Relaties
alle pijlers
Je leven dat word afenomen
zaterdag 25 oktober 2014 11:14
Hi dames,
Ik moet dit even van mij afschrijven en hopelijk hebben jullie wat tips dat ik uit deze situatie kom.
Ik ben een lesbische vrouw van 26 jaar en heb een nogal bewogen leven achter de rug. Zolang ik me al kan herinneren weet ik al dat ik lesbisch ben. Op mijn 16e ben ik uit de kast gekomen en dat werd destijds geaccepteerd. Ik heb toen ook een aantal relaties gehad.
Toen ik 23 was ben ik uit huis gezet, door problemen. Een “vriend” nam mij toen in huis. Van te voren heb ik duidelijk bij hem aangegeven dat ik lesbisch ben. Ik kreeg destijds meer contact met mijn pa ivm ik bepaalde dingen alleen niet geregeld kreeg (stond nergens ingeschreven etc.)
Via facebok kreeg ik toen een waarschuwing van een kennis dat ik moest uitkijken dat ik geen “bekend merk”werd. Ik woonde toen nog bij die “vriend”. Ik merkte dat mensen afstand van mij gingen nemen uit het niets en als ik ernaar vroeg wat de reden ervan was , werd gezegd: je moet landen. Al deze veranderingen merkte ik na deze waarschuwing. In 2 weken had ik geen mensen meer om mij heen in plaats van eerst toen ik genoeg sociale contacten had. Ik merkte dat mijn problemen aan de grote klok werden gehangen en dat mensen deze opeens ook van mij wisten.
Mensen om mij heen begonnen met steken te geven over de problemen die ik had en ze zeiden letterlijk dat ze mij niet geloofden in mijn geaardheid en dat ik maar “opnieuw geboren moest worden”. Op mijn werk speelde dit af en ook mijn sociale contacten hadden nog steeds al het contact verbroken. Ik heb de politie telefonisch benaderd waar die jongen bij was en hij zei toen (zonder dat ik hem ooit verdacht dit in gang te hebben gezet): als je mij aangeeft kan ik je ook gaan aangeven wegens een valse beschuldiging.
Ik ben toen verhuist en ging werken in een andere stad en ook hier gebeurde weer hetzelfde. Mensen die uit het niets zeiden dat ik maar wat anders moest uitproberen – mij niet geloofde in mijn geaardheid en zelfs op straat worden aangesproken hierover.
Nu heb ik geen mensen meer om mij heen, want iedereen neemt afstand en as ik contact met iemand heb gaan ze weer over mijn geaardheid beginnen. Ik word hier gefrustreerd en zeer ongelukkig van. Op straat word ik aangesproken door onbekende mensen en zeggen ze: weet dat het stoplicht naar vrouwen voor jou op rood staad. Op werk zeggen ze: Als jij niet met een man gaat zijn heb je geen leven meer en kan je beter niet meer leven.
Als ik het met mijn vader heb over mijn geaardheid zegt die dat hij het geaccepteerd heeft, maar ondertussen wel de hele tijd naar mannen vragen. Als ik er dan teveel op in ga wordt alles omgedraaid en gezegd je hebt het zelf niet geacepteerd, terwijl ik dat wel gedaan heb. Ik word gewoon niet gehoord en niet serieus genomen en dat maakt mij kapot. Als ik dan zeg dit en dat gebeurd er, zeggen ze ja dat is een teken van god. Terwijl waarom ziet niemand dat dit gemanipuleerd is en ze mijn leven hiermee kapot maken?
Ik ben zo bang dat ik geen leven meer mag opbouwen met een vrouw. Dat betekend voor mij dat ik zeer ongelukkig ben en geen leven meer heb, wat nu al 2,5 jaar speelt. Ik wil zo graag uit deze situatie maar ik weet gewoon niet hoe. Beangstigend is ook dat je weet dat er van alles achter je rug speelt, maar je niet weet wat. Ik weet niet meer hoe ik hieruit kom en ik weer een normaal leven kan leven, zoals ik dat wil en mijn hart dat aangeeft.
Hoop dat jullie een aantal tips hebben en me kunnen helpen, want dit maakt mij zwaar ongelukkig.
Help me A.U.B.
Ik moet dit even van mij afschrijven en hopelijk hebben jullie wat tips dat ik uit deze situatie kom.
Ik ben een lesbische vrouw van 26 jaar en heb een nogal bewogen leven achter de rug. Zolang ik me al kan herinneren weet ik al dat ik lesbisch ben. Op mijn 16e ben ik uit de kast gekomen en dat werd destijds geaccepteerd. Ik heb toen ook een aantal relaties gehad.
Toen ik 23 was ben ik uit huis gezet, door problemen. Een “vriend” nam mij toen in huis. Van te voren heb ik duidelijk bij hem aangegeven dat ik lesbisch ben. Ik kreeg destijds meer contact met mijn pa ivm ik bepaalde dingen alleen niet geregeld kreeg (stond nergens ingeschreven etc.)
Via facebok kreeg ik toen een waarschuwing van een kennis dat ik moest uitkijken dat ik geen “bekend merk”werd. Ik woonde toen nog bij die “vriend”. Ik merkte dat mensen afstand van mij gingen nemen uit het niets en als ik ernaar vroeg wat de reden ervan was , werd gezegd: je moet landen. Al deze veranderingen merkte ik na deze waarschuwing. In 2 weken had ik geen mensen meer om mij heen in plaats van eerst toen ik genoeg sociale contacten had. Ik merkte dat mijn problemen aan de grote klok werden gehangen en dat mensen deze opeens ook van mij wisten.
Mensen om mij heen begonnen met steken te geven over de problemen die ik had en ze zeiden letterlijk dat ze mij niet geloofden in mijn geaardheid en dat ik maar “opnieuw geboren moest worden”. Op mijn werk speelde dit af en ook mijn sociale contacten hadden nog steeds al het contact verbroken. Ik heb de politie telefonisch benaderd waar die jongen bij was en hij zei toen (zonder dat ik hem ooit verdacht dit in gang te hebben gezet): als je mij aangeeft kan ik je ook gaan aangeven wegens een valse beschuldiging.
Ik ben toen verhuist en ging werken in een andere stad en ook hier gebeurde weer hetzelfde. Mensen die uit het niets zeiden dat ik maar wat anders moest uitproberen – mij niet geloofde in mijn geaardheid en zelfs op straat worden aangesproken hierover.
Nu heb ik geen mensen meer om mij heen, want iedereen neemt afstand en as ik contact met iemand heb gaan ze weer over mijn geaardheid beginnen. Ik word hier gefrustreerd en zeer ongelukkig van. Op straat word ik aangesproken door onbekende mensen en zeggen ze: weet dat het stoplicht naar vrouwen voor jou op rood staad. Op werk zeggen ze: Als jij niet met een man gaat zijn heb je geen leven meer en kan je beter niet meer leven.
Als ik het met mijn vader heb over mijn geaardheid zegt die dat hij het geaccepteerd heeft, maar ondertussen wel de hele tijd naar mannen vragen. Als ik er dan teveel op in ga wordt alles omgedraaid en gezegd je hebt het zelf niet geacepteerd, terwijl ik dat wel gedaan heb. Ik word gewoon niet gehoord en niet serieus genomen en dat maakt mij kapot. Als ik dan zeg dit en dat gebeurd er, zeggen ze ja dat is een teken van god. Terwijl waarom ziet niemand dat dit gemanipuleerd is en ze mijn leven hiermee kapot maken?
Ik ben zo bang dat ik geen leven meer mag opbouwen met een vrouw. Dat betekend voor mij dat ik zeer ongelukkig ben en geen leven meer heb, wat nu al 2,5 jaar speelt. Ik wil zo graag uit deze situatie maar ik weet gewoon niet hoe. Beangstigend is ook dat je weet dat er van alles achter je rug speelt, maar je niet weet wat. Ik weet niet meer hoe ik hieruit kom en ik weer een normaal leven kan leven, zoals ik dat wil en mijn hart dat aangeeft.
Hoop dat jullie een aantal tips hebben en me kunnen helpen, want dit maakt mij zwaar ongelukkig.
Help me A.U.B.
zondag 26 oktober 2014 00:26
quote:human-rights schreef op 25 oktober 2014 @ 17:07:
Het is sowieso een goed idee om in een andere omgeving te gaan wonen.
Maar dit drama is wel allemaal begonnen toen die gast mij heeft opgevangen. Ik heb hem van te voren duidelijk gemaakt dat ik lesbisch ben.
Hij heeft toen opmerkingen gemaakt als: als ik jouw wil krijgen, weet ik precies hoe ik moet handelen. En opmerkingen als: je bent alleen maar lesbisch als het je uitkomt.
Ik ben doodsbang dat hij allemaal leugens heeft verkondigd, want toen is deze hele situatie begonnen.
Ik heb nog nooits iets met hem gedaan op seksueel gebied en ook nog nooit gezoend en uiteraard sliep ik apart van hem.
Daarbij heeft hij al over mijn ex ooit roddels verspreidt bij mij en over een vriendin. Dit alles was ook niet waar.
Kan ook zo zijn dat het zoiets is.
Maar wat maakt het allemaal uit? Natuurlijk is het niet leuk als iemand leugens vertelt over je liefdesleven, maar als je daardoor binnen twee weken zonder wederhoor al je vrienden verliest, dan zijn die vriendschappen op z'n minst gezegd vrij oppervlakkig. Daar prik je toch zo doorheen?
Hoe dan ook, als ik het dus goed begrijp spreken mensen die het niet eens zijn met je geaardheid je aan op straat. En mensen die je wel kennen verbreken de vriendschap omdat je niet lesbisch genoeg bent? Is dat een juiste samenvatting?
Of zijn degenen die je op straat aanspreken ook lesbiennes en ben je het pispaaltje geworden van de lesbische samenleving in je stad? (ik krijg opeens heel vreemde visioenen van hoe dat dan werkt!)
Het is sowieso een goed idee om in een andere omgeving te gaan wonen.
Maar dit drama is wel allemaal begonnen toen die gast mij heeft opgevangen. Ik heb hem van te voren duidelijk gemaakt dat ik lesbisch ben.
Hij heeft toen opmerkingen gemaakt als: als ik jouw wil krijgen, weet ik precies hoe ik moet handelen. En opmerkingen als: je bent alleen maar lesbisch als het je uitkomt.
Ik ben doodsbang dat hij allemaal leugens heeft verkondigd, want toen is deze hele situatie begonnen.
Ik heb nog nooits iets met hem gedaan op seksueel gebied en ook nog nooit gezoend en uiteraard sliep ik apart van hem.
Daarbij heeft hij al over mijn ex ooit roddels verspreidt bij mij en over een vriendin. Dit alles was ook niet waar.
Kan ook zo zijn dat het zoiets is.
Maar wat maakt het allemaal uit? Natuurlijk is het niet leuk als iemand leugens vertelt over je liefdesleven, maar als je daardoor binnen twee weken zonder wederhoor al je vrienden verliest, dan zijn die vriendschappen op z'n minst gezegd vrij oppervlakkig. Daar prik je toch zo doorheen?
Hoe dan ook, als ik het dus goed begrijp spreken mensen die het niet eens zijn met je geaardheid je aan op straat. En mensen die je wel kennen verbreken de vriendschap omdat je niet lesbisch genoeg bent? Is dat een juiste samenvatting?
Of zijn degenen die je op straat aanspreken ook lesbiennes en ben je het pispaaltje geworden van de lesbische samenleving in je stad? (ik krijg opeens heel vreemde visioenen van hoe dat dan werkt!)
zondag 26 oktober 2014 05:51
ik heb geen mening of je al dan niet een psychose hebt. Ik ben niet medisch onderlegd.
wat ik je wil zeggen is dit:
je leven wordt je niet afgenomen. Als je dat zegt of zelfs maar denkt, suggereer je dat anderen de macht hebben over jou.
die weg moet je niet willen gaan bewandelen.
nee, in plaats daarvan moet je eigenlijk denken dat je je leven om de sodemieterij niet LAAT afnemen. dat is een actieve houding waar je meer aan hebt.
het is hier al eerder gezegd en ook ik sluit me daar bij aan, verhuis naar een plaats waar homoseksualiteit meer geaccepteerd is. maak nieuwe vrienden en zorg voor mensen in je omgeving die je wel kunt vertrouwen.
kom verdorie voor jezelf op of leer dat in ieder geval. weg met die passieve houding dus. leef voor jezelf en vecht waar je voor staat. Als dat niet lukt waar je nu woont, zorg er dan voor dat je elders gaat wonen waar dat wel lukt.
Take control.
wat ik je wil zeggen is dit:
je leven wordt je niet afgenomen. Als je dat zegt of zelfs maar denkt, suggereer je dat anderen de macht hebben over jou.
die weg moet je niet willen gaan bewandelen.
nee, in plaats daarvan moet je eigenlijk denken dat je je leven om de sodemieterij niet LAAT afnemen. dat is een actieve houding waar je meer aan hebt.
het is hier al eerder gezegd en ook ik sluit me daar bij aan, verhuis naar een plaats waar homoseksualiteit meer geaccepteerd is. maak nieuwe vrienden en zorg voor mensen in je omgeving die je wel kunt vertrouwen.
kom verdorie voor jezelf op of leer dat in ieder geval. weg met die passieve houding dus. leef voor jezelf en vecht waar je voor staat. Als dat niet lukt waar je nu woont, zorg er dan voor dat je elders gaat wonen waar dat wel lukt.
Take control.
zondag 26 oktober 2014 06:07
zondag 26 oktober 2014 11:05
Thnx allemaal voor jullie tips.
@mrsdoubtfire: dat klopt! Ik mag mijn leven niet laten beheersen door een ander, maar dat gebeurd automatisch als ze een ieder van je aftrekken/beinvloeden en hun nemen alle afstand in 1 week.
Dat is ook niet goed voor je vertrouwen in de medemens. Dan denk ik: als ik nieuwe vrienden leer kennen, zal dit ook wel gebeuren. Is tenslotte met mijn "oude vrienden" ook gebeurd.
Ik begrijp dat mensen dit een apart verhaal vinden, maar het is helaas wel de realiteit.
En ik loop al bij een psycholoog, die zegt dat ik geen psychose of iets in die trant heb. Hij zegt dat ik sterker moet worden hierin en idd weer de controle overnemen.
Die controle overnemen weer is makkelijker gezegd dan gedaan als je hier dagelijks mee geconfronteerd word em je vrienden allemaal afstand nemen. Ze geven wel aan weer terug te komen, als ik volgens hun mijn lessen geb geleerd, bizar!
@mrsdoubtfire: dat klopt! Ik mag mijn leven niet laten beheersen door een ander, maar dat gebeurd automatisch als ze een ieder van je aftrekken/beinvloeden en hun nemen alle afstand in 1 week.
Dat is ook niet goed voor je vertrouwen in de medemens. Dan denk ik: als ik nieuwe vrienden leer kennen, zal dit ook wel gebeuren. Is tenslotte met mijn "oude vrienden" ook gebeurd.
Ik begrijp dat mensen dit een apart verhaal vinden, maar het is helaas wel de realiteit.
En ik loop al bij een psycholoog, die zegt dat ik geen psychose of iets in die trant heb. Hij zegt dat ik sterker moet worden hierin en idd weer de controle overnemen.
Die controle overnemen weer is makkelijker gezegd dan gedaan als je hier dagelijks mee geconfronteerd word em je vrienden allemaal afstand nemen. Ze geven wel aan weer terug te komen, als ik volgens hun mijn lessen geb geleerd, bizar!
zondag 26 oktober 2014 12:08
dan zijn het geen vrienden van je, als ze aangeven dat je eerst lessen moet leren willen ze terugkomen.
Dat deed zelfs Jezus niet dus wie zijn zij dan eigenlijk?
actief handelen: voorzichtig zijn met wie je omgaat en selectief je vrienden kiezen op basis van je gevoel en verstand.
niet omdat ze zich aanbieden of gewoon in buurt zijn.
passief handelen: 'vriendschap' sluiten met een ieder die zich aanbiedt omdat jij je anders eenzaam voelt.
zie je wat ik bedoel? neem het heft in eigen hand.... jij bent jij en wie is een ander?
ga dat tegen je zelf zeggen.... ik ben ik en wie is een ander? telkens weer, net zolang totdat het tot je doordringt. dat maakt je sterker.
Dat deed zelfs Jezus niet dus wie zijn zij dan eigenlijk?
actief handelen: voorzichtig zijn met wie je omgaat en selectief je vrienden kiezen op basis van je gevoel en verstand.
niet omdat ze zich aanbieden of gewoon in buurt zijn.
passief handelen: 'vriendschap' sluiten met een ieder die zich aanbiedt omdat jij je anders eenzaam voelt.
zie je wat ik bedoel? neem het heft in eigen hand.... jij bent jij en wie is een ander?
ga dat tegen je zelf zeggen.... ik ben ik en wie is een ander? telkens weer, net zolang totdat het tot je doordringt. dat maakt je sterker.
!!