Relaties
alle pijlers
Is hij geinteresseerd of niet?
dinsdag 28 oktober 2014 08:13
Vanwege herkenbaarheid heb ik een andere nick aangemaakt. Ik post hier normaal gesproken ook, maar ben te makkelijk traceerbaar via die nick.
Ik ben 31, maar voel me 16... daar komt het zo ongeveer op neer. Ik (vrouw) ben sinds een tijd weer vrijgezel en ik vraag me af of hij (collega, ook vrijgezel) interesse heeft.
Het begon met leuk contact op werk, we kunnen het gewoon goed vinden. We appten af en toe (maar hij is geen app'er, maar een beller), we gaan vaak samen koffie drinken en het is gewoon gezellig. Hij neemt vaak thee voor me mee (niet voor de rest van het team, maar alleen voor mij). Vorige week vrijdag zijn we samen wat gaan drinken, dit was erg gezellig. Nu vroeg hij me afgelopen maandag mee naar een concert. Ik heb 'ja' gezegd en we hebben van te voren even snel iets gegeten en zijn daarna naar het concert geweest. Daar legde hij 2x zijn hand op mijn schouder en 1x heel ff zijn hoofd. Verder is er niks gebeurd. Ik vraag me af of hij me leuk vindt en voel me inmiddels weer 16 in plaats van 31. Ik ben niet goed in het raden van signalen, maar vind het ook te vroeg om het bij hem te gaan polsen. Denken jullie dat hij interesse heeft of is hij gewoon uit op een leuke vriendschap?
Help!
Ik ben 31, maar voel me 16... daar komt het zo ongeveer op neer. Ik (vrouw) ben sinds een tijd weer vrijgezel en ik vraag me af of hij (collega, ook vrijgezel) interesse heeft.
Het begon met leuk contact op werk, we kunnen het gewoon goed vinden. We appten af en toe (maar hij is geen app'er, maar een beller), we gaan vaak samen koffie drinken en het is gewoon gezellig. Hij neemt vaak thee voor me mee (niet voor de rest van het team, maar alleen voor mij). Vorige week vrijdag zijn we samen wat gaan drinken, dit was erg gezellig. Nu vroeg hij me afgelopen maandag mee naar een concert. Ik heb 'ja' gezegd en we hebben van te voren even snel iets gegeten en zijn daarna naar het concert geweest. Daar legde hij 2x zijn hand op mijn schouder en 1x heel ff zijn hoofd. Verder is er niks gebeurd. Ik vraag me af of hij me leuk vindt en voel me inmiddels weer 16 in plaats van 31. Ik ben niet goed in het raden van signalen, maar vind het ook te vroeg om het bij hem te gaan polsen. Denken jullie dat hij interesse heeft of is hij gewoon uit op een leuke vriendschap?
Help!
woensdag 26 november 2014 00:22
quote:summerdress schreef op 25 november 2014 @ 22:02:
Kan het niet gewoon zo zijn dat hij verliefd op je is? En na zondag,na DE kus, bevestiging voor jullie allebei, dat hij zich geen houding weet te geven en zich 'afstandelijk' op de werkvloer gedraagt voor jullie collega('s') die van jullie romance afweten
Jaaaaah, dat is het namelijk ook, Summerdress!
Alleen Indewar gelooft dat nog niet.
Kan het niet gewoon zo zijn dat hij verliefd op je is? En na zondag,na DE kus, bevestiging voor jullie allebei, dat hij zich geen houding weet te geven en zich 'afstandelijk' op de werkvloer gedraagt voor jullie collega('s') die van jullie romance afweten
Jaaaaah, dat is het namelijk ook, Summerdress!
Alleen Indewar gelooft dat nog niet.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 26 november 2014 00:31
quote:indewar01 schreef op 25 november 2014 @ 21:44:
Suzy, ja eens.
Maar toch... hij gedroeg zich echt anders dan anders! Wat niet wegneemt dat ik het eens ben met je verhaal en dat het waarschijnlijk ligt aan mijn eigen onzekerheid.
Verliefde vrouwen zijn rare wezens! Ik heb overigens bij mijn ex nooit gehad!
Ja, dat zegt alleen maar dat dit alles je heel erg aangrijpt en je erg gevoelig bent voor zijn stemmingen. Je kent het niet, maar hij bepaalt jouw stemmingen nu ook al, haha.
En dat is extra lastig omdat ie in dezelfde omgeving werkt en je dat plagen en aandacht op het werk gewend was. De zaken liggen nu (en straks) ff iets anders. Ook voor hem. Dat moet je niet onzeker maken. Normaal gesproken zou je je geliefde niet aan het werk meemaken, dan hoor je ook niks, als ie een moeilijke dag heeft. Daar ben je dan niet bij. Dan bespreek je zoiets ook na werktijd.
Dit is een unieke situatie: ook nog werkgerelateerd. Het is niet vreemd oid. Normaal gesproken loop je als je verliefd bent ook niet constant met een big smile in de rondte. Zo is hij dus als hij gestressed is, weet je dat ook weer. Gaan jullie nou maar lekker die stranddate plannen, hotelletje enzo
Suzy, ja eens.
Maar toch... hij gedroeg zich echt anders dan anders! Wat niet wegneemt dat ik het eens ben met je verhaal en dat het waarschijnlijk ligt aan mijn eigen onzekerheid.
Verliefde vrouwen zijn rare wezens! Ik heb overigens bij mijn ex nooit gehad!
Ja, dat zegt alleen maar dat dit alles je heel erg aangrijpt en je erg gevoelig bent voor zijn stemmingen. Je kent het niet, maar hij bepaalt jouw stemmingen nu ook al, haha.
En dat is extra lastig omdat ie in dezelfde omgeving werkt en je dat plagen en aandacht op het werk gewend was. De zaken liggen nu (en straks) ff iets anders. Ook voor hem. Dat moet je niet onzeker maken. Normaal gesproken zou je je geliefde niet aan het werk meemaken, dan hoor je ook niks, als ie een moeilijke dag heeft. Daar ben je dan niet bij. Dan bespreek je zoiets ook na werktijd.
Dit is een unieke situatie: ook nog werkgerelateerd. Het is niet vreemd oid. Normaal gesproken loop je als je verliefd bent ook niet constant met een big smile in de rondte. Zo is hij dus als hij gestressed is, weet je dat ook weer. Gaan jullie nou maar lekker die stranddate plannen, hotelletje enzo
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 26 november 2014 00:35
[quote]indewar01 schreef op 25 november 2014 @ 22:22:
Er kwam later nog een andere collega bij staan (die op een hele andere plek zat). Maar hij zocht me gelukkig op en het bekertje water vond ik ook erg lief!
Ja, kan best hoor. Want heb het idee dat hij best graag een serieuze relatie wil, maar het van de andere kant ook wel eng vindt![/quote]
Hier zeg je het zelf. Blijf dit nu eens geloven!
(Je hebt verdorie appelkanjers ingezet, die dodo maakt geen schijn van kans meer)!
Er kwam later nog een andere collega bij staan (die op een hele andere plek zat). Maar hij zocht me gelukkig op en het bekertje water vond ik ook erg lief!
Ja, kan best hoor. Want heb het idee dat hij best graag een serieuze relatie wil, maar het van de andere kant ook wel eng vindt![/quote]
Hier zeg je het zelf. Blijf dit nu eens geloven!
(Je hebt verdorie appelkanjers ingezet, die dodo maakt geen schijn van kans meer)!
woensdag 26 november 2014 05:57
quote:Suzy65 schreef op 25 november 2014 @ 21:28:
Ik ben in staat een topic te gaan openen over stiltes. (ik nog wel, hoor wie het zegt hahahaha )
Been there, got the t-shirt. Net als vele vele dames voor en na mij. En ik ga dit even met hoofdletters schrijven, wat ik daar na heel veel tegen dezelfde steen stoten dan eindelijk toch achter ben gekomen, okay? Dit dus:
EEN STILTE IS NIET GELIJK AAN NEGEREN!
Echt he. Lees net op een ander topic ook weer zoiets: Ja, hij heeft het berichtje gelezen en nog niet gereageerd.
Ik kan maar 1 ding aanraden: meiden, gooi die hele whatsapp van je mobiel af!
Ik weet niet waarom het zo onzeker maakt maar man man man, zo'n kerel heeft misschien weleens iets anders aan zijn hoofd of zo? Of een leven naast zijn telefoon?
Ik vind vrouwen zo ongelooflijk ridicuul bezig met dit soort dingen (incl ikzelf geweest ben als het om een vent ging en ik hopelijk heb afgeleerd).Het is net als met 1 peukje: dat ene peukje staat symbool voor een eindeloze reeks en ik begrijp steeds beter dat een ander daar geen zin in heeft. Geen zin! Om elke seconde/ uur/ dag te moeten verantwoorden dat ie niet reageert. Alleen omdat het kan. Zelfs als er nog geen relatie is, zelfs als een relatie over is, omdat zij (meestal een vrouw) die moeite neemt, is het wel verplicht zo fatsoenlijk dat hij reageert?
Wat opvalt is dat stilte blijkbaar een enorme macht heeft om mensen horendol te maken. Met name vrouwen.
En maar invullen wat er aan de hand kan zijn, heb ik iets verkeerds gezegd/ gedaan, is er iets voorgevallen, veranderd, is het alweer voorbij, enz.
Stilte is zijn vrijheid om te antwoorden of niet. En wanneer hij zelf wil en kan antwoorden.
Negeren is expres niet antwoorden. Met opzet.
Zijn we massaal zo onveilig gehecht tegenwoordig dat dat angstvallige contact nodig is? Dat elk moment van de dag en elke dag weer bevestigd moet worden dat er niks verkeerds is, niks aan de hand is? Dat het niet over is?
Wat is er gebeurd met "geen nieuws, goed nieuws"?
Zit de angst er zo in dat mannen het niet gewoon zullen zeggen als het voorbij is? En tot die tijd je er vertrouwen in durft te hebben dat het goed zit zolang je niet hoort van niet?!
Ik denk dat heel wat kerels dit heel wat bedreigender voor hun vrijheid vinden dan het hele concept "relatie".
Het is een soort ernstige controledwang aan het worden met die whatsapp, nog veel erger dan sms, waar je niet kan zien of hij daar nog op heeft gekeken.
Ik denk steeds meer dat dit angstige wantrouwen reden nr 1 is dat mannen de benen nemen. Ik begin te snappen waarom. En waarom dat zo niet-aantrekkelijk is. Het claimt. Op dagen en momenten dat je elkaar ff niet ziet of met andere dingen bezig bent, moet er toch contact zijn. Blijvend. Ook als er al lang en breed een relatie is, want als hij er dan in meeging in het begin en op een gegeven moment het appen afneemt, roept dat ook weer vragen op: waarom laat ie minder horen? wat zou er veranderd kunnen zijn? Vindt ie me nog leuk?"
Meteen overal vraagtekens bij zetten, dat zegt iets over eigen angst en niet durven vertrouwen dat liefde goed kan gaan. Die twijfel itself zet meestal een neerwaartse gang in werking. Zelf veroorzaakt. En moet hij rechtbreien (of vriendinnen, die allemaal hun eigen conclusies en aannames projecteren).
Ik vind het onderhand bijna stuitend. Maar bovenal onaangenaam a-relaxt!
Dit is waarom ik niet van Fb houd en ook niet van whatsappen (met een vent). Dat niet reageren als negeren wordt vertaald door sommigen (of inmiddels een heel leger aan mensen?). Uitleggen als geen interesse, de moeite niet doen om te reageren enz. Waarom wel op die gereageerd en niet op mij? Je zou er een dagtaak aan hebben!
Ben zoooo blij dat dit forum nog geen tijd erbij heeft staan dat je aan- of afwezig bent. Dat je je vrij voelt te komen en te gaan, op wie/wat je reageert zonder dat dat vragen oproept waarom je niet reageerde en op een ander of ander topic wel. Tot voor kort had ik goddank ook geen whatsapp en Fb en dergelijke. Ook op relatiesites kan je zien wanneer iemand online was. Ik denk dat het heel veel wantrouwen en onzekerheid kweekt (en voedt). En dat dat steeds normaler wordt. Het is niet alleen maar vooruitgang, dat weet ik wel (door schade en schande weliswaar )
Mooie post... Kon ik nu wel even gebruiken. Gisteren een derde date gehad, was erg leuk, maar toch speelt dan onzekerheid de kop op. Slecht van geslapen.
Dus TO ik snap je!! Ben blij dat er toch nog weer wat bevestiging kwam nadat hij zo vreemd deed. Ben benieuwd hoe dit verder gaat. Hoop voor je dat jullie snel een datum voor een volgende date kunnen plannen. Dat voelt toch wel fijn als dat al staat.
Ik ben in staat een topic te gaan openen over stiltes. (ik nog wel, hoor wie het zegt hahahaha )
Been there, got the t-shirt. Net als vele vele dames voor en na mij. En ik ga dit even met hoofdletters schrijven, wat ik daar na heel veel tegen dezelfde steen stoten dan eindelijk toch achter ben gekomen, okay? Dit dus:
EEN STILTE IS NIET GELIJK AAN NEGEREN!
Echt he. Lees net op een ander topic ook weer zoiets: Ja, hij heeft het berichtje gelezen en nog niet gereageerd.
Ik kan maar 1 ding aanraden: meiden, gooi die hele whatsapp van je mobiel af!
Ik weet niet waarom het zo onzeker maakt maar man man man, zo'n kerel heeft misschien weleens iets anders aan zijn hoofd of zo? Of een leven naast zijn telefoon?
Ik vind vrouwen zo ongelooflijk ridicuul bezig met dit soort dingen (incl ikzelf geweest ben als het om een vent ging en ik hopelijk heb afgeleerd).Het is net als met 1 peukje: dat ene peukje staat symbool voor een eindeloze reeks en ik begrijp steeds beter dat een ander daar geen zin in heeft. Geen zin! Om elke seconde/ uur/ dag te moeten verantwoorden dat ie niet reageert. Alleen omdat het kan. Zelfs als er nog geen relatie is, zelfs als een relatie over is, omdat zij (meestal een vrouw) die moeite neemt, is het wel verplicht zo fatsoenlijk dat hij reageert?
Wat opvalt is dat stilte blijkbaar een enorme macht heeft om mensen horendol te maken. Met name vrouwen.
En maar invullen wat er aan de hand kan zijn, heb ik iets verkeerds gezegd/ gedaan, is er iets voorgevallen, veranderd, is het alweer voorbij, enz.
Stilte is zijn vrijheid om te antwoorden of niet. En wanneer hij zelf wil en kan antwoorden.
Negeren is expres niet antwoorden. Met opzet.
Zijn we massaal zo onveilig gehecht tegenwoordig dat dat angstvallige contact nodig is? Dat elk moment van de dag en elke dag weer bevestigd moet worden dat er niks verkeerds is, niks aan de hand is? Dat het niet over is?
Wat is er gebeurd met "geen nieuws, goed nieuws"?
Zit de angst er zo in dat mannen het niet gewoon zullen zeggen als het voorbij is? En tot die tijd je er vertrouwen in durft te hebben dat het goed zit zolang je niet hoort van niet?!
Ik denk dat heel wat kerels dit heel wat bedreigender voor hun vrijheid vinden dan het hele concept "relatie".
Het is een soort ernstige controledwang aan het worden met die whatsapp, nog veel erger dan sms, waar je niet kan zien of hij daar nog op heeft gekeken.
Ik denk steeds meer dat dit angstige wantrouwen reden nr 1 is dat mannen de benen nemen. Ik begin te snappen waarom. En waarom dat zo niet-aantrekkelijk is. Het claimt. Op dagen en momenten dat je elkaar ff niet ziet of met andere dingen bezig bent, moet er toch contact zijn. Blijvend. Ook als er al lang en breed een relatie is, want als hij er dan in meeging in het begin en op een gegeven moment het appen afneemt, roept dat ook weer vragen op: waarom laat ie minder horen? wat zou er veranderd kunnen zijn? Vindt ie me nog leuk?"
Meteen overal vraagtekens bij zetten, dat zegt iets over eigen angst en niet durven vertrouwen dat liefde goed kan gaan. Die twijfel itself zet meestal een neerwaartse gang in werking. Zelf veroorzaakt. En moet hij rechtbreien (of vriendinnen, die allemaal hun eigen conclusies en aannames projecteren).
Ik vind het onderhand bijna stuitend. Maar bovenal onaangenaam a-relaxt!
Dit is waarom ik niet van Fb houd en ook niet van whatsappen (met een vent). Dat niet reageren als negeren wordt vertaald door sommigen (of inmiddels een heel leger aan mensen?). Uitleggen als geen interesse, de moeite niet doen om te reageren enz. Waarom wel op die gereageerd en niet op mij? Je zou er een dagtaak aan hebben!
Ben zoooo blij dat dit forum nog geen tijd erbij heeft staan dat je aan- of afwezig bent. Dat je je vrij voelt te komen en te gaan, op wie/wat je reageert zonder dat dat vragen oproept waarom je niet reageerde en op een ander of ander topic wel. Tot voor kort had ik goddank ook geen whatsapp en Fb en dergelijke. Ook op relatiesites kan je zien wanneer iemand online was. Ik denk dat het heel veel wantrouwen en onzekerheid kweekt (en voedt). En dat dat steeds normaler wordt. Het is niet alleen maar vooruitgang, dat weet ik wel (door schade en schande weliswaar )
Mooie post... Kon ik nu wel even gebruiken. Gisteren een derde date gehad, was erg leuk, maar toch speelt dan onzekerheid de kop op. Slecht van geslapen.
Dus TO ik snap je!! Ben blij dat er toch nog weer wat bevestiging kwam nadat hij zo vreemd deed. Ben benieuwd hoe dit verder gaat. Hoop voor je dat jullie snel een datum voor een volgende date kunnen plannen. Dat voelt toch wel fijn als dat al staat.
woensdag 26 november 2014 07:09
quote:indewar01 schreef op 25 november 2014 @ 22:42:
Misschien dat we het er wel over kunnen hebben hoe we ons gedragen op werk?
Ja tuurlijk, zou ik zeker doen. Want ik vind dat negeren nog steeds niet normaal. Dat anderen zeggen dat ie zich geen houding weet te geven etc is ook maar invullen, dat weten we helemaal niet.
Mag je best wat van zeggen!
Misschien dat we het er wel over kunnen hebben hoe we ons gedragen op werk?
Ja tuurlijk, zou ik zeker doen. Want ik vind dat negeren nog steeds niet normaal. Dat anderen zeggen dat ie zich geen houding weet te geven etc is ook maar invullen, dat weten we helemaal niet.
Mag je best wat van zeggen!
woensdag 26 november 2014 11:36
Eva, hoe gek maak je jezelf na (pas!) 3 dates? Hoe onmisbaar is hij al? Ik vind het niks voor jou eigenlijk.
Ik durf bijna te beweren dat alle mannen niet van whatsappen houden om het contact gaande te houden. En dat ze dat contact tussendoor helemaal niet leuk vinden, niet eens bij stilstaan soms. Ik denk dat ze geen idee hebben hoe vrouwen daar belang aan hechten en dan nog hebben ze daar geen zin in. Dat zegt niet dat hij niet aan je denkt. Maar zie Highlander: als ie werkt, doet ie dat met volle aandacht. En zo ook andere bezigheden. De vrouw is niet het centrale middelpunt van zijn bestaan. Misschien doen ze er even aan mee om contact te leggen, maar verder om tot een afspraak te komen of te melden dat het later wordt. Niet voor de "leuk", zeg maar.
Ik lees toevallig net een rubriek in Jan, tussen Saskia Noort en Jan Heemskerk (van de playboy) hierover. Een single man wil volgens Jan H. best een relatie, maar met iemand die niet zeurt. En powervrouwen zijn veeleisend in de omgang, terwijl er niet bepaald een schaarste aan vrouwen is "dan bonden ze wel in en kozen eieren voor hun geld". Wel seks, geen gezeur. "het ziet ernaar uit dat de categorie single mannen waar je op doelt jullie idd als "bijverschijnsel" beschouwt en zich niet al te zeer bekommeren om omgangsvormen, zolang de nood niet hoog is. En die -wanneer ze "gratis" seks krijgen- niet staan te springen om je naar het altaar te slepen. Single mannen zijn vaak klootzakken. Daar komt het denk ik op neer".
Het zegt niet dat elke datende man in die categorie valt, maar de omgangsvormen, waaronder dat appen, vallen voor hem onder "gezeur" of "veeleisend getrek aan hem", of minstens verwachtingen invullen, bevestigen enz.
Het is geen negeren, ze hebben er gewoon geen zin in, geen behoefte aan. Ik denk dat dat zelfs zo is als ze je echt leuk vinden.
Er staat ook nog bij: "Het wemelt van de leuke single powervrouwen, die ook nog eens gul geven wat deze predators het liefste van hen willen: seks. Geef mijn vrienden 1 goede reden waarom zij niet zouden leven volgens het aloude adagium "drie keer seks en door".
Ik denk dat het dit soort uitspraken en ervaringen (van jezelf en andere datende vrouwen) zo onzeker en bang maakt. Hoe vaker je hoort en meemaakt dat hij contact afkapt door niks meer te laten horen, hoe meer je daar onbewust al rekening mee houdt en negatief invult. Maar ik denk dat dit evengoed voor verliefde mannen geldt, dat ze een hekel hebben aan (moeten) appen. NIet omdat dat appen zo leuk is, maar omdat zij anders onzeker wordt. Een soort negatieve reden dus.
Een man is iha heel goed in staat om direct in de mood te zijn voor seks en/of gezelligheid als ie je weer ziet. En zich tussendoor op andere dingen te richten. Dat hoeft niet warm gehouden te worden voor hem. Dat soort aandacht heeft hij niet nodig. Omdat een vrouw constant aan hem denkt (verlangen danwel onzekerheid) wil ze aan die aandacht afmeten of hij ook zoveel aan haar denkt. En daaraan weer afmeten of hij evenveel gevoelens heeft. Niet alleen als hij zin in haar heeft, reageert. Maar dat kan je daar niet aan aflezen volgens mij. Ik denk dat de meeste mannen dat idee niet eens een compliment of fijn vinden, dat die vrouw de hele dag en nacht met hem bezig is. Dat is de denkfout die veel vrouwen maken, denk ik. Dat wij dat iha een fijn idee vinden, zegt niet dat zij dat fijn vinden. Ik denk dat ze zo'n enorme rol in jouw leven helemaal niet prettig vinden.
Er is nog een verschil tussen "het zou leuk zijn als ik iets van hem hoorde" of "wanhopig nodig hebben, anders slaap ik niet en word ik gek van onzekerheid".
Echt, ik blijf erbij dat we massaal moeten afstappen van dat whatsappen of iig van het obsessieve wat daarmee in gang gezet wordt. En dat vrouwen enorm overschatten dan mannen altijd aan seks denken en zo vaak als ze kunnen die kans zouden pakken. Het lijkt erop dat mannen weleens veel beter zonder kunnen dan de vrouw, als ze eenmaal een object van verlangen heeft. Door de hele dag aan hem te denken en te verlangen, voedt zij die behoefte (om bij hem te zijn). Maar hij niet! Hij weet (en merkt!) dat zij hem leuk vindt, hij vindt haar aantrekkelijk en dat is dan een gegeven. Dat hoeft niet steeds geaktiveerd te worden. En misschien wel juist door het feit dat hij weet dat een vrouw die eenmaal een man leuk vindt, niet zomaar ermee stopt en denkt "next".. en weer verder date. Hoe meer bevestiging hij krijgt, des te zekerder kan hij daar zeker van zijn. Dat zij zich toch wel bindt (stofjes maakt, verwachtingen, hoop).
Die mannen zijn iha niet zo onzeker dus. En terecht: de meeste vrouwen springen niet zo makkelijk van de ene naar de andere man. Ook als het alleen maar lust zou zijn bij haar, dan prefereren vrouwen een vaste partner voor die intimiteit. Vaker met dezelfde persoon dus. Dat kan je zien als een soort algemeen gegeven voor hem. Daardoor alleen al hoeven mannen niet zo bang te zijn als vrouwen voor bovenstaande geciteerde reputatie dat mannen al snel verder zappen als ze lustgedreven zijn en na een paar keer weer iets nieuws willen.
Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen. Er ontstaan nog steeds oprechte verliefdheden. Alleen dat daten en appen gaat hetzelfde, of je nu irl elkaar hebt ontmoet of via datingsites. De omgang daarna gaat soortgelijk. En daarom worden vrouwen er zo onzeker van: je KAN daar niks aan afleiden als dat karig blijft tussendoor. En als je wel iemand treft die even enthousiast terugappt, zegt dat ook niks eigenlijk. Hele verhalen van een man hoe geweldig je bent zet ik zelf alvast grote vraagtekens bij, als hij me nauwelijks kent. En dat doen mannen denk ik ook. Dat whatsapp maakt meer kapot dan je lief is!
Ik durf bijna te beweren dat alle mannen niet van whatsappen houden om het contact gaande te houden. En dat ze dat contact tussendoor helemaal niet leuk vinden, niet eens bij stilstaan soms. Ik denk dat ze geen idee hebben hoe vrouwen daar belang aan hechten en dan nog hebben ze daar geen zin in. Dat zegt niet dat hij niet aan je denkt. Maar zie Highlander: als ie werkt, doet ie dat met volle aandacht. En zo ook andere bezigheden. De vrouw is niet het centrale middelpunt van zijn bestaan. Misschien doen ze er even aan mee om contact te leggen, maar verder om tot een afspraak te komen of te melden dat het later wordt. Niet voor de "leuk", zeg maar.
Ik lees toevallig net een rubriek in Jan, tussen Saskia Noort en Jan Heemskerk (van de playboy) hierover. Een single man wil volgens Jan H. best een relatie, maar met iemand die niet zeurt. En powervrouwen zijn veeleisend in de omgang, terwijl er niet bepaald een schaarste aan vrouwen is "dan bonden ze wel in en kozen eieren voor hun geld". Wel seks, geen gezeur. "het ziet ernaar uit dat de categorie single mannen waar je op doelt jullie idd als "bijverschijnsel" beschouwt en zich niet al te zeer bekommeren om omgangsvormen, zolang de nood niet hoog is. En die -wanneer ze "gratis" seks krijgen- niet staan te springen om je naar het altaar te slepen. Single mannen zijn vaak klootzakken. Daar komt het denk ik op neer".
Het zegt niet dat elke datende man in die categorie valt, maar de omgangsvormen, waaronder dat appen, vallen voor hem onder "gezeur" of "veeleisend getrek aan hem", of minstens verwachtingen invullen, bevestigen enz.
Het is geen negeren, ze hebben er gewoon geen zin in, geen behoefte aan. Ik denk dat dat zelfs zo is als ze je echt leuk vinden.
Er staat ook nog bij: "Het wemelt van de leuke single powervrouwen, die ook nog eens gul geven wat deze predators het liefste van hen willen: seks. Geef mijn vrienden 1 goede reden waarom zij niet zouden leven volgens het aloude adagium "drie keer seks en door".
Ik denk dat het dit soort uitspraken en ervaringen (van jezelf en andere datende vrouwen) zo onzeker en bang maakt. Hoe vaker je hoort en meemaakt dat hij contact afkapt door niks meer te laten horen, hoe meer je daar onbewust al rekening mee houdt en negatief invult. Maar ik denk dat dit evengoed voor verliefde mannen geldt, dat ze een hekel hebben aan (moeten) appen. NIet omdat dat appen zo leuk is, maar omdat zij anders onzeker wordt. Een soort negatieve reden dus.
Een man is iha heel goed in staat om direct in de mood te zijn voor seks en/of gezelligheid als ie je weer ziet. En zich tussendoor op andere dingen te richten. Dat hoeft niet warm gehouden te worden voor hem. Dat soort aandacht heeft hij niet nodig. Omdat een vrouw constant aan hem denkt (verlangen danwel onzekerheid) wil ze aan die aandacht afmeten of hij ook zoveel aan haar denkt. En daaraan weer afmeten of hij evenveel gevoelens heeft. Niet alleen als hij zin in haar heeft, reageert. Maar dat kan je daar niet aan aflezen volgens mij. Ik denk dat de meeste mannen dat idee niet eens een compliment of fijn vinden, dat die vrouw de hele dag en nacht met hem bezig is. Dat is de denkfout die veel vrouwen maken, denk ik. Dat wij dat iha een fijn idee vinden, zegt niet dat zij dat fijn vinden. Ik denk dat ze zo'n enorme rol in jouw leven helemaal niet prettig vinden.
Er is nog een verschil tussen "het zou leuk zijn als ik iets van hem hoorde" of "wanhopig nodig hebben, anders slaap ik niet en word ik gek van onzekerheid".
Echt, ik blijf erbij dat we massaal moeten afstappen van dat whatsappen of iig van het obsessieve wat daarmee in gang gezet wordt. En dat vrouwen enorm overschatten dan mannen altijd aan seks denken en zo vaak als ze kunnen die kans zouden pakken. Het lijkt erop dat mannen weleens veel beter zonder kunnen dan de vrouw, als ze eenmaal een object van verlangen heeft. Door de hele dag aan hem te denken en te verlangen, voedt zij die behoefte (om bij hem te zijn). Maar hij niet! Hij weet (en merkt!) dat zij hem leuk vindt, hij vindt haar aantrekkelijk en dat is dan een gegeven. Dat hoeft niet steeds geaktiveerd te worden. En misschien wel juist door het feit dat hij weet dat een vrouw die eenmaal een man leuk vindt, niet zomaar ermee stopt en denkt "next".. en weer verder date. Hoe meer bevestiging hij krijgt, des te zekerder kan hij daar zeker van zijn. Dat zij zich toch wel bindt (stofjes maakt, verwachtingen, hoop).
Die mannen zijn iha niet zo onzeker dus. En terecht: de meeste vrouwen springen niet zo makkelijk van de ene naar de andere man. Ook als het alleen maar lust zou zijn bij haar, dan prefereren vrouwen een vaste partner voor die intimiteit. Vaker met dezelfde persoon dus. Dat kan je zien als een soort algemeen gegeven voor hem. Daardoor alleen al hoeven mannen niet zo bang te zijn als vrouwen voor bovenstaande geciteerde reputatie dat mannen al snel verder zappen als ze lustgedreven zijn en na een paar keer weer iets nieuws willen.
Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen. Er ontstaan nog steeds oprechte verliefdheden. Alleen dat daten en appen gaat hetzelfde, of je nu irl elkaar hebt ontmoet of via datingsites. De omgang daarna gaat soortgelijk. En daarom worden vrouwen er zo onzeker van: je KAN daar niks aan afleiden als dat karig blijft tussendoor. En als je wel iemand treft die even enthousiast terugappt, zegt dat ook niks eigenlijk. Hele verhalen van een man hoe geweldig je bent zet ik zelf alvast grote vraagtekens bij, als hij me nauwelijks kent. En dat doen mannen denk ik ook. Dat whatsapp maakt meer kapot dan je lief is!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 26 november 2014 12:14
quote:Suzy65 schreef op 26 november 2014 @ 11:36:
Ik durf bijna te beweren dat alle mannen niet van whatsappen houden om het contact gaande te houden. En dat ze dat contact tussendoor helemaal niet leuk vinden, niet eens bij stilstaan soms. Ik denk dat ze geen idee hebben hoe vrouwen daar belang aan hechten en dan nog hebben ze daar geen zin in. Dat zegt niet dat hij niet aan je denkt.
Sorry, maar dat verschil tussen man en vrouw is echt onzin. Je kunt Jan Heemskerk van de Playboy ook niet als referentie nemen. Want wat die man beschrijft is achterhaalt en een karikatuur van mannen.
Moderne en jonge mannen en vrouwen appen net zoveel. Verschillen tussen mannen en vrouwen op zo'n fundamenteel level bestaan helemaal niet.
Ik merk als man in ieder geval geen verschil in communicatie tussen man en vrouw, wel tussen individu.
Ik durf bijna te beweren dat alle mannen niet van whatsappen houden om het contact gaande te houden. En dat ze dat contact tussendoor helemaal niet leuk vinden, niet eens bij stilstaan soms. Ik denk dat ze geen idee hebben hoe vrouwen daar belang aan hechten en dan nog hebben ze daar geen zin in. Dat zegt niet dat hij niet aan je denkt.
Sorry, maar dat verschil tussen man en vrouw is echt onzin. Je kunt Jan Heemskerk van de Playboy ook niet als referentie nemen. Want wat die man beschrijft is achterhaalt en een karikatuur van mannen.
Moderne en jonge mannen en vrouwen appen net zoveel. Verschillen tussen mannen en vrouwen op zo'n fundamenteel level bestaan helemaal niet.
Ik merk als man in ieder geval geen verschil in communicatie tussen man en vrouw, wel tussen individu.
woensdag 26 november 2014 12:18
quote:Suzy65 schreef op 26 november 2014 @ 00:22:
[...]
Jaaaaah, dat is het namelijk ook, Summerdress!
Alleen Indewar gelooft dat nog niet.Ik zou zelf geloof ik een beetje afknappen op een man die mij, omdat hij zich geen houding weet te geven, negeert nadat we een erg leuke date hebben gehad. Maar ik ben op datinggebied dan ook erg op mijn hoede. Ik vind dat jullie wel erg veel excuses voor hem aan het bedenken zijn. Ik gun TO zeker een leuke vriend en ik hoop heel erg voor haar dat het wat wordt en dat hij inderdaad onzeker is. Maar misschien moeten we ook gewoon kijken naar de feiten? Of gaan we nu heel veel excuses bedenken voor zijn eikelige gedrag?
[...]
Jaaaaah, dat is het namelijk ook, Summerdress!
Alleen Indewar gelooft dat nog niet.Ik zou zelf geloof ik een beetje afknappen op een man die mij, omdat hij zich geen houding weet te geven, negeert nadat we een erg leuke date hebben gehad. Maar ik ben op datinggebied dan ook erg op mijn hoede. Ik vind dat jullie wel erg veel excuses voor hem aan het bedenken zijn. Ik gun TO zeker een leuke vriend en ik hoop heel erg voor haar dat het wat wordt en dat hij inderdaad onzeker is. Maar misschien moeten we ook gewoon kijken naar de feiten? Of gaan we nu heel veel excuses bedenken voor zijn eikelige gedrag?
woensdag 26 november 2014 12:25
Thanks Suzy, je hebt mij (wederom) gerustgesteld. Het zal zeker niet voor iedereen gelden, maar ik herken me er wel in.
Ik ben heel onzeker in de liefde en ben er nu heeeel erg veel mee bezig. Meer dan goed voor me is. Dus ik herken dat wanhopige en bevestiging willen.
Maar voor mijn object of obsession geldt dat niet. Hij heeft gezegd dat hij me leuk vindt en hij heeft gezegd dat hij met me wil daten om dat verder te onderzoeken. Ik ben zo ongeduldig dat ik dan de volgende dag of de dag daarna wat wil horen en me onzeker ga voelen als dat niet zo is.
Maar deze man heeft een hele drukke eigen zaak, kinderen, een ex, een sportclub, vrienden, ouders en hij gaat eind van de week voor zaken naar het buitenland. En hij heeft een hekel aan appen, dat heeft hij al gezegd.
Ik denk dat ik maar eens moet inzetten op volgende week ofzo. Dat hij dan tijd en ruimte heeft om contact met me op te nemen en dan graag met me uit eten wil. En tot die tijd ga ik me niet meer druk maken maar er gewoon op vertrouwen dat het vanzelf wel goed komt en dat hij niet in de tussentijd plotsklaps vanuit het niets zijn interesse in mij verliest.
Het geeft me voor mezelf eigenlijk ook veel meer rust om het langzaam aan te pakken en een beetje te wennen aan het idee en de rollercoaster aan gevoelens die het bij me oproept.
Ik ben heel onzeker in de liefde en ben er nu heeeel erg veel mee bezig. Meer dan goed voor me is. Dus ik herken dat wanhopige en bevestiging willen.
Maar voor mijn object of obsession geldt dat niet. Hij heeft gezegd dat hij me leuk vindt en hij heeft gezegd dat hij met me wil daten om dat verder te onderzoeken. Ik ben zo ongeduldig dat ik dan de volgende dag of de dag daarna wat wil horen en me onzeker ga voelen als dat niet zo is.
Maar deze man heeft een hele drukke eigen zaak, kinderen, een ex, een sportclub, vrienden, ouders en hij gaat eind van de week voor zaken naar het buitenland. En hij heeft een hekel aan appen, dat heeft hij al gezegd.
Ik denk dat ik maar eens moet inzetten op volgende week ofzo. Dat hij dan tijd en ruimte heeft om contact met me op te nemen en dan graag met me uit eten wil. En tot die tijd ga ik me niet meer druk maken maar er gewoon op vertrouwen dat het vanzelf wel goed komt en dat hij niet in de tussentijd plotsklaps vanuit het niets zijn interesse in mij verliest.
Het geeft me voor mezelf eigenlijk ook veel meer rust om het langzaam aan te pakken en een beetje te wennen aan het idee en de rollercoaster aan gevoelens die het bij me oproept.
woensdag 26 november 2014 12:29
quote:hettieverzettie schreef op 26 november 2014 @ 12:18:
[...]
Ik zou zelf geloof ik een beetje afknappen op een man die mij, omdat hij zich geen houding weet te geven, negeert nadat we een erg leuke date hebben gehad. Maar ik ben op datinggebied dan ook erg op mijn hoede. Ik vind dat jullie wel erg veel excuses voor hem aan het bedenken zijn. Ik gun TO zeker een leuke vriend en ik hoop heel erg voor haar dat het wat wordt en dat hij inderdaad onzeker is. Maar misschien moeten we ook gewoon kijken naar de feiten? Of gaan we nu heel veel excuses bedenken voor zijn eikelige gedrag?
Wat is er dan eikelig aan zijn gedrag?
Zij voelt zich genegeerd, maar de vraag is of hij haar ook echt negeert. De situatie is verandert van de fase waarin hij flink moet flirten om haar aandacht te krijgen naar een situatie waarop hij opeens (misschien wel) een beginnende relatie op het werk heeft. Dus doet hij anders. Gecombineerd met stress.
[...]
Ik zou zelf geloof ik een beetje afknappen op een man die mij, omdat hij zich geen houding weet te geven, negeert nadat we een erg leuke date hebben gehad. Maar ik ben op datinggebied dan ook erg op mijn hoede. Ik vind dat jullie wel erg veel excuses voor hem aan het bedenken zijn. Ik gun TO zeker een leuke vriend en ik hoop heel erg voor haar dat het wat wordt en dat hij inderdaad onzeker is. Maar misschien moeten we ook gewoon kijken naar de feiten? Of gaan we nu heel veel excuses bedenken voor zijn eikelige gedrag?
Wat is er dan eikelig aan zijn gedrag?
Zij voelt zich genegeerd, maar de vraag is of hij haar ook echt negeert. De situatie is verandert van de fase waarin hij flink moet flirten om haar aandacht te krijgen naar een situatie waarop hij opeens (misschien wel) een beginnende relatie op het werk heeft. Dus doet hij anders. Gecombineerd met stress.
woensdag 26 november 2014 12:36
quote:lilyofthevalley schreef op 26 november 2014 @ 07:09:
[...]
Ja tuurlijk, zou ik zeker doen. Want ik vind dat negeren nog steeds niet normaal. Dat anderen zeggen dat ie zich geen houding weet te geven etc is ook maar invullen, dat weten we helemaal niet.
Mag je best wat van zeggen!Hoho, dat vindt jij niet normaal.
Zoals de hele discussie over mobiel gedrag en wat "done" is en wat niet: ik reageer zelf ook soms heel lang niet op een bericht en tot voor kort had ik niet eens mobiel internet. Hoe heerlijk dat ik dat soort verwachtingen niet had van anderen, ik had het gewoon niet. Niet die vragen van: "waarom reageer je niet ff? Kleine moeite toch?"
Ik zit zelf niet aan mijn mobiel gekleefd, ik houd er niet van om altijd bereikbaar geacht te zijn, snel te moeten reageren omdat anderen dat doen en ook van anderen verwachten. Ik neem de telefoon niet op als ik met anderen in gesprek ben of iets aan het doen ben. Ik voel me niet verplicht om dagelijks mijn berichten, mails enz te bekijken en te beantwoorden. Mensen weten dat ook van mij.
Dat is niet negeren. Dan doe ik andere dingen en ik ben vrij om dat te doen. Het zegt niks over de persoon die me iets gestuurd heeft of dat diegene niet belangrijk is. Ook belangrijke personen reageer ik niet meteen op. Sterker nog: hoe vaak is mijn mobiel helemaal leeg zonder dat ik dat in de gaten heb, ligt ie thuis als ik weg ben, of op de slaapkamer in de lader en ik beneden? Vd week afgesproken in de stad, wil ik appen dat ik er al ben, en merk ik bij aankomst pas dat ie helemaal leeg is.
Ik ben 1 van die fossielen die nog zonder kunnen. En ik heb niet het gevoel dat ik heel veel mis. Ik wil vrij kunnen beschikken over mijn vrije tijd en mijn kennissenkring is groot, het zou me heel veel tijd kosten om dat echt bij te houden en van iedereen op de hoogte te (willen) zijn en zij van mij. De meeste echte vriendinnen/familie praten we elkaar bij als we elkaar bellen of zien (regelmatig. En gewoon waar we vorige keer gestopt waren).
En wat anderen doen of vinden dat normaal is, is prima, als zij dat fijn vinden, zolang ik ook maar kan en mag doen zoals ik het prettig vind. Stilte van mijn kant is per definitie geen negeren van die persoon oid. Het is iha geen zin hebben in whatsappen/ smsen enz. Met mijn kinderen beperkt het zich ook tot "ben je zo thuis? Ik kom met de trein aan om xxx uur en kan je me van het station halen?". En willen ze er zeker van zijn dat ik dat zie, zo'n bericht, en ook thuis ben, dan kunnen ze beter ff bellen voor ze de trein in stappen.
Zelfs ik met die instelling heb smachtend naar berichtjes van mannen uitgekeken, dus ik ken het fenomeen zeker wel. Feit is dat ik ook de keerzijde ken. Mn de "waarom kan je niet even reageren" of "heb ik iets verkeerds gezegd/ gedaan?"
En dat gaat dan meestal niet om 1 berichtje terug, maar daarna weer en weer. Het claimerige ervan, iets van me willen, me nodig hebben. Op mijn aandacht/reactie zitten te wachten. En daar van alles bij denken naarmate het langer duurt voor ik antwoord. Dat voel je op afstand. Ik vind het niet fijn als iemand me zo nodig heeft. Dat ik moet antwoorden omdat diegene anders onzeker wordt. Of eigenlijk al is, dus om te bevestigen dat hij/zij wel belangrijk is en dat dan moet blijken uit snel reageren. Al ben ik op bezoek, in bad, in een boek verdiept, aan het stofzuigen. Al heb ik niks te doen. Dan nog denk ik vaak niet: laat ik eens kijken of er nog iemand gebeld/gesmst/gewhatsappt heeft.
Ik ben er gewoon niet zo mee bezig. Of ga net de deur uit, of koken en denk: ik bel later wel ff. En dat app ik dan niet, he, dat ik ga bellen. Soms wel, als het echt belangrijk is. En ook echt belangrijke mensen en dingen mis ik dus soms en zie het een dag (of uren) later pas.
Daardoor kan je bepaalde dingen mislopen. Als iemand een afspraak die al staat voorstelt te wijzigen, later tijdstip of een andere dag zelfs, zie ik het vaak pas als ik er al ben, haha. Dat is dan mijn eigen schuld. Hebben ze een mailtje gestuurd en gaan ervan uit dat je dat gezien hebt. Regelmatig appt een kind of ik dit of dat kan meenemen uit de supermarkt, en hoort het piepje dan thuis afgaan.
Maar goed, ik heb het idee dat mannen iha veel pragmatischer met hun mobiel omgaan: voor afspraken en korte, zakelijke mededelingen. Het blijft toch dat vrouwen iha graag kletsen met vriendinnen en dat net zo makkelijk al schrijvend doen, ook fijn vinden, incl alle details enzo. Zie ook zo'n forum als dit, bestaat zoiets uberhaubt voor mannen? Ik weet dat er klusforums bestaan met allerhande tips. Ik denk niet dat daar uitgebreide verhalen op staan.
Niettemin denk ik vaak ook na een lekker avondje: kan je nou niet ff zeggen "het was fijn gisteravond, voor herhaling vatbaar, tot snel". Dat zou wel zo attent zijn. Maar meestal antwoord jij dan ook weer en verwacht je daar weer een antwoord op. Of ga je na een paar dagen denken: "je zei toch "tot snel"?! Nu hoor ik niks..".
Bij een vriendin weet je dat dat wel weer komt, die nieuwe afspraak. Zij is al een blijvertje gebleken. Van hem weet je dat (nog) niet. En ik denk dat elke vorm van aandacht jou voorziet van bindings- en beloningsstoffen, als je niet in zijn buurt bent. Ik heb dat ergens gelezen en ik denk dat het waar is. Dat maakt het verslavend. En afkickverschijnselen als hij niet reageert. Een lachje, een blijk van aandacht, kan je dat shotje geven waardoor je weer even verder kan. Eventjes. Ik vermoed dat dat een belangrijke oorzaak is van die pieken en dalen. Zeker na knuffelen, zoenen, en andere intieme voorvallen. Mannen hebben dat niet, dat soort schommelingen.
En zelfs de meest onafhankelijke vrouw kan daar enorm last van hebben en van staan te kijken, omdat ze zichzelf niet meer herkennen.
[...]
Ja tuurlijk, zou ik zeker doen. Want ik vind dat negeren nog steeds niet normaal. Dat anderen zeggen dat ie zich geen houding weet te geven etc is ook maar invullen, dat weten we helemaal niet.
Mag je best wat van zeggen!Hoho, dat vindt jij niet normaal.
Zoals de hele discussie over mobiel gedrag en wat "done" is en wat niet: ik reageer zelf ook soms heel lang niet op een bericht en tot voor kort had ik niet eens mobiel internet. Hoe heerlijk dat ik dat soort verwachtingen niet had van anderen, ik had het gewoon niet. Niet die vragen van: "waarom reageer je niet ff? Kleine moeite toch?"
Ik zit zelf niet aan mijn mobiel gekleefd, ik houd er niet van om altijd bereikbaar geacht te zijn, snel te moeten reageren omdat anderen dat doen en ook van anderen verwachten. Ik neem de telefoon niet op als ik met anderen in gesprek ben of iets aan het doen ben. Ik voel me niet verplicht om dagelijks mijn berichten, mails enz te bekijken en te beantwoorden. Mensen weten dat ook van mij.
Dat is niet negeren. Dan doe ik andere dingen en ik ben vrij om dat te doen. Het zegt niks over de persoon die me iets gestuurd heeft of dat diegene niet belangrijk is. Ook belangrijke personen reageer ik niet meteen op. Sterker nog: hoe vaak is mijn mobiel helemaal leeg zonder dat ik dat in de gaten heb, ligt ie thuis als ik weg ben, of op de slaapkamer in de lader en ik beneden? Vd week afgesproken in de stad, wil ik appen dat ik er al ben, en merk ik bij aankomst pas dat ie helemaal leeg is.
Ik ben 1 van die fossielen die nog zonder kunnen. En ik heb niet het gevoel dat ik heel veel mis. Ik wil vrij kunnen beschikken over mijn vrije tijd en mijn kennissenkring is groot, het zou me heel veel tijd kosten om dat echt bij te houden en van iedereen op de hoogte te (willen) zijn en zij van mij. De meeste echte vriendinnen/familie praten we elkaar bij als we elkaar bellen of zien (regelmatig. En gewoon waar we vorige keer gestopt waren).
En wat anderen doen of vinden dat normaal is, is prima, als zij dat fijn vinden, zolang ik ook maar kan en mag doen zoals ik het prettig vind. Stilte van mijn kant is per definitie geen negeren van die persoon oid. Het is iha geen zin hebben in whatsappen/ smsen enz. Met mijn kinderen beperkt het zich ook tot "ben je zo thuis? Ik kom met de trein aan om xxx uur en kan je me van het station halen?". En willen ze er zeker van zijn dat ik dat zie, zo'n bericht, en ook thuis ben, dan kunnen ze beter ff bellen voor ze de trein in stappen.
Zelfs ik met die instelling heb smachtend naar berichtjes van mannen uitgekeken, dus ik ken het fenomeen zeker wel. Feit is dat ik ook de keerzijde ken. Mn de "waarom kan je niet even reageren" of "heb ik iets verkeerds gezegd/ gedaan?"
En dat gaat dan meestal niet om 1 berichtje terug, maar daarna weer en weer. Het claimerige ervan, iets van me willen, me nodig hebben. Op mijn aandacht/reactie zitten te wachten. En daar van alles bij denken naarmate het langer duurt voor ik antwoord. Dat voel je op afstand. Ik vind het niet fijn als iemand me zo nodig heeft. Dat ik moet antwoorden omdat diegene anders onzeker wordt. Of eigenlijk al is, dus om te bevestigen dat hij/zij wel belangrijk is en dat dan moet blijken uit snel reageren. Al ben ik op bezoek, in bad, in een boek verdiept, aan het stofzuigen. Al heb ik niks te doen. Dan nog denk ik vaak niet: laat ik eens kijken of er nog iemand gebeld/gesmst/gewhatsappt heeft.
Ik ben er gewoon niet zo mee bezig. Of ga net de deur uit, of koken en denk: ik bel later wel ff. En dat app ik dan niet, he, dat ik ga bellen. Soms wel, als het echt belangrijk is. En ook echt belangrijke mensen en dingen mis ik dus soms en zie het een dag (of uren) later pas.
Daardoor kan je bepaalde dingen mislopen. Als iemand een afspraak die al staat voorstelt te wijzigen, later tijdstip of een andere dag zelfs, zie ik het vaak pas als ik er al ben, haha. Dat is dan mijn eigen schuld. Hebben ze een mailtje gestuurd en gaan ervan uit dat je dat gezien hebt. Regelmatig appt een kind of ik dit of dat kan meenemen uit de supermarkt, en hoort het piepje dan thuis afgaan.
Maar goed, ik heb het idee dat mannen iha veel pragmatischer met hun mobiel omgaan: voor afspraken en korte, zakelijke mededelingen. Het blijft toch dat vrouwen iha graag kletsen met vriendinnen en dat net zo makkelijk al schrijvend doen, ook fijn vinden, incl alle details enzo. Zie ook zo'n forum als dit, bestaat zoiets uberhaubt voor mannen? Ik weet dat er klusforums bestaan met allerhande tips. Ik denk niet dat daar uitgebreide verhalen op staan.
Niettemin denk ik vaak ook na een lekker avondje: kan je nou niet ff zeggen "het was fijn gisteravond, voor herhaling vatbaar, tot snel". Dat zou wel zo attent zijn. Maar meestal antwoord jij dan ook weer en verwacht je daar weer een antwoord op. Of ga je na een paar dagen denken: "je zei toch "tot snel"?! Nu hoor ik niks..".
Bij een vriendin weet je dat dat wel weer komt, die nieuwe afspraak. Zij is al een blijvertje gebleken. Van hem weet je dat (nog) niet. En ik denk dat elke vorm van aandacht jou voorziet van bindings- en beloningsstoffen, als je niet in zijn buurt bent. Ik heb dat ergens gelezen en ik denk dat het waar is. Dat maakt het verslavend. En afkickverschijnselen als hij niet reageert. Een lachje, een blijk van aandacht, kan je dat shotje geven waardoor je weer even verder kan. Eventjes. Ik vermoed dat dat een belangrijke oorzaak is van die pieken en dalen. Zeker na knuffelen, zoenen, en andere intieme voorvallen. Mannen hebben dat niet, dat soort schommelingen.
En zelfs de meest onafhankelijke vrouw kan daar enorm last van hebben en van staan te kijken, omdat ze zichzelf niet meer herkennen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 26 november 2014 12:41
Suzy, ik ben alweer bij m'n positieven. 'S nachts lijkt alles groter dan het is.
Je post na mij ben ik het niet helemaal mee eens. Mijn dater appt hele mails over de app, daar deins ik van terug. Ik hou niet van dat lange mailende ge-app steeds.
Maar ik begrijp wel de essentie van wat je zegt. Vrouwen mogen meer loslaten en go with the flow... Niet jezelf gek maken met je eigen negatieve draai die je er aan geeft.
Bij mij was het ook geen stilte of negeren, het was meer onzekerheid omdat er nu geen vervolg werd afgesproken en bij alle drie vorige dates wel. Je post hielp mij weer even met beide beentjes op de grond. relativeringsmodus is weer in tact en geniet modus ook. Was een heerlijke date gisteren.
TO hoe gaat het met jou?
Je post na mij ben ik het niet helemaal mee eens. Mijn dater appt hele mails over de app, daar deins ik van terug. Ik hou niet van dat lange mailende ge-app steeds.
Maar ik begrijp wel de essentie van wat je zegt. Vrouwen mogen meer loslaten en go with the flow... Niet jezelf gek maken met je eigen negatieve draai die je er aan geeft.
Bij mij was het ook geen stilte of negeren, het was meer onzekerheid omdat er nu geen vervolg werd afgesproken en bij alle drie vorige dates wel. Je post hielp mij weer even met beide beentjes op de grond. relativeringsmodus is weer in tact en geniet modus ook. Was een heerlijke date gisteren.
TO hoe gaat het met jou?
woensdag 26 november 2014 12:43
quote:hiltje schreef op 26 november 2014 @ 12:29:
[...]
Wat is er dan eikelig aan zijn gedrag?
Zij voelt zich genegeerd, maar de vraag is of hij haar ook echt negeert. De situatie is verandert van de fase waarin hij flink moet flirten om haar aandacht te krijgen naar een situatie waarop hij opeens (misschien wel) een beginnende relatie op het werk heeft. Dus doet hij anders. Gecombineerd met stress.
Ik vind het eikelig als een man mij negeert na een leuke date incl zoen. Maar wellicht ben ik daar nogal moeilijk in. Ik vind gewoon dat hier nogal veel voor hem wordt ingevuld. Jullie weten helemaal niet hoe het zit! Het zou mooi zijn als hij zich inderdaad geen houding weet te geven, maar ik moet het nog zien. Ik hou zelf van duidelijkheid, dus ja of nee. Daartussen zit niet zoveel en dat heeft me de afgelopen jaren veel rust gegeven.
Maar TO, hoe gaat het nu?
[...]
Wat is er dan eikelig aan zijn gedrag?
Zij voelt zich genegeerd, maar de vraag is of hij haar ook echt negeert. De situatie is verandert van de fase waarin hij flink moet flirten om haar aandacht te krijgen naar een situatie waarop hij opeens (misschien wel) een beginnende relatie op het werk heeft. Dus doet hij anders. Gecombineerd met stress.
Ik vind het eikelig als een man mij negeert na een leuke date incl zoen. Maar wellicht ben ik daar nogal moeilijk in. Ik vind gewoon dat hier nogal veel voor hem wordt ingevuld. Jullie weten helemaal niet hoe het zit! Het zou mooi zijn als hij zich inderdaad geen houding weet te geven, maar ik moet het nog zien. Ik hou zelf van duidelijkheid, dus ja of nee. Daartussen zit niet zoveel en dat heeft me de afgelopen jaren veel rust gegeven.
Maar TO, hoe gaat het nu?
woensdag 26 november 2014 12:47
@ Suzy65:
Wat je doet is jouw redelijk zeldzame manier van mobiel communiceren omzetten in theorieen waarom de man in dit topic niet heeft gereageerd. Er zitten ongetwijfeld mensen niet aan hun telefoon geplakt (lijkt me ook wel heerlijk), maar feit is dat veel meer mensen wel aan hun telefoon zitten geplakt. Toen Whatsapp hun beruchte blauwe vinkjes invoerden was half Nederland in rep-en-roer. Man en vrouw.
Je kunt jouw manier van werken dus niet als maatstaf nemen. Want het is de maatstaf allang niet meer.
Lijkt me zinniger naar output te kijken bij die man. Voorlopig heeft hij krampachtig langs TO heen gekeken. Ook gooit hij plotseling werkgerelateerde stress op tafel (is ook wat vreemd, want nog wel tijd om een afdelingsborrel te organiseren blijkbaar) en is hij komend weekend in zijn geheel niet beschikbaar.
Dus eerst afwachten wat er concreet gaat gebeuren, naast het brengen van een glas water. Ik had ondanks zenuwen allang een poging gedaan iemand weer asap prive te zien.
Wat je doet is jouw redelijk zeldzame manier van mobiel communiceren omzetten in theorieen waarom de man in dit topic niet heeft gereageerd. Er zitten ongetwijfeld mensen niet aan hun telefoon geplakt (lijkt me ook wel heerlijk), maar feit is dat veel meer mensen wel aan hun telefoon zitten geplakt. Toen Whatsapp hun beruchte blauwe vinkjes invoerden was half Nederland in rep-en-roer. Man en vrouw.
Je kunt jouw manier van werken dus niet als maatstaf nemen. Want het is de maatstaf allang niet meer.
Lijkt me zinniger naar output te kijken bij die man. Voorlopig heeft hij krampachtig langs TO heen gekeken. Ook gooit hij plotseling werkgerelateerde stress op tafel (is ook wat vreemd, want nog wel tijd om een afdelingsborrel te organiseren blijkbaar) en is hij komend weekend in zijn geheel niet beschikbaar.
Dus eerst afwachten wat er concreet gaat gebeuren, naast het brengen van een glas water. Ik had ondanks zenuwen allang een poging gedaan iemand weer asap prive te zien.
woensdag 26 november 2014 12:58
Dit bedoel ik niet verkeerd, maar wat een gedoe om een beetje flirten en een date. Om heel eerlijk te zijn: ik vind het niet raar dat hij jou negeert als je je net zo opstelt naar hem hem als je je hier opstelt over hem. In mijn ogen heeft dit soort gedrag niet met verliefdheid te maken, maar alles onzekerheid. Je denkt overal over na, je twijfelt over alles, je weet niet hoe je moet reageren, enzovoort. Ik vind het vrij geforceerd allemaal. Je bent 31 jaar. Hij maakt geen praatje meer? Jij kennelijk ook niet met hem. Hij lacht niet tegen je? Dan zeg je iets tegen hem in plaats van te wachten op een signaal. Zo moeilijk is dat toch helemaal niet? Maar in plaats daarvan plaats je hier een berichtje met dat je denkt dat hij je negeert. Tsja, neem dan actie en kijk of het echt zo is. Of zeg ik nu iets raars? Omdat iedereen hier meegaat in jouw twijfels.
woensdag 26 november 2014 12:59
quote:hettieverzettie schreef op 26 november 2014 @ 12:18:
[...]
Ik zou zelf geloof ik een beetje afknappen op een man die mij, omdat hij zich geen houding weet te geven, negeert nadat we een erg leuke date hebben gehad. Maar ik ben op datinggebied dan ook erg op mijn hoede. Ik vind dat jullie wel erg veel excuses voor hem aan het bedenken zijn. Ik gun TO zeker een leuke vriend en ik hoop heel erg voor haar dat het wat wordt en dat hij inderdaad onzeker is. Maar misschien moeten we ook gewoon kijken naar de feiten? Of gaan we nu heel veel excuses bedenken voor zijn eikelige gedrag?
Het is prima dat jij (en veel vrouwen) het zo zien en op afknappen. Maar ik help het je hopen dat je iemand treft die dat wel zelf bedenkt en ook doet. Ik heb laatst van dichtbij eens kunnen aanschouwen hoe dat in zijn werk gaat en dat dat niks te maken had met hoe leuk ie mij vond. Ook ex doet dat niet, ook niet als hij een vrouw echt leuk vindt. Die belt liever (en uiteraard op momenten dat hem uitkomt: in de auto, alleen thuis, als ie te vroeg is voor een zakelijke afspraak, enz). En als ie me wil spreken dan smst/appt ie: "bel me even". En als ik dat al zie, bel ik op een moment dat mij uitkomt. Grote kans dat hij dan niet opneemt, haha. Ik zie nu trouwens pas dat ie gistermiddag gebeld heeft.
Ik merk om me heen dat meer vrouwen dan mannen (ook in de kroeg, restaurant enz) hun mobiel angstvallig in de gaten houden, foto's op Fb zetten waar ze zijn en met wie, midden in een gesprek moeten reageren op een binnenkomend berichtje, enz. Terwijl die mannen lekker ontspannen met elkaar aan het lullen zijn.
Ik ben gestopt met verwachten dat mannen zelf aanvoelen wat jij zou willen, als ze zelf die behoefte niet hebben/kennen. Zoals wij vanuit onze normaalwaardes denken, denken zij vanuit die van hun. Dan lopen ze de kans dat zij afknapt. En zij dat hij afknapt op het feit dat zij afknapt als hij niet attent genoeg is.
Iedereen zou het op prijs stellen als de ander attent is. Maar op zijn vingers tikken voedt hem daar niet in op, denk ik. Hooguit kan je vragen om wat je graag wil. Vragen staat vrij. Of je het ook krijgt valt nog te bezien. En het staat jou ook vrij dat niet bepaald te waarderen.
[...]
Ik zou zelf geloof ik een beetje afknappen op een man die mij, omdat hij zich geen houding weet te geven, negeert nadat we een erg leuke date hebben gehad. Maar ik ben op datinggebied dan ook erg op mijn hoede. Ik vind dat jullie wel erg veel excuses voor hem aan het bedenken zijn. Ik gun TO zeker een leuke vriend en ik hoop heel erg voor haar dat het wat wordt en dat hij inderdaad onzeker is. Maar misschien moeten we ook gewoon kijken naar de feiten? Of gaan we nu heel veel excuses bedenken voor zijn eikelige gedrag?
Het is prima dat jij (en veel vrouwen) het zo zien en op afknappen. Maar ik help het je hopen dat je iemand treft die dat wel zelf bedenkt en ook doet. Ik heb laatst van dichtbij eens kunnen aanschouwen hoe dat in zijn werk gaat en dat dat niks te maken had met hoe leuk ie mij vond. Ook ex doet dat niet, ook niet als hij een vrouw echt leuk vindt. Die belt liever (en uiteraard op momenten dat hem uitkomt: in de auto, alleen thuis, als ie te vroeg is voor een zakelijke afspraak, enz). En als ie me wil spreken dan smst/appt ie: "bel me even". En als ik dat al zie, bel ik op een moment dat mij uitkomt. Grote kans dat hij dan niet opneemt, haha. Ik zie nu trouwens pas dat ie gistermiddag gebeld heeft.
Ik merk om me heen dat meer vrouwen dan mannen (ook in de kroeg, restaurant enz) hun mobiel angstvallig in de gaten houden, foto's op Fb zetten waar ze zijn en met wie, midden in een gesprek moeten reageren op een binnenkomend berichtje, enz. Terwijl die mannen lekker ontspannen met elkaar aan het lullen zijn.
Ik ben gestopt met verwachten dat mannen zelf aanvoelen wat jij zou willen, als ze zelf die behoefte niet hebben/kennen. Zoals wij vanuit onze normaalwaardes denken, denken zij vanuit die van hun. Dan lopen ze de kans dat zij afknapt. En zij dat hij afknapt op het feit dat zij afknapt als hij niet attent genoeg is.
Iedereen zou het op prijs stellen als de ander attent is. Maar op zijn vingers tikken voedt hem daar niet in op, denk ik. Hooguit kan je vragen om wat je graag wil. Vragen staat vrij. Of je het ook krijgt valt nog te bezien. En het staat jou ook vrij dat niet bepaald te waarderen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 26 november 2014 12:59
Hij negeert haar toch ook niet? Ze hebben een half uur gezellig gekletst en er kwam toevallig een andere collega bij staan, dan is het logisch toch dat hij niet flirt met haar of over zondag praat? Als die collega er niet bij kwam staan had TO waarschijnlijk nu helemaal niet getwijfeld ,hoop ik voor je Indewar ,
woensdag 26 november 2014 13:07
Ik lees berichtjes van haar dat hij haar negeert omdat hij niet reageert op berichtjes en haar niet aankijkt of zo. En inderdaad: daarna hebben ze gekletst lees ik nu. Maar ik vind het alsnog gedoe om wat flirten en een date. Het lijkt mij effectiever dat ze werkt aan haar eigen onzekerheid/twijfelgedrag, eigenlijk.
woensdag 26 november 2014 14:00
quote:strike schreef op 26 november 2014 @ 12:47:
@ Suzy65:
Wat je doet is jouw redelijk zeldzame manier van mobiel communiceren omzetten in theorieen waarom de man in dit topic niet heeft gereageerd. Er zitten ongetwijfeld mensen niet aan hun telefoon geplakt (lijkt me ook wel heerlijk), maar feit is dat veel meer mensen wel aan hun telefoon zitten geplakt. Toen Whatsapp hun beruchte blauwe vinkjes invoerden was half Nederland in rep-en-roer. Man en vrouw.
Je kunt jouw manier van werken dus niet als maatstaf nemen. Want het is de maatstaf allang niet meer.
Lijkt me zinniger naar output te kijken bij die man. Voorlopig heeft hij krampachtig langs TO heen gekeken. Ook gooit hij plotseling werkgerelateerde stress op tafel (is ook wat vreemd, want nog wel tijd om een afdelingsborrel te organiseren blijkbaar) en is hij komend weekend in zijn geheel niet beschikbaar.
Dus eerst afwachten wat er concreet gaat gebeuren, naast het brengen van een glas water. Ik had ondanks zenuwen allang een poging gedaan iemand weer asap prive te zien.
Ik neem het zeker niet als maatstaf. Ik ben de uitzondering die nog bestaat. Die andere kant. Dus de algemene norm toepassen op iemand die daar zo niet in staat, en daar de conclusie aan hangen dat dat negeren is, daar reageer ik op.
Er zijn er veel meer dan ik. En aangezien dit zoooo vaak ter spraken komt in zoveel topics, en bij vriendinnen als ze daten, is het wel degelijk een hele issue bij het daten. En meestal de vrouwen die het te weinig contact vinden, als stiltes ervaren. Niet omdat dit een vrouwenforum is, maar irl hoor ik daar nooit een man over, en ik spreek toch echt aardig wat mannen. Het lijkt iets algemeens te zijn, zelfs dat blad Jan heeft het erover in termen van mannen en vrouwen. Je ziet nog steeds dat vrouwen netwerken via hun mobiel en mannen toch nog steeds irl (afspreken, bellen).
Ik ken vrijwel geen een vent die (tenzij werkgerelateerd) zo met mobiele berichten bezig is als vrouwen. Ze zullen er heus wel zijn. Maar of dat berichten zijn die gevoelens bespreken/ beschrijven en dergelijke is, betwijfel ik. Niet iedereen omarmt die social media of doet er even hard aan mee. En ja, dat is een aanname dat het vaker vrouwen zijn dan mannen. Ik wou ermee aangeven dat de norm van snel of veel reageren en dat dat iets zegt over hoe belangrijk je wel/niet bent, niet zomaar erop losgelaten kan worden. Er zijn nog steeds andere mogelijkheden en verklaringen voor.
@ Suzy65:
Wat je doet is jouw redelijk zeldzame manier van mobiel communiceren omzetten in theorieen waarom de man in dit topic niet heeft gereageerd. Er zitten ongetwijfeld mensen niet aan hun telefoon geplakt (lijkt me ook wel heerlijk), maar feit is dat veel meer mensen wel aan hun telefoon zitten geplakt. Toen Whatsapp hun beruchte blauwe vinkjes invoerden was half Nederland in rep-en-roer. Man en vrouw.
Je kunt jouw manier van werken dus niet als maatstaf nemen. Want het is de maatstaf allang niet meer.
Lijkt me zinniger naar output te kijken bij die man. Voorlopig heeft hij krampachtig langs TO heen gekeken. Ook gooit hij plotseling werkgerelateerde stress op tafel (is ook wat vreemd, want nog wel tijd om een afdelingsborrel te organiseren blijkbaar) en is hij komend weekend in zijn geheel niet beschikbaar.
Dus eerst afwachten wat er concreet gaat gebeuren, naast het brengen van een glas water. Ik had ondanks zenuwen allang een poging gedaan iemand weer asap prive te zien.
Ik neem het zeker niet als maatstaf. Ik ben de uitzondering die nog bestaat. Die andere kant. Dus de algemene norm toepassen op iemand die daar zo niet in staat, en daar de conclusie aan hangen dat dat negeren is, daar reageer ik op.
Er zijn er veel meer dan ik. En aangezien dit zoooo vaak ter spraken komt in zoveel topics, en bij vriendinnen als ze daten, is het wel degelijk een hele issue bij het daten. En meestal de vrouwen die het te weinig contact vinden, als stiltes ervaren. Niet omdat dit een vrouwenforum is, maar irl hoor ik daar nooit een man over, en ik spreek toch echt aardig wat mannen. Het lijkt iets algemeens te zijn, zelfs dat blad Jan heeft het erover in termen van mannen en vrouwen. Je ziet nog steeds dat vrouwen netwerken via hun mobiel en mannen toch nog steeds irl (afspreken, bellen).
Ik ken vrijwel geen een vent die (tenzij werkgerelateerd) zo met mobiele berichten bezig is als vrouwen. Ze zullen er heus wel zijn. Maar of dat berichten zijn die gevoelens bespreken/ beschrijven en dergelijke is, betwijfel ik. Niet iedereen omarmt die social media of doet er even hard aan mee. En ja, dat is een aanname dat het vaker vrouwen zijn dan mannen. Ik wou ermee aangeven dat de norm van snel of veel reageren en dat dat iets zegt over hoe belangrijk je wel/niet bent, niet zomaar erop losgelaten kan worden. Er zijn nog steeds andere mogelijkheden en verklaringen voor.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 26 november 2014 14:25
Ik vind dat je het goed uitgelegd hebt Suzy en ik ben het met je eens. Dat overdreven veel waarde hechten aan wel/niet snel reageren op whatsapp of andere media en daar allerlei conclusies aan verbinden, heeft heel veel te maken met onzekerheid en bevestiging willen zoeken. De persoon aan de andere kant heeft het vaak niet door, of heeft het wel door en vindt het ronduit irritant en beklemmend.
woensdag 26 november 2014 14:35
@ Suzy65:
Het is natuurlijk maar net in welke kringen je je begeeft, maar ik zelf merk in mijn omgeving weinig van het verschil tussen mannen en vrouwen. Dit is een discussie waar we denk ik niet uitkomen.
Maar persoonlijk vind ik vreemd om op verschillen tussen vrouwen en mannen te wijzen anno 2014 als het aankomt op bijvoorbeeld online netwerken versus irl afspreken/bellen. Want het online netwerken is zeg maar het ding vandaag de dag (kan het bijna niet uit mijn strot krijgen, zo vanzelfsprekend klinkt het). Als ik kijk naar mijn whatsapp-lijsten, facebook-account, linkedin, twitter etc etc is echt elk mens in mijn omgeving wel actief met online communicatie bezig. (Overigens is het broertje van whatsapp, sms, alweer 20 jaar ingeburgerd en het verdienmodel voor telefoonbedrijven. Je maakt mij niet wijs dat het hoofdzakelijk vrouwen zijn die hier gebruik van maken.)
Het lijkt me dan ook logisch dat zowel man als vrouw voor dezelfde vragen, uitdagingen en dilemma's komt te staan.
Punt waar het in dit topic over gaat: geen mens vindt het leuk om een bericht dat je na een leuke date stuurt niet beantwoord te krijgen.
En ook al ben je geen whatsapper, ik kan het mij niet voorstellen dat ik een bericht van een leuke vrouw vergeet te beantwoorden omdat ik de telefoon in een hoek gooi en er niet meer aan denk.
Het is menselijk om nu eenmaal een reactie te willen op een bericht. Het liefst een beetje snel, maar als dat niet gebeurt dan toch wel uren later. Het maakt dan niet uit of het nu om sms, whatsapp, email, telefoon of irl gaat.
En als ik naar mijzelf kijk: ik merk dat haperende communicatie zeer vaak een slechte voorbode was voor een ontkiemende relatie.
Het is natuurlijk maar net in welke kringen je je begeeft, maar ik zelf merk in mijn omgeving weinig van het verschil tussen mannen en vrouwen. Dit is een discussie waar we denk ik niet uitkomen.
Maar persoonlijk vind ik vreemd om op verschillen tussen vrouwen en mannen te wijzen anno 2014 als het aankomt op bijvoorbeeld online netwerken versus irl afspreken/bellen. Want het online netwerken is zeg maar het ding vandaag de dag (kan het bijna niet uit mijn strot krijgen, zo vanzelfsprekend klinkt het). Als ik kijk naar mijn whatsapp-lijsten, facebook-account, linkedin, twitter etc etc is echt elk mens in mijn omgeving wel actief met online communicatie bezig. (Overigens is het broertje van whatsapp, sms, alweer 20 jaar ingeburgerd en het verdienmodel voor telefoonbedrijven. Je maakt mij niet wijs dat het hoofdzakelijk vrouwen zijn die hier gebruik van maken.)
Het lijkt me dan ook logisch dat zowel man als vrouw voor dezelfde vragen, uitdagingen en dilemma's komt te staan.
Punt waar het in dit topic over gaat: geen mens vindt het leuk om een bericht dat je na een leuke date stuurt niet beantwoord te krijgen.
En ook al ben je geen whatsapper, ik kan het mij niet voorstellen dat ik een bericht van een leuke vrouw vergeet te beantwoorden omdat ik de telefoon in een hoek gooi en er niet meer aan denk.
Het is menselijk om nu eenmaal een reactie te willen op een bericht. Het liefst een beetje snel, maar als dat niet gebeurt dan toch wel uren later. Het maakt dan niet uit of het nu om sms, whatsapp, email, telefoon of irl gaat.
En als ik naar mijzelf kijk: ik merk dat haperende communicatie zeer vaak een slechte voorbode was voor een ontkiemende relatie.
woensdag 26 november 2014 14:48
Vul dan in dat de onzekere partij heel veel waarde hecht aan die berichtjes en de snelheid van reageren (en van alles in gaat lopen vullen daardoor!) en de zekere partij minder (heeft het niet door of weigert er in mee te gaan dat de andere partij steeds bevestiging zoekt). In de voorbeelden van de afgelopen dagen waren het vooral de vrouwen die erg onzeker waren, het komt vast ook wel voor dat er mannen zijn die de meest onzekere partij in een nieuw contact zijn.
woensdag 26 november 2014 14:58
Ook als zekere partij wil je toch gewoon reactie op een bericht? Kletsen via berichten is toch ook gewoon leuk, en onderdeel van het hele spel?
Hoe zeker je ook bent, het hart van elk mens maakt toch een licht sprongetje als je ziet dat je leuke date een berichtje heeft gestuurd?
Nog los daarvan: aan het begin van een relatie nul-komma-nul onzekerheid kennen is niet gezond.
En als je bewust weigert een bericht te beantwoorden omdat je geen zin hebt de onzekerheid van een ander te bevestigen: hoeveel kans van slagen heeft die relatie dan?
Hoe zeker je ook bent, het hart van elk mens maakt toch een licht sprongetje als je ziet dat je leuke date een berichtje heeft gestuurd?
Nog los daarvan: aan het begin van een relatie nul-komma-nul onzekerheid kennen is niet gezond.
En als je bewust weigert een bericht te beantwoorden omdat je geen zin hebt de onzekerheid van een ander te bevestigen: hoeveel kans van slagen heeft die relatie dan?
