Thuis
alle pijlers
De laatste nacht samen.
maandag 20 oktober 2014 02:29
Ik lig op de bank met Brutus, mijn trouwe viervoeter. Het is op, voorbij na zestieneneenhalf jaar. Hij eet al een week amper en sinds gisteren drinkt ie bijna niet meer. Morgen komt de dierenarts voor de laatste keer. Ik kan hem niet alleen laten, ik wil zo lang mogelijk zijn warme lijf voelen. Hij slaapt nu rustig en droomt af en toe. Ik hoop dat ie droomt dat ie aan het rennen is.
Zijn kist is klaar, een mooie witte kist met hartjes en botjes. We hebben een mooi plekje voor hem uitgekozen. Maar ik ben nog lang niet klaar om afscheid te nemen van mijn maatje. Stilletjes hoop ik dat ie in zijn slaap mag gaan. Wat ga ik hem missen, wat ga ik hem missen...
Zijn kist is klaar, een mooie witte kist met hartjes en botjes. We hebben een mooi plekje voor hem uitgekozen. Maar ik ben nog lang niet klaar om afscheid te nemen van mijn maatje. Stilletjes hoop ik dat ie in zijn slaap mag gaan. Wat ga ik hem missen, wat ga ik hem missen...
You know how I know? Because I reeaally think so!
zondag 23 november 2014 14:15
quote:MrsStanleyWalker schreef op 23 november 2014 @ 14:11:
Die buren! Best schattig eigenlijk.
In huize Walker hebben we momenteel ook zo'n schattig tafereel. Vanochtend waren de heren dus vroeg wakker en hebben de hele ochten gespeeld en we zijn ook nog naar bomma geweest. In de auto terug naar huis viel het spul in een diepe slaap. Mason heb ik op de bank gelegd en Gerrit gaf hem nog wat hondenkusjes en is bovenop hem gaan liggen. Nu liggen ze heerlijk met zijn tweetjes te ronken. Dit is echt zo ontzettend schattig. Wat houdt dat hondje van zijn baasje.
Die buren! Best schattig eigenlijk.
In huize Walker hebben we momenteel ook zo'n schattig tafereel. Vanochtend waren de heren dus vroeg wakker en hebben de hele ochten gespeeld en we zijn ook nog naar bomma geweest. In de auto terug naar huis viel het spul in een diepe slaap. Mason heb ik op de bank gelegd en Gerrit gaf hem nog wat hondenkusjes en is bovenop hem gaan liggen. Nu liggen ze heerlijk met zijn tweetjes te ronken. Dit is echt zo ontzettend schattig. Wat houdt dat hondje van zijn baasje.
zondag 23 november 2014 14:17
Normaal is Mason een uitslaper hoor, hij komt altijd lekker bij ons liggen en ronkt dan heerlijk verder. En soms gaat ie spelen op zijn kamer, maar hij is nooit voor dag en dauw op. Maar ja, Sinterklaastijd is heel spannend voor hem en Gerrit natuurlijk ook.
Ach, ik kan nu even genieten van mijn rust met de twee heren naast me in dromenland.
Ach, ik kan nu even genieten van mijn rust met de twee heren naast me in dromenland.
You know how I know? Because I reeaally think so!
maandag 24 november 2014 10:36
Oh Duizendbloem, dat vuurwerk. Ik moet er stiekem een beetje om lachen. Sorry......Het kan verkeren .
Dus weer een lach en een traan hier.
Mason en Gerrit samen slapend, het hoe en waar, zo veilig samen.
Ja daar schiet ik helemaal van vol
Dus weer een lach en een traan hier.
Mason en Gerrit samen slapend, het hoe en waar, zo veilig samen.
Ja daar schiet ik helemaal van vol
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
maandag 24 november 2014 11:57
Ik vond het ook zo lief van Gerrit, hij ging er zo voorzichtig en lief op Mason liggen en zo beschermend, zo jong als ie is. Zo schattig.
Gerrit zit al een hele tijd buiten te zonnen op het terras. Het is ook heerlijk weer. Ik ga zo nog even het bos in, voordat ik verder ga met werken.
Gerrit zit al een hele tijd buiten te zonnen op het terras. Het is ook heerlijk weer. Ik ga zo nog even het bos in, voordat ik verder ga met werken.
You know how I know? Because I reeaally think so!
maandag 24 november 2014 12:01
Heerlijk doen, Mrs, zolang het zonnetje schijnt
https://www.youtube.com/watch?v=vwtaTR9VESs
Even om het fijne gevoel vast te houden
https://www.youtube.com/watch?v=vwtaTR9VESs
Even om het fijne gevoel vast te houden
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
maandag 24 november 2014 23:53
quote:MrsStanleyWalker schreef op 23 november 2014 @ 14:17:
Normaal is Mason een uitslaper hoor, hij komt altijd lekker bij ons liggen en ronkt dan heerlijk verder. En soms gaat ie spelen op zijn kamer, maar hij is nooit voor dag en dauw op. Maar ja, Sinterklaastijd is heel spannend voor hem en Gerrit natuurlijk ook.
Ach, ik kan nu even genieten van mijn rust met de twee heren naast me in dromenland.
Wat een zegen, he, zo'n kind wat zich nog een keer omdraait bij jullie in bed of even zelf kan spelen. Wat zullen sommige ouders daar jaloers op zijn!
En supervertederend, dat samen slapen! Gerrit ook een soort kleuter die de andere kleuter herkent en opzoekt, zich bij thuisvoelt en zich mee verbindt. Dat onbevangen vertrouwen in elkaar.
Hahaha, dat zonnen ook! Het is ook net lente he, in de zon! Wordt ie al een beetje bruin, Mrs?
Normaal is Mason een uitslaper hoor, hij komt altijd lekker bij ons liggen en ronkt dan heerlijk verder. En soms gaat ie spelen op zijn kamer, maar hij is nooit voor dag en dauw op. Maar ja, Sinterklaastijd is heel spannend voor hem en Gerrit natuurlijk ook.
Ach, ik kan nu even genieten van mijn rust met de twee heren naast me in dromenland.
Wat een zegen, he, zo'n kind wat zich nog een keer omdraait bij jullie in bed of even zelf kan spelen. Wat zullen sommige ouders daar jaloers op zijn!
En supervertederend, dat samen slapen! Gerrit ook een soort kleuter die de andere kleuter herkent en opzoekt, zich bij thuisvoelt en zich mee verbindt. Dat onbevangen vertrouwen in elkaar.
Hahaha, dat zonnen ook! Het is ook net lente he, in de zon! Wordt ie al een beetje bruin, Mrs?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 25 november 2014 09:10
Ja, hij is mooi bruin.
Het is een prachtbeest, maar wel een doerak. Ik heb er gisteravond en vanochtend mijn handen vol aan gehad. Nu lig ie weer schattig te slapen bij mijn voeten. Zonder erin te bijten.
Mason vertelt trouwens een hoop sterke verhalen over Brutus. Hij had een cobra gepakt en toen (insert Ninja-moves) helemaal in de knoop gelegd. Dat was in het bos gebeurd.
Het is een prachtbeest, maar wel een doerak. Ik heb er gisteravond en vanochtend mijn handen vol aan gehad. Nu lig ie weer schattig te slapen bij mijn voeten. Zonder erin te bijten.
Mason vertelt trouwens een hoop sterke verhalen over Brutus. Hij had een cobra gepakt en toen (insert Ninja-moves) helemaal in de knoop gelegd. Dat was in het bos gebeurd.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 26 november 2014 11:25
Via een PB van deze lieve TO (dat ik hier mocht komen posten over m'n kat)...
Gisterennamiddag kreeg ik te horen dat mijn "ouderlijke kat" (dus de kat van mijn ouderlijk huis, maar intussen van mijn vader, want ouders zijn gescheiden en vader heeft een tuin) doodgereden was.
Negen jaar en nog kerngezond. Zo oneerlijk. Waarschijnlijk heeft ze niet geleden, maar het blijft natuurlijk heel triest.
Ik had in psyche al een topic geopend, maar gezien veel reacties daar had ik al snel spijt. Ik heb mijn lesje wel geleerd en post dit soort dingen in de toekomst wel in topics waarvoor het "geschikt" is en open geen nieuw topic meer (maar dan nog moet dit toch niet kunnen).
EDIT: blijkbaar hebben de mods ondanks dat ze geen topics verwijderen, het dan toch gedaan na nog eens te bekijken. Nogmaals heel erg bedankt, mods.
MSW, nogmaals sterkte en wat fijn dat het goed klikt met je nieuwe hond!
Gisterennamiddag kreeg ik te horen dat mijn "ouderlijke kat" (dus de kat van mijn ouderlijk huis, maar intussen van mijn vader, want ouders zijn gescheiden en vader heeft een tuin) doodgereden was.
Negen jaar en nog kerngezond. Zo oneerlijk. Waarschijnlijk heeft ze niet geleden, maar het blijft natuurlijk heel triest.
Ik had in psyche al een topic geopend, maar gezien veel reacties daar had ik al snel spijt. Ik heb mijn lesje wel geleerd en post dit soort dingen in de toekomst wel in topics waarvoor het "geschikt" is en open geen nieuw topic meer (maar dan nog moet dit toch niet kunnen).
EDIT: blijkbaar hebben de mods ondanks dat ze geen topics verwijderen, het dan toch gedaan na nog eens te bekijken. Nogmaals heel erg bedankt, mods.
MSW, nogmaals sterkte en wat fijn dat het goed klikt met je nieuwe hond!
donderdag 27 november 2014 01:46
quote:MrsStanleyWalker schreef op 25 november 2014 @ 09:10:
Ja, hij is mooi bruin.
Het is een prachtbeest, maar wel een doerak. Ik heb er gisteravond en vanochtend mijn handen vol aan gehad. Nu lig ie weer schattig te slapen bij mijn voeten. Zonder erin te bijten.
Mason vertelt trouwens een hoop sterke verhalen over Brutus. Hij had een cobra gepakt en toen (insert Ninja-moves) helemaal in de knoop gelegd. Dat was in het bos gebeurd. Haha, de fantasie op die leeftijd kent geen grenzen, he! Brutus de Superhond.
Ja, hij is mooi bruin.
Het is een prachtbeest, maar wel een doerak. Ik heb er gisteravond en vanochtend mijn handen vol aan gehad. Nu lig ie weer schattig te slapen bij mijn voeten. Zonder erin te bijten.
Mason vertelt trouwens een hoop sterke verhalen over Brutus. Hij had een cobra gepakt en toen (insert Ninja-moves) helemaal in de knoop gelegd. Dat was in het bos gebeurd. Haha, de fantasie op die leeftijd kent geen grenzen, he! Brutus de Superhond.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 27 november 2014 01:55
Eend, wat afschuwelijk van je ouderlijke kat!
En ja, dat medeleven houdt hier op het forum al snel op als katten de niet afgeschermde tuin uit kunnen, dat is een gegeven onderhand. Verschillende opvattingen wat dierenliefde is.
Hier eentje (van de 3) vermist en dat doet al zoveel pijn. Ik denk idd dat jouwe niet geleden heeft, dat het zo snel gaat, maar het blijft een hele shock en zo verdrietig!
Je moet maar zo denken: hij heeft wel kunnen rondstruinen in die 9 jaar tijd, en is gelukkig geweest bij jullie/ je vader. Maar blijft triest, zo'n voortijdig einde en de manier waarop.
Ik wens je veel sterkte!
En ja, dat medeleven houdt hier op het forum al snel op als katten de niet afgeschermde tuin uit kunnen, dat is een gegeven onderhand. Verschillende opvattingen wat dierenliefde is.
Hier eentje (van de 3) vermist en dat doet al zoveel pijn. Ik denk idd dat jouwe niet geleden heeft, dat het zo snel gaat, maar het blijft een hele shock en zo verdrietig!
Je moet maar zo denken: hij heeft wel kunnen rondstruinen in die 9 jaar tijd, en is gelukkig geweest bij jullie/ je vader. Maar blijft triest, zo'n voortijdig einde en de manier waarop.
Ik wens je veel sterkte!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 27 november 2014 10:06
Dank je voor de lieve woorden, Suzy! Een vermiste kat, ik mag er zelfs niet aan denken!! Hopelijk komt ze toch nog terug... Hoe lang is ze al vermist?
Duizendbloemen, bedankt voor de knuffel.
Als we haar hadden binnengehouden, was ze pas ongelukkig geweest. Ze kwam uit een asiel (dus was misschien al buiten geweest, wie weet was het een zwerfkat) en toen ze er nog zat, zat ze bijna elke keer buiten in de ren door de tralies te kijken. Als enige. Het was duidelijk dat deze kat het écht nodig had (maar we kozen haar natuurlijk niet daarom en het zou oneerlijk zijn geweest t.o. de rest). En inderdaad, altijd maar buiten gaan en zich rot amuseren. Bij de buren een paar keer lekker lui op tafel gaan liggen, bv.. (Ja echt, zij hadden een kattenluikje. Gelukkig konden ze er steeds om lachen en wij lachten ons natuurlijk krom. Hun eigen (oude) kat daarentegen vond het natuurlijk wat minder leuk!)
Ze had al een paar keer bijna een "trek" van een auto gehad. Je zou denken dat ze haar lesje wel had geleerd, maar nee... en nog steeds konden we haar toch niet plots binnenhouden?
Het leek wel alsof het "moest" gebeuren, omdat ze te onvoorzichtig was...
Ik voel/voelde me ook boos op die bestuurder; zeker omdat men daar al te snel rijdt, maar natuurlijk weet ik verstandelijk ook wel dat hij/zij niet veel andere keuze had en dit soort dingen helaas gebeurt. (Alleen had ik dat in dat topic niet gezegd, en vooral daardoor kwamen alle zeer kwetsende rotreacties. Door één stom zinnetje. Ook was het iets van eerste emotionele reactie bij mij, maar ja "dan moest ik me maar aan mijn reageerders aangepast hebben en het zo niet gezegd hebben". Zo'n omgekeerde wereld is het hier dus. Nochtans had ik al snel iets in deze aard gezegd, dat het door een eerste emotionele reactie was, maar toch maar blijven doordrammen...)
Ik heb waar ik nu woon ook nog een kat en deze zit wel binnen, maar ze weet dan ook niet beter. Ze kwam rechtstreeks uit een nestje en was nog nooit buiten geweest. Mijn vriend wou haar binnen houden omdat hij bang was dat ze zou worden omver gereden (...), maar ze is hierbinnen echt dolgelukkig. Kijkt graag naar de vogeltjes buiten, maar zal nooit miauwen dat ze erheen wil.
Als ik er niet aan denk gaat het best goed, maar als ik er dan aan denk... Ik zei ook in dat topic dat ik dacht dat de zware klap nog moest komen (en goh, "wat was ik zielig zeg en moest ik maar eelt kweken, want anders was ik een "huilie""). Ik heb lang geleden al een kat verloren, maar haar heb ik zien begraven worden. Deze kat niet, waardoor het nog niet helemaal doordringt dat ze er werkelijk niet meer is. Klinkt misschien raar, maar is echt zo.
Soms heb ik zelfs nog steeds verdriet om die eerste kat en dat had ik ook gezegd ("Maar dat is toch wel heel extreem, ik zou dringend in therapie moeten." Grappig, want dat ben ik al, maar dan voor andere redenen).
We gaan waarschijnlijk met Kerst ook langs mijn vader. Denk dat het dan zal gebeuren, als hij zal zeggen waar ze precies begraven ligt...
Natuurlijk heeft ze een prachtig leven gehad al die tijd, maar het blijft wringen dat het gewoon zo dood- en doodoneerlijk is, en heel erg triest natuurlijk.
(Ik voelde me net weer huilerig... Nu ook weer wat.)
Duizendbloemen, bedankt voor de knuffel.
Als we haar hadden binnengehouden, was ze pas ongelukkig geweest. Ze kwam uit een asiel (dus was misschien al buiten geweest, wie weet was het een zwerfkat) en toen ze er nog zat, zat ze bijna elke keer buiten in de ren door de tralies te kijken. Als enige. Het was duidelijk dat deze kat het écht nodig had (maar we kozen haar natuurlijk niet daarom en het zou oneerlijk zijn geweest t.o. de rest). En inderdaad, altijd maar buiten gaan en zich rot amuseren. Bij de buren een paar keer lekker lui op tafel gaan liggen, bv.. (Ja echt, zij hadden een kattenluikje. Gelukkig konden ze er steeds om lachen en wij lachten ons natuurlijk krom. Hun eigen (oude) kat daarentegen vond het natuurlijk wat minder leuk!)
Ze had al een paar keer bijna een "trek" van een auto gehad. Je zou denken dat ze haar lesje wel had geleerd, maar nee... en nog steeds konden we haar toch niet plots binnenhouden?
Het leek wel alsof het "moest" gebeuren, omdat ze te onvoorzichtig was...
Ik voel/voelde me ook boos op die bestuurder; zeker omdat men daar al te snel rijdt, maar natuurlijk weet ik verstandelijk ook wel dat hij/zij niet veel andere keuze had en dit soort dingen helaas gebeurt. (Alleen had ik dat in dat topic niet gezegd, en vooral daardoor kwamen alle zeer kwetsende rotreacties. Door één stom zinnetje. Ook was het iets van eerste emotionele reactie bij mij, maar ja "dan moest ik me maar aan mijn reageerders aangepast hebben en het zo niet gezegd hebben". Zo'n omgekeerde wereld is het hier dus. Nochtans had ik al snel iets in deze aard gezegd, dat het door een eerste emotionele reactie was, maar toch maar blijven doordrammen...)
Ik heb waar ik nu woon ook nog een kat en deze zit wel binnen, maar ze weet dan ook niet beter. Ze kwam rechtstreeks uit een nestje en was nog nooit buiten geweest. Mijn vriend wou haar binnen houden omdat hij bang was dat ze zou worden omver gereden (...), maar ze is hierbinnen echt dolgelukkig. Kijkt graag naar de vogeltjes buiten, maar zal nooit miauwen dat ze erheen wil.
Als ik er niet aan denk gaat het best goed, maar als ik er dan aan denk... Ik zei ook in dat topic dat ik dacht dat de zware klap nog moest komen (en goh, "wat was ik zielig zeg en moest ik maar eelt kweken, want anders was ik een "huilie""). Ik heb lang geleden al een kat verloren, maar haar heb ik zien begraven worden. Deze kat niet, waardoor het nog niet helemaal doordringt dat ze er werkelijk niet meer is. Klinkt misschien raar, maar is echt zo.
Soms heb ik zelfs nog steeds verdriet om die eerste kat en dat had ik ook gezegd ("Maar dat is toch wel heel extreem, ik zou dringend in therapie moeten." Grappig, want dat ben ik al, maar dan voor andere redenen).
We gaan waarschijnlijk met Kerst ook langs mijn vader. Denk dat het dan zal gebeuren, als hij zal zeggen waar ze precies begraven ligt...
Natuurlijk heeft ze een prachtig leven gehad al die tijd, maar het blijft wringen dat het gewoon zo dood- en doodoneerlijk is, en heel erg triest natuurlijk.
(Ik voelde me net weer huilerig... Nu ook weer wat.)
donderdag 27 november 2014 13:14
Hoe jouw topic uit de hand liep, ging echt nergens over, stelletje hyena's. Wat Suzy65 zegt, sommigen hebben totaal andere ideeën over dierenliefde, maar van anderen weet ik dat ze geeneens een idee hebben wat dierenliefde is, dat zijn gewoon kattenhaters. Ik heb niks met dat soort mensen en ik wil er ook niks mee hebben. Mijn overleden vader zei ook altijd dat je de mens kan kennen aan hoe ze met de dieren omgaan en hij heeft altijd gelijk gehad.
Ik mis mijn vader uiteraard vreselijk, een ouder verliezen hakt erin, maar een huisdier verliezen net zo. Het is wel anders, Brutus is vooral voor ons drie een enorm gemis, maar andere mensen delen ons gemis niet. Toen mijn vader overleed was dat uiteraard helemaal anders, dat raakte veel meer mensen en toen konden we op veel meer steun en empathie rekenen, hoewel ook veel mensen zeiden dat ie heel oud is geworden en dat het beter is zo, blablabla. Stomme opmerkingen krijg je altijd, maar ook met dat soort mensen heb ik niks, je kan ook gewoon niks zeggen in plaats van die domme 'wijsheden'. Het kan ook altijd veel erger, maar als je verdriet hebt, heb je er niks aan. Je gaat je er echt niet beter van voelen en daarvoor zeggen ze het in mijn ogen ook niet, ik vermoed dat ze alleen even willen laten weten dat vooral hun sores véél erger zijn.
Maar goed, laten we het maar rusten. Je weet nu hoe sommigen in elkaar zitten, doe er je voordeel mee.
Ik mis mijn vader uiteraard vreselijk, een ouder verliezen hakt erin, maar een huisdier verliezen net zo. Het is wel anders, Brutus is vooral voor ons drie een enorm gemis, maar andere mensen delen ons gemis niet. Toen mijn vader overleed was dat uiteraard helemaal anders, dat raakte veel meer mensen en toen konden we op veel meer steun en empathie rekenen, hoewel ook veel mensen zeiden dat ie heel oud is geworden en dat het beter is zo, blablabla. Stomme opmerkingen krijg je altijd, maar ook met dat soort mensen heb ik niks, je kan ook gewoon niks zeggen in plaats van die domme 'wijsheden'. Het kan ook altijd veel erger, maar als je verdriet hebt, heb je er niks aan. Je gaat je er echt niet beter van voelen en daarvoor zeggen ze het in mijn ogen ook niet, ik vermoed dat ze alleen even willen laten weten dat vooral hun sores véél erger zijn.
Maar goed, laten we het maar rusten. Je weet nu hoe sommigen in elkaar zitten, doe er je voordeel mee.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 27 november 2014 13:37
Sterkte eend!
Jammer genoeg blijven veel mensen vooroordelen houden over huisdieren. In mijn vriendenkring heb ik eigenlijk geen mensen die geen dieren hebben of er niet van houden. Kan het me ook niet voorstellen dat je niet van dieren houdt... Ik mis mijn kat (Maine Coon, zilverkleurig met de naam American Beauty Silver Shadow) ook nog regelmatig. Heb hem 10 jaar geleden in moeten laten slapen, nog nooit zo'n bijzonder beest gehad.
Mensen die dat niet begrijpen moeten mijn deur maar voorbij lopen.
Jammer genoeg blijven veel mensen vooroordelen houden over huisdieren. In mijn vriendenkring heb ik eigenlijk geen mensen die geen dieren hebben of er niet van houden. Kan het me ook niet voorstellen dat je niet van dieren houdt... Ik mis mijn kat (Maine Coon, zilverkleurig met de naam American Beauty Silver Shadow) ook nog regelmatig. Heb hem 10 jaar geleden in moeten laten slapen, nog nooit zo'n bijzonder beest gehad.
Mensen die dat niet begrijpen moeten mijn deur maar voorbij lopen.
donderdag 27 november 2014 14:03
quote:SilverShadow schreef op 27 november 2014 @ 13:37:
Sterkte eend!
Jammer genoeg blijven veel mensen vooroordelen houden over huisdieren. In mijn vriendenkring heb ik eigenlijk geen mensen die geen dieren hebben of er niet van houden. Kan het me ook niet voorstellen dat je niet van dieren houdt... Ik mis mijn kat (Maine Coon, zilverkleurig met de naam American Beauty Silver Shadow) ook nog regelmatig. Heb hem 10 jaar geleden in moeten laten slapen, nog nooit zo'n bijzonder beest gehad.
Mensen die dat niet begrijpen moeten mijn deur maar voorbij lopen.
Hier staan de portretjes van mijn overleden diertjes gewoon, samen met de foto's van papa, opa' s en oma' s op een speciaal plekje.
Gaan echt nooit uit mijn hart, mens niet en dier niet.
Sterkte eend!
Jammer genoeg blijven veel mensen vooroordelen houden over huisdieren. In mijn vriendenkring heb ik eigenlijk geen mensen die geen dieren hebben of er niet van houden. Kan het me ook niet voorstellen dat je niet van dieren houdt... Ik mis mijn kat (Maine Coon, zilverkleurig met de naam American Beauty Silver Shadow) ook nog regelmatig. Heb hem 10 jaar geleden in moeten laten slapen, nog nooit zo'n bijzonder beest gehad.
Mensen die dat niet begrijpen moeten mijn deur maar voorbij lopen.
Hier staan de portretjes van mijn overleden diertjes gewoon, samen met de foto's van papa, opa' s en oma' s op een speciaal plekje.
Gaan echt nooit uit mijn hart, mens niet en dier niet.
donderdag 27 november 2014 14:18
Hier staan ze ook allemaal naast elkaar op een kast, mens en dier. Van Mason en Brutus hebben we van allebei een mooie foto staan naast de TV, in dezelfde lijstjes. En ook op onze slaapkamer hangen twee grote babyportretten van die twee.
Brutus was ook een soort kind van ons, het was onze eerste gezamelijke aanschaf en ook een soort eerste kindje. Natuurlijk is Mason nog zoveel meer voor ons, dat lijkt me evident. Maar je leert elkaar toch wel een beetje kennen aan de hand van hoe je samen de zorg en de verantwoordelijkheid deelt voor een huisdier. Wat dat betreft had mijn vader echt gelijk dat je je de mens kent aan hoe hij met zijn dier omgaat. Stan is net zo gek met beesten als ik en ik had geen vent gewild die niet van dieren houdt.
Brutus was ook een soort kind van ons, het was onze eerste gezamelijke aanschaf en ook een soort eerste kindje. Natuurlijk is Mason nog zoveel meer voor ons, dat lijkt me evident. Maar je leert elkaar toch wel een beetje kennen aan de hand van hoe je samen de zorg en de verantwoordelijkheid deelt voor een huisdier. Wat dat betreft had mijn vader echt gelijk dat je je de mens kent aan hoe hij met zijn dier omgaat. Stan is net zo gek met beesten als ik en ik had geen vent gewild die niet van dieren houdt.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 27 november 2014 14:19
quote:MrsStanleyWalker schreef op 27 november 2014 @ 14:18:
Hier staan ze ook allemaal naast elkaar op een kast, mens en dier. Van Mason en Brutus hebben we van allebei een mooie foto staan naast de TV, in dezelfde lijstjes. En ook op onze slaapkamer hangen twee grote babyportretten van die twee.
Brutus was ook een soort kind van ons, het was onze eerste gezamelijke aanschaf en ook een soort eerste kindje. Natuurlijk is Mason nog zoveel meer voor ons, dat lijkt me evident. Maar je leert elkaar toch wel een beetje kennen aan de hand van hoe je samen de zorg en de verantwoordelijkheid deelt voor een huisdier. Wat dat betreft had mijn vader echt gelijk dat je je de mens kent aan hoe hij met zijn dier omgaat. Stan is net zo gek met beesten als ik en ik had geen vent gewild die niet van dieren houdt.![💐]()
Hier staan ze ook allemaal naast elkaar op een kast, mens en dier. Van Mason en Brutus hebben we van allebei een mooie foto staan naast de TV, in dezelfde lijstjes. En ook op onze slaapkamer hangen twee grote babyportretten van die twee.
Brutus was ook een soort kind van ons, het was onze eerste gezamelijke aanschaf en ook een soort eerste kindje. Natuurlijk is Mason nog zoveel meer voor ons, dat lijkt me evident. Maar je leert elkaar toch wel een beetje kennen aan de hand van hoe je samen de zorg en de verantwoordelijkheid deelt voor een huisdier. Wat dat betreft had mijn vader echt gelijk dat je je de mens kent aan hoe hij met zijn dier omgaat. Stan is net zo gek met beesten als ik en ik had geen vent gewild die niet van dieren houdt.
donderdag 27 november 2014 15:01
donderdag 27 november 2014 15:22
Er is nu eenmaal een verschil tussen dierenmensen en niet-dierenmensen Eend. En dat gaat er soms net zo fel aan toe als tussen mensenmetkinderen en bewust kinderlozen.
En dan had jij ook nog de vette pech dat je in de vuurlinie van de 'kattenmoetenbiinengehoudenwordenmensen' kwam te liggen. En die kennen al helemaal geen enkele nuance.
Trek je er niks van aan!
En dan had jij ook nog de vette pech dat je in de vuurlinie van de 'kattenmoetenbiinengehoudenwordenmensen' kwam te liggen. En die kennen al helemaal geen enkele nuance.
Trek je er niks van aan!
