Psyche
alle pijlers
Hebben jullie dit ook weleens?
woensdag 22 oktober 2014 15:20
Dat je het allemaal effe goed zat bent; je werk, je collega's, familie, vrienden, kennissen en buren... je levenspartner! Je huis, het weer, al het onnodige gezeik in je leven?! Dat je op zulke momenten gráág een huisje voor jezelf hebt, met niemand rekening hoeft te houden?
Herkenbaar? Of weet je helemaal niet waar ik het over heb
Het zijn gewoon van die dagen dat ik de boel de boel wil laten en alles wil veranderen, in theorie dan. In de praktijk toch eigenlijk niet echt, want ergens heb ik best een mooi en fijn leven, wel met verbeterpuntjes uiteraard
Herkenbaar? Of weet je helemaal niet waar ik het over heb
Het zijn gewoon van die dagen dat ik de boel de boel wil laten en alles wil veranderen, in theorie dan. In de praktijk toch eigenlijk niet echt, want ergens heb ik best een mooi en fijn leven, wel met verbeterpuntjes uiteraard
woensdag 22 oktober 2014 15:35
Nee, geen herkenning. Soms ben ik mijn collega's zat, dan denk ik 'over 3 uur ben ik weer thuis'. En als de buren mij irriteren, dan ga ik lekker een wandeling in het bos maken en geniet ik van de mooie luchten, de lekkere geur, het stampen door de bladeren.
En soms heb ik gewoon nergens zin in en doe ik niks en hang ik op de bank met een boek en een pot thee. Ofzo.
Alles gaat voorbij.
En soms heb ik gewoon nergens zin in en doe ik niks en hang ik op de bank met een boek en een pot thee. Ofzo.
Alles gaat voorbij.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 22 oktober 2014 15:53
quote:Anna_69 schreef op 22 oktober 2014 @ 15:30:
Wordt het dan niet erger, als je zelfstandig ondernemer bent? Ik zou bang zijn dat ik me nog meer ga ergeren namelijk
Welnee. Ik bepaal zelf wanneer, hoeveel en eventueel met wie ik samenwerk. Vooral alleen en vanuit huis. En als ik op pad moet, weet ik waarvoor ik het doe; vanuit mijn passie.
Maar vooral het niks met collega's te maken hoeven hebben is echt heerlijk!
Ja, ik geniet van deze dag en je hebt gelijk, morgen gaat alles beter!Tuurlijk gaat morgen alles weer beter. Waarschijnlijk vanavond al, als je lekker aan het relaxen bent.
Wordt het dan niet erger, als je zelfstandig ondernemer bent? Ik zou bang zijn dat ik me nog meer ga ergeren namelijk
Welnee. Ik bepaal zelf wanneer, hoeveel en eventueel met wie ik samenwerk. Vooral alleen en vanuit huis. En als ik op pad moet, weet ik waarvoor ik het doe; vanuit mijn passie.
Maar vooral het niks met collega's te maken hoeven hebben is echt heerlijk!
Ja, ik geniet van deze dag en je hebt gelijk, morgen gaat alles beter!Tuurlijk gaat morgen alles weer beter. Waarschijnlijk vanavond al, als je lekker aan het relaxen bent.
woensdag 22 oktober 2014 17:16
Ik heb dat elk half jaar echt dat gevoel, ik heb soms tijd alleen nodig om bij te komen en met kinderen en man ben je nooit eens echt alleen, hooguit een paar uurtjes.
Mij lijkt het heerlijk om ze een paar dagen uit logeren te doen, ook manlief en dan in mijn eigen huis een paar dagen op vakantie te zijn helemaal alleen
Mij lijkt het heerlijk om ze een paar dagen uit logeren te doen, ook manlief en dan in mijn eigen huis een paar dagen op vakantie te zijn helemaal alleen
woensdag 22 oktober 2014 18:05
Ik woon alleen en dat bevalt me prima. Geen partner en kind waar ik rekening mee moet houden. Vrijheid, blijheid. Om die reden wil ik ook geen kinderen. Want dan ben je nooit meer echt vrij. Maar ik heb ook wel eens dagen dat ik nergens zin in heb. Dan zou ik eigenlijk de badkamer moeten poetsen of alles stofzuigen. Dan laat ik het maar liggen. Tot ik me eraan ga ergeren.
Maar bij vlagen ben ik de eisen van de maatschappij zo beu. Je moet je ontwikkelen, iets van je leven maken, sterk, aantrekkelijk zijn, veel vrienden hebben. Net of je alleen dan iets voorstelt. Soms zou ik willen dat het leven een grote vakantie was. Zonder verplichtingen.
Maar bij vlagen ben ik de eisen van de maatschappij zo beu. Je moet je ontwikkelen, iets van je leven maken, sterk, aantrekkelijk zijn, veel vrienden hebben. Net of je alleen dan iets voorstelt. Soms zou ik willen dat het leven een grote vakantie was. Zonder verplichtingen.
woensdag 22 oktober 2014 19:27
"Fijn" dat jullie er ook weleens last van hebben, ik begon me al een beetje weird te voelen
Maar net als wat iemand al zei hier;, het is leuk voor een middagje. Ik wil ook niet écht een eigen flatje, maar op die momenten lijkt het de oplossing. Ik voel me al heel anders nu dan vanmiddag, echt een momentopname dus. Zolang dat het blijft en ik niet de hele week zo denk, komt het wel goed met mij
Maar net als wat iemand al zei hier;, het is leuk voor een middagje. Ik wil ook niet écht een eigen flatje, maar op die momenten lijkt het de oplossing. Ik voel me al heel anders nu dan vanmiddag, echt een momentopname dus. Zolang dat het blijft en ik niet de hele week zo denk, komt het wel goed met mij
woensdag 22 oktober 2014 20:42
Dit heb ik ook een paar keer per jaar. Nu heb ik wel het geluk dat ik alleen woon en geen relatie heb. Maar soms komt alles en iedereen me echt de neus uit. Dan heb ik ook echt geen zin om sociaal te zijn. Dan zet ik lekker mijn telefoon uit, en sluit ik me op in mijn huis en meet ik me een soort kluizenaarsbestaan aan, voor hoe lang het kan. Vaak helpt het ook als ik op vakantie ga, alleen, ver weg van alles en iedereen: heerlijk! Maar ja dat kan natuurlijk niet iedere keer (kon het maar)
Je bent in ieder geval echt niet de enige die dit heeft. Dus nee, niks raars aan. Morgen gaat het vast weer beter.
Je bent in ieder geval echt niet de enige die dit heeft. Dus nee, niks raars aan. Morgen gaat het vast weer beter.
woensdag 22 oktober 2014 20:46
Ik voel me wel vaker zo en deels komt dat door iets van dat moment. Dat probeer ik dan los te laten omdat ik weet dat het toch zo weer over gaat.
Deels omdat ik niet helemaal tevreden ben met hoe mijn leven is. Daar probeer ik iets aan te doen, stapje voor stapje.
En ik probeer te accepteren dat frustratie er ook bij hoort en daarnaast om het leven voldoende leuk te maken.
Deels omdat ik niet helemaal tevreden ben met hoe mijn leven is. Daar probeer ik iets aan te doen, stapje voor stapje.
En ik probeer te accepteren dat frustratie er ook bij hoort en daarnaast om het leven voldoende leuk te maken.
