Zwanger
alle pijlers
nieuw hier..en me rot voelen help tips graag!!
donderdag 23 oktober 2014 13:24
Hallo
Ik zou me even voorstellen ik ben een moeder van 2 prachtige kindjes een dochter van 5 en zoontje van 2..
Woon samen met mijn vriend (niet de vader van mijn kindjes) en hij heeft ook een zoon van 5.
Voor we wat kregen heb ik hem vertelt dat ik nog een grote kinderwens had en hij vertelde me dat hij dat ook had.
In de lente had mijn dochter en ik over werken (kreeg ze op school wat mama's en papa's deden.. ik zei zodra jouw broertje 2 is en na de psz gaat gaat mama werk zoeken ) mijn vriend zei toen Euh misschien niet ( tegen mij en mijn dochter) misschien is mama dan wel zwanger!! Ik d8 grapje Cker maar hij meende het.
Nu zou je denken hè het is oktober (mijn zoon is 21 oktober jarig) dus misschien is ze wel zwanger of bezig.. maar niets is minder waar!!!
In augustus vertelde mijn vriend dat ik het kind krijgen voorlopig uit mijn hoofd moest zetten ik schrok natuurlijk maar ja t is het ergste nog niet.
Nu is het oktober en vroeg ik hem er een x om en kreeg ik als antwoord sorry ik wil geen kindjes meer.. ik weet het al heel lang maar das mijn keus.
Ik vroeg hem nog waarom hij niet vertelde in augustus dat hij niet meer wou en nu ineens wel.. Hij praatte er niet eens met mij over dit was zijn beslissing en ik moet het er maar mee doen.
Hij voelt zich schuldig tegen over zijn zoon omdat hij denkt dat als wij een kindje krijgen waarom dat kindje hier wel bij zijn papa mag wonen en hij niet.
Maar ik zei dan moet ik hier dus ook weg want mijn kinderen wonen hier ook en dat is ook niet eerlijk omdat ze jou elke dag zien en hij niet (hij komt om het weekend en in de vakanties) hij heeft er nog nooit moeilijk over gedaan dat mijn kindjes hier wel wonen en hij niet als hij een extra weekend komt (en mijn kindjes zijn bij hun vader) vraagt hij heel vaak waarom zijn ze er niet. Kunnen we ze niet ophalen etc...
Maar ik zit ermee dat ik mijn droom op moet geven (heb ik wel voor hem over ik heb teveel liefde voor hem) maar ik vind dat hij er met mij over had kunnen praten en niet van ik heb de keus gemaakt zo en jij hebt het er maar mee te doen.
In het begin zeggen dat hij kinderen wil met mij en nu ineens niet meer.
Kan elke dag wel janken ben verdrietig teleurgesteld ik weet niet wat.
Ik krijg het gevoel niet uit mijn hoofd dat ik nooit meer zwanger raak nooit meer een baby (als ons dat gegund was) ik voel me machteloos wie heeft er tips voor mij wat kan ik doen.
Ik weet erbij neerleggen dat zou ik moeten maar ik kan het gewoon niet.
Ik zou nooit expres zwanger raken een kind moet uit liefde komen waar je met zijn beide achterstaat.
Maar wil het nog niet opgeven.. Wij zijn allebei 30 jaar (bijna 31) maar een oude vader wil hij ook niet zijn..
Liefs verdrietige moeder met kinderwens
Ik zou me even voorstellen ik ben een moeder van 2 prachtige kindjes een dochter van 5 en zoontje van 2..
Woon samen met mijn vriend (niet de vader van mijn kindjes) en hij heeft ook een zoon van 5.
Voor we wat kregen heb ik hem vertelt dat ik nog een grote kinderwens had en hij vertelde me dat hij dat ook had.
In de lente had mijn dochter en ik over werken (kreeg ze op school wat mama's en papa's deden.. ik zei zodra jouw broertje 2 is en na de psz gaat gaat mama werk zoeken ) mijn vriend zei toen Euh misschien niet ( tegen mij en mijn dochter) misschien is mama dan wel zwanger!! Ik d8 grapje Cker maar hij meende het.
Nu zou je denken hè het is oktober (mijn zoon is 21 oktober jarig) dus misschien is ze wel zwanger of bezig.. maar niets is minder waar!!!
In augustus vertelde mijn vriend dat ik het kind krijgen voorlopig uit mijn hoofd moest zetten ik schrok natuurlijk maar ja t is het ergste nog niet.
Nu is het oktober en vroeg ik hem er een x om en kreeg ik als antwoord sorry ik wil geen kindjes meer.. ik weet het al heel lang maar das mijn keus.
Ik vroeg hem nog waarom hij niet vertelde in augustus dat hij niet meer wou en nu ineens wel.. Hij praatte er niet eens met mij over dit was zijn beslissing en ik moet het er maar mee doen.
Hij voelt zich schuldig tegen over zijn zoon omdat hij denkt dat als wij een kindje krijgen waarom dat kindje hier wel bij zijn papa mag wonen en hij niet.
Maar ik zei dan moet ik hier dus ook weg want mijn kinderen wonen hier ook en dat is ook niet eerlijk omdat ze jou elke dag zien en hij niet (hij komt om het weekend en in de vakanties) hij heeft er nog nooit moeilijk over gedaan dat mijn kindjes hier wel wonen en hij niet als hij een extra weekend komt (en mijn kindjes zijn bij hun vader) vraagt hij heel vaak waarom zijn ze er niet. Kunnen we ze niet ophalen etc...
Maar ik zit ermee dat ik mijn droom op moet geven (heb ik wel voor hem over ik heb teveel liefde voor hem) maar ik vind dat hij er met mij over had kunnen praten en niet van ik heb de keus gemaakt zo en jij hebt het er maar mee te doen.
In het begin zeggen dat hij kinderen wil met mij en nu ineens niet meer.
Kan elke dag wel janken ben verdrietig teleurgesteld ik weet niet wat.
Ik krijg het gevoel niet uit mijn hoofd dat ik nooit meer zwanger raak nooit meer een baby (als ons dat gegund was) ik voel me machteloos wie heeft er tips voor mij wat kan ik doen.
Ik weet erbij neerleggen dat zou ik moeten maar ik kan het gewoon niet.
Ik zou nooit expres zwanger raken een kind moet uit liefde komen waar je met zijn beide achterstaat.
Maar wil het nog niet opgeven.. Wij zijn allebei 30 jaar (bijna 31) maar een oude vader wil hij ook niet zijn..
Liefs verdrietige moeder met kinderwens
donderdag 23 oktober 2014 13:37
donderdag 23 oktober 2014 13:40
Eens met je vriend. Wat haal je in je hoofd, je jongste kind wat niet van hem is, is pas twee. Hoe lang kunnen jullie elkaar kennen en dan nu al samen wonen. Je duikt van het ene nest in het andere en dan ook nog meteen een tweede leg willen. Je weet dat deze relatie nog minder kans van slagen heeft dan je vorige relatie, samengestelde gezinnen zijn al uitdaging genoeg.
Bedenk ook maar eens hoe je het met ieder nog een ex-partner afspraken te maken over de tweede leg als jullie uit elkaar mochten gaan, wat een zéér realistisch scenario is. Hoe ga je dat doen met vakanties, weekends, etc. Ik geloof niet in harmonie tussen vier exen.
En zet voortaan je eigen kinderen ook eens voorop zoals je vriend gelukkig wel doet, hij heeft echt een valide argument.
Bedenk ook maar eens hoe je het met ieder nog een ex-partner afspraken te maken over de tweede leg als jullie uit elkaar mochten gaan, wat een zéér realistisch scenario is. Hoe ga je dat doen met vakanties, weekends, etc. Ik geloof niet in harmonie tussen vier exen.
En zet voortaan je eigen kinderen ook eens voorop zoals je vriend gelukkig wel doet, hij heeft echt een valide argument.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 23 oktober 2014 13:43
En je vriend heeft je iets anders voorgeschoteld in het begin, dat is ook flink schakelen als hij van gedachte veranderd natuurlijk.
Ik kan natuurlijk niet oordelen hoe sterk je kinderwens is.
Geen kind samen krijgen biedt denk ik ook wel ruimte voor jullie samen. Het maakt het wat minder ingewikkeld, wat een samengesteld gezin toch al is.
Je geeft ook een hoop weer op natuurlijk.
Maar goed, zo zie ik het want ik zou er niet aan moeten denken nog samen een kind te krijgen,dus mijn mening komt vanuit een andere gedachte.
Ik kan natuurlijk niet oordelen hoe sterk je kinderwens is.
Geen kind samen krijgen biedt denk ik ook wel ruimte voor jullie samen. Het maakt het wat minder ingewikkeld, wat een samengesteld gezin toch al is.
Je geeft ook een hoop weer op natuurlijk.
Maar goed, zo zie ik het want ik zou er niet aan moeten denken nog samen een kind te krijgen,dus mijn mening komt vanuit een andere gedachte.
donderdag 23 oktober 2014 13:48
quote:..wensvooreen3dekindje.. schreef op 23 oktober 2014 @ 13:24:
Ik d8 grapje Cker
Je bent 30 jaar, dan schrijf je toch niet meer zulke zinnen.
Maar goed, je hebt twee kleine kinderen, een stiefkind, geen werk en een taalprobleem.
Genoeg om je mee bezig te houden dus voordat je een derde kind ter wereld gaat brengen. Je vroeg om tips, dit is er eentje.
Ik d8 grapje Cker
Je bent 30 jaar, dan schrijf je toch niet meer zulke zinnen.
Maar goed, je hebt twee kleine kinderen, een stiefkind, geen werk en een taalprobleem.
Genoeg om je mee bezig te houden dus voordat je een derde kind ter wereld gaat brengen. Je vroeg om tips, dit is er eentje.
donderdag 23 oktober 2014 13:55
Hoe lang wonen jullie samen?
Hoe loopt jullie gezin?
Ik heb zelf ook een samengesteld gezin, en dat was best bikkelen de eerste twee jaar om de neuzen dezelfde kant op te krijgen.
Met de kids onderling ging het bij ons vanaf het begin supergoed probleemloos en dat gaat het nog steeds.
Ook tussen de kids en ons ging het heel goed, maar wij samen als ouders met een eigen opvoedstijl en mening daarover hebben toch echt flink moeten schakelen om elkaar in het midden te vinden.
Dat gaat nu ook heel goed en ik kan nu oprecht zeggen dat we de modus en harmonie gevonden hebben.
Wanneer je dan ook nog een kind samen hebt lijkt mij dat enorm gecompliceerd maken als je beiden al eigen kinderen hebt.
Gaan jouw kinderen ook regelmatig naar hun vader?
Zo niet dan begrijp ik het gevoel van je vriend heel goed, want dat zou betekenen dat jouw kinderen en een kind van samen altijd een gezin vormen en zijn zoon valt er dan buiten.
Hoe loopt jullie gezin?
Ik heb zelf ook een samengesteld gezin, en dat was best bikkelen de eerste twee jaar om de neuzen dezelfde kant op te krijgen.
Met de kids onderling ging het bij ons vanaf het begin supergoed probleemloos en dat gaat het nog steeds.
Ook tussen de kids en ons ging het heel goed, maar wij samen als ouders met een eigen opvoedstijl en mening daarover hebben toch echt flink moeten schakelen om elkaar in het midden te vinden.
Dat gaat nu ook heel goed en ik kan nu oprecht zeggen dat we de modus en harmonie gevonden hebben.
Wanneer je dan ook nog een kind samen hebt lijkt mij dat enorm gecompliceerd maken als je beiden al eigen kinderen hebt.
Gaan jouw kinderen ook regelmatig naar hun vader?
Zo niet dan begrijp ik het gevoel van je vriend heel goed, want dat zou betekenen dat jouw kinderen en een kind van samen altijd een gezin vormen en zijn zoon valt er dan buiten.
donderdag 23 oktober 2014 13:57
Je kind is nog maar twee en je woont alweer samen met een man waarmee je nog meer kinderen wilt krijgen.
Ik weet niet waar de vader is van je twee kinderen, maar waarom zo snel weer een kind? Je kent elkaar net. En dan is de derde er, dan ga je op zoek naar de vader voor je vierde kind?
Ik vind het allemaal erg onverstandig klinken.
Ik weet niet waar de vader is van je twee kinderen, maar waarom zo snel weer een kind? Je kent elkaar net. En dan is de derde er, dan ga je op zoek naar de vader voor je vierde kind?
Ik vind het allemaal erg onverstandig klinken.
donderdag 23 oktober 2014 14:02
quote:sinnombre, 3 minuten geleden
Je kind is nog maar twee en je woont alweer samen met een man waarmee je nog meer kinderen wilt krijgen.
Ik weet niet waar de vader is van je twee kinderen, maar waarom zo snel weer een kind? Je kent elkaar net. En dan is de derde er, dan ga je op zoek naar de vader voor je vierde kind?
Ik vind het allemaal erg onverstandig klinken.En egoïstisch ook.
Je kind is nog maar twee en je woont alweer samen met een man waarmee je nog meer kinderen wilt krijgen.
Ik weet niet waar de vader is van je twee kinderen, maar waarom zo snel weer een kind? Je kent elkaar net. En dan is de derde er, dan ga je op zoek naar de vader voor je vierde kind?
Ik vind het allemaal erg onverstandig klinken.En egoïstisch ook.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 23 oktober 2014 14:07
quote:GrumpyCat1983 schreef op 23 oktober 2014 @ 14:02:
D8 ? Cker? Echt alles mag zich tegenwoordig ook maar voortplanten he
Sorry maar je jongste is 2. Het LAATSTE waar je mee bezig moet zijn nu is nog meer kinderen erbij fokken echt welk gedeelte van jouw hersens vertelt jou dat dit een briljant plan is? My goodness...
D8 ? Cker? Echt alles mag zich tegenwoordig ook maar voortplanten he
Sorry maar je jongste is 2. Het LAATSTE waar je mee bezig moet zijn nu is nog meer kinderen erbij fokken echt welk gedeelte van jouw hersens vertelt jou dat dit een briljant plan is? My goodness...
donderdag 23 oktober 2014 14:22
quote:Hortence schreef op 23 oktober 2014 @ 14:14:
Tja, je taalgebruik ,maar ook je ondoordachte "wens" nog een kind op de wereld te zetten, zijn best wel onvolwassen.
Wat maakt dat er nog een kind moet komen? Noem eens één
sterke reden als je wil?![🌷]()
Ik denk dat het meer met niveau dan met leeftijd te maken heeft.
Tja, je taalgebruik ,maar ook je ondoordachte "wens" nog een kind op de wereld te zetten, zijn best wel onvolwassen.
Wat maakt dat er nog een kind moet komen? Noem eens één
sterke reden als je wil?
Ik denk dat het meer met niveau dan met leeftijd te maken heeft.
donderdag 23 oktober 2014 14:23
quote:Ietjefietje schreef op 23 oktober 2014 @ 14:17:
Je schrijft dat je, afgelopen lente, tegen je dochter zei dat je in oktober naar werk gaat zoeken.
Waar leef je nu dan van?
Is het niet in je op gekomen om eerder te solliciteren en een baan te zoeken?
aliementasie en het salaris van vriendlief?
TO, je vriend heeft gelijk. Hij had misschien onnadenkend gezinspeeld op een kind van jullie samen, maar ondertussen heeft hij erover nagedacht en hij wil het (nog) niet.
Leg je erbij neer en praat er samen over. Ga nu inderdaad lekker werk zoeken, concentreer je eens op wat anders dan alleen de kindjes.
Toen mijn jongste net 2 was, had ik ook de (hormonaal gestuurde) wens om weer zwanger te raken. Toen was dat gewoon niet handig dus niet gedaan, en na verloop van tijd verdwenen die gevoelens met de hormonen.
Je leven is al ingewikkeld genoeg met een samengesteld gezin, laat staan als je daar nog eens een kind aan toe gaat voegen. Stel je voor: zoon van vriend pendelt tussen twee huizen, jouw kinderen pendelen tussen twee huizen en de liefdesbaby mag altijd bij jullie blijven.
Recept voor ruzie.
Je schrijft dat je, afgelopen lente, tegen je dochter zei dat je in oktober naar werk gaat zoeken.
Waar leef je nu dan van?
Is het niet in je op gekomen om eerder te solliciteren en een baan te zoeken?
aliementasie en het salaris van vriendlief?
TO, je vriend heeft gelijk. Hij had misschien onnadenkend gezinspeeld op een kind van jullie samen, maar ondertussen heeft hij erover nagedacht en hij wil het (nog) niet.
Leg je erbij neer en praat er samen over. Ga nu inderdaad lekker werk zoeken, concentreer je eens op wat anders dan alleen de kindjes.
Toen mijn jongste net 2 was, had ik ook de (hormonaal gestuurde) wens om weer zwanger te raken. Toen was dat gewoon niet handig dus niet gedaan, en na verloop van tijd verdwenen die gevoelens met de hormonen.
Je leven is al ingewikkeld genoeg met een samengesteld gezin, laat staan als je daar nog eens een kind aan toe gaat voegen. Stel je voor: zoon van vriend pendelt tussen twee huizen, jouw kinderen pendelen tussen twee huizen en de liefdesbaby mag altijd bij jullie blijven.
Recept voor ruzie.
donderdag 23 oktober 2014 14:27
quote:GrumpyCat1983 schreef op 23 oktober 2014 @ 14:02:
D8 ? Cker? Echt alles mag zich tegenwoordig ook maar voortplanten he
Sorry maar je jongste is 2. Het LAATSTE waar je mee bezig moet zijn nu is nog meer kinderen erbij fokken echt welk gedeelte van jouw hersens vertelt jou dat dit een briljant plan is? My goodness...Eens, hard maar waar
D8 ? Cker? Echt alles mag zich tegenwoordig ook maar voortplanten he
Sorry maar je jongste is 2. Het LAATSTE waar je mee bezig moet zijn nu is nog meer kinderen erbij fokken echt welk gedeelte van jouw hersens vertelt jou dat dit een briljant plan is? My goodness...Eens, hard maar waar
donderdag 23 oktober 2014 14:46
Ik vind het wel heel erg oneerlijk van hem dat hij eerst wel zegt graag nog een kind te willen om dan opeens van gedachte te veranderen. TO heeft voordat ze een relatie kregen al verteld dat ze een kinderwens had, hij toen ook zei hij. Hij had beter meteen eerlijk kunnen zijn, aangezien hij dit allang wist.
donderdag 23 oktober 2014 14:50
donderdag 23 oktober 2014 15:09
Los van de argumenten die de rest hier al roept, zou ik ook nog eens kritisch naar je relatie kijken. Blijkbaar verloopt jullie communicatie niet zo lekker. Want praten over in oktober misschien zwamger willen zijn: daar heb je toch serieuze gesprekken over? Dat gaat toch niet op die manier waar je kind bij is? Waarom vond hij dat dé manier om jou te vertellen dat hij dat wel zag zitten?
En blijkbaar is hij nu van gedachte veranderd, maar kunnen jullie inhoudelijk niet eens met elkaar praten over ieders beweegredenen. Dat belooft niet zoveel goeds naar mijn mening..
En blijkbaar is hij nu van gedachte veranderd, maar kunnen jullie inhoudelijk niet eens met elkaar praten over ieders beweegredenen. Dat belooft niet zoveel goeds naar mijn mening..
donderdag 23 oktober 2014 16:35
Je komt heel kinderlijk over in je schrijfwijze. En je droom is alleen maar baren? Je hebt er notabene al twéé! En die zijn van dezelfde vader. Je vriend is een stuk verstandiger, die realiseert zich tenminste dat hij zijn eigen kind enorm tekort zal doen als hij een nieuw kind maakt wat wel voorlopig fulltime bij hem woont. Ik schrijf hier bewust 'voorlopig' omdat de meeste samengestelde gezinnen toch geen lang leven beschoren zijn, dus de kans dat een gezamenlijk kind ook 'n weekend/co-ouder kind wordt is natuurlijk erg groot.
