Onzeker

Beste forumlezers,



Korte inleiding.. Ik ben een universitaire student, die eigenlijk altijd bezig is geweest om zijn ambities te verwezenlijken. Op de middelbare school was ik dan ook niet iemand die in zijn hoofd bezig is geweest met relaties en seks. Ik vond het ook best moeilijk om me een goede houding te geven ten opzichte van dit soort zaken. Aan het einde van mijn middelbare school heb ik pas eigenlijk die sociale ontwikkeling doorgemaakt die mij nu maakt tot een mondige en zelfstandige adolescent. Ik ben dan ook 4 jaar geleden aan mijn rechtenstudie gestart en doe dit met veel plezier. Ook op het gebied van meisjes en seks heb ik mij het laatste jaar wat ontwikkeld, ik ben gaan daten en ik ben dus ook me seksueel gaan ontwikkelen. Ook ben ik heel erg afgevallen en heb ik meer spieren gekweekt wat mij een ontzettende boost heeft gegeven, ik vind mijn lichaam afgezien van het later genoemde punt, ook echt mooi om te zien en voel mij daar lekker in.



Nu heb ik een ontzettende lieve vriendin (10 maanden lang) met wie het heel goed matcht. Zij heeft ook haar onzekerheden gehad over haar uiterlijk en heb haar goed op het hart gedrukt dat het innerlijk is dat voor mij telt, zij vindt zichzelf te zwaar. Echter nu zie ik aan haar dat zij zich enorm blij voelt en heel goed begrijpt dat er niet zoiets bestaat als "te goed" of "te slecht" voor iemand zijn, zeker niet als het gaat om uiterlijk. Echter ik blijf met mijn probleem zitten...



Het is misschien grote zonde en ik schaam me er ook een beetje voor om de vraag te stellen en afmetingen te genen. Maar ik ben onzeker over mijn penis.



Mijn penis is ongeveer 16 cm lang en 12 cm (op het dikste punt) in de omtrek bij de penis. Ik ben 21 jaar en denk ik ook uit de groei. Ik ben voornamelijk bang dat mijn penis zogezegd te "dun" is.



Ik vind het erg lastig en bijna vulgair om afmetingen zo te noemen, maar ik ben tegelijkertijd iemand die niet goed weet wat normaal en wat niet normaal is op dit gebied. Ik praat hierover met mensen (ouders, seksuoloog en vriendin) en die zeggen dat het niet telt. Toch spookt het erg door mijn hoofd en ik weet nu eigenlijk niet meer of ik "het waard ben" en of ik tijdens de seks "het waard ben". Ik kan niks aan mijn penis veranderen, daar ben ik mij van bewust. En wat ik zoek met een dergelijke post weet ik niet zo goed, misschien is het maar gewoon goed om eventuele reagerende mensen op het hart te drukken dat ze gewoon hun gedachten omtrent mijn verhaal moeten opschrijven.



Alvast hartelijke dank voor jullie begrip en hopelijk wijze raad.

quote:shehot schreef op 20 november 2014 @ 20:58:

Je rechtbank details doen me aan een andere trol denken. 'Kan dominant ook goed zijn?' Peter75?



Ik volg dat geloof ik niet helemaal haha, mijn verhaal kan ik je verzekeren is waar. Maar ik noem het feit dat ik rechten studeer en daar nu ook praktijk ervaring op doe om aan te tonen dat ik het wel degelijk nodig heb/ in mij heb zitten om op mezelf te vertrouwen. Seks is dus voor mij geheel nieuw terrein en ik ben onervaren (dus mn hersens uitzetten en lekker doen is een goede tip!)



Maar dominant nee geloof niet dat ik dat ben, in tegendeel, ik vind dat ik als het gaat om relaties voor een hoop dingen opensta en niet mijn eigen wil doordruk. Maar op je principes moet je staan, dat wel! Als het gaat om zaken waar ik wel kennis van heb, tja dan drijf ik op gruwelijk irritante wijze mijn wil door. Maar als ik naar mijn cliënt ga luisteren die iets wil wat niet kan, tja dan kom je nergens!