Relaties
alle pijlers
binnen 2,5 jaar wil hij scheiden
zaterdag 1 november 2014 20:26
Hoi,
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt. Weet niet wat ik van jullie verwacht, maar misschien tips of steun.
Mijn man en ik zijn 12 jaar samen waarvan bijna 2,5 jaar getrouwd. Mijn man heeft 2 maanden geleden verteld dat hij verliefd is op een ander en dat hij ook al langer niets meer voor mij voelt. Volgens hem staan deze 2 zaken los van elkaar. Hij is eerst op zichzelf gaan wonen en heeft nu aangegeven dat het mooi geweest is en dat hij wil scheiden. Ik voel me wanhopig en ben perplex. Ik wist niet dat er iets niet goed was aan onze relatie en ik kan die verliefdheid niet los zien van het niets meer voelen voor mij. Ik heb het gevoel dat hij overhaast beslist. Hij zegt dat hij het zeker weet, maar hij zegt ook dat hij nu niet meer verder wil met ons samen, maar objectief gezien niet weet of hij er over een half jaar anders over denkt. Is het stom dat ik daardoor toch hoop blijf houden? Hij heeft duidelijk gezegd dat hij wil scheiden. Ik vind dat hij ons geen kans heeft gegeven en dat hij iets najaagt wat uiteindelijk hoogstens even goed als onze relatie zal zijn. Hij zegt dat hij zich belemmerd voelde in onze relatie. Ik zou zo graag willen laten zien dat ik kan veranderen (niet alleen voor hem, maar juist ook voor mijzelf). Maar hij wil mij deze kans niet geven. Hij wil vrij zijn en alles nog eens anders doen, want hij is nu nog jong.
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt. Weet niet wat ik van jullie verwacht, maar misschien tips of steun.
Mijn man en ik zijn 12 jaar samen waarvan bijna 2,5 jaar getrouwd. Mijn man heeft 2 maanden geleden verteld dat hij verliefd is op een ander en dat hij ook al langer niets meer voor mij voelt. Volgens hem staan deze 2 zaken los van elkaar. Hij is eerst op zichzelf gaan wonen en heeft nu aangegeven dat het mooi geweest is en dat hij wil scheiden. Ik voel me wanhopig en ben perplex. Ik wist niet dat er iets niet goed was aan onze relatie en ik kan die verliefdheid niet los zien van het niets meer voelen voor mij. Ik heb het gevoel dat hij overhaast beslist. Hij zegt dat hij het zeker weet, maar hij zegt ook dat hij nu niet meer verder wil met ons samen, maar objectief gezien niet weet of hij er over een half jaar anders over denkt. Is het stom dat ik daardoor toch hoop blijf houden? Hij heeft duidelijk gezegd dat hij wil scheiden. Ik vind dat hij ons geen kans heeft gegeven en dat hij iets najaagt wat uiteindelijk hoogstens even goed als onze relatie zal zijn. Hij zegt dat hij zich belemmerd voelde in onze relatie. Ik zou zo graag willen laten zien dat ik kan veranderen (niet alleen voor hem, maar juist ook voor mijzelf). Maar hij wil mij deze kans niet geven. Hij wil vrij zijn en alles nog eens anders doen, want hij is nu nog jong.
dinsdag 25 november 2014 08:12
Tja maria dat hield in proberen urgentie te krijgen bij de woningbouw en die kreeg ik gelukkig ook maar dat hield niet in dat ik meteen een woning had dat duurde nog een half jaar.
In de tussentijd sliep ik met mijn dochter op matras bij een lieve vriendin die nog een kamer over had.
En ja je blijft met je ex te maken hebben als je een kind hebt want hoe dan ook is en blijft hij haar vader.
In de tussentijd sliep ik met mijn dochter op matras bij een lieve vriendin die nog een kamer over had.
En ja je blijft met je ex te maken hebben als je een kind hebt want hoe dan ook is en blijft hij haar vader.
dinsdag 25 november 2014 08:37
Ik ga mijn verhaal hier niet schrijven, maar geloof me Maria het gebeurd elke dag dat er ergens iemand uit een relatie stapt. Veel mensen zijn te netjes om de vuile was buiten te hangen, maar geloof me maar dat er in de overgrote meerderheid 1 persoon is die zich op een gegeven moment realiseert dat hij of zij niet verder wil of kan in die relatie. De andere persoon heeft zich daar gewoon bij neer te leggen. Jouw man doet het nog heel netjes met je, dan ken ik nog legio heel andere voorbeelden.
Hoe lang is de periode die jullie hebben af gesproken zodat jij kan wennen aan het idee en jullie de scheiding in gang gaan zetten?
Hoe lang is de periode die jullie hebben af gesproken zodat jij kan wennen aan het idee en jullie de scheiding in gang gaan zetten?
dinsdag 25 november 2014 08:54
Zal ik je vertellen hoe mijn errste kerst alleen was?
Nou ik stond in mijn eentje te sausen in het flatje wat ik net had gekregen terwijl dochter tussen de verfpotten zat te spelen.
Haar vader kon haar namelijk niet hebben met kerst want hij wilde op stap en zijn nieuwe vriendin had het liever ook niet.
Maar weet je wat het mooie is?
Wat heb ik ontzettend veel geleerd van die tijd.!
Nou ik stond in mijn eentje te sausen in het flatje wat ik net had gekregen terwijl dochter tussen de verfpotten zat te spelen.
Haar vader kon haar namelijk niet hebben met kerst want hij wilde op stap en zijn nieuwe vriendin had het liever ook niet.
Maar weet je wat het mooie is?
Wat heb ik ontzettend veel geleerd van die tijd.!
dinsdag 25 november 2014 08:55
Hier op het forum zijn ook genoeg vergelijkbare verhalen.
Weet je Maria, ik merk dat ik dit topic nog wel volg, maar dat ik steeds minder zin heb om op je te reageren. Je blijft zo erg hangen in wat hij dacht en waarom en wat als en we kunnen toch nog proberen, en dat helpt je allemaal niet vooruit. Ja, het is shit wat je gebeurd, maar je moet echt aan je toekomst werken ipv terug te blikken.
Ik vond het zo super dat je in je eentje durfde te autorijden en dat soort stappen durfde te ondernemen. Ga door met dat soort acties, wordt sterker, bouw aan jezelf, kijk vooruit!
Weet je Maria, ik merk dat ik dit topic nog wel volg, maar dat ik steeds minder zin heb om op je te reageren. Je blijft zo erg hangen in wat hij dacht en waarom en wat als en we kunnen toch nog proberen, en dat helpt je allemaal niet vooruit. Ja, het is shit wat je gebeurd, maar je moet echt aan je toekomst werken ipv terug te blikken.
Ik vond het zo super dat je in je eentje durfde te autorijden en dat soort stappen durfde te ondernemen. Ga door met dat soort acties, wordt sterker, bouw aan jezelf, kijk vooruit!
dinsdag 25 november 2014 09:11
Hé Maria, ik ken veel mensen die na een nog langer huwelijk uit elkaar gingen(lees:gedumpt werden). Je kunt die mensen in 2 groepen verdelen. Beide hebben even veel verdriet maar de ene groep begon meteen te regelen(uit noodzaak) en de andere groep bleef hangen in het waarom. De eerste groep is er duidelijk beter uit gesprongen omdat die meteen een nieuw leven op poten moesten zetten en daardoor amper de tijd kregen om in het verleden te blijven hangen de andere groep is nooit verder gekomen dan "waarom moest dit mij overkomen en wat heb ik fout gedaan". Zij hadden ook alle tijd om rancune en bitterheid op te bouwen en zijn nog steeds verongelijkt en boos.
Je verdriet en wanhoop blijft echt nog wel een tijdje de overhand hebben in je leven maar als je niet actief de boel gaat aanpakken(ander huis, therapie, baan, scheiding) dan krijgt het ook al ruimte om te groeien. Alles in je schreeuwt om op bed te gaan liggen en te blijven huilen en je rot te voelen maar je gevoel is nu je slechtste raadgever. Omdat je je zo intens verdrietig voelt denk je dat het goed is om er op te reageren en er mee bezig, maar je kunt nu beter luisteren naar je verstand.
Dat rot gevoel in je lichaam wat constant roept dat je heel verdrietig bent dat is er evengoed wel maar je hoeft je gedachtes daar niet op aan te passen. Het uitstellen van de grote stappen maakt ze niet makkelijker maar juist moeilijker, je zal er nooit aan toe zijn want je wil niet scheiden maar omdat het onvermijdbaar is kan je maar beter die pleister er in één keer afrukken.
Tuurlijk wordt je nu een beetje gek hier van alle raad. Iedereen weet je goed te vertellen wat je wel en niet moet doen en dat komt over alsof je je verdriet niet mag voelen, en het lijkt net alsof we je niet begrijpen. Het fijnste voor jou zou zijn als je hier alle je analyses over je huwelijk en je gevoelens keer op keer kan doornemen maar een forum is dan best moeilijk. Praten is dan veel fijner omdat je ook direct feedback krijgt en gelukkig heb je daarvoor je vrienden en je therapeut.
Een forum is niet alleen een perfecte geheugensteun, je hebt hier ook een keur aan mensen die het zelfde hebben meegemaakt of in ieder geval weten hoe een groot verdriet aanvoelt en hoe je dat kan leren handelen.
En weet je wat het allermooiste is, je moet niets. Je krijgt 100 tips en als je met geen een iets wil doen, dan is dat je goed recht. Maria 2.0 weet je nog. Jij beslist wat voor jou het beste is en voelt, want jij moet de consequenties van je keuzes dragen en niet wij. Jouw leven, jouw keuzes. Jij bepaalt je tempo en niet wij. Een advies is geen opdracht maar een raad om te overwegen, een andere invalshoek voor als je vastloopt in je gedachten. Wat wijsheid is bepaal jij alleen.
Ik geef je nog een klein advies. Tijd is een gemene, als je te lang bezig blijft in één onderwerp verlies je het gevoel voor tijd, maar toch tikt ie wel door en zo werkt uitstel ook. De wereld draait door en houdt geen rekening met jou of mij of wie dan ook. Zorgen dat je klaar bent als de tijd zijn rekening onder je neus schuift is daarom best belangrijk, dat is echt de enige reden dat iedereen je hier maant tot actie en niet omdat we je je verdriet niet gunnen. Iedereen gunt je hier namelijk alleen het allermooiste en beste
Je verdriet en wanhoop blijft echt nog wel een tijdje de overhand hebben in je leven maar als je niet actief de boel gaat aanpakken(ander huis, therapie, baan, scheiding) dan krijgt het ook al ruimte om te groeien. Alles in je schreeuwt om op bed te gaan liggen en te blijven huilen en je rot te voelen maar je gevoel is nu je slechtste raadgever. Omdat je je zo intens verdrietig voelt denk je dat het goed is om er op te reageren en er mee bezig, maar je kunt nu beter luisteren naar je verstand.
Dat rot gevoel in je lichaam wat constant roept dat je heel verdrietig bent dat is er evengoed wel maar je hoeft je gedachtes daar niet op aan te passen. Het uitstellen van de grote stappen maakt ze niet makkelijker maar juist moeilijker, je zal er nooit aan toe zijn want je wil niet scheiden maar omdat het onvermijdbaar is kan je maar beter die pleister er in één keer afrukken.
Tuurlijk wordt je nu een beetje gek hier van alle raad. Iedereen weet je goed te vertellen wat je wel en niet moet doen en dat komt over alsof je je verdriet niet mag voelen, en het lijkt net alsof we je niet begrijpen. Het fijnste voor jou zou zijn als je hier alle je analyses over je huwelijk en je gevoelens keer op keer kan doornemen maar een forum is dan best moeilijk. Praten is dan veel fijner omdat je ook direct feedback krijgt en gelukkig heb je daarvoor je vrienden en je therapeut.
Een forum is niet alleen een perfecte geheugensteun, je hebt hier ook een keur aan mensen die het zelfde hebben meegemaakt of in ieder geval weten hoe een groot verdriet aanvoelt en hoe je dat kan leren handelen.
En weet je wat het allermooiste is, je moet niets. Je krijgt 100 tips en als je met geen een iets wil doen, dan is dat je goed recht. Maria 2.0 weet je nog. Jij beslist wat voor jou het beste is en voelt, want jij moet de consequenties van je keuzes dragen en niet wij. Jouw leven, jouw keuzes. Jij bepaalt je tempo en niet wij. Een advies is geen opdracht maar een raad om te overwegen, een andere invalshoek voor als je vastloopt in je gedachten. Wat wijsheid is bepaal jij alleen.
Ik geef je nog een klein advies. Tijd is een gemene, als je te lang bezig blijft in één onderwerp verlies je het gevoel voor tijd, maar toch tikt ie wel door en zo werkt uitstel ook. De wereld draait door en houdt geen rekening met jou of mij of wie dan ook. Zorgen dat je klaar bent als de tijd zijn rekening onder je neus schuift is daarom best belangrijk, dat is echt de enige reden dat iedereen je hier maant tot actie en niet omdat we je je verdriet niet gunnen. Iedereen gunt je hier namelijk alleen het allermooiste en beste
dinsdag 25 november 2014 09:13
quote:diamond-gloss schreef op 25 november 2014 @ 08:54:
Zal ik je vertellen hoe mijn errste kerst alleen was?
Nou ik stond in mijn eentje te sausen in het flatje wat ik net had gekregen terwijl dochter tussen de verfpotten zat te spelen.
Haar vader kon haar namelijk niet hebben met kerst want hij wilde op stap en zijn nieuwe vriendin had het liever ook niet.
Maar weet je wat het mooie is?
Wat heb ik ontzettend veel geleerd van die tijd.!
Zal ik je vertellen hoe mijn errste kerst alleen was?
Nou ik stond in mijn eentje te sausen in het flatje wat ik net had gekregen terwijl dochter tussen de verfpotten zat te spelen.
Haar vader kon haar namelijk niet hebben met kerst want hij wilde op stap en zijn nieuwe vriendin had het liever ook niet.
Maar weet je wat het mooie is?
Wat heb ik ontzettend veel geleerd van die tijd.!
dinsdag 25 november 2014 17:32
dinsdag 25 november 2014 20:34
http://www.psychologiemag ... om-minder-te-piekeren.htm
http://burned-out.nl/stop ... -simpele-tips-technieken/
http://burned-out.nl/stop ... -simpele-tips-technieken/
dinsdag 25 november 2014 21:56
Dankjewel millennial. Heb er net even snel naar gekeken en dit ga ik in de komende dagen met meer aandacht doen. De avond verliep wel goed. Had van iemand een filmpje over pessimisme toegestuurd gekregen om me op te vrolijken en dat hielp. Het begon zo ongeveer met 'welkom bij de cursus van het halflege glas'. Mooie uitspraak die ik de moeite waard vind om te onthouden (van seneca): waarom huilen over delen van het leven, terwijl toch het hele leven om tranen vraagt. Misschien raar, maar daar krijg ik dan weer een glimlach van op mijn gezicht
woensdag 26 november 2014 07:41
Ja, dat is zo. Op mijn werk moet ik best vaak lachen, voel me daar wel raar bij. Dan krijg ik weer allerlei gedachtes wat anderen daar van vinden. Omdat ik deels ziek gemeld sta en dan heb ik zo'n gevoel dat ik alleen maar mag laten zien dat het niet goed gaat. Maar die gedachte stop ik nu. Hun probleem.
woensdag 26 november 2014 08:45
quote:maria30 schreef op 26 november 2014 @ 08:39:
Vanwege de situatie
Hij is al een maand of 2-3 weg toch?
Vinden ze het op je werk geen tijd worden dat je gewoon weer volledig aan het werk gaat?
Helemaal gezien je je druk maakt of je contract wel verlengd wordt zou ik echt zo snel mogelijk weer aan het werk gaan.
Echt ziek ben je tenslotte niet.
Vanwege de situatie
Hij is al een maand of 2-3 weg toch?
Vinden ze het op je werk geen tijd worden dat je gewoon weer volledig aan het werk gaat?
Helemaal gezien je je druk maakt of je contract wel verlengd wordt zou ik echt zo snel mogelijk weer aan het werk gaan.
Echt ziek ben je tenslotte niet.
woensdag 26 november 2014 10:20
Ga alsjeblieft weer werken. Straks kom je thuis te zitten en heb je helemaal geen doel meer. Geen dagbesteding en ik denk dat je het dan nog veel zwaarder hebt. Hoe lang wil je nog thuis blijven?
Mijn broer is net gedumpt door zijn vriendin, hij is echt diep geraakt door deze breuk, maar hij heeft juist baat bij de afleiding van werk. Ik denk dat dit ook geldt voor mij in zo'n geval. Thuis blijf je aan het piekeren.
Mijn broer is net gedumpt door zijn vriendin, hij is echt diep geraakt door deze breuk, maar hij heeft juist baat bij de afleiding van werk. Ik denk dat dit ook geldt voor mij in zo'n geval. Thuis blijf je aan het piekeren.
woensdag 26 november 2014 10:31
quote:marana schreef op 26 november 2014 @ 10:28:
Hoeveel werk je nu minder dan normaal? Ik zou echt proberen weer volle dagen te gaan werken, en zo snel mogelijk 100% hersteld te melden.
Dit idd en helemaal gezien er een contactverlenging aan zit te komen.
Ik heb het vaker gezien ook met vrouwen die om de haverklap thuis bleven als hun kind ziek was bijvoorbeeld.
Dan was het begrip snel voorbij zodra het contract verlengd moest worden.
Hoeveel werk je nu minder dan normaal? Ik zou echt proberen weer volle dagen te gaan werken, en zo snel mogelijk 100% hersteld te melden.
Dit idd en helemaal gezien er een contactverlenging aan zit te komen.
Ik heb het vaker gezien ook met vrouwen die om de haverklap thuis bleven als hun kind ziek was bijvoorbeeld.
Dan was het begrip snel voorbij zodra het contract verlengd moest worden.
donderdag 27 november 2014 11:57
Als heel Nederland zich zo lang ziek zou melden bij liefdesverdriet, dan zou het halve land stil staan.
Ja, het is kut voor je, maar iedereen maakt het wel 1x of vaker mee dat een relatie stuk loopt. Hup werken en door met je leven. Je blijft er in hangen. Ga anders op Tinder eens een date zoeken. Geen nieuwe relatie, gewoon wat aanspraak en een goede wip. Dat haalt je misschien ook uit die toestand.
Ja, het is kut voor je, maar iedereen maakt het wel 1x of vaker mee dat een relatie stuk loopt. Hup werken en door met je leven. Je blijft er in hangen. Ga anders op Tinder eens een date zoeken. Geen nieuwe relatie, gewoon wat aanspraak en een goede wip. Dat haalt je misschien ook uit die toestand.
donderdag 27 november 2014 12:00
quote:tobe2014 schreef op 27 november 2014 @ 11:57:
Als heel Nederland zich zo lang ziek zou melden bij liefdesverdriet, dan zou het halve land stil staan.
Ja, het is kut voor je, maar iedereen maakt het wel 1x of vaker mee dat een relatie stuk loopt. Hup werken en door met je leven. Je blijft er in hangen. Ga anders op Tinder eens een date zoeken. Geen nieuwe relatie, gewoon wat aanspraak en een goede wip. Dat haalt je misschien ook uit die toestand.+1
Als heel Nederland zich zo lang ziek zou melden bij liefdesverdriet, dan zou het halve land stil staan.
Ja, het is kut voor je, maar iedereen maakt het wel 1x of vaker mee dat een relatie stuk loopt. Hup werken en door met je leven. Je blijft er in hangen. Ga anders op Tinder eens een date zoeken. Geen nieuwe relatie, gewoon wat aanspraak en een goede wip. Dat haalt je misschien ook uit die toestand.+1
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
