Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen uitzaaiing darmkanker naar buikvlies
woensdag 22 oktober 2014 14:48
Wie heeft er ervaring met uitzaaiingen van darmkanker naar het buikvlies? Wij hebben net deze diagnose gekregen voor mijn moeder en ik ben nog helemaal in shock. De darmkanker was al totaal onverwacht, ook met bijna geen symptomen, en aangezien er niks op scans, echo's en in bloedonderzoek was gevonden gingen we er een beetje vanuit dat het een op zichzelf staande tumor in de darm was. Maar dat is dus niet zo. Pas volgende week is er een afspraak met de arts en tot die tijd wil ik graag van anderen horen of zij hier ervaring mee hebben.
woensdag 22 oktober 2014 15:06
Mijn moeder had eierstokkanker met uitzaaiingen door haar hele buik: darmen, lever, buikvlies, vetschort, milt. Het was bij haar zo erg, dat toen ze haar gingen opereren, ze haar weer dichtgenaaid hebben, ze hadden dan bijna alles weg moeten halen. Toen heeft ze eerst drie chemokuren gehad en daarna de operatie, door de chemo was het grootste deel al weg en hoefden ze alleen de baarmoeder met eierstokken, milt en het vetschort te verwijderen. Na nog drie kuren was alles weg (uiteraard, voor zover ze het konden zien. Helaas kwam het later wel terug maar dat terzijde.
Mij is verteld dat zodra de kanker het orgaan verlaat het zich overal in de buikholte kan nestelen, zoals bij mijn moeder ook gebeurd is. Belangrijk is dat het niet uitzaait naar de longen. In principe ligt alles in de buik goed geïsoleerd maar openbaart het zich in de longen dan is het veel ernstiger.
Op zich is dit wel ernstig, dat het in het buikvlies zit. Met chemo is dit wel te behandelen of met hipec (operatie met een buikspoeling). Is je moeder verder in goede conditie?
En sterkte.
Mij is verteld dat zodra de kanker het orgaan verlaat het zich overal in de buikholte kan nestelen, zoals bij mijn moeder ook gebeurd is. Belangrijk is dat het niet uitzaait naar de longen. In principe ligt alles in de buik goed geïsoleerd maar openbaart het zich in de longen dan is het veel ernstiger.
Op zich is dit wel ernstig, dat het in het buikvlies zit. Met chemo is dit wel te behandelen of met hipec (operatie met een buikspoeling). Is je moeder verder in goede conditie?
En sterkte.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 22 oktober 2014 15:18
Lieverd, allereerst mijn medeleven
Mijn 2e echtgenoot had darmkamker met uitzaaiingen naar de lever en de buikvlieswand..
Ik heb hem mee naar huis genomen omdat geen enkele behandeling meer zou helpen.
Dit geldt natuurlijk niet voor jouw moeder, ieder geval is anders.
Sterkte!
Mijn 2e echtgenoot had darmkamker met uitzaaiingen naar de lever en de buikvlieswand..
Ik heb hem mee naar huis genomen omdat geen enkele behandeling meer zou helpen.
Dit geldt natuurlijk niet voor jouw moeder, ieder geval is anders.
Sterkte!
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
woensdag 22 oktober 2014 15:24
Wat lief, dank jullie wel. Ze hebben wel 4 plekjes op de longen gevonden maar de arts dacht in eerste instantie dat het littekenweefsel van eerdere longontstekingen was. Ze gingen nu eerst de darmtumor weghalen en dan over een paar maanden weer de longen onderzoeken. Maar als ik google dan vind ik dat uitzaaiingen naar het buikvlies vaak samengaan met uitzaaiingen naar de longen. De arts heeft het inderdaad ook over de operatie met buikspoeling gehad.
Het was al eng en naar maar nu wordt het wel heel erg eng. Gelukkig is ze in hele goede conditie, niet heel oud, heel sportief, niet te zwaar, rookt en drinkt niet. Alleen psychisch trekt ze dit heel slecht.
Jeetje Eindeloos, wat vreselijk voor jou en je man. En Suzyqfive, van jou ook een heftig verhaal. Wat is het toch een vreselijke rotziekte.
Het was al eng en naar maar nu wordt het wel heel erg eng. Gelukkig is ze in hele goede conditie, niet heel oud, heel sportief, niet te zwaar, rookt en drinkt niet. Alleen psychisch trekt ze dit heel slecht.
Jeetje Eindeloos, wat vreselijk voor jou en je man. En Suzyqfive, van jou ook een heftig verhaal. Wat is het toch een vreselijke rotziekte.
woensdag 22 oktober 2014 15:26
woensdag 22 oktober 2014 15:35
Ja ze zeggen dat het nu te klein is om een punctie te doen en ze willen dus over 3 maanden foto's nemen om te kijken of de plekjes veranderen. Maar daar ben ik het ook niet mee eens, dus daar moeten we ook nog eens over nadenken of we misschien een second opinion gaan vragen ergens. Maar nu eerst herstellen van deze darmoperatie, die ze dus pas vandaag gehad heeft.
woensdag 22 oktober 2014 15:54
Hoi momo, dikke knuffel van mij. Ik heb zelf twee weken geleden te horen gekregen dat mijn beide ouders uitgezaaide kanker hebben. Mijn ouders zijn ook van die leeftijd. Bij mijn moeder en vader zit het ook in het buikvlies. Bij mijn moeder ook nog in de lymfeklieren, lever, beide longen etc.. Zij is begonnen met een soort chemo. Mijn vader gaat binnenkort beginnen met chemo.
woensdag 22 oktober 2014 15:56
woensdag 22 oktober 2014 16:43
Jeetje Daan... Allebei je ouders hele dikke
Momo: de pest is dat eierstokkanker altijd te laat ontdekt wordt, mijn moeder is er uiteindelijk aan overleden. Mijn tante (moeders enige zus) heeft het nu ook maar is nu 'schoon' na 7 chemo's.
Het is psychisch enorm zwaar voor je moeder (en jullie ook) Hebben ze een multidisciplinair team in het ziekenhuis waar ook een psycholoog en maatschappelijk werker bij betrokken is? Dat zou wel fijn voor je moeder kunnen zijn. Mijn moeder voelde zich bedrogen door haar lichaam, ze had al die jaren nergens last van totdat ze ineens een dikke buik kreeg (ascitis, kenmerk van aantasting van het buikvlies, die gaat dan heel veel eiwitten produceren om de boel maar te laten herstellen) en enorm last van maagzuur. Toen zat haar buik dus al helemaal vol. De oncoloog zei dat die kanker er al vijf tot tien jaar gezeten heeft. Mijn moeder was begin 50 toen ze overleed.
Wat gaan ze verder doen? Weet je dat? Krijgt ze bijvoorbeeld nog chemo en heeft ze trouwens een stoma gekregen of was dat niet nodig?
Momo: de pest is dat eierstokkanker altijd te laat ontdekt wordt, mijn moeder is er uiteindelijk aan overleden. Mijn tante (moeders enige zus) heeft het nu ook maar is nu 'schoon' na 7 chemo's.
Het is psychisch enorm zwaar voor je moeder (en jullie ook) Hebben ze een multidisciplinair team in het ziekenhuis waar ook een psycholoog en maatschappelijk werker bij betrokken is? Dat zou wel fijn voor je moeder kunnen zijn. Mijn moeder voelde zich bedrogen door haar lichaam, ze had al die jaren nergens last van totdat ze ineens een dikke buik kreeg (ascitis, kenmerk van aantasting van het buikvlies, die gaat dan heel veel eiwitten produceren om de boel maar te laten herstellen) en enorm last van maagzuur. Toen zat haar buik dus al helemaal vol. De oncoloog zei dat die kanker er al vijf tot tien jaar gezeten heeft. Mijn moeder was begin 50 toen ze overleed.
Wat gaan ze verder doen? Weet je dat? Krijgt ze bijvoorbeeld nog chemo en heeft ze trouwens een stoma gekregen of was dat niet nodig?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 23 oktober 2014 18:41
Suzyqfive; Het is heel zwaar voor met name mijn moeder maar ook voor ons natuurlijk, de pest is ook dat ik net een zware operatie heb gehad en herstellende ben maar ook mijn leven moet omgooien hierna en dat vreet ook energie.
Mijn moeder lijkt nu redelijk rustig, maar ze beseft volgens mij nog niet wat het allemaal inhoudt. Ze ziet de ernst er nog niet van volgens mij. Ik wil ook eens voorzichtig aankaarten dat er misschien psychische hulp moet komen. Zij is namelijk ook zo boos, net zoals jouw moeder, bedrogen door haar lichaam. Maar ook boos omdat ze juist altijd alles doet om gezond te leven, zichzelf ook veel ontzegt altijd. Naast bijvoorbeeld mijn vader die er juist lekker op los leeft qua eten, drinken, roken en niet sporten.
Gelukkig hoeft ze geen stoma, dat wisten ze voor de operatie niet zeker maar dat was dus niet nodig. Chemo en bestraling zijn nu ook niet nodig voor de darmen. Dus wat dat betreft zijn we heel erg blij.
Wat een veel te jonge leeftijd om te overlijden voor jouw moeder, verdrietig.
Mijn moeder lijkt nu redelijk rustig, maar ze beseft volgens mij nog niet wat het allemaal inhoudt. Ze ziet de ernst er nog niet van volgens mij. Ik wil ook eens voorzichtig aankaarten dat er misschien psychische hulp moet komen. Zij is namelijk ook zo boos, net zoals jouw moeder, bedrogen door haar lichaam. Maar ook boos omdat ze juist altijd alles doet om gezond te leven, zichzelf ook veel ontzegt altijd. Naast bijvoorbeeld mijn vader die er juist lekker op los leeft qua eten, drinken, roken en niet sporten.
Gelukkig hoeft ze geen stoma, dat wisten ze voor de operatie niet zeker maar dat was dus niet nodig. Chemo en bestraling zijn nu ook niet nodig voor de darmen. Dus wat dat betreft zijn we heel erg blij.
Wat een veel te jonge leeftijd om te overlijden voor jouw moeder, verdrietig.
zaterdag 6 februari 2016 18:00
Even dit topic omhoog. Momo, jouw moeders verhaal is bijna hetzelfde als dat van mijn schoonmoeder. Hoe gaat het nu met jouw moeder? (En sorry als ik nu een compleet ongepaste vraag stel.)
Bij mijn schoonmoeder is tijdens de leveroperatie (uitzaaiing van darm - ontdekt tijdens bevolkingsonderzoek) 'vlekjes en puntjes' op het buikvlies ontdekt.
Volgende week donderdag horen we of het inderdaad uitzaaiingen zijn, maar ze is naar huis gestuurd om te 'gaan genieten', dus we hebben er niet zo'n goed gevoel bij. Mochten het uitzaaiingen zijn, komt ze in aanmerking voor HIPEC, maar voor zover ik het begrepen heb, is dat ook niet genezend.
We weten niet wat ons te wachten staat en worden gek van het wachten!
Bij mijn schoonmoeder is tijdens de leveroperatie (uitzaaiing van darm - ontdekt tijdens bevolkingsonderzoek) 'vlekjes en puntjes' op het buikvlies ontdekt.
Volgende week donderdag horen we of het inderdaad uitzaaiingen zijn, maar ze is naar huis gestuurd om te 'gaan genieten', dus we hebben er niet zo'n goed gevoel bij. Mochten het uitzaaiingen zijn, komt ze in aanmerking voor HIPEC, maar voor zover ik het begrepen heb, is dat ook niet genezend.
We weten niet wat ons te wachten staat en worden gek van het wachten!
zaterdag 6 februari 2016 18:08
Hè gatver pixymama wat naar! Mijn moeder is er nog. Ze bleek uiteindelijk uitzaaiingen in haar buikvlies, longen en lymfklieren te hebben. Kwam daardoor niet meer in aanmerking voor de Hipac. Ze is opgegeven en krijgt levensverlengende chemotherapie. Ze is nu aan haar 8e kuur (elke kuur is 3 weken) bezig en is net kaal geworden en heeft nu een pruik.
Ik hoop voor jou dat je schoonmoeder verder geen uitzaaiingen heeft en als het op het buikvlies zit dat ze dan de Hipac kan krijgen. Wat ik daarvan weet is dat het bij een aantal mensen wel genezend is. Heel veel sterkte , het is heel zwaar.
Ik hoop voor jou dat je schoonmoeder verder geen uitzaaiingen heeft en als het op het buikvlies zit dat ze dan de Hipac kan krijgen. Wat ik daarvan weet is dat het bij een aantal mensen wel genezend is. Heel veel sterkte , het is heel zwaar.
zaterdag 6 februari 2016 18:13
Bedankt voor jouw supersnelle reactie! Wat fijn dat je moeder er nog is. Wat vreselijk dat ze kaal is - al worden je grenzen van 'vreselijk' behoorlijk opgerekt bij kanker.
Hoe is het verder met je moeder? En met jullie? Want hoe vreselijk zwaar moet dit zijn, inderdaad.
Mijn schoonmoeder heeft darmkanker, uitzaaiing lever (weggehaald) en waarschijnlijk uitzaaiingen buikvlies. Wat een rotziekte is kanker toch.
Hoe is het verder met je moeder? En met jullie? Want hoe vreselijk zwaar moet dit zijn, inderdaad.
Mijn schoonmoeder heeft darmkanker, uitzaaiing lever (weggehaald) en waarschijnlijk uitzaaiingen buikvlies. Wat een rotziekte is kanker toch.
zaterdag 6 februari 2016 19:06
Je grenzen worden enorm verlegd. In plaats van hoop op genezing (die er in het begin nog wel was) is er nu hoop dat ze bijvoorbeeld deze zomer nog een mooie reis kan maken. Dat ze niet te ziek wordt om nog dingen te ondernemen. Maar het kaal worden was wel een hele grote stap hoor. Dan wordt je namelijk elke dag zelf, dmv je uiterlijk, met je ziekte geconfronteerd.
Voor ons allemaal is het heel zwaar. Mijn ouders hebben psychische hulp bij het Helen Downing instituut, dat is wel fijn. Ik heb zelf ook hulp. Het drukt een stempel op alles. Hoe is dat bij jullie?
Voor ons allemaal is het heel zwaar. Mijn ouders hebben psychische hulp bij het Helen Downing instituut, dat is wel fijn. Ik heb zelf ook hulp. Het drukt een stempel op alles. Hoe is dat bij jullie?
zaterdag 6 februari 2016 20:47
Nog niets, we zitten pas een maandje in deze achtbaan. Het ging van bevolkingsonderzoek - darmkanker - uitzaaiingen lever - operatie lever - uitzaaiingen buikvlies? en daar zijn we nu. De trein dendert donderdag pas weer verder.
Maar zwaar voelt het nu al. Slopend, elke keer afwachten en telkens slecht nieuws krijgen.
Ik hoop dat je moeder nog 'n prachtige reis mag maken en zich lang goed genoeg blijft voelen voor heel veel leuke dingen. Sterkte.
Maar zwaar voelt het nu al. Slopend, elke keer afwachten en telkens slecht nieuws krijgen.
Ik hoop dat je moeder nog 'n prachtige reis mag maken en zich lang goed genoeg blijft voelen voor heel veel leuke dingen. Sterkte.
zaterdag 6 februari 2016 20:49
Had op stage meerdere patiënten gezien met kanker die ook in buikvlies zat.
Ze werden geopereerd (hipec-debulking noemde het).
Heel veel sterkte, niet makkelijk zoiets te horen.
Het wachten nu op meer uitleg zal ongetwijfeld vreselijk zijn
EDIT : zie net dat het al van langer geleden was en jullie vreselijk nieuws kregen
Héél veel sterkte, ik ben sprakeloos.
Ze werden geopereerd (hipec-debulking noemde het).
Heel veel sterkte, niet makkelijk zoiets te horen.
Het wachten nu op meer uitleg zal ongetwijfeld vreselijk zijn
EDIT : zie net dat het al van langer geleden was en jullie vreselijk nieuws kregen
Héél veel sterkte, ik ben sprakeloos.