Relaties
alle pijlers
Relatie en schoonfamilie
dinsdag 30 september 2014 16:19
Al 2 maanden hebben mijn vriend (21, met goede baan) en ik (20, met goede baan) problemen. Het begon met zijn offshore wens die hij inmiddels heeft laten varen. Toen bleek dat ik zwanger was en na 2 pogingen tot abortus was het kindje weg. Moest van hem voor onze relatie. Zijn moeder zei dat het kindje ziek kon zijn.
Heb er veel spijt en verdriet van achteraf nu ik het volgende weet:
Hij liegt over alles. Veel problemen hiervan gekregen, ook in de familie van beide kanten. Zijn moeder wilt hierin niet bemiddelen. Ze heeft mij nooit gemogen, ze deed 2,5 jaar alsof ik altijd welkom was en zij voor iedereen klaar staat.
Iedereen weet dat het uit is, terwijl hij duidelijk niet wilt dat het over gaat. Veel mensen zeggen dat hij een moordenaar is nu het uitgekomen is in het dorp. Hij zou niet lekker in zijn velletje zitten en heeft tijd nodig.
Hij is ook erg onzeker en dat is ook deels mijn schuld. Zeg hem te willen helpen, maar dat accepteerd hij niet. Hij is 1 met zijn ma en die beslist alles voor hem, terwijl hij 21 is.
Vrijdagochtend kwam hij opeens langs nadat hij dinsdag zeer agressief is geweest. We hebben toen seks gehad en die dag nog ge-appt. Vervolgens hebben we een time-out afgesproken tot vandaag (dinsdag), waar ik mij niet echt aan kon houden op whatsapp. We zouden er wel uitkomen volgens hem, maar dat heeft tijd nodig. Relatie zou er ook nog wel zijn...?
Nou zegt ie dat hij er wel een beetje klaar mee is nu ik hem verteld heb dat hij het aan zijn tirane ouders (bom op je relatie) moet vertellen dat we wel voor elkaar gaan en aan onze relatie gaan werken. Hij is bang voor zijn eigen ouders en doet alles voor hen. Hij schijnt zich van de zomer te hebben gecheckt op Huntington en alleen zijn ma weet het. Ik mocht het blijkbaar al die tijd niet weten en zijn pa heeft er ook recht op vindt ik.
Wat moet ik doen? Ik wil niet dat hij over mij liegt en dat ik hem 1x per week zie met moeite. We wonen niet bij elkaar in de buurt, maar woon wel 5 minuten van zijn werk af met de auto. Ik merk duidelijk dat hij het niet verteld omdat hij bang is. Maar de relatie verbreken wilt ie ook blijkbaar niet. Hij blijft vaag.
Iemand hier een tip voor hoe ik hem zover krijg dat hij wel eerlijk, open en duidelijk is?
BVD! X
Heb er veel spijt en verdriet van achteraf nu ik het volgende weet:
Hij liegt over alles. Veel problemen hiervan gekregen, ook in de familie van beide kanten. Zijn moeder wilt hierin niet bemiddelen. Ze heeft mij nooit gemogen, ze deed 2,5 jaar alsof ik altijd welkom was en zij voor iedereen klaar staat.
Iedereen weet dat het uit is, terwijl hij duidelijk niet wilt dat het over gaat. Veel mensen zeggen dat hij een moordenaar is nu het uitgekomen is in het dorp. Hij zou niet lekker in zijn velletje zitten en heeft tijd nodig.
Hij is ook erg onzeker en dat is ook deels mijn schuld. Zeg hem te willen helpen, maar dat accepteerd hij niet. Hij is 1 met zijn ma en die beslist alles voor hem, terwijl hij 21 is.
Vrijdagochtend kwam hij opeens langs nadat hij dinsdag zeer agressief is geweest. We hebben toen seks gehad en die dag nog ge-appt. Vervolgens hebben we een time-out afgesproken tot vandaag (dinsdag), waar ik mij niet echt aan kon houden op whatsapp. We zouden er wel uitkomen volgens hem, maar dat heeft tijd nodig. Relatie zou er ook nog wel zijn...?
Nou zegt ie dat hij er wel een beetje klaar mee is nu ik hem verteld heb dat hij het aan zijn tirane ouders (bom op je relatie) moet vertellen dat we wel voor elkaar gaan en aan onze relatie gaan werken. Hij is bang voor zijn eigen ouders en doet alles voor hen. Hij schijnt zich van de zomer te hebben gecheckt op Huntington en alleen zijn ma weet het. Ik mocht het blijkbaar al die tijd niet weten en zijn pa heeft er ook recht op vindt ik.
Wat moet ik doen? Ik wil niet dat hij over mij liegt en dat ik hem 1x per week zie met moeite. We wonen niet bij elkaar in de buurt, maar woon wel 5 minuten van zijn werk af met de auto. Ik merk duidelijk dat hij het niet verteld omdat hij bang is. Maar de relatie verbreken wilt ie ook blijkbaar niet. Hij blijft vaag.
Iemand hier een tip voor hoe ik hem zover krijg dat hij wel eerlijk, open en duidelijk is?
BVD! X
dinsdag 30 september 2014 16:22
Hij liegt, hij is agressief maar je moet wel een relatie met hem houden want hij is bang voor zijn ouders...
Sluit deze deur achter hem om hem nooit meer open te doen. Het respect is weg, je wordt niet volwaardig aangekeken en er wordt zeer minachtend over je gedaan.
Ga op zoek naar een vent die geen moederskindje met allerlei drama en ellende is. Stop met in hem investeren en investeer in JOUW geluk. En dat ligt niet bij hem en de schoonfamilie.
Sluit deze deur achter hem om hem nooit meer open te doen. Het respect is weg, je wordt niet volwaardig aangekeken en er wordt zeer minachtend over je gedaan.
Ga op zoek naar een vent die geen moederskindje met allerlei drama en ellende is. Stop met in hem investeren en investeer in JOUW geluk. En dat ligt niet bij hem en de schoonfamilie.
dinsdag 30 september 2014 16:24
Ik snap niet zo goed waarom je zegt dat je achteraf spijt hebt nu je weet dat.......en dan volgt er een hele opsomming met ellende, drama, vervelende dingen, idioot gedoe. Dan zou je toch opgelucht moeten zijn dat je niet door hebt gezet met de zwangerschap?
Wat is er wel leuk aan je vriend? Zijn grote gouden wokkel?
En van wat precies in/ aan jullie relatie maakt jou de gelukkigste vrouw op aarde?
Wat is er wel leuk aan je vriend? Zijn grote gouden wokkel?
En van wat precies in/ aan jullie relatie maakt jou de gelukkigste vrouw op aarde?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 30 september 2014 16:33
Huntington is een erfelijke ziekte. De kans dat een kind, deze ziekte, van een vader of moeder die drager is van Huntington is 50 procent.
Ik snap dat je vriend niet vertelt aan zijn vader dat hij zich heeft laten testen. Waarschijnlijk heeft de grootvader of grootmoeder van je vriend deze afschuwelijke ziekte en wil je vriend dit uitsluiten ( weten of hij drager is en zelf tussen zijn dertigste en veertigste ziek te worden).
Ik snap dat je vriend niet vertelt aan zijn vader dat hij zich heeft laten testen. Waarschijnlijk heeft de grootvader of grootmoeder van je vriend deze afschuwelijke ziekte en wil je vriend dit uitsluiten ( weten of hij drager is en zelf tussen zijn dertigste en veertigste ziek te worden).
dinsdag 30 september 2014 16:36
Ja, hij heeft Huntington. Het lijkt erop dat hij over niets eerlijk wilt zijn omdat hij graag iemand de schuld geeft dat hij in de knoop zit. Bij hem thuis ben ik not done geworden en ik zit me iedere dag weer op te vreten. Ik wil dat hij eerlijk is/kan zijn bij iedereen en dat lukt hem niet door iedereen, inclusief mijzelf. Hij geeft aan dat hij gekwetst is en zich minder voelt dan anderen. Voelt zich onzeker maar is ook heel boos op alles wat er is gebeurd. Verziekt van beide kanten. Merk wel aan hem dat hoe boos hij ook is, ons niet kwijt wilt.
dinsdag 30 september 2014 16:40
Dus jij bent de schuldige van alles. Want alles wat hem overkomt is de schuld van een ander. Zo ook jij.
Lekker dan.
Hou de eer aan jezelf vrouw. Laat hem een andere zondebok zoeken. Hier ben jij te goed voor. Dit ga je in je eentje niet redden. Zoek geen tips dat hij eerlijk kan worden. Hij beslist dat hij het niet wil ZIJN. En dan beslis jij dat jij niet langer zijn vriendin kunt zijn.
Lekker dan.
Hou de eer aan jezelf vrouw. Laat hem een andere zondebok zoeken. Hier ben jij te goed voor. Dit ga je in je eentje niet redden. Zoek geen tips dat hij eerlijk kan worden. Hij beslist dat hij het niet wil ZIJN. En dan beslis jij dat jij niet langer zijn vriendin kunt zijn.
dinsdag 30 september 2014 16:41
Beetje erg dom om überhaupt zwanger te worden met ook maar het kleinste kansje op Huntington.
Dat is werkelijk een van de meest gruwelijke ziektes die er zijn. En heel erg erfelijk dus.
Dat wens je niemand toe, zeker je eigen kind niet.
Heb zelf jaren gewerkt met mensen met Huntington. Wel heel typerend dat er ook bij jouw schoonfamilie zo geheimzinnig over gedaan wordt.
En ja, niet zo gek dat je dan allerlei absurde situaties krijgt.
Dat is werkelijk een van de meest gruwelijke ziektes die er zijn. En heel erg erfelijk dus.
Dat wens je niemand toe, zeker je eigen kind niet.
Heb zelf jaren gewerkt met mensen met Huntington. Wel heel typerend dat er ook bij jouw schoonfamilie zo geheimzinnig over gedaan wordt.
En ja, niet zo gek dat je dan allerlei absurde situaties krijgt.
dinsdag 30 september 2014 16:48
En toch wilde/willen we (altijd) kinderen, ook al bestaat de kans. Als je van iemand houdt, hou je ook van die persoon als blijkt dat hij/zij ziek zou zijn. Hij wilt daarin niet geholpen worden. Ik hou van hem zoals ik hem ken, ook met zijn mankementen. Zijn ma heeft het in de familie zitten en heeft zichzelf toen zij zwanger was laten testen, maar ze wou de uitslag er niet van weten. Ik vindt het daarom kwalijk dat zij tegen mij zegt dat het ziek kan zijn. Wat geeft haar meer het recht op kids dan wij? In mijn familie bestaat ook MS, meerdere familieleden met kanker in het verleden en suikerziekte. Bovendien heeft zijn vader een jaar in het ziekenhuis gelegen ivm herpes in de hersenen en daarna zijn er nog 2 kids gekomen, waarvan de oudste daarvan ook herpes heeft.
dinsdag 30 september 2014 16:51
Maar je mag ook besluiten om meer van jezelf te houden.
Waarom vrijwillig in deze drama en ellende begeven? Je bent verliefd geworden op de persoon die hij inmiddels niet meer is. Ik denk niet dat hij agressief was 2.5 jaar geleden. Had je geen ruzie met je schoonfamilie. Werd je wel gerespecteerd.
Dat is er nu niet meer. En dus mag jij zeggen: het was leuk, maar de man die jij bent (geworden) is niet de droomman die ik mij voorstel om de komende 70 jaar mee door te brengen. Het ga je goed, maar ik ga nu mezelf weer vrolijk, spontaan, stressvrij en gelukkig maken.
Waarom vrijwillig in deze drama en ellende begeven? Je bent verliefd geworden op de persoon die hij inmiddels niet meer is. Ik denk niet dat hij agressief was 2.5 jaar geleden. Had je geen ruzie met je schoonfamilie. Werd je wel gerespecteerd.
Dat is er nu niet meer. En dus mag jij zeggen: het was leuk, maar de man die jij bent (geworden) is niet de droomman die ik mij voorstel om de komende 70 jaar mee door te brengen. Het ga je goed, maar ik ga nu mezelf weer vrolijk, spontaan, stressvrij en gelukkig maken.
dinsdag 30 september 2014 16:52
Even gekeken van de ziekte van Huntington precies inhoudt.
En dat is vreselijk, uiteindelijk eindig je in een verpleeghuis.
Dat hij erg in de knoop zit met de wetenschap dat hij deze ziekte heeft. kan ik heel goed begrijpen.
Het zou een goed idee zijn als hij ondersteuning zou kunnen krijgen wat betreft het psychische, want hier komt hij in zijn eentje waarschijnlijk niet uit.
Diep triest, zo'n doemscenario op je 21ste.
En dat is vreselijk, uiteindelijk eindig je in een verpleeghuis.
Dat hij erg in de knoop zit met de wetenschap dat hij deze ziekte heeft. kan ik heel goed begrijpen.
Het zou een goed idee zijn als hij ondersteuning zou kunnen krijgen wat betreft het psychische, want hier komt hij in zijn eentje waarschijnlijk niet uit.
Diep triest, zo'n doemscenario op je 21ste.
dinsdag 30 september 2014 16:56
Onze problemen spelen al voordat hij zich liet testen blijkbaar. Misschien heeft hij zich laten testen vanwege de zwangerschap. Hulp accepteert hij van niemand. Hij kan alleen met zijn ma praten, maar zijn ma praat alleen in haar eigen straatje. Ze is verbitterd met mijn schoonvader en richt zich daarom op mijn vriend. Zij is en zal zijn belangrijkste vrouw zijn.
Huntington is een nare ziekte. Zijn oma (moeders kant) heeft het ook en zie hoe erg zij achteruit gaat. Verder is ze de perfecte oma en kan ik het erg goed met haar vinden. Heb haar inmiddels meer dan 2 maanden niet meer gezien, maar ze mist mij wel heel erg en ik haar natuurlijk ook!
Huntington is een nare ziekte. Zijn oma (moeders kant) heeft het ook en zie hoe erg zij achteruit gaat. Verder is ze de perfecte oma en kan ik het erg goed met haar vinden. Heb haar inmiddels meer dan 2 maanden niet meer gezien, maar ze mist mij wel heel erg en ik haar natuurlijk ook!
dinsdag 30 september 2014 16:59
quote:hallobambie schreef op 30 september 2014 @ 16:48:
En toch wilde/willen we (altijd) kinderen, ook al bestaat de kans. Als je van iemand houdt, hou je ook van die persoon als blijkt dat hij/zij ziek zou zijn. Hij wilt daarin niet geholpen worden. Ik hou van hem zoals ik hem ken, ook met zijn mankementen. Zijn ma heeft het in de familie zitten en heeft zichzelf toen zij zwanger was laten testen, maar ze wou de uitslag er niet van weten. Ik vindt het daarom kwalijk dat zij tegen mij zegt dat het ziek kan zijn. Wat geeft haar meer het recht op kids dan wij? In mijn familie bestaat ook MS, meerdere familieleden met kanker in het verleden en suikerziekte. Bovendien heeft zijn vader een jaar in het ziekenhuis gelegen ivm herpes in de hersenen en daarna zijn er nog 2 kids gekomen, waarvan de oudste daarvan ook herpes heeft.Aangezien de ziekte niet te genezen is, je vriend uiteindelijk in een verpleeghuis terecht zal komen, en je 50% kans hebt op een kind die ook deze ziekte zal hebben, is het ontzettend dom om met deze man aan kinderen te beginnen.
En toch wilde/willen we (altijd) kinderen, ook al bestaat de kans. Als je van iemand houdt, hou je ook van die persoon als blijkt dat hij/zij ziek zou zijn. Hij wilt daarin niet geholpen worden. Ik hou van hem zoals ik hem ken, ook met zijn mankementen. Zijn ma heeft het in de familie zitten en heeft zichzelf toen zij zwanger was laten testen, maar ze wou de uitslag er niet van weten. Ik vindt het daarom kwalijk dat zij tegen mij zegt dat het ziek kan zijn. Wat geeft haar meer het recht op kids dan wij? In mijn familie bestaat ook MS, meerdere familieleden met kanker in het verleden en suikerziekte. Bovendien heeft zijn vader een jaar in het ziekenhuis gelegen ivm herpes in de hersenen en daarna zijn er nog 2 kids gekomen, waarvan de oudste daarvan ook herpes heeft.Aangezien de ziekte niet te genezen is, je vriend uiteindelijk in een verpleeghuis terecht zal komen, en je 50% kans hebt op een kind die ook deze ziekte zal hebben, is het ontzettend dom om met deze man aan kinderen te beginnen.
dinsdag 30 september 2014 17:00
quote:Doreia schreef op 30 september 2014 @ 16:22:
Hij liegt, hij is agressief maar je moet wel een relatie met hem houden want hij is bang voor zijn ouders...
Sluit deze deur achter hem om hem nooit meer open te doen. Het respect is weg, je wordt niet volwaardig aangekeken en er wordt zeer minachtend over je gedaan.
Ga op zoek naar een vent die geen moederskindje met allerlei drama en ellende is. Stop met in hem investeren en investeer in JOUW geluk. En dat ligt niet bij hem en de schoonfamilie.Amen
Hij liegt, hij is agressief maar je moet wel een relatie met hem houden want hij is bang voor zijn ouders...
Sluit deze deur achter hem om hem nooit meer open te doen. Het respect is weg, je wordt niet volwaardig aangekeken en er wordt zeer minachtend over je gedaan.
Ga op zoek naar een vent die geen moederskindje met allerlei drama en ellende is. Stop met in hem investeren en investeer in JOUW geluk. En dat ligt niet bij hem en de schoonfamilie.Amen
dinsdag 30 september 2014 17:02
Sorry hoor, maar Huntington is echt iets heel anders als MS of kanker in je familie.
Huntington is de garantie voor een jonge, zeer pijnlijke, gruwelijke en heel erg langzame dood.
Dat anderen zo egoïstisch waren om dit te negeren, geeft dat jou het recht om dat jouw eigen kind ook aan te doen?
Dan, daarnaast nog, kun jij het aan om je partner zo'n 10-15 jaar lang langzaam dood te zien gaan? Met een hele grote kans dat dit gebeurt juist als je eigen kinderen nog klein zijn?
Dat is echt weinigen gegeven.
Ik snap dat nooit zo van families waar Huntington in voor komt. Een en al ontkenning, geheimzinnigdoenerij en onverantwoordelijkheid.
In de instelling waar ik werkte zag je generatie op generatie voorbij komen. Vaak kon je aan de (kleine) kinderen al die typerende bewegingen herkennen. Echt nogal gruwelijk.
Huntington is de garantie voor een jonge, zeer pijnlijke, gruwelijke en heel erg langzame dood.
Dat anderen zo egoïstisch waren om dit te negeren, geeft dat jou het recht om dat jouw eigen kind ook aan te doen?
Dan, daarnaast nog, kun jij het aan om je partner zo'n 10-15 jaar lang langzaam dood te zien gaan? Met een hele grote kans dat dit gebeurt juist als je eigen kinderen nog klein zijn?
Dat is echt weinigen gegeven.
Ik snap dat nooit zo van families waar Huntington in voor komt. Een en al ontkenning, geheimzinnigdoenerij en onverantwoordelijkheid.
In de instelling waar ik werkte zag je generatie op generatie voorbij komen. Vaak kon je aan de (kleine) kinderen al die typerende bewegingen herkennen. Echt nogal gruwelijk.
dinsdag 30 september 2014 17:06
quote:hallobambie schreef op 30 september 2014 @ 16:48:
En toch wilde/willen we (altijd) kinderen, ook al bestaat de kans. Als je van iemand houdt, hou je ook van die persoon als blijkt dat hij/zij ziek zou zijn. Hij wilt daarin niet geholpen worden. Ik hou van hem zoals ik hem ken, ook met zijn mankementen. Zijn ma heeft het in de familie zitten en heeft zichzelf toen zij zwanger was laten testen, maar ze wou de uitslag er niet van weten. Ik vindt het daarom kwalijk dat zij tegen mij zegt dat het ziek kan zijn. Wat geeft haar meer het recht op kids dan wij? In mijn familie bestaat ook MS, meerdere familieleden met kanker in het verleden en suikerziekte. Bovendien heeft zijn vader een jaar in het ziekenhuis gelegen ivm herpes in de hersenen en daarna zijn er nog 2 kids gekomen, waarvan de oudste daarvan ook herpes heeft.
Echt je weet niet wat je zegt...
Heb je je ooit wel eens verdiept in de ziekte?
En toch wilde/willen we (altijd) kinderen, ook al bestaat de kans. Als je van iemand houdt, hou je ook van die persoon als blijkt dat hij/zij ziek zou zijn. Hij wilt daarin niet geholpen worden. Ik hou van hem zoals ik hem ken, ook met zijn mankementen. Zijn ma heeft het in de familie zitten en heeft zichzelf toen zij zwanger was laten testen, maar ze wou de uitslag er niet van weten. Ik vindt het daarom kwalijk dat zij tegen mij zegt dat het ziek kan zijn. Wat geeft haar meer het recht op kids dan wij? In mijn familie bestaat ook MS, meerdere familieleden met kanker in het verleden en suikerziekte. Bovendien heeft zijn vader een jaar in het ziekenhuis gelegen ivm herpes in de hersenen en daarna zijn er nog 2 kids gekomen, waarvan de oudste daarvan ook herpes heeft.
Echt je weet niet wat je zegt...
Heb je je ooit wel eens verdiept in de ziekte?
dinsdag 30 september 2014 17:10
quote:jo12345 schreef op 30 september 2014 @ 17:02:
Sorry hoor, maar Huntington is echt iets heel anders als MS of kanker in je familie.
Huntington is de garantie voor een jonge, zeer pijnlijke, gruwelijke en heel erg langzame dood.
Dat anderen zo egoïstisch waren om dit te negeren, geeft dat jou het recht om dat jouw eigen kind ook aan te doen?
Dan, daarnaast nog, kun jij het aan om je partner zo'n 10-15 jaar lang langzaam dood te zien gaan? Met een hele grote kans dat dit gebeurt juist als je eigen kinderen nog klein zijn?
Dat is echt weinigen gegeven.
Ik snap dat nooit zo van families waar Huntington in voor komt. Een en al ontkenning, geheimzinnigdoenerij en onverantwoordelijkheid.
In de instelling waar ik werkte zag je generatie op generatie voorbij komen. Vaak kon je aan de (kleine) kinderen al die typerende bewegingen herkennen. Echt nogal gruwelijk.Inderdaad. Ik ken een moeder met meerdere kinderen die Huntington hebben, Haar ex partner was geadopteerd. Ziekte kwam pas echt aan het licht toen ze kindje nummer drie had gekregen. Twee van de drie hebben Huntington. Ik zou dat mijn kind nooit aan willen doen.
Sorry hoor, maar Huntington is echt iets heel anders als MS of kanker in je familie.
Huntington is de garantie voor een jonge, zeer pijnlijke, gruwelijke en heel erg langzame dood.
Dat anderen zo egoïstisch waren om dit te negeren, geeft dat jou het recht om dat jouw eigen kind ook aan te doen?
Dan, daarnaast nog, kun jij het aan om je partner zo'n 10-15 jaar lang langzaam dood te zien gaan? Met een hele grote kans dat dit gebeurt juist als je eigen kinderen nog klein zijn?
Dat is echt weinigen gegeven.
Ik snap dat nooit zo van families waar Huntington in voor komt. Een en al ontkenning, geheimzinnigdoenerij en onverantwoordelijkheid.
In de instelling waar ik werkte zag je generatie op generatie voorbij komen. Vaak kon je aan de (kleine) kinderen al die typerende bewegingen herkennen. Echt nogal gruwelijk.Inderdaad. Ik ken een moeder met meerdere kinderen die Huntington hebben, Haar ex partner was geadopteerd. Ziekte kwam pas echt aan het licht toen ze kindje nummer drie had gekregen. Twee van de drie hebben Huntington. Ik zou dat mijn kind nooit aan willen doen.
dinsdag 30 september 2014 17:11
Ik denk ook dat jij niet genoeg hebt gelezen over Chorea van Huntington TO, wil je ten zeerste aanraden dat eerst te doen voor je zulke beslissingen neemt. Ook lees ik niet in je verhaal terug dat je enig idee hebt van wat die wetenschap doet met je vriend: het is nogal wat als je te horen krijgt als je leven op zo'n manier zal eindigen. Jullie eventuele kind heeft 50 %!!! kans om deze ziekte te krijgen en ik vind het volkomen logisch dat hij besloten heeft geen kind te willen.
Chorea van Huntington.
Chorea van Huntington.
