Psyche
alle pijlers
moedermaffia
vrijdag 17 oktober 2014 15:25
Hallo allemaal,
Ik wil graag even mijn relaas kwijt over wat ik allemaal hoor en zie ten tijde van mijn lang gekoesterde kinderwens en het moment nu dat de zwangerschap daar eindelijk is.
Toen het bij ons niet wilde lukken kregen wij al steevast de vraag wanneer het er van zou komen en op het werk werd ik veelbelovend aangekeken of ik de 'volgende' zou zijn. Uiteindelijk heeft dit geleid tot het besluit om er maar open over te zijn dat alles niet vanzelf lukt, zodat ik deze stomme vragen ook niet meer kreeg. Gevolg was dat men wel meer begrip kreeg, maar er waren ook een aantal mensen die je dan toch met een bepaald soort medelijden aankijken en dit laten merken. (is ook niet prettig).
ik heb zelfs eens een kinderverjaardag bijgewoond waar het continu ging over CC's voeding en over groeicurves van hun kroost. Uiteindelijk kwam de vraag mijn richting op of ik ook kinderen had.. Toen ik 'nee' antwoordde (vreemden hoefden wat mij betreft niet van mijn geschiedenis af te weten), stopte onmiddellijk het gesprek naar me en werd ik verder genegeerd. Heel bizar..
Nu ben ik zwanger van de 1e na drie en een half jaar en wat zijn we blij! Maar het valt me tegelijkertijd op dat sinds het bekend is bepaalde mensen (en vooral vrouwen) me anders behandelen. Sommige vage kennissen willen het contact aanhalen nu ze weten dat ik in verwachting ben (welkom bij de club, lijkt het wel) en mijn schoonmoeder die me liever kwijt dan rijk was, is nu ineens erg bezorgd om mijn wel een wee. WTF!
Ik ben dol op kinderen en ben zeer gelukkig met de zwangerschap, maar ben ook nog gewoon mezelf. Ik vind het raar dat men nu wel je anders benadert en je bij 'de (moeder)club' wil betrekken, althans zo lijkt het, en er vanuit bepaalde hoeken daarvoor amper interesse was in mijn persoon...
Wie herkent dit?
Ik wil graag even mijn relaas kwijt over wat ik allemaal hoor en zie ten tijde van mijn lang gekoesterde kinderwens en het moment nu dat de zwangerschap daar eindelijk is.
Toen het bij ons niet wilde lukken kregen wij al steevast de vraag wanneer het er van zou komen en op het werk werd ik veelbelovend aangekeken of ik de 'volgende' zou zijn. Uiteindelijk heeft dit geleid tot het besluit om er maar open over te zijn dat alles niet vanzelf lukt, zodat ik deze stomme vragen ook niet meer kreeg. Gevolg was dat men wel meer begrip kreeg, maar er waren ook een aantal mensen die je dan toch met een bepaald soort medelijden aankijken en dit laten merken. (is ook niet prettig).
ik heb zelfs eens een kinderverjaardag bijgewoond waar het continu ging over CC's voeding en over groeicurves van hun kroost. Uiteindelijk kwam de vraag mijn richting op of ik ook kinderen had.. Toen ik 'nee' antwoordde (vreemden hoefden wat mij betreft niet van mijn geschiedenis af te weten), stopte onmiddellijk het gesprek naar me en werd ik verder genegeerd. Heel bizar..
Nu ben ik zwanger van de 1e na drie en een half jaar en wat zijn we blij! Maar het valt me tegelijkertijd op dat sinds het bekend is bepaalde mensen (en vooral vrouwen) me anders behandelen. Sommige vage kennissen willen het contact aanhalen nu ze weten dat ik in verwachting ben (welkom bij de club, lijkt het wel) en mijn schoonmoeder die me liever kwijt dan rijk was, is nu ineens erg bezorgd om mijn wel een wee. WTF!
Ik ben dol op kinderen en ben zeer gelukkig met de zwangerschap, maar ben ook nog gewoon mezelf. Ik vind het raar dat men nu wel je anders benadert en je bij 'de (moeder)club' wil betrekken, althans zo lijkt het, en er vanuit bepaalde hoeken daarvoor amper interesse was in mijn persoon...
Wie herkent dit?