Relaties
alle pijlers
Mooi zijn is vervelend
maandag 4 augustus 2014 20:42
De titel is dramatisch gekozen, maar helaas waar. Ik heb getwijfeld of ik dit allemaal zou plaatsen, maar ik weet dat er vrouwen zijn die dit zullen herkennen. Uiteraard ben ik blij met het feit dat ik mooi ben, maar er zitten meer nadelen aan dan mensen zich ooit zouden kunnen bedenken.
Ten eerste: in dit land mag je niet zeggen dat je jezelf mooi vindt, dat stuit de meeste mensen tegen de borst. Maar waarom zou ik ontkennen hoe ik er uit zie? Als ik in de spiegel kijk, zie ik een mooie vrouw. Ik doe modellenwerk en negen van de tien mannen is alleen nog maar in staat tot stamelen als ze mij zien. Ik bèn mooi. Maar als je zegt dat je tevreden bent met je uiterlijk, dan ben je opeens arrogant. Daar staat tegenover dat als je dan valse bescheidenheid tentoonstelt (nee, ik vind mezelf niet mooi) mensen je dan een aansteller vinden.
Ten tweede: vrouwen hebben vaak problemen met hun gewicht. De "ik ben te dik" en de "ik wil wat kilo's kwijt" vliegen me om de oren. Als ik aangeef dat ik blij ben met mijn mooie lichaam, word ik scheef aangekeken. Ook dan ben ik arrogant, terwijl het een feit is en ik er genoeg voor sport.
Ten derde: vrouwen haten je. Ik gok uit pure jaloezie en angst dat ik achter hun mannen aanga. En toch is het een feit: omdat ik bijna iedereen kan krijgen, betekent dat nog niet dat ik iedereen wil. En zeker geen vent die zijn vrouw bedriegt.
Ten vierde: omdat ik een leuk snoetje heb, moet ik wel onaardig en gemeen zijn. Vrouwen zijn vaak jaloers op me. En wat nog erger is: vrouwen gunnen elkaar het licht in de ogen niet.
Ten vijfde: je wordt nooit enkel op je prestaties beoordeeld, want je kan natuurlijk onmogelijk mooi én slim zijn, dus heb je een goede baan of een promotie alleen maar te danken aan je mooie verschijning. Daarnaast zijn mooie vrouwen altijd dom en sluw, dus die loonsverhoging kan je alleen maar verdiend hebben door de baas te plezieren.
Ten zesde: mannen zijn geneigd je snel werk uit handen te nemen en vrouwen vinden je dom. Immers: gebruik ik al mijn hersencapaciteit om mijn lippen te tuiten, want meer kan ik niet.
Nummer 7: mannen gedragen zich onmogelijk. Ze gaan zich ontzettend uitsloven om aandacht van je te krijgen, want een mooie vrouw die geïnteresseerd in je is, is de grootste streling van je ego. Een mooie vrouw daar pronk je mee en elke man zal denken: dat wil ik ook.
Nummer 8: Mannelijke collega's halen 10 keer per dag koffie voor je, willen je helpen met je projecten en bieden je alle hulp van de wereld aan. De vrouwelijke collega's zien dit natuurlijk en worden weer groen en geel van jaloezie.
And last but not least: een leuke man vinden is moeilijk. Het grootste gedeelte van de mannen durft je niet aan te spreken omdat ze je op een torenhoog voetstuk plaatsen. De mannen die je wel durven aan te spreken, vinden zichzelf vaak geweldig en willen niet begrijpen dat je die mening niet deelt. En nee, vertellen dat je bereid bent je vrouw voor mij te verlaten is géén compliment.
Zo. Nu zullen er ongetwijfeld eerst een aantal reacties volgen die mijn gelijk alleen maar bevestigen, maar ik hoop dat er enkele vrouwen zijn die mijn verhaal herkennen.
Ten eerste: in dit land mag je niet zeggen dat je jezelf mooi vindt, dat stuit de meeste mensen tegen de borst. Maar waarom zou ik ontkennen hoe ik er uit zie? Als ik in de spiegel kijk, zie ik een mooie vrouw. Ik doe modellenwerk en negen van de tien mannen is alleen nog maar in staat tot stamelen als ze mij zien. Ik bèn mooi. Maar als je zegt dat je tevreden bent met je uiterlijk, dan ben je opeens arrogant. Daar staat tegenover dat als je dan valse bescheidenheid tentoonstelt (nee, ik vind mezelf niet mooi) mensen je dan een aansteller vinden.
Ten tweede: vrouwen hebben vaak problemen met hun gewicht. De "ik ben te dik" en de "ik wil wat kilo's kwijt" vliegen me om de oren. Als ik aangeef dat ik blij ben met mijn mooie lichaam, word ik scheef aangekeken. Ook dan ben ik arrogant, terwijl het een feit is en ik er genoeg voor sport.
Ten derde: vrouwen haten je. Ik gok uit pure jaloezie en angst dat ik achter hun mannen aanga. En toch is het een feit: omdat ik bijna iedereen kan krijgen, betekent dat nog niet dat ik iedereen wil. En zeker geen vent die zijn vrouw bedriegt.
Ten vierde: omdat ik een leuk snoetje heb, moet ik wel onaardig en gemeen zijn. Vrouwen zijn vaak jaloers op me. En wat nog erger is: vrouwen gunnen elkaar het licht in de ogen niet.
Ten vijfde: je wordt nooit enkel op je prestaties beoordeeld, want je kan natuurlijk onmogelijk mooi én slim zijn, dus heb je een goede baan of een promotie alleen maar te danken aan je mooie verschijning. Daarnaast zijn mooie vrouwen altijd dom en sluw, dus die loonsverhoging kan je alleen maar verdiend hebben door de baas te plezieren.
Ten zesde: mannen zijn geneigd je snel werk uit handen te nemen en vrouwen vinden je dom. Immers: gebruik ik al mijn hersencapaciteit om mijn lippen te tuiten, want meer kan ik niet.
Nummer 7: mannen gedragen zich onmogelijk. Ze gaan zich ontzettend uitsloven om aandacht van je te krijgen, want een mooie vrouw die geïnteresseerd in je is, is de grootste streling van je ego. Een mooie vrouw daar pronk je mee en elke man zal denken: dat wil ik ook.
Nummer 8: Mannelijke collega's halen 10 keer per dag koffie voor je, willen je helpen met je projecten en bieden je alle hulp van de wereld aan. De vrouwelijke collega's zien dit natuurlijk en worden weer groen en geel van jaloezie.
And last but not least: een leuke man vinden is moeilijk. Het grootste gedeelte van de mannen durft je niet aan te spreken omdat ze je op een torenhoog voetstuk plaatsen. De mannen die je wel durven aan te spreken, vinden zichzelf vaak geweldig en willen niet begrijpen dat je die mening niet deelt. En nee, vertellen dat je bereid bent je vrouw voor mij te verlaten is géén compliment.
Zo. Nu zullen er ongetwijfeld eerst een aantal reacties volgen die mijn gelijk alleen maar bevestigen, maar ik hoop dat er enkele vrouwen zijn die mijn verhaal herkennen.
dinsdag 21 oktober 2014 00:38
@TO: ik denk dat je een beetje onvolwassen omgaat met je uiterlijk en alles wat daarbij hoort. Dat kan een leeftijdskwestie zijn; toen ik jonger was, had ik veel moeite met alle aandacht voor mijn uiterlijk en dat leidde tot een raar soort onzekerheid. Ik durfde mijn mond nauwelijks open te doen uit angst om voor dom of arrogant te worden versleten.
Nu, jaren later, vind ik dat een beetje zielig. Hoe serieus nam ik mezelf in godsnaam?! Nou ja... dat was de leeftijd, natuurlijk, en ik was oprecht onzeker (want het doet absoluut iets met je, als je uiterlijk zo'n belangrijke rol speelt in de ogen van de buitenwereld) maar toch... ik vind het jammer dat ik toen niet wist wat ik inmiddels heb geleerd, namelijk dat het weliswaar heel leuk en gemakkelijk kan zijn om mooi te zijn, maar dat het in de eerste plaats gaat om wie je BENT. Dus: wat je vertelt, hoe je je voelt, en hoe je omgaat met andere mensen.
De rest is projectie. Al die jaloezie en afgunst die jij om je heen ziet... ik geloof er niks van. Al die stomme mannen die jou maar om één reden willen... bullshit. Je kunt er zelf heel goed voor zorgen dat je leuke mensen om je heen verzamelt, mannen én vrouwen, maar dan helpt het waarschijnlijk wel als jij je niet zo blindstaart op je eigen fantastische uiterlijk. Een beetje relativeren doet wonderen! Dan zien anderen namelijk ook ineens hoe aardig, grappig, interessant, betrokken en leuk jij eigenlijk bent, achter dat perfecte droomuiterlijk.
Nu, jaren later, vind ik dat een beetje zielig. Hoe serieus nam ik mezelf in godsnaam?! Nou ja... dat was de leeftijd, natuurlijk, en ik was oprecht onzeker (want het doet absoluut iets met je, als je uiterlijk zo'n belangrijke rol speelt in de ogen van de buitenwereld) maar toch... ik vind het jammer dat ik toen niet wist wat ik inmiddels heb geleerd, namelijk dat het weliswaar heel leuk en gemakkelijk kan zijn om mooi te zijn, maar dat het in de eerste plaats gaat om wie je BENT. Dus: wat je vertelt, hoe je je voelt, en hoe je omgaat met andere mensen.
De rest is projectie. Al die jaloezie en afgunst die jij om je heen ziet... ik geloof er niks van. Al die stomme mannen die jou maar om één reden willen... bullshit. Je kunt er zelf heel goed voor zorgen dat je leuke mensen om je heen verzamelt, mannen én vrouwen, maar dan helpt het waarschijnlijk wel als jij je niet zo blindstaart op je eigen fantastische uiterlijk. Een beetje relativeren doet wonderen! Dan zien anderen namelijk ook ineens hoe aardig, grappig, interessant, betrokken en leuk jij eigenlijk bent, achter dat perfecte droomuiterlijk.
dinsdag 21 oktober 2014 08:33
Ik voelde me altijd ongemakkelijk onder mijn uiterlijk omdat het ook veel voordelen over je afroept. Had vooral het gevoel dat ik constant moest bewijzen dat ik ook leuk was en niet dom en niet arrogant en ik gebruikte al helemaal geen make-up want mensen moesten eens denken dat ik te veel met mijn eigen uiterlijk bezig zou zijn.
Maar ik vind het een andere als mijn partner zo onzeker zou zijn dat hij het op mij zou afreageren door me onzeker te maken. Het valt al niet mee om blij met je zelf te zijn en het maakt niet uit of dat om de binnen of buitenkant gaan en van je partner mag je verwachten dat hij je stimuleert om blij met je zelf te zijn.
Achteraf vind ik het nog vreemd dat ik me zo heb laten leiden oor de mening van anderen terwijl ik daar verder anders nooit last van heb maar ook hier lees je dat je heel erg moet uitkijken hoe je je moet gedragen en praten als je knap bent om te zien.
Heel vreemd want net als IQ zijn dat dingen waar je niets aan kan doen maar je mag het er eigenlijk niet over hebben want dan ben je een opschepper.
Als je lelijk bent en een laag IQ krijg je sussende woordjes maar dat geeft de gemene deler een goed gevoel. Als je knap en slim bent moet je op je tenen lopen want voor je het weet heb je een uitschijter te pakken.
Voor iets dat oppervlakkig is en buiten je eigen schuld ligt kunnen mensen daar gemeen op reageren. Wat ik bij jou partner raar vindt is dat hij daar ook aan meedoet.
Ik ben de 40 nu ver voorbij en ik zie er nog steeds goed uit maar ben ergens ook blij dat ik nu een dikke kont heb borsten die gaan zakken en wat rimpels heb. Eindelijk mag ik nu ook af en toe openbaar zeiken zonder hoon over me uit te roepen.
Dit lijkt een klaagzang maar het is jammer dat de zelfde mensen die minachtend zeggen dat schoonheid oppervlakkig is daar ook naar zouden handelen.
Maar ik vind het een andere als mijn partner zo onzeker zou zijn dat hij het op mij zou afreageren door me onzeker te maken. Het valt al niet mee om blij met je zelf te zijn en het maakt niet uit of dat om de binnen of buitenkant gaan en van je partner mag je verwachten dat hij je stimuleert om blij met je zelf te zijn.
Achteraf vind ik het nog vreemd dat ik me zo heb laten leiden oor de mening van anderen terwijl ik daar verder anders nooit last van heb maar ook hier lees je dat je heel erg moet uitkijken hoe je je moet gedragen en praten als je knap bent om te zien.
Heel vreemd want net als IQ zijn dat dingen waar je niets aan kan doen maar je mag het er eigenlijk niet over hebben want dan ben je een opschepper.
Als je lelijk bent en een laag IQ krijg je sussende woordjes maar dat geeft de gemene deler een goed gevoel. Als je knap en slim bent moet je op je tenen lopen want voor je het weet heb je een uitschijter te pakken.
Voor iets dat oppervlakkig is en buiten je eigen schuld ligt kunnen mensen daar gemeen op reageren. Wat ik bij jou partner raar vindt is dat hij daar ook aan meedoet.
Ik ben de 40 nu ver voorbij en ik zie er nog steeds goed uit maar ben ergens ook blij dat ik nu een dikke kont heb borsten die gaan zakken en wat rimpels heb. Eindelijk mag ik nu ook af en toe openbaar zeiken zonder hoon over me uit te roepen.
Dit lijkt een klaagzang maar het is jammer dat de zelfde mensen die minachtend zeggen dat schoonheid oppervlakkig is daar ook naar zouden handelen.
dinsdag 21 oktober 2014 16:43
Nogmaals, ik ben niet TO, haha.
Zo sta ik niet in het leven.
Zoveel ervaringen ermee als jullie hebben, qua reacties enz. heb ik eigenlijk ook niet.
Daarom twijfel ik er soms aan of ik uberhaupt wel zo knap ben en of mijn vriend toen niet gewoon gezegd heeft wat hij vond van mij, nl. niet zo knap.
En dat hij daarna gezegd heeft dat dit was om me bij hem te houden.
Ik heb ervoor gekozen om dat te geloven, maar soms speelt die gedachte toch nog door mijn hoofd....
Ik heb nu nog geen zin om ouder te zijn hoor!
Eerst ga ik er nog een poosje van genieten
Lijkt me trouwens best moeilijk, ouder worden...
Je hoeft er niets voor te doen, maar je ziet jezelf dus minder mooi worden. Hopelijk valt het mee
Zo sta ik niet in het leven.
Zoveel ervaringen ermee als jullie hebben, qua reacties enz. heb ik eigenlijk ook niet.
Daarom twijfel ik er soms aan of ik uberhaupt wel zo knap ben en of mijn vriend toen niet gewoon gezegd heeft wat hij vond van mij, nl. niet zo knap.
En dat hij daarna gezegd heeft dat dit was om me bij hem te houden.
Ik heb ervoor gekozen om dat te geloven, maar soms speelt die gedachte toch nog door mijn hoofd....
Ik heb nu nog geen zin om ouder te zijn hoor!
Eerst ga ik er nog een poosje van genieten
Lijkt me trouwens best moeilijk, ouder worden...
Je hoeft er niets voor te doen, maar je ziet jezelf dus minder mooi worden. Hopelijk valt het mee
dinsdag 21 oktober 2014 19:10
quote:its-me87 schreef op 20 oktober 2014 @ 16:43:
Het zit trouwens wel gewoon goed hoor tussen ons. Echt heel goed gelukkig! Wilde hem ook niet opgeven voor zoiets.
hoewel ik heel boos geweest ben en hem niet meer 100% vertrouwde toen....Je berichtjes komen over alsof dat vertrouwen nooit meer helemaal terug is gekomen. Waarom wilde je hem eigenlijk niet opgeven voor zoiets? Het is toch een heel gemene actie om een ander, je geliefde nota bene, proberen neer te halen, onzeker te maken, om je eigen onzekerheid te verbloemen?
Het zit trouwens wel gewoon goed hoor tussen ons. Echt heel goed gelukkig! Wilde hem ook niet opgeven voor zoiets.
hoewel ik heel boos geweest ben en hem niet meer 100% vertrouwde toen....Je berichtjes komen over alsof dat vertrouwen nooit meer helemaal terug is gekomen. Waarom wilde je hem eigenlijk niet opgeven voor zoiets? Het is toch een heel gemene actie om een ander, je geliefde nota bene, proberen neer te halen, onzeker te maken, om je eigen onzekerheid te verbloemen?
