Relaties
alle pijlers
mijn vriend is ongelovig
zondag 26 oktober 2014 15:25
Hallo allemaal,
Over ongeveer twee weken heb ik al een jaar verkering met mijn vriend.
Hij is ut beste wat me ooit is overkomen. Echt de man van mijn dromen.
Zelf ben ik gelovig en hij niet. Hij is wel elke zondag meegegaan naar de kerk om te kijken wat hij ervan vind maar hij is er achter gekomen dat het niks voor hem is.
Zelf vind ik dat wel jammer maar het is nou eenmaal zo.
Mijn ouders zijn wel streng gelovig en mijn vader vind het heel erg en vind ook dat we niet kunnen trouwen later.
Na dat gesprek is het altijd heel akward tussen mijn vader en mijn vriend.
Ik wil men ouders niet teleurstellen maar mijn vriend ook niet. Hij is degene waar ik verder mee wil!
Nu gaat men vriend zondags ook niet meer mee em mijn ouders vinden dat heel erg
Ik wordt van twee kanten steeds benadert en het biedt zoveel stress.
Nu heb ik echt geen idee wat ik moet doen. Ik hou zoveel van hem maar mijn ouders willen dat hij gelooft..
Ze weten wel dat ze hem dat niet kunnen dwingen en verder vinden zehem ook echt super leuk.
Mij geeft het enorm veel stress.
Wat moet ik doen?
Heeft iemand advies zodat iedereen er vrede mee heeft?
Xx
Over ongeveer twee weken heb ik al een jaar verkering met mijn vriend.
Hij is ut beste wat me ooit is overkomen. Echt de man van mijn dromen.
Zelf ben ik gelovig en hij niet. Hij is wel elke zondag meegegaan naar de kerk om te kijken wat hij ervan vind maar hij is er achter gekomen dat het niks voor hem is.
Zelf vind ik dat wel jammer maar het is nou eenmaal zo.
Mijn ouders zijn wel streng gelovig en mijn vader vind het heel erg en vind ook dat we niet kunnen trouwen later.
Na dat gesprek is het altijd heel akward tussen mijn vader en mijn vriend.
Ik wil men ouders niet teleurstellen maar mijn vriend ook niet. Hij is degene waar ik verder mee wil!
Nu gaat men vriend zondags ook niet meer mee em mijn ouders vinden dat heel erg
Ik wordt van twee kanten steeds benadert en het biedt zoveel stress.
Nu heb ik echt geen idee wat ik moet doen. Ik hou zoveel van hem maar mijn ouders willen dat hij gelooft..
Ze weten wel dat ze hem dat niet kunnen dwingen en verder vinden zehem ook echt super leuk.
Mij geeft het enorm veel stress.
Wat moet ik doen?
Heeft iemand advies zodat iedereen er vrede mee heeft?
Xx
Dream
maandag 27 oktober 2014 11:40
Mijn ouders vieren binnenkort hun 35-jarig huwelijk en zijn zeer happy met elkaar. Mijn moeder gelooft en mijn vader niet... Beiden weten dat je iets opzij moet zetten om samen gelukkig te kunnen zijn.
Ik weet dat het mijn moeder soms steekt en dat het mijn vader soms ook pijn doet. Maar het is het hen niet waard om die enorme liefde en al dat geluk voor te laten lopen! Nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn beide grootouders er geen probleem van hebben gemaakt. Ik vind het kwalijk dat jouw ouders dat wel doen. Jij moet daarin je eigen keuze maken.
Ik weet dat het mijn moeder soms steekt en dat het mijn vader soms ook pijn doet. Maar het is het hen niet waard om die enorme liefde en al dat geluk voor te laten lopen! Nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn beide grootouders er geen probleem van hebben gemaakt. Ik vind het kwalijk dat jouw ouders dat wel doen. Jij moet daarin je eigen keuze maken.
maandag 27 oktober 2014 11:50
Moeilijk voor je TO. Je bent volwassen en je moet je eigen keuzes maken. Je leeft niet voor je ouders maar voor jezelf!
Ik ben niet gelovig, mijn partner wel. Dit gaat goed samen. We hebben ook kinderen en die laten we beiden vrij. Willen ze naar de kerk..prima! Willen ze niet naar de kerk..prima! Wij zijn ook open naar onze kinderen over de reden waarom ik niet geloof en mijn partner wel. Zolang je elkaar met respect behandelt en niks opdringt moet het goed kunnen gaan.
Ik ben niet gelovig, mijn partner wel. Dit gaat goed samen. We hebben ook kinderen en die laten we beiden vrij. Willen ze naar de kerk..prima! Willen ze niet naar de kerk..prima! Wij zijn ook open naar onze kinderen over de reden waarom ik niet geloof en mijn partner wel. Zolang je elkaar met respect behandelt en niks opdringt moet het goed kunnen gaan.
maandag 27 oktober 2014 12:34
Moeilijk hoor. Je houdt van je vriend maar je wilt je ouders geen verdriet doen.
Ik ben opgevoed met het idee dat God van álle mensen houdt.
God is liefde en wij mensen moeten onze naaste liefhebben.
Met name ongelovigen zijn onze naaste.
Natuurlijk kun je met hem trouwen. De liefde tussen man en vrouw is een geschenk van God.
Probeer nog eens, met je vriend samen, met je ouders te praten hierover.
Ik ben opgevoed met het idee dat God van álle mensen houdt.
God is liefde en wij mensen moeten onze naaste liefhebben.
Met name ongelovigen zijn onze naaste.
Natuurlijk kun je met hem trouwen. De liefde tussen man en vrouw is een geschenk van God.
Probeer nog eens, met je vriend samen, met je ouders te praten hierover.
maandag 27 oktober 2014 12:52
quote:amarna schreef op 27 oktober 2014 @ 12:34:
Moeilijk hoor. Je houdt van je vriend maar je wilt je ouders geen verdriet doen.
Ik ben opgevoed met het idee dat God van álle mensen houdt.
God is liefde en wij mensen moeten onze naaste liefhebben.
Met name ongelovigen zijn onze naaste.
Natuurlijk kun je met hem trouwen. De liefde tussen man en vrouw is een geschenk van God.
Probeer nog eens, met je vriend samen, met je ouders te praten hierover.
De liefde is een geschenk van god? Ik denk niet dat de vriend van TO het daar mee eens is.
TO, als je ouders je afvragen waarom je vriend niet kan of wil geloven, vraag je ouders dan eens waarom ze in hun god geloven, en niet 1 van de 20.000 andere goden. Kleine moeite toch, om daar ook in te geloven?
Ik heb ook eens gedaan alsof ik in god geloofde. Dat bleek niet eens het probleem voor mij te zijn. Het probleem met dergelijke religieuze gemeenschappen is dat het 1 grote hypocriete bende is, waarbij mensen alleen maar op elkaar lopen te letten en te roddelen, en waar het er achter de voordeur goddelozer aan toe gaat dan ik ooit had kunnen vermoeden.
Ik was daar niet mee opgegroeid en kon er ECHT niet mee omgaan.
Moeilijk hoor. Je houdt van je vriend maar je wilt je ouders geen verdriet doen.
Ik ben opgevoed met het idee dat God van álle mensen houdt.
God is liefde en wij mensen moeten onze naaste liefhebben.
Met name ongelovigen zijn onze naaste.
Natuurlijk kun je met hem trouwen. De liefde tussen man en vrouw is een geschenk van God.
Probeer nog eens, met je vriend samen, met je ouders te praten hierover.
De liefde is een geschenk van god? Ik denk niet dat de vriend van TO het daar mee eens is.
TO, als je ouders je afvragen waarom je vriend niet kan of wil geloven, vraag je ouders dan eens waarom ze in hun god geloven, en niet 1 van de 20.000 andere goden. Kleine moeite toch, om daar ook in te geloven?
Ik heb ook eens gedaan alsof ik in god geloofde. Dat bleek niet eens het probleem voor mij te zijn. Het probleem met dergelijke religieuze gemeenschappen is dat het 1 grote hypocriete bende is, waarbij mensen alleen maar op elkaar lopen te letten en te roddelen, en waar het er achter de voordeur goddelozer aan toe gaat dan ik ooit had kunnen vermoeden.
Ik was daar niet mee opgegroeid en kon er ECHT niet mee omgaan.
maandag 27 oktober 2014 12:56
Och, geloof leidt nog steeds tussen zoveel onenigheid en verdeeldheid tussen mensen. In het groot (oorlogen) en klein (kapotte families).
Ik vind het stuitend hoe je als ouders problemen kunt maken over een ongelovige vriend. Nee, dat is lekker Christelijk zeg, naasteliefde tot zover dus.
Je vriend heeft enorm z'n best gedaan, dat laat zoveel zien over zijn intenties met jou en hoe serieus hij in jullie relatie staat. En toch is het niet goed genoeg. Bah. Zo voor mij reden genoeg zijn dat hele geloof de rug toe te keren. Dit effect heeft dat achtelijke geloof nou.
Dus TO: waarom probeer jij je niet te verdiepen in zijn geloof?! Hij heeft datzelfde voor jou gedaan, waarom probeer jij je zijn visie niet eien te maken?!
Geloof, het woord zegt het al, gebaseerd op gebakken lucht, bangmakerij en flauwekul. Het drijft families en liefdes uiteen en veroorzaakt zoveel ellende op ee wereld.
Dan is geen geloof toch echt een stuk verdraagzamer, kijk maar naar je vriend. Hij heeft respect voor jou en je geloof en heeft zelfs een jaar lang geprobeerd te voelen wat jullie voelen. Maar andersom, uit de naam van de Heer?! Niks... Walgelijk! Dan wordt de relatie gesabboteerd door de ouders.
Jij bent aan zet TO, laat je dat stomme geloof alles kapot maken of doe je je ogen eens open en zie je wat dat infantiele geloof nu werkelijk voor effect heeft.
Ik vind het stuitend hoe je als ouders problemen kunt maken over een ongelovige vriend. Nee, dat is lekker Christelijk zeg, naasteliefde tot zover dus.
Je vriend heeft enorm z'n best gedaan, dat laat zoveel zien over zijn intenties met jou en hoe serieus hij in jullie relatie staat. En toch is het niet goed genoeg. Bah. Zo voor mij reden genoeg zijn dat hele geloof de rug toe te keren. Dit effect heeft dat achtelijke geloof nou.
Dus TO: waarom probeer jij je niet te verdiepen in zijn geloof?! Hij heeft datzelfde voor jou gedaan, waarom probeer jij je zijn visie niet eien te maken?!
Geloof, het woord zegt het al, gebaseerd op gebakken lucht, bangmakerij en flauwekul. Het drijft families en liefdes uiteen en veroorzaakt zoveel ellende op ee wereld.
Dan is geen geloof toch echt een stuk verdraagzamer, kijk maar naar je vriend. Hij heeft respect voor jou en je geloof en heeft zelfs een jaar lang geprobeerd te voelen wat jullie voelen. Maar andersom, uit de naam van de Heer?! Niks... Walgelijk! Dan wordt de relatie gesabboteerd door de ouders.
Jij bent aan zet TO, laat je dat stomme geloof alles kapot maken of doe je je ogen eens open en zie je wat dat infantiele geloof nu werkelijk voor effect heeft.
maandag 27 oktober 2014 13:12
quote:adorabull schreef op 26 oktober 2014 @ 16:50:
De oudetvan mijn zwager waren verschrikkelijk erg. Ze zijn dan ook niet op de bruiloft van mijn zus en zwager geweesr. Zwager zelf is er een uit een gezin van 7 kinderen en is van zijn geloof gestapt rond zijn 16e.
Zijn ouders leken later bijgetrokken. Niets was minder waar. Weet je wat DIE geflikt hebben stiekem!? Tijdens een 'uitje' de twee dochters van mijn zus (toen 2 en 3) laten dopen in hun kerk? Ze zouden naar de artis, maar niet voor dat de kinderen gedoopt waren. Dat zo'n kerk daar aan meewerkt zonder aanwezigheid of wetenschap van de ouders...
Was ook meteen de laatste keer dat ze de kinderen hebben gezien. Inmiddels zijn ze allebei overleden, maar dat is dus nooit meer goedgekomen door het almaar blijven opleggen van hun religie. Alle banden zijn meteen verbroken door die actie.Bizar!
De oudetvan mijn zwager waren verschrikkelijk erg. Ze zijn dan ook niet op de bruiloft van mijn zus en zwager geweesr. Zwager zelf is er een uit een gezin van 7 kinderen en is van zijn geloof gestapt rond zijn 16e.
Zijn ouders leken later bijgetrokken. Niets was minder waar. Weet je wat DIE geflikt hebben stiekem!? Tijdens een 'uitje' de twee dochters van mijn zus (toen 2 en 3) laten dopen in hun kerk? Ze zouden naar de artis, maar niet voor dat de kinderen gedoopt waren. Dat zo'n kerk daar aan meewerkt zonder aanwezigheid of wetenschap van de ouders...
Was ook meteen de laatste keer dat ze de kinderen hebben gezien. Inmiddels zijn ze allebei overleden, maar dat is dus nooit meer goedgekomen door het almaar blijven opleggen van hun religie. Alle banden zijn meteen verbroken door die actie.Bizar!
maandag 27 oktober 2014 13:19
quote:amarna schreef op 27 oktober 2014 @ 12:57:
Julius,
Op deze manier ben jij net zo intolerant t.o.v. gelovigen als de gelovige ouders van TO t.o.v. de ongelovige vriend. Hard tegen hard dus. Daarmee bereikt niemand iets.
O ja, ik was even vergeten dat het bij omgang met gelovigen maar van 1 kant kan komen qua respect en aanpassen.
Dom van mij.
Julius,
Op deze manier ben jij net zo intolerant t.o.v. gelovigen als de gelovige ouders van TO t.o.v. de ongelovige vriend. Hard tegen hard dus. Daarmee bereikt niemand iets.
O ja, ik was even vergeten dat het bij omgang met gelovigen maar van 1 kant kan komen qua respect en aanpassen.
Dom van mij.
maandag 27 oktober 2014 15:20
Wat is voor jouw ouders eigenlijk van belang: dat je vriend naar de kerk gaat en in de christelijke dogma's gelooft, of dat hij een leven leidt dat in overeenstemming is met de belangrijkste christelijke waarden (die overigens niet uitsluitend christelijk zijn, want ook veel ongelovigen hangen die waarden aan): liefde voor de medemens, eerlijkheid, rechtvaardigheid? Als jouw vriend dat laatste doet of probeert te doen (en dat hoop ik, anders zal hij geen goede partner voor je zijn), is dat dan niet het belangrijkste, ook voor je ouders?
maandag 27 oktober 2014 16:22
Wat een veroordelende reacties tegenover gelovigen zeg.. Vind het gewoon pijnlijk om te lezen.
Ik ben ook gelovig, en ik snap TO best, en haar ouders ook. Het is niet eens het geloven op zich. Maar meestal staan gelovigen (nee, niet allen, maar wel de gereformeerde gemeente, bvb) wat conservatiever in het leven dan niet-gelovigen. Andere normen en waarden. Ik hoop dat TO's ouders niet redeneren uit bekrompenheid, maar uit liefde voor hun dochter om haar de problemen te besparen die gepaard kunnen gaan met een relatie waarin beide partners heel andere normen en waarde hebben.
TO , ik dacht altijd dat het mij niets uitmaakte, een vriend wel of niet gelovig. Ik dacht: ik ben gelovig, maar hij hoeft dat niet te zijn. Totdat ik ging daten met een atheïst. Zijn meningen vond ik erg pijnlijk. Hij kon totaal geen respect opbrengen voor mijn geloofsovertuiging.Dat moet er wel zijn natuurlijk, en dat is m.i. belangrijker dan wel/niet geloven. Hoe is dat bij jouw vriend? Vindt hij het wel oké dat jij naar de kerk gaat? En geloven is meer dan alleen naar de kerk gaan natuurlijk. Zit je er ook op catechesatie, bvb, of andere activiteiten? Dat kan hem ook gaan tegenstaan. Beetje vaag verhaal misschien, sorry, ik hoop dat je er wat aan hebt. Veel sterkte!
Ik ben ook gelovig, en ik snap TO best, en haar ouders ook. Het is niet eens het geloven op zich. Maar meestal staan gelovigen (nee, niet allen, maar wel de gereformeerde gemeente, bvb) wat conservatiever in het leven dan niet-gelovigen. Andere normen en waarden. Ik hoop dat TO's ouders niet redeneren uit bekrompenheid, maar uit liefde voor hun dochter om haar de problemen te besparen die gepaard kunnen gaan met een relatie waarin beide partners heel andere normen en waarde hebben.
TO , ik dacht altijd dat het mij niets uitmaakte, een vriend wel of niet gelovig. Ik dacht: ik ben gelovig, maar hij hoeft dat niet te zijn. Totdat ik ging daten met een atheïst. Zijn meningen vond ik erg pijnlijk. Hij kon totaal geen respect opbrengen voor mijn geloofsovertuiging.Dat moet er wel zijn natuurlijk, en dat is m.i. belangrijker dan wel/niet geloven. Hoe is dat bij jouw vriend? Vindt hij het wel oké dat jij naar de kerk gaat? En geloven is meer dan alleen naar de kerk gaan natuurlijk. Zit je er ook op catechesatie, bvb, of andere activiteiten? Dat kan hem ook gaan tegenstaan. Beetje vaag verhaal misschien, sorry, ik hoop dat je er wat aan hebt. Veel sterkte!
maandag 27 oktober 2014 17:39
Als je ouders echt zo strak zijn in hun overtuiging, dan houdt dat meestal ook in dat de kerkgemeenschap zwaar oordelend is als jij van je geloof afvalt. Dat zal je nog niet direct zijn opgevallen met 19, maar dat gebeurd wel.
In een relatie tussen iemand opgevoed in een strikt religieus gezin en iemand die agnost is zal er altijd spanning zijn. Dit doordat de ene persoon de excuses gegeven door de gelovige voor bepaalde zaken niet kan integreren met zijn Humanistische insteek qua opvoeding.
In jouw geval zou ik je eerst eens aanraden om de gehele Bijbel eens te lezen. Zowel oude als nieuwe testament, liefst een orginele statenvertaling, ookal is die niet compleet, maar niet de gebruikelijke verbasteringen als kinderverhaalbijbels of 'het boek' waar alles wat dubieus is is weggecensureerd. Als je daarna nog religieus bent, wordt het zowiezo tijd om een andere kerkgenootschap te zoeken die je niet afrekend op je liefde voor een non-conformatief persoon.
Daarnaast, je bent nu 19, de hormonen gieren door je lijf terwijl het gedeelte van je hersenen dat impulscontrole bestuurt nog niet is uitontwikkeld. Wacht dus nog maar 5 jaar voor je gaat trouwen, en gebruik intussen voorbehoedsmiddelen om niet zwanger te worden. Ga op kamers, ga studeren, zoek een baan en ga dan pas kijken of je verder wil met de jongen waar je nu zo verliefd op bent.
Aan je ouders valt niets meer te veranderen, die zijn al heel hun leven geindoctrineerd. Dat is nog geen rede om je familie banden te verbreken, maar maak ze maar wel duidelijk dat je de komende 5 jaar niet gaat trouwen. Dat geeft hen het idee te wennen aan een meer zelfstandigere jij.
In een relatie tussen iemand opgevoed in een strikt religieus gezin en iemand die agnost is zal er altijd spanning zijn. Dit doordat de ene persoon de excuses gegeven door de gelovige voor bepaalde zaken niet kan integreren met zijn Humanistische insteek qua opvoeding.
In jouw geval zou ik je eerst eens aanraden om de gehele Bijbel eens te lezen. Zowel oude als nieuwe testament, liefst een orginele statenvertaling, ookal is die niet compleet, maar niet de gebruikelijke verbasteringen als kinderverhaalbijbels of 'het boek' waar alles wat dubieus is is weggecensureerd. Als je daarna nog religieus bent, wordt het zowiezo tijd om een andere kerkgenootschap te zoeken die je niet afrekend op je liefde voor een non-conformatief persoon.
Daarnaast, je bent nu 19, de hormonen gieren door je lijf terwijl het gedeelte van je hersenen dat impulscontrole bestuurt nog niet is uitontwikkeld. Wacht dus nog maar 5 jaar voor je gaat trouwen, en gebruik intussen voorbehoedsmiddelen om niet zwanger te worden. Ga op kamers, ga studeren, zoek een baan en ga dan pas kijken of je verder wil met de jongen waar je nu zo verliefd op bent.
Aan je ouders valt niets meer te veranderen, die zijn al heel hun leven geindoctrineerd. Dat is nog geen rede om je familie banden te verbreken, maar maak ze maar wel duidelijk dat je de komende 5 jaar niet gaat trouwen. Dat geeft hen het idee te wennen aan een meer zelfstandigere jij.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
dinsdag 28 oktober 2014 18:50
quote:evangeline_234 schreef op 27 oktober 2014 @ 16:22:
Wat een veroordelende reacties tegenover gelovigen zeg.. Vind het gewoon pijnlijk om te lezen.
TO , ik dacht altijd dat het mij niets uitmaakte, een vriend wel of niet gelovig. Ik dacht: ik ben gelovig, maar hij hoeft dat niet te zijn. Totdat ik ging daten met een atheïst. Zijn meningen vond ik erg pijnlijk. Hij kon totaal geen respect opbrengen voor mijn geloofsovertuiging.Dat moet er wel zijn natuurlijk, en dat is m.i. belangrijker dan wel/niet geloven. Hoe is dat bij jouw vriend? Vindt hij het wel oké dat jij naar de kerk gaat? En geloven is meer dan alleen naar de kerk gaan natuurlijk. Zit je er ook op catechesatie, bvb, of andere activiteiten? Dat kan hem ook gaan tegenstaan. Beetje vaag verhaal misschien, sorry, ik hoop dat je er wat aan hebt. Veel sterkte!
Dit is precies wat ik er zo tegen heb. Gelijk dat gescherm met 'veroordelend, pijnlijk, kwetsende opmerkingen'. Terwijl dat andersom net zo is: ongelovigen hebben zogenaamd geen 'respect' (en... is dat werkelijk zo?... of is ieder kritisch woord per definitie respectloos..ik denk vaak het laatste, in het geval van jouw vriend: als hij zo weinig respect had voor het geloof dan was hij heus jouw vriend niet), en ongelovigen hebben andere normen en waarden (nee...daar ligt geen veroordeling in zeg, pff).
Er wat betreft het kwetsen, hoe komt het dan ik me als ongelovige niet gekwetst voel door jouw net zo goed ongepaste opmerkingen? Waarom hebben geloofsaanhangers zo`n zielige slachtofferhouding als andere mensen anders denken. Nou en? Je haalt je schouders op en gaat door met je leven, zo makkelijk kan het zijn.
Bij mij is het vooral ergernis, naar die gekrenkte houding, dat misplaatste gescherm met gekwetst zijn en respectloos bejegend worden, zoals in jouw post ook te lezen is. En bovenal het superieure wat gelovigen zo vaak hebben.
Ik woon ergens in de biblebelt, ben gelovig opgevoed, heb op christelijke scholen gezeten, ben gedoopt en heb cathecesatie gezeten (verplicht door ouders). Ik weet dus heel goed waar ik het over heb, en ik vind het om te kotsen.
Letterlijk gezegd door een ouderling van de kerk toen ik aangaf te twijfelen over het geloof en niet wist of ik op dit moment mijn kind wilde laten dopen (vader is niet-gelovig): dat ik niks van de kerk hoefde te verwachten als ik niet voldeed aan wat de kerk verwacht, zoals belijdenis en dopen etc. Toen was ik er klaar mee en ik ben nooit meer terug gegaan. Hypocriete lui daar, naastenliefde zolang je betaalt voor de kerk en precies doet wat 'hoort'.
Maar goed, verder kun je in de post van TO lezen dat haar vriend een jaar lang z'n best heeft gedaan om zich te voegen naar het kerkgedoe, maar dat het simpelweg niet lukt. Nu mag TO weleens zich voegen aan de visie van vriend vind ik. Dat zou pas respectvol en gelijkwaardig zijn.
Wat een veroordelende reacties tegenover gelovigen zeg.. Vind het gewoon pijnlijk om te lezen.
TO , ik dacht altijd dat het mij niets uitmaakte, een vriend wel of niet gelovig. Ik dacht: ik ben gelovig, maar hij hoeft dat niet te zijn. Totdat ik ging daten met een atheïst. Zijn meningen vond ik erg pijnlijk. Hij kon totaal geen respect opbrengen voor mijn geloofsovertuiging.Dat moet er wel zijn natuurlijk, en dat is m.i. belangrijker dan wel/niet geloven. Hoe is dat bij jouw vriend? Vindt hij het wel oké dat jij naar de kerk gaat? En geloven is meer dan alleen naar de kerk gaan natuurlijk. Zit je er ook op catechesatie, bvb, of andere activiteiten? Dat kan hem ook gaan tegenstaan. Beetje vaag verhaal misschien, sorry, ik hoop dat je er wat aan hebt. Veel sterkte!
Dit is precies wat ik er zo tegen heb. Gelijk dat gescherm met 'veroordelend, pijnlijk, kwetsende opmerkingen'. Terwijl dat andersom net zo is: ongelovigen hebben zogenaamd geen 'respect' (en... is dat werkelijk zo?... of is ieder kritisch woord per definitie respectloos..ik denk vaak het laatste, in het geval van jouw vriend: als hij zo weinig respect had voor het geloof dan was hij heus jouw vriend niet), en ongelovigen hebben andere normen en waarden (nee...daar ligt geen veroordeling in zeg, pff).
Er wat betreft het kwetsen, hoe komt het dan ik me als ongelovige niet gekwetst voel door jouw net zo goed ongepaste opmerkingen? Waarom hebben geloofsaanhangers zo`n zielige slachtofferhouding als andere mensen anders denken. Nou en? Je haalt je schouders op en gaat door met je leven, zo makkelijk kan het zijn.
Bij mij is het vooral ergernis, naar die gekrenkte houding, dat misplaatste gescherm met gekwetst zijn en respectloos bejegend worden, zoals in jouw post ook te lezen is. En bovenal het superieure wat gelovigen zo vaak hebben.
Ik woon ergens in de biblebelt, ben gelovig opgevoed, heb op christelijke scholen gezeten, ben gedoopt en heb cathecesatie gezeten (verplicht door ouders). Ik weet dus heel goed waar ik het over heb, en ik vind het om te kotsen.
Letterlijk gezegd door een ouderling van de kerk toen ik aangaf te twijfelen over het geloof en niet wist of ik op dit moment mijn kind wilde laten dopen (vader is niet-gelovig): dat ik niks van de kerk hoefde te verwachten als ik niet voldeed aan wat de kerk verwacht, zoals belijdenis en dopen etc. Toen was ik er klaar mee en ik ben nooit meer terug gegaan. Hypocriete lui daar, naastenliefde zolang je betaalt voor de kerk en precies doet wat 'hoort'.
Maar goed, verder kun je in de post van TO lezen dat haar vriend een jaar lang z'n best heeft gedaan om zich te voegen naar het kerkgedoe, maar dat het simpelweg niet lukt. Nu mag TO weleens zich voegen aan de visie van vriend vind ik. Dat zou pas respectvol en gelijkwaardig zijn.
woensdag 29 oktober 2014 14:52
woensdag 29 oktober 2014 15:56
Een aantal jaren geleden was er een relletje binnen de protestantse kerk. En uiteraard speelde geld ook hier een rol van betekenis, de kerkgebouwen vertegenwoordigen toch een aardig kapitaal en een deel van de ruzie ging er dan ook over aan welke richting welke kerk werd toebedeeld. Als dan bleek dat het merendeel van de goegemeente een andere mening was toegedaan tot welke richting zij behoorden dan de dominee werd agressie niet geschuwd.
Banden van auto lek steken en vrouw van dominee bedreigen. (Arnemuiden)
Doodsbedreigingen richting journalist. (Goeree) En bij poging tot aangifte van deze doodsbedreiging door redactrice van het desbetreffende blad wordt deze aangifte geweigerd door dienstdoende agent met de woorden dat als hij wist wie achter het pseudoniem schuil gaat hij daar zelf wel iets aan ging doen.
En zo zei Multatuli al iets in de trant van "Ik heb niets tegen het geloof maar als ik zie wie het aanhangen wil ik daar niet bijhoren.
Banden van auto lek steken en vrouw van dominee bedreigen. (Arnemuiden)
Doodsbedreigingen richting journalist. (Goeree) En bij poging tot aangifte van deze doodsbedreiging door redactrice van het desbetreffende blad wordt deze aangifte geweigerd door dienstdoende agent met de woorden dat als hij wist wie achter het pseudoniem schuil gaat hij daar zelf wel iets aan ging doen.
En zo zei Multatuli al iets in de trant van "Ik heb niets tegen het geloof maar als ik zie wie het aanhangen wil ik daar niet bijhoren.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
woensdag 29 oktober 2014 15:56
Een aantal jaren geleden was er een relletje binnen de protestantse kerk. En uiteraard speelde geld ook hier een rol van betekenis, de kerkgebouwen vertegenwoordigen toch een aardig kapitaal en een deel van de ruzie ging er dan ook over aan welke richting welke kerk werd toebedeeld. Als dan bleek dat het merendeel van de goegemeente een andere mening was toegedaan tot welke richting zij behoorden dan de dominee werd agressie niet geschuwd.
Banden van auto lek steken en vrouw van dominee bedreigen. (Arnemuiden)
Doodsbedreigingen richting journalist. (Goeree) En bij poging tot aangifte van deze doodsbedreiging door redactrice van het desbetreffende blad wordt deze aangifte geweigerd door dienstdoende agent met de woorden dat als hij wist wie achter het pseudoniem schuil gaat hij daar zelf wel iets aan ging doen.
En zo zei Multatuli al iets in de trant van "Ik heb niets tegen het geloof maar als ik zie wie het aanhangen wil ik daar niet bij horen.
Banden van auto lek steken en vrouw van dominee bedreigen. (Arnemuiden)
Doodsbedreigingen richting journalist. (Goeree) En bij poging tot aangifte van deze doodsbedreiging door redactrice van het desbetreffende blad wordt deze aangifte geweigerd door dienstdoende agent met de woorden dat als hij wist wie achter het pseudoniem schuil gaat hij daar zelf wel iets aan ging doen.
En zo zei Multatuli al iets in de trant van "Ik heb niets tegen het geloof maar als ik zie wie het aanhangen wil ik daar niet bij horen.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
donderdag 30 oktober 2014 17:59
quote:Wat is voor jouw ouders eigenlijk van belang: dat je vriend naar de kerk gaat en in de christelijke dogma's gelooft, of dat hij een leven leidt dat in overeenstemming is met de belangrijkste christelijke waarden (die overigens niet uitsluitend christelijk zijn, want ook veel ongelovigen hangen die waarden aan): liefde voor de medemens, eerlijkheid, rechtvaardigheid? Als jouw vriend dat laatste doet of probeert te doen (en dat hoop ik, anders zal hij geen goede partner voor je zijn), is dat dan niet het belangrijkste, ook voor je ouders?Dat zou bij een gematigd gelovige misschien werken, maar hardcore gelovigen zoals die ouders, die houden niet van hun medemens, alleen van medereligieuzen die ook nog van dezelfde kerk moeten zijn, want anders worden ze alsnog uitgekotst.
woensdag 5 november 2014 13:00
Beste Dubbus,
Jij verteld me dat ik ook moest kijken naar de visie van mijn vriend.
Ik heb het er ook veel met hem over maar eigenlijk weet ik helemaal niks van andere geloven af.
van jongs af aan is het christendom me geleerd en niks anders.
ik weet gewoon niet beter.
Daar had ik nooit over nagedacht, totdat mijn vriend me daar op wees.
Hij wil me echt niet van het geloof afhalen maar hij laat me wel dingen zien waardoor ik ga twijfelen en hij er voor heeft gekozen om niet te geloven.
Sommige dingen vind ik wel mooi aan het geloof maar ook denk ik bij sommige dingen: waar slaat het op.
Ik weet eigenlijk niet of ik wel geloof. Dat moet ik nog uitzoeken.
Jij vertelde dat je zelf ook naar de kerk ging en naar cathegesatie etc...
Hoe reageerden jou ouders er op toen je zei dat je der klaar mee was?
Kikie
Jij verteld me dat ik ook moest kijken naar de visie van mijn vriend.
Ik heb het er ook veel met hem over maar eigenlijk weet ik helemaal niks van andere geloven af.
van jongs af aan is het christendom me geleerd en niks anders.
ik weet gewoon niet beter.
Daar had ik nooit over nagedacht, totdat mijn vriend me daar op wees.
Hij wil me echt niet van het geloof afhalen maar hij laat me wel dingen zien waardoor ik ga twijfelen en hij er voor heeft gekozen om niet te geloven.
Sommige dingen vind ik wel mooi aan het geloof maar ook denk ik bij sommige dingen: waar slaat het op.
Ik weet eigenlijk niet of ik wel geloof. Dat moet ik nog uitzoeken.
Jij vertelde dat je zelf ook naar de kerk ging en naar cathegesatie etc...
Hoe reageerden jou ouders er op toen je zei dat je der klaar mee was?
Kikie
Dream
donderdag 6 november 2014 06:10
quote:Ik heb het er ook veel met hem over maar eigenlijk weet ik helemaal niks van andere geloven af.
van jongs af aan is het christendom me geleerd en niks anders.
ik weet gewoon niet beter.
Daar had ik nooit over nagedacht, totdat mijn vriend me daar op wees.Hoe kan dat? Ik ben katholiek opgevoed, maar toen de pater op school communieles kwam geven (denk dat we toen 8 waren) stelde ik al zulke bijdehante vragen over het geloof (mijn ongeloof eerder) dat de pater mij vast 'n duivelskind vond. Je hebt toch zelf ook hersens gekregen om na te denken?
van jongs af aan is het christendom me geleerd en niks anders.
ik weet gewoon niet beter.
Daar had ik nooit over nagedacht, totdat mijn vriend me daar op wees.Hoe kan dat? Ik ben katholiek opgevoed, maar toen de pater op school communieles kwam geven (denk dat we toen 8 waren) stelde ik al zulke bijdehante vragen over het geloof (mijn ongeloof eerder) dat de pater mij vast 'n duivelskind vond. Je hebt toch zelf ook hersens gekregen om na te denken?
