Mode & Beauty
alle pijlers
Jas kopen of niet
dinsdag 9 december 2014 13:11
Ik heb een hele mooie jas gezien en wil deze erg graag hebben. Op zich geen probleem maar ik heb voor deze winter al een stuk of wat gekocht. Eens moet er toch een grens zijn qua kopen. Ondanks dat ik een eigen budget heb voor dit soort dingen vindt mijn man het deze keer niet goed. Nu ben ik dus aan het twijfelen aangezien ik geen ruzie wil zo voor de feestdagen. Wat zouden jullie doen?
Groet Emmeline
Groet Emmeline
woensdag 10 december 2014 20:43
quote:iones schreef op 10 december 2014 @ 20:33:
Eens effe kijken wat voor jassen ik heb voor van de winter.
* een lammy, die heb ik van mijn man gekregen. Maar die draag ik thuis niet als ik bezig ben met de paarden en de honden.
* een hele lelijke oude jas. Heb ik van iemand gekregen die hem van de kringloop had. Kraag tot aan mijn oren, heerlijk voor het werk buiten met de paarden
* een hele oude waxjas, daar ben ik gewoon gek mee met die jas, maar hij is wat kort zodat truien en vesten er heel snel onder uit komen. Hij is jaren en jaren oud, en ik kan er geen afscheid van nemen, ik vind hem nog steeds mooi.
* een nieuwere waxjas. draag ik veel. Hij is regen en winddicht.
* een hele lange waxjas tot over mijn knieen. Die gebruik ik echt tegen de regen als ik buiten moet zijn.
* een lederen jas voor lente en herfst. Loop ik niet mee in de regen. Heb ik ook al tenminste 8 jaar, vind hem nog altijd heel mooi.
* Een groene stoffen jas, heel lang tot aan mijn knieholten. Kan ik dragen over een lang vest aan heb. Hij ziet er wat Dickens achtig uit.
Oh, en nog een hele mooie zwarte wollen lange jas. Die was heel duur en kreeg ik van mijn man. Hij wilde dat ik die had. Voor als we naar iets heel chiques moeten of naar een begrafenis.
Jij jassenkapitalist
Ik heb: een winddicht jack wat zo heerlijk is dat ik er net niet mee naar bed ga maar al een jaar of 10 oud en nog als nieuw én ik heb een speciaal winterjasding, weinig elegant maar enorm warm (en ik heb het nooit koud), zo'n ding was ook geschikt is voor de wintersport. Meer heb ik niet voor de winter dan (behalve een echte "bont"jas die mijn moeder van mijn opa kreeg toen ze 21 werd ergens in 1953 of zo maar weggooien, nee, want van mijn moeder en dus van mijn opa en al oeroud, rossig, geschoren toscaans lam, en qua model absoluut tijdloos en nog steeds als nieuw, al droeg mijn moeder heb heel veel, die hangt al vele jaren in mijn kast te hangen want die kan ik niet weg doen maar dragen? Nee, te sjiek en daarbij: al is het niet zichtbaar voor 99% van de mensen, toch een dood beest
Eens effe kijken wat voor jassen ik heb voor van de winter.
* een lammy, die heb ik van mijn man gekregen. Maar die draag ik thuis niet als ik bezig ben met de paarden en de honden.
* een hele lelijke oude jas. Heb ik van iemand gekregen die hem van de kringloop had. Kraag tot aan mijn oren, heerlijk voor het werk buiten met de paarden
* een hele oude waxjas, daar ben ik gewoon gek mee met die jas, maar hij is wat kort zodat truien en vesten er heel snel onder uit komen. Hij is jaren en jaren oud, en ik kan er geen afscheid van nemen, ik vind hem nog steeds mooi.
* een nieuwere waxjas. draag ik veel. Hij is regen en winddicht.
* een hele lange waxjas tot over mijn knieen. Die gebruik ik echt tegen de regen als ik buiten moet zijn.
* een lederen jas voor lente en herfst. Loop ik niet mee in de regen. Heb ik ook al tenminste 8 jaar, vind hem nog altijd heel mooi.
* Een groene stoffen jas, heel lang tot aan mijn knieholten. Kan ik dragen over een lang vest aan heb. Hij ziet er wat Dickens achtig uit.
Oh, en nog een hele mooie zwarte wollen lange jas. Die was heel duur en kreeg ik van mijn man. Hij wilde dat ik die had. Voor als we naar iets heel chiques moeten of naar een begrafenis.
Jij jassenkapitalist
Ik heb: een winddicht jack wat zo heerlijk is dat ik er net niet mee naar bed ga maar al een jaar of 10 oud en nog als nieuw én ik heb een speciaal winterjasding, weinig elegant maar enorm warm (en ik heb het nooit koud), zo'n ding was ook geschikt is voor de wintersport. Meer heb ik niet voor de winter dan (behalve een echte "bont"jas die mijn moeder van mijn opa kreeg toen ze 21 werd ergens in 1953 of zo maar weggooien, nee, want van mijn moeder en dus van mijn opa en al oeroud, rossig, geschoren toscaans lam, en qua model absoluut tijdloos en nog steeds als nieuw, al droeg mijn moeder heb heel veel, die hangt al vele jaren in mijn kast te hangen want die kan ik niet weg doen maar dragen? Nee, te sjiek en daarbij: al is het niet zichtbaar voor 99% van de mensen, toch een dood beest
woensdag 10 december 2014 20:47
@Thaorchid, we zitten hier al een aantal jaren en blijven voorlopig nog min 2 jaar. Daarna waarschijnlijk weer een ander land. Eerlijk gezegd heb ik het helemaal een beetje gehad met dit leventje. De continue druk om sociaal leuk te moeten zijn. Bedelend personeel om extra geld en dan de verplichte vakanties die je eigenlijk doet om het leven hier even te ontvluchten vind ik ook niets aan. En ik raak al gestressed bij de gedachte dat ik geen stress mag hebben omdat ik niet mag klagen.
woensdag 10 december 2014 20:48
quote:Lady-Voldemort schreef op 10 december 2014 @ 20:41:
[...]
Die was een grapje hoor, ik ben dik tevreden met mijn ene jas. Wat dat betreft ben ik echt net een kerel: één jas is genoeg en als ik voor de rest in ieder geval maar genoeg kleren heb om een week zonder wassen door te komen vind ik het al gauw best. Maar bedankt voor het aanbod, heel lief van je .
Wel jammer van die jas trouwens, Kun je hem niet op MP zetten?Ik zet nooit wat op MP, ik geef zulks liever gewoon weg
[...]
Die was een grapje hoor, ik ben dik tevreden met mijn ene jas. Wat dat betreft ben ik echt net een kerel: één jas is genoeg en als ik voor de rest in ieder geval maar genoeg kleren heb om een week zonder wassen door te komen vind ik het al gauw best. Maar bedankt voor het aanbod, heel lief van je .
Wel jammer van die jas trouwens, Kun je hem niet op MP zetten?Ik zet nooit wat op MP, ik geef zulks liever gewoon weg
woensdag 10 december 2014 20:52
quote:thaorchid schreef op 10 december 2014 @ 20:43:
[...]
Jij jassenkapitalist
Ik heb: een winddicht jack wat zo heerlijk is dat ik er net niet mee naar bed ga maar al een jaar of 10 oud en nog als nieuw én ik heb een speciaal winterjasding, weinig elegant maar enorm warm (en ik heb het nooit koud), zo'n ding was ook geschikt is voor de wintersport. Meer heb ik niet voor de winter dan (behalve een echte "bont"jas die mijn moeder van mijn opa kreeg toen ze 21 werd ergens in 1953 of zo maar weggooien, nee, want van mijn moeder en dus van mijn opa en al oeroud, rossig, geschoren toscaans lam, en qua model absoluut tijdloos en nog steeds als nieuw, al droeg mijn moeder heb heel veel, die hangt al vele jaren in mijn kast te hangen want die kan ik niet weg doen maar dragen? Nee, te sjiek en daarbij: al is het niet zichtbaar voor 99% van de mensen, toch een dood beest
Weinig warme dingen zijn elegant! Maar ik heb wel een paar elegante EN warme jassen dus. Zo heb ik een rijbroek die heel dik is, zoals een skibroek. Toen het een week terug nog vroor, woonde ik er bijna in. Trok hem alleen uit als ik in bad ging of naar bed.
Punt is dat mijn jassen allemaal heel oud worden en dat ik ze niet weg kan doen want ze gaan niet uit de mode. Ze zijn tijdloos. Heb nog een paar jaar terug een rode jas weggedaan uit de jaren 80 die voor die tijd wel heel trendy was. Heb ik nu dus spijt van. Want die zou nu weer in zijn geweest.
Mijn moeder leeft gelukkig nog, maar die heeft dus ook bontjassen. Kocht die in de tijd dat ik nog klein was, jaren 70. Die ga ik ook niet dragen als tegenstander van bont. Kan ik niet maken.
[...]
Jij jassenkapitalist
Ik heb: een winddicht jack wat zo heerlijk is dat ik er net niet mee naar bed ga maar al een jaar of 10 oud en nog als nieuw én ik heb een speciaal winterjasding, weinig elegant maar enorm warm (en ik heb het nooit koud), zo'n ding was ook geschikt is voor de wintersport. Meer heb ik niet voor de winter dan (behalve een echte "bont"jas die mijn moeder van mijn opa kreeg toen ze 21 werd ergens in 1953 of zo maar weggooien, nee, want van mijn moeder en dus van mijn opa en al oeroud, rossig, geschoren toscaans lam, en qua model absoluut tijdloos en nog steeds als nieuw, al droeg mijn moeder heb heel veel, die hangt al vele jaren in mijn kast te hangen want die kan ik niet weg doen maar dragen? Nee, te sjiek en daarbij: al is het niet zichtbaar voor 99% van de mensen, toch een dood beest
Weinig warme dingen zijn elegant! Maar ik heb wel een paar elegante EN warme jassen dus. Zo heb ik een rijbroek die heel dik is, zoals een skibroek. Toen het een week terug nog vroor, woonde ik er bijna in. Trok hem alleen uit als ik in bad ging of naar bed.
Punt is dat mijn jassen allemaal heel oud worden en dat ik ze niet weg kan doen want ze gaan niet uit de mode. Ze zijn tijdloos. Heb nog een paar jaar terug een rode jas weggedaan uit de jaren 80 die voor die tijd wel heel trendy was. Heb ik nu dus spijt van. Want die zou nu weer in zijn geweest.
Mijn moeder leeft gelukkig nog, maar die heeft dus ook bontjassen. Kocht die in de tijd dat ik nog klein was, jaren 70. Die ga ik ook niet dragen als tegenstander van bont. Kan ik niet maken.
woensdag 10 december 2014 20:54
quote:emmeline schreef op 10 december 2014 @ 20:47:
@Thaorchid, we zitten hier al een aantal jaren en blijven voorlopig nog min 2 jaar. Daarna waarschijnlijk weer een ander land. Eerlijk gezegd heb ik het helemaal een beetje gehad met dit leventje. De continue druk om sociaal leuk te moeten zijn. Bedelend personeel om extra geld en dan de verplichte vakanties die je eigenlijk doet om het leven hier even te ontvluchten vind ik ook niets aan. En ik raak al gestressed bij de gedachte dat ik geen stress mag hebben omdat ik niet mag klagen.
Snap ik. Wat zou ik doen in jouw situatie?
Jassen kopen vrees ik, dat kan ik nu niet meer ontkennen.
Paardrijden, dat absoluut! Elke dag of zo.
Tennissen, paar keer in de week.
Boeken lezen. Ik hou van boeken lezen.
Ben niet heel erg sociaal aangelegd moet ik zeggen. Dat komt omdat ik niet goed ben in het praten over koetjes en kalfjes.
@Thaorchid, we zitten hier al een aantal jaren en blijven voorlopig nog min 2 jaar. Daarna waarschijnlijk weer een ander land. Eerlijk gezegd heb ik het helemaal een beetje gehad met dit leventje. De continue druk om sociaal leuk te moeten zijn. Bedelend personeel om extra geld en dan de verplichte vakanties die je eigenlijk doet om het leven hier even te ontvluchten vind ik ook niets aan. En ik raak al gestressed bij de gedachte dat ik geen stress mag hebben omdat ik niet mag klagen.
Snap ik. Wat zou ik doen in jouw situatie?
Jassen kopen vrees ik, dat kan ik nu niet meer ontkennen.
Paardrijden, dat absoluut! Elke dag of zo.
Tennissen, paar keer in de week.
Boeken lezen. Ik hou van boeken lezen.
Ben niet heel erg sociaal aangelegd moet ik zeggen. Dat komt omdat ik niet goed ben in het praten over koetjes en kalfjes.
woensdag 10 december 2014 20:57
quote:emmeline schreef op 10 december 2014 @ 20:47:
@Thaorchid, we zitten hier al een aantal jaren en blijven voorlopig nog min 2 jaar. Daarna waarschijnlijk weer een ander land. Eerlijk gezegd heb ik het helemaal een beetje gehad met dit leventje. De continue druk om sociaal leuk te moeten zijn. Bedelend personeel om extra geld en dan de verplichte vakanties die je eigenlijk doet om het leven hier even te ontvluchten vind ik ook niets aan. En ik raak al gestressed bij de gedachte dat ik geen stress mag hebben omdat ik niet mag klagen.
Ik vind het rot voor jou dat mijn gevoel klopt, kan me nog herinneren dat we een poos geleden we daar een soort aanvaring over hadden toen ik tegen je zei zei dat je bij mij de indruk wekte een beetje eenzaam te zijn en zo maar het sluimert dus al een tijdje. De vrouw ván zijn is niet lollig, al lijkt het heel wat. Personeel hebben lijkt mij al helemaal een gruwel, je moet in je eigen huis gewoon jezelf kunnen zijn zonder pottenkijkers dus ik voelde toen al dat je niet happy in je vel zat. Ook de buitenwacht kijkt denk ik anders tegen je aan want o zo makkelijk, een luizenleventje als vrouw van die man, opzitten en pootjes geven en alles een beetje nep qua vriendschappen, soort van dan en ondertussen roddelen ze zich suf. Zoiets? Lijkt me ook echt niet aangenaam, veel geld of niet, kwaliteit van je leven is bepaald niet enkel geld. Je mist het "gewoon "ík" kunnen/mogen zijn" hè?
@Thaorchid, we zitten hier al een aantal jaren en blijven voorlopig nog min 2 jaar. Daarna waarschijnlijk weer een ander land. Eerlijk gezegd heb ik het helemaal een beetje gehad met dit leventje. De continue druk om sociaal leuk te moeten zijn. Bedelend personeel om extra geld en dan de verplichte vakanties die je eigenlijk doet om het leven hier even te ontvluchten vind ik ook niets aan. En ik raak al gestressed bij de gedachte dat ik geen stress mag hebben omdat ik niet mag klagen.
Ik vind het rot voor jou dat mijn gevoel klopt, kan me nog herinneren dat we een poos geleden we daar een soort aanvaring over hadden toen ik tegen je zei zei dat je bij mij de indruk wekte een beetje eenzaam te zijn en zo maar het sluimert dus al een tijdje. De vrouw ván zijn is niet lollig, al lijkt het heel wat. Personeel hebben lijkt mij al helemaal een gruwel, je moet in je eigen huis gewoon jezelf kunnen zijn zonder pottenkijkers dus ik voelde toen al dat je niet happy in je vel zat. Ook de buitenwacht kijkt denk ik anders tegen je aan want o zo makkelijk, een luizenleventje als vrouw van die man, opzitten en pootjes geven en alles een beetje nep qua vriendschappen, soort van dan en ondertussen roddelen ze zich suf. Zoiets? Lijkt me ook echt niet aangenaam, veel geld of niet, kwaliteit van je leven is bepaald niet enkel geld. Je mist het "gewoon "ík" kunnen/mogen zijn" hè?
woensdag 10 december 2014 21:12
Weet je, ik ben echt een cultuurbarbaar, zo ik vroeger altijd een dametje was (met die plisseerokken en permanentje*proest*) zo ben ik nu lekker mezelf, leuke spijkerbroek, leren jasje, t-shirt of leuke bloes, geen sieraden, hooguit een keer oorringen als ik die niet vergeet maar wel altijd goed verzorgd . ( man vindt dat ik er nu jonger uitzie dat in die plisseerokkentijd overigens )
Als ik de deur niet meer uit hoef hijs ik mezelf in een lekker zittende soort joggingbroek met een vestje en als ik aan het klussen ben in huis of tuin en even naar de Intratuin of de Formido moet (beiden dichtbij) dan loop of rij ik daar in mijn best dikke auto heen, inclusief verfvlekken want hé, ik ben aan de klus. Ik maal daar niet om (want bij Intratuin en bij de Formido kennen ze me al heel lang en toch vindt men mij vrouwelijk en nog veel belangrijker, man vindt mij in een joggingbroek net zo leuk als op sjiek (wat eigenlijk enkel voorkomt bij crematies en begrafenissen )
En ik vind het heerlijk dat ik mezelf mag zijn en dat gun ik iedereen.
Als ik de deur niet meer uit hoef hijs ik mezelf in een lekker zittende soort joggingbroek met een vestje en als ik aan het klussen ben in huis of tuin en even naar de Intratuin of de Formido moet (beiden dichtbij) dan loop of rij ik daar in mijn best dikke auto heen, inclusief verfvlekken want hé, ik ben aan de klus. Ik maal daar niet om (want bij Intratuin en bij de Formido kennen ze me al heel lang en toch vindt men mij vrouwelijk en nog veel belangrijker, man vindt mij in een joggingbroek net zo leuk als op sjiek (wat eigenlijk enkel voorkomt bij crematies en begrafenissen )
En ik vind het heerlijk dat ik mezelf mag zijn en dat gun ik iedereen.
woensdag 10 december 2014 21:16
quote:emmeline schreef op 10 december 2014 @ 20:47:
@Thaorchid, we zitten hier al een aantal jaren en blijven voorlopig nog min 2 jaar. Daarna waarschijnlijk weer een ander land. Eerlijk gezegd heb ik het helemaal een beetje gehad met dit leventje. De continue druk om sociaal leuk te moeten zijn. Bedelend personeel om extra geld en dan de verplichte vakanties die je eigenlijk doet om het leven hier even te ontvluchten vind ik ook niets aan. En ik raak al gestressed bij de gedachte dat ik geen stress mag hebben omdat ik niet mag klagen.Dat lijkt me ook helemaal niet leuk. Vooral die sociale druk. Dat lijkt me zo vermoeiend.
@Thaorchid, we zitten hier al een aantal jaren en blijven voorlopig nog min 2 jaar. Daarna waarschijnlijk weer een ander land. Eerlijk gezegd heb ik het helemaal een beetje gehad met dit leventje. De continue druk om sociaal leuk te moeten zijn. Bedelend personeel om extra geld en dan de verplichte vakanties die je eigenlijk doet om het leven hier even te ontvluchten vind ik ook niets aan. En ik raak al gestressed bij de gedachte dat ik geen stress mag hebben omdat ik niet mag klagen.Dat lijkt me ook helemaal niet leuk. Vooral die sociale druk. Dat lijkt me zo vermoeiend.
Life is short. Eat dessert first.
woensdag 10 december 2014 21:23
donderdag 11 december 2014 16:12
