Ik trek de situatie gewoon niet meer!

2 weken heb ik het vol gehouden.. 2 weken en vanmorgen is de bom gebarsten, ik trek het niet meer..

Op dit moment zijn er meerdere grote zorgen in ons leven.



Het verhaal in het kort;



Mijn vriend is een Amerikaan, hij heeft voor Nederland een soort werkverblijfs vergunning. Hij heeft die dus door zijn werk gekregen, hij is militair word regelmatig uitgezonden, hij heeft een 'speciale' functie.



Zijn ex, waar hij officeel nog mee getrouwd is, maakt ons het leven nu zuur. Ze hebben samen een dochter van 16. Moeder eist een andere omgangsregeling, zegt dat vriend haar bezoeksrecht heeft afgenomen en nog wat kleine dingen die er in het verhaal niet toe doen maar wat niet ten gunste van ons is mocht er een rechtzaak komen.

Haar eis komt er min of meer op neer;

Dat dochter een week in de 2 maanden bij haar in de VS gaat logeren op onze kosten. Hebben we het wel over riekses naar de VS hé!

Je zou denken dochter is 16, kan zij dit eisen? Ja volgens de advocaat kan ze dat en is ze in een betere positie als ons. Ze is akkoord gegaan dat dochter een jaar in Nederland ging wonen, dichter kon toen door omstandigheden niet bij haar moeder wonen. Moeder heeft wel vaker geklaagd en gezweurt om de bezoeken maar nooit met een advocaat er bij. Vaak was het zo dan stelde wij iets voor maar dan kwam dat haar niet uit. Kortom het is niet zo dat vriend dochter haar moeder heeft onthouden, wat dus wel beweerd word.



Ben op 8 oktober met 28 weken bevallen van een prachtige zoon. Hij ligt in een ziekenhuis op 100 km afstand. De reden van zijn vroeggeboorte was voornamelijk een gat in zijn hart, het hart werd traag en ze konden hem niet op normaal ritme brengen. Dis werd er besloten dat de baby buiten de baarmoeder meer kans had dan in de baarmoeder.

Het was duidelijk dat de baby een hart operatie moest ondergaan voor hij naar huis kon, ze zouden wachten maar dit is een spoed hartoperatie geworden.



Heb thuis nog een zoontje. En ik ben niet iemand die laat zien dat het niet goed met mij gaat, ik zet mijn poker-face op en lach het meeste weg.

Mijn vriend was op uitzending toen ik in het ziekenhuis kwam. Hij moest officeel toestemming vragen om vervroegd naar huis te mogen. We hadden geluk dat er die avond een vliegtuig richting Nederland ging. Anders was hij te laat geweest.



Mijn vriend wou stoppen met de functie die hij nu doet, hij doet dis dat werk dat hij op uitzendingen doet maar in NL werkt hij ook op een basis en traint hij voornamelijk militairen naar een speciale skill.

Die trainingsfunctie is tijdelijk, hij heeft infeite geruild met iemand omdat hij naar huis ging. Hij heeft deze functie tot 1 januari.

Hij heeft bij zijn baas aangegeven te willen stoppen omdat we een Kind hebben gekregen. Zijn werk was duidelijk: hij kan een functie in de VS krijgen een promotie waarbij hij meer verdient en niet op uitzending gaat. Of hij blijft zijn werk doen of hij neemt ontslag.

Als hij dit werk blijft doen moet word hij begin januari uitgezonden.

Als hij ontslag neemt dan raakt hij zijn verblijfs vergunning kwijt. We zijn bezig met een andere te regelen maar door de omstandigheden valt hij precies overal tussen de wetten en regels door en krijgt hij geen verblijfs vergunning. We hebben contact met een advocaat gehad, die stelt voor mocht het niet optijd lukken dat vriend het in de VS moet afwachten.



Sta je dan met je 3 kinderen. We kunnen geen kant op!

Vanmorgen hebben we een mail van ex gekregen; we hadden een tegenvoorstel op haar eis gedaan.

Ze gaat akkoord met een scheiding als dochter in de VS komt wonen.

Dus het is of verhuizen of 6 reizen per jaar naar de VS betalen. Dochter die kan dan dus niet naar school, vriend moet dan wel zijn werk blijven doen anders is het niet op te brengen. Wij moeten san dingen opgeven. En een rechtzaak voor een scheiding aanspannen. Of een rechtzaak afwachten en maar gaan leven met de uitkomst.



Ze kon dus zien dat we hem gelezen hadden. Beld ze 5 minuten later: wat word het!? We hebben aangegeven daar niet over te willen praten zonder onze advocaat.



We hebben de advocaat gebeld, die gaf aan dat het een slimme zet was. En dat we meteen schriftelijk bij haar advocaat uitstel moeten aanvragen vanwege de situatie.



Ik zie het echt even niet meer zitten. Alles bij elkaar. Ik wil op dit moment maar 1 ding: dat mijn zoon gezond thuis komt. Mijn vriend wil het zelfde. En we willen helemaal niet over andere dingen nadenken.



Heb echt het idee of de accu opraakt.

We proberen elke dag naar het ziekenhuis te gaan. Moeten 100km rijden, je zit 100 km in spanning hoe gaat het met hem? Zijn er verbeteringen? En dan zie je je kin echt vechten voor zijn leven, je wil hem helpen maar je kan niets voor hem doen. We hebben hem 2 keer vast kunnen houden, was echt een vooruitzicht het s'ochtend als we wakker werden. En nu mag het niet meer omdat zijn borst te zwak is, zijn wond zal eerst wat moeten genezen. De terug weg naar huis is altijd een bezinking van wat er nu meemaken.



Ik ben in dit soort situatie's een moeilijke prater, kan mijn emotisch niet onder woorden brengen vind het ook moeilijk emotisch te laten zien. Maar het is voor de kinderen wel echt heel nodig dat er thuis over gesproken word, dat ze begrijpen wat er aan de hand is en sat E hun ei kwijt kunnen.

Mijn schoonouders zijn meteen toen ze hoorde dat de baby kwam naar het vliegveld gegaan. Ze zijn nu bij ons om de kinderen op te vangen als we naar het ziekenhuis gaan, kf als we even alleen tijd nodig hebben om dingen te bespreken die niet voor kinderoortjes zijn.

Echt heel lief wat ze allemaal voor ons doen.

Heb een paard, heb nu gewoon geen tijd voor hem. Dochter die past veel op hem nu, de bijrijdster liet het afweten want hij is net geblesseerd geweest en moet nu opbouwen.

Schoonmoeder, die ik ook mom noem, die regeld dat iedereen op tijd op de afspraken is. Kan nu echt niet onthouden wanneer wie waar moet zijn.



Wij moeten nadenken wat we willen.

Ja wat ik wil is dat vriend gewoon niet meer uitgezonden word, dat baby thuis komt, dat ex ons met rust laat en dat alles voor de rest zo blijft als dat het is.