Befgebrek

Heb een boek gekocht bij zo'n goedkope keten (die ook restanten van Free Record Shop verkoopt) en dat heet : De seksdokter" van Tracy Cox. Moet zeggen dat er veel fijne tips in staan voor allerlei van dit soort vragen, hoe eea te verbeteren, tips voor hem en haar.



Kostte geen drol en ze neemt de nieuwste onderzoeken erin mee. Je kan dat zelf eens lezen en bepaalde onderwerpen op een andere manier aansnijden, "gewapend met cijfertjes of misvattingen die bij elke vrouw niet zouden werken/ gewaardeerd zullen worden. Je kan ook evt bepaalde pagina's onderstrepen en aan hem laten lezen oid, ergens laten slingeren of gewoon vragen of hij dat boek wil lezen.



Het is zo jammer als partners zichzelf totaal niet willen verdiepen in hoe hun vriendin in elkaar zit, of de vrouw iha, dus onkunde uit gemakzucht maar zo laten. Ik vind het een gebrek als je je er als vriend zo makkelijk vanaf maakt, gewoon niet wil weten wat je vriendin fijn vindt of niets mee doen. Ik zou niet alsmaar meer seks hebben op zijn voorwaarden (vroeger helaas zelf ook jaren gedaan en uiteindelijk is dat funest voor je eigen zin erin. Nu maak ik wel kenbaar wat ik graag wil en als het die sekspartner dan nog niet boeit en niks mee doet, is het voor mij einde oefening, zeker als het geen rare dingen zijn, maar heel gewone die vrijwel elke vrouw die van seks houdt fijn vindt of nodig heeft!).

Even een tegengeluid na de meeste unanieme overige reacties...



Er zijn nou eenmaal mannen die niet van beffen houden, ook al kunnen een heleboel vrouwen (en mannen) zich daar niks bij voorstellen. 'Dan moet ie het toch maar doen, om haar te plezieren'. Plezieren kan op heel veel andere manieren, het lijkt me niet dat alle wensen van een partner altijd ingewilligd moeten worden, zeker niet als de ander dat met tegenzin moet doen.



Misschien kun je je het niet voorstellen, maar een relatie zonder orale seks is niet het einde van een gelukkig leven. Als dit het ergste probleem is waar je mee zit, dan mag je in je handjes klappen.



Als hij het gevoel heeft dat hij veel dingen niet goed doet, is het toch logisch dat hij niet staat te juichen om die dingen alsnog te gaan doen. Dat punt is dus inmiddels al aangesneden in een gesprek, dat lijkt me een goede vooruitgang.



Mijn tip: Zoek andere manieren waarop jullie elkaar kunnen vinden zonder te focussen op dat ENE onderwerp. Je bent er ook zelf verantwoordelijk voor of je relatie slaagt of niet. Je kunt het niet op hem afschuiven dat hij niet aan je verwachtingen voldoet.



En ik spreek uit ervaring, want heb jaren geleden een zelfde topic geopend en kreeg toen dringend het advies om bij zo'n hopeloos ongeïnteresseerde egoïstische vent weg te gaan. Gelukkig zag ik daardoor het licht (want voor die overige 99% passen we echt heel goed bij elkaar), en ben ik me veel meer gaan richten op wat we ALLEBEI leuk vinden. Daardoor ging bij hem de onzekerheid weg en kwam er een hoop plezier voor terug. Toen hij door kreeg dat mijn verwachting veranderde van 'wanneer doe je dat nou weer eens' naar 'hoe wil je het vandaag leuk gaan maken in bed' ging de druk weg en durfde hij weer op ontdekkingstocht te gaan. Daardoor verdween ook mijn gevoel van afwijzing als sneeuw voor de zon; ik voel me gewaardeerd, ik krijg aandacht, hij vindt me mooi, hij bleek heel creatief op andere manieren, wat wil een vrouw nog meer!?!

Nee, zolang we samen blijven zal er geen tong zich daar beneden gaan uitleven. En ja, ik doe het met alle plezier wel bij hem want daar genieten we allebei ontzettend van. En dat was dus mijn doel: uitvogelen waar we allebei van genieten. De mogelijkheden blijken oneindig .

Ik ben blij dat ik na maanden van frustraties en smeken en hopen en om antwoorden vragen, mijn focus ben gaan verleggen.



Maar, iedereen is anders, en als jij er niet mee kunt leven of er spelen onderhuids nog een hoop andere dingen, dan blijft het advies 'wegwezen' natuurlijk van kracht.

Quote BgB (quote werkt nog niet):

"Ik zou met zo iemand niet vaker dan 1 keer seks hebben. Ik wil met niemand vrijen die eigenlijk een beetje vies van me is. Seks is nou eenmaal zweet, vocht, speeksel,.... Ben je daar vies van ben je niet de bedpartner voor mij."



Dit dus. Nee, niet omdat iemand moeite moet doen voor mij, dan is de lol er wel af voor mij. Maar het feit dat iemand dat als "moeite moeten doen" ziet alleen al!! Daar zelf geen plezier in heeft, je iemand toe zou moeten pushen oid, nee dank. Maar wel een afknapper dan, ik zou zelf uberhaubt geen zin meer hebben in seks met iemand die alleen maar wil wat ie kent of zelf lekker vindt, zich niet in de ander wil of kan verdiepen (letterlijk en figuurlijk ) en dat als "moeite doen" bestempelt, ziet als iets wat ie voor jou zou doen (tegen zijn zin in).



Net weer gelezen dat maar 30% van de vrouwen klaarkomt van alleen maar "DE daad" en als hij dat als volwaardige seks ziet, dan wens ik hem veel succes. Wie heeft uberhaubt het woord "voorspel" uitgevonden? Als een soort extraatje, opwarmertje, terwijl dus 70% van de vrouwen dat nodig heeft (clitoraal, of dat nu vingerwerk is of beffen of een vibje erbij) om aan haar trekken te komen. Valt (voor mij) allemaal onder de noemer "seks" en een man die dat niet snapt en ook niet wil/kan, en ook niet wil leren te kunnen, houdt de interesse voor (seks met) hem niet lang vast in deze tijden..



Dus het mag, hoor, ieder zijn heug en meug, maar daar hangen dan misschien wel consequenties aan, he.. Of dat jou op de lange termijn blijft boeien..

Als het voor jou betekent dat je tekorten gaat oplopen, dan zou ik er eens wat consequenties aan verbinden (wie niet horen wil moet voelen.. soms werkt protest met woorden gewoon niet, als er toch niks verandert, dan keur je het soort van goed en verandert er niks. Soms gaan ogen pas open als er gevolgen zijn..



Het zijn geen rare dingen waar je hem van vraagt in mee te gaan, he, maar (voor een vrouw) doodnormale.. tis anders als iemand bepaalde dingen van je vraagt die echt een kwestie van smaak of afkeer zijn..

Lindy: deze man staat ook niet open voor andere manieren, duurt hem te lang.. HEM te lang, he.. hij maakt dat dus uit. Laat ie zich eens verdiepen in hoe het voor een vrouw werkt en dat het doodnormaal is dat een vrouw langer nodig heeft, ipv daar zelf onzeker van te worden en zijn eigenwaarde (als sekspartner) aan op te hangen he..



Gaat hier meer om dat seks aan zijn "plaatje" moet beantwoorden. Maar seks is iets van 2 mensen, van samen, niet van hoe 1 dat wil of voor zich ziet.

Dus toen je over befgebrek begon, kwam er uit dat hij jou op allerlei vlakken kritisch en veroordelend vindt?

Ik denk dat beffen het probleem niet zo is, maar dat je relatie gewoon een beetje kut is. Jij vind hem dan wel erg goed op allerlei vlakken, maar blijkbaar is dat niet wederzijds. Hij gaat allerlei dingen uit de weg. Dus die is met 1 been al uit de relatie. Jullie probleem zit hem in iets anders dan het beffen.

Dat bedoel ik dus ook, dat het zaak is voor TO om te onderzoeken of er iets anders aan de hand is, zoals of hij deze relatie wel wil, of hij een lapzwans is die niks voor haar over heeft, of hij ook op andere fronten dingen niet voor haar wil doen die voor haar essentieel zijn.



Daarnaast wil ik ook de andere kant belichten. De uitspraak 'het duurt hem te lang' kan meerdere betekenissen hebben. Ik doe een gooi:

- Ik heb geen zin om tijd aan jou te besteden

- Ik vind het niet leuk om te doen dus wil er zo snel mogelijk vanaf zijn

- Ik weet niet wat ik moet doen en de manier waarop je het aangeeft is voor mij niet duidelijk

- Ik voel me onzeker maar daarvoor steek ik mijn kop in het zand en rommel maar wat aan



Ik vind het niet eerlijk om meteen die man te veroordelen, als in andere reacties TO ook aangeeft dat hij een fijne vent is waar ze heel graag mee samen wil blijven. In een relatie kom je nou eenmaal dit soort dingen tegen, en daar moet over gecommuniceerd worden.



TO kan ook bij zichzelf te rade gaan waar ze eigenlijk echt behoefte aan heeft. Bij een vrouw is dat meestal niet de seks an sich, maar het hele verhaal er omheen: de waardering, de aandacht, het positieve gevoel. Ik snap dat je dat niet krijgt als je de indruk krijgt dat je man de tijd niet neemt en dingen niet wil doen. Communicatie lijkt mij het sleutelwoord, en dat is vaak niet een kwestie van 1 gesprek waarna alles precies gaat zoals je het wilt. Je hebt allebei de tijd nodig om te gaan snappen wat je gevoel is en waarom je handelt zoals je handelt. We weten niet altijd alles in 1 keer. Het is inderdaad een heel goed idee als hij zich gaat verdiepen in hoe het voor een vrouw werkt, en dan moet die vrouw hem dat wel gaan uitleggen op een manier die ze beide snappen. Als ze in een patroon zitten, komen ze daar niet meteen uit, dat vraagt wat van beide.



Nogmaals, als ze echt niet bij elkaar passen en dit een deal breaker is, dan staat het altijd vrij om uit elkaar te gaan. Maar het is toch zonde om een goede relatie te beëindigen om 1 issue waar je misschien anders naar kunt gaan kijken en er dan prima mee kunt leven, of wat door communicatie een verandering teweeg kan brengen. Dan is er wel voor beide werk aan de winkel, zo zitten relaties in elkaar.



Tenzij er sprake is van fysieke of emotionele mishandeling, of zeer ongelijkwaardige verhoudingen, roep ik nooit zomaar meteen 'ga bij hem/ haar weg'. Zeker niet via een beeldscherm.

Ze zijn 1,5 jaar bij elkaar.... Geen 15 jaar huwelijk met kinderen. Ik zou geen partner willen, pertinent niet, die vies van me is. Dus dan zou ik de relatie verbreken. En daar kom je niet pas na 15 jaar achter. Na 1,5 wel en dat is dan een mooie tijd om de relatie te verbreken. Ik ga niet sleutelen en ontzrttend veel moeite en energie steken in een relatie van 1,5 jaar als er al op zoveel vlakken zoveel speelt. Verspilde moeite, dit is hem gewoon niet.



En Lindy, ik las je eerste zin en ik dacht 'die heeft een vent die niet wil beffen' en ja hoor. En ik zou daar dus voor passen, hoe leuk hij verder ook is. Iemand die zo geremd is in bed hoef ik niet in mijn bed. Fijn dat het voor jou werkt, voor mij zou dat niet werken.

Lindy5, het staat je vrij om seks niet zo belangrijk te vinden. Ik vrees dat het voor TO wel belangrijk is.

Ik snap je punt wel, en als het voor jou niks is dan moet je heel snel wegwezen als je zo'n vent zou treffen. En voor TO geldt hetzelfde.

Maar ze is nog niet vertrokken, dus reik ik een andere mogelijkheid aan dan al was geboden in dit topic. Dat leven met een man die niet wil beffen niet pertinent een dramatisch leven is. Mijn vorige partners deden dat met alle plezier wel, maar daar zaten andere dingen weer niet goed. Ik heb het ook overwogen hoor, om weg te gaan om deze reden. En al in het eerste jaar van de relatie omdat toen natuurlijk al bleek dat dit 'm niet zomaar ging worden. Dus ik snap heel goed dat anderen dat ook zouden doen, en dat je die overtuiging al bij voorbaat hebt. Zou ik ook hebben gehad als ik me had voor kunnen stellen dat ik het zou gaan meemaken. Want ik wilde ook niet iemand in mijn bed die zo geremd is. Gelukkig is die geremdheid uiteindelijk verdwenen toen we daarmee aan de slag gingen. En ik heb wel meer eisen aan een man, en die voldoen wel, dus heb mijn eigen conclusie getrokken. Mocht ik in de toekomst ooit bij hem weg gaan, dan zullen daar andere redenen aan ten grondslag liggen die nu in ieder geval niet aan de orde zijn.



Als 'm dit niet is voor TO, prima, dan zal ze die conclusie trekken en weg gaan. Dat is na 1,5 jaar inderdaad makkelijker dan na 15 jaar inclusief kinderen. Als 'm dit wel is voor TO, dan zullen er dingen gaan veranderen omdat het niet werkt zoals het nu is. En wat die dingen zijn, dat is aan hen. Wat ik aangeef is dat die mogelijkheid er is.

Of je nou 1,5 jaar of 7 jaar of 15 jaar bij elkaar bent, er komen altijd dingen waarin je niet op 1 lijn zit en waarover gesproken moet worden. En daar kom je dan samen uit, of daar kom je niet samen uit. Als ze bij elkaar blijven zullen ze nog wel grotere issues tegen gaan komen, en als ze naar een andere partner gaat hetzelfde verhaal. Al kan die dan hopelijk wel fantastisch beffen. Dat moet dan natuurlijk wel bij 1 van de eerste dates gecheckt worden, anders heb je weer hetzelfde probleem .



Dus ik bedoel niet te zeggen dat ze bij deze man moet blijven (want daar heb ik helemaal niks mee te maken), maar het leuke van zo'n topic vind ik om aan te geven wat mijn ervaring is omdat die haaks staat op wat veel anderen vinden. In de OP vraagt ze om minder agressieve tips, dus vandaar mijn bijdrage

Ikea, je trekt een verkeerde conclusie, ik vind seks Heel Erg Belangrijk. Maar het ging met deze partner in het begin niet vanzelf omdat we allebei compleet andere ervaringen en verwachtingen hadden. Pas door die te gaan uitspreken ging het balletje de goede kant op rollen. Wil je daar de tijd en energie niet in steken, dan is het natuurlijk snel exit. Ieder zijn eigen keuze toch? Ik krijg op het forum zo vaak de indruk dat seks goed moet zijn en anders moet je wegwezen. Zo werkt het in de praktijk niet altijd.



Voor nu ben ik heel tevreden, omdat er dingen wezenlijk veranderd zijn. Was er niks veranderd, dan had ik er heel anders in gestaan. En mocht hij in de toekomst zoiets gaan zeggen als 'Sorry schat, vanaf nu vind ik 2 keer per jaar seks genoeg' dan wordt het weer een ander verhaal natuurlijk. Maar daar zijn dan weer andere topics voor .

@Lindy5, sorry, ik heb je inderdaad verkeerd begrepen. Ik trok de conclusie dat jullie je richtten op andere dingen en (dus) minder op seks. Praten is zeker belangrijk.

Ter verduidelijking van welke dingen, we zijn ons meer gaan richting op creatief met standjes, vibo's, plaatsen en andere hulpmiddelen, ipv gericht op 'Help hij wil niet beffen dus nu is er geen lol meer aan'. Dat heeft bij hem de stress en onzekerheid weg gehaald, en bij mij het gevoel dat ik niet belangrijk voor hem was. Want we blijken heel veel gelijke interesses te hebben op dat gebied

Niet mijn bedoeling om het topic te kapen , maar aangezien het over beffen gaat en er een aantal posters actief zijn die me eerder ook al bruikbaar advies hebben gegegeven, deze reactie.

Heel graag wil ik mijn vrouw wel beffen, alleen ik heb de indruk dat ze hier wat schaamt / schroom voor heeft. Jaren geleden heb ik haar al wel eens gebeft, en ik vond dit opwindend en lekker. Alleen zij vond het kennelijk niet zo lekker om hier weer om te vragen (mijn interpretatie). Hoe werkt dit bij vrouwen, kan het zo zijn dat er een bepaald opwinding dient te zijn om je hier aan over te geven (de lust boven de schaamte/ het ongemakkelijke te plaatsen?) Inmiddels zijn we een paar jaar verder, wat vrijer in onze sexuele uiting. Af en toe geef ik aan dat ik haar wil likken. Maar ze blijft dan lacherig ipv bijvoorbeeld mijn hoofd naar beneden duwen. Onlangs heeft ze een spiraal laten plaatsen die in het begin zorgde voor onregelmatige bloedingen (waarbij ik me dan weer kan voorstellen dat dit niet bijdraagt aan het openstellen hiervoor). Inmiddels begint er een normale cyclus te komen waarbij wat mij betreft gewoon gebeft mag worden. (ik ben niet vies van haar) Samenvattend dus eigenlijk de vraag voor tips om schaamte en ongemakkelijkheid bij mijn vrouw weg te nemen. Over het algemeen vinger ik haar klaar, zou het wat zijn om haar eerst zo op te winden zodat de lust het overneemt van het hoofd en haar dan verder te likken. Of (en dat is mijn angst) verdwijnt alle opgebouwder lust dan als sneeuw voor de zon en maakt deze plaats voor schaamte en ongemak. Of kan het zijn dat ze graag eerst zou willen douchen van te voren, iets wat de spontaniteit weer weg neemt. Iemand ervaringsdeskundig op dit gebied?

@ time, Zelf vind ik het ook moeilijk om me hieraan over te geven. Het helpt mij wanneer mijn partner eerst mij buik en mijn binnenbenen likt en dan langzaam overschakelt. En ja, ik wil mezelf wel eerst reinigen (doet hij ook voor oraal). Soms gaan we eerst ook samen douchen, vind ik een fijn elkaar ongedwongen insoppen en dan samen het bed inrollen.



Denk trouwens wel dat het handiger is een eigen topic te openen.

Nog niet alles gelezen, maar als dat mijn vriend zou zijn zou hij mijn vriend niet meer zijn, na een dag al niet meer. Want dan zou ik zo allemachtig gefrustreerd raken dat mijn 70-jarige buurman nog een optie zou worden, en ik kan klaar komen ook heel goed zelf.



Het zou mij ook serieus remmen in de vol overgave sex hebben, ik zou toch dan denken 'tja hij doet niets voor mij, ik ga dan niet voor 100% mijn best doen" en dat is de bedoeling van sex niet.

@TO: de manier waarop jij communiceert over dingen die jij "aankaart" kan ook veel verschil maken. Mensen raken niet enthousiast na kritiek of verwijten, dat is niet een prettige manier om iets te leren, laat staan dat het iemand stimuleert om er zin in te krijgen.



Dan lijkt het namelijk alsof hij iets voor jou moet doen/ veranderen om jou tevreden te stellen, en komt het nog steeds niet van binnenuit.. kan juist meer verzet opleveren (dat ie zich niet goed genoeg voelt in jouw ogen) of zijn eigen normen veranderen er dan niet door en hij voelt het dat ie zich moet aanpassen (aan jouw behoeften). Dat ie moet kiezen voor eigen gevoel of jouw gevoel (gehoorzamen/ pleasen).



Mensen wijzen op wat ze je tekortdoen, wat je mist bij ze, is logischerwijs niet iets waardoor ze zich goed over zichzelf voelen, laat staan sexy, laat staan zin krijgen in een vrijpartij.



De enige manier om verandering te krijgen is toch om zelf te beginnen met begripvol te zijn en je waardering (vaker) uit te spreken en het te benaderen als "wat is de gewenste situatie, wat is de huidige situatie, wat staat erin de weg en wat kan evt helpen om die belemmeringen weg te nemen?" Erachter komen wat er werkelijk aan de hand is, wat hem tegenstaat, en hoe jij evt daarin kan helpen dat weg te nemen..



Erover praten/ aankaarten is te vaak een eenzijdig gesprek over wat iemand "fout" doet (in jouw beleving/ ogen). Dat er nu eea uitgekomen is aan hoe onzeker hij wordt van het idee dat ie het op meerdere fronten niet goed kan doen (of niet weet hoe) is iets wat jij nu ook serieus moet nemen. En kijken of jij inderdaad nogal eisend of aanvallend kan zijn in allerlei situaties, je snel ergert misschien of teleurgesteld of laat blijken (al dan niet verbaal of met lichaamstaal) dat hij niet aan jouw verwachtingen voldoet.



Vraag hem wat hij nodig heeft om zich zekerder van zichzelf te voelen, bijv duidelijker aanwijzingen, duidelijker wat er precies van hem verwacht wordt, hoe hij het wel "goed" kan doen, en "beloon" zijn pogingen ook, waardeer dingen hardop die wel goedgaan tussen jullie, waarom je blij met hem bent. Want dat vergeten we oh zo vaak: complimenten geven, waardering uitspreken voor alles wat wel goed en fijn is. Dat wordt dan vanzelfsprekend gevonden en ligt de focus op wat niet goed gaat (of jij nog op hem aan te merken hebt/ verbeterd zou willen zien).



Opvoedingsmethoden (kinderen opvoeden) waar de nadruk ligt op het perfectionaliseren en focus op "fouten" leidt misschien tot gehoorzaamheid, maar ook tot onzekerheid en zichzelf niet kunnen waarderen (perfectionisten) omdat er altijd wel iets niet perfect gaat of nog aan te "sleutelen" is. Bovendien bepaalt de opvoeder de normen en in een ongelijkheidsrelatie (leraar-kind, ouder-kind, overheid-burger enz) maar in een relatie hebben beide partijen een eigen evenwaardige smaak, behoeften, normaalwaarden en normen. Of dat nu over wat de een of de ander onder "een schoon huis" verstaat" gaat of over wat "goede bevredigende seks" en andere dingen inhouden.



Je kan iemand hooguit overtuigen door jouw kijk op de dingen, en zo een bredere kijk te geven dan de eigen beperkte blik ergens op, door het belang ergens van duidelijk te maken, meer mogelijkheden te schetsen dan het bekende, en het fijne ergens van te benadrukken. (zeker als het niet om onwil gaat, maar om belemmeringen/ remmingen vanuit onzekerheid en bang zijn het fout te doen en dan maar helemaal niet meer te durven proberen)..



In boeken als "de 7 eigenschappen van effectief leiderschap" (Stephen Covey) en bijv NLP voor dummies zijn goede manieren te vinden om dichter tot elkaar te komen in allerlei dingen waar je verschillend in bent. Van essentiele levenswijzen tot aan kleine veranderingen, je kan je gelijk willen halen of zorgen dat diegene je echt begrijpt (en jij hem) en de neuzen echt dezelfde kant op komen te staan.

Vaak heb je gewoon gelijk, maar de manier waarop je dat wil krijgen heb je misschien die ronde wel gewonnen, maar verlies je toch de wedstrijd, zeg maar.

quote:kitschy schreef op 28 oktober 2014 @ 13:09:



Sommigen stellen voor om hem te dumpen (erg viva-esk) Gaat het niet ver om een relatie te verbreken omdat je niet gebeft wordt? Vooral als echt al het andere zo goed is. Er is niks wat ik aan ons zou willen veranderen, behalve dit onderwerp dus.



.



Lijkt me sterk dat al het andere zo goed is. Als hij voor zo iets makkelijks wat je hem vraagt niks over heeft, dan zou ik toch zeer sterk twijfelen.

En is hij zo uniek en speciaal dat je dit allemaal op de koop toe neemt?

Misschien ook een mooi moment om je relatie eens kritisch te bekijken.

Volgens mij verdien jij beter.

Mooie quote Kitschy. Pas als je echt helemaal genoeg hebt van dat huis en de kapotte lamp is de druppel, dan ga je verhuizen. Maar ben je er eigenlijk nog heel blij mee, dan zul je alle zeilen bijzetten om de lamp te fixen. Aan jou de keuze, en het kan je weer veel plezier gaan opleveren . Als je er samen aan wilt werken, dan kom je verder.



@ Gimme, schaamte en ongemak bij een vrouw kunnen van 2 kanten aangepakt worden. Enerzijds door jouw vertrouwen, rust, geduld en aandacht. Uit je post klinkt het alsof je dat doet. Anderzijds is er voor haar werk aan de winkel. Dus dat moet ze dan wel willen, anders kun je wachten tot je een ons weegt maar verandert er niets. Als zij bereid is te onderzoeken waar het voor haar op vastloopt, kan haar angst of schroom veranderen.

Vrouwen kunnen moeite hebben met zich overgeven, met je benen wijd liggen kan heel onprettig voelen waardoor je dat liever niet wilt.

De enige weg is denk ik met haar erover praten en haar vragen of ze ruimte wil om hier iets aan te veranderen. Zolang ze in haar hoofd zit kunnen angsten blijven, en een hardnekkig hoofd kan dat heel lang volhouden (zonder dat ze het wil misschien, maar als manier om de controle te houden).

Ik snap je probleem wel Kitschy. Je gaat ook niet (alleen) om deze reden een relatie verbreken. Ik begrijp dat jullie er al meerdere gesprekken over hebben gehad, maar de situatie is nog hetzelfde? Denk dat oraal verwachten nu nog een stap te ver is; handwerk lijkt me een eerste stap. En eerlijk gezegd lijkt me dat niet meer dan normaal dat hij dat doet... dat is voor een vrouw toch wel noodzakelijk om een beetje fijne seks te hebben.



Ik heb sinds drie maanden een vriend en hij is op alle vlakken helemaal mijn type, behalve misschien op seksgebied Althans, het is heel erg fijn en ik heb het naar mijn zin, maar hij wil (of durft) ook niet te beffen. Verder doet hij wel heel erg z'n best en is veel met mij bezig, ook qua handwerk. Maar ik zit toch wel met het feit dat hij niet oraal wil. Ik heb hem op de man af gevraagd waarom hij daar niet aan deed, of ie het misschien niet lekker of vies vond. Naar eigen zeggen was dat het beide niet het geval, maar hij vindt het lastig en is bang dat hij het fout doet. En dat het bij zijn ex ook een paar maanden duurde voordat hij het durfde. Ik heb toen gezegd dat ik het belangrijk vind dat hij zich er fijn bij voelt, anders kan ik er niet eens van genieten. En het welbekende oefening baart kunst.



Dit is nu een maand geleden en niets veranderd. Ook niet geprobeerd. Ik weet echt niet wat ik hiermee aan moet eerlijk gezegd, heb nog nooit een man gehad die niet wilde beffen. Het maakt me ook wel onzeker. Daarnaast, zoals Thordis al terecht opmerkt, zorgt het voor een bepaalde geremdheid in bed. En juist het ongeremde aan seks maakt het zo leuk, dat is er nu dus niet.



Als ik dit topic zo lees is er niet veel kans dat het veranderd.. ik denk dat ik me er dan maar bij neer moet leggen. Of zou ik er nog eens over moeten beginnen? Pff best lastig. We praten heel makkelijk over seks alleen over dit onderwerp gaat het nooit.