moeder gaat vreemd en nu?

11-11-2014 17:03 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al jaren zeggen mijn ouders dat ze gaan scheiden maar vanwege financiele redenen is dat nog steeds niet gebeurd. Zelf zou ik graag willen dat ze eindelijk uit elkaar gaan want dan wordt het misschien wat rustiger maar dat is niet mijn probleem. Het probleem is dat mijn moeder al bijna een halfjaar elk weekend weg gaat naar een bepaalde stad maar ze wil niet zeggen waarom of waar. Ze zegt een vriendin maar wil de naam niet zeggen en als ze 's avonds in haar bed ligt te bellen (mijn kamer is daarnaast dus ik hoor dat ook al wil ik liever niet) hoor ik allemaal dingen (ik wil je, tot zaterdag enz). Gisteren kwam ze naar me toe met de vraag of ik in die bepaalde stad zou willen wonen en toen ik vroeg waarom, zei ze dat daar misschien wel iemand is. Ik ben boos op haar want ze gaat vreemd ook al is ze nog getrouwd met mijn vader. Het ergste vind ik nog dat ze al die tijd liegt tegen mij, mijn broertjes en mijn vader en dat ze blijkbaar enkt dat dit oke is. Ik wil dus absoluut niet in de buurt van die gozer gaan wonen want ik vind dat ze dit niet kan maken. Zelf ben ik 18, studeer en ben op zoek naar een kamer maar mijn broertjes niet. Ik weet niet zo goed wat ik moet op dit moment, ik heb het idee dat mijn vader het ook wel weet maar het niet erkent ofzo dus hem vertellen zal niet zo veel helpen.



Heeft er iemand tips ofzo want ik heb geen idee meer.
voor jou! Wat ontzettend naar en wat een klotestreek van je moeder, zeker omdat dit straks ook gevolgen heeft voor je broertjes. Echt geen idee wat ik je moet adviseren, wil je vooral veel sterkte wensen. Zou het geen optie zijn dat als zij vertrekt dat jij dan met je broertjes bij je vader kunnen blijven wonen?
Jij zo snel mogelijk op kamers, en voor je broertjes is er misschien de mogelijkheid om bij je vader te blijven wonen?
Misschien hebben je ouders hier wel afspraken over gemaakt, dat weet je niet. In principe is het liefdesleven van je ouders jouw zaak niet.



Evengoed is dit wel een rotsituatie. Ik zou ook zo snel mogelijk proberen het huis uit te gaan en je moeder te verstaan geven dat je niks wil weten van haar buitenechtelijke activiteiten. Dus als ze hem wil bellen zorgt ze maar dat je er niks van merkt.
Als dochter kan ik me voorstellen dat je dit bepaald niet leuk vindt, maar als vrouw kan ik me voorstellen dat je moeder behoefte heeft aan liefde en aanhankelijkheid. Het gaat je bepaald niet in de koude kleren zitten om jarenlang te leven met iemand waar je niet meer van houdt. De wijze waarop je moeder dit aanpakt verdiend niet echt de schoonheidsprijs.



Jij hebt natuurlijk ook je loyaliteit naar je vader toe, maar bedenk dat dit niets met jou te maken heeft en dat je ouders op elkaar uitgekeken zijn, dat is moeilijk, maar kan gebeuren. Zelf geef je al aan dat je ze liever ziet scheiden, dus je zou er ook vanuit kunnen gaan dat zer in feite al uit elkaar zijn alleen nog eenzelfde huis bewonen. Misschien is die nieuwe man in het leven van je moeder wel het begin van het einde en dan kan je vader ook een nieuw leven beginnen.
Ik zou haar dit nu al vertellen. Wie weet krijg je dan meer duidelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
Tja, je ouders zijn blijkbaar uit elkaar gegroeid en weten dat ze niet meer samen verder willen, maar om praktische redenen blijven ze bij elkaar. Blijkbaar heeft je moeder al een nieuwe relatie.

En doordat ze deze vraag nu aan je stelt is ze blijkbaar zo ver om de knoop nu dan eindelijk toch door te hakken.

De manier waarop dit gaat is niet gebruikelijk, maar hé, mensen gaan wel eens scheiden.

Het komt vaker voor. Véél vaker.



Weet je zeker dat je vader het niet al wist/weet? En dat ze jou en je broertjes erbuiten heeft gehouden vind ik niet meer dan logisch.

Ik denk dat ze heeft geprobeerd om de situatie zo lang mogelijk te laten lijken zoals het altijd was.



Jij bent 18. Als het je niet aan staat, dan is het misschien tijd om op jezelf te gaan wonen.

En gaat dat nog niet, dan zul je een keuze moeten maken. Bij je vader blijven of met je moeder mee gaan.



Eén ding is zeker, jij kunt dit niet tegenhouden. Het gaat sowieso toch allemaal gebeuren.

Ertegen vechten heeft dus weinig zin. Probeer het beste van de situatie te maken.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
Alle reacties Link kopieren
Tip: "mama, ik baal er van dat ik je telefoongesprekken kan horen en daaruit concludeer dat je niet zomaar een vriendin hebt. Ik wil geen deelgenoot van stiekem vreemd gaan zijn. Kun jij er voor zorgen dat ik uit deze lastige positie kom?"



P.s. Misschien is diegene geen gozer. En wel een vriendin.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Ga praten met jouw moeder.

Wie weet is het in jouw hoofd allemaal groter/erger dan het feitelijk is.
volg je verstand, gebruik je gevoel
Je denkt dat je vader het weet, je ouders zijn alleen voor de financiën bij elkaar en dit zeggen ze zelf ook. Wat is dan het probleem?



Het komt op mij over alsof ze emotioneel allang uit elkaar zijn, maar dat jullie kinderen dat nog niet beseffen.
quote:feow schreef op 11 november 2014 @ 18:44:

Tip: "mama, ik baal er van dat ik je telefoongesprekken kan horen en daaruit concludeer dat je niet zomaar een vriendin hebt. Ik wil geen deelgenoot van stiekem vreemd gaan zijn. Kun jij er voor zorgen dat ik uit deze lastige positie kom?"



P.s. Misschien is diegene geen gozer. En wel een vriendin.Dit, en een knuffel voor de rotsituatie
Alle reacties Link kopieren
quote:Cateautje schreef op 11 november 2014 @ 17:13:

Als dochter kan ik me voorstellen dat je dit bepaald niet leuk vindt, maar als vrouw kan ik me voorstellen dat je moeder behoefte heeft aan liefde en aanhankelijkheid. Het gaat je bepaald niet in de koude kleren zitten om jarenlang te leven met iemand waar je niet meer van houdt. De wijze waarop je moeder dit aanpakt verdiend niet echt de schoonheidsprijs.



Jij hebt natuurlijk ook je loyaliteit naar je vader toe, maar bedenk dat dit niets met jou te maken heeft en dat je ouders op elkaar uitgekeken zijn, dat is moeilijk, maar kan gebeuren. Zelf geef je al aan dat je ze liever ziet scheiden, dus je zou er ook vanuit kunnen gaan dat zer in feite al uit elkaar zijn alleen nog eenzelfde huis bewonen. Misschien is die nieuwe man in het leven van je moeder wel het begin van het einde en dan kan je vader ook een nieuw leven beginnen.Ik ben het met cateautje eens.
Alle reacties Link kopieren
Ja , een moeder heeft ook gevoelens, maar kom op hé, hoe moeilijk kan het zijn om te wachten tot je gescheiden bent, of niet meer in hetzelfde huis woont?

En dan je kind 'subtiel' vragen wat ze ervan vind om in een andere stad te gaan wonen omdat moeder een man heeft ontmoet, terwijl ze het nog niet eens met ze gedeeld heeft.

Wat een kinderachtig gedrag van moeder.

Ik zou het idd met je moeder bespreken, en zorgen dat je zsm op kamers gaat.
Alle reacties Link kopieren
Helemaal met Cateautje eens.



TO, je vader heeft jarenlang de tijd gehad om voor zijn huwelijk te vechten he?

Maar je schrijft zelf dat ze al jaren van plan zijn om te scheiden maar dat alleen de financieen ze tegenhouden.



Als je graag boos wil zijn op de situatie, dan moet je ook boos zijn op beide verantwoordelijken, dus je beide ouders.

Je vader is heus niet zo gek dat ie niet snapt wat je moeder doet. Voor je moeder is een beetje oprechte aandacht en liefde van iemand waarschijnlijk het fijnste wat haar in jaren overkomen is.



Een situatie zoals die van jouw ouders in 1 huis is ontzettend ingewikkeld, voor iedereen. Je ouders zitten gevangen in hun situatie, het zijn maar doodgewone mensen net als iedereen, die fouten maken en steken laten vallen net als iedereen. Nu ben je boos op je moeder dat ze in jouw ogen liegt, maar zou je het fijner vinden als je vader en moeder elke geheime liefde of slippertje aan tafel zouden bespreken? Waarschijnlijk niet. Voor sommige dingen is het echt moeilijk om het juiste moment te vinden om ze in het openbaar op tafel te leggen. Dat soort dingen ontstaan uit onmacht, uit radeloosheid, niet uit boosaardigheid. Ik denk dat je over twintig jaar de positie van je moeder (en je vader) beter zult kunnen begrijpen dan nu.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven