Zwanger
alle pijlers
Inleiding (op sociale indicatie)
donderdag 20 november 2014 20:41
Ergens binnen nu en tweeënhalve week word ik ingeleid. Op sociale indicatie. Puur medisch gezien weet ik na de voorlichting hierover wat ik kan verwachten van een inleiding (pilletjes om baarmoedermond te laten verstrijken, infuus, vliezen breken en dan de rest).
Ik zou alleen graag nog wat ervaringsverhalen lezen over hoe anderen op dit forum hun inleiding hebben ervaren. Zijn er ook vrouwen die ook op sociale indicatie zijn ingeleid? Voelden jullie je daarover ook enigszins schuldig?
Ik zou alleen graag nog wat ervaringsverhalen lezen over hoe anderen op dit forum hun inleiding hebben ervaren. Zijn er ook vrouwen die ook op sociale indicatie zijn ingeleid? Voelden jullie je daarover ook enigszins schuldig?
donderdag 20 november 2014 21:28
Ik had trouwens wat weinig vruchtwater (ik was voor een extra controle gekomen omdat zoontje wat minder leek te bewegen, als was alles verder in orde). Daarom werd ik met 40+3 ingeleid nadat ik eerder gestript was, en aangaf daar alleen maar vermoeider van te zijn geworden (paar nachten wakker met 1 wee en dan de rest van de nacht liggen wachten).
Het is me later niet meer duidelijk geworden of het weinige vruchtwater echt een medische noodzaak was, want de arts deed er wel luchtig over. Ze zei: "Ik ga kijken of ik een kamer voor je vrij heb, en als je wil mag je blijven en dan zullen we je vandaag inleiden". Klonk niet alsof er alarm was, maar alsof ik een vrije keus had.
Maar toen mijn zoontje een aantal weken oud was, ben ik ook een keer met fluwelen handschoentjes via de huisarts doorverwezen naar het WKZ omdat zoontje zo geel bleef (en zelfs een klein beetje geler leek te worden). Ze ging tijdens het spreekuur bellen met een kinderarts die "toevallig nu even tijd had". Zelf was er voor de huisarts ook net even een gaatje volgens de assistente, terwijl ik voor de volgende dag een consult voor mezelf had staan (ik had gebeld of ik hem dan mee kon nemen). In het ziekenhuis is hij na onderzoek van een kinderarts ook nog bekeken door de directeur van het ziekenhuis en een andere arts. Ik moest wachten op de bloeduitslag, waarna er niets aan de hand bleek te zijn (toen weten ze het geel blijven aan de borstvoeding). Pas veel later ben ik er achter gekomen dat ze waarschijnlijk van een commissie waren die moest beoordelen of mijn zoontje voor transplantatie in aanmerking was gekomen als de bloeduitslag niet goed was geweest of iets dergelijks (ik las een verhaal van een vrouw die na een zelfde situatie binnen drie dagen haar kind verloor). Aan de ene kant heel goed dat ze me allemaal niet onnodig in de zenuwen lieten zitten, maar je voelt je ook wel een beetje een domme gans als je de enige bent die niet weet waar het om gaat. Ik zou dus eigenlijk best willen weten of ik echt op eigen keus ben ingeleid...
Het is me later niet meer duidelijk geworden of het weinige vruchtwater echt een medische noodzaak was, want de arts deed er wel luchtig over. Ze zei: "Ik ga kijken of ik een kamer voor je vrij heb, en als je wil mag je blijven en dan zullen we je vandaag inleiden". Klonk niet alsof er alarm was, maar alsof ik een vrije keus had.
Maar toen mijn zoontje een aantal weken oud was, ben ik ook een keer met fluwelen handschoentjes via de huisarts doorverwezen naar het WKZ omdat zoontje zo geel bleef (en zelfs een klein beetje geler leek te worden). Ze ging tijdens het spreekuur bellen met een kinderarts die "toevallig nu even tijd had". Zelf was er voor de huisarts ook net even een gaatje volgens de assistente, terwijl ik voor de volgende dag een consult voor mezelf had staan (ik had gebeld of ik hem dan mee kon nemen). In het ziekenhuis is hij na onderzoek van een kinderarts ook nog bekeken door de directeur van het ziekenhuis en een andere arts. Ik moest wachten op de bloeduitslag, waarna er niets aan de hand bleek te zijn (toen weten ze het geel blijven aan de borstvoeding). Pas veel later ben ik er achter gekomen dat ze waarschijnlijk van een commissie waren die moest beoordelen of mijn zoontje voor transplantatie in aanmerking was gekomen als de bloeduitslag niet goed was geweest of iets dergelijks (ik las een verhaal van een vrouw die na een zelfde situatie binnen drie dagen haar kind verloor). Aan de ene kant heel goed dat ze me allemaal niet onnodig in de zenuwen lieten zitten, maar je voelt je ook wel een beetje een domme gans als je de enige bent die niet weet waar het om gaat. Ik zou dus eigenlijk best willen weten of ik echt op eigen keus ben ingeleid...
donderdag 20 november 2014 21:29
Een sociale indicatie krijg je niet zo maar. Daar hoef je je echt niet schuldig om
te voelen!
Ik ben zelf twee keer ingeleid: de eerste keer kon ik de weeënstorm niet
bijhouden en de tweede keer viel het me reuze mee. Valt dus ook niets over
te zeggen. Succes in ieder geval en veel geluk met je kleintje!
te voelen!
Ik ben zelf twee keer ingeleid: de eerste keer kon ik de weeënstorm niet
bijhouden en de tweede keer viel het me reuze mee. Valt dus ook niets over
te zeggen. Succes in ieder geval en veel geluk met je kleintje!
donderdag 20 november 2014 21:44
Ik denk dat het bij mij een beetje van beide was, want niet goed meer voelen en slecht te vinden op ctg. na klote zwangerschap waarin genoeg problemen voorbij zijn gekomen vond de gynaecoloog het genoeg.
Nu had ik al een verweekte bmm en 3 mm ontsluiting toe ik binnen kwam, maar bij mij ging het vrij snel. Ik heb wel een ruggenprik genomen omdat ik dacht dat ik nog lang moest. Dit bleek achteraf gezien helemaal niet zo te zijn. Ik heb na de ruggenprik helemaal niets meer gevoeld. Dit was met de persweeën wel raar wat ik ben gaan persen op wat we zagen op de ctg.
Succes meid. Fijn dat je dadelijk die kleine kan vast houden.
Nu had ik al een verweekte bmm en 3 mm ontsluiting toe ik binnen kwam, maar bij mij ging het vrij snel. Ik heb wel een ruggenprik genomen omdat ik dacht dat ik nog lang moest. Dit bleek achteraf gezien helemaal niet zo te zijn. Ik heb na de ruggenprik helemaal niets meer gevoeld. Dit was met de persweeën wel raar wat ik ben gaan persen op wat we zagen op de ctg.
Succes meid. Fijn dat je dadelijk die kleine kan vast houden.
donderdag 20 november 2014 21:47
Ik ben met 37 weken ingeleid vanwege ernstige bekkenklachten. om een beetje aan te geven in welke mate ik klachten had. Met 12 weken liep ik met krukken, met 16 weken had ik een rolstoel nodig. Ik heb mijn zwangerschap op de bank doorgebracht. Controles werden thuis gedaan omdat ik niet meer naar de verloskundige kon. Met 37 weken was ik op. Een inleiding was van te voren al besproken, die stond gepland met precies 38 weken. De inleiding zou gedaan worden omdat men een ruggeprik wilde geven want stel je voor ik zou blokkeren bij persen. Daarbij is het echt heel moeilijk weeen opvangen als alles je al pijn doet. Je kunt niet lopen, zitten, liggen.Met 37 weken lag ik in het ziekenhuis vanwege harde buiken.Toen is besloten de inleiden nog iets te vervroegen. Er is meteen een ruggeprik gezet en de verdere bevalling ging super. Persen ook.
Zoon deed het eerst eigenlijk heel goed. Was klein maar niet heel klein. Wat wij vooral merkten was dat de eerste week best moeizaam ging. Niet genoeg energie voor bv, veel afvallen, bijna weer opgenomen. Na een week werd dat echter beter, zeker nadat we over zijn gegaan op de fles. Vanaf toen was het super.
Ik heb er geen spijt van, ja liever had ik die extra weken gewacht maar ik was echt op. Baby was heel bewegelijk, iedere beweging van baby deed zo'n pijn. Alles deed pijn. En niet een beetje pijn, echt heel veel pijn. Daarbij kon ik mijn oudste gewoon niet verzorgen. Zij ging iedere dag naar oma en opa omdat ze niet alleen bij mij thuis kon zijn.
Bij minn oudste ben ik trouwens ook ingeleid dat was vanwege langdurig gebroken vliezen.
Zoon deed het eerst eigenlijk heel goed. Was klein maar niet heel klein. Wat wij vooral merkten was dat de eerste week best moeizaam ging. Niet genoeg energie voor bv, veel afvallen, bijna weer opgenomen. Na een week werd dat echter beter, zeker nadat we over zijn gegaan op de fles. Vanaf toen was het super.
Ik heb er geen spijt van, ja liever had ik die extra weken gewacht maar ik was echt op. Baby was heel bewegelijk, iedere beweging van baby deed zo'n pijn. Alles deed pijn. En niet een beetje pijn, echt heel veel pijn. Daarbij kon ik mijn oudste gewoon niet verzorgen. Zij ging iedere dag naar oma en opa omdat ze niet alleen bij mij thuis kon zijn.
Bij minn oudste ben ik trouwens ook ingeleid dat was vanwege langdurig gebroken vliezen.
donderdag 20 november 2014 22:12
Ik was niet ingeleid, maar omdat de bevalling niet echt vorderde kreeg ik er oxytocine bij. Dat deed goed zijn werk, reden om bij de eerste een ruggenprik te vragen en krijgen. Héérlijk. Het voelde bijna als vals spelen, zo goed.
Bij de tweede zelfde verhaal, liep al een week over tijd. Toen kreeg ik rimefentanyl in een pompje. Daar is mijn systeem niet zo compatible mee. Ik voelde me alleen erg dronken, en had iets minder pijn. Die hoef ik niet meer.
Ik was heel blij dat ik iemand van mezelf mee had als steun, mijn man. Hij heeft me voor zitten lezen, korte verhalen, omdat muziek en filmpjes me even niks leken.
De eerste week bij de oudste dacht ik dat bijvoeden alle kansen op bv verkeken. Nu weet ik dat het juist maakt dat het kind sterk genoeg is om te drinken. De vlos had een slim spuitje en een proef melk om te beginnen.
Je kiest voor de beste totaal oplossing, dat is juist positief. Hou vol, en veel lieve momenten gewenst!
Bij de tweede zelfde verhaal, liep al een week over tijd. Toen kreeg ik rimefentanyl in een pompje. Daar is mijn systeem niet zo compatible mee. Ik voelde me alleen erg dronken, en had iets minder pijn. Die hoef ik niet meer.
Ik was heel blij dat ik iemand van mezelf mee had als steun, mijn man. Hij heeft me voor zitten lezen, korte verhalen, omdat muziek en filmpjes me even niks leken.
De eerste week bij de oudste dacht ik dat bijvoeden alle kansen op bv verkeken. Nu weet ik dat het juist maakt dat het kind sterk genoeg is om te drinken. De vlos had een slim spuitje en een proef melk om te beginnen.
Je kiest voor de beste totaal oplossing, dat is juist positief. Hou vol, en veel lieve momenten gewenst!
donderdag 20 november 2014 22:22
Hou er rekening mee dat het inleiden zelf ook nog lang kan duren, bij mij duurde het twee dagen voordat het op gang kwam. Daarna ging het snel, binnen een paar uur naar volledige ontsluiting, helaas wel een weeenstorm, en de bevalling eindigde in een knip en vacuumpomp. Het schijnt dat de kans op een dergelijke ingreep groter is bij inleiden dan bij een natuurlijke bevalling. Overigens kwam bij mijn tweede zwangerschap de bevalling wel uitzichzelf op gang, dus ben op 'natuurlijke' wijze bevallen, maar dit was uiteindelijk zwaarder/pijnlijker dan de ingeleide bevalling, en wederom met knip en vacuumpomp op het einde. Dus tja...
Wees trouwens niet te streng voor jezelf, het is al zwaar genoeg. Als je er doorheen zit, is dat een goede reden om in te leiden. Falen? Wat een onzin! Klinkt behoorlijk pittig, jouw situatie...
Veel succes!
Wees trouwens niet te streng voor jezelf, het is al zwaar genoeg. Als je er doorheen zit, is dat een goede reden om in te leiden. Falen? Wat een onzin! Klinkt behoorlijk pittig, jouw situatie...
Veel succes!
donderdag 20 november 2014 22:28
Ik ben eigenlijk wel heel erg blij met jullie bemoedigingen.
Soms voel ik me wel een beetje een aansteller. Zeker als ik het verhaal van Lisbeth lees. Want ja, ben er niet heel florissant aan toe, maar nee, zo erg als jij omschrijft, is het bij mij niet. Moet ik dan niet sterker zijn, vraag ik me af.
Wat ik uit de verschillende ervaringen overigens proef is dat het met inleiden beide kanten op kan gaan. Ofwel weeenstorm ofwel volgens het boekje. Maar tegelijkertijd blijkt dat dat bij een 'normale' bevalling ook kan. Ik denk dat ik dat stukje maar loslaat
Soms voel ik me wel een beetje een aansteller. Zeker als ik het verhaal van Lisbeth lees. Want ja, ben er niet heel florissant aan toe, maar nee, zo erg als jij omschrijft, is het bij mij niet. Moet ik dan niet sterker zijn, vraag ik me af.
Wat ik uit de verschillende ervaringen overigens proef is dat het met inleiden beide kanten op kan gaan. Ofwel weeenstorm ofwel volgens het boekje. Maar tegelijkertijd blijkt dat dat bij een 'normale' bevalling ook kan. Ik denk dat ik dat stukje maar loslaat
donderdag 20 november 2014 22:29
Ik ben ingeleid op medische indicatie (pre-eclampsie), met 36 weken. Over inleiden kan ik wel wat zeggen, niet over de sociale indicatie.
Mijn baarmoedermond was al deels verstreken en 1 cm ontsluiting dus zijn ze begonnen door de vliezen te breken en kreeg weeenopwekkers. Een dikke 3 uur later stond het infuus vol open ("oh je kan nog enveloppen schrijven? Kan het infuus nog wat hoger") waren de weeen op wegpufniveau. Daarna ging het sneller en sneller en de laatste 5 cm ontsluiting ging in 3 kwartier. Dat waren niet de beste 45 minuten uit mijn leven vond dat heel heftig! Omdat ht zo snel ging was een ruggenprik ook niet meer mogeljk.
Uiteindelijk heeft er 7,5u gezeten tussen vliezen breken en de geboorte van onze dochter.
Achteraf hoorde ik dat ze vaak zien dat een bevalling bij pre-eclampsie snel gaat, alsof het lichaam zelf ook begrijpt dat het maar beter is zo. Dat in combinatie met die weeenopwekkers maakte dat het dus in turbo tempo ging voor mijn gevoel.
Succes!!
Mijn baarmoedermond was al deels verstreken en 1 cm ontsluiting dus zijn ze begonnen door de vliezen te breken en kreeg weeenopwekkers. Een dikke 3 uur later stond het infuus vol open ("oh je kan nog enveloppen schrijven? Kan het infuus nog wat hoger") waren de weeen op wegpufniveau. Daarna ging het sneller en sneller en de laatste 5 cm ontsluiting ging in 3 kwartier. Dat waren niet de beste 45 minuten uit mijn leven vond dat heel heftig! Omdat ht zo snel ging was een ruggenprik ook niet meer mogeljk.
Uiteindelijk heeft er 7,5u gezeten tussen vliezen breken en de geboorte van onze dochter.
Achteraf hoorde ik dat ze vaak zien dat een bevalling bij pre-eclampsie snel gaat, alsof het lichaam zelf ook begrijpt dat het maar beter is zo. Dat in combinatie met die weeenopwekkers maakte dat het dus in turbo tempo ging voor mijn gevoel.
Succes!!
donderdag 20 november 2014 22:30
quote:pianopiano schreef op 20 november 2014 @ 22:22:
Hou er rekening mee dat het inleiden zelf ook nog lang kan duren, bij mij duurde het twee dagen voordat het op gang kwam.Dat is mij inderdaad verteld, en een van de dingen die ik nog het minst erg vind. Lig uiteindelijk liever twee dagen in het ziekenhuis te wachten totdat het begint (maar wel met regelmatige controles) dan dat ik me thuis moet behelpen en niet meer van het toilet af kan komen en mezelf niet meer kan douchen.
Hou er rekening mee dat het inleiden zelf ook nog lang kan duren, bij mij duurde het twee dagen voordat het op gang kwam.Dat is mij inderdaad verteld, en een van de dingen die ik nog het minst erg vind. Lig uiteindelijk liever twee dagen in het ziekenhuis te wachten totdat het begint (maar wel met regelmatige controles) dan dat ik me thuis moet behelpen en niet meer van het toilet af kan komen en mezelf niet meer kan douchen.
donderdag 20 november 2014 22:45
oh en in mn vorige post vergat ik te zeggen: ik werd ingeleid omdat ik 1 week overtijd was en ik er helemaal doorheen zat (en last had van slapeloze nachten).
vrijdag 21 november 2014 00:07
Ik heb wel eens verteld dat ik behoorlijke bekkeninstabiliteit heb gehad. Nou heb ik een fantastische partner die gelukkig veel kon opvangen, dus geen aanleiding tot vroeger inleiden. Uiteindelijk ben ik wel ingeleid omdat ik overtijd dreigde te gaan. Mijn inleiding ging echter super. 's Avonds een ballonnetje ingebracht, gaan slapen met slaappil (op advies van de verpleegkundige) De volgende dag zouden we verder gaan met het inleiden.
... Ware het niet dat ik om 2:30 wakker werd met weeën, een uur later het ballonnetje verloor en zonder enige verdere ingrepen ik bevallen ben om 7:00.
... Ware het niet dat ik om 2:30 wakker werd met weeën, een uur later het ballonnetje verloor en zonder enige verdere ingrepen ik bevallen ben om 7:00.
vrijdag 21 november 2014 00:16
vrijdag 21 november 2014 09:08
Ik had heel ietsje ontsluiting, 1 cm ongeveer. Als het nog potdicht zit kunnen ze het ballonnetje niet inbrengen denk ik. De daadwerkelijk chemische inleiding (gel in mijn geval) zouden ze de volgende ochtend gaan doen, maar tussen de strippoging van die middag en de ballon was dat niet meer nodig. Bij mij zijn ze gestart op dag 41+2, zoon is geboren met 41+3.
vrijdag 21 november 2014 09:18
Ik lees altijd mee, maar nu toch maar even een account aangemaakt om je proberen gerust te stellen. Bij mijn 2de ben ik met 38 weken ingeleid. Ook op sociale indicatie ( wist niet dat dat zo heette). Mijn baarmoedermond was al verstreken dus gelijk de vliezen gebroken en aan de opwekkers. Om 9 uur zijn de vliezen gebroken en met de opwekkers kon ik tot een uur of twee goed omgaan. Daarna werd het wel heftig, pompje gekregen en om 16:30 was de kleine smurf er. Ik heb het niet als naar ervaren. Bij mijn eerste kwam de bevalling spontaan op gang en ben ik midden un de nacht met weeen naar het ziekenhuis gegaan voor pijnmedicatie. Ook geen pretje.
Wat betreft je schuldig voelen. Je wordt niet zomaar ingeleid. Ik was de weken voor mijn inleiding echt niet meer goed. Weliswaar geen bekkeninstabiliteit maar andere lichamelijk klachten. Toen de gyn zei dat ik ingeleid kon worden wilde ik haar kussen! Zo blij!
Ik heb nog een peuter rondhuppelen en de laatste weken waren voor haar ook geen pretje. Ik heb me echt geen moment schuldig gevoeld. Het was voor mijn baby buiten de buik echt beter dan in de buik. Veel succes!
Wat betreft je schuldig voelen. Je wordt niet zomaar ingeleid. Ik was de weken voor mijn inleiding echt niet meer goed. Weliswaar geen bekkeninstabiliteit maar andere lichamelijk klachten. Toen de gyn zei dat ik ingeleid kon worden wilde ik haar kussen! Zo blij!
Ik heb nog een peuter rondhuppelen en de laatste weken waren voor haar ook geen pretje. Ik heb me echt geen moment schuldig gevoeld. Het was voor mijn baby buiten de buik echt beter dan in de buik. Veel succes!
vrijdag 21 november 2014 19:40
quote:jetski79 schreef op 21 november 2014 @ 09:18:
Wat betreft je schuldig voelen. Je wordt niet zomaar ingeleid.
Dat probeer ik mezelf maar vol te houden. Ik heb niet alleen ervaring met pijn tijdens zwangerschap. In het verleden ook last van onverklaarbare pijnklachten. Die door familieleden werden afgedaan als aanstelleritus.
Nu zijn die familieleden exit (om andere reden), maar de woorden "je stelt je aan, je hebt ook altijd wat" galmen zo af en toe nog wat na. Ook als ik weet dat dat niet nodig is, omdat zelfs de gynaecoloog wel zag dat het niet meer gaat.
Wat betreft je schuldig voelen. Je wordt niet zomaar ingeleid.
Dat probeer ik mezelf maar vol te houden. Ik heb niet alleen ervaring met pijn tijdens zwangerschap. In het verleden ook last van onverklaarbare pijnklachten. Die door familieleden werden afgedaan als aanstelleritus.
Nu zijn die familieleden exit (om andere reden), maar de woorden "je stelt je aan, je hebt ook altijd wat" galmen zo af en toe nog wat na. Ook als ik weet dat dat niet nodig is, omdat zelfs de gynaecoloog wel zag dat het niet meer gaat.
vrijdag 21 november 2014 20:30
Ik ken verder je verhaal natuurlijk niet, maar wat vervelend dat je hier in het verleden mee te maken hebt gehad. Ik heb zelf met een familielid te maken die ook altijd vindt dat mensen ( waaronder ik ) zich aanstellen. Ze snapte ook echt niet waarom ik tijdens mijn bevallingen pijnstilling heb genomen. Ik heb me ook altijd de mening van anderen erg aangetrokken, maar de laatste tijd denk ik vaak "laat maar gaan". Moet ook wel want als je eenmaal zwanger bent en kinderen hebt heeft iedereen wel ergens iets op aan te merken.
Vertrouw op het advies van de professionals. Alles komt goed
Vertrouw op het advies van de professionals. Alles komt goed
vrijdag 21 november 2014 22:17
quote:julie1980 schreef op 21 november 2014 @ 21:59:
Nog ff een tip. Bij een inleiding proberen ze je vaak geloof ik in bed te houden, was bij mij igg ook het geval, want je ligt aan verschillende monitoren. Maar liggen met weeën vond ik een drama, laat staan als je ernstige bekkenklachten hebt. Dus vraag gewoon om bewegingsvrijheid. Ze kunnen de hartslag van je kindje ook monitoren door een draad op het hoofdje.
That's already settled!
Echt rondlopen gaat 'm met bekken niet worden, maar ik
mag tijdens de ontsluitingsfase in bad zolang een schroef op hoofdje van baby niet medisch noodzakelijk is.
Nog ff een tip. Bij een inleiding proberen ze je vaak geloof ik in bed te houden, was bij mij igg ook het geval, want je ligt aan verschillende monitoren. Maar liggen met weeën vond ik een drama, laat staan als je ernstige bekkenklachten hebt. Dus vraag gewoon om bewegingsvrijheid. Ze kunnen de hartslag van je kindje ook monitoren door een draad op het hoofdje.
That's already settled!
Echt rondlopen gaat 'm met bekken niet worden, maar ik
mag tijdens de ontsluitingsfase in bad zolang een schroef op hoofdje van baby niet medisch noodzakelijk is.
zaterdag 22 november 2014 14:04
heb 4 bevallingen gehad..de vierde met inleiding..en ondanks (want andere alledrie overtijd) de vierde met38 weken ivm zwangerschapsdiabetis) dat het twee dagen duurde voordat er uberhaupt middels tabletten actie kwam en ze al een infuus wilden plaatsen ...is mijn dochter binnen een half uur geboren...die dag overdag mss twee of drie krampen dat ik dacht van jeuh het gaat beginnen...toen ik om 1700 uur ging douchen. kreeg ik ineens hele erge weeenstorm en ben er maar onderweg gegaan , in bed gaan liggen ondertussen misselijk worden van het eten van de andere 3 bijnamoeders op die kamer, 1715 kanpten ineens de vliezen en direct persween..gesjeeds door de gang naar de verloskames en 1730 was ze er na twee keer persen...voorwerk dus niets van gemerkt en geen pijnstilling gehad dus daar lag het niet aan...was wel flabbergasted door de snelheid op moment zelf maar achteraf zou ik zo,n bevalling nog tien keer kunnen doen...(liever niet haha)
Puck
zondag 30 november 2014 00:38
Ik ben na 42 weken ingeleid.. Drama!! Na 2,5 dagen met een ontsluiting van 7 cm is het een spoed ks geworden.. Echt nooit, maar dan ook echt nooit meer!!
De 2e was een geplande ks na 42 weken, want niet meer inleiden en de derde probeerde spontaan te komen na 39 weken, maar werd ook een ks.
Wens je sterkte en succes! (enne het resultaat is het echt waard)
De 2e was een geplande ks na 42 weken, want niet meer inleiden en de derde probeerde spontaan te komen na 39 weken, maar werd ook een ks.
Wens je sterkte en succes! (enne het resultaat is het echt waard)
zondag 30 november 2014 08:38
Nog een laatste tip, waardoor mijn tweede bevalling veel makkelijker ging dan de eerste. Ik heb me er op gefocust dat de weeën nuttig waren, de pijn geaccepteerd en alleen maar gericht op rustig ademen en denken aan het feit dat het over zou gaan. Het gaat over, je kan het, je lijf weet wat het moet doen en als het voorbij is heb je het mooiste liefste in je armen wat er bestaat. Rustig blijven, ademen en niet nadenken hielp bij mij het allerbeste. Echt veel succes en ik hoop dat het allemaal goed verloopt, je bent in ieder geval in goede handen, vertrouwen op de mensen om je heen helpt ook.
