Werk & Studie
alle pijlers
Steeds minder mensen met plezier naar hun werk
donderdag 4 december 2014 08:58
In mijn omgeving lijkt het bijna een epidemie: werkproblemen van uiteenlopende aard. Van weer geen contractverlenging, interimmanager die mensen er probeert uit te werken, tot toegenomen werkdruk.
Iemand die acht rondjes draaide op rotonde, omdat ze zich er niet toe kon zetten naar haar werk te rijden.
Een ander die door de bezuinigingen haar werk niet meer kwalitatief genoeg vindt en huilend op haar werk aankomt.
Ze hopen op het starten van een succesvol eigen bedrijfje.
Zijn dit incidentele gevallen of begint het een landelijke trend te worden en zo ja, wat is er aan te doen?
Het zijn zonder uitzondering mensen die allemaal weten wat het is om met hart voor de zaak hard te werken, al jarenlang.
Iemand die acht rondjes draaide op rotonde, omdat ze zich er niet toe kon zetten naar haar werk te rijden.
Een ander die door de bezuinigingen haar werk niet meer kwalitatief genoeg vindt en huilend op haar werk aankomt.
Ze hopen op het starten van een succesvol eigen bedrijfje.
Zijn dit incidentele gevallen of begint het een landelijke trend te worden en zo ja, wat is er aan te doen?
Het zijn zonder uitzondering mensen die allemaal weten wat het is om met hart voor de zaak hard te werken, al jarenlang.
zaterdag 6 december 2014 12:49
Zulke werkgevers bestaan natuurlijk. Helaas bestaan er ook werkgevers die de meest gedreven en gemotiveerde werknemers nog weten dood te slaan met mierenneukerij en unilaterale visies. Waar dus de getalenteerde werknemers weggaan naar werkgevers die dat wel waarderen. En uiteraard wordt zelfinzicht niet meegeleverd bij de lease-auto. Tenminste niet gratis.
zaterdag 6 december 2014 13:46
quote:parbleumondieu schreef op 06 december 2014 @ 12:49:
Zulke werkgevers bestaan natuurlijk. Helaas bestaan er ook werkgevers die de meest gedreven en gemotiveerde werknemers nog weten dood te slaan met mierenneukerij en unilaterale visies. Waar dus de getalenteerde werknemers weggaan naar werkgevers die dat wel waarderen. En uiteraard wordt zelfinzicht niet meegeleverd bij de lease-auto. Tenminste niet gratis.
Natuurlijk. En zo bestaan er ook zeer gemotiveerde werknemers, die hun werk goed doen, die waarde toevoegen voor een organisatie en die niet hun energie steken in zeuren en klagen. En ook bestaan werknemers die in een echt vrije arbeidsmarkt geen maand langer op hun overbetaalde werkplek zouden zitten.
Generaliseren heeft nadelen.
Zulke werkgevers bestaan natuurlijk. Helaas bestaan er ook werkgevers die de meest gedreven en gemotiveerde werknemers nog weten dood te slaan met mierenneukerij en unilaterale visies. Waar dus de getalenteerde werknemers weggaan naar werkgevers die dat wel waarderen. En uiteraard wordt zelfinzicht niet meegeleverd bij de lease-auto. Tenminste niet gratis.
Natuurlijk. En zo bestaan er ook zeer gemotiveerde werknemers, die hun werk goed doen, die waarde toevoegen voor een organisatie en die niet hun energie steken in zeuren en klagen. En ook bestaan werknemers die in een echt vrije arbeidsmarkt geen maand langer op hun overbetaalde werkplek zouden zitten.
Generaliseren heeft nadelen.
zaterdag 6 december 2014 14:27
Ik herken dit ook! Ik heb ontslag genomen en mijn man gaat meer werken.
Ik werk in de gezondheidszorg en daar wordt het meer en meer zakelijk en gaat het meer on geld dan om clienten. Ik kan het niet meer, ik vind het vreselijk, ik lig er wakker van. Ik kan niet meer de zorg bieden die ik graag zou willen bieden. Er is veel te veel verandering en controle, ik ben onwijs veel met administratie bezig en niet meer met het behandelen op zich.....ik baal er enorm van. Maar dit trek ik persoonlijk niet. Zondagavond zit ik te huilen
Omdat ik er flink tegenop zie. Ik ga weg voordat het compleet misgaat.......
Erg vind ik het. Ik ga mijn clienten enorm missen, ik ben gehecht aan ze. Maar ik kan in deze stroomversnelling niet meer mee doen. Ik wil eruit en over een tijd er weer in, zeg maar.
Ik werk in de gezondheidszorg en daar wordt het meer en meer zakelijk en gaat het meer on geld dan om clienten. Ik kan het niet meer, ik vind het vreselijk, ik lig er wakker van. Ik kan niet meer de zorg bieden die ik graag zou willen bieden. Er is veel te veel verandering en controle, ik ben onwijs veel met administratie bezig en niet meer met het behandelen op zich.....ik baal er enorm van. Maar dit trek ik persoonlijk niet. Zondagavond zit ik te huilen
Omdat ik er flink tegenop zie. Ik ga weg voordat het compleet misgaat.......
Erg vind ik het. Ik ga mijn clienten enorm missen, ik ben gehecht aan ze. Maar ik kan in deze stroomversnelling niet meer mee doen. Ik wil eruit en over een tijd er weer in, zeg maar.
zaterdag 6 december 2014 18:00
quote:cootjep schreef op 06 december 2014 @ 14:27:
Ik herken dit ook! Ik heb ontslag genomen en mijn man gaat meer werken.
Ik werk in de gezondheidszorg en daar wordt het meer en meer zakelijk en gaat het meer on geld dan om clienten. Ik kan het niet meer, ik vind het vreselijk, ik lig er wakker van. Ik kan niet meer de zorg bieden die ik graag zou willen bieden. Er is veel te veel verandering en controle, ik ben onwijs veel met administratie bezig en niet meer met het behandelen op zich.....ik baal er enorm van. Maar dit trek ik persoonlijk niet. Zondagavond zit ik te huilen
Omdat ik er flink tegenop zie. Ik ga weg voordat het compleet misgaat.......
Erg vind ik het. Ik ga mijn clienten enorm missen, ik ben gehecht aan ze. Maar ik kan in deze stroomversnelling niet meer mee doen. Ik wil eruit en over een tijd er weer in, zeg maar.
Ik herken dit ook! Ik heb ontslag genomen en mijn man gaat meer werken.
Ik werk in de gezondheidszorg en daar wordt het meer en meer zakelijk en gaat het meer on geld dan om clienten. Ik kan het niet meer, ik vind het vreselijk, ik lig er wakker van. Ik kan niet meer de zorg bieden die ik graag zou willen bieden. Er is veel te veel verandering en controle, ik ben onwijs veel met administratie bezig en niet meer met het behandelen op zich.....ik baal er enorm van. Maar dit trek ik persoonlijk niet. Zondagavond zit ik te huilen
Omdat ik er flink tegenop zie. Ik ga weg voordat het compleet misgaat.......
Erg vind ik het. Ik ga mijn clienten enorm missen, ik ben gehecht aan ze. Maar ik kan in deze stroomversnelling niet meer mee doen. Ik wil eruit en over een tijd er weer in, zeg maar.
zaterdag 6 december 2014 21:18
Ik heb het vanmorgen in een eigen topic geschreven, maar ik zie nu dit topic en daar past het ook prima in.
Toen een collega onverwacht vertrok, heb ik langere tijd veel extra werk gedaan (best specialistisch). Meerdere keren geprobeerd daar goede oplossingen voor te krijgen, en later om het vastgelegd te krijgen in een contract en daarbij horend salaris. Ik kom er niet door. Inmiddels is het voor de werkgever gewoon geworden en ben ik onaardig omdat ik er steeds over begin.
Het voelt zo onrechtvaardig!
Ik doe mijn werk, maar voel me er echt boos en verdrietig over. Ook privé houdt het me veel bezig.
Hoop echt dat ik mijn motivatie terug kan vinden.
Toen een collega onverwacht vertrok, heb ik langere tijd veel extra werk gedaan (best specialistisch). Meerdere keren geprobeerd daar goede oplossingen voor te krijgen, en later om het vastgelegd te krijgen in een contract en daarbij horend salaris. Ik kom er niet door. Inmiddels is het voor de werkgever gewoon geworden en ben ik onaardig omdat ik er steeds over begin.
Het voelt zo onrechtvaardig!
Ik doe mijn werk, maar voel me er echt boos en verdrietig over. Ook privé houdt het me veel bezig.
Hoop echt dat ik mijn motivatie terug kan vinden.
zaterdag 6 december 2014 22:23
quote:eldorado schreef op 06 december 2014 @ 13:46:
[...]
Generaliseren heeft nadelen.
En het voordeel van niet te herkenbaar zijn.
Ik ben trouwens zelf niet die getalenteerde zwaar gemotiveerde werknemer hoor, maar ik wil niet te specifiek zaken benoemen omdat ik vrees dat het erg herkenbaar is voor mensen die de betrokkenen kennen.
[...]
Generaliseren heeft nadelen.
En het voordeel van niet te herkenbaar zijn.
Ik ben trouwens zelf niet die getalenteerde zwaar gemotiveerde werknemer hoor, maar ik wil niet te specifiek zaken benoemen omdat ik vrees dat het erg herkenbaar is voor mensen die de betrokkenen kennen.
zaterdag 6 december 2014 22:37
Ik zou heel veel andere dingen willen doen, omdat ik denk dat ik dat ook kan. Maar het werk wat ik nu doe levert me geld, energie en zekerheid op. Aan de andere kant heb ik ook wel eens genoeg van het werk, omdat mijn werkgever op dit moment niet 100% bij me past. Regelmaat en vastigheid geeft mij op dit moment rust en dat is wat ik nodig heb.
maandag 8 december 2014 23:51
quote:matroesjka_ schreef op 04 december 2014 @ 09:21:
Herkenbaar. De balans is weg, werkgevers hebben door de toestanden op de arbeidsmarkt veel te veel macht gekregen en als werkgever kun je er niks aan doen, en weg kun je vaak ook niet.Dit is ook mijn idee. Er moet met minder mensen net zoveel werk of wellicht meer werk worden verzet. Daarnaast zijn er voor jou 10 anderen. In ieder geval wel in mijn werkveld.
Herkenbaar. De balans is weg, werkgevers hebben door de toestanden op de arbeidsmarkt veel te veel macht gekregen en als werkgever kun je er niks aan doen, en weg kun je vaak ook niet.Dit is ook mijn idee. Er moet met minder mensen net zoveel werk of wellicht meer werk worden verzet. Daarnaast zijn er voor jou 10 anderen. In ieder geval wel in mijn werkveld.
dinsdag 9 december 2014 00:44
Ik heb ook een hele tijd met minder motivatie rond gelopen. Ik doe nu extra werkzaamheden waar ik niet voor betaald wordt. Ook wordt het niet op papier gezet. Het is balen dat het zo moet. We zitten in een reorganisatie dus dat moet eerst afgewacht worden voordat het salaris bespreekbaar wordt. En ik moet afwachten of ik überhaupt mijn baan kan behouden. En tot die tijd probeer ik zoveel mogelijk te leren uit de extra taken (je moet ergens je motivatie vandaan halen).
Maar het is jammer, andere banen zijn nu gewoonweg niet. Sector ligt op z'n gat.
Maar het is jammer, andere banen zijn nu gewoonweg niet. Sector ligt op z'n gat.
Doubt kills more dreams than failure ever will