Angst voor bedrog

31-10-2014 21:49 39 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik lees al een tijdje mee, maar wil nu ook graag even een topic openen over het volgende.



Ik ben bang dat mijn vriend me zal bedriegen (1 jaar 3 maanden relatie). Dit houdt in dat ik regelmatig pieker over of hij mogelijk stiekem whatsapp/facebook/watdanook-contact heeft met andere vrouwen. Daarmee bedoel ik uiteraard te intiem contact, want vriendschap met vrouwen moet kunnen. Hij heeft ook redelijk veel vriendinnen, waar ik me soms ook druk over maak, maar ik probeer erop te vertrouwen dat dat oké is. Ik ga bijvoorbeeld al piekeren wanneer ik op facebook zie dat hij vrienden is geworden met een vrouw. Of bijvoorbeeld nu, helpt hij af en toe een meisje met haar afstudeerproject omdat zij een paar dingen niet snapte en dat zijn expertisegebied is.

Ik controleer mijn vriend niet, omdat ik weet dat ik daarmee meer kapot zal maken dan dat het iets oplevert. Ook wil ik geen jaloerse zeurende vriendin zijn. Toch blijf ik erover piekeren en daar word ik inmiddels helemaal gek van. Ik weet waar het vandaan komt; mijn vader heeft me als kind behoorlijk in de steek gelaten en mijn (enige) ex heeft me langdurig bedrogen met seksueel internet/chatcontact met andere vrouwen. Dit wil ik niet als een excuus gebruiken o.i.d. want ik hou niet zo van een slachtofferrol, maar ik denk wel dat het mijn angst kan verklaren.

Ik ben vooral bang dat mijn huidige vriend me zal bedriegen en ik dan nóg meer vertrouwen kwijtraak en nooit meer een relatie zal kunnen opbouwen o.i.d. Af en toe bespreek ik het met mijn vriend, hij heeft er veel begrip voor maar weet ook niet wat hij kan doen om mij te helpen. Ik wil het er echter niet te vaak over hebben omdat ik bang ben dat dat uiteindelijk juist de relatie zal kosten omdat hij er dan gek van wordt. Ik ben overigens 22, hij 24 en we wonen niet samen.



Wie heeft hier ervaring mee of heeft advies?
Maak de afspraak samen die mijn man en ik hebben: mocht je me niet meer leuk vinden, vertel me dit dan en dan handelen we de relatie af. Maar kwets me niet door alvast een ander in onze relatie te betrekken. Heb respect voor mij en onze relatie.



En vertrouw er daarna op dat dit het geval zal zijn.
Alle reacties Link kopieren
Precies wat Doreia zegt. Dat heb ik ook met mijn vriend zo afgesproken. En het gesprek dat we toen hadden (en heel soms nog wel eens hebben als ik plots een onzekere bui heb) is heel fijn en draagt echt bij aan het vertrouwen..
Alle reacties Link kopieren
Haal diep adem, dat geeft rust
I'm a long long way from home
Alle reacties Link kopieren
Hm ja, hij heeft me wel toegezegd nooit iets achter mijn rug om te doen. Toch ben ik bang dat er dan in een dronken bui o.i.d. iets zal gebeuren. Hoe doen jullie dat? Wij gaan regelmatig zonder elkaar naar feestjes of stappen en dat zijn voor mij echt piekermomenten. Ik wil er echt op vertrouwen dat er niks gebeurt e.d. maar het lukt niet zo goed. Een gesprek erover helpt ongeveer 3-4 dagen, daarna begint het weer en weet ik niet hoe ik het kan stoppen.
Waarom ga je ervan uit dat hij dat zou doen? Het ligt aan jou. Je zal hem moeten vertrouwen. Kun je dat niet, dan ben je nog niet toe aan een relatie.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik weet dat het aan mij ligt. Ik zou het waarschijnlijk bij elke man hebben, niet specifiek bij mijn vriend. Dankjewel voor je tips.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt het niet zelf in de hand.. Eigenlijk is het enige wat je kunt doen gewoon vertrouwen. En anders is de vraag of je inderdaad eigenlijk wel een relatie wilt. Constant bang zijn en in de stress zitten als jullie niet samen zijn kan ook niet goed zijn. Vooral niet als dat nogal regelmatig is, zoals je zegt.
Alle reacties Link kopieren
ik denk dat als je je vriend echt goed kent je ook wel zou moeten weten of er een kans is dat die je ooit zou bedriegen met een ander.

dat je er soms met hem over praat is ook wel goed,

maar zoals je zelf al zei ik denk niet dat je er te vaak over moet beginnen.

misschien moet je is kijken of je een goede vriend of vriendin hebt waar je soms gewoon mee kan praten,

zolang je erop kan vertrouwen dat de gesprekken tussen jullie 2 blijft kan dat ook wel helpen.

veel sterkte
Als je zo onzeker en ongerust bent in deze relatie, dan is dit niet de geschikte relatie voor je.

Wil je hier mee doorgaan, bedenk dan dat, stel hij bedriegt je, dit niet het einde van de wereld is. Ook dan gaat het leven dan gewoon door. Net als toen je hem nog niet kende.
Alle reacties Link kopieren
Zoiets kan altijd gebeuren. De afspraak maken om het elkaar te vertellen als je het niet meer ziet zitten of iemand anders wil klinkt heel leuk maar zo gaat het in de praktijk vaak niet.
Motto’s Helpen je Niet Als het er echt op Aan Komt
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties! Ik begrijp dat continue in de stress zitten e.d. inderdaad geen optie is, maar het idee dat ik hem kwijtraak vind ik echt heel naar. Ik ben heel erg gek op hem, dus dat wil ik echt als allerlaatste redmiddel... Ik ga jullie tips gebruiken en anders desnoods contact opnemen met een psycholoog o.i.d. Iemand daar ervaring mee?
Alle reacties Link kopieren
Eens met koiboi. Maarja, ik ben dan ook een bucklebunny.
Alle reacties Link kopieren
Men lijdt het meest door het lijden wat men vreest.
Je raakt hem juist kwijt als je zo krampachtig doet. Maak eens een kommetje met je handen en hou je handen onder de kraan. Zie je hoe mooi het water in je handen blijft liggen? Maak nu eens een vuist, een hele stevige. Wikkel je beide handen stevig in elkaar en om het water... Zie je hoe het sneller dan je voor mogelijk houdt uit je handen glipt, zonder dat je daar iets aan kan doen? Terwijl, toen je het gewoon liet, rustig bleef liggen.



Dat is ook zo met vertrouwen. Vertrouw erop dat hij je niet wil kwetsen. Vertrouw erop dat jij het aan hem zal merken als hij dit wel doet. Hoe meer je gaat forceren, hoe harder je hem naar de gootsteen duwt. Niet doen dus.



Een paar gesprekken met een hulpverlener kunnen nooit kwaad, gezien jou verleden. Maar je maakt uiteindelijk zelf de keuze dat jij je vriend gaat straffen voor wat jij in het verleden hebt meegemaakt of dat jij hem gewoon het voordeel van de twijfel geeft en er ook op vertrouwd dat je gewoon zult blijven ademhalen als blijkt dat hij je vertrouwen toch heeft beschaamd.
Ik snap dat je basisvertrouwen beschadigd voelt als je niet op je ouder(s) kan rekenen. Wat is geweest, is geweest en heeft zijn sporen achtergelaten. Maar nu aan jou de keus of je dat je heden en toekomst laat tekenen. Je kan er nl. ook voor kiezen om wel je vertrouwen te schenken aan je vriend, ook al loop je dan het risico gekwetst te worden. Dat loop je ook als je het niet doet.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik weet dat ik hem dan juist zal kwijtraken. Daarom controleer ik hem ook niet en bespreek ik het zo min mogelijk, zodat hij er geen last van heeft. Maar uiteindelijk is dat misschien niet genoeg en ik wil er zelf ook gewoon heel graag vanaf. Dank voor je uitgebreide reacties
Alle reacties Link kopieren
het klinkt alsof het je niet lukt om je piekermomenten te doorbreken, zelfs op feestjes komen ze naar voren. Is er weleens een moment geweest op een feestje dat je niet aan het piekeren was? Wat was er toen anders en hoe lukte het je om op dat moment niet te piekeren.

Is er weleens een moment geweest dat hij appte met een vrouw en je je daar geen zorgen over maakte? Wat was er toen anders?

Het klinkt ook alsof je als je op die feestjes bent, je niet daadwerkelijk daar bent. Je focus ligt namelijk op je vriend en of hij mogelijk iets zou kunnen doen. Dit klinkt voor mij niet alleen alsof je basisvertrouwen is aangetast, maar ook je veiligheid. Het heeft naar mijn idee iets afhankelijks, wat enerzijds logisch is als je een relatie hebt. Dit gaat misschien ietsjes de grens over, wat bij mij de vraag oproept of je zelf denkt dat je het waard bent om bij te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Blijf voor jezelf herhalen:

Als hij mij zo iets flikt, dan is hij mij NIET waard.

Die gedachte helpt mij enorm.

Ik bedoel, mocht vriend rare dingen achter mijn rug doen, dan verdient hij het niet dat ik onzeker van hem word en om hem ga treuren.

Dan is hij mij gewoon kwijt en zou ik geen spijt hebben dat ik hem zo vertrouwde, want dat doe je in een goede relatie.

Vertrouw hem tot het tegendeel bewezen is.
Alle reacties Link kopieren
Je weet waar het vandaan komt en het heeft behoorlijk invloed op je dagelijks leven. Ik zou inderdaad eens met een psycholoog gaan praten. Niet omdat het zo raar is, maar omdat je er echt veel last van hebt. Die investering in jezelf ben je gewoon waard.
Alle reacties Link kopieren
@miszlady: ik heb het misschien niet helemaal helder verwoord; als we samen op een feestje zijn heb ik er geen last van, alleen als hij op een feestje is waar ik niet bij ben. Als ik op dat moment zelf ook op een ander feestje/uitje ben heb ik er veel minder last van, dus afleiding werkt blijkbaar. Als ik thuis ben en eenmaal ga piekeren dan vind ik het inderdaad heel moeilijk om dit te doorbreken. Het is me wel eens gelukt, door afleiding te zoeken. Vaak werkt dit echter maar kort. Ik probeer ook continue tegen mezelf te zeggen op zo'n moment dat hij mij niet waard is als hij vreemd zou gaan, maar het blijft niet 'hangen'. Mijn veiligheid is inderdaad aangetast (mijn vader had/heeft een alcoholverslaving/probleem en kon agressief worden, niet naar mij toe maar bijvoorbeeld wel naar onze huisdieren destijds). Ik voel mezelf vaak minder leuk dan anderen, dus misschien ligt het ook wel aan mijn zelfvertrouwen. Ik ben over het algemeen niet heel onzeker en weet waar ik voor sta, maar heb niet het gevoel dat ik de allerleukste ben die hij zou kunnen hebben. Bedankt voor je reactie



@bungaa: dankjewel voor je reactie! Helpen deze gedachten jou ook langdurig? Bij mij helpt het vaak 5 minuten en dan begint het weer. Natuurlijk zeg ik het dan weer tegen mezelf, maar ik word er soms echt moedeloos van dat het me gewoon niet lukt. Hoe heb jij dat bereikt?



@aikidoka: dankjewel, lief
Alle reacties Link kopieren
Het is een patroon eigenlijk. Die gedachten.

Vroeger kon ik het niet lang volhouden, dan sloeg de angst en paniek weer toe. Dan ging ik aan mijzelf twijfelen en vond ik mijzelf niks waard. (Dat is ook de oorsprong, die van een onveilige jeugd, en jezelf geen geluk waard vinden)

En tja dan toch weer in die piekermolen.

Ik durfde ook niet te controleren of te ondervragen. Wou de uitkomst helemaal niet weten, want zou niet veel goeds zijn. Kon toch niet anders? Want hee ik was toch niet geboren voor het geluk??



Ik deed ook erg aan hem dan maar wegstoten(alle mannen) voordat zij mij zouden kwetsen. Of af en toe een uitbarsting van hysterisch gedrag dat ik zeker wist dat hij niet te vertrouwen was.



Toen was ik nog stukken jonger. Nu voel en geloof ik echt dat ik veel meer waard ben!

Op een gegeven moment herken je het patroon dat je je teveel laat meeslepen in die angst en slechte gedachte.

Mij hielp iedere keer voor mijzelf herhalen dat ik de moeite waard was en dat hij mij niet waard is als hij mij belazerd echt!



Ik heb dit trouwens wel op therapie geleerd, want kampte met een extreem laag zelfbeeld.

Eigenlijk moest ik dus eerst vertrouwen in mijzelf gaan krijgen tot ik een ander durfde te vertrouwen.



Denk dat jij daar ook wel baat bij hebt.

Sterkte
Alle reacties Link kopieren
@bungaa Dankjewel voor je reactie weer. Het afstoten ken ik inderdaad, soms als ik een tijdje heb lopen piekeren ben ik er inderdaad gewoon bijna van overtuigd dat er wel iets aan de hand moet zijn waardoor ik me zelfs een beetje boos op hem voel. Terwijl er niks gebeurd is... Ik laat dit zo min mogelijk merken, maar ben dan wel sneller geïrriteerd. Ik heb je reactie gisteren gelezen en sinds toen heb ik elke keer als ik een piekermoment voelde aankomen tegen mezelf gezegd 'ik ben de moeite waard' en daarna het piekeren afgekapt door afleiding te gaan zoeken. Ik voel me er wel iets rustiger onder nu. bedankt voor het delen van je ervaringen!
Alle reacties Link kopieren
Dank voor alle reacties, ik heb deze week een afspraak bij een coach om er iets intensiever mee aan de slag te gaan, want ik heb er nog steeds last van. Hopelijk helpt dat!
quote:pinchos schreef op 31 oktober 2014 @ 22:12:

Ja, ik weet dat het aan mij ligt. Ik zou het waarschijnlijk bij elke man hebben, niet specifiek bij mijn vriend. Dankjewel voor je tips.

En hoe zou jij het vinden als hij er andersom ook zo over dacht?

Hij moet jou wél gewoon op je woord en mooie blauwe/groene/grijze/bruine ogen geloven maar jij hem niet?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven