft gewerkt. De meeste keren heb ik gezegd dat ik rust nodig had. Maar vaak komt ze dan alsnog een paar keer aankloppen voor thee, koekjes, iets wat ze moet laten zien op haar laptop. Wat heel lief is, maar waar ik geen behoefte aan heb. Wat het beste werkte, was om wanneer zij thuiskwam, haar zelf te bombarderen met mijn oninteressante verhalen van die dag. Al na 5 minuten ging ze in haar kamer een serie kijken met de deur dicht!
zondag 12 oktober 2014 11:13
quote:oldschoolchic schreef op 12 oktober 2014 @ 10:54:
[...]
Toevallig. Ik wilde net vertellen welke van alle tactieken die ik afgelopen week heb toegepast, het best heeft gewerkt. De meeste keren heb ik gezegd dat ik rust nodig had. Maar vaak komt ze dan alsnog een paar keer aankloppen voor thee, koekjes, iets wat ze moet laten zien op haar laptop. Wat heel lief is, maar waar ik geen behoefte aan heb. Wat het beste werkte, was om wanneer zij thuiskwam, haar zelf te bombarderen met mijn oninteressante verhalen van die dag. Al na 5 minuten ging ze in haar kamer een serie kijken met de deur dicht!
[...]
Toevallig. Ik wilde net vertellen welke van alle tactieken die ik afgelopen week heb toegepast, het best heeft gewerkt. De meeste keren heb ik gezegd dat ik rust nodig had. Maar vaak komt ze dan alsnog een paar keer aankloppen voor thee, koekjes, iets wat ze moet laten zien op haar laptop. Wat heel lief is, maar waar ik geen behoefte aan heb. Wat het beste werkte, was om wanneer zij thuiskwam, haar zelf te bombarderen met mijn oninteressante verhalen van die dag. Al na 5 minuten ging ze in haar kamer een serie kijken met de deur dicht!
maandag 13 oktober 2014 08:21
quote:oldschoolchic schreef op 12 oktober 2014 @ 10:54:
[...]
Toevallig. Ik wilde net vertellen welke van alle tactieken die ik afgelopen week heb toegepast, het best heeft gewerkt. De meeste keren heb ik gezegd dat ik rust nodig had. Maar vaak komt ze dan alsnog een paar keer aankloppen voor thee, koekjes, iets wat ze moet laten zien op haar laptop. Wat heel lief is, maar waar ik geen behoefte aan heb. Wat het beste werkte, was om wanneer zij thuiskwam, haar zelf te bombarderen met mijn oninteressante verhalen van die dag. Al na 5 minuten ging ze in haar kamer een serie kijken met de deur dicht! Haha, een koekje geven van mijn eigen deeg. Had ik niet verwacht dat dit zou helpen, maar mooi dat het werkt.
[...]
Toevallig. Ik wilde net vertellen welke van alle tactieken die ik afgelopen week heb toegepast, het best heeft gewerkt. De meeste keren heb ik gezegd dat ik rust nodig had. Maar vaak komt ze dan alsnog een paar keer aankloppen voor thee, koekjes, iets wat ze moet laten zien op haar laptop. Wat heel lief is, maar waar ik geen behoefte aan heb. Wat het beste werkte, was om wanneer zij thuiskwam, haar zelf te bombarderen met mijn oninteressante verhalen van die dag. Al na 5 minuten ging ze in haar kamer een serie kijken met de deur dicht! Haha, een koekje geven van mijn eigen deeg. Had ik niet verwacht dat dit zou helpen, maar mooi dat het werkt.
maandag 13 oktober 2014 08:43
Dit had mijn verhaal kunnen zijn, alleen bij mij is het mijn (nieuwe) werkgeefster. Ik krijg er hoofdpijn van en het zuigt me helemaal leeg. Omdat ik er nog niet lang werk kost het me sowieso al veel energie en ze haalt me steeds uit mijn concentratie met haar getetter. Maar ja, je kunt slecht tegen je bazin zeggen dat ze haar mond dicht moet houden. Zelfs toen mijn collega pauze ging nemen ging bazin er 'gezellig' bij zitten en heeft een kwartier luidruchtig zitten bellen, met harde lachsalvo's tussendoor. Collega is maar buiten gaan zitten om toch nog even wat rust te krijgen, het is van de zotte.
maandag 13 oktober 2014 11:27
O jee, wat erg dit, JoniJoni. Erg vermoeiend zijn dit soort mensen.
Ik heb wel eens met iemand gewerkt die ook zeer druk was. Ik werd er helemaal gek van, had niet eens tijd om mijn eigen gedachten te ordenen. Ze vroeg continu aandacht en ratelde maar door. Maar dat was een collega en dan kan je er iets van zeggen, maar bij een baas ligt dat wat moeilijker.
Ik heb wel eens met iemand gewerkt die ook zeer druk was. Ik werd er helemaal gek van, had niet eens tijd om mijn eigen gedachten te ordenen. Ze vroeg continu aandacht en ratelde maar door. Maar dat was een collega en dan kan je er iets van zeggen, maar bij een baas ligt dat wat moeilijker.
maandag 13 oktober 2014 11:53
Inderdaad heel erg lastig, ik weet niet wat ik ermee moet. Ze roddelt ook ontzettend over de werknemers, en over klanten die hun hielen nog niet hebben gelicht. Het is echt wel een probleem voor me, ik kan het ook niet langs me af laten gaan, dat maakt het zo vervelend. Ze loopt als een kip zonder kop door die zaak en tettert maar door.