Relaties
alle pijlers
Ruzie met moeder.
zaterdag 18 oktober 2014 20:28
Hoi allemaal.
Ik heb zojuist een vette ruzie met mijn moeder gehad.
Ik ben 19 jaar en woon in het huis van mijn moeder. Mijn moeder heeft nu een relatie van een jaar, en is 2 maanden geleden bij hem ingetrokken. Ik ben dit jaar gaan studeren. Ik zou ook op kamers gaan, alles geregeld, op het laatste moment ging mijn moeder alleen weg, we hebben alleen nog een hond. Die is nu 15 jaar. De hond wilde ze niet meenemen. Ik heb er toen nog een paar weken voor gezorgd, totdat ik definitief op kamers zou gaan. Toen dat gebeurde wilde mijn moeder de hond laten inslapen, omdat ze hem niet bij die vriend wilde hebben. Ik vond dat ze dat echt niet kon doen, 15 jaar lang hebben we hem gehad, hij mankeert ook niets, en nu is hij opeens tot last en moet hij dood. Helaas veranderde ze niet van gedachten, en heb ik besloten om niet op kamers te gaan (huisdieren waren niet toegestaan) en zorg ik sindsdien voor hem.
Ik heb wel aangegeven dat ik volgend jaar mei op kamers ga. Tot die tijd heeft ze de tijd om te kijken wat ze met de hond wilt. Laten inslapen zit in ieder geval niet bij de opties.
Maar de afgelopen tijd heeft ze dus al heel wat spullen meegenomen. Spullen die ze daar ook heeft, maar dan toch van haar eigen wilt. Ik heb daar tot nu toe nooit iets over gezegd. Wat ze meenam kocht ik iedere keer weer nieuw. Maar nu wilde ze de oven en het elektrische gasfornuis meenemen. Op zich geen probleem, we hebben hier ook nog een ander magnetron staan, is dan wel geen combi, maar oké. Maar dat gasfornuis.. Ze kwam met het idee om dan gewoon te ruilen. Die van die vriend is echt vies. Dan zou ik die dus krijgen, en hun die van ons. Op dat moment was dat echt de druppel. Wat dat betreft kan ik gewoon een nieuw elektronisch gasfornuis kopen, maar het hele principe maakte me zo boos. Ze denkt echt alleen maar aan zichzelf. Toen ik niet toegaf zei ze ; Ahh, het is toch nog maar voor een half jaartje. Dus ik zei toen terug ; Dan kan jij toch ook het nog een half jaar met die doen. Maar nee, want ze had de keuken helemaal schoongemaakt en daar wilde ze een mooi gasfornuis in hebben. En ook als ik het niet oké vond zou ze hem gewoon ophalen als ik er niet was. Ik werk gigantisch veel, om überhaupt de huur te kunnen betalen (huis met 4 kamers). Ik moet ook iedere maand leven van mij spaargeld die eigenlijk was bedoeld voor mijn toekomst. Ik reis iedere dag 2 uur heen en 2 uur terug omdat ik niet op kamer kon door haar. Het enige wat mijn moeder doet is mij afzeiken 'ik geef de hond niet genoeg aandacht, ben teveel weg van huis'. Haar vis heeft ze ook hier gelaten en ik haat dat beest echt. Die kom en al die beeldjes schoonmaken is echt een ramp. Daarna denk ik dan alweer ; Agg, het is maar een vis, zoveel werk is het niet, maar heb het al zo druk. Ik hou eigenlijk altijd mijn mond en hou mijn frustraties altijd voor me, omdat ik haar niet wil kwetsen, maar vanavond lukte het me gewoon niet. Ik was zo boos en verdrietig dat ze me zo behandelde. Het dwangmatig krabben gaat de laatste tijd ook heel erg slecht. Ik heb de laatste tijd de ene break down na de andere.
Ik heb altijd zoveel gegeven, en ik krijg er gewoon nooit iets voor terug. Nu voel ik me heel rot dat ik niet aardig voor haar was. Morgen zal ik dan ook de oven en het gasfornuis langs brengen, de gedachte dat ze nu verdrietig is maakt dat ik me alleen maar rotter voel.
Ik heb zojuist een vette ruzie met mijn moeder gehad.
Ik ben 19 jaar en woon in het huis van mijn moeder. Mijn moeder heeft nu een relatie van een jaar, en is 2 maanden geleden bij hem ingetrokken. Ik ben dit jaar gaan studeren. Ik zou ook op kamers gaan, alles geregeld, op het laatste moment ging mijn moeder alleen weg, we hebben alleen nog een hond. Die is nu 15 jaar. De hond wilde ze niet meenemen. Ik heb er toen nog een paar weken voor gezorgd, totdat ik definitief op kamers zou gaan. Toen dat gebeurde wilde mijn moeder de hond laten inslapen, omdat ze hem niet bij die vriend wilde hebben. Ik vond dat ze dat echt niet kon doen, 15 jaar lang hebben we hem gehad, hij mankeert ook niets, en nu is hij opeens tot last en moet hij dood. Helaas veranderde ze niet van gedachten, en heb ik besloten om niet op kamers te gaan (huisdieren waren niet toegestaan) en zorg ik sindsdien voor hem.
Ik heb wel aangegeven dat ik volgend jaar mei op kamers ga. Tot die tijd heeft ze de tijd om te kijken wat ze met de hond wilt. Laten inslapen zit in ieder geval niet bij de opties.
Maar de afgelopen tijd heeft ze dus al heel wat spullen meegenomen. Spullen die ze daar ook heeft, maar dan toch van haar eigen wilt. Ik heb daar tot nu toe nooit iets over gezegd. Wat ze meenam kocht ik iedere keer weer nieuw. Maar nu wilde ze de oven en het elektrische gasfornuis meenemen. Op zich geen probleem, we hebben hier ook nog een ander magnetron staan, is dan wel geen combi, maar oké. Maar dat gasfornuis.. Ze kwam met het idee om dan gewoon te ruilen. Die van die vriend is echt vies. Dan zou ik die dus krijgen, en hun die van ons. Op dat moment was dat echt de druppel. Wat dat betreft kan ik gewoon een nieuw elektronisch gasfornuis kopen, maar het hele principe maakte me zo boos. Ze denkt echt alleen maar aan zichzelf. Toen ik niet toegaf zei ze ; Ahh, het is toch nog maar voor een half jaartje. Dus ik zei toen terug ; Dan kan jij toch ook het nog een half jaar met die doen. Maar nee, want ze had de keuken helemaal schoongemaakt en daar wilde ze een mooi gasfornuis in hebben. En ook als ik het niet oké vond zou ze hem gewoon ophalen als ik er niet was. Ik werk gigantisch veel, om überhaupt de huur te kunnen betalen (huis met 4 kamers). Ik moet ook iedere maand leven van mij spaargeld die eigenlijk was bedoeld voor mijn toekomst. Ik reis iedere dag 2 uur heen en 2 uur terug omdat ik niet op kamer kon door haar. Het enige wat mijn moeder doet is mij afzeiken 'ik geef de hond niet genoeg aandacht, ben teveel weg van huis'. Haar vis heeft ze ook hier gelaten en ik haat dat beest echt. Die kom en al die beeldjes schoonmaken is echt een ramp. Daarna denk ik dan alweer ; Agg, het is maar een vis, zoveel werk is het niet, maar heb het al zo druk. Ik hou eigenlijk altijd mijn mond en hou mijn frustraties altijd voor me, omdat ik haar niet wil kwetsen, maar vanavond lukte het me gewoon niet. Ik was zo boos en verdrietig dat ze me zo behandelde. Het dwangmatig krabben gaat de laatste tijd ook heel erg slecht. Ik heb de laatste tijd de ene break down na de andere.
Ik heb altijd zoveel gegeven, en ik krijg er gewoon nooit iets voor terug. Nu voel ik me heel rot dat ik niet aardig voor haar was. Morgen zal ik dan ook de oven en het gasfornuis langs brengen, de gedachte dat ze nu verdrietig is maakt dat ik me alleen maar rotter voel.
dinsdag 21 oktober 2014 20:46
quote:fenna. schreef op maandag 20 oktober 2014 21:42 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="isa__88 in "Ruzie met moeder."" class="messagelink">isa__88 schreef op 19 oktober 2014 @ 22:55</a>:</b>
Ik heb even geloept want je kwam me al bekend voor. Je hebt al zovaak je moeder uit de brand geholpen. Jij gedraagt je volwassen maar zij als een kind. Ik vind het niet fair.. Zelfs toen je jonger was moest je haar rotzooi opruimen. Echt , ga aan jezelf denken nu. (En hond)
Je bent echt een goed mens maar denk ook aan jezelf!</div></blockquote>
Oei, ik dacht dat je me echt herkende
En ik weet het.. Maar het patroon doorbreken is zo lastig.. Ik voel me zo schuldig als ze niet gelukkig is.
Nee maak je niet druk haha maar dacht meteen aan dat alcohol verhaal want dacht al dat dat ook een topic van jou was. Dat topic herinnerde ik mij nog omdat ik je toen ook zo ontzettend lief vond. Maar je hebt t goed gedaan, gelukkig heb je ook wat steun van je vriend.
En niet toegeven he! Je hebt genoeg voor je moeder gedaan, het is een volwassen vrouw jij hoeft haar zooi niet op te ruimen.
Ik heb even geloept want je kwam me al bekend voor. Je hebt al zovaak je moeder uit de brand geholpen. Jij gedraagt je volwassen maar zij als een kind. Ik vind het niet fair.. Zelfs toen je jonger was moest je haar rotzooi opruimen. Echt , ga aan jezelf denken nu. (En hond)
Je bent echt een goed mens maar denk ook aan jezelf!</div></blockquote>
Oei, ik dacht dat je me echt herkende
En ik weet het.. Maar het patroon doorbreken is zo lastig.. Ik voel me zo schuldig als ze niet gelukkig is.
Nee maak je niet druk haha maar dacht meteen aan dat alcohol verhaal want dacht al dat dat ook een topic van jou was. Dat topic herinnerde ik mij nog omdat ik je toen ook zo ontzettend lief vond. Maar je hebt t goed gedaan, gelukkig heb je ook wat steun van je vriend.
En niet toegeven he! Je hebt genoeg voor je moeder gedaan, het is een volwassen vrouw jij hoeft haar zooi niet op te ruimen.
.
dinsdag 21 oktober 2014 20:49
Mijn vader was ook alcoholist (nu geen contact meer mee want woont niet in nl) maar echt je kan blijven trekken maar heeft geen zin, ze zien het gewoon niet en zijn te egoïstisch. Houd het contact nu maar wat zakelijker en zoek ondertussen naar een ander plekje. Wat hier al eerder is gezegd ik zou de huur naar je moeder overmaken min de huurtoeslag, als je dat nog niet doet. Ze krijgt toeslag dus het is idioot als jij de volledige huur moet betalen.
.
dinsdag 21 oktober 2014 21:01
Wat een nare situatie en wat goed dat je zo voor je hond strijdt!
Ik zou een kamer gaan zoeken waar de hond wel mee naartoe kan en vertrekken. Die hond terug halen is voor jouw moeder echt niet zo makkelijk dan.
Jou moeder is volwassen en jij bent niet verantwoordelijk voor haar geluk. Wel voor jouw eigen.
Ik vind het heel erg dat je moeder zo tegen je doet en wens je ook heel veel sterkte.
Succes met je studie en ik hoop dat jij de hond nog lang bij je kan houden.
Ik zou een kamer gaan zoeken waar de hond wel mee naartoe kan en vertrekken. Die hond terug halen is voor jouw moeder echt niet zo makkelijk dan.
Jou moeder is volwassen en jij bent niet verantwoordelijk voor haar geluk. Wel voor jouw eigen.
Ik vind het heel erg dat je moeder zo tegen je doet en wens je ook heel veel sterkte.
Succes met je studie en ik hoop dat jij de hond nog lang bij je kan houden.
woensdag 22 oktober 2014 18:17
Ik begin me steeds schuldiger te voelen dat ik de hond bij haar weg houd.
Ze praat ook niet meer tegen me, en wilt niets meer met me te maken hebben, en voor mijzelf is dat zo een beetje het einde van de wereld. Ik wil zo graag weten dat het goed met haar gaat, dat ik er voor haar ben, en voor haar klaarsta. Dat gaat nu alleen een beetje moeilijk.
Vanavond helaas niet weg omdat ze verwacht dat ik weg ga, waardoor ze de hond dus kan komen halen.
Als ik de hond weer aan het knuffelen ben, weet ik weer even, ''jaa, hier doe ik het voor'', maar ik vind het zo lastig.
Ze praat ook niet meer tegen me, en wilt niets meer met me te maken hebben, en voor mijzelf is dat zo een beetje het einde van de wereld. Ik wil zo graag weten dat het goed met haar gaat, dat ik er voor haar ben, en voor haar klaarsta. Dat gaat nu alleen een beetje moeilijk.
Vanavond helaas niet weg omdat ze verwacht dat ik weg ga, waardoor ze de hond dus kan komen halen.
Als ik de hond weer aan het knuffelen ben, weet ik weer even, ''jaa, hier doe ik het voor'', maar ik vind het zo lastig.
woensdag 22 oktober 2014 18:42
zaterdag 25 oktober 2014 17:54
zondag 26 oktober 2014 13:35
Oh nee! Shit hey! Is het een mogelijkheid om de hond terug te halen? Hoe is het contact tussen jou en haar nieuwe vriend bijvoorbeeld? (hier kan je misschien al antwoord op gegeven hebben, sorry als dat zo is)
En misschien (ik zeg maar wat, maar tis een idee) kan je alle dierenartsen bij haar in de buurt even bellen en op de hoogte brengen van wat er gaande is, voor als ze toch dat idiote besluit door wil voeren.
De vader van een vriendinnetje vroeger was dierenarts en die vertelde dat als er mensen kwamen om hun nog gezonde dier in te laten slapen hij er altijd voor zorgde dat die het dier achterlieten (na inslapen). Het dier gaf ie dan een slaap middeltje en als ie weer wakker was ging het naar de opvang en opzoek naar een fijner huisje. Ik denk niet dat hij de enige dierenarts is die dit zo oplost...
In elk geval heel veel sterkte! Wat een nare situatie!!!
En misschien (ik zeg maar wat, maar tis een idee) kan je alle dierenartsen bij haar in de buurt even bellen en op de hoogte brengen van wat er gaande is, voor als ze toch dat idiote besluit door wil voeren.
De vader van een vriendinnetje vroeger was dierenarts en die vertelde dat als er mensen kwamen om hun nog gezonde dier in te laten slapen hij er altijd voor zorgde dat die het dier achterlieten (na inslapen). Het dier gaf ie dan een slaap middeltje en als ie weer wakker was ging het naar de opvang en opzoek naar een fijner huisje. Ik denk niet dat hij de enige dierenarts is die dit zo oplost...
In elk geval heel veel sterkte! Wat een nare situatie!!!
zondag 26 oktober 2014 13:53
quote:fenna. schreef op 25 oktober 2014 @ 17:54:
Ik was vanmiddag weg, en ze heeft hem meegenomen.
Haar net gebeld, in mijn frustratie er een doodsbedreiging uitgegooid, dat als ze hem met één vinger aan zou raken ze er spijt van zou krijgen.
Ik zou vanavond nog uitgaan, maar iedere keer moet ik weer huilen waardoor mijn mascara weer uitloopt.Sorry hoor, maar welke van de adviezen om je sloten te veranderen snapte je niet?
Ik was vanmiddag weg, en ze heeft hem meegenomen.
Haar net gebeld, in mijn frustratie er een doodsbedreiging uitgegooid, dat als ze hem met één vinger aan zou raken ze er spijt van zou krijgen.
Ik zou vanavond nog uitgaan, maar iedere keer moet ik weer huilen waardoor mijn mascara weer uitloopt.Sorry hoor, maar welke van de adviezen om je sloten te veranderen snapte je niet?
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
zondag 26 oktober 2014 13:59
quote:to_maatje schreef op 26 oktober 2014 @ 13:35:
De vader van een vriendinnetje vroeger was dierenarts en die vertelde dat als er mensen kwamen om hun nog gezonde dier in te laten slapen hij er altijd voor zorgde dat die het dier achterlieten (na inslapen). Het dier gaf ie dan een slaap middeltje en als ie weer wakker was ging het naar de opvang en opzoek naar een fijner huisje.enk niet dat hij de enige dierenarts is die dit zo oplost...nou sorry hoor, je moet als eigenaar wel aardig seniel zijn om te geloven dat je dier dood is als het in slaap is gebracht
De vader van een vriendinnetje vroeger was dierenarts en die vertelde dat als er mensen kwamen om hun nog gezonde dier in te laten slapen hij er altijd voor zorgde dat die het dier achterlieten (na inslapen). Het dier gaf ie dan een slaap middeltje en als ie weer wakker was ging het naar de opvang en opzoek naar een fijner huisje.enk niet dat hij de enige dierenarts is die dit zo oplost...nou sorry hoor, je moet als eigenaar wel aardig seniel zijn om te geloven dat je dier dood is als het in slaap is gebracht
zondag 26 oktober 2014 14:01
quote:itsme1973 schreef op zondag 26 oktober 2014 13:59 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="to_maatje in "Ruzie met moeder."" class="messagelink">to_maatje schreef op 26 oktober 2014 @ 13:35</a>:</b>
<b>De vader van een vriendinnetje vroeger was dierenarts en die vertelde dat als er mensen kwamen om hun nog gezonde dier in te laten slapen hij er altijd voor zorgde dat die het dier achterlieten (na inslapen). Het dier gaf ie dan een slaap middeltje en als ie weer wakker was ging het naar de opvang en opzoek naar een fijner huisje.</b>enk niet dat hij de enige dierenarts is die dit zo oplost...</div></blockquote>nou sorry hoor, je moet als eigenaar wel aardig seniel zijn om te geloven dat je dier dood is als het in slaap is gebracht Ik denk dat ze bedoeld dat de dierenarts zogenaamd een echt spuitje gaf.. Maar stiekem een slaapmiddel
<b>De vader van een vriendinnetje vroeger was dierenarts en die vertelde dat als er mensen kwamen om hun nog gezonde dier in te laten slapen hij er altijd voor zorgde dat die het dier achterlieten (na inslapen). Het dier gaf ie dan een slaap middeltje en als ie weer wakker was ging het naar de opvang en opzoek naar een fijner huisje.</b>enk niet dat hij de enige dierenarts is die dit zo oplost...</div></blockquote>nou sorry hoor, je moet als eigenaar wel aardig seniel zijn om te geloven dat je dier dood is als het in slaap is gebracht Ik denk dat ze bedoeld dat de dierenarts zogenaamd een echt spuitje gaf.. Maar stiekem een slaapmiddel
.
zondag 26 oktober 2014 14:05
zondag 26 oktober 2014 14:11
Tja.. Als mensen al zo achterlijk zijn om hun dier in te laten slapen om niks, zijn ze vast ook achterlijk genoeg om te geloven wat de dierenarts zegt. Of het interesseert ze niet meer, zolang ze maar van dat beestje af zijn.
@harry13: TO mag sloten niet veranderen, zij is niet de hoofdhuurder van het huis.
@harry13: TO mag sloten niet veranderen, zij is niet de hoofdhuurder van het huis.
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
zondag 26 oktober 2014 16:10
