Kinderen
alle pijlers
18 jaar en zijn gedrag
dinsdag 21 oktober 2014 13:41
De afgelopen weken loopt het de spuigaten uit met zijn gedrag. Hij is brutaal (scheld), altijd chagrijnig en voert geen klap uit in huis.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
kliefje wijzigde dit bericht op 21-10-2014 13:42
Reden: Zin was overbodig
Reden: Zin was overbodig
% gewijzigd
dinsdag 21 oktober 2014 14:28
Er is, denk ik, maar één ding dat je kunt doen: ruiterlijk en ruimhartig tegenover je zoon erkennen dat jullie in het verleden grote fouten hebben gemaakt, dat je beseft dat dat zijn leven behoorlijk onprettig heeft gemaakt destijds en dat het je oprecht en oprecht spijt. Dat jullie dat zelf ook hebben ingezien en daarom bezig zijn het leven op een betere manier op te pakken, en dat je hoopt dat hij je excuses voor het verleden wil accepteren en jullie wil steunen om een betere richting in te slaan.
Het is belangrijk dat je dit met je man samen doet, dus samen met hem praten.
Je zoon nu het huis uit gooien (want zo zal hij het ervaren) gooit alleen olie op het vuur. Zo van "jarenlang was het alleen maar rotzooi thuis en nu ze mij opeens moeilijk vinden, zetten ze me gewoon buiten de deur". Daar schiet je echt niks mee op en doe je meer kwaad dan goed, volgens mij.
Het is belangrijk dat je dit met je man samen doet, dus samen met hem praten.
Je zoon nu het huis uit gooien (want zo zal hij het ervaren) gooit alleen olie op het vuur. Zo van "jarenlang was het alleen maar rotzooi thuis en nu ze mij opeens moeilijk vinden, zetten ze me gewoon buiten de deur". Daar schiet je echt niks mee op en doe je meer kwaad dan goed, volgens mij.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 21 oktober 2014 14:28
Aha dronken vader. Hij heeft jou willen beschermen waarschijnlijk. Voelde zich verantwoordelijk misschien wel tijdens die buien. Voor jou en voor zijn broer/zus. En nu wil vader weer de baas uithangen? Dat botst.
Ik denk dat zoon vertrouwen in zijn vader totaal kwijt is. En daarom zijn kont in de krib gooit. Eerst moest hij jou 'beschermen' voor hem en nu ga je ineens met hem op 1 lijn zitten. " je heult met de vijand."
Dat is toch raar.
En zoon het huis uitzetten. Dat is lekker makkelijk. Jij doet vervelend dus mag je weg gaan. Dan hebben wij geen last meer va je. Als je zoon niet meer wilt zien moet je dat vooral doen.
Maar ja zoon praat niet. Is natuurlijk ook nogal wat, jezelf bloot geven. Maar ik denk dat, dat wel erg goed is: verwerking,
Ik denk dat zoon vertrouwen in zijn vader totaal kwijt is. En daarom zijn kont in de krib gooit. Eerst moest hij jou 'beschermen' voor hem en nu ga je ineens met hem op 1 lijn zitten. " je heult met de vijand."
Dat is toch raar.
En zoon het huis uitzetten. Dat is lekker makkelijk. Jij doet vervelend dus mag je weg gaan. Dan hebben wij geen last meer va je. Als je zoon niet meer wilt zien moet je dat vooral doen.
Maar ja zoon praat niet. Is natuurlijk ook nogal wat, jezelf bloot geven. Maar ik denk dat, dat wel erg goed is: verwerking,
dinsdag 21 oktober 2014 14:31
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 oktober 2014 @ 14:21:
Heeft je man sorry gezegd tegen de kinderen?
Inderdaad.
Ik heb nooit veel respect gehad voor m'n drinkende vader.
Waar zou hij het recht vandaan halen om mij te vertellen hoe ik moet leven? Hij kon het zelf niet.
Ik ben bang dat je je 18 jarige zoon als volwassene moet benaderen en niet meer als een kind.
Spreek af dat hij min of meer op zichzelf woont, bij jullie thuis.
Zijn kamer, zijn probleem.
Zijn was, zijn probleem.
Zijn eten, zijn probleem.
Als hij gezellig mee wil eten prima. Zo niet, zo niet.
Niet meer opvoeden, daar is het te laat voor.
Maar hij moet wel gewoon in de gemeenschappelijke ruimtes z'n troep opruimen. Zo niet, dan flikker je het de vuilnisbak in.
En je jongste is 17 en je gebruikt het woord taakjes?!?
Heeft je man sorry gezegd tegen de kinderen?
Inderdaad.
Ik heb nooit veel respect gehad voor m'n drinkende vader.
Waar zou hij het recht vandaan halen om mij te vertellen hoe ik moet leven? Hij kon het zelf niet.
Ik ben bang dat je je 18 jarige zoon als volwassene moet benaderen en niet meer als een kind.
Spreek af dat hij min of meer op zichzelf woont, bij jullie thuis.
Zijn kamer, zijn probleem.
Zijn was, zijn probleem.
Zijn eten, zijn probleem.
Als hij gezellig mee wil eten prima. Zo niet, zo niet.
Niet meer opvoeden, daar is het te laat voor.
Maar hij moet wel gewoon in de gemeenschappelijke ruimtes z'n troep opruimen. Zo niet, dan flikker je het de vuilnisbak in.
En je jongste is 17 en je gebruikt het woord taakjes?!?
dinsdag 21 oktober 2014 14:31
Doen jullie weleens leuke dingen met de kids, kook je weleen juist wel datgene wat ze erg lekker vinden? Maan je ze hun kamer op te ruimen, of biedt je aan het samen te gaan doen?
Hebben ze van jongs af aan meegekregen dat je je zooi op moet ruimen?
Is schelden iets wat jullie in het verleden ook tegen je kinderen deden ? ( je man tijdens zijn kwade dronk? )
Ik wil heus niet beweren dat je het gedrag van je kinderen altijd in de hand hebt, maar het is wel iets wat met de jaren gevormd kan worden en niet even met een nieuwe structuur .
Hebben ze van jongs af aan meegekregen dat je je zooi op moet ruimen?
Is schelden iets wat jullie in het verleden ook tegen je kinderen deden ? ( je man tijdens zijn kwade dronk? )
Ik wil heus niet beweren dat je het gedrag van je kinderen altijd in de hand hebt, maar het is wel iets wat met de jaren gevormd kan worden en niet even met een nieuwe structuur .
dinsdag 21 oktober 2014 14:32
Hebben jullie door wat dit (heeft) betekent voor jullie kinderen? Hoe het voor hen was? En waar ze eventueel nu nog last van hebben daardoor? Misschien slim om daar eerst bij stil te staan. Praat er over met je kinderen. Erken hun gevoelens en bied je excuses aan. Zolang zij zich niet begrepen voelen en kwaad zijn (misschien heel terecht), zal je nergens komen. Oorlog blijven voeren zal er alleen voor zorgen dat jullie uitelkaar groeien. Respect moet je verdienen, niet eisen.
dinsdag 21 oktober 2014 14:32
Bepaalde basisregels vaststellen, daarna geen oorlog meer voeren. De regels gelden, want we wonen samen in een huis.
Bijvoorbeeld wel wassen, alleen wat er in de wasmand ligt. Wel koken en op een vast tijdstip eten, wie geen zin heeft of zonder reden te laat is, die heeft pech. Spullen laten slingeren? Dan in hun kamer dumpen. En als het niet duidelijk is van wie het is, dan even aankondigen dat als de respectievelijke eigenaar het voor morgenochtend niet heeft opgeruimd, je het dan weggooit. Maar dan niet de hele tijd gaan lopen zeuren dat ze 'zo'n zooi maken'. Want dat is alleen maar reden om nog eens lekker terug te schoppen tegen het gezag van vader en moeder.
Bijvoorbeeld wel wassen, alleen wat er in de wasmand ligt. Wel koken en op een vast tijdstip eten, wie geen zin heeft of zonder reden te laat is, die heeft pech. Spullen laten slingeren? Dan in hun kamer dumpen. En als het niet duidelijk is van wie het is, dan even aankondigen dat als de respectievelijke eigenaar het voor morgenochtend niet heeft opgeruimd, je het dan weggooit. Maar dan niet de hele tijd gaan lopen zeuren dat ze 'zo'n zooi maken'. Want dat is alleen maar reden om nog eens lekker terug te schoppen tegen het gezag van vader en moeder.
dinsdag 21 oktober 2014 14:32
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 14:16:
[...]
Omdat ik zachter reageerde, kwamen de kinderen vaker naar mijn toe en omdat mijn man strenger reageerde, gingen de kinderen van hem weg. Dat resulteerde in het feit dat hij ging drinken en die cirkel hebben we een aantal jaar volgehouden (helaas).Misschien bedoel je het niet zo, maar het staat er toch echt: het is de schuld van de kinderen dat hij aan de drank raakte omdat ze meer naar jou toe trokken dan naar hem. Is dat ook de versie die jullie thuis hanteren?
[...]
Omdat ik zachter reageerde, kwamen de kinderen vaker naar mijn toe en omdat mijn man strenger reageerde, gingen de kinderen van hem weg. Dat resulteerde in het feit dat hij ging drinken en die cirkel hebben we een aantal jaar volgehouden (helaas).Misschien bedoel je het niet zo, maar het staat er toch echt: het is de schuld van de kinderen dat hij aan de drank raakte omdat ze meer naar jou toe trokken dan naar hem. Is dat ook de versie die jullie thuis hanteren?
dinsdag 21 oktober 2014 14:35
quote:pejeka schreef op 21 oktober 2014 @ 13:53:
[...]
Als ik het zo eens lees, zijn die ouders zélf tot een jaar of wat terug, behoorlijk respectloos met elkaar én hun kinderen omgegaan. Dus tot die nu 18-jarige jongen pakweg 16 was. Dus de eerste 16 jaar van zijn leven. Dat heeft grote impact gehad op die jongen, denk ik. Opeens hebben die ouders het licht gezien en nu moet hij opeens dús ook maar de perfecte zoon gaan spelen? Ik kan me goed voorstellen dat hij nu zijn kont tegen de krib gooit.
Plus 1.
toch zou ik niet opgeven... 18 jaar verdriet oplossen, kost minimaal 20 jaar ( bij wijze van spreken)
[...]
Als ik het zo eens lees, zijn die ouders zélf tot een jaar of wat terug, behoorlijk respectloos met elkaar én hun kinderen omgegaan. Dus tot die nu 18-jarige jongen pakweg 16 was. Dus de eerste 16 jaar van zijn leven. Dat heeft grote impact gehad op die jongen, denk ik. Opeens hebben die ouders het licht gezien en nu moet hij opeens dús ook maar de perfecte zoon gaan spelen? Ik kan me goed voorstellen dat hij nu zijn kont tegen de krib gooit.
Plus 1.
toch zou ik niet opgeven... 18 jaar verdriet oplossen, kost minimaal 20 jaar ( bij wijze van spreken)
dinsdag 21 oktober 2014 14:36
quote:copacabana schreef op 21 oktober 2014 @ 14:32:
[...]
Misschien bedoel je het niet zo, maar het staat er toch echt: het is de schuld van de kinderen dat hij aan de drank raakte omdat ze meer naar jou toe trokken dan naar hem. Is dat ook de versie die jullie thuis hanteren?Zo lees ik het inderdaad ook. En verder ben ik 't eens met BGB en Diamond-Glass
[...]
Misschien bedoel je het niet zo, maar het staat er toch echt: het is de schuld van de kinderen dat hij aan de drank raakte omdat ze meer naar jou toe trokken dan naar hem. Is dat ook de versie die jullie thuis hanteren?Zo lees ik het inderdaad ook. En verder ben ik 't eens met BGB en Diamond-Glass
dinsdag 21 oktober 2014 14:37
quote:copacabana schreef op 21 oktober 2014 @ 14:32:
[...]
Misschien bedoel je het niet zo, maar het staat er toch echt: het is de schuld van de kinderen dat hij aan de drank raakte omdat ze meer naar jou toe trokken dan naar hem. Is dat ook de versie die jullie thuis hanteren?
O ja, die ken ik.
Als m'n vader ging drinken kwam dat o.a. door dat hij zich zorgen maakte over ons.
[...]
Misschien bedoel je het niet zo, maar het staat er toch echt: het is de schuld van de kinderen dat hij aan de drank raakte omdat ze meer naar jou toe trokken dan naar hem. Is dat ook de versie die jullie thuis hanteren?
O ja, die ken ik.
Als m'n vader ging drinken kwam dat o.a. door dat hij zich zorgen maakte over ons.
dinsdag 21 oktober 2014 14:38
Jullie als ouders hebben voor dit probleem gezorgd, door je kinderen ermee in te sleuren vind ik het niet zo gek dat ze nu niet dingen gaan doen die jullie vragen. Het zijn pubers, de hormonen gieren door hun lijf. En dan te straffen door het internet eruit te trekken maak je het echt echt heel veel slechter op. Als mijn ouders dat zouden doen zou idd heel het huis overhoop liggen. Stop hier onmiddelijk mee en ga hulp zoeken inplaats van zo door te blijven gaan. Ik snap je zoon heel goed, en dan de reacties van: mijn huis, mijn regels, zoniet dan donder je maar op maken mij helemaal boos. Als je dat doet kan je helemaal verwachten dat je ze nooit meer zal zien
Leef je dag alsof het je laatste is!
dinsdag 21 oktober 2014 14:39
Je hebt het zelf verpest.
Een dronken vader die af en toe drinkt is net zo erg als een alcoholist.
Jij hebt je kinderen daaraan blootgesteld.
Daardoor zijn ze volwassen geworden en vader gaan wantrouwen.
(Dacht al dat je het hele verhaal niet vertelde)
In je OP zet je het neer als hij iets strenger dan jij dat bent, daarom komen ze naar jou toe.
Nee zo zit het domweg niet, ze hebben geen respect voor iemand die zo dronken is en zuipt.
Nu willen jullie gaan opvoeden ?? Of het huis uit zetten?
Jullie hebben het zelf verpest bij deze kinderen zit op de blaren en verwacht niet dat ze jouw voor je gedrag gaan vergeven.
Een dronken vader die af en toe drinkt is net zo erg als een alcoholist.
Jij hebt je kinderen daaraan blootgesteld.
Daardoor zijn ze volwassen geworden en vader gaan wantrouwen.
(Dacht al dat je het hele verhaal niet vertelde)
In je OP zet je het neer als hij iets strenger dan jij dat bent, daarom komen ze naar jou toe.
Nee zo zit het domweg niet, ze hebben geen respect voor iemand die zo dronken is en zuipt.
Nu willen jullie gaan opvoeden ?? Of het huis uit zetten?
Jullie hebben het zelf verpest bij deze kinderen zit op de blaren en verwacht niet dat ze jouw voor je gedrag gaan vergeven.
dinsdag 21 oktober 2014 14:41
Volgens je kinderen ben jij nu tégen hen. Je bent strenger geworden ( de lijn van je man, die al wat steekkies had laten vallen met zijn kwade dronk ) en je voert " oorlog " . Waarom kun je niet meer lief zijn voor ze? Waarom is met je man op één lijn zitten gelijk geworden aan het " pesten " van je kinderen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 14:48
Goed voorbeeld doet goed volgen. En je zoon doet zijn vader voglens mij exact na. En jij maar bemiddelen.
Geen wonder ook dat je zoon zo reageert: dat is precies hoe hij zijn vader jarenlang heeft zien reageren. En je man heeft er jaren van drinken en ruzies en therapie voor nodig gehad om dat te wijzigen. En van je zoon, die niet eens de volwassene is, verwacht je dat hij dat in een paar maanden doet? Je eigen man is jaren blijven hangen in zijn boosheid. Jij bent al jaren aan het bemiddelen, en je zoon trekt waarschijnlijk al jaren zijn eigen plan.
Vertel eens: wat heeft hij te winnen bij het wijzigen van zijn gedrag? Hij zal zich knap belazerd voelen, een vader die afwezig is in het beste geval en ruzie maakt in het slechtste, een moeder die lief is en zorgt, en dan opeens een vader die zich met dingen gaat bemoeien en een moeder die stopt met zorgen.
Dit gaan jullie niet alleen redden. Communicatie en samenwerking is bij jullie sowieso al niet het sterkste punt, al heb je therapie gehad, dus hier heb je hulp bij nodig.
En vooral: wees er voor je zoon. Hoe geliefd voelt hij zich?
Geen wonder ook dat je zoon zo reageert: dat is precies hoe hij zijn vader jarenlang heeft zien reageren. En je man heeft er jaren van drinken en ruzies en therapie voor nodig gehad om dat te wijzigen. En van je zoon, die niet eens de volwassene is, verwacht je dat hij dat in een paar maanden doet? Je eigen man is jaren blijven hangen in zijn boosheid. Jij bent al jaren aan het bemiddelen, en je zoon trekt waarschijnlijk al jaren zijn eigen plan.
Vertel eens: wat heeft hij te winnen bij het wijzigen van zijn gedrag? Hij zal zich knap belazerd voelen, een vader die afwezig is in het beste geval en ruzie maakt in het slechtste, een moeder die lief is en zorgt, en dan opeens een vader die zich met dingen gaat bemoeien en een moeder die stopt met zorgen.
Dit gaan jullie niet alleen redden. Communicatie en samenwerking is bij jullie sowieso al niet het sterkste punt, al heb je therapie gehad, dus hier heb je hulp bij nodig.
En vooral: wees er voor je zoon. Hoe geliefd voelt hij zich?
dinsdag 21 oktober 2014 14:51
Oh en de middelen die je zoon inzet zijn middelen die pubers gebruiken en de enige middelen die ze hebben. Jullie hebben hem geen normale manier van communiceren aangeleerd, dus waar zou hij dat dan opgepikt moeten hebben? Dat kunnen volwassenen niet vanzelf, kijk maar naar jou en je man. Die hebben daar therapie voor moeten hebben.
Alleen het kwalijke is dat jullie dezelfde middelen gebruiken als je zoon: terugvechten. Terwijl jullie de volwassenen zijn en jullie meer middelen tot je beschikking zouden moeten hebben om dit te doorbreken. Maar nee, jullie gaan er vol in mee en iedereen zit in de loopgraven. En dat snap ik van een puber, maar niet van twee volwassenen.
Alleen het kwalijke is dat jullie dezelfde middelen gebruiken als je zoon: terugvechten. Terwijl jullie de volwassenen zijn en jullie meer middelen tot je beschikking zouden moeten hebben om dit te doorbreken. Maar nee, jullie gaan er vol in mee en iedereen zit in de loopgraven. En dat snap ik van een puber, maar niet van twee volwassenen.
dinsdag 21 oktober 2014 14:52
Wanneer hebben jullie het voor het laatst leuk als volledig gezin gehad; dus niet jij en de kinderen, of jij en je man, maar met zijn vieren?
Gaan jullie weleens uit eten met zijn allen? Kijken jullie weleens met zijn allen een film oid? Of zijn jullie allemaal eilandjes?
Gaan jullie weleens uit eten met zijn allen? Kijken jullie weleens met zijn allen een film oid? Of zijn jullie allemaal eilandjes?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 14:52
Man drinkt al een jaar of 2 a 3 niet meer, er is ook sinds die tijd geen drank in huis. Ja hij heeft sorry gezegd en oprecht zijn excuses aangeboden over zijn drank gebruik. Ik heb het ook gedaan over hoe ik heb gehandeld.
Ik heb niet eerder hier geschreven.
Even nog dit, we hebben niet 18 jaar ruzie gemaakt, we hebben niet 18 jaar zo gedaan. In de periode van 18 jaar is het een jaar of 2 a 3 fout gegaan, ik geef toe wel goed fout. Maar niet van zijn eerste jaar tot nu en dat we nu ineens het licht zien.
vanaf zijn 12e tot zijn 15e is het mis gegaan. We zijn er aan gaan werken, we hebben gepraat, hij drinkt niet meer, ik ben strenger, man is wat zachter. De balans is er al een tijdje, een jaar of 2. Ondertussen hebben we ook met de kinderen gepraat, althans die willen niet echt praten.
Is het raar dat we dat willen.
@copacabana, zo bedoelde ik het niet. Man voelde zich niet begrepen en voelde zich alleen in zijn gezin. Laat ik het zo maar zeggen.
Noellexo, ik snap zoon ook wel, alleen en dit klinkt misschien hard, dat gedrag moet een keer stoppen of minderen of wat maar ook. Jaren doet hij zo, dat hij boos is ja ik kan me dat allemaal voorstellen, maar moet ik zacht doen? helpt dat?
Wat voor hulp zou hier goed zijn.
Ik heb niet eerder hier geschreven.
Even nog dit, we hebben niet 18 jaar ruzie gemaakt, we hebben niet 18 jaar zo gedaan. In de periode van 18 jaar is het een jaar of 2 a 3 fout gegaan, ik geef toe wel goed fout. Maar niet van zijn eerste jaar tot nu en dat we nu ineens het licht zien.
vanaf zijn 12e tot zijn 15e is het mis gegaan. We zijn er aan gaan werken, we hebben gepraat, hij drinkt niet meer, ik ben strenger, man is wat zachter. De balans is er al een tijdje, een jaar of 2. Ondertussen hebben we ook met de kinderen gepraat, althans die willen niet echt praten.
Is het raar dat we dat willen.
@copacabana, zo bedoelde ik het niet. Man voelde zich niet begrepen en voelde zich alleen in zijn gezin. Laat ik het zo maar zeggen.
Noellexo, ik snap zoon ook wel, alleen en dit klinkt misschien hard, dat gedrag moet een keer stoppen of minderen of wat maar ook. Jaren doet hij zo, dat hij boos is ja ik kan me dat allemaal voorstellen, maar moet ik zacht doen? helpt dat?
Wat voor hulp zou hier goed zijn.
