Relaties
alle pijlers
Vriendin snapt niet dat ik even met mezelf bezig ben
zondag 19 oktober 2014 23:54
Oke, ik weet het, ik post nu even ontzettend veel topics- maar ik zit met 1001 dingen en als ik dan toch bezig ben, dan maar meteen hier.
Ik heb de afgelopen twee maanden een moeilijke periode gehad. Twee sterfgevallen van mensen die ontzettend dicht bij me stonden, relatie uit, weer begonnen met opleiding (gaat gelukkig goed, maar wel stressvol) en mijn angststoornis is weer opgelaaid. Daardoor ben ik gewoon echt even met mezelf bezig. Ik weet ook wel dat ik veel over mijn sores praat, maar ik probeer het te beperken. Daarbij ben ik echt wel geintresseerd in anderen. Ik vraag altijd hoe het met ze gaat en vraag door. Ik probeer me zo veel mogelijk in te leven.
Maar nu komt het. Ik heb een vriendin die, net als ik, ook wat problemen heeft. Ze is al eens eerder ontzettend labiel tegen me uitgevallen nadat ze wat op had. Ze heeft me letterlijk op straat lopen duwen en uitschelden. Uiteindelijk heb ik haar vergeven omdat ik weet dat ze het ook niet makkelijk heeft. Gisteren kreeg ik weer de volle laag. Zij was gestart met een cursus en blijkbaar viel het verkeerd dat ik haar vroeg of ik die ook kon doen volgend semester, want hij leek me wel leuk. Het ging blijkbaar alleen over mij, ik ben egoistisch, ze voelt zich niet gerespecteerd/ gewaardeerd. Ik heb haar altijd gezegd dat ze gewoon uit zichzelf moet komen vertellen als ze iets leuks/vervelends/grappigs heeft meegemaakt, want ik ga het niet uit haar trekken. Ik ben een heel extravert persoon, dus als zij niks zegt zeg ik wel iets. Blijkbaar begrijpt ze dat niet, of misschien ben ik wel de grote egoist hier, maar in haar ogen denk ik alleen aan mezelf en wals ik over iedereen heen.
Ik weet nu even niet wat ik hiermee moet. Ik zit in een onwijze rouwperiode, ben gespannen, gestresst, maak me zorgen om van alles en nog wat en dan krijg ik dit ook over me heen. Mensen begrijpen blijkbaar niet hoe moeilijk dit voor me is. Wat zouden jullie doen? Proberen te lijmen? Hoe? Of moet ik haar maar vertellen dat het me eigenlijk niks meer interesseert? Zo voelt het namelijk wel op dit moment. Ik vind het echt ontzettend beklemmend dit. Ik heb tig keer sorry gezegd maar het is nog steeds niet goed genoeg.
Ik heb de afgelopen twee maanden een moeilijke periode gehad. Twee sterfgevallen van mensen die ontzettend dicht bij me stonden, relatie uit, weer begonnen met opleiding (gaat gelukkig goed, maar wel stressvol) en mijn angststoornis is weer opgelaaid. Daardoor ben ik gewoon echt even met mezelf bezig. Ik weet ook wel dat ik veel over mijn sores praat, maar ik probeer het te beperken. Daarbij ben ik echt wel geintresseerd in anderen. Ik vraag altijd hoe het met ze gaat en vraag door. Ik probeer me zo veel mogelijk in te leven.
Maar nu komt het. Ik heb een vriendin die, net als ik, ook wat problemen heeft. Ze is al eens eerder ontzettend labiel tegen me uitgevallen nadat ze wat op had. Ze heeft me letterlijk op straat lopen duwen en uitschelden. Uiteindelijk heb ik haar vergeven omdat ik weet dat ze het ook niet makkelijk heeft. Gisteren kreeg ik weer de volle laag. Zij was gestart met een cursus en blijkbaar viel het verkeerd dat ik haar vroeg of ik die ook kon doen volgend semester, want hij leek me wel leuk. Het ging blijkbaar alleen over mij, ik ben egoistisch, ze voelt zich niet gerespecteerd/ gewaardeerd. Ik heb haar altijd gezegd dat ze gewoon uit zichzelf moet komen vertellen als ze iets leuks/vervelends/grappigs heeft meegemaakt, want ik ga het niet uit haar trekken. Ik ben een heel extravert persoon, dus als zij niks zegt zeg ik wel iets. Blijkbaar begrijpt ze dat niet, of misschien ben ik wel de grote egoist hier, maar in haar ogen denk ik alleen aan mezelf en wals ik over iedereen heen.
Ik weet nu even niet wat ik hiermee moet. Ik zit in een onwijze rouwperiode, ben gespannen, gestresst, maak me zorgen om van alles en nog wat en dan krijg ik dit ook over me heen. Mensen begrijpen blijkbaar niet hoe moeilijk dit voor me is. Wat zouden jullie doen? Proberen te lijmen? Hoe? Of moet ik haar maar vertellen dat het me eigenlijk niks meer interesseert? Zo voelt het namelijk wel op dit moment. Ik vind het echt ontzettend beklemmend dit. Ik heb tig keer sorry gezegd maar het is nog steeds niet goed genoeg.
maandag 20 oktober 2014 16:36
maandag 20 oktober 2014 18:34
Ik zit in eenzelfde schuitje, relatie net uit en trammelant met een vriendin (jouw verliezen zijn er nog meer en gaan ook over overlijden, heftig joh 
Gecondoleerd en veel sterkte).
Zij mag haar mening hebben en als ze zich ergens aan stoort mag ze dit aankaarten. Maar bij feedback is het natuurlijk handig om dat respectvol te doen, en subtiel, omdat je iemand toch een soort spiegel voorhoudt wat sowieso al confronterend is.
Haar aanpak is nogal destructief. Waarschijnlijk heeft ze er moeite mee om zich eerder, op rustige toon uit te spreken (ik herken dat, zeker bij mensen waarbij de kans groter is dat ze in de verdediging schieten krop ik echt eerst op). Misschien ben jij iemand die snel in de verdediging schiet of dominant overkomt, dan snap ik haar wat dat betreft wel.
Maargoed, ze zou het ook eens kunnen proberen bij je voordat ze zich al bij voorbaat laat afschrikken Gewoon via de feedbackregels de ander ergens op wijzen.
Want nu ontploft ze en maakt ze meer kapot dan haar lief is. Dat is gewoon jammer. (ook herkenbaar hoor
).
Maargoed, kijk even naar jezelf. a) ben je dominant en b) ben je soms impulsief in je reacties/snel in de verdediging?
Dat zijn dan dingen die je zelf kan bijschaven, los van hoe het nu verder met haar verloopt.
Gecondoleerd en veel sterkte).Zij mag haar mening hebben en als ze zich ergens aan stoort mag ze dit aankaarten. Maar bij feedback is het natuurlijk handig om dat respectvol te doen, en subtiel, omdat je iemand toch een soort spiegel voorhoudt wat sowieso al confronterend is.
Haar aanpak is nogal destructief. Waarschijnlijk heeft ze er moeite mee om zich eerder, op rustige toon uit te spreken (ik herken dat, zeker bij mensen waarbij de kans groter is dat ze in de verdediging schieten krop ik echt eerst op). Misschien ben jij iemand die snel in de verdediging schiet of dominant overkomt, dan snap ik haar wat dat betreft wel.
Maargoed, ze zou het ook eens kunnen proberen bij je voordat ze zich al bij voorbaat laat afschrikken Gewoon via de feedbackregels de ander ergens op wijzen.
Want nu ontploft ze en maakt ze meer kapot dan haar lief is. Dat is gewoon jammer. (ook herkenbaar hoor
).Maargoed, kijk even naar jezelf. a) ben je dominant en b) ben je soms impulsief in je reacties/snel in de verdediging?
Dat zijn dan dingen die je zelf kan bijschaven, los van hoe het nu verder met haar verloopt.
