Relaties
alle pijlers
Vriend onzeker
zondag 26 oktober 2014 02:01
Hoi,
Ik weet me even geen raad meer... Ik heb 4 jaar een relatie en in het begin heeft mijn partner gevraagd wie de grootste penis had van al mijn relaties. Ik heb eerlijk antwoord gegeven en dat was die van mijn ex. Sindsdien is het een grote blokkade voor hem geworden om te genieten van het vrijen. Hij ervaart dat hij niet goed genoeg is voor mij en dat wordt ook nog eens gevoed door opmerkingen die ik in de loop van de tijd gemaakt zou hebben over mijn voorkeur voor grote penissen. Ik kan me hier echter niet in vinden (het zullen grapjes geweest zijn die voor mij irrelevant zijn) Ik vind hem echt de beste lover ever en zijn penis is perfect! Alleen gelooft hij mij niet als ik hem vertel hoe fijn ik het met hem vind. Dit speelt al jaren maar hij heeft dit pas een jaar geleden uitgesproken. Sindsdien pas ik op met wat ik zeg maar voelt het ook onecht als ik zeg hoe goed hij eruit ziet oid want ik zie hem denken; jaja dat zeg je alleen maar omdat je mij goed wil laten voelen. Alles wat ik zeg slaat hij uit het veld, dat ik niet eerlijk ben en hij t gevoel heeft dat ik alles zeg om hem maar te overtuigen van zijn ongelijk en niet omdat ik het meen.... Help! Wat moet ik doen?
Ik weet me even geen raad meer... Ik heb 4 jaar een relatie en in het begin heeft mijn partner gevraagd wie de grootste penis had van al mijn relaties. Ik heb eerlijk antwoord gegeven en dat was die van mijn ex. Sindsdien is het een grote blokkade voor hem geworden om te genieten van het vrijen. Hij ervaart dat hij niet goed genoeg is voor mij en dat wordt ook nog eens gevoed door opmerkingen die ik in de loop van de tijd gemaakt zou hebben over mijn voorkeur voor grote penissen. Ik kan me hier echter niet in vinden (het zullen grapjes geweest zijn die voor mij irrelevant zijn) Ik vind hem echt de beste lover ever en zijn penis is perfect! Alleen gelooft hij mij niet als ik hem vertel hoe fijn ik het met hem vind. Dit speelt al jaren maar hij heeft dit pas een jaar geleden uitgesproken. Sindsdien pas ik op met wat ik zeg maar voelt het ook onecht als ik zeg hoe goed hij eruit ziet oid want ik zie hem denken; jaja dat zeg je alleen maar omdat je mij goed wil laten voelen. Alles wat ik zeg slaat hij uit het veld, dat ik niet eerlijk ben en hij t gevoel heeft dat ik alles zeg om hem maar te overtuigen van zijn ongelijk en niet omdat ik het meen.... Help! Wat moet ik doen?
zondag 26 oktober 2014 07:15
Niks doen! De verantwoording hiervan terugleggen bij je vriend en je niet in allerlei bochten wringen om hem een goed gevoel te geven. Hij voelt dat jij er mee zit, wat hem voedt om door te gaan in zijn onzekerheid.
Zodra jij dat loslaat en het jouw vriend zijn probleem laat zijn, moet hij er zelf mee dealen en zal hij het voor zichzelf oplossen.
Zodra jij dat loslaat en het jouw vriend zijn probleem laat zijn, moet hij er zelf mee dealen en zal hij het voor zichzelf oplossen.
zondag 26 oktober 2014 07:47
zondag 26 oktober 2014 07:54
Bedankt voor jullie reacties. Helaas vind hij dat het een probleem van ons samen is en hij vraagt steeds hoe ik het probleem zie. Dat we erover moeten praten. Alles wat ik zeg vind hij erop neerkomen dat ik hem voor gek verklaar en hem naar de mond praat en dat we er op deze manier niet uit gaan komen. Hoe kun je zoiets objectief beschrijven? Ik ben communicatief niet zo sterk in het gesproken woord, ik klap dan dicht...
zondag 26 oktober 2014 07:57
zondag 26 oktober 2014 08:07
Ja... Maar het wil nu dat ik gaandeweg blijkbaar opmerkingen/grappen heb gemaakt over grote penissen. En daar blijkt voor hem uit dat ik daar naar verlang. Bijvoorbeeld hij paste een broek; die zat zo gek met een bolling aan de voorkant dat ik zei: hij zit zo gek, lijkt wel alsof er heel wat hangt (ooooh! Hoe ongelukkig deze opmerking) maar hij hoort: jouw piemel is te klein. Zelfde als toen een vriendin van mij een boxershort zag van hem en zei; nou lucky you! Ik zei dat later tegen hem en hij vatte dat beledigd op als; je probeert me zo te overtuigen dat ik goed ben maar je beledigd me alleen maar zo. Pffff....
zondag 26 oktober 2014 08:10
Het is geen probleem van jullie samen, maar van hem.
Zeg hem dat ook. Zeg hem dat je het rot voor hem vindt, dat hij niet de vraag had moeten stellen als hij het antwoord niet wilde weten. Dat het zijn onzekerheid is die hij zelf moet oplossen en jij hier niet verantwoordelijk voor kan zijn. Dat je pas weer met hem in gesprek gaat hierover als hij tot een zinnige conclusie is gekomen.
Laat het daarna ook los en kap elk gesprek hierover af. Dit wordt anders zo groots dat er geen weg meer terug is. Hij houdt jou verantwoordelijk voor zijn onzekerheid.
Dat kan niet! Die emotie is van hem, niet van jou! Dat kan jij nooit en te nimmer oplossen.
Voel je ook niet verantwoordelijk, dat is stap 1.
Zeg hem dat ook. Zeg hem dat je het rot voor hem vindt, dat hij niet de vraag had moeten stellen als hij het antwoord niet wilde weten. Dat het zijn onzekerheid is die hij zelf moet oplossen en jij hier niet verantwoordelijk voor kan zijn. Dat je pas weer met hem in gesprek gaat hierover als hij tot een zinnige conclusie is gekomen.
Laat het daarna ook los en kap elk gesprek hierover af. Dit wordt anders zo groots dat er geen weg meer terug is. Hij houdt jou verantwoordelijk voor zijn onzekerheid.
Dat kan niet! Die emotie is van hem, niet van jou! Dat kan jij nooit en te nimmer oplossen.
Voel je ook niet verantwoordelijk, dat is stap 1.
zondag 26 oktober 2014 08:24
zondag 26 oktober 2014 08:27
Ik zou boos op hem zijn dat hij me heel onze relatie heeft voorgelogen. Hij heeft het immers al aan het begin van de relatie aan je gevraagd. En daarna is hij drie jaar met je naar bed gegaan en heeft jou in de waan gelaten dat alles goed was, terwijl hij eigenlijk niet kon genieten?! Drie jaar lang.
Ook heeft hij telkens als jij hem zogenaamd kwetste de afgelopen jaren, als je een grapje of opmerking maakte over een grote piemel niets gezegd? Hij is oneerlijk en deelt zijn gevoelens niet met jou.
Ik zou hem nooit meer kunnen vertrouwen.
Ook heeft hij telkens als jij hem zogenaamd kwetste de afgelopen jaren, als je een grapje of opmerking maakte over een grote piemel niets gezegd? Hij is oneerlijk en deelt zijn gevoelens niet met jou.
Ik zou hem nooit meer kunnen vertrouwen.
zondag 26 oktober 2014 08:35
quote:himalaya schreef op 26 oktober 2014 @ 08:24:
Gewoon zeggen dat de seks prima is (it's not the size, it's what you can do with it) en dat dat het laatste is wat jij er over zegt. Dat hij op moet houden met zijn vragen en opmerkingen daarover. Klaar.
Precies dit, iets korter en bondiger dan mijn reactie! Beter zo.
En dan er ook over ophouden, dan moet hij zelf gaan na denken. Nu moet jij werken voor zijn probleem.
Gewoon zeggen dat de seks prima is (it's not the size, it's what you can do with it) en dat dat het laatste is wat jij er over zegt. Dat hij op moet houden met zijn vragen en opmerkingen daarover. Klaar.
Precies dit, iets korter en bondiger dan mijn reactie! Beter zo.
En dan er ook over ophouden, dan moet hij zelf gaan na denken. Nu moet jij werken voor zijn probleem.
zondag 26 oktober 2014 09:36
Je kunt zeggen dat je meermalen hebt aangegeven dat je geen problemen hebt met zijn grootte. Als hij problemen heeft met het feit dat jij er geen problemen mee hebt , dan is dit ZIJN probleem.
Hij moet er mee dealen of desnoods de relatie verbreken als dit zo'n issue voor hem is.
Jij kan er verder niet zoveel aan doen.
Hij moet er mee dealen of desnoods de relatie verbreken als dit zo'n issue voor hem is.
Jij kan er verder niet zoveel aan doen.
zondag 26 oktober 2014 09:56
quote:visster schreef op 26 oktober 2014 @ 07:54:
Bedankt voor jullie reacties. Helaas vind hij dat het een probleem van ons samen is en hij vraagt steeds hoe ik het probleem zie. Dat we erover moeten praten. Alles wat ik zeg vind hij erop neerkomen dat ik hem voor gek verklaar en hem naar de mond praat en dat we er op deze manier niet uit gaan komen. Hoe kun je zoiets objectief beschrijven? Ik ben communicatief niet zo sterk in het gesproken woord, ik klap dan dicht...
Zijn onzekerheid is toch echt zijn probleem en hij is ook de enige die daar iets aan kan doen.
Ik zou er wel klaar mee zijn en niet meer in zijn onzekerheid meegaan.
Bedankt voor jullie reacties. Helaas vind hij dat het een probleem van ons samen is en hij vraagt steeds hoe ik het probleem zie. Dat we erover moeten praten. Alles wat ik zeg vind hij erop neerkomen dat ik hem voor gek verklaar en hem naar de mond praat en dat we er op deze manier niet uit gaan komen. Hoe kun je zoiets objectief beschrijven? Ik ben communicatief niet zo sterk in het gesproken woord, ik klap dan dicht...
Zijn onzekerheid is toch echt zijn probleem en hij is ook de enige die daar iets aan kan doen.
Ik zou er wel klaar mee zijn en niet meer in zijn onzekerheid meegaan.
