Relaties
alle pijlers
Vaders die hun kinderen missen na een scheiding
zaterdag 25 oktober 2014 08:42
zaterdag 25 oktober 2014 18:04
zaterdag 25 oktober 2014 18:11
quote:hatsetats schreef op 25 oktober 2014 @ 18:04:
[...]
Waarom doe je zo naar? Als jij je leven echt op orde hebt dan hoef je een ander niet af te kraken om zijn / haar gemis.Ben ik ook benieuwd naar. Ik ga dan denken dat het misschien allemaal wel op orde is, maar het straalt niet bepaald happy uit.
[...]
Waarom doe je zo naar? Als jij je leven echt op orde hebt dan hoef je een ander niet af te kraken om zijn / haar gemis.Ben ik ook benieuwd naar. Ik ga dan denken dat het misschien allemaal wel op orde is, maar het straalt niet bepaald happy uit.
zaterdag 25 oktober 2014 18:17
Wat een onzin allemaal..
Ik ben zelf gescheiden, kind van bijna 4...vader koos een mooie oplossing om met t gemis van zijn zoon om te gaan. Hij kreeg in korte tijd met zijn nieuwe vriendin twee kleintjes en lijkt onze zoon nu soms te vergeten. Van 2 dagen in de week en om t weekend is t nu verminderd naar om de week een weekend. Terwijl dit heerschap op nog geen 15 min fietsen woont. Zijn keuze..maar mijn zoon gaat dat weekend met veel plezier naar zijn vader.
Mijn vriend daarentegen heeft twee kinderen die met moeder naar haar nieuwe echtgenoot zijn verhuisd. Op 1 uur rijden van zijn woonplaats. Hij zou ze dolgraag willen zien, maar dat kan niet. Hij heeft overwogen om dichter bij hun in de buurt te gaan wonen, maar al snel maakte zijn ex bekend dat hun huidige woonplek niet definitief is. Ze zal met de tijd wel weer verhuizen. Dan zou hij er weer achter aan moeten. Hij heeft een gaan in het midden vh land en in deze tijd en met de alimentatie die hij per maand betaald kan hij niet zomaar zijn baan opzeggen. En hij, hij heeft absoluut verdriet maar accepteert het. Dat hij het accepteert wil absoluut niet zeggen dat hij geen verdriet meer heeft. Ik vind het ook heel erg om te lezen dat hier enkele vaders van enkele forummers moeten kiezen: of er iets aan doen of accepteren. Mag een vader geen verdriet hebben en zijn kind missen. Stelletje harde tantes hier die absoluut geen inlevingsgevoel hebben.
Er is soms niets aan te doen, ook al wil je zo graag.
To wil graag zijn ervaring delen en daarmee in contact komen met lotgenoten. En dat is zijn goed recht.
To ik hoop dat je enkele reacties laat voor wat t is en dat er mensen zijn die hun ervaring met je kunnen en willen delen.
Succes en sterkte...het is gewoon kut om te je kind te missen!
Ik ben zelf gescheiden, kind van bijna 4...vader koos een mooie oplossing om met t gemis van zijn zoon om te gaan. Hij kreeg in korte tijd met zijn nieuwe vriendin twee kleintjes en lijkt onze zoon nu soms te vergeten. Van 2 dagen in de week en om t weekend is t nu verminderd naar om de week een weekend. Terwijl dit heerschap op nog geen 15 min fietsen woont. Zijn keuze..maar mijn zoon gaat dat weekend met veel plezier naar zijn vader.
Mijn vriend daarentegen heeft twee kinderen die met moeder naar haar nieuwe echtgenoot zijn verhuisd. Op 1 uur rijden van zijn woonplaats. Hij zou ze dolgraag willen zien, maar dat kan niet. Hij heeft overwogen om dichter bij hun in de buurt te gaan wonen, maar al snel maakte zijn ex bekend dat hun huidige woonplek niet definitief is. Ze zal met de tijd wel weer verhuizen. Dan zou hij er weer achter aan moeten. Hij heeft een gaan in het midden vh land en in deze tijd en met de alimentatie die hij per maand betaald kan hij niet zomaar zijn baan opzeggen. En hij, hij heeft absoluut verdriet maar accepteert het. Dat hij het accepteert wil absoluut niet zeggen dat hij geen verdriet meer heeft. Ik vind het ook heel erg om te lezen dat hier enkele vaders van enkele forummers moeten kiezen: of er iets aan doen of accepteren. Mag een vader geen verdriet hebben en zijn kind missen. Stelletje harde tantes hier die absoluut geen inlevingsgevoel hebben.
Er is soms niets aan te doen, ook al wil je zo graag.
To wil graag zijn ervaring delen en daarmee in contact komen met lotgenoten. En dat is zijn goed recht.
To ik hoop dat je enkele reacties laat voor wat t is en dat er mensen zijn die hun ervaring met je kunnen en willen delen.
Succes en sterkte...het is gewoon kut om te je kind te missen!
zaterdag 25 oktober 2014 18:17
He bah,wat een nare reacties hier. Eigenlijk heb ik de omgekeerde wereld. Ik ben de vrouw en mijn ex heeft een weekendregeling. Hij ziet ons kind 3 weekenden en daarna is ze 1 weekend bij mij en kan kind wanneer mogelijk op maandag naar school brengen. Een co-ouderschap zie ik absoluut niet zitten met deze man en ik vind de regeling zoals deze nu is fijn. Mijn ex is het daar niet mee eens.
Ik vind het erg naar om te lezen dat de vaders door sommigen hier behoorlijk negatief worden neergezet. Je mag toch zeggen dat je je kinderen mist? En niet elke situatie is eenvoudig op te lossen en misschien is dat ook geen goed idee, ook voor de kinderen niet. Acceptatie is dan verstandiger. Maar dan mag je toch op zijn minst je gevoelens wel uitspreken, of niet dan? Om dat gelijk af te lopen stempelen als 'zielig gaan doen.' Dan heb je duidelijk moeite met je verplaatsen in een ander.
Ik vind het erg naar om te lezen dat de vaders door sommigen hier behoorlijk negatief worden neergezet. Je mag toch zeggen dat je je kinderen mist? En niet elke situatie is eenvoudig op te lossen en misschien is dat ook geen goed idee, ook voor de kinderen niet. Acceptatie is dan verstandiger. Maar dan mag je toch op zijn minst je gevoelens wel uitspreken, of niet dan? Om dat gelijk af te lopen stempelen als 'zielig gaan doen.' Dan heb je duidelijk moeite met je verplaatsen in een ander.
zaterdag 25 oktober 2014 18:27
Co-ouderschap vergt een redelijke verstandhouding en die is na een scheiding vaak ver te zoeken. Daarnaast kun je niet te ver van elkaar wonen en moet de werkgever van beide ook flexibel zijn (ik ben niet van de hele week volle dagen uitbesteden).
Ik vind de vaders ook niet zielig doen of zeuren. Ze geven aan dat bepaalde dingen verdrietig vinden en lastig op te lossen zijn. Iedere situatie is weer anders. Het is niet leuk voor kinderen om hun ouders te missen en het is niet leuk voor ouders om hun kind te moeten missen.
Ik vind de vaders ook niet zielig doen of zeuren. Ze geven aan dat bepaalde dingen verdrietig vinden en lastig op te lossen zijn. Iedere situatie is weer anders. Het is niet leuk voor kinderen om hun ouders te missen en het is niet leuk voor ouders om hun kind te moeten missen.
zaterdag 25 oktober 2014 18:30
quote:theamuts schreef op 25 oktober 2014 @ 12:32:
[...]
Kijk jij nou gewoon eens in de spiegel in plaats van steeds maar naar je ex te wijzen. Een echte vent komt voor zichzelf op in plaats van te zeuren op een ander en buiten die ander om te gaan lopen janken op een forum.
Kom op, recht je rug en onderneem actie! (Bijvoorbeeld regel een sport voor je kind en zorg ervoor dat jij er altijd bij kunt zijn)Verder ga ik niet zoeken. Heb niemand zien zeuren en janken.
[...]
Kijk jij nou gewoon eens in de spiegel in plaats van steeds maar naar je ex te wijzen. Een echte vent komt voor zichzelf op in plaats van te zeuren op een ander en buiten die ander om te gaan lopen janken op een forum.
Kom op, recht je rug en onderneem actie! (Bijvoorbeeld regel een sport voor je kind en zorg ervoor dat jij er altijd bij kunt zijn)Verder ga ik niet zoeken. Heb niemand zien zeuren en janken.
zaterdag 25 oktober 2014 18:33
theamuts (kan steeds niet quoten),
Je vroeg van het in de hoek gedreven worden, nou eerst vraag je: "waarom ben je akkoord gegaan?" Dan volgt er een summier antwoord, achter elke scheiding zit natuurlijk een heel verhaal en dan reageer je met "Ben je bang om op je verantwoordelijkheden aangesproken te worden ofzo? Je was er zelf bij hoor!"
Dat komt bijv. passief-agressief over. TO vraagt om ervaringen omdat hij z'n kinderen mist en moet hij vervolgens gaan uitleggen of hij bang is ofzo om op zijn verantwoordelijkheden aangesproken te worden.
Het komt opdringerig over, in plaats van als een tip/advies.
Je vroeg van het in de hoek gedreven worden, nou eerst vraag je: "waarom ben je akkoord gegaan?" Dan volgt er een summier antwoord, achter elke scheiding zit natuurlijk een heel verhaal en dan reageer je met "Ben je bang om op je verantwoordelijkheden aangesproken te worden ofzo? Je was er zelf bij hoor!"
Dat komt bijv. passief-agressief over. TO vraagt om ervaringen omdat hij z'n kinderen mist en moet hij vervolgens gaan uitleggen of hij bang is ofzo om op zijn verantwoordelijkheden aangesproken te worden.
Het komt opdringerig over, in plaats van als een tip/advies.
zaterdag 25 oktober 2014 18:51
quote:theamuts schreef op 25 oktober 2014 @ 17:38:
[...]
Mij ook, maar in 9 van de 10 gevallen is er wat aan te doen.
Jij vindt dat je het allemaal perfect voor elkaar hebt. Zegt zelfs dat er 9 van de 10 keer wel iets aan te doen is.
Ik ken jouw situatie niet en als jouw ex nog leeft ( dat weet ik dus niet) dan is het toch opvallend om te lezen dat je zelf voltijd voor jouw kind zorgt. Waar is vader dan?
Ik zorg zelf ook voltijd voor mijn kinderen en niet omdat ik dat zo wilde, maar omdat vader zijn kinderen heeft afgeschreven. Hij vindt zijn nieuwe liefde plus kind belangrijker. Zolang je het verhaal niet kent is het lastig om te oordelen.
Ik stel de vraag over de vader van jouw kind niet om te oordelen, maar puur omdat jij aangeeft dat als vader het wil er wel een weg is. Nogmaals ik ken jouw situatie niet en misschien is er wel een hele goede reden voor, maar die goede reden kan er bij happy-daddy en TO ook best zijn. Maar jij sabelt happy-daddy alleen maar neer.
Jammer.
[...]
Mij ook, maar in 9 van de 10 gevallen is er wat aan te doen.
Jij vindt dat je het allemaal perfect voor elkaar hebt. Zegt zelfs dat er 9 van de 10 keer wel iets aan te doen is.
Ik ken jouw situatie niet en als jouw ex nog leeft ( dat weet ik dus niet) dan is het toch opvallend om te lezen dat je zelf voltijd voor jouw kind zorgt. Waar is vader dan?
Ik zorg zelf ook voltijd voor mijn kinderen en niet omdat ik dat zo wilde, maar omdat vader zijn kinderen heeft afgeschreven. Hij vindt zijn nieuwe liefde plus kind belangrijker. Zolang je het verhaal niet kent is het lastig om te oordelen.
Ik stel de vraag over de vader van jouw kind niet om te oordelen, maar puur omdat jij aangeeft dat als vader het wil er wel een weg is. Nogmaals ik ken jouw situatie niet en misschien is er wel een hele goede reden voor, maar die goede reden kan er bij happy-daddy en TO ook best zijn. Maar jij sabelt happy-daddy alleen maar neer.
Jammer.
zaterdag 25 oktober 2014 19:04
zaterdag 25 oktober 2014 20:17
Ik snap wel wat theamuts zegt hoor.
TO mist de kinderen, nogal logisch als je ze maar een weekend per twee weken ziet. Daarom nog steeds de vraag, wat wil to? Wil je je kinderen vaker zien, of eigenlijk liever niet omdat dat niet in je leven past?
Indien optie één, dan moet je daar dus wat voor doen. Indien optie twee, dan kies je er dus voor om ze te missen.
TO mist de kinderen, nogal logisch als je ze maar een weekend per twee weken ziet. Daarom nog steeds de vraag, wat wil to? Wil je je kinderen vaker zien, of eigenlijk liever niet omdat dat niet in je leven past?
Indien optie één, dan moet je daar dus wat voor doen. Indien optie twee, dan kies je er dus voor om ze te missen.
En sneller dan de wind, dit was ik voor...reken er goed op.
zaterdag 25 oktober 2014 20:56
@theamuts Dit, zoals miss112 ook al opmerkte:quote:theamuts schreef op 25 oktober 2014 @ 12:41:
[...]
... Mwah, volgens mij heb ik het allemaal behoorlijk goed voor elkaar: kinderen voltijd bij mij, leuke baan, leuk huis, ieder jaar op vakantie, mooi spaarpotje voor de kinderen.....
Je hebt je blijkbaar hiervoor ingespannen. Het materiële op orde, Chapeau, dat doe je zelf.
Maar was de kinderen voltijd bij ook een strijd die je hebt gestreden? En gewonnen?
Dit heb je gewoon niet goed voor elkaar.
Wij hebben ook bewust niet voor co-ouderschap gekozen, te onregelmatig voor de kinderen. Wel voor meer contact-momenten.
En dan toch, het gezinsleven verdwijnt, dat blijf je missen.
[...]
... Mwah, volgens mij heb ik het allemaal behoorlijk goed voor elkaar: kinderen voltijd bij mij, leuke baan, leuk huis, ieder jaar op vakantie, mooi spaarpotje voor de kinderen.....
Je hebt je blijkbaar hiervoor ingespannen. Het materiële op orde, Chapeau, dat doe je zelf.
Maar was de kinderen voltijd bij ook een strijd die je hebt gestreden? En gewonnen?
Dit heb je gewoon niet goed voor elkaar.
Wij hebben ook bewust niet voor co-ouderschap gekozen, te onregelmatig voor de kinderen. Wel voor meer contact-momenten.
En dan toch, het gezinsleven verdwijnt, dat blijf je missen.
zaterdag 25 oktober 2014 22:26
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om je kind maar eens in de twee weken een weekend te zien, lijkt me vreselijk als je ze steeds zo lang moet missen.
Tegelijk vind ik co-ouderschap ook verre van ideeal, vonden we voor onze dochter geen goede oplossing.
We hebben een tussenweg gezocht. Wel die om-het-weekend regeling, daarbij nog 1 vaste nacht per week, en 3 dagen per week ging ze na school naar haar vader. Zo zagen ze elkaar toch veel, vrijwel dagelijks, terwijl ze bij mij woonde.
We waren ook altijd achtervang voor elkaar, dat heeft een aantal jaren goed gewerkt.
Misschien is er voor TO ook de mogelijkheid om extra contactmomenten te regelen?
Tegelijk vind ik co-ouderschap ook verre van ideeal, vonden we voor onze dochter geen goede oplossing.
We hebben een tussenweg gezocht. Wel die om-het-weekend regeling, daarbij nog 1 vaste nacht per week, en 3 dagen per week ging ze na school naar haar vader. Zo zagen ze elkaar toch veel, vrijwel dagelijks, terwijl ze bij mij woonde.
We waren ook altijd achtervang voor elkaar, dat heeft een aantal jaren goed gewerkt.
Misschien is er voor TO ook de mogelijkheid om extra contactmomenten te regelen?
zaterdag 25 oktober 2014 23:03
zaterdag 25 oktober 2014 23:16
quote:bresant schreef op 25 oktober 2014 @ 18:17:
Wat een onzin allemaal..
Ik ben zelf gescheiden, kind van bijna 4...vader koos een mooie oplossing om met t gemis van zijn zoon om te gaan. Hij kreeg in korte tijd met zijn nieuwe vriendin twee kleintjes en lijkt onze zoon nu soms te vergeten. Van 2 dagen in de week en om t weekend is t nu verminderd naar om de week een weekend. Terwijl dit heerschap op nog geen 15 min fietsen woont. Zijn keuze..maar mijn zoon gaat dat weekend met veel plezier naar zijn vader.
Mijn vriend daarentegen heeft twee kinderen die met moeder naar haar nieuwe echtgenoot zijn verhuisd. Op 1 uur rijden van zijn woonplaats. Hij zou ze dolgraag willen zien, maar dat kan niet. Hij heeft overwogen om dichter bij hun in de buurt te gaan wonen, maar al snel maakte zijn ex bekend dat hun huidige woonplek niet definitief is. Ze zal met de tijd wel weer verhuizen. Dan zou hij er weer achter aan moeten. Hij heeft een gaan in het midden vh land en in deze tijd en met de alimentatie die hij per maand betaald kan hij niet zomaar zijn baan opzeggen. En hij, hij heeft absoluut verdriet maar accepteert het. Dat hij het accepteert wil absoluut niet zeggen dat hij geen verdriet meer heeft. Ik vind het ook heel erg om te lezen dat hier enkele vaders van enkele forummers moeten kiezen: of er iets aan doen of accepteren. Mag een vader geen verdriet hebben en zijn kind missen. Stelletje harde tantes hier die absoluut geen inlevingsgevoel hebben.
Er is soms niets aan te doen, ook al wil je zo graag.
To wil graag zijn ervaring delen en daarmee in contact komen met lotgenoten. En dat is zijn goed recht.
To ik hoop dat je enkele reacties laat voor wat t is en dat er mensen zijn die hun ervaring met je kunnen en willen delen.
Succes en sterkte...het is gewoon kut om te je kind te missen!
Dat is de realiteit in de samenleving en op dit forum: vrouwen mogen klagen, delen en om begrip vragen, mannen moeten vooral "iets doen" en hun mond houden. Van klagende, zieke of zwakke mannen worden zowel mannen als vrouwen een beetje ongemakkelijk. Ways to go..
Verder een prachtige post. Juist dit soort tegengeluiden maken dit forum een lust om te lezen. Uiteindelijk komt die nuance altijd wel een keer - al is het op pagina 100.
Wat een onzin allemaal..
Ik ben zelf gescheiden, kind van bijna 4...vader koos een mooie oplossing om met t gemis van zijn zoon om te gaan. Hij kreeg in korte tijd met zijn nieuwe vriendin twee kleintjes en lijkt onze zoon nu soms te vergeten. Van 2 dagen in de week en om t weekend is t nu verminderd naar om de week een weekend. Terwijl dit heerschap op nog geen 15 min fietsen woont. Zijn keuze..maar mijn zoon gaat dat weekend met veel plezier naar zijn vader.
Mijn vriend daarentegen heeft twee kinderen die met moeder naar haar nieuwe echtgenoot zijn verhuisd. Op 1 uur rijden van zijn woonplaats. Hij zou ze dolgraag willen zien, maar dat kan niet. Hij heeft overwogen om dichter bij hun in de buurt te gaan wonen, maar al snel maakte zijn ex bekend dat hun huidige woonplek niet definitief is. Ze zal met de tijd wel weer verhuizen. Dan zou hij er weer achter aan moeten. Hij heeft een gaan in het midden vh land en in deze tijd en met de alimentatie die hij per maand betaald kan hij niet zomaar zijn baan opzeggen. En hij, hij heeft absoluut verdriet maar accepteert het. Dat hij het accepteert wil absoluut niet zeggen dat hij geen verdriet meer heeft. Ik vind het ook heel erg om te lezen dat hier enkele vaders van enkele forummers moeten kiezen: of er iets aan doen of accepteren. Mag een vader geen verdriet hebben en zijn kind missen. Stelletje harde tantes hier die absoluut geen inlevingsgevoel hebben.
Er is soms niets aan te doen, ook al wil je zo graag.
To wil graag zijn ervaring delen en daarmee in contact komen met lotgenoten. En dat is zijn goed recht.
To ik hoop dat je enkele reacties laat voor wat t is en dat er mensen zijn die hun ervaring met je kunnen en willen delen.
Succes en sterkte...het is gewoon kut om te je kind te missen!
Dat is de realiteit in de samenleving en op dit forum: vrouwen mogen klagen, delen en om begrip vragen, mannen moeten vooral "iets doen" en hun mond houden. Van klagende, zieke of zwakke mannen worden zowel mannen als vrouwen een beetje ongemakkelijk. Ways to go..
Verder een prachtige post. Juist dit soort tegengeluiden maken dit forum een lust om te lezen. Uiteindelijk komt die nuance altijd wel een keer - al is het op pagina 100.
zaterdag 25 oktober 2014 23:21
Dank je willie.
Het lukte mij in het begin ook niet om over mijn emoties heen te stappen. Nu schiet iets soms verkeerd en dat komt dan bijvoorbeeld doordat ik iets liever had gedaan met de kleine man dan dat papa dat doet. Dat raakt iets in mij, maar dat is mijn probleem. Zoonlief gaat wat leuks doen en heeft een fijne dag!
Om me heen zie ik dingen gebeuren en gezegd worden 'in het belang van de kinderen' terwijl het over pijnpunten van de ouder zelf gaat. Uiteindelijk zijn de kinderen er dan de dupe van dat ouders elkaar pijn blijven doen en elkaar niets gunnen
Ik maak hierin ook fouten, maar doe voor de kleine man stinkend mijn best.
De vakantie zijn het vervelendst. Een keer per jaar wat TO doormaakt: twee weken is hij er niet. Ik zoek dan veel afleiding en heb een plan wat ik ga doen. Ik moet er niet aan denken dat het altijd zo is. Lijkt me voor het kind ook niet leuk. Het is goed om met beide ouders een goede band op te bouwen en dan lijkt 4 dagen in de maand me zo weinig.
Het lukte mij in het begin ook niet om over mijn emoties heen te stappen. Nu schiet iets soms verkeerd en dat komt dan bijvoorbeeld doordat ik iets liever had gedaan met de kleine man dan dat papa dat doet. Dat raakt iets in mij, maar dat is mijn probleem. Zoonlief gaat wat leuks doen en heeft een fijne dag!
Om me heen zie ik dingen gebeuren en gezegd worden 'in het belang van de kinderen' terwijl het over pijnpunten van de ouder zelf gaat. Uiteindelijk zijn de kinderen er dan de dupe van dat ouders elkaar pijn blijven doen en elkaar niets gunnen
Ik maak hierin ook fouten, maar doe voor de kleine man stinkend mijn best.
De vakantie zijn het vervelendst. Een keer per jaar wat TO doormaakt: twee weken is hij er niet. Ik zoek dan veel afleiding en heb een plan wat ik ga doen. Ik moet er niet aan denken dat het altijd zo is. Lijkt me voor het kind ook niet leuk. Het is goed om met beide ouders een goede band op te bouwen en dan lijkt 4 dagen in de maand me zo weinig.
zaterdag 25 oktober 2014 23:58
@willie_dynamite:
Ik snap wat je bedoelt hoor, maar troost je.. ook vrouwen worden niet gespaard op dit forum..
Ik snap op zich wel wat theamuts bedoelt. Ik denk dat het gros van de mannen die zijn kinderen zo min mogelijk wil zien dit in een 'ik ben het slachtoffer' jasje giet, want hij kan moeilijk gaan roepen dat hij het wel prima vindt zo..
Dan is het helemaal niet zo'n gekke vraag wat zo'n man dan zelf geprobeerd heeft om de situatie te veranderen.. Als alle oplossingen dan van tafel worden geveegd.. tja..
Aan de andere kant kunnen vrouwen vaak de omgang gewoon saboteren, ook als de man het recht gewoon heeft.. en zullen die dat meestal ook in een 'het is het beste voor het kind' jasje gieten.
Er zijn heel vele misstanden aan beide kanten en elk verhaal heeft twee kanten denk ik, maar een moeder die haar kind bij de vader weghoudt of een man die zijn kind weinig ziet, wordt heel snel geloofd als hij of zij roept dat het allemaal aan de ex ligt.. en zo komt die ouder er dan mee weg.. ipv aangesproken te worden op gedrag.. dus er is helemaal niks mis met eens doorvragen denk ik..
Ik snap wat je bedoelt hoor, maar troost je.. ook vrouwen worden niet gespaard op dit forum..
Ik snap op zich wel wat theamuts bedoelt. Ik denk dat het gros van de mannen die zijn kinderen zo min mogelijk wil zien dit in een 'ik ben het slachtoffer' jasje giet, want hij kan moeilijk gaan roepen dat hij het wel prima vindt zo..
Dan is het helemaal niet zo'n gekke vraag wat zo'n man dan zelf geprobeerd heeft om de situatie te veranderen.. Als alle oplossingen dan van tafel worden geveegd.. tja..
Aan de andere kant kunnen vrouwen vaak de omgang gewoon saboteren, ook als de man het recht gewoon heeft.. en zullen die dat meestal ook in een 'het is het beste voor het kind' jasje gieten.
Er zijn heel vele misstanden aan beide kanten en elk verhaal heeft twee kanten denk ik, maar een moeder die haar kind bij de vader weghoudt of een man die zijn kind weinig ziet, wordt heel snel geloofd als hij of zij roept dat het allemaal aan de ex ligt.. en zo komt die ouder er dan mee weg.. ipv aangesproken te worden op gedrag.. dus er is helemaal niks mis met eens doorvragen denk ik..
