Kinderen
alle pijlers
'Mama, ik ben helemaal alleen'
dinsdag 11 november 2014 20:46
Wat te doen bij een kleutertje van 3,5 die al een tijdje s avonds uit bed komt en huilt dat hijhelemaal alleen is en bang. Er staan enkele nachtlampjes aan, deur van de kamer staat open en licht op de gang aan, dus donker is het niet. Monsters en spoken kan ik wegjagen of zeggen dat ze niet bestaan, het maakt geen verschil.
En dat alleen zijn, tja wat zeg je daarop... 'Mama is altijd bij je, je mag straks bij ons in bed, alleen zijn is toch niet zo erg, mama beschermt je tegen alles' maar meestal helpt dat allemaal niet. Hij komt gewoon uit bed en aan de trap staan zodra ik naar beneden ga (ik blijf altijd 10 minuutjes bij hem, tot zijn lampje van nijntje uitgaat). Uiteindelijk moet ik hem dus gewoon, zonder verdere uitleg, terug naar bed sturen, maar dat voelt zo slecht aan, alsof ik geen rekening hou met zijn angsten/verdriet. Maarja, hij moet uiteindelijk wel gaan slapen natuurlijk.. Ik zeg ook altijd dat hij mag roepen als er iets is, maar hij neemt dat wel erg letterlijk. Moeilijk om het verschil duidelijkt te maken tussen 'Er is echt iets' en 'Ik wil niet slapen/niet alleen zijn en roep dus maar meteen'.
En dat alleen zijn, tja wat zeg je daarop... 'Mama is altijd bij je, je mag straks bij ons in bed, alleen zijn is toch niet zo erg, mama beschermt je tegen alles' maar meestal helpt dat allemaal niet. Hij komt gewoon uit bed en aan de trap staan zodra ik naar beneden ga (ik blijf altijd 10 minuutjes bij hem, tot zijn lampje van nijntje uitgaat). Uiteindelijk moet ik hem dus gewoon, zonder verdere uitleg, terug naar bed sturen, maar dat voelt zo slecht aan, alsof ik geen rekening hou met zijn angsten/verdriet. Maarja, hij moet uiteindelijk wel gaan slapen natuurlijk.. Ik zeg ook altijd dat hij mag roepen als er iets is, maar hij neemt dat wel erg letterlijk. Moeilijk om het verschil duidelijkt te maken tussen 'Er is echt iets' en 'Ik wil niet slapen/niet alleen zijn en roep dus maar meteen'.
dinsdag 11 november 2014 22:15
quote:jolleine schreef op 11 november 2014 @ 21:24:
Hij is meestal doodmoe als hij naar bed gaat, dus daar ligt het niet aan.
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...
Stop eens met dat erg te vinden. Kleuters pikken dat soort dingen sneller op dan jij ze kunt verzinnen. Gewoon melden; mama gaat nu douchen en jij gaat slapen. Punt. Hoe definitiever jij bent, hoe makkelijker het gaat.
(Meestal dan..)
Hij is meestal doodmoe als hij naar bed gaat, dus daar ligt het niet aan.
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...
Stop eens met dat erg te vinden. Kleuters pikken dat soort dingen sneller op dan jij ze kunt verzinnen. Gewoon melden; mama gaat nu douchen en jij gaat slapen. Punt. Hoe definitiever jij bent, hoe makkelijker het gaat.
(Meestal dan..)
dinsdag 11 november 2014 23:18
quote:Shenandoah schreef op 11 november 2014 @ 21:38:
Iemand die ik ken heeft voor haar zoon zo'n enorm grote knuffelbeer naast het bed gezet.
Als jij slaapt, houdt je beer de wacht, dus er kan niets gebeuren en je bent niet alleen.
Wonderbaarlijk genoeg werkte dat, dus mischien een poging waard?
Ik wilde ook de "Waakbeer" voorstellen.
Kinderen voor Kinderen Festival 1990 - Bang, hoez…:
http://youtu.be/_r1X4rkbNbM
Iemand die ik ken heeft voor haar zoon zo'n enorm grote knuffelbeer naast het bed gezet.
Als jij slaapt, houdt je beer de wacht, dus er kan niets gebeuren en je bent niet alleen.
Wonderbaarlijk genoeg werkte dat, dus mischien een poging waard?
Ik wilde ook de "Waakbeer" voorstellen.
Kinderen voor Kinderen Festival 1990 - Bang, hoez…:
http://youtu.be/_r1X4rkbNbM
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
woensdag 12 november 2014 07:58
quote:jolleine schreef op 11 november 2014 @ 21:24:
Hij is meestal doodmoe als hij naar bed gaat, dus daar ligt het niet aan.
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...Het antwoord en oplossing geef je zelf al. Het is een poging om aandacht te krijgen. Dus consequent en duidelijk zijn en binnen een paar weken is dit een gewoonte.
Hij is meestal doodmoe als hij naar bed gaat, dus daar ligt het niet aan.
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...Het antwoord en oplossing geef je zelf al. Het is een poging om aandacht te krijgen. Dus consequent en duidelijk zijn en binnen een paar weken is dit een gewoonte.
woensdag 12 november 2014 08:06
quote:blijfgewoonbianca schreef op 11 november 2014 @ 21:00:
Je kan ook als hij in bed ligt op de overloop strijken, je bed verschonen, je kamer stoffen, je teennagels lakken in de badkamer,.... ben je toch in de buurt en je " doet iets nuttigs " in die tijd.Dit deed mijn moeder. Werkte heel goed.
Je kan ook als hij in bed ligt op de overloop strijken, je bed verschonen, je kamer stoffen, je teennagels lakken in de badkamer,.... ben je toch in de buurt en je " doet iets nuttigs " in die tijd.Dit deed mijn moeder. Werkte heel goed.
Natte tosti..
woensdag 12 november 2014 08:32
quote:jolleine schreef op 11 november 2014 @ 21:24:
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...
Het lukt hem dus toch wel om zelf in slaap te vallen. Hij voelt jou schuldgevoel misschien aan, waardoor hij ruimte ziet om het te blijven proberen.
Heb je hem gevraagd waar hij bang voor is?
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...
Het lukt hem dus toch wel om zelf in slaap te vallen. Hij voelt jou schuldgevoel misschien aan, waardoor hij ruimte ziet om het te blijven proberen.
Heb je hem gevraagd waar hij bang voor is?
woensdag 12 november 2014 08:53
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wat ik lees is er vooral op gericht om hem het gevoel te geven dat hij minder alleen is.
Terwijl ik precies andersom redeneer: ja, hij is alleen in zijn kamertje en dat is niet altijd leuk (soms mss eng, of gewoon ongezellig, of wat dan ook) en die gevoelens die daarbij komen kijken mogen er gewoon zijn. Maar hij moet er wel zelf mee leren omgaan.
Dus vooral niet zijn angst proberen te voorkomen, want dan leert hij dat er blijkbaar echt iets is om bang voor te zijn en hij leert niet om zelf met dat soort gevoelens om te gaan.
Zijn gevoel bevestigen dus (ja, je bent alleen in je kamer, omdat het dan lekker rustig is als je gaat slapen), en ja, dat is ook wel eens eng/ongezellig/whatever.
En dat kan ook best al bij zo'n jong kind, hoewel het dan natuurlijk wel op zijn niveau moet worden aangepast.
Terwijl ik precies andersom redeneer: ja, hij is alleen in zijn kamertje en dat is niet altijd leuk (soms mss eng, of gewoon ongezellig, of wat dan ook) en die gevoelens die daarbij komen kijken mogen er gewoon zijn. Maar hij moet er wel zelf mee leren omgaan.
Dus vooral niet zijn angst proberen te voorkomen, want dan leert hij dat er blijkbaar echt iets is om bang voor te zijn en hij leert niet om zelf met dat soort gevoelens om te gaan.
Zijn gevoel bevestigen dus (ja, je bent alleen in je kamer, omdat het dan lekker rustig is als je gaat slapen), en ja, dat is ook wel eens eng/ongezellig/whatever.
En dat kan ook best al bij zo'n jong kind, hoewel het dan natuurlijk wel op zijn niveau moet worden aangepast.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 12 november 2014 10:43
Een van ons blijft boven totdat de kinderen slapen. Wij zijn op onze eigen kamer en kijken daar tv of vouwen de was op. Dit geeft de kinderen rust en ons eigenlijk ook. Ze horen ons rommelen en dat vinden ze prettig. Ze slapen zo en dan gaan we naar beneden. Niets meer, niets minder. Misschien helpt het. Succes!
woensdag 12 november 2014 11:03
Hier is dat ook wel eens een korte tijd gebeurd. Wij hadden toen toevallig het Stoute Dingen Boek van Marianne Busser in huis en daar staat een verhaaltje in over een konijntje die ook steeds zijn bed uitkomt. Dat sloeg aan! Binnen een dag was het over.
Het is inmiddels al jaren geleden. Nog steeds als ik een kind op de overloop hoor roep ik: Ik word boos hoor, klein konijntje, als ik jou hier nog eens zie! En dan verdwijnen ze giechelend weer in bed.
Mijn jongste ligt nog in een ledikant, maar die vindt het ook niet leuk als ik naar beneden ga. Meestal blijf ik boven nog een beetje rommelen als ik hem naar bed heb gebracht en dan valt hij rustig in slaap.
Het is inmiddels al jaren geleden. Nog steeds als ik een kind op de overloop hoor roep ik: Ik word boos hoor, klein konijntje, als ik jou hier nog eens zie! En dan verdwijnen ze giechelend weer in bed.
Mijn jongste ligt nog in een ledikant, maar die vindt het ook niet leuk als ik naar beneden ga. Meestal blijf ik boven nog een beetje rommelen als ik hem naar bed heb gebracht en dan valt hij rustig in slaap.
..
woensdag 12 november 2014 16:16
quote:jolleine schreef op 11 november 2014 @ 21:24:
Hij is meestal doodmoe als hij naar bed gaat, dus daar ligt het niet aan.
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...Wat vind je precies erg? Dat je streng moet zijn? Of iets anders?
Hij is meestal doodmoe als hij naar bed gaat, dus daar ligt het niet aan.
Als ik hem eenmaal 'echt' zonder pardon terug naar bed heb gestuurd, ligt hij binnen 2 minuten te slapen. Maar ik vind het wel erg...Wat vind je precies erg? Dat je streng moet zijn? Of iets anders?
donderdag 13 november 2014 00:27
Hier had jongste dat ook op die leeftijd. Ik vroeg dan wat hij kon doen als er een monster kwam. Hij kwam dan zelf met een oplossing als 'heel hard schreeuwen dat het monster weg moest gaan' of zoiets.
Of ik maakte er een grapje van. Bijvoorbeeld "Nou da's toch gezellig! Dan kan het monster lekker bij jou in je warme bed slapen. En met het spook kan je verstoppertje spelen, maar niet te lang hoor, anders ben je morgen te moe".
Dit werkte allemaal goed.
Of ik maakte er een grapje van. Bijvoorbeeld "Nou da's toch gezellig! Dan kan het monster lekker bij jou in je warme bed slapen. En met het spook kan je verstoppertje spelen, maar niet te lang hoor, anders ben je morgen te moe".
Dit werkte allemaal goed.
