Frustratie over kinderalimenatie

01-10-2014 09:48 100 berichten
Alle reacties Link kopieren
Even op psyche gezet want ik voel me zo machteloos en boos.

Ex betaald geen of amper kinderalimentatie. Nu al sinds we uit elkaar zijn.. Soms komt er wat binnen maar meestal niet. Het LBIO heeft de zaak al volledig overgenomen! Ik weet dat uiteindelijk het geld wel komt maar het voelt zo oneerlijk en gemeen. Mijn ex gaat de weekenden wel leuke dingen doen met de kinderen, dit vind ik ook fijn voor ze, zoals twee keer uit eten, naar de Efteling, dierentuinen etc. Hij heeft ook een nieuwe auto, telefoon kleding etc etc.. Maar netjes alimentatie betalen ho maar!!

Ik ben niet afhankelijk van het geld om van te leven maar er is geen geld hier voor leuke dingen. Ik verdien iets meer dan bijstandsniveau dus de alimentatie zou betekenen dat ik ook een keer iets leuks kan doen met de kinderen en dat ik ook zomaar uit eten zou kunnen met ze, of bijvoorbeeld elke dag vlees en kaas op brood ipv pindakaas en stroop!



Ik ben even verdrietig nu en wil van me afschrijven, mijn omgeving heb ik al genoeg lastig gevallen hiermee .



Ex heeft sinds deze maand weer de kinderen opgehaald na drie maanden van stilte. Ik hou mijn mond om de vrede te bewaren en de kinderen hebben er niks mee te maken maar het is zo lastig. Ik ben laatst wel een klein beetje uitgevallen tegen de kids want ze wilde iets hebben en dat kon ik niet voor ze kopen. Toen zei de jongste dat kan papa wel. Ik heb toen gezegd dat papa ons wel een keer geld mag geven ipv een nieuwe auto te kopen..

Hier kunnen kinderen natuurlijk niet zo veel mee.

Heb mijn oudste van 10 wel uitgelegd hoe het ongeveer zit en dat het lastig is voor mama...



Iemand nog tips om hier mee om te gaan? Op sommige dagen lukt het me beter dan andere..
Knoop doorhakken vind ik nog lastig. Hebben ook nog een koophuis. Eerst die verkopen. Het is duidelijk voor de kinderen hoor. We wonen apart en papa is paar dagen per week ook hier. Vind de overgang voor hun juist fijn. Niet zo abrupt.



Kijk jij ook maar vast (0;
Alle reacties Link kopieren
Van schoonzusje:

Ipv horen 'bij papa wel/van papa krijg ik dat wel', het woord 'papa' vervangen door een willekeurige naam: "Jopie krijgt wel een..../bij Jopie thuis..."

Dat is haar manier om een beetje 'zen' te blijven. En ja, ik geloof dat zij in een moment van onmacht, na de zoveelste brainstormsessie over hoe de rekeningen te betalen heus ook wel eens heeft gegrepen naar het pedagogisch minder verantwoorde alternatief. En daarvan probeerde zij te leren, een volgende keer het beter aan te pakken.



Verder lijkt het mij, zittend in een totaal andere situatie achter mijn iPad vrij nutteloos om te zeggen "laat los, het is in handen van libio" wetende dat jij menigmaal aan de keukentafel zal zitten te puzzelen hoe rekening x betaald gaat worden. Ik begrijp ook dat je de kinderen wil beschermen tegen de desinteresse/onverantwoordelijkheid van ex. Natuurlijk hebben de kinderen 'beter' verdiend. Maar die schade, die kun jij niet voorkomen of in je eentje opvullen/helen. Je probeert dat wel, dat zullen de kinderen later heus wel zien.



Sorry als deze post nogal warrig overkomt, ik wil jou graag een hart onder de riem steken. Het maakt een groot verschil of iemand wil leren van fouten, streeft naar verbetering of een figuur die onverantwoordelijk gedrag 'verstopt' achter gezemel en gratuit uitspraken (nu klink ik bijna als een of andere rapper met een 'keep it real' kreet, ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel )
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
Heel veel sterkte lievesophie, als ik je zo hoor ben je er stiekem wel al uit denk ik! Alleen de kinderen houden je tegen..



Bedankt voor alle reacties.. Ik vind het nog steeds lastig. Vooral de machteloosheid.

Net hebben de kinderen met papa gebeld en ipv de hele herfstvakantie wat hij ze had gezegd kunnen ze nu maar drie dagen. (Ex heeft de helft van alle vakanties maar dit jaar maar 1x 7 dagen ze gehad)

En ipv morgen van school ophalen kunnen ze pas savonds komen. Voor de jongste een hele grote teleurstelling en hij moest hard huilen. De oudste zei tegen papa, nou huilt onze jongste.. Waarop papa zei ja dat zou ik ook doen met zon moeder.. Wat moet ik daar nu mee? Dan maar niet meer bellen want zo loopt het wéér uit de hand..

Iemand hier nog tips over? Ik word eigenlijk echt super boos als ik hoor dat hij de kinderen zo beschadigd en dank ik de hemel dat ze niet vaker naar hem moeten.

Ik voel me nu voor mijn kindjes heel verdrietig en kwaad. de jongste net in bed gelegd en wat Bach druppels gegeven. Ik mocht niet naar beneden van hem maar uiteindelijk toch gedaan omdat ik het ook iet zwaarder wil maken..
Wat een lapzwans die ex van je. Is er niet iemand die een stevig gesprek met hem kan voeren en hem aan het verstand peutert dat het uitermate schadelijk voor jullie kinderen is zoals hij met hen omgaat?
Alle reacties Link kopieren
Helaas niet malu.. Ik heb een hele periode terug zijn ouders meer inzage proberen te geven in zijn gedrag. Helaas zijn zijn ouders eigenlijk hetzelfde als ex.. Iets over een appel en een boom..

Gezamenlijke vrienden zijn te laf om iets te zeggen, 1 iemand heeft het geprobeerd om vervolgens de grootste ruzie te maken.

Maar de pest is is dat hij zich tegenover de buitenwereld zich heel anders voor doet. Hij praat alles in zijn voordeel. Iemand heeft hem ooit helemaal uit zijn plaat horen gaan tegen mij terwijl ik niks gedaan had. Diegene zei toen ook dat het echt niet normaal is hoe manipulatief ex is en dat ze heb zo niet kende maar zeker wel snapte dat ik ben weg gegaan bij ex.
Hi Mees, kom je nog wel eens op het forum? Hoe is het?
Alle reacties Link kopieren
Ha lievesophie,



Eigenlijk na de overgang naar een nieuwe layout kom ik nooit meer hier. Toevallig kreeg ik de behoefte om weer wens te komen kijken.



Met mijn ex is helemaal niks veranderd. Met vlagen gaat het goed maar alimentatie is nog steeds een drama! Wat wel veranderd is is dat ik er wat beter tegen kan en een betere baan heb waardoor ik zonder alimentatie ook wel eens wat leuks kan doen met de kinderen. En bovendien ben ik er van overtuigd dat leuk met de kinderen niet naar de Efteling, pannenkoekenhuis etc hoeft te zijn. Leuk is ook een fijn huisje, veiligheid en stabiliteit bieden. Iets wat ex de kinderen niet geeft, hij koopt ze 'af'.

Maar dit is zijn manier en ik richt me zoveel mogelijk op mijn kindjes en mezelf. Soms laat ik me nog op mijn huid zitten door ex, maar dit is zo veel minder... Maar goed het blijft lastig en energiezuigend.

De leuke man van een jaar geleden is er ook nog steeds :-D dus super blij daarmee!



Hoe gaat het met jou lievesophie? Er zal vast bij jou ook het een en ander gebeurd zijn?
Hi Wat leuk je te lezen! Fijn van man en baan!! Balen van ex, gelukkig kun je er beter mee dealen.. Uit handen geven nog een optie? Ben even naam kwijt maar ik lees hier wel eens over een instantie die dat, desnoods met loonbeslag kan doen?



De dingen waar het echt om draait zijn inderdaad niet te koop. Maar het is gewoon duur, leven (0;



Hier gaat het met ups en downs, ik weet niet tot waar je hebt mee gekregen. We wonen weer samen ivm rest schuld vorige huis en zijn nog zoekende naar de beste oplossing voor daarna. Wij wisselen bijna dagelijks van grdachten hier over en dat maakt het wel stressvol en chaotisch. Het is niet echt te volgen. Dus dobber wat mee op de dagkoers. Kinderen doen het goed. Er is weinig ruzie verder. Zijn gewent aan nieuwe huis en school.



Fijne moederdag vandaag
Alle reacties Link kopieren
Ha! Uit handen geven was destijds al gebeurd. Loonbeslag kan niet zomaar, wel hebben ze proberen beslag te leggen op zijn voorlopige teruggave maar deze heeft hij niet. Inmiddels is het naar een deurwaarder.. Alles gaat traag en stroperig. Zo af en toe geeft hij wat geld, dan geeft ik dat door aan het LBIO.

Van jou heb ik het mee gekregen tot je post hier op 1-10. Dus dat jullie eerst het huis moeten verkopen? Maar dat is dus gebeurd en toen weer samen gaan wonen?
quote:drphill74 schreef op 01 oktober 2014 @ 21:26:

Als ik de antwoorden lees van: Markovic en Anthonius, dan schaam ik me dat ik van hetzelfde geslacht ben.



Het is duidelijk dat ex-partner an TO zijn verantwoordelijkheden niet neemt als vader zijnde. Ik wil TO het advies geven niet eens te reageren op dit soort ondoordachte antwoorden.



Kinderen zijn altijd de dupe en ik vind het knap dat TO 'vader' buiten het negatieve beeld wil houden en dus daardoor nog meer, zeer onterecht, moet incasseren. Ik vind dat kinderen mogen horen dat deze vader niet zo mooi is als zij denken. Hoe moeten ze anders normen en waarden meekrijgen? Ze krijgen nu een totaal verkeerd en onterecht beeld van hun vader.



Kinderen kunnen meer aan dan we denken en hebben zelfs het recht om te weten hoe zaken daadwerkelijk in elkaar steken om zodoende hun eigen mening en keus te kunnen maken.



Succes met deze vervelende situatie en ik hoop dat 'vader' ballen krijgt en zichzelf in de spiegel gaat aankijken.
Alle reacties Link kopieren
Dat antwoord van drphil heeft me toen wel geholpen! Ik ben nu meer open over hun vader dan toen. Ik maak hem niet zwart maar hou hem ook zeker niet meer uit de wind.

Al met al blijft het voor de kindjes nog steeds het allerzieligst! Ik hoop zo dat ondanks alles ze een fijne jeugd hebben en dat ze zonder al te veel schade opgroeien. Gelukkig hoor ik om me heen dat ik het wel echt goed doe :-) en dat geeft me kracht. Want in je eentje zo verantwoordelijk zijn voor kinderen terwijl hun andere ouder nog steeds veel doet om dingen te saboteren is erg lastig..
Het huis is verkocht ondertussen en we wonen in elk geval tot de restschuld afgelost is samen.



Irritant dat alles zo traag gaat. Komt vast goed (ooit...). Gelukkig dat je zelf rond komt! Al samen woon plannen met je nieuwe vriend? Kennen de kinderen hem al en hij, heeft hij kinderen?
Alle reacties Link kopieren
Lievesophie,



Je gaat het niet geloven maar vriend heeft het gister uit gemaakt. Het ging in mijn ogen goed, de kinderen kenden elkaar inmiddels en we hebben nu een jaar een relatie..

Maar blijkbaar heb ik liggen slapen want hij was dus niet blij. Zijn reden; hij trekt mijn ex niet. Met daarboven op dat ik 1x in de zoveel tijd een vlaag van onzekerheid heb en dan bevestiging van hem zoek maar niet krijg, in combi met mijn toch wel pittige dochter in tegen stelling tot zijn wat rustigere dochter heeft er voor gezorgd dat hij niet meer verder kan.

Zogenaamd ook om mij de kans te geven een man te zoeken die wel tegen een druk gezinsleven kan. En nog daarmee een toekomst op te bouwen..



Vorige week bedacht ik me ineens hoe angstig ik eigenlijk ben om alles, baan, inmiddels koophuis en vriend kwijt te raken omdat ik eindelijk de rust en mijn plek gevonden leek te hebben....



Ik trek het echt even niet meer.. Ben er letterlijk ziek van.
Nou wat rot )0: Snap die angst wel als alles net aan weer een beetje op de rit komt na al die turbelente jaren.



De redenen die hij aandraagt (met daarbij te weinig gevoelens voor jou wellicht?) zijn dingen die wel dealbreakers kunnen zijn in relaties met kinderen en exen.



Vind echt naar voor je. Heb je een beetje een vangnet? Vriendinnen of familie waar je even kan uithuilen?
Alle reacties Link kopieren
Hij zegt dat het absoluut niet aan mij ligt maar in hemzelf zit. Het is waarschijnlijk zoals jij zegt een dealbreaker.

Jammer want ik dacht dat onze relatie zo sterk was dat we samen dit soort dingen konden overwinnen..



Ik heb lieve vriendinnen, helaas geen ouders waar ik bij terrecht kan. En daar zit ook meteen een stuk van mijn onzekerheid. Als je als kind en volwassen kind nooit echt goed ontvangen bent en naar beneden bent getrokken dan doet dat iets met je!
Meesje, wat vind ik dat verschrikkelijk naar voor je. Je moet in je eentje alle ballen in de lucht houden en ja, dat is niet makkelijk. Eigenlijk krijg je heel erg weinig ruimte om een nieuwe relatie op te bouwen, daar komt het gewoon op neer.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor je reactie malu.

Ik heb er over na gedacht en dat er weinig ruimte is om iets op te bouwen zit wel waarheid in. Als je er zelf midden in zit dan vind ik mijn leven goed te doen. Maar als ik van een afstandje kijk dan zie ik wel wat voor een pech en ellende er in mijn leven is voorgekomen.

Ik blijf me afvragen wat ik er aan kan doen, wat is er gebeurd wat zo verkeer ging, trek ik dingen aan? Ben ik nou echt zo'n doos?

Hoe dan ook, heb een afspraak gemaakt met een fasiatherapeut. Deze geeft een behandeling op de huid, soort fysiotherapie. Ook omdat ik veel lichamelijke klachten heb. Praten heeft geen nut meer, geen puf meer voor. In grote lijnen weet ik heel goed waar het vandaan komt.

Ik moet weer in mijn kracht komen dan kan ik ook beter reageren op negatieve mensen en dingen die mijn leven willen instormen.
anoniem_117407 wijzigde dit bericht op 14-05-2015 09:52
Reden: Typfout
% gewijzigd
Ja als band met ouders slecht is. Doet dat wel wat met je eigenwaarde.



Je bent heus geen doos! Ik vind je een stoerwijf! Laat je niets wijsmaken. Huil uit en begin opnieuw.. Hoe moeilijk ook, gaat vast goedkomen.



Heb je nog leuke plannen voor lang weekend?
Alle reacties Link kopieren
quote:meesje2010 schreef op 14 mei 2015 @ 09:52:



Ik moet weer in mijn kracht komen dan kan ik ook beter reageren op negatieve mensen en dingen die mijn leven willen instormen.Goed zo! Dan kun je je beter op het positieve in je leven richten.
Mijn advies: trek je eigen plan en probeer om van jouw inkomen rond te komen. Die kerel kun je toch niet veranderen, het enige wat je kunt doen is dealen met de situatie.

Mijn verhaal lijkt erg op dat van jou, maar ik heb al heel snel gedacht: "ik hoef je alimentatie niet, ik red me wel". Dat heeft me heel veel rust gegeven, en alles wat er alsnog van zijn kant kwam was mooi meegenomen.

Nu zijn mijn zoons bijna volwassen en vindt mijn ex ze geweldig. (Helaas ligt het financieel nog steeds wat moeilijk, maar als ik ze vertel dat ik iets niet kan betalen vragen ze het vanzelf aan hem en komt hij soms alsnog over de brug.)
quote:meesje2010 schreef op 14 mei 2015 @ 09:52:

Dank voor je reactie malu.

Ik heb er over na gedacht en dat er weinig ruimte is om iets op te bouwen zit wel waarheid in. Als je er zelf midden in zit dan vind ik mijn leven goed te doen. Maar als ik van een afstandje kijk dan zie ik wel wat voor een pech en ellende er in mijn leven is voorgekomen.

Ik blijf me afvragen wat ik er aan kan doen, wat is er gebeurd wat zo verkeer ging, trek ik dingen aan? Ben ik nou echt zo'n doos?

Hoe dan ook, heb een afspraak gemaakt met een fasiatherapeut. Deze geeft een behandeling op de huid, soort fysiotherapie. Ook omdat ik veel lichamelijke klachten heb. Praten heeft geen nut meer, geen puf meer voor. In grote lijnen weet ik heel goed waar het vandaan komt.

Ik moet weer in mijn kracht komen dan kan ik ook beter reageren op negatieve mensen en dingen die mijn leven willen instormen.Nee hoor, je bent echt geen doos. Ik heb zelf in een soortgelijke situatie gezeten. De vader van mijn kind (waar ik mee getrouwd was) wilde bij nader inzien een vrijgezellenleven leiden en kwam enkel opdagen wanneer hij daar zelf behoefte aan had. Hij liet soms rustig een half jaar niets van zich horen en kwam soms gewoon niet opdagen terwijl zoon op hem stond te wachten. Voor een ouder die zich zo onverantwoordelijk gedraagt moet je als andere ouder gewoon alles overnemen en dat beperkt je niet alleen financieel maar ook qua sociaal leven. Pas achteraf zag ik in hoe zwaar die jaren voor mij geweest zijn en ik kan me dus heel goed verplaatsen in jouw situatie. Mensen die zo egoistisch zijn, moeten niet aan kinderen beginnen. Het is de grootste fout van mijn leven geweest dat ik me met deze man heb ingelaten. Meneer had zijn handen vrij om een nieuw leven op te bouwen en ik zit met een pensioengat. Zoon is trouwens gelukkig prima terecht gekomen. Heeft een meer dan goed baan en is gelukkig met zijn vrouw en zijn 2 kinderen die alles voor hem betekenen. En dat is eigenlijk het belangrijkste.
Alle reacties Link kopieren
Nu anoniem ik hoop dat je hier nog rond hangt want heb je hulp nodig! Andere zijn ook van harte welkom om advies te geven ;)

Ik heb geen zin om weer een nieuw topic te openen en de hele voorgeschiedenis te vertellen.. Maar ex heeft sinds vandaag mijn bankrekening door geven om een betalingsregeling te treffen. Ik kreeg een bericht van mijn bank dat een incasso buro bijna ¤400 ging incasseren. Ik schrok en heb dat buro gebeld. Ze wisten mij te vertellen dat er ruim ¤3000 open stond en dat ex mijn nummer door heeft gegeven. Nu heb ik in het verleden aan een van de instanties die nog geld krijgen van ex wel eens een factuur betaald met mijn rekeningnummer dus heb expliciet gevraagd of ze het niet gewoon over hebben genomen, dat rekeningnummer. Nee dit bleek echt niet zo te zijn... Ik heb ex gebeld en hij beweerde dat hij van niks wist en reageerde op zijn manier, boos schreeuwen ontkennen. Ik kan me nog voorstellen dat hij een brief heeft gehad en dat mijn nummer daar op stond en hij zonder te controleren ja heeft gezegd. Maar ik ben er zooooo klaar mee.. Na zijn stalking, na de kinderen niet ophalen en het nog steeds niet betalen van alimentatie nu dit weer!!

De incasso maatschappij heeft zijn excuus aan me geboden en alles is nu terug gedraaid maar ze gaven wel aan dat dit fraude is en dat ik aangifte kan overwegen.

En dat doe ik nu dus. Ik overweeg het. Ik wil geen bom onder onze fragiele relatie leggen maar waar gaat dit stoppen? Wanner ziet hij in dat niet alles de schuld van een ander, mij dus, is en dat hij eigen verantwoordelijkheid heeft. Ik heb zijn kant van het verhaal proberen te laten vertellen en zelf gezegd dat dit een grens is en dat ik aangifte kan doen, zo ernstig is dit... Hij flipte en was weer een keer een kankerhoer en aangifte moest ik maar doen.

Dat schelden is trouwens weer aan de orde van de dag op het moment dat ik mijn grens aangeef... Ik word er dol van... Wie kan helpen?? Wie heeft advies? Kan ik een mediator inschakelen of jeugdzorg of iets!? Ik wil dit niet meer en heb in mijn ogen al zo veel geprobeerd en geslikt om te band goed te krijgen maar het gaat gewoon niet...
Alle reacties Link kopieren
Hmm blijft stil, begrijpelijk ook na zo lange tijd pas weer online.. En ik wat haast heb in advies en steun.

Misschien open ik toch nog een topic.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou aangifte doen. Je zegt dat je de fragiele relatie niet wilt verpesten..maar die is er niet eens. Door de jaren heen heb je veel geslikt maar ik denk dat het tijd is om zeer duidelijk je grens te trekken. Ga de strijd maar aan.

Hij doet omdat hij ruimte voelt/krijgt.

Wat een kloothommel trouwens.

Advocaat raadplegen om te wapenen tegen dit soort acties ?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven