Gezondheid
alle pijlers
Na 20 weken een Abortus...Mijn verhaal...
vrijdag 25 juli 2008 20:07
vrijdag 25 juli 2008 21:08
Omdat 'n bevalling lichamelijk nog zwaarder is en je je hele leven met de gedachte zal lopen dat er ergens 'n kind van jou rondloopt en wie weet bij wat voor mensen ie terecht is gekomen. Dat is levenslang een zware druk op je gemoedsrust, die abortus is, hoe emotioneel op dit moment nu ook, van voorbijgaande aard.
vrijdag 25 juli 2008 21:11
Poe, wat een heftig verhaal . Ik kan me niet voorstellen dat ik zoiets gedaan zou hebben (en zeker niet als ik al 5 maanden zwanger bleek te zijn) maar goed, het is gebeurd en jij loopt met heftige (schuld)gevoelens rond. Dat gun je ook niemand.
het lijkt me moeilijk om met die gevoelens te moeten leven en om te gaan.
het lijkt me moeilijk om met die gevoelens te moeten leven en om te gaan.
vrijdag 25 juli 2008 21:12
Ik ben een vrouw en heb vanaf jongs af aan geweten dat ik nooit kinderen wilde. Uiteraard heb ik altijd opgepast en de pil geslikt en zelfs vaak condooms gebruikt, maar als ik desondanks zo'n ongeluk had gehad, dan had ik daar geen moment over getwijfeld. Een kind verdient ouders die een kind willen en die het de kansen kunnen bieden die 't verdient. Ik zou het dus gewoon niet willen hebben en ook niet het leven als pleegkind willen aandoen. Natuurlijk erg jammer als het pas zo laat wordt ontdekt, tja, als je de pil slikt en je wordt ook nog ongesteld verwacht je zoiets toch niet? maar gelukkig maar dat er zelfs dan nog opties zijn.
vrijdag 25 juli 2008 21:12
vrijdag 25 juli 2008 21:13
Lieve allemaa!
Bedankt voor jullie lieve reacties en en tips !!!
Ik zou wel mijn hele verhaal willen vertellen met alle details en excuses erbij waarom ik het kind niet kon houden of ter adoptie gedaan heb....
adoptie daar heb ik over nagedacht....mijn vriend is namelijk geadopteerd uit een land in azië.
Mede door gebrek aan tijd heb ik toen besloten dat adoptie misschien wel nog pijnlijker voor mij zou zijn....
Ik wilde aan zowel het kind als ook aan mezelf denken....
Ik kon een kind niet normaal opvoeden toen....en adoptie was mij te heftig...ik zou uiteindelijk mijn eigen kindje dan liever zelf hebben gehouden...
maar dat is altijd achteraf gezien.....
Ik heb gesprekken gehad met een maatschappelijk werker...alleen die vielen niet goed bij mij.....het was net alsof ze niet luisterde en alsof ze iederdag het zelfde probleem te horen kreeg.....
Ik wil heel graag met mensen in contact komen die dit ook hebben meegemaakt....of mensen die wel willen luisteren of teminste doen alsof ze luisteren!
Ik weet dat de meningen over dit onderwerp heel erg verdeeld zijn....en geloof me ik was voor mijn abortus heel erg tegen deze methode.....
Mijn verdriet komt met vlagen....zoals vandaag dus....
ik heb mijn echo nog steeds en kijk hier zo nu en dan even naar.....
Mijn abortus heeft ook een staartje gehad....ben in december van vorig jaar weer geopereerd....er waren dingen achter gebleven die er niet thuis hoorde....dus dat was ook weer even schrikken......
iedere dag heeft het iets meer een plekje...maar helemaal vergeten en overgaan zal het niet.
ik wil jullie alsnog bedanken voor al jullie reacties!
en als jullie vragen hebben stel ze dan gerust !
Bedankt voor jullie lieve reacties en en tips !!!
Ik zou wel mijn hele verhaal willen vertellen met alle details en excuses erbij waarom ik het kind niet kon houden of ter adoptie gedaan heb....
adoptie daar heb ik over nagedacht....mijn vriend is namelijk geadopteerd uit een land in azië.
Mede door gebrek aan tijd heb ik toen besloten dat adoptie misschien wel nog pijnlijker voor mij zou zijn....
Ik wilde aan zowel het kind als ook aan mezelf denken....
Ik kon een kind niet normaal opvoeden toen....en adoptie was mij te heftig...ik zou uiteindelijk mijn eigen kindje dan liever zelf hebben gehouden...
maar dat is altijd achteraf gezien.....
Ik heb gesprekken gehad met een maatschappelijk werker...alleen die vielen niet goed bij mij.....het was net alsof ze niet luisterde en alsof ze iederdag het zelfde probleem te horen kreeg.....
Ik wil heel graag met mensen in contact komen die dit ook hebben meegemaakt....of mensen die wel willen luisteren of teminste doen alsof ze luisteren!
Ik weet dat de meningen over dit onderwerp heel erg verdeeld zijn....en geloof me ik was voor mijn abortus heel erg tegen deze methode.....
Mijn verdriet komt met vlagen....zoals vandaag dus....
ik heb mijn echo nog steeds en kijk hier zo nu en dan even naar.....
Mijn abortus heeft ook een staartje gehad....ben in december van vorig jaar weer geopereerd....er waren dingen achter gebleven die er niet thuis hoorde....dus dat was ook weer even schrikken......
iedere dag heeft het iets meer een plekje...maar helemaal vergeten en overgaan zal het niet.
ik wil jullie alsnog bedanken voor al jullie reacties!
en als jullie vragen hebben stel ze dan gerust !
vrijdag 25 juli 2008 21:14
Fleurtje,
In het verhaal (melancholie) laat ze dit vallen maar toen was het een andere tijd, een heel moeilijke tijd.
Het is gewoon niet mogelijk om nu te gaan beweren dat ze het destijds wel had moeten laten komen.
Dat is puur retorisch want het is gegaan zoals het gegaan is.
Niet terug te draaien.
In het verhaal (melancholie) laat ze dit vallen maar toen was het een andere tijd, een heel moeilijke tijd.
Het is gewoon niet mogelijk om nu te gaan beweren dat ze het destijds wel had moeten laten komen.
Dat is puur retorisch want het is gegaan zoals het gegaan is.
Niet terug te draaien.
vrijdag 25 juli 2008 21:14