Waarom is de naam zo geheim?

17-11-2014 10:55 133 berichten
Alle reacties Link kopieren
Niet om tegen de gevestigde orde te schoppen of om heel principieel te gaan doen, gewoon uit pure nieuwsgierigheid. Ik ben 16 weken zwanger en sinds een paar dagen weten we dat we een zoon krijgen. Omdat we de jongensnaam al eerder hadden gekozen, weten we nu dus ook hoe het kindje in mijn buik heet. En moeten we nu dus allebei op onze lip bijten als we over de baby praten, om ons niet te verspreken en zijn naam te verraden.

Maar in veel andere landen is het juist helemaal geen geheim, als je weet wat je krijgt en de naam gekozen hebt, is dat gewoon open en bloot en wordt er nergens een geheim van gemaakt. Waarom wordt daar in Nederland zo angstvallig over gedaan, waarom is het zo'n staatsgeheim? Ik vraag me oprecht af waar dat gebruik vandaan komt.
quote:Snoepetoetje schreef op 25 november 2014 @ 15:34:

Ik heb toch echt eens vreemd gekeken toen man en ik op kraamvisite waren bij een Sem, en de moeder afkeurend zei dat je sommige namen zo vreselijk vaak hoort.



Ja en zo'n naam is dan maanden diep geheim.

Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora schreef op 25 november 2014 @ 20:33:

[...]





Ja en zo'n naam is dan maanden diep geheim.





Precies!



Wil je overigens ook onder deze nick nog met mij verleufd zijn? Ik beloof dat je het ook onder twee eerdere nicks al wilde!
Verloofd is verloofd babe, welke naam je ook hebt hoor.
quote:Eleonora schreef op 25 november 2014 @ 20:33:

[...]





Ja en zo'n naam is dan maanden diep geheim.





En is dat anders dan wanneer ze het kind niet Sem maar Shaefarelyson hadden willen noemen?

Voor iedere ouder, of het kind nu een top-10 naam krijgt, of een geheel uniek zelf in elkaar geknutselede naam, is het toch een bijzonder moment om bekend te maken hoe hun baby zal gaan heten? En ik begrijp heel goed dat veel mensen dat pas ná de geboorte willen doen.
Ik dus niet.

Maar iedereen moet het helemaal zelf weten. Ík vind het niet iets wat een geheim hoeft te zijn maar dat geldt voor mij, niet voor een ander, we delen hier onze visies er over.

Het Sem voorbeeld was gewoon een grapje. No sweat.



En ja, een kind een mega populaire naam geven, waar er gemiddeld drie van in een klas zitten en zes in een straat wonen vind ik dan weer anders dan je kind Cotton Seatbelt Hashtag noemen maar dat heeft dan weer niks met al dan niet van te voren vertellen te maken.
Ik heb er overigens ook geen moeite mee als mensen de naam wel van te voren al bekend willen maken (sterker nog, ik vind dat heel dapper) maar het een beetje raar dat mensen daar dan smalend over zouden kunnen denken: "Nou, dan hadden ze wel met wat originelers mogen komen dan zo'n top 10 naam waarvan er al 6 in de straat wonen." Misschien is dat juist ook wel de reden dat mensen het niet willen zeggen, om dat soort commentaren recht in hun gezicht te voorkomen.
Die smalende reactie kan ook achteraf hoor. Ook recht in je gezicht. Met je boreling in je armen of zoet slapend in een wieg. Ik kreeg hier, bij zo'n zeldzaam onthultopic, waarbij mensen even de naam van een kind neerzetten en dan weer weghaalden ook gewoon te lezen dat ze mijn dochters naam niet mooi vonden en een tante van me zei, met de baby er bij;'kon je niks moderners verzinnen?'





Soms had ik het écht graag van te voren geweten, omdat ik me verbaasde of werkelijk schrok (van verbazing dan he) als ik een naam hoorde.

In mijn zeer directe omgeving kregen twee kinderen namen die ik dolgraag voor de geboorte geweten had, puur om er aan te wennen en gezichtsuitdrukkingen te oefenen haha!



Maar hoe dan ook, wat ouders ook doen, delen of niet en waarom, het is natuurlijk allemaal prima. Jammer dat ouders rekening moeten houden met reacties van de buitenwereld, als dat de reden is om een naam al dan niet te delen.
Alle reacties Link kopieren
Leo



Ik denk dat we hier de naam wel zullen vertellen tegen onze meest naaste geliefden. Ik verwacht ook geen commentaar, maar ik denk dat ik wel zou aangeven dat ik het heel raar vind dat iemand dat doet, mocht het wel zo zijn.



Überhaupt vind ik het eigenlijk hondsbrutaal om je met zoiets te bemoeien. Maar terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me ook dat ik niemand in mijn omgeving heb die bijvoorbeeld voor Cotton Seatbelt Hashtag zou kiezen. Vanochtend heb ik het met mijn zusje bijvoorbeeld wel gehad over namen die zij eventueel ooit leuk zou vinden, ze is nu nog veel te jong voor een kind, en heb ik wel aangegeven waar ik op zou letten of over na zou denken.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik me ook altijd afvraag als iemand extreem geheimzinnig doet over het geslacht en/of de naam, is of diegene nou werkelijk denkt dat ik elke nacht stuiterend in mijn bed lig zo van: zou xxx een meisje of jongen krijgen? Uiteindelijk is het toch voornamelijk voor jezelf en je partner leuk om het geslacht wel of niet te weten, maar in de omgeving is het heel wat minder spannend. En dan vind ik het altijd vrij typisch als mensen dan gaan zitten gniffelen zo van ik weet het wel en jij niet.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat vind ik dus ook Adrienne. Ook dat enorm (in mijn ogen) overschatte 'verrassingseffect', wat iemand hier al schreef, een puppy zal het vast niet worden.
Alle reacties Link kopieren
Dat heb ik ook inderdaad, dan denk ik: denk je dan dat het nu spannend is voor mij of zo?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
quote:Adrienne_ schreef op 26 november 2014 @ 17:06:

Wat ik me ook altijd afvraag als iemand extreem geheimzinnig doet over het geslacht en/of de naam, is of diegene nou werkelijk denkt dat ik elke nacht stuiterend in mijn bed lig zo van: zou xxx een meisje of jongen krijgen? Uiteindelijk is het toch voornamelijk voor jezelf en je partner leuk om het geslacht wel of niet te weten, maar in de omgeving is het heel wat minder spannend. En dan vind ik het altijd vrij typisch als mensen dan gaan zitten gniffelen zo van ik weet het wel en jij niet.Zijn er dan mensen die dat doen? Mijn man en ik hebben tijdens de zwangerschappen niets met de omgeving gedeeld (geen namen, niet of we het geslacht wisten, geen echo's), maar ook geprobeerd zo min mogelijk aandacht te trekken. Want we voelden ons ook heel ongemakkelijk als we er wel vragen over kregen. Gelukkig waren de meeste mensen inderdaad niet nieuwsgierig, maar dat was voor ons alleen maar fijn. Dan hoefden we ze ook niet af te houden. Ik kan me niet zo goed voorstellen dat stellen die dingen niet willen delen juist wel aandacht trekken?!
Alle reacties Link kopieren
quote:Snoepetoetje schreef op 26 november 2014 @ 17:32:

Ja, dat vind ik dus ook Adrienne. Ook dat enorm (in mijn ogen) overschatte 'verrassingseffect', wat iemand hier al schreef, een puppy zal het vast niet worden.Mijn vriendin en ik hebben tijdens de zwangerschappen ook vrijwel niets verteld, maar vooral omdat dat voor ons het beste voelde. Wij hebben geloof ik nooit gedacht dat het voor anderen een leuke verrassing zou zijn. Sowieso niet zo bezig geweest met of anderen er wel niet iets van dachten of vonden. Het was iets van ons.
Alle reacties Link kopieren
quote:Susan schreef op 26 november 2014 @ 18:24:

Dat heb ik ook inderdaad, dan denk ik: denk je dan dat het nu spannend is voor mij of zo?Wat doen die mensen dan precies? Als mensen niks willen delen, willen ze toch juist liever niet dat anderen het spannend vinden? Het is dan juist eerder onprettig als anderen er vragen over stellen.
Mjah, nee dus.

Al veel zwangeren meegemaakt die heerlijk geheimzinnig doen, halve hints geven, het liefst in een wat groter gezelschap roepen dat ze een pretecho hebben laten maken maar lekker niks zeggen of (zelf weleens meegemaakt) een prijs verloten onder degenen die het geslacht raden oid.

Alsof het inderdaad iets is waar iedereen ontzettend benieuwd naar is.



Zij die het niet willen delen zeggen meestal gewoon niks is mijn ervaring.

En persoonlijk vraag ik er ook nooit naar.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora schreef op 26 november 2014 @ 21:46:

Mjah, nee dus.

Al veel zwangeren meegemaakt die heerlijk geheimzinnig doen, halve hints geven, het liefst in een wat groter gezelschap roepen dat ze een pretecho hebben laten maken maar lekker niks zeggen of (zelf weleens meegemaakt) een prijs verloten onder degenen die het geslacht raden oid.

Alsof het inderdaad iets is waar iedereen ontzettend benieuwd naar is.



Zij die het niet willen delen zeggen meestal gewoon niks is mijn ervaring.

En persoonlijk vraag ik er ook nooit naar.



Op die manier. Ja, hints geven of prijzen verloten lijkt mij ook wat extreem. Een soort poging om nog eens wat extra aandacht te vragen en dan op zo'n flauwe manier.



Wij zijn meer mensen die niks of weinig delen en het wel fijn vinden als niemand nieuwsgierig is.
quote:riannerianne schreef op 22 november 2014 @ 00:31:

[...]





Jawel hoor. We liepen het ziekenhuis uit, uurtje na de bevalling ongeveer, en mijn moeder begon al: Zou je haar niet beter Hanneke kunnen noemen ipv Hannah (vernoemd naar oma Johanna)? Eh, nee dus.



Nog geen aangifte gedaan of geboortekaartjes gedrukt of commentaar begon al.



Ik vind Hannah veeeel mooier dan Hanneke.



Ik ben verder niet van het geheimhouden van wat dan ook. Dat we begonnen zijn met proberen, als ik straks zwanger ben, geslacht, naam, ik vind het allemaal niets geheimzinnigs. Ik zou het op werk wel tot 12 weken voor me houden, maar dat is dan ook het enige.



Al dat gedoe met antibiotica voor blaasontsteking waardoor je geen wijn mag drinken (alsof iemand daar intrapt bij ons, zijn allemaal medici, je mag prima een glas wijn bij een gewone nitrofurantoïnekuur) enzo, laat maar. Het zijn m'n vrienden en familie, ze mogen alles van me weten. Ook als het lang gaat duren. En als iemand zegt: is het nou al eens raak? Dan zeg ik: dan had je het wel gehoord en ik zou het appreciëren als je dat niet meer vraagt. Klaar.



Ik vind het allemaal gedoe om niks, rondom zo'n zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren
Nou ja, ik vind het zelf dan weer nooit zo leuk als mensen gaan vissen als iemand een keer geen wijntje drinkt. Je kunt prima je vermoedens hebben, maar hou dat voor je en gun iemand het om een geheimpje te hebben, denk ik dan. Ik vind het altijd zo triest dat het überhaupt nodig is om smoezen te verzinnen over antibioticakuurtjes. Wij hebben ook altijd alles vanaf het begin gewoon verteld, maar iemand die dat om wat voor reden dan ook nog niet wil moet daar ook gewoon de ruimte voor krijgen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
quote:Susan schreef op 27 november 2014 @ 09:02:

Nou ja, ik vind het zelf dan weer nooit zo leuk als mensen gaan vissen als iemand een keer geen wijntje drinkt. Je kunt prima je vermoedens hebben, maar hou dat voor je en gun iemand het om een geheimpje te hebben, denk ik dan. Ik vind het altijd zo triest dat het überhaupt nodig is om smoezen te verzinnen over antibioticakuurtjes. Wij hebben ook altijd alles vanaf het begin gewoon verteld, maar iemand die dat om wat voor reden dan ook nog niet wil moet daar ook gewoon de ruimte voor krijgen.



Eens, als iemand niet drinkt dan valt me dat ook nooit op, eigenlijk. Het enige wanneer ik het zou verzwijgen is bij mensen die ik niet mag (maar dat is alleen met kerst en eventueel met pasen, dat ik die mensen zie, gelukkig ) of als je nog niet de kans hebt gehad het aan mensen te vertellen die je het 'eerst' wil vertellen. Ik zou gewoon heel graag samen naar onze ouders gaan en niet dat ik toevallig koffie ga drinken met m'n tante en die dan dolenthousiast m'n moeder opbelt, voor m'n gevoel is er een soort 'rangorde' in wie je het eerst vertelt maar dat zal wel persoonlijk zijn.



Maar bij mij hoeft niemand smoesjes te verzinnen want de kans dat ik überhaupt meer denk dan 'oh ze heeft trek in spa rood' is klein.

Overigens zie ik het wel vaak aan mensen, dat ze zwanger zijn. Althans, bij de mensen bij wie ik dacht: die ziet er zwanger uit, daar bleken ze ook allemaal zwanger te zijn.

Maar kan m'n vinger er niet op leggen wat het nou was. Heb nooit wat gezegd trouwens.
Alle reacties Link kopieren
mijn zus vertelde toen zij zwanger was de naam tegen haar schoonmoeder na veel zeuren en haar schoonmoeder heeft haar 3 maanden lang wekelijks gevraagd of ze niet beter; pietje, keesje, kareltje of sjakie kon gebruiken ipv de naam die ze had.



Mooi detail is wel dat mijn zus eerst een andere jongensnaam had, maar er waren erg veel vriendinnen van haar zwanger in de omgeving en er waren er zeker 4 die ook die jongensnaam hadden. Ze hebben toen een andere naam gekozen. Uiteindelijk was zij de enige die een jongetje kreeg, de rest allemaal meisjes. Van alle kindjes die toen geboren zijn ( in een tijdsbestek van 3 maanden oid) hadden ze wel allemaal, zonder uitzondering, de voorletter J. Dat vond ik dan wel weer grappig
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Ik heb de namen van mijn kinderen ook geheim gehouden omdat ik het gewoon leuk vond om een geheimpje te hebben en ik ook geen bemoeienis wilde. Mijn oudste kind heeft bijvoorbeeld een andere roepnaam dan de naam die die in het paspoort staat.



En de naam is ook nog eens gespeld op de wel oorspronkelijke maar niet gebruikelijke manier. Ik had geen zin om daar vooraf tekst en uitleg over te geven (achteraf ook niet trouwens).



En over de combinaties van eerste en tweede namen hoefde ik ook al geen discussie. De eerste voornaam van mijn jongste is categorie hockey, terwijl zijn tweede naam eerder voetbal zal zijn.



Ik zou trouwens alleen voor het geven van een naam nog wel tien kinderen willen krijgen, zoveel prachtige namen nog op het lijstje die ik nooit meer zal gebruiken .
Eleonora, natuurlijk kan iemand het ook recht in je gezicht zeggen dat ze de naam niet mooi vinden. Dat ze hem raar, ouderwets of te populair vinden. Of juist niet populair genoeg. Maar toen jouw kind al geboren was had ze die naam al gekregen en dan wijzig je het niet meer. Misschien was jij wel zo sterk geweest dat als je van te voren een negatieve reactie had gehad dat je had geantwoord: "Pech dan voor jou, maar zo gaan we haar toch echt noemen."

Niet iedereen is zo sterk dat ze zich daar niks van aantrekken.



Ik denk juist wel dat de omgeving er veel meer mee bezig is dan je denkt en dat ze inderdaad nachtenlang maandenlang liggen te denken hoe zal ie heten, krijgt ze een jongen of meisje etc.

Wij konden nergens meer binnenkomen zonder dat we hoorden: "en en en en en, wéten jullie nu al of het een jongen of meisje is?" of om de 5 minuten een opmerking maken die een 'verspreking' zou kunnen ontlokken.

Honderden namen opsommen: "En en en en, zit ie erbij???!!!"

En na de geboorte zeggen: "JAAAAAAA, die naam noemde ik!"



Het is niet zo dat het een groot geheim zou moeten zijn tussen de ouders, maar ik vind wel dat het gerespecteerd hoort te worden als je vervolgens zegt: "Wacht maar gewoon tot na de geboorte." Juist door ieder gesprek over de naam en het geslacht weer te beginnen maak je het 'geheim' groter dan hoe het bedoeld is.



Ik op mijn beurt snap weer helemaal niet waarom mensen zo geheimzinnig doen over hun trouwjurk en dat niemand die mag zien. Zelfs de eigen partner niet. Maar ja, zo heeft ieder zijn/haar eigen dingen die ze liever voor zich houden.
Hier hebben aan de gene die het vroeg vertelt welk geslacht het was. De naam hebben wij wel voor ons zelf gehouden. Ik vond het raadde naar de naam wel grappig. Nooit iets gedaan in de trend wij hebben een geheimpje.

Nu verliep mijn zwangerschap met de nodige problemen en we waren eigenlijk pas echt blij als onze zoon veilig en wel geboren was.



Nu ik weer zwanger ben mag iedereen het geslacht dadelijk het geslacht weten, maar de naam houden we voor ons zelf. Zeker als het een jongen blijkt want dan wordt het een hele puzzel en dan kan het zo maar zijn dat die naam op het laatst verandert.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het zelf leuk om het geslacht te vertellen maar de naam hielden we voor onszelf.

Grappig was dat ik het in de zwangerschap met een vriendin over namen had, en zij bij onze naam zei : och ja dat is zo'n standaard naam je ziet het overal! Ik hield maar m'n mond :-D

Toen mijn dochter er eenmaal wad vond ze het een geweldige naam en helemaal bij haar passen haha
Alle reacties Link kopieren
Hier ook de naam geheim gehouden tot na de geboorte. Ik heb me alleen versproken tegen mijn moeder, en zij vond de naam mooi gelukkig :-) Van mijn man mocht iedereen weten hoe hij ging heten trouwens, ook de andere kanshebbers wil hij best delen. Dat vond en vind ik dan weer niet leuk, maar waar dat vandaan komt weet ik niet.



Wij hebben we het geslacht bekend gemaakt. Waarbij 1 iemand zei: he dat vind ik nou helemaal niet leuk, dat ik het al weet. Dan is het geen verrassing meer.

Daar snapte ik nou weer helemaal niks van, de eerste twintig weken was het toch een verrassing? En hoezo moet het voor een ander een verrassing zijn? Zeker voor iemand die ons kind hooguit 4x per jaar ziet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven