Kinderen
alle pijlers
Baby 9 weken slaapt niet in bedje
zondag 19 oktober 2014 14:19
Ruim twee maanden geleden heb ik een prachtig dochtertje gekregen. Ze is een hele lieve tevreden baby en ze drinkt en groeit goed.
In het begin sliep ze heel goed. Elke keer na het voeden als ze moe was legde ik haar in haar bedje (een co-sleeper) en gaf ik haar mijn pink, zodat ze zichzelf in slaap kon sabbelen. Ze sliep toen 's nachts van ongeveer 22.00 tot 3.00 en soms wel langer. Dan kwam ze voor een voeding en sliep daarna nog ongeveer twee uur. Overdag sliep ze ook regelmatig één of twee uurtjes achter elkaar.
Het probleem is, dat ze nu mijn pink niet meer wil en ook geen fopspeen, waardoor het haar niet meer lukt om zelf in slaap te vallen. Ze valt alleen in slaap aan de borst of in de draagzak. Als ik haar dan na een tijdje heel voorzichtig in bedje leg wordt ze wakker en gaat ze huilen. Als ik haar tegen me aan in bed laat slapen slaapt ze wel, alleen veel korter, en ik vind het eigenlijk toch heel eng om haar in ons bed te laten slapen.
Ze slaapt nu inmiddels (de afgelopen twee weken) nog maar maximaal vier uur per nacht (in twee slaapjes van ongeveer twee uur). Overdag slaapt ze alleen in de draagdoek. Ik maak me echt zorgen dat ze zo weinig slaapt. Zo wordt ook steeds minder tevreden en huileriger. Ik ben bang dat ze oververmoeid begint te raken.
Hebben jullie tips hoe ik mijn meisje zelf in slaap kan laten vallen zonder pink of speen? En weet iemand of slapen in de draagzak net zo goed is als slapen in bedje, of rust ze dan toch minder goed uit?
In het begin sliep ze heel goed. Elke keer na het voeden als ze moe was legde ik haar in haar bedje (een co-sleeper) en gaf ik haar mijn pink, zodat ze zichzelf in slaap kon sabbelen. Ze sliep toen 's nachts van ongeveer 22.00 tot 3.00 en soms wel langer. Dan kwam ze voor een voeding en sliep daarna nog ongeveer twee uur. Overdag sliep ze ook regelmatig één of twee uurtjes achter elkaar.
Het probleem is, dat ze nu mijn pink niet meer wil en ook geen fopspeen, waardoor het haar niet meer lukt om zelf in slaap te vallen. Ze valt alleen in slaap aan de borst of in de draagzak. Als ik haar dan na een tijdje heel voorzichtig in bedje leg wordt ze wakker en gaat ze huilen. Als ik haar tegen me aan in bed laat slapen slaapt ze wel, alleen veel korter, en ik vind het eigenlijk toch heel eng om haar in ons bed te laten slapen.
Ze slaapt nu inmiddels (de afgelopen twee weken) nog maar maximaal vier uur per nacht (in twee slaapjes van ongeveer twee uur). Overdag slaapt ze alleen in de draagdoek. Ik maak me echt zorgen dat ze zo weinig slaapt. Zo wordt ook steeds minder tevreden en huileriger. Ik ben bang dat ze oververmoeid begint te raken.
Hebben jullie tips hoe ik mijn meisje zelf in slaap kan laten vallen zonder pink of speen? En weet iemand of slapen in de draagzak net zo goed is als slapen in bedje, of rust ze dan toch minder goed uit?
maandag 20 oktober 2014 08:11
Dat is ook precies wat ik bedoelde. Plus dat ik denk dat je het verschil echt wel hoort tussen een kindje dat huilt en mama nodig heeft of wat pruttelt voordat ze in slaap valt.
Mijn meisje huilt, sinds ze zelf in slaap kan allen, juist heel erg veel minder op een dag!
Zij huilde dus van vermoeidheid
Mijn meisje huilt, sinds ze zelf in slaap kan allen, juist heel erg veel minder op een dag!
Zij huilde dus van vermoeidheid
maandag 20 oktober 2014 10:35
Soms denk ik wel eens dat ouders denken dat een bepaalde techniek, training, methode ervoor heeft gezorgd dat hun kind wel zelf kan slapen, maar dat het eigenlijk vooral de tijd is. Baby's ontwikkelen zich en bij mijn twee jongetjes was het 'opeens' over met dat samen slapen. Zonder methode oid. Als ik nou een slaaptraining had gedaan was ik er vast van overtuigd geweest dat het dankzij die training gelukt was ?
maandag 20 oktober 2014 11:25
Ik denk zeker dat het helpt om een duidelijke regelmaat te volgen met je kind.
Hier staat duidelijk beschreven wat ik bedoel:
http://www.inbakeren.nl/b ... tdurend-laten-uit-huilen/
Zij beschrijft een wetenschappelijk aangetoonde methode.
Hier staat duidelijk beschreven wat ik bedoel:
http://www.inbakeren.nl/b ... tdurend-laten-uit-huilen/
Zij beschrijft een wetenschappelijk aangetoonde methode.
maandag 20 oktober 2014 11:35
Ja ik denk ook dat het er wel mee te maken heeft.. Zoals iedereen hier zegt voelt een baby zich in het begin het veiligst bij mama, en voor mijn gevoel moesten we mijn dochtertje helpen om zich ook in haar bedje veilig te voelen. Maar de tijd zal ook wel een rol gespeeld hebben. Ik weet iig wel dat als ik nog een kindje krijg ik dit toch veel eerder ga proberen.
maandag 20 oktober 2014 11:42
Leuk gevalletje "wij van wc eend adviseren wc eend", frambloosje, die link en de pagina waar hij verder naar verwijst. Daar wordt een onderzoek beschreven waar mevr Blom zélf bij betrokken was, en waar regelmaat+inbakeren vergeleken werd met allen regelmaat. In de tekst staat dat de eerste groep minder huilde dan de tweede, maar als je kijkt naar de grafiek die erbij staat, is er helemaal geen verschil. Uit dat grafiekje kun je alleen maar constateren dat inbakeren niets toevoegt.
Wat je uit dat onderzoek helemaal niet kunt halen, is wat er gebeurd was zónder ingrijpen, want er is geen controlegroep.
Dit is echt onderzoek van likmevestje. (Over de mogelijke nadelen van laten huilen zegt het trouwens al helemáál niks)
Wat je uit dat onderzoek helemaal niet kunt halen, is wat er gebeurd was zónder ingrijpen, want er is geen controlegroep.
Dit is echt onderzoek van likmevestje. (Over de mogelijke nadelen van laten huilen zegt het trouwens al helemáál niks)
maandag 20 oktober 2014 12:05
Mijn dochter is 11 weken, iets ouder dan de jouwe dus. Overdag is ze niet een gemakkelijke slaper, hoewel ze er zeker goede dagen tussen heeft zitten.
Vanaf het moment dat ze 6 weken oud is ben ik begonnen met haar overdag in haar eigen bed te laten slapen. Het gaat met ups en downs, maar over de hele linie zit er wel een stijgende lijn in. Inmiddels kan ik haar wakker (maar wel moe) wegleggen en is de kans vrij groot dat ze in slaap valt.
Ik laat haar wel even jengelen/mopperen in bed. Als ze echt huilt ga ik er vrij snel heen om haar te troosten, in eerste instantie in bed, als dat niet lukt haal ik haar eruit en troost haar nog wel op haar kamertje. Ik vond het in het begin heel lastig hoe lang ik haar moest laten liggen. Wat ik altijd doe als ik erover twijfel of ik naar haar toe moet gaan is bijvoorbeeld; 'ik smeer in ieder geval mijn boterhammen nog even en dan ga ik erheen' of 'ik vouw in ieder geval dit stapeltje was nog even en dan ga ik erheen'. Als ik dan in dat tijdsbestek merkte dat het huilen minder wordt / langere tussenpozen dan stel ik het nog even uit. Uiteindelijk komt het dan vaker voor dat ik niet naar haar toe hoef dan wel. Overigens: echt overstuur laten huilen doe ik nooit.
Dit heeft mij geholpen om mijn dochters huiltjes en ritme beter te leren kennen, waardoor het nu een stuk gemakkelijker wordt. Ook als ze nu tussendoor even wakker wordt sta ik niet direct aan haar bedje, wat ik eerst wel deed. En dan komt het ook geregeld voor dat ze toch weer in slaap valt.
Ik denk trouwens niet dat het feit dat mijn dochter nu zelf in haar eigen bed in slaap kan vallen mijn verdienste is, en ben het wat dat betreft helemaal eens met ybazyba. Ze wordt ouder dus ze verandert sowieso. Ik zie het ook meer als een training voor mezelf, over hoe ik het beste kan omgaan met de slaapgewoontes van mijn dochter. Net als TO had ik het gevoel dat mijn dochter misschien wel oververmoeid aan het worden was en nu krijgt ze in ieder geval de kans om goed in slaap te vallen en door te slapen zonder dat haar moeder haar daar continu bij stoort
Vanaf het moment dat ze 6 weken oud is ben ik begonnen met haar overdag in haar eigen bed te laten slapen. Het gaat met ups en downs, maar over de hele linie zit er wel een stijgende lijn in. Inmiddels kan ik haar wakker (maar wel moe) wegleggen en is de kans vrij groot dat ze in slaap valt.
Ik laat haar wel even jengelen/mopperen in bed. Als ze echt huilt ga ik er vrij snel heen om haar te troosten, in eerste instantie in bed, als dat niet lukt haal ik haar eruit en troost haar nog wel op haar kamertje. Ik vond het in het begin heel lastig hoe lang ik haar moest laten liggen. Wat ik altijd doe als ik erover twijfel of ik naar haar toe moet gaan is bijvoorbeeld; 'ik smeer in ieder geval mijn boterhammen nog even en dan ga ik erheen' of 'ik vouw in ieder geval dit stapeltje was nog even en dan ga ik erheen'. Als ik dan in dat tijdsbestek merkte dat het huilen minder wordt / langere tussenpozen dan stel ik het nog even uit. Uiteindelijk komt het dan vaker voor dat ik niet naar haar toe hoef dan wel. Overigens: echt overstuur laten huilen doe ik nooit.
Dit heeft mij geholpen om mijn dochters huiltjes en ritme beter te leren kennen, waardoor het nu een stuk gemakkelijker wordt. Ook als ze nu tussendoor even wakker wordt sta ik niet direct aan haar bedje, wat ik eerst wel deed. En dan komt het ook geregeld voor dat ze toch weer in slaap valt.
Ik denk trouwens niet dat het feit dat mijn dochter nu zelf in haar eigen bed in slaap kan vallen mijn verdienste is, en ben het wat dat betreft helemaal eens met ybazyba. Ze wordt ouder dus ze verandert sowieso. Ik zie het ook meer als een training voor mezelf, over hoe ik het beste kan omgaan met de slaapgewoontes van mijn dochter. Net als TO had ik het gevoel dat mijn dochter misschien wel oververmoeid aan het worden was en nu krijgt ze in ieder geval de kans om goed in slaap te vallen en door te slapen zonder dat haar moeder haar daar continu bij stoort
maandag 20 oktober 2014 12:10
Zelfs met een controlegroep zijn dit soort dingen lastig aan te tonen. Maar ik heb ook weinig zin in deze discussie hier. Iedereen doet lekker waar hij zich zelf goed bij voelt. Frambloosje en ik hebben positieve ervaringen met het laten slapen van ons kindje in zijn eigen bedje, prima toch? Als een ander het anders wil doen maakt het mij ook niet uit. Wij vertellen gewoon onze ervaring omdat TO vroeg om tips. En ik ken ook de onderzoeken waaruit blijkt dat je kind laten huilen schadelijke gevolgen kan hebben, daarom doe ik dit ook niet. Ik ken die hele Ria Blom ook niet en ben dus zeker geen aanhanger van haar ofzo, ik heb alleen mijn eigen ervaring met mijn dochtertje. Ik zou het echter knap vinden als jij het voor elkaar krijgt dat je kindje helemaal niet huilt. Toen ik mijn dochter 24/7 bij me droeg huilde ze veel meer dan nu, ik moest haar toen immers toch af en toe neerleggen als ik zelf naar de wc moest of wat wilde eten en dan begon ze zo hard te krijsen tot ze paars aanliep en moest ik haar daarna een half uur kalmeren. Dat staat toch niet in verhouding tot die 5 min. in haar bedje jengelen met mama ernaast tot ze in slaap valt (nu overigens ook niet meer nodig). Maar ieder zijn ding, het is toch duidelijk dat wat voor de een werkt niet voor de ander hoeft te werken. Ik heb nu een dochter die bijna nooit meer huilt, alleen als ze het bijv. koud heeft na het badje of als ze enorm honger heeft. En daar ben ik heel gelukkig mee
maandag 20 oktober 2014 12:28
Adrienne, de term 'niet laten huilen' is ongelukkig gekozen, want inderdaad, dat kan helemaal niet. Wat er mee bedoeld wordt, is 'niet alleen laten huilen'. Als je van jezelf eist dat je kind nooit huilt, word je doodongelukkig, want inderdaad, dat kan gewoon niet. Reageren op huilen en je kind daarmee laten weten dat het op je kan rekenen als er wat is, kan wel.
(Naar de wc en eten met een kind kan trouwens óók, met een draagdoek. Niet altijd ideaal, maar in verhouding tot hysterisch krijsen een stuk prettiger, wat mij betreft.)
(Naar de wc en eten met een kind kan trouwens óók, met een draagdoek. Niet altijd ideaal, maar in verhouding tot hysterisch krijsen een stuk prettiger, wat mij betreft.)
maandag 20 oktober 2014 12:41
Miffy dan bedoelen we hetzelfde ik laat haar ook niet alleen huilen, wel een beetje jengelen voor het in slaap vallen.
Poeziewoezie ik vind het ook ranzig haha maar toch doe ik het heb een hoop dingen moeten doen die ik liever njet had gedaan of anders voor me had gezien voordat ik een kind kreeg. Maar als het de enige manier is waaop je je kind stil krijgt doe je toch die pink in haar mond...
Poeziewoezie ik vind het ook ranzig haha maar toch doe ik het heb een hoop dingen moeten doen die ik liever njet had gedaan of anders voor me had gezien voordat ik een kind kreeg. Maar als het de enige manier is waaop je je kind stil krijgt doe je toch die pink in haar mond...
maandag 20 oktober 2014 12:47
quote:Miffy schreef op 20 oktober 2014 @ 12:28:
Adrienne, de term 'niet laten huilen' is ongelukkig gekozen, want inderdaad, dat kan helemaal niet. Wat er mee bedoeld wordt, is 'niet alleen laten huilen'. Als je van jezelf eist dat je kind nooit huilt, word je doodongelukkig, want inderdaad, dat kan gewoon niet. Reageren op huilen en je kind daarmee laten weten dat het op je kan rekenen als er wat is, kan wel.
(Naar de wc en eten met een kind kan trouwens óók, met een draagdoek. Niet altijd ideaal, maar in verhouding tot hysterisch krijsen een stuk prettiger, wat mij betreft.)Ik merk nu dat ik juist de definitie van 'huilen' erg lastig vind nu ik zelf moeder ben. Ok, soms is het overduidelijk maar ik heb ook vaak aan het bedje gestaan terwijl er niet zoveel aan de hand was. Met als gevolg dat baby weer helemaal geactiveerd is en nog verder verwijderd van slapen...
Adrienne, de term 'niet laten huilen' is ongelukkig gekozen, want inderdaad, dat kan helemaal niet. Wat er mee bedoeld wordt, is 'niet alleen laten huilen'. Als je van jezelf eist dat je kind nooit huilt, word je doodongelukkig, want inderdaad, dat kan gewoon niet. Reageren op huilen en je kind daarmee laten weten dat het op je kan rekenen als er wat is, kan wel.
(Naar de wc en eten met een kind kan trouwens óók, met een draagdoek. Niet altijd ideaal, maar in verhouding tot hysterisch krijsen een stuk prettiger, wat mij betreft.)Ik merk nu dat ik juist de definitie van 'huilen' erg lastig vind nu ik zelf moeder ben. Ok, soms is het overduidelijk maar ik heb ook vaak aan het bedje gestaan terwijl er niet zoveel aan de hand was. Met als gevolg dat baby weer helemaal geactiveerd is en nog verder verwijderd van slapen...
maandag 20 oktober 2014 12:48
Doe ik ook niet voor mijn lol, poezewoefje, maar als het de enige manier is om haar in slaap te krijgen interesseert het je op een gegeven moment echt niet meer of het ranzig voelt of niet.
Even laten jengelen probeer ik wel, maar het gaat altijd over in echt overstuur huilen als ik haar niet oppak. Zelfs mijn man kan haar niet troosten: ik was gisteravond even gaan douchen terwijl pappa haar knuffelde. Toen ik vijf minuten later terug kwam was ze schor en paars aangelopen.
Inbakeren heb ik geprobeerd, maar ze werd heel boos. Misschien had ik even door moeten zetten, maar dat zielige hysterische huilen kan ik echt niet aanhoren. Ik neem haar dus toch maar weer tegen me aan, steeds als ze zo huilt. Ze heeft vannacht weer bij me in bed geslapen, niet onder het dekbed, zoals in het foldertje van hybelkanin. Weer maar drie uur geslapen. Ik weet het even niet meer, geloof ik. Gelukkig krijgt ze overdag wel rust in de draagzak.
Even laten jengelen probeer ik wel, maar het gaat altijd over in echt overstuur huilen als ik haar niet oppak. Zelfs mijn man kan haar niet troosten: ik was gisteravond even gaan douchen terwijl pappa haar knuffelde. Toen ik vijf minuten later terug kwam was ze schor en paars aangelopen.
Inbakeren heb ik geprobeerd, maar ze werd heel boos. Misschien had ik even door moeten zetten, maar dat zielige hysterische huilen kan ik echt niet aanhoren. Ik neem haar dus toch maar weer tegen me aan, steeds als ze zo huilt. Ze heeft vannacht weer bij me in bed geslapen, niet onder het dekbed, zoals in het foldertje van hybelkanin. Weer maar drie uur geslapen. Ik weet het even niet meer, geloof ik. Gelukkig krijgt ze overdag wel rust in de draagzak.
maandag 20 oktober 2014 12:49
maandag 20 oktober 2014 12:56
Ik snap best dat als dit de enige manier is om je kind stil te krijgen dat je heeeeeel snel die pink er in stopt.
Als je je handen van te voren wast heb ik er al minder moeite mee. Toch zie/zag ik in mijn omgeving dat niet zoveel. Stond je even met een moeder te praten in de winkel en dan stopte ze zo de pink in de mond van haar kind. Yuk, als je alleen al bedenkt hoe vies die winkelwagentjes eigenlijk zijn.
Als je je handen van te voren wast heb ik er al minder moeite mee. Toch zie/zag ik in mijn omgeving dat niet zoveel. Stond je even met een moeder te praten in de winkel en dan stopte ze zo de pink in de mond van haar kind. Yuk, als je alleen al bedenkt hoe vies die winkelwagentjes eigenlijk zijn.
maandag 20 oktober 2014 20:08
Wat zwaar spuit elf. Heb met je te doen. En je hebt laten huilen en laten huilen. Bij mijn eerste werkte dat ook echt niet. Die ging compleet over de rooie na 5 minuten en die moest ik echt gewoon dag en nacht op/bij me hebben. (En dan nog huilde hij ' savonds uren, loodzware tijd) Mijn tweede huilde ook veel die eerste weken. En ik ging er van uit dat ik hem dus ook bij me moest nemen. Maar eigenlijk sliep hij veel onrustiger op mij dan in zijn wiegje. Ik liep maar met hem rond te zeulen want als ik hem weg legde begon hij te huilen. En toen ik noodgedwongen hem eens in zijn wiegje moest leggen om even mijn oudste te helpen op de wc, viel hij na 2 minuten (best hard) huilen in slaap. En sliep hij veel beter dan op/bij mij. Dat was dus wel een wijze les, elke baby is anders en heeft baat bij een andere aanpak.
Maar 1 ding hebben ze wel gemeen: het zijn allemaal fases die weer voorbij gaan. Mij hielp de gedachte dat ik er was om mijn kind zo goed mogelijk door die fases heen te loodsen, maar dat ik die ontwikkkeling niet kon sturen. Dus hem niet kon verpesten door het helemaal verkeerd aan te pakken ofzo (bij je laten slapen, alleen in de draagdoek slapen enz)
To heel veel succes en sterkte. Over een poosje gaat het vast beter, maar daar heb je nu niks aan.
Maar 1 ding hebben ze wel gemeen: het zijn allemaal fases die weer voorbij gaan. Mij hielp de gedachte dat ik er was om mijn kind zo goed mogelijk door die fases heen te loodsen, maar dat ik die ontwikkkeling niet kon sturen. Dus hem niet kon verpesten door het helemaal verkeerd aan te pakken ofzo (bij je laten slapen, alleen in de draagdoek slapen enz)
To heel veel succes en sterkte. Over een poosje gaat het vast beter, maar daar heb je nu niks aan.
maandag 20 oktober 2014 23:46
Geef je borstvoeding? In dat geval zal je instinctief niet op je kindje gaan liggen. Op aankleedkussen wordt afgeraden, want die zijn van plastic en dat ventileert niet. Sowieso is de kans dat je op je kindje gaat liggen echt nihil.. Behalve als je rookt, drugs of medicijnen gebruikt, dan is het wel een risico.
Over het slapen op jou of in de draagdoek zou ik me niet meer druk maken, zoals hier al eerder is gezegd zijn dat juist betere slaapjes dan in een bedje. Er is geen betere/veiligere/rustigere plek voor een babietje dan op/bij mamma...
Mijn dochtertje is nu 9 maanden en heeft steeds fases gehad dat het slapen/inslapen in eigen bedje moeizaam ging. Dan nam ik haar lekker bij me in bed (1 kant van het bed tegen de muur aangeschoven en toen ze nog heel klein was lag ik half zittend tegen kussens aan en lag ze op mijn borst zegmaar..) .. Vaak na een paar nachten ging het ineens wel weer goed.. Gewoon je kindje volgen, ze wil bij je zijn...
Over het slapen op jou of in de draagdoek zou ik me niet meer druk maken, zoals hier al eerder is gezegd zijn dat juist betere slaapjes dan in een bedje. Er is geen betere/veiligere/rustigere plek voor een babietje dan op/bij mamma...
Mijn dochtertje is nu 9 maanden en heeft steeds fases gehad dat het slapen/inslapen in eigen bedje moeizaam ging. Dan nam ik haar lekker bij me in bed (1 kant van het bed tegen de muur aangeschoven en toen ze nog heel klein was lag ik half zittend tegen kussens aan en lag ze op mijn borst zegmaar..) .. Vaak na een paar nachten ging het ineens wel weer goed.. Gewoon je kindje volgen, ze wil bij je zijn...
maandag 20 oktober 2014 23:57
En het accepteren zoals het is... Je ervaart t als zwaar... Terecht en begrijpelijk, maar ws komt dat omdat je de verwachting hebt dt ze in har bedje gaat slapen, dat gebeurt vervolgens niet en dat maakt het zwaar. Probeer te accepteren dat dit het is.. Laat het los en ga mee in de flow, het kan zomaar morgen helemaal anders zijn
dinsdag 21 oktober 2014 07:45
quote:Maayke24 schreef op 20 oktober 2014 @ 23:57:
En het accepteren zoals het is... Je ervaart t als zwaar... Terecht en begrijpelijk, maar ws komt dat omdat je de verwachting hebt dt ze in har bedje gaat slapen, dat gebeurt vervolgens niet en dat maakt het zwaar. Probeer te accepteren dat dit het is.. Laat het los en ga mee in de flow, het kan zomaar morgen helemaal anders zijn Ik kan het prima loslaten, maar het moet niet ten kosten gaan van haar veiligheid of gezondheid. De angst dat het gevaarlijk is om haar bij me in bed te nemen kan ik minder makkelijk loslaten.
En het accepteren zoals het is... Je ervaart t als zwaar... Terecht en begrijpelijk, maar ws komt dat omdat je de verwachting hebt dt ze in har bedje gaat slapen, dat gebeurt vervolgens niet en dat maakt het zwaar. Probeer te accepteren dat dit het is.. Laat het los en ga mee in de flow, het kan zomaar morgen helemaal anders zijn Ik kan het prima loslaten, maar het moet niet ten kosten gaan van haar veiligheid of gezondheid. De angst dat het gevaarlijk is om haar bij me in bed te nemen kan ik minder makkelijk loslaten.
dinsdag 21 oktober 2014 07:53
quote:ybazyba schreef op 20 oktober 2014 @ 20:08:
Wat zwaar spuit elf. Heb met je te doen. En je hebt laten huilen en laten huilen. Bij mijn eerste werkte dat ook echt niet. Die ging compleet over de rooie na 5 minuten en die moest ik echt gewoon dag en nacht op/bij me hebben. (En dan nog huilde hij ' savonds uren, loodzware tijd) Mijn tweede huilde ook veel die eerste weken. En ik ging er van uit dat ik hem dus ook bij me moest nemen. Maar eigenlijk sliep hij veel onrustiger op mij dan in zijn wiegje. Ik liep maar met hem rond te zeulen want als ik hem weg legde begon hij te huilen. En toen ik noodgedwongen hem eens in zijn wiegje moest leggen om even mijn oudste te helpen op de wc, viel hij na 2 minuten (best hard) huilen in slaap. En sliep hij veel beter dan op/bij mij. Dat was dus wel een wijze les, elke baby is anders en heeft baat bij een andere aanpak.
Maar 1 ding hebben ze wel gemeen: het zijn allemaal fases die weer voorbij gaan. Mij hielp de gedachte dat ik er was om mijn kind zo goed mogelijk door die fases heen te loodsen, maar dat ik die ontwikkkeling niet kon sturen. Dus hem niet kon verpesten door het helemaal verkeerd aan te pakken ofzo (bij je laten slapen, alleen in de draagdoek slapen enz)
To heel veel succes en sterkte. Over een poosje gaat het vast beter, maar daar heb je nu niks aan.
Dank voor je reactie. Iets verkeerds aanleren ben ik niet zo bang voor. Dat ze minder tevreden lijkt te worden zit me wel dwars. Gisteren heeft ze gelukkig redelijk lang overdag in ons bed geslapen. We hebben om de beurt bij haar gezeten om te kijken of alles goed ging.
Dat elke baby anders is, is echt heel erg waar Grappig: ik voel me een ervaren moeder, maar ben toch weer helemaal aan het zoeken wat wel en niet werkt, net als bij de eerste. Positief blijven lukt me wel redelijk goed. Ik vind de babytijd zo bijzonder dat ik er toch wel van geniet, ondanks de wanhoopsmomenten
Ik begin me af te vragen of ze toch last van reflux heeft. Ze slaapt kort, en wil dan drinken. Ook spuugt en hikt ze veel en lijkt ze te 'herkauwen'. Maar ze groeit wel goed en ik merk niet echt iets van pijn, dus dan kan het niet heel ernstig zijn, lijkt me. Het nadeel is dat reflux erger kan worden als je het niet behandelt. We hebben afgesproken het nog een paar dagen aan te kijken en als ze meer last krijgt naar de huisarts te gaan. Haar zusje had ook erge reflux, en ik herken deels de symptomen. Maar mijn jongste meisje huilt wel minder zielig en groeit ook beter.
Wat zwaar spuit elf. Heb met je te doen. En je hebt laten huilen en laten huilen. Bij mijn eerste werkte dat ook echt niet. Die ging compleet over de rooie na 5 minuten en die moest ik echt gewoon dag en nacht op/bij me hebben. (En dan nog huilde hij ' savonds uren, loodzware tijd) Mijn tweede huilde ook veel die eerste weken. En ik ging er van uit dat ik hem dus ook bij me moest nemen. Maar eigenlijk sliep hij veel onrustiger op mij dan in zijn wiegje. Ik liep maar met hem rond te zeulen want als ik hem weg legde begon hij te huilen. En toen ik noodgedwongen hem eens in zijn wiegje moest leggen om even mijn oudste te helpen op de wc, viel hij na 2 minuten (best hard) huilen in slaap. En sliep hij veel beter dan op/bij mij. Dat was dus wel een wijze les, elke baby is anders en heeft baat bij een andere aanpak.
Maar 1 ding hebben ze wel gemeen: het zijn allemaal fases die weer voorbij gaan. Mij hielp de gedachte dat ik er was om mijn kind zo goed mogelijk door die fases heen te loodsen, maar dat ik die ontwikkkeling niet kon sturen. Dus hem niet kon verpesten door het helemaal verkeerd aan te pakken ofzo (bij je laten slapen, alleen in de draagdoek slapen enz)
To heel veel succes en sterkte. Over een poosje gaat het vast beter, maar daar heb je nu niks aan.
Dank voor je reactie. Iets verkeerds aanleren ben ik niet zo bang voor. Dat ze minder tevreden lijkt te worden zit me wel dwars. Gisteren heeft ze gelukkig redelijk lang overdag in ons bed geslapen. We hebben om de beurt bij haar gezeten om te kijken of alles goed ging.
Dat elke baby anders is, is echt heel erg waar Grappig: ik voel me een ervaren moeder, maar ben toch weer helemaal aan het zoeken wat wel en niet werkt, net als bij de eerste. Positief blijven lukt me wel redelijk goed. Ik vind de babytijd zo bijzonder dat ik er toch wel van geniet, ondanks de wanhoopsmomenten
Ik begin me af te vragen of ze toch last van reflux heeft. Ze slaapt kort, en wil dan drinken. Ook spuugt en hikt ze veel en lijkt ze te 'herkauwen'. Maar ze groeit wel goed en ik merk niet echt iets van pijn, dus dan kan het niet heel ernstig zijn, lijkt me. Het nadeel is dat reflux erger kan worden als je het niet behandelt. We hebben afgesproken het nog een paar dagen aan te kijken en als ze meer last krijgt naar de huisarts te gaan. Haar zusje had ook erge reflux, en ik herken deels de symptomen. Maar mijn jongste meisje huilt wel minder zielig en groeit ook beter.
