Relaties
alle pijlers
Waarom ren ik altijd weg als een man mij leuk vindt?
zondag 19 oktober 2014 01:41
Moet het even van me af schrijven. Word behoorlijk moe van mezelf...
Net een tweede date met iemand achter de rug. Het was gezellig, hij laat overduidelijk merken dat ie me leuk vindt, we hebben na afloop flink staan vozen en vervolgens vraagt hij of ie met me mee naar huis mag. Met slappe excuses hou ik de boot af. Zijn volgende bod is of hij de volgende keer voor me mag koken. Hij gaat dan zijn best doen om zó lekker te koken, dat ik daarna met hem wil vrijen. En ik wil dan alleen nog maar naar huis. Ik heb heel hard gefietst.
De avond verliep volgens een voor mij overbekend patroon. Hij komt binnen en ik denk meteen: vond ik jou op de eerste date nou zo leuk? Terwijl we zitten te kletsen, erger ik me aan futiliteiten. Aan een stopwoordje van hem, aan dat ie mijn humor niet meteen begrijpt, aan van alles en niks.
En zo gaat het dus altijd. Vindt een man mij leuk, dan vind ik wel een reden om hem af te wijzen. Ik heb lang gedacht: als je iemand écht leuk vindt, dan gebeurt dit niet, dan gaat het gewoon vanzelf. Inmiddels realiseer ik me dat het gewoon niet aan de man in kwestie ligt. Het ligt aan mij. Er gaat een schakeltje om en ik deins terug.
Why o why... En hoe kom ik er vanaf?
En ik weet nu dus ook niet wat ik met deze arme man in kwestie aan moet... Zucht...
Net een tweede date met iemand achter de rug. Het was gezellig, hij laat overduidelijk merken dat ie me leuk vindt, we hebben na afloop flink staan vozen en vervolgens vraagt hij of ie met me mee naar huis mag. Met slappe excuses hou ik de boot af. Zijn volgende bod is of hij de volgende keer voor me mag koken. Hij gaat dan zijn best doen om zó lekker te koken, dat ik daarna met hem wil vrijen. En ik wil dan alleen nog maar naar huis. Ik heb heel hard gefietst.
De avond verliep volgens een voor mij overbekend patroon. Hij komt binnen en ik denk meteen: vond ik jou op de eerste date nou zo leuk? Terwijl we zitten te kletsen, erger ik me aan futiliteiten. Aan een stopwoordje van hem, aan dat ie mijn humor niet meteen begrijpt, aan van alles en niks.
En zo gaat het dus altijd. Vindt een man mij leuk, dan vind ik wel een reden om hem af te wijzen. Ik heb lang gedacht: als je iemand écht leuk vindt, dan gebeurt dit niet, dan gaat het gewoon vanzelf. Inmiddels realiseer ik me dat het gewoon niet aan de man in kwestie ligt. Het ligt aan mij. Er gaat een schakeltje om en ik deins terug.
Why o why... En hoe kom ik er vanaf?
En ik weet nu dus ook niet wat ik met deze arme man in kwestie aan moet... Zucht...
donderdag 23 oktober 2014 09:55
donderdag 23 oktober 2014 11:17
@ elfquest, het is niet altijd zo dat afwachtende mannen minder betrouwbaar of serieus zijn. Ik heb een paar keer oprecht een vrouw ruimte gegeven en wil dit niet meer doen. Hoewel het lijkt alsof je iemand de ruimte geeft om zonder druk aan issues te werken, is het eindresultaat dat de vrouw de stap vooruit vaak nog steeds te eng vind en in praktijk nooit toewerkt naar een echte relatie. Zolang man nog wacht is kan het altijd volgende week/maand nog. Is de man weg, is er misschien wel spijt, maar ze moet meteen die enge stap helemaal nemen om de situatie terug te draaien. Bovendien draaien sommige vrouwen het dan nog als een gebrek aan interesse (ik kan me hier een vrouw herinneren die haar vriend een jaar lang zonder beslissing of seks liet zitten en boos was toen ze erachter kwam dat hij met iemand seks had gehad.).
Afwachtende man zit al die tijd te wachten zonder garanties. Intussen zit hij zijn tijd en gevoel te investeren in iemand die hij leuk vind, maar waar hij ook continue over twijfelt of er iets van komt. Hij maakt zich dus volledig afhankelijk van of iemand ander haar issues oplost. Dat heeft hij er best even voor over, maar dat gaat opbreken als het te lang duurt.
Dus nu ik laatst weer in afwachtersrol beland ben, heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik haar leuk vind, dat ze altijd welkom is, maar dat ik wel verder ga zoeken. Dit heeft mij wel pijn gedaan, want ik vind haar echt heel leuk en als ze concreet wat wil, sta ik morgen op de stoep. Maar dit lost ze eerst zelf maar op.
Afwachtende man zit al die tijd te wachten zonder garanties. Intussen zit hij zijn tijd en gevoel te investeren in iemand die hij leuk vind, maar waar hij ook continue over twijfelt of er iets van komt. Hij maakt zich dus volledig afhankelijk van of iemand ander haar issues oplost. Dat heeft hij er best even voor over, maar dat gaat opbreken als het te lang duurt.
Dus nu ik laatst weer in afwachtersrol beland ben, heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik haar leuk vind, dat ze altijd welkom is, maar dat ik wel verder ga zoeken. Dit heeft mij wel pijn gedaan, want ik vind haar echt heel leuk en als ze concreet wat wil, sta ik morgen op de stoep. Maar dit lost ze eerst zelf maar op.
donderdag 23 oktober 2014 13:15
@ Rasa:
Als je je aanpast doe je dat ook in andere contacten.. is mijn ervaring..
Ja precies.. het arrogante soort afstandelijke man is ideaal voor mij. Daar ga ik achteraan.. of een eenzijdige verliefdheid.. Dat is veilig.. maar is funest voor je eigenwaarde, want daar blijf ik dan weer in hangen.. in plaats van ervoor te kiezen om mezelf daar niet mee te martelen en doe ik mezelf de afwijzing steeds opnieuw aan.
Ik denk dat deze jongen meteen weer punten zou scoren bij je als hij nu ook afstandelijk ging doen..
Die van mij heeft sinds het laatste gesprek weer niks laten horen en nu wil ik er weer achteraan * zucht*
Mijn instelling is nu veel meer: Wat kan ik uit de relatie halen. Hoe kan ik het leuk maken voor mezelf.. in plaats van steeds bezig te zijn met die ander te pleasen.. maar het is een tweede natuur.. een automatisme.. dus dat is lastig.
Ik probeer ook steeds te oefenen.. Continu mijn grenzen aangeven.. Continu benoemen wat ik wel en niet prettig vind aan de situatie.. en hoop dat ik me dan uiteindelijk veilig genoeg voel.. maar dit volhouden is moeilijk, want uiteindelijk ben ik mezelf wel verloren in elke relatie die ik heb gehad..
maar ik denk wel.. dat je er niet mee om leert gaan door geen relaties te hebben.. Inzichten zijn allemaal leuk en aardig, maar uiteindelijk moet je het hebben van oefenen en ervaringen opdoen. dus blijf ik proberen.
Is het geen idee om eens te oefenen met helemaal jezelf zijn? Continu aangeven wat je wel en niet wil, wel en niet fijn vindt in de situatie? Uit die pleasende rol te komen? Dat helpt mij soms om even los te laten.. en dan zie ik zo'n man ook als iemand met wie ik even mag oefenen.. om me op mijn gemak te voelen.. en richt ik me minder op of het nou wel of niet iets gaat worden.
Als je je aanpast doe je dat ook in andere contacten.. is mijn ervaring..
Ja precies.. het arrogante soort afstandelijke man is ideaal voor mij. Daar ga ik achteraan.. of een eenzijdige verliefdheid.. Dat is veilig.. maar is funest voor je eigenwaarde, want daar blijf ik dan weer in hangen.. in plaats van ervoor te kiezen om mezelf daar niet mee te martelen en doe ik mezelf de afwijzing steeds opnieuw aan.
Ik denk dat deze jongen meteen weer punten zou scoren bij je als hij nu ook afstandelijk ging doen..
Die van mij heeft sinds het laatste gesprek weer niks laten horen en nu wil ik er weer achteraan * zucht*
Mijn instelling is nu veel meer: Wat kan ik uit de relatie halen. Hoe kan ik het leuk maken voor mezelf.. in plaats van steeds bezig te zijn met die ander te pleasen.. maar het is een tweede natuur.. een automatisme.. dus dat is lastig.
Ik probeer ook steeds te oefenen.. Continu mijn grenzen aangeven.. Continu benoemen wat ik wel en niet prettig vind aan de situatie.. en hoop dat ik me dan uiteindelijk veilig genoeg voel.. maar dit volhouden is moeilijk, want uiteindelijk ben ik mezelf wel verloren in elke relatie die ik heb gehad..
maar ik denk wel.. dat je er niet mee om leert gaan door geen relaties te hebben.. Inzichten zijn allemaal leuk en aardig, maar uiteindelijk moet je het hebben van oefenen en ervaringen opdoen. dus blijf ik proberen.
Is het geen idee om eens te oefenen met helemaal jezelf zijn? Continu aangeven wat je wel en niet wil, wel en niet fijn vindt in de situatie? Uit die pleasende rol te komen? Dat helpt mij soms om even los te laten.. en dan zie ik zo'n man ook als iemand met wie ik even mag oefenen.. om me op mijn gemak te voelen.. en richt ik me minder op of het nou wel of niet iets gaat worden.
donderdag 23 oktober 2014 13:18
sybreed: Ja dat kan ik me goed voorstellen.. Ik zou daar ook niet voor kiezen als man.. om daar op te gaan zitten wachten.. Ik denk dat dat ook niet voor mij werkt.. want als ik weet dat een man op me wacht.. voel ik alleen nog maar meer druk.. en een schuldgevoel, waardoor ik weer wil gaan pleasen, waardoor ik hem weer van me af wil duwen...
Wat bij mij zou werken is als je zegt.. Ik ga niet op je zitten wachten.. Dan zou ik zelf die knoop moeten doorhakken.. en juist interesse in je krijgen..
Wat bij mij zou werken is als je zegt.. Ik ga niet op je zitten wachten.. Dan zou ik zelf die knoop moeten doorhakken.. en juist interesse in je krijgen..
donderdag 23 oktober 2014 14:09
Elfquest: een man is een gelegenheid, niet het middel. Je moet eigenlijk al gemotiveerd van jezelf zijn om te veranderen. Want als jij achter die man die niet wacht op jou aangaat en hij gaat helemaal voor je zit je weer in die bedreigende enge bindingssituatie.
Veranderen doe je door zelf anders over zaken te gaan denken en daar eigenlijk al naar leven. Als je wacht op het gemakkelijke moment, moet het allemaal snel, snel en gaat het stuklopen op het niet eerder oplossen van het onderliggende probleem.
Het voordeel van dit soort blokkades is dat ze altijd in andere vormen in je leven ingebakken zitten. Jij bent echt niet alleen bang voor relaties aangaan. Er zijn vast dingen die je minder eng vind, niet belangrijk zijn, maar ook ontwijkt. Begin klein en dan ben je ook in staat om de gelegenheid te grijpen, omdat je meer vertrouwen en zelfkennis hebt.
Veranderen doe je door zelf anders over zaken te gaan denken en daar eigenlijk al naar leven. Als je wacht op het gemakkelijke moment, moet het allemaal snel, snel en gaat het stuklopen op het niet eerder oplossen van het onderliggende probleem.
Het voordeel van dit soort blokkades is dat ze altijd in andere vormen in je leven ingebakken zitten. Jij bent echt niet alleen bang voor relaties aangaan. Er zijn vast dingen die je minder eng vind, niet belangrijk zijn, maar ook ontwijkt. Begin klein en dan ben je ook in staat om de gelegenheid te grijpen, omdat je meer vertrouwen en zelfkennis hebt.
donderdag 23 oktober 2014 19:08
@sybreed, ik bedoelde een ander soort afwachten dan jij hier schetst. In jouw geval vind je iemand heel leuk en wil je haar om die reden de ruimte geven. Als ik haar was geweest, had ik me in zo'n situatie alleen maar opgelaten en schuldig gevoeld. Want ik weet dat jij onmiddellijk enthousiast reageert zodra ik me weer bij je meld. En alleen dat zou voor mij dus al genoeg zijn om me dan niet meer te melden.
Met 'afwachtend' bedoelde ik een man die het allemaal op zijn beloop laat. Die niet steeds de eerste is die appt, die me niet graag deze week nog wil zien. Iemand die uitstraalt: ik vind je best interessant hoor, maar ik ga er niet al teveel moeite voor doen. En dat zijn dus over het algemeen mannen die eigenlijk niet geïnteresseerd zijn.
Met 'afwachtend' bedoelde ik een man die het allemaal op zijn beloop laat. Die niet steeds de eerste is die appt, die me niet graag deze week nog wil zien. Iemand die uitstraalt: ik vind je best interessant hoor, maar ik ga er niet al teveel moeite voor doen. En dat zijn dus over het algemeen mannen die eigenlijk niet geïnteresseerd zijn.
donderdag 23 oktober 2014 20:33
quote:elfquest24 schreef op 23 oktober 2014 @ 13:15:
@ Rasa:
Ik probeer ook steeds te oefenen.. Continu mijn grenzen aangeven.. Continu benoemen wat ik wel en niet prettig vind aan de situatie.. en hoop dat ik me dan uiteindelijk veilig genoeg voel..
maar ik denk wel.. dat je er niet mee om leert gaan door geen relaties te hebben.. Inzichten zijn allemaal leuk en aardig, maar uiteindelijk moet je het hebben van oefenen en ervaringen opdoen. dus blijf ik proberen.
Is het geen idee om eens te oefenen met helemaal jezelf zijn? Continu aangeven wat je wel en niet wil, wel en niet fijn vindt in de situatie? Uit die pleasende rol te komen?
Ha, je schrijft interessante dingen! Ik denk dus ook dat het geen zin heeft om me nu maar weer terug te trekken en te stoppen met daten. Just do it, je leert meer van ervaringen. En jouw 'oefening' vind ik ook een goede. En een hele moeilijke
En in feite dient het oefenmateriaal zich nu gewoon aan...
Ik begon zo op te zien tegen mijn date zaterdag (komt ook vanwege een erg drukke werkweek), dat ik hem heb laten weten dat ik die dag liever wat tijd voor mezelf neem en de date dus wil afzeggen. Dat ik ook niet zeker weet wanneer ik wél zin heb in een date, dat ik überhaupt niet weet of ik hier al aan toe ben en dat we beter hier kunnen stoppen, aangezien ik hem niet aan het lijntje wil houden.
En wat schrijft ie terug? Dat ik het misschien allemaal wat luchtiger moet zien, dat we elkaar alleen nog maar aan het leren kennen zijn en dat ik niet meteen met hem hoef te trouwen.
Het is echt absurd hoe dit (bij mij) werkt. Mijn lichte afkeer is vrijwel meteen weer gedraaid naar lichte nieuwsgierigheid...
@ Rasa:
Ik probeer ook steeds te oefenen.. Continu mijn grenzen aangeven.. Continu benoemen wat ik wel en niet prettig vind aan de situatie.. en hoop dat ik me dan uiteindelijk veilig genoeg voel..
maar ik denk wel.. dat je er niet mee om leert gaan door geen relaties te hebben.. Inzichten zijn allemaal leuk en aardig, maar uiteindelijk moet je het hebben van oefenen en ervaringen opdoen. dus blijf ik proberen.
Is het geen idee om eens te oefenen met helemaal jezelf zijn? Continu aangeven wat je wel en niet wil, wel en niet fijn vindt in de situatie? Uit die pleasende rol te komen?
Ha, je schrijft interessante dingen! Ik denk dus ook dat het geen zin heeft om me nu maar weer terug te trekken en te stoppen met daten. Just do it, je leert meer van ervaringen. En jouw 'oefening' vind ik ook een goede. En een hele moeilijke
En in feite dient het oefenmateriaal zich nu gewoon aan...
Ik begon zo op te zien tegen mijn date zaterdag (komt ook vanwege een erg drukke werkweek), dat ik hem heb laten weten dat ik die dag liever wat tijd voor mezelf neem en de date dus wil afzeggen. Dat ik ook niet zeker weet wanneer ik wél zin heb in een date, dat ik überhaupt niet weet of ik hier al aan toe ben en dat we beter hier kunnen stoppen, aangezien ik hem niet aan het lijntje wil houden.
En wat schrijft ie terug? Dat ik het misschien allemaal wat luchtiger moet zien, dat we elkaar alleen nog maar aan het leren kennen zijn en dat ik niet meteen met hem hoef te trouwen.
Het is echt absurd hoe dit (bij mij) werkt. Mijn lichte afkeer is vrijwel meteen weer gedraaid naar lichte nieuwsgierigheid...
vrijdag 24 oktober 2014 17:44
quote:Henkjan41 schreef op 19 oktober 2014 @ 09:57:
Tegen alle datende mannen wil ik zeggen: Hou je niet van samen lachen, date dan geen vrouwen.
Tegen alle datende vrouwen wil ik zeggen: Hou je niet van sex, date dan geen mannen.
En wat moeten alle datende mannen en vrouwen met jouw 'info' ??
Beetje kansloos..
Tegen alle datende mannen wil ik zeggen: Hou je niet van samen lachen, date dan geen vrouwen.
Tegen alle datende vrouwen wil ik zeggen: Hou je niet van sex, date dan geen mannen.
En wat moeten alle datende mannen en vrouwen met jouw 'info' ??
Beetje kansloos..
vrijdag 24 oktober 2014 17:47
@ Sybreed: Dank je wel voor je post.. Het komt inderdaad in andere dingen ook terug.. Laatst zag ik iets wat ik mooi vond op Marktplaats.. en men ging akkoord met mijn bod.. hoefde ik het niet meer.. hahaha.. Gekke vergelijking misschien.. maar keuzes maken is nooit mijn sterkste kant geweest.. en wat ik niet kan krijgen, wil ik hebben.. maar als ik het dan kan krijgen.. raak ik in paniek..
@ Rasa:
Ja precies.. Zie het gewoon als oefenen.. en probeer daarnaast ook gewoon lol te hebben.. Op momenten dat het me lukt om mezelf te zijn en echt mijn behoeften en grenzen te communiceren, merk ik dat ik elk contact leuker vindt..
Haha.. ja bizar he hoe dat werkt als zo'n man zich dan weer wat afstandelijker opstelt..
Hoe is het nu?
@ Rasa:
Ja precies.. Zie het gewoon als oefenen.. en probeer daarnaast ook gewoon lol te hebben.. Op momenten dat het me lukt om mezelf te zijn en echt mijn behoeften en grenzen te communiceren, merk ik dat ik elk contact leuker vindt..
Haha.. ja bizar he hoe dat werkt als zo'n man zich dan weer wat afstandelijker opstelt..
Hoe is het nu?
vrijdag 24 oktober 2014 19:53
Gisteravond nog wat appjes uitgewisseld en de afspraak gemaakt dat ik vanavond de knoop doorhak of ik hem morgenmiddag wil zien of niet. Uiteraard duidelijk gemaakt dat hij in de tussentijd vrolijk zelf plannen moet maken en doen waar hij zin in heeft.
En nu moet ik dus de knoop doorhakken. Ik weet het nog steeds niet. Ik heb twee superdrukke werkweken achter de rug en ben erg toe aan een dagje voor mezelf. Van de andere kant weet ik ook wel dat ik het laat slepen als we elkaar dit weekend niet zien. Dan gaat het zo weer een week duren. Als het er nog van komt.
En nee, keuzes maken is ook niet mijn sterkste kant...
En nu moet ik dus de knoop doorhakken. Ik weet het nog steeds niet. Ik heb twee superdrukke werkweken achter de rug en ben erg toe aan een dagje voor mezelf. Van de andere kant weet ik ook wel dat ik het laat slepen als we elkaar dit weekend niet zien. Dan gaat het zo weer een week duren. Als het er nog van komt.
En nee, keuzes maken is ook niet mijn sterkste kant...
zaterdag 25 oktober 2014 09:31
Sorry jongens, ik heb mijn date van vandaag gisteravond toch afgezegd. Hele drukke werkweek gehad en ik wil vandaag lekker een dag voor mezelf. Noem het angsthazerij, maar ik had er gewoon echt geen zin in.
Hij heeft nog niet gereageerd op mijn apps van gisteravond. Misschien is ie er nu wel klaar mee en dan geef ik hem groot gelijk
Hij heeft nog niet gereageerd op mijn apps van gisteravond. Misschien is ie er nu wel klaar mee en dan geef ik hem groot gelijk
zaterdag 25 oktober 2014 09:50
zaterdag 25 oktober 2014 09:58
Ja, ik denk het wel. Ik wil het nog wel een kans geven. Om eerlijk te zeggen meer als oefening en om bij mezelf iets te overwinnen, dan omdat ik er nog echt in geloof. Ik heb twee zeer hectische werkweken achter de rug, waarin ook het nodige is gebeurd (door de stress liepen de emoties bij mijn collega's en mij nogal op). Heb daarom vandaag voor mezelf gekozen. Maar volgend weekend zit ik in rustiger vaarwater, dan wil ik de confrontatie met mijn wegrenneigingen alsnog wel aan. Eerst maar eens afwachten of hij nog wil nu.
zaterdag 25 oktober 2014 10:05
zaterdag 25 oktober 2014 23:22
@elfquest
Toch vind ik dat hij goed reageert op mijn moeilijkdoenerij. En voor mij is nu ook een beetje de druk van de ketel. Hij weet nu dat ik enorm aan het aarzelen ben, dus ik heb niet meer het gevoel dat ik aan bepaalde verwachtingen moet voldoen. Ik vind zijn reactie dus dé uitnodiging om hem toch als oefenmateriaal te accepteren.
We hebben nu voor volgende week zaterdag afgesproken. We laten het nog even van het weer afhangen wat we precies gaan doen.
Toch vind ik dat hij goed reageert op mijn moeilijkdoenerij. En voor mij is nu ook een beetje de druk van de ketel. Hij weet nu dat ik enorm aan het aarzelen ben, dus ik heb niet meer het gevoel dat ik aan bepaalde verwachtingen moet voldoen. Ik vind zijn reactie dus dé uitnodiging om hem toch als oefenmateriaal te accepteren.
We hebben nu voor volgende week zaterdag afgesproken. We laten het nog even van het weer afhangen wat we precies gaan doen.
zondag 26 oktober 2014 11:20
Lastig allemaal.
Ik heb een date gehad met iemand met wie het goed klikte, maar die niet zo apperig is terwijl ik aan de andere kant iemand heb hangen die twee keer bedrag een bericht met kusjes stuurt. Dan viel ik Me suf dat ik de ene te enthousiast vind en de ander te 'stil' qua contact. Maar goed, er zit nog wel wat in tussenin. Als die ene niet overal kusjes bij zou zetten of zich zou excuseren als hij er een vergat (waarop ik heb geantwoord dat er echt niet elke keer we kusje bij hoeft, maar dat lijkt niet echt te baten).
Ik ben bij degene die ik leuker vind wel meer op mijn hoede in verband met mijn eigen mechanismen. Maar ik heb bijvoorbeeld zelf niet meteen volmondig 'ja' geroepen toen hij ergens halverwege de date me vroeg of ik mee wilde als hij volgend weekend in mijn stad was voor een kledingstuk. Het overviel me ook wat omdat ik dat weekend ook een halve afspraak met die ander heb staan en niet zo goed weet hoe en wat. Liefst zeg ik dat af, maar ik vind het netter het nog een tweede date te gunnen en dan gewoon face to face uit te leggen hoe ik erin sta. Ik twijfelde al langer, maar die date met die ander maakte wel het verschil. Ondanks een taalverschil zaten we naar mijn gevoel qua humor enzo aardig op een lijn en - belangrijk voor mij - hij plaagde me af en toe. Dus het is ook weer niet puur vallen voor een iets minder klef persoon.
Hebben jullie ook moeite in te schatten hoe je nasf je object of affection overkomt? Juist door die wat wisselende gevoelens? Ik heb dus pas in tweede instantie aangegeven dat het me leuk lerk, dat hij maar moest laten weten wanneer hij de stad in wilde en dat ik dan zou kijken. Tja, is ook niet heel enthousiast misschien:-\ maar ik moet dat weekend ook nog ern auto ophalen en ik ben wel een beetje van wat als eerste afgesproken is... Aan de andere kant hebben we wel gexoend en heb ik als eerste weer geappt.
Gedoe...![😄]()
Ik heb een date gehad met iemand met wie het goed klikte, maar die niet zo apperig is terwijl ik aan de andere kant iemand heb hangen die twee keer bedrag een bericht met kusjes stuurt. Dan viel ik Me suf dat ik de ene te enthousiast vind en de ander te 'stil' qua contact. Maar goed, er zit nog wel wat in tussenin. Als die ene niet overal kusjes bij zou zetten of zich zou excuseren als hij er een vergat (waarop ik heb geantwoord dat er echt niet elke keer we kusje bij hoeft, maar dat lijkt niet echt te baten).
Ik ben bij degene die ik leuker vind wel meer op mijn hoede in verband met mijn eigen mechanismen. Maar ik heb bijvoorbeeld zelf niet meteen volmondig 'ja' geroepen toen hij ergens halverwege de date me vroeg of ik mee wilde als hij volgend weekend in mijn stad was voor een kledingstuk. Het overviel me ook wat omdat ik dat weekend ook een halve afspraak met die ander heb staan en niet zo goed weet hoe en wat. Liefst zeg ik dat af, maar ik vind het netter het nog een tweede date te gunnen en dan gewoon face to face uit te leggen hoe ik erin sta. Ik twijfelde al langer, maar die date met die ander maakte wel het verschil. Ondanks een taalverschil zaten we naar mijn gevoel qua humor enzo aardig op een lijn en - belangrijk voor mij - hij plaagde me af en toe. Dus het is ook weer niet puur vallen voor een iets minder klef persoon.
Hebben jullie ook moeite in te schatten hoe je nasf je object of affection overkomt? Juist door die wat wisselende gevoelens? Ik heb dus pas in tweede instantie aangegeven dat het me leuk lerk, dat hij maar moest laten weten wanneer hij de stad in wilde en dat ik dan zou kijken. Tja, is ook niet heel enthousiast misschien:-\ maar ik moet dat weekend ook nog ern auto ophalen en ik ben wel een beetje van wat als eerste afgesproken is... Aan de andere kant hebben we wel gexoend en heb ik als eerste weer geappt.
Gedoe...
