Psyche
alle pijlers
psychose en opname gehad iemand tips? Deel 2
vrijdag 6 juni 2014 00:03
vrijdag 21 november 2014 19:24
Ah ok dan snap ik idd de betrokkenheid van je broer. Hij komt over als een lieve broer, erg betrokken.
Wat rot dat je lichamelijk ook ziek bent. Ik hoop dat rust je goed doet. Tenminste, soms is het makkelijker rust nemen als je lichamelijk ziek bent.
Beterschap
Wat rot dat je lichamelijk ook ziek bent. Ik hoop dat rust je goed doet. Tenminste, soms is het makkelijker rust nemen als je lichamelijk ziek bent.
Beterschap
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 21 november 2014 21:56
Heb het flink te pakken, lig onder het dekbed nog te rillen. Lig op de bank maar ga zo naar bed. Met het hoesten doet heel mijn lichaam zeer. Had vanmorgen koorts nu niet denk ik. Maar mijn kopppie knalt ook uit elkaar van de hoofdpijn. En dan nog die groene mannetjes die niet weg willen gaan. Ik probeer ze te negeren en dat lukt een klein beetje als ik bij mijn ouders beneden ben. Maar zodra ik boven op bed lig gaat het mis. Dan overwint de angst.
zondag 23 november 2014 19:56
Daar sta ik niet raar van te kijken RB hoe rot het ook klinkt. Het is natuurlijk niet niks. Een IBS is 3 weken en wil niet zeggen dat je 3 weken niet naar buiten mag, zo werkt het gelukkig niet.
Misschien is het wel eens heel goed dat er goed gekeken wordt naar jouw medicatie en jouw (rand)psychoses.
Ik ben heel blij dat je nu op een veilige plek bent RB.
Misschien is het wel eens heel goed dat er goed gekeken wordt naar jouw medicatie en jouw (rand)psychoses.
Ik ben heel blij dat je nu op een veilige plek bent RB.
zondag 23 november 2014 20:35
Beetje een dipje... ben veel in gevecht met mezelf. Probeer er voor te zorgen dat de buitenwereld dat niet teveel merkt en dat is best zwaar en ingewikkeld. Zal ook wel met de tijd van het jaar te maken hebben.
Ben niet zo'n schrijver, lees wel regelmatig mee. Voor iedereen hier een
RB, misschien geeft een IBS voor nu wel wat rust, hoewel het natuurlijk niet leuk is. Dan kun je even de verantwoordelijkheid wat loslaten en misschien wat tot rust komen doordat je even minder hoeft te vechten.
Ben niet zo'n schrijver, lees wel regelmatig mee. Voor iedereen hier een
RB, misschien geeft een IBS voor nu wel wat rust, hoewel het natuurlijk niet leuk is. Dan kun je even de verantwoordelijkheid wat loslaten en misschien wat tot rust komen doordat je even minder hoeft te vechten.
zondag 23 november 2014 20:48
Het gevecht met jezelf is soms wel goed om aan te gaan maar heb je een klankbord, iemand die met jou je twijfels, onzekerheden, conflicten bespreekt? Soms is het wel handig om iemand te hebben die onbevooroordeeld is
Waarom wil je trouwens niet dat de buitenwereld iets merkt? Is het schaamte, vind je dan dat je lastig bent of wat is dat gevoel?
Je hoeft het ook niet tegen iedereen te zeggen dat je je k*t voelt maar misschien lucht het op om het tegen een paar mensen te zeggen. Het maakt het minder zwaar en ingewikkeld
Waarom wil je trouwens niet dat de buitenwereld iets merkt? Is het schaamte, vind je dan dat je lastig bent of wat is dat gevoel?
Je hoeft het ook niet tegen iedereen te zeggen dat je je k*t voelt maar misschien lucht het op om het tegen een paar mensen te zeggen. Het maakt het minder zwaar en ingewikkeld
maandag 24 november 2014 00:52
Sterkte rb. Misschien is voor nu idd opname beter. Ik hoop dat het je rust geeft en dat je niet meer zo hoeft te vechten steeds.
Ik was naar festival. Was erg leuk. Kadootje v mezelf toen thuiskomst vakantie ff moeilijk was.
Ineens drong door dat ik met ander werk niet meer dagelijks met psychiatrie bezig ben en hoe fijn dat is. Ik ben er aan toe om dat af te sluiten. Niet alles, maar ik wil dat het niet meer mijn werk is.
Straks ben ik ze nog dankbaar voor het besluit dat zij v mij genomen hebben
Ik was naar festival. Was erg leuk. Kadootje v mezelf toen thuiskomst vakantie ff moeilijk was.
Ineens drong door dat ik met ander werk niet meer dagelijks met psychiatrie bezig ben en hoe fijn dat is. Ik ben er aan toe om dat af te sluiten. Niet alles, maar ik wil dat het niet meer mijn werk is.
Straks ben ik ze nog dankbaar voor het besluit dat zij v mij genomen hebben
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 24 november 2014 08:42
Mijn ouders zeggen dat ik alles kwijt raak met een ibs zelfs mijn appartement en dat ik onder curatele kom te staan enzo. Klopt dat? Of is dat bang makkerij? Ik weet het nl niet. Ik ben echt bang om alles kwijt te raken. Ik wil dat niet!!! Ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik heb vannacht in het ziekenhuis ook niet geslapen omdat die groene mannetjes er ook waren en ze wilden me vermoorden met hun messen en zwaarden. Heel eng allemaal!!!
maandag 24 november 2014 08:55
RB, met een IBS raak je helemaal niets kwijt. Het is een gedwongen opname dus je hebt niet te kiezen of je voor een vrijwillige opname gaat maar het wordt voor jou besloten. Ik meen mij zelfs te herinneren dat je een advocaat te spreken krijgt. Vertel je zorgen aan de verpleging/arts dan weet je het meteen.
Ik heb zelf ook een IBS gehad dus heb, helaas, wel enkele ervaring.
Dikke
Ik heb zelf ook een IBS gehad dus heb, helaas, wel enkele ervaring.
Dikke
maandag 24 november 2014 09:02
Rb, ik heb net even vlug gegoogled en je krijgt inderdaad een advocaat.
Een IBS, dat wist je misschien al is voor 3 weken en zo lang jij niet onder bewind of curatele staat heb je gewoon beheer over je eigen geld ed.
Niet bang zijn dus dat je alles kwijt raakt.
Misschien hadden jouw ouders ook beter eerst kunnen googlen voordat ze zoiets verontrustends naar je roepen wat ook nog eens niet waar is.
Een IBS, dat wist je misschien al is voor 3 weken en zo lang jij niet onder bewind of curatele staat heb je gewoon beheer over je eigen geld ed.
Niet bang zijn dus dat je alles kwijt raakt.
Misschien hadden jouw ouders ook beter eerst kunnen googlen voordat ze zoiets verontrustends naar je roepen wat ook nog eens niet waar is.
maandag 24 november 2014 11:21
Je moet je inderdaad niet bang laten maken.
Ik was vandaag weer bij mijn psychotherapeute goed gesprek gehad. We kwamen er wel op uit dat ik vroeger altijd naar mijn vader moest luisteren (mijn vader is een zeer dwingend en dominant persoon) en dat ik het daardoor nu zo moeilijk vindt om voor mezelf op te komen. Ik heb mij altijd gevoegd naar anderen en nu eens een keer niet. Dat vond de psychotherapeute zeer goed. Verder kwamen we erover te spreken dat ik dus bang ben voor zo'n burn-out traject. Dat Winnock ik een agressieve club vindt. Dat ik vooral bang ben om over mijn grenzen te gaan en dat ik dan bang ben dat ik onder de druk bezwijk en dat ik dan een aantekening krijg, 'wil niet meewerken'. Ik wil best iets doen om mijn conditie op te vijzelen of mijn belastbaarheid te meten maar niet dit. Mijn psychotherapeute zou een traject waarin ik langzaam begin en dat de beweging langzaam opgebouwd wordt nog niet zo verkeerd vinden. Ik vind dat ik nog wel behoorlijk veel kan. Maar ja....Zoals mijn psychotherapeute zei. Ik moet voor mijn verantwoordelijkheid nemen en zeggen dat ik het er niet mee eens ben en goed uitleggen waarom ik het niet wel, maar wel laten blijken dat ik wel wil samenwerken. Ik moet dus niet mijn verantwoordelijkheid uit handen nemen, maar wel assertief zijn en vooral dat laatste is erg moeilijk. Ik ga vanmiddag wel even een mail opstellen waaruit dat blijkt.
Ik was vandaag weer bij mijn psychotherapeute goed gesprek gehad. We kwamen er wel op uit dat ik vroeger altijd naar mijn vader moest luisteren (mijn vader is een zeer dwingend en dominant persoon) en dat ik het daardoor nu zo moeilijk vindt om voor mezelf op te komen. Ik heb mij altijd gevoegd naar anderen en nu eens een keer niet. Dat vond de psychotherapeute zeer goed. Verder kwamen we erover te spreken dat ik dus bang ben voor zo'n burn-out traject. Dat Winnock ik een agressieve club vindt. Dat ik vooral bang ben om over mijn grenzen te gaan en dat ik dan bang ben dat ik onder de druk bezwijk en dat ik dan een aantekening krijg, 'wil niet meewerken'. Ik wil best iets doen om mijn conditie op te vijzelen of mijn belastbaarheid te meten maar niet dit. Mijn psychotherapeute zou een traject waarin ik langzaam begin en dat de beweging langzaam opgebouwd wordt nog niet zo verkeerd vinden. Ik vind dat ik nog wel behoorlijk veel kan. Maar ja....Zoals mijn psychotherapeute zei. Ik moet voor mijn verantwoordelijkheid nemen en zeggen dat ik het er niet mee eens ben en goed uitleggen waarom ik het niet wel, maar wel laten blijken dat ik wel wil samenwerken. Ik moet dus niet mijn verantwoordelijkheid uit handen nemen, maar wel assertief zijn en vooral dat laatste is erg moeilijk. Ik ga vanmiddag wel even een mail opstellen waaruit dat blijkt.
maandag 24 november 2014 11:59
Lieve RB, heel veel sterkte. Ik begrijp niet waarom je ouders zouden dreigen, maar laat je inderdaad niet bang maken. Ik denk ook dat een opname op dit moment in jouw belang is en als ik het goed begrijp heb je hierin hoe dan ook geen keuze als het om een ibs gaat. Hier is een folder over IBS, voor jezelf of je ouders: http://www.ggzingeest.nl/ ... ongen-opname-met-ibw.pdf. Ik citeer: Ondanks het feit dat u gedwongen
bent opgenomen, bent u wel ‘handelingsbekwaam’. U mag uw geld zelf beheren en andere beslissingen nemen. Alleen als u een mentor, curator of bewindvoerder heeft, zijn die gemachtigd om in overleg met u – bepaalde zaken in uw plaats te behartigen.
Maak je alsjeblieft geen zorgen om financiële zaken op dit moment, je hebt je kracht en energie nodig om beter te worden. Ik hoop dat je goede hulp krijgt om de groene mannetjes uit je hoofd te verjagen, en die rotstem het zwijgen op te leggen. Daar moet het nu om draaien, de rest kan wachten.
Dikke knuffel en ik ben blij dat je er nog bent!
bent opgenomen, bent u wel ‘handelingsbekwaam’. U mag uw geld zelf beheren en andere beslissingen nemen. Alleen als u een mentor, curator of bewindvoerder heeft, zijn die gemachtigd om in overleg met u – bepaalde zaken in uw plaats te behartigen.
Maak je alsjeblieft geen zorgen om financiële zaken op dit moment, je hebt je kracht en energie nodig om beter te worden. Ik hoop dat je goede hulp krijgt om de groene mannetjes uit je hoofd te verjagen, en die rotstem het zwijgen op te leggen. Daar moet het nu om draaien, de rest kan wachten.
Dikke knuffel en ik ben blij dat je er nog bent!
