Kinderen
alle pijlers
Kraamtijd: had jij het allemaal willen weten?
maandag 27 oktober 2014 20:10
Kleine toelichting op de titel:
Ik vertelde dit weekend aan een vriendin een anekdote, waarbij ik in gesprek was met een vrouw, en waarbij het op een gegeven moment over kinderen krijgen ging. Zij zei toen: "Ik ben er nog steeds boos om dat niemand mij ooit heeft verteld hoe k*t die eerste zes weken zijn!" Dit was toen best grappig, omdat ik haar niet echt kende, maar goed, lang verhaal kort:
Mijn vriendin zei toen redelijk fel: Nou, dat had ik ook wel willen weten!
Het grappige is dat ik de kraamtijd van mn zoon niet zo heb ervaren. Goed, toen hij drie weken was hallucineerden we ongeveer van moeheid. Het gevoel van zere tepels bleef nog lang naëbben en mijn keizersnede destijds droeg ook niet bij aan het vlot weer op de been zijn.
Ik was geradbraakt, maar toch had ik niet het idee van "Sjongejonge, dit had iemand mij wel eens mogen vertellen" of "waarom, in godsnaam, hebben we het óóit een goed idee gevonden om een kind te krijgen?" Deze ideeën had mijn vriendin dus wel (inmiddels is die kraamtijd bij haar ook alweer voorbij)
Maar goed, zoveel mensen, zoveel smaken, dus ik vroeg me af:
Hadden jullie van tevoren goed geïnformeerd willen worden over die eerste zes weken tot twee maanden na de bevalling, over de moeheid, de zombiemodus, de zere tieten, het krakkemikkige onderstel, de onzekerheid over of je het wel kunt, dat hele opvoeden? Of had dat niets uitgemaakt?
Ik vertelde dit weekend aan een vriendin een anekdote, waarbij ik in gesprek was met een vrouw, en waarbij het op een gegeven moment over kinderen krijgen ging. Zij zei toen: "Ik ben er nog steeds boos om dat niemand mij ooit heeft verteld hoe k*t die eerste zes weken zijn!" Dit was toen best grappig, omdat ik haar niet echt kende, maar goed, lang verhaal kort:
Mijn vriendin zei toen redelijk fel: Nou, dat had ik ook wel willen weten!
Het grappige is dat ik de kraamtijd van mn zoon niet zo heb ervaren. Goed, toen hij drie weken was hallucineerden we ongeveer van moeheid. Het gevoel van zere tepels bleef nog lang naëbben en mijn keizersnede destijds droeg ook niet bij aan het vlot weer op de been zijn.
Ik was geradbraakt, maar toch had ik niet het idee van "Sjongejonge, dit had iemand mij wel eens mogen vertellen" of "waarom, in godsnaam, hebben we het óóit een goed idee gevonden om een kind te krijgen?" Deze ideeën had mijn vriendin dus wel (inmiddels is die kraamtijd bij haar ook alweer voorbij)
Maar goed, zoveel mensen, zoveel smaken, dus ik vroeg me af:
Hadden jullie van tevoren goed geïnformeerd willen worden over die eerste zes weken tot twee maanden na de bevalling, over de moeheid, de zombiemodus, de zere tieten, het krakkemikkige onderstel, de onzekerheid over of je het wel kunt, dat hele opvoeden? Of had dat niets uitgemaakt?
Today is a good day
dinsdag 28 oktober 2014 10:40
Ik had graag de grote hoeveelheid bloed verlies tijdens t navloeien willen weten.
1e zoon is na 26 u weeën geboren in een ziekenhuis.
Ging prima, geen slechte herinneringen.
1 nachtje zhuis gebleven en daarna naar huis.
Helaas 1 dag samen mogen genieten, dag daarna is partner voor een week opgenomen in het zhuis ivm galstenen.
Ik zat dus alleen thuis met baby, gelukkig wel lieve kraamhulp, maar snachts was ik dus alleen.
2e zoon is van 1e wee tot geboorte binnen 7u geboren.
Lekker thuis. VK was op tijd, kraamhulp niet haha.
Partner heeft een maand verlof gehad en we hebben heerlijk in een cocon gezeten.
De eerste bevalling was niet traumatisch, maar als ik moest kiezen koos ik nog een x voor bevalling 2.
Zwanger zijn vond ik prima te doen, bevallen ook, tijd daarna was bij de eerste minder (emotioneel), bij 2e ging dat ook prima.
1e zoon is na 26 u weeën geboren in een ziekenhuis.
Ging prima, geen slechte herinneringen.
1 nachtje zhuis gebleven en daarna naar huis.
Helaas 1 dag samen mogen genieten, dag daarna is partner voor een week opgenomen in het zhuis ivm galstenen.
Ik zat dus alleen thuis met baby, gelukkig wel lieve kraamhulp, maar snachts was ik dus alleen.
2e zoon is van 1e wee tot geboorte binnen 7u geboren.
Lekker thuis. VK was op tijd, kraamhulp niet haha.
Partner heeft een maand verlof gehad en we hebben heerlijk in een cocon gezeten.
De eerste bevalling was niet traumatisch, maar als ik moest kiezen koos ik nog een x voor bevalling 2.
Zwanger zijn vond ik prima te doen, bevallen ook, tijd daarna was bij de eerste minder (emotioneel), bij 2e ging dat ook prima.
Not my circus, not my monkeys
dinsdag 28 oktober 2014 10:53
quote:liubi schreef op 28 oktober 2014 @ 10:44:
Hoe deden vrouwen dat vroeger vraag ik me af. Wij hebben kraamverband maar stopten ze vroeger gewoon oude lappen in hun ondebroek? Lakens?Jazeker in veel landen nu nog
https://www.facebook.com/ ... 638834/10153144268408835/
Hoe deden vrouwen dat vroeger vraag ik me af. Wij hebben kraamverband maar stopten ze vroeger gewoon oude lappen in hun ondebroek? Lakens?Jazeker in veel landen nu nog
https://www.facebook.com/ ... 638834/10153144268408835/
dinsdag 28 oktober 2014 10:56
quote:silent-witness schreef op 28 oktober 2014 @ 10:40:
Ik had graag de grote hoeveelheid bloed verlies tijdens t navloeien willen weten.
Dat is alleen voor iedereen verschillend. Net als een wel of niet goedlopende borstvoeding, zware of relatief makkelijke bevalling, hormonale ongemakken etc. etc.
En ik weet niet in hoeverre je op zoiets als het krijgen van een baby voorbereid kunt zijn. Praktisch ja, maar volgens mij kun je onmogelijk weten wat zoiets (zowel qua leuke als qua minder leuke kanten) echt inhoudt en is daarbij de ervaring voor iedereen anders. Het enige dat je volgens mij kunt doen is iemand die het moeilijk heeft steun en begrip tonen/geven. Maar zelf had ik ook weer weinig behoefte om na mijn bevalling mijn hoogzwangere vriendinnen eens even haarfijn uit te leggen dat het heus zo leuk niet is om midden in de nacht, nog vol in de hechtingen van de bevalling, je baby aan te leggen terwijl de bv maar niet op gang komt (ofzo).
Ik had graag de grote hoeveelheid bloed verlies tijdens t navloeien willen weten.
Dat is alleen voor iedereen verschillend. Net als een wel of niet goedlopende borstvoeding, zware of relatief makkelijke bevalling, hormonale ongemakken etc. etc.
En ik weet niet in hoeverre je op zoiets als het krijgen van een baby voorbereid kunt zijn. Praktisch ja, maar volgens mij kun je onmogelijk weten wat zoiets (zowel qua leuke als qua minder leuke kanten) echt inhoudt en is daarbij de ervaring voor iedereen anders. Het enige dat je volgens mij kunt doen is iemand die het moeilijk heeft steun en begrip tonen/geven. Maar zelf had ik ook weer weinig behoefte om na mijn bevalling mijn hoogzwangere vriendinnen eens even haarfijn uit te leggen dat het heus zo leuk niet is om midden in de nacht, nog vol in de hechtingen van de bevalling, je baby aan te leggen terwijl de bv maar niet op gang komt (ofzo).
dinsdag 28 oktober 2014 11:21
Hier is het mij vaak genoeg vertelt, maar toch bleef ik er een droombeeld bij houden. Het leek me allemaal zo bijzonder dat de slapeloze nachten niks uit zouden maken. En natuurlijk is het ook erg bijzonder, maar vind het toch wel zwaarder dan verwacht. Vooral de borstvoeding vind ik 10 keer zo zwaar dan verwacht ondanks alle horror verhalen op internet.
Het bloed valt hier reuze mee, zit op dag 12 en er zijn al dagen dat ik niet bloed bijna. En de stolsels vielen dit keer ook heel erg mee. Iedere ervaring is natuurlijk ook weer anders.
Het bloed valt hier reuze mee, zit op dag 12 en er zijn al dagen dat ik niet bloed bijna. En de stolsels vielen dit keer ook heel erg mee. Iedere ervaring is natuurlijk ook weer anders.
dinsdag 28 oktober 2014 11:59
quote:JetSan schreef op 28 oktober 2014 @ 08:34:
Ik vraag me af of het echt uitmaakt of je hierover geïnformeerd bent. Ik wist vanuit de zwangerschapsgym en vrienden echt wel dat de eerste paar weken pittig zouden worden, maar toen ik er middenin zat vond ik het toch bij vlagen zwaarder dan ik me voor had kunnen stellen. Daar stond tegenover dat ik me vooraf ook niet kon voorstellen hoe verliefd je kunt zijn op je eigen kind, dus dat maakte een hoop goed
Ja mee eens, de pieken zijn sky high en de dalen soms immens diep.
@honemoonquiz: Ik heb die behoefte ook niet, om zwangeren te gaan vertellen dat het na de zwangerschap niet per se rustiger en gemakkelijker wordt. Ik denk dan: daar komt iedereen zelf achter, en iedereen dealt er op z'n eigen manier mee. Maar mijn vriendin staat er dus anders in.
Ik moet wel zeggen dat ik helemaal niets wist van de kraamtijd. Ik had vooral veel klokken horen luiden. Ja, gebroken nachten. Ach, ik slaap wel vaker kort en dan functioneer ik ook (ja, maar niet als je de hele nacht bent wakker gehouden door een kind met krampjes die de dag erop nog niet over zijn). En borstvoeding. Ik dacht: hoe moeilijk kan het zijn? Je baby zuigt aan je borst, er komt melk uit, en dat een paar keer per dag. Klaar. Little did I know
Iedereen die nu in haar kraamtijd zit: Veel sterkte en geniet ervan! Want het gaat écht zo voorbij
Ik vraag me af of het echt uitmaakt of je hierover geïnformeerd bent. Ik wist vanuit de zwangerschapsgym en vrienden echt wel dat de eerste paar weken pittig zouden worden, maar toen ik er middenin zat vond ik het toch bij vlagen zwaarder dan ik me voor had kunnen stellen. Daar stond tegenover dat ik me vooraf ook niet kon voorstellen hoe verliefd je kunt zijn op je eigen kind, dus dat maakte een hoop goed
Ja mee eens, de pieken zijn sky high en de dalen soms immens diep.
@honemoonquiz: Ik heb die behoefte ook niet, om zwangeren te gaan vertellen dat het na de zwangerschap niet per se rustiger en gemakkelijker wordt. Ik denk dan: daar komt iedereen zelf achter, en iedereen dealt er op z'n eigen manier mee. Maar mijn vriendin staat er dus anders in.
Ik moet wel zeggen dat ik helemaal niets wist van de kraamtijd. Ik had vooral veel klokken horen luiden. Ja, gebroken nachten. Ach, ik slaap wel vaker kort en dan functioneer ik ook (ja, maar niet als je de hele nacht bent wakker gehouden door een kind met krampjes die de dag erop nog niet over zijn). En borstvoeding. Ik dacht: hoe moeilijk kan het zijn? Je baby zuigt aan je borst, er komt melk uit, en dat een paar keer per dag. Klaar. Little did I know
Iedereen die nu in haar kraamtijd zit: Veel sterkte en geniet ervan! Want het gaat écht zo voorbij
Today is a good day
dinsdag 28 oktober 2014 12:29
Typisch hoor, al die totaal verschillende ervaringen. Maar goed, dat merk ik mijn omgeving ook. De ene vriendin vertelt alleen maar over hoe druk, zwaar en pijnlijk was, de ander vertelt alleen maar over de leuke momenten en hoe mooi het is enzo. Eén vriendin zei inderdaad vaak dat ze 's avonds nog niet eens had kunnen douchen, aankleden of eten. Een andere vriendin verveelde zich al na een paar weken verlof. "Dat kind sliep de hele tijd, ik wist echt niet wat ik nu weer moest gaan doen". Haha hoe is het mogelijk he!
Ik ben nu zwanger en bereid me gewoon op alle mogelijke ervaringen voor, qua bevalling, borstvoeding, kraamtijd, alles.
Een vriendin zei laatst: wil jij echt aan borstvoeding beginnen? Na alle horrorverhalen van ons??(in mijn vriendinnengroepje heeft iedereen slechte ervaring met bv). Tja, ik wil toch mijn eigen ervaring opdoen! Misschien ben ik wel een geluksvogel waarbij het wèl goed gaat?! En misschien niet, en dan heb ik er een persoonlijk horrorverhaal bij!
Ik ben nu zwanger en bereid me gewoon op alle mogelijke ervaringen voor, qua bevalling, borstvoeding, kraamtijd, alles.
Een vriendin zei laatst: wil jij echt aan borstvoeding beginnen? Na alle horrorverhalen van ons??(in mijn vriendinnengroepje heeft iedereen slechte ervaring met bv). Tja, ik wil toch mijn eigen ervaring opdoen! Misschien ben ik wel een geluksvogel waarbij het wèl goed gaat?! En misschien niet, en dan heb ik er een persoonlijk horrorverhaal bij!
dinsdag 28 oktober 2014 12:47
Ik heb de kraamtijd totaal niet als zwaar ervaren. Bij mij was het een grote roze wolk en dat is het nu, 2 jaar verder, nog steeds. Die intense liefde die ik voel voor mijn kind heb ik nooit eerder gevoeld en is het allermooiste wat er bestaat.
Dat staat bovenaan en de hechtingen, kloven tot bloedens aan toe, slapeloze nachten, stuwingen etc waren het allemaal waard en heb ik ook toen niet ervaren als iets negatiefs van de kraamtijd.
Het was gewoonweg geweldig en ik kon niet stoppen met huilen omdat ik zoveel liefde voelde.
Een grote emotionele rollercoaster. Ik dacht dat ik nooit meer zou stoppen met huilen, daar maakte ik me toen wel druk om .
Nummer twee is on the way
Dat staat bovenaan en de hechtingen, kloven tot bloedens aan toe, slapeloze nachten, stuwingen etc waren het allemaal waard en heb ik ook toen niet ervaren als iets negatiefs van de kraamtijd.
Het was gewoonweg geweldig en ik kon niet stoppen met huilen omdat ik zoveel liefde voelde.
Een grote emotionele rollercoaster. Ik dacht dat ik nooit meer zou stoppen met huilen, daar maakte ik me toen wel druk om .
Nummer twee is on the way
dinsdag 28 oktober 2014 12:49
Hou maar op....Nee ik had veel van te voren willen weten, maar bij nummertje 5 ben ik blij dat ik veel dingen niet wist....Hel zwangerschap, 6 weken te vroeg bevallen en als 'toetje' kreeg zoon lief na twee dagen een hersenbloeding
Daar zit je dan; net thuis bevallen, je kijkt op de webcam beelden (hing op de couveuse afdeling een webcam boven zijn bedje) je ziet heeeel veel witte jassen om zijn bedje, heel veel slangetjes en draadjes die hij s morgens toen ik nog bij hem was geweest echt niet had, je gaat eens bellen van wat er in hemelsnaam allemaal aan de hand is en dan hoor je heel voorzichtig aan de andere kant van de telefoon dat het misschien wel verstandig is als je je richting het ziekenhuis begeeft....Op het moment dat je dan bij de couveuse afdeling aan komt is je zoon daar helemaal niet meer, die ligt dan een kamer er naast op de high care en gaat langzaam het besef komen dat het waarschijnlijk, zoals je onderweg nog hoopte NIET mee gaat vallen....En dan uiteindelijk komt de dokter je halen voor een gesprek en zakt even de aarde onder je voeten weg als je hoort dat dat hele kleine frummeltje zo klein en jong al een hersenbloeding voor zijn kiezen heeft.....
Veel dagen onderzoeken, veel heen en weer naar het ziekenhuis (terwijl je thuis nog 4 kids hebt) Veel gesprekken met artsen, na 4 weken mocht hij mee naar huis en dan is de kraamtijd eigenlijk al lang en breed om, en val je eigenlijk zo pardoes weer in het gewone leven....
Nee een hell die ik niemand gun....
Daar zit je dan; net thuis bevallen, je kijkt op de webcam beelden (hing op de couveuse afdeling een webcam boven zijn bedje) je ziet heeeel veel witte jassen om zijn bedje, heel veel slangetjes en draadjes die hij s morgens toen ik nog bij hem was geweest echt niet had, je gaat eens bellen van wat er in hemelsnaam allemaal aan de hand is en dan hoor je heel voorzichtig aan de andere kant van de telefoon dat het misschien wel verstandig is als je je richting het ziekenhuis begeeft....Op het moment dat je dan bij de couveuse afdeling aan komt is je zoon daar helemaal niet meer, die ligt dan een kamer er naast op de high care en gaat langzaam het besef komen dat het waarschijnlijk, zoals je onderweg nog hoopte NIET mee gaat vallen....En dan uiteindelijk komt de dokter je halen voor een gesprek en zakt even de aarde onder je voeten weg als je hoort dat dat hele kleine frummeltje zo klein en jong al een hersenbloeding voor zijn kiezen heeft.....
Veel dagen onderzoeken, veel heen en weer naar het ziekenhuis (terwijl je thuis nog 4 kids hebt) Veel gesprekken met artsen, na 4 weken mocht hij mee naar huis en dan is de kraamtijd eigenlijk al lang en breed om, en val je eigenlijk zo pardoes weer in het gewone leven....
Nee een hell die ik niemand gun....
dinsdag 28 oktober 2014 12:53
Misschien was ik een beetje onwetend maar ik wist dus echt serieus niet dat baby's niet doorslapen 'sn nachts en dat je baby ook 18 uur wakker kan zijn ipv 18 uur slapen en dat je dus gewoon 4 weken amper aan slaap toekomt. En dat dat een recept is voor mislukken van de borstvoeding en het krijgen van een postnatale depressie waarbij je kind wel iets kan aandoen omdat je dus al 4 weken niet geslapen hebt.
dinsdag 28 oktober 2014 21:09
quote:silent-witness schreef op 28 oktober 2014 @ 10:40:
Ik had graag de grote hoeveelheid bloed verlies tijdens t navloeien willen weten.
Ik was "voorbereid" Twee pakken kraamverband, en nog een pak extra dik matrassen maandverband voor de zekerheid. Uiteindelijk heb ik alleen op de dag van de bevalling (7:30 uur bevallen) kraamverband gedragen, en de eerste nacht voor de zekerheid. De volgende dag die maandverbanden geprobeerd, leek ook wat veel, dus m'n moeder naar de supermarkt gestuurd voor dun nacht maandverband.
Van alle pakken heb ik dus bijna alles over (en nog steeds niet weggegooid, lijkt zo zonde!). Met een dag of vier, vijf was het een lichte menstruatie. Geen stolsels gezien ook, of heule kleintjes zoals bij een normale menstruatie. Op een gegeven moment dacht ik dat er wat mis was omdat ik géén stolsels had. Ik was dus eigenlijk ook slecht voorbereid
Ik had graag de grote hoeveelheid bloed verlies tijdens t navloeien willen weten.
Ik was "voorbereid" Twee pakken kraamverband, en nog een pak extra dik matrassen maandverband voor de zekerheid. Uiteindelijk heb ik alleen op de dag van de bevalling (7:30 uur bevallen) kraamverband gedragen, en de eerste nacht voor de zekerheid. De volgende dag die maandverbanden geprobeerd, leek ook wat veel, dus m'n moeder naar de supermarkt gestuurd voor dun nacht maandverband.
Van alle pakken heb ik dus bijna alles over (en nog steeds niet weggegooid, lijkt zo zonde!). Met een dag of vier, vijf was het een lichte menstruatie. Geen stolsels gezien ook, of heule kleintjes zoals bij een normale menstruatie. Op een gegeven moment dacht ik dat er wat mis was omdat ik géén stolsels had. Ik was dus eigenlijk ook slecht voorbereid
dinsdag 28 oktober 2014 21:14
dinsdag 28 oktober 2014 21:16
http://m.youtube.com/watch?v=j1cFt2tWsI4
People with no kids don't know.
Hilarisch stukje over hoe het leven met kinderen gaat volgens Michael McIntyre.
People with no kids don't know.
Hilarisch stukje over hoe het leven met kinderen gaat volgens Michael McIntyre.
dinsdag 28 oktober 2014 21:21
quote:Siouxx schreef op 28 oktober 2014 @ 12:47:
Ik heb de kraamtijd totaal niet als zwaar ervaren. Bij mij was het een grote roze wolk en dat is het nu, 2 jaar verder, nog steeds. Die intense liefde die ik voel voor mijn kind heb ik nooit eerder gevoeld en is het allermooiste wat er bestaat.
Dat staat bovenaan en de hechtingen, kloven tot bloedens aan toe, slapeloze nachten, stuwingen etc waren het allemaal waard en heb ik ook toen niet ervaren als iets negatiefs van de kraamtijd.
Het was gewoonweg geweldig en ik kon niet stoppen met huilen omdat ik zoveel liefde voelde.
Een grote emotionele rollercoaster. Ik dacht dat ik nooit meer zou stoppen met huilen, daar maakte ik me toen wel druk om .
Nummer twee is on the way Gefeliciteerd!
Ik heb de kraamtijd totaal niet als zwaar ervaren. Bij mij was het een grote roze wolk en dat is het nu, 2 jaar verder, nog steeds. Die intense liefde die ik voel voor mijn kind heb ik nooit eerder gevoeld en is het allermooiste wat er bestaat.
Dat staat bovenaan en de hechtingen, kloven tot bloedens aan toe, slapeloze nachten, stuwingen etc waren het allemaal waard en heb ik ook toen niet ervaren als iets negatiefs van de kraamtijd.
Het was gewoonweg geweldig en ik kon niet stoppen met huilen omdat ik zoveel liefde voelde.
Een grote emotionele rollercoaster. Ik dacht dat ik nooit meer zou stoppen met huilen, daar maakte ik me toen wel druk om .
Nummer twee is on the way Gefeliciteerd!
dinsdag 28 oktober 2014 21:25
Stolsels heb ik niet gezien. Meer dan een lange menstruatie was het voor mij niet. Die stolsels had ik waarschijnlijk in de verloskamer al verloren toen er met grof geweld een stuk placenta uit mijn buik geduwd is. Volgens mijn vriend leek de verloskamer op een crimescene uit CSI. De gynaecoloog zat onder het bloed en meters om het bed heen lag bloed op de grond. Ik was half buiten bewustzijn de eerste twee uur na de bevalling, dus daar heb ik weinig van meegekregen.
Op sommige dingen had ik wel beter voorbereid willen zijn en dan met name de mogelijke complicaties als gevolg van mijn medicijnen. Mijn medicijnen bleken een slechte combinatie met de ruggeprik, dit wist ik niet vantevoren en ook de artsen waren zich daar niet van bewust. Ik ben er nog steeds niet achter of het nu echt een specifieke reactie van mij was of dat het voorkomen had kunnen worden.
Op sommige dingen had ik wel beter voorbereid willen zijn en dan met name de mogelijke complicaties als gevolg van mijn medicijnen. Mijn medicijnen bleken een slechte combinatie met de ruggeprik, dit wist ik niet vantevoren en ook de artsen waren zich daar niet van bewust. Ik ben er nog steeds niet achter of het nu echt een specifieke reactie van mij was of dat het voorkomen had kunnen worden.
dinsdag 28 oktober 2014 21:28
Ik kan mij het allemaal niet meer goed herinneren. Ik weet alleen de eerste 2 weken na de bevalling nog en die waren goed. Ik was angstig om het alleen te moeten gaan doen als mijn man naar het werk zou gaan. We hebben een tweeling. Ik weet nog wel dat ik mij wel is verveelde tijdens het verlof maar ook wel heb staan janken omdat ik niet meer wist hoe ik het moest zou doen. Als mijn man mij wakker maakte omdat ze weer voeding nodig hadden dan vroeg ik eerst of er nog ergens een kind in bed lag voor ik mij durfde te bewegen. Ik kon mij dan niet meer herinneren of ik er dan 1 in bed moest leggen of juist moet ophalen. Voor de rest zijn het flarden van herinneringen waar ik een goed gevoel bij heb. Volgens mijn man was ik toen niet zo positief maar hij is blij dat ik er zo goed op terugkijk.
Ik had wel graag van te voren willen weten hoe het echt zou zijn en zou voelen om moeder te zijn.
Ik had wel graag van te voren willen weten hoe het echt zou zijn en zou voelen om moeder te zijn.
dinsdag 28 oktober 2014 21:28
dinsdag 28 oktober 2014 21:39
dinsdag 28 oktober 2014 22:17
Ook ik schrijf nooit op een kaartje geniet maar. Ik ben dolblij voor mensen als het wel is maar zal het niet zo opschrijven. Ik vond het zelf confronterend om te lezen omdat ik niet genoot.
Er zijn verschillende fouten gemaakt, dingen onopgemerkt gebleven. Ze is verkeerd gewogen waardoor ze aan de bijvoeding zou moeten. Stress. Op dag 8 kwamen we erachter dat bv niet liep. Waarschijnlijk door stress bij mij ook terug gelopen. Op dag 10 bleek ze spruw te hebben, heel veel. Ze heeft elke nacht, de hele nacht liggen krijsen. Ik sliep niet, at niet, voelde me constant gespannen en dacht echt ik draai door. Ik stond onder druk,vwilde alles goed houden. Mensen zagen niet hoe slecht het met mij ging.
Nu maanden later gaat het steeds beter. Ik heb echt moeten wennen. Ik heb nog steeds verdriet dat het zo is gelopen. Gelukkig kan ik het steeds meer accepteren. Ik neem me voor de volgende keer dingen anders te doen. Minder bezoek. Dutjes doen overdag. Maar je weet gewoon niet hoe het loopt.
Ik had zeker meer willen weten over eerste weken. Over eten, slapen, prikkelreductie etc. Bevalling wordt veel aandacht aan besteed en dit niet. Want ondanks persweeen va 4cm, was voor mij de kraamweek veel erger dan de bevalling.
Maar ondanks info en voorbereiding kun je je er niet volledig op voorbereiden. Je kunt niet alles van te voren weten. Het loopt zoals het loopt.
Er zijn verschillende fouten gemaakt, dingen onopgemerkt gebleven. Ze is verkeerd gewogen waardoor ze aan de bijvoeding zou moeten. Stress. Op dag 8 kwamen we erachter dat bv niet liep. Waarschijnlijk door stress bij mij ook terug gelopen. Op dag 10 bleek ze spruw te hebben, heel veel. Ze heeft elke nacht, de hele nacht liggen krijsen. Ik sliep niet, at niet, voelde me constant gespannen en dacht echt ik draai door. Ik stond onder druk,vwilde alles goed houden. Mensen zagen niet hoe slecht het met mij ging.
Nu maanden later gaat het steeds beter. Ik heb echt moeten wennen. Ik heb nog steeds verdriet dat het zo is gelopen. Gelukkig kan ik het steeds meer accepteren. Ik neem me voor de volgende keer dingen anders te doen. Minder bezoek. Dutjes doen overdag. Maar je weet gewoon niet hoe het loopt.
Ik had zeker meer willen weten over eerste weken. Over eten, slapen, prikkelreductie etc. Bevalling wordt veel aandacht aan besteed en dit niet. Want ondanks persweeen va 4cm, was voor mij de kraamweek veel erger dan de bevalling.
Maar ondanks info en voorbereiding kun je je er niet volledig op voorbereiden. Je kunt niet alles van te voren weten. Het loopt zoals het loopt.
dinsdag 28 oktober 2014 22:31
Ik had me goed ingelezen en dacht beslagen ten ijs te komen. Maar stom: ik had me echt nietgerealiseerd dat als baby om de drie uur drinken je zelf nauwelijks de tijd hebt om te slapen als je bv geeft. Daar was ik in de kraamtijd al een uur mee bezig! En voordat kind en ik dan weer sliepen... Aaahhhh...
Ik denk alleen dat nog zoveel mensen je van alles hadden kunnen vertellen, je moet het evt gewoon zelf meemaken. En dan nog hangt het af van je kind. (Heb er drie en weet inmiddels dat je echt makkelijke kinds hebt en kids die het je niet makkelijk maken )
Ik denk alleen dat nog zoveel mensen je van alles hadden kunnen vertellen, je moet het evt gewoon zelf meemaken. En dan nog hangt het af van je kind. (Heb er drie en weet inmiddels dat je echt makkelijke kinds hebt en kids die het je niet makkelijk maken )
