Reizen
alle pijlers
twijfel, terug naar ned of niet?
zondag 14 december 2014 14:05
Hoi,
Ik ben 36 jaar, vrouw en 2 jaar geleden naar Frankrijk gegaan, n.a.v. bore-out, controle ouders, futloos leven, nu of nooit gevoel etc. In deze 2 jaar ben ik 5 keer verhuisd, ontzettend moeilijk iets vast te vinden zonder vast contract, mensen gehad die gebruik van me maakten omdat ik niet alles hier ken, hekel gekregen aan de franse bureaucratie, geen week ging eigenlijk rustig voorbij of ik moest wel weer iets doen of regelen of ik was ziek. Ik had net na veel pijn en moeite weer werk gevonden maar ik ben naar huis gestuurd omdat mijn frans niet voldoende was aan de telefoon, een flinke tik op mijn zelfvertrouwen. Nu had ik besloten terug te gaan naar Ned, maar ik twijfel ook weer....zucht. Ik wacht op mijn uitkering, al twee maanden niks ontvangen omdat 1 papier mist en diegene die dat moet maken werkt met de franse slag. Eenmaal terug in Ned wordt dat helemaal lastig om te regelen. Zolangzamerhand ben ik op en moe van binnen en ontbreekt bij mij de motivatie om het hier nog weer eens te proberen. En ik mis mijn ouders, zus vrienden in Ned. Ik mis het eten en de luxe, zit hier in studio's van 20 m2 voor 500 euro terwijl ik mijn eigen huis heb in Ned, 50m2 voor minder geld met alles erop en eraan, wel verhuurd nu. Ik vraag me af wat het verschil is als ik naar Ned terug ga en zo nu en dan op vak hier heen zou gaan, want eigenlijk is alles anders als wat ik me er van voorstelde, roze bril zeg maar. Ik weet wel dat ik iets met mijn talen wil blijven doen, want ik vind het frans prachtig, bijv een exportbaan in Ned. De banen hier liggen absoluut niet voor het oprapen in dit deel, het zuiden van frankrijk en de verdiensten zijn ook een stuk minder. Ik weet in Ned is het ook niet rooskleurig, dus ik heb niet de verwachting dat dat heel makkelijk zou gaan maar ik ken mijn weg en kan in ieder geval mijn eigen brieven dan maken ipv samen met een andere française. De afgelopen twee jaar ben ik alleen maar bezig geweest mijn rekeningen te betalen, kleding kopen zat er niet in. Ik begrijp niet zo goed waarom ik de keuze had gemaakt terug te gaan en nu dan toch weer begin te twijfelen?..... Gisteren ben ik hier nog eens op stap geweest en dan zie ik de gezelligheid van het buiten zitten, lekker weer en de mooie mannen met donker haar en donkere ogen, andere uitgaansgelegenheden dan ik in mijn stad zag. De variatie, alles is zo anders, dan ben ik zo bang dat ik de verkeerde keuze maak om terug te gaan, ik ben nl al een keer eerder terug gegaan en weer terug naar frankrijk. Ik ben bang dat het me zo tegenvalt...dat ik weer terug wil en aangezien ik 36 ben, moet ik ook een beetje oppassen met wat ik doe, qua baan, want tja met 40 wordt het echt moeilijk om een baan te vinden omdat je dan al vaak als te oud wordt bestempeld. ik wil absoluut niet terug naar mijn oude leven in Ned en ben erg gesteld op mijn vrijheid die ik hier heb. Maar gebeurt er iets met mijn familie dan weet zeker dat ik terug zou gaan.....zucht ik wordt moe van zelf
Ik ben 36 jaar, vrouw en 2 jaar geleden naar Frankrijk gegaan, n.a.v. bore-out, controle ouders, futloos leven, nu of nooit gevoel etc. In deze 2 jaar ben ik 5 keer verhuisd, ontzettend moeilijk iets vast te vinden zonder vast contract, mensen gehad die gebruik van me maakten omdat ik niet alles hier ken, hekel gekregen aan de franse bureaucratie, geen week ging eigenlijk rustig voorbij of ik moest wel weer iets doen of regelen of ik was ziek. Ik had net na veel pijn en moeite weer werk gevonden maar ik ben naar huis gestuurd omdat mijn frans niet voldoende was aan de telefoon, een flinke tik op mijn zelfvertrouwen. Nu had ik besloten terug te gaan naar Ned, maar ik twijfel ook weer....zucht. Ik wacht op mijn uitkering, al twee maanden niks ontvangen omdat 1 papier mist en diegene die dat moet maken werkt met de franse slag. Eenmaal terug in Ned wordt dat helemaal lastig om te regelen. Zolangzamerhand ben ik op en moe van binnen en ontbreekt bij mij de motivatie om het hier nog weer eens te proberen. En ik mis mijn ouders, zus vrienden in Ned. Ik mis het eten en de luxe, zit hier in studio's van 20 m2 voor 500 euro terwijl ik mijn eigen huis heb in Ned, 50m2 voor minder geld met alles erop en eraan, wel verhuurd nu. Ik vraag me af wat het verschil is als ik naar Ned terug ga en zo nu en dan op vak hier heen zou gaan, want eigenlijk is alles anders als wat ik me er van voorstelde, roze bril zeg maar. Ik weet wel dat ik iets met mijn talen wil blijven doen, want ik vind het frans prachtig, bijv een exportbaan in Ned. De banen hier liggen absoluut niet voor het oprapen in dit deel, het zuiden van frankrijk en de verdiensten zijn ook een stuk minder. Ik weet in Ned is het ook niet rooskleurig, dus ik heb niet de verwachting dat dat heel makkelijk zou gaan maar ik ken mijn weg en kan in ieder geval mijn eigen brieven dan maken ipv samen met een andere française. De afgelopen twee jaar ben ik alleen maar bezig geweest mijn rekeningen te betalen, kleding kopen zat er niet in. Ik begrijp niet zo goed waarom ik de keuze had gemaakt terug te gaan en nu dan toch weer begin te twijfelen?..... Gisteren ben ik hier nog eens op stap geweest en dan zie ik de gezelligheid van het buiten zitten, lekker weer en de mooie mannen met donker haar en donkere ogen, andere uitgaansgelegenheden dan ik in mijn stad zag. De variatie, alles is zo anders, dan ben ik zo bang dat ik de verkeerde keuze maak om terug te gaan, ik ben nl al een keer eerder terug gegaan en weer terug naar frankrijk. Ik ben bang dat het me zo tegenvalt...dat ik weer terug wil en aangezien ik 36 ben, moet ik ook een beetje oppassen met wat ik doe, qua baan, want tja met 40 wordt het echt moeilijk om een baan te vinden omdat je dan al vaak als te oud wordt bestempeld. ik wil absoluut niet terug naar mijn oude leven in Ned en ben erg gesteld op mijn vrijheid die ik hier heb. Maar gebeurt er iets met mijn familie dan weet zeker dat ik terug zou gaan.....zucht ik wordt moe van zelf
anoniem_99167 wijzigde dit bericht op 14-12-2014 14:18
Reden: aanvullig
Reden: aanvullig
% gewijzigd
zondag 14 december 2014 22:03
Bedankt voor jullie reactie, het werkt verhelderend. De reden dat mijn frans nog niet goed genoeg is zijn meerdere, op de mavo vroeger heb ik het direct laten vallen want ik wilde niet echt leren en liever feesten, hoogste wat ik gehaald heb was een 5.3, dus gezien dat feit doe ik het best goed en het eerste jaar op de camping waar ik receptioniste was, werd ik veelal gekozen door de duitser, nederlanders en engelsen, die willen toch graag in hun eigen taal spreken en je collega's zijn ook niet allemaal frans. Daarna met babysitting en shoonmaakwerk wel zelf veel geleerd en wat lessen gehad, maar in beperkte mate want ik heb ook een eigen woning en dat kost extra geld ernaast, dus ik had altijd voldoende geld tot mijn beschikking, als je dan een uitkering krijgt mag je via hun lessen volgen, netjes heen geweest, zei die man tegen me....maar u spreekt en schrijft al frans! deze stad kent veel buitenlanders...dus helaas nooit meer wat van gehoord, mijn 2e baan als receptioniste heeft me pas echt meer frans leren praten. Das mijn ervaring met je collega's in het frans gaat erg vlot. Sociaal gezien heb ik klagen hier, voldoende activiteiten en daar zit het hem niet in. De meeste mensen die je hier vlot leert kennen komen ook vanhet buitenland en spreken dan vaak engels met je of het zijn fransen die graag engels willen leren van je. Maar ik ben het eens, stug een boek doorlezen werkt en veel tv kijken. Zo heel beroerd is mijn frans niet, maar nog niet voldoende om als assistente of secretaresse te werken. Dat je jezelf meeneemt staat buiten kijf, iets wat me hier ook echt wel weer goed duidelijk is geworden, maar toch verander je ook door zoiets te doen. Ik ben een stuk sterker geworden van binnen en alleen zijn leer je ook goed door zoiets te doen.
zondag 14 december 2014 22:10
zondag 14 december 2014 22:20
Ik bedoel het precies zoals ik het zeg, Maxie. Jouw onrust zit in jezelf. Het maakt daarom niet uit waar je naartoe gaat. De omstandigheden gaan je niet gelukkig maken, dat moet je zelf doen.
Je hebt al een keer eerder de oplossing gekozen die je nu weer verzint: je omstandigheden flink omgooien en dan hopen dat het beter gaat. Dat werkte de vorige keer ook al niet voor je, waarom zou het nu wel werken?
Als jij graag terug wilt naar Nederland moet je teruggaan. Maar doe dat dan omdat je graag terug wilt. Als je denkt dat alles beter wordt als je maar teruggaat kom je bedrogen uit.
Je hebt al een keer eerder de oplossing gekozen die je nu weer verzint: je omstandigheden flink omgooien en dan hopen dat het beter gaat. Dat werkte de vorige keer ook al niet voor je, waarom zou het nu wel werken?
Als jij graag terug wilt naar Nederland moet je teruggaan. Maar doe dat dan omdat je graag terug wilt. Als je denkt dat alles beter wordt als je maar teruggaat kom je bedrogen uit.
zondag 14 december 2014 22:25
quote:maxie123 schreef op 14 december 2014 @ 22:03:
Dat je jezelf meeneemt staat buiten kijf, iets wat me hier ook echt wel weer goed duidelijk is geworden, maar toch verander je ook door zoiets te doen. Ik ben een stuk sterker geworden van binnen en alleen zijn leer je ook goed door zoiets te doen.Het lijkt me dat het Franse avontuur je sowieso al veel heeft opgeleverd. Kies waar jij je goed bij voelt want zoals ik je lees maakt wat je kiest niet zo heel veel meer uit. Wat ik denk dat wel gaat bepalen zijn de gevolgen die jouw keuze gaan hebben. En dat jij accepteert dat die gevolgen (positief/negatief) er gewoonweg gaan zijn. Shit happens en de leuke kanten dus ook.
Dat je jezelf meeneemt staat buiten kijf, iets wat me hier ook echt wel weer goed duidelijk is geworden, maar toch verander je ook door zoiets te doen. Ik ben een stuk sterker geworden van binnen en alleen zijn leer je ook goed door zoiets te doen.Het lijkt me dat het Franse avontuur je sowieso al veel heeft opgeleverd. Kies waar jij je goed bij voelt want zoals ik je lees maakt wat je kiest niet zo heel veel meer uit. Wat ik denk dat wel gaat bepalen zijn de gevolgen die jouw keuze gaan hebben. En dat jij accepteert dat die gevolgen (positief/negatief) er gewoonweg gaan zijn. Shit happens en de leuke kanten dus ook.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 14 december 2014 22:39
Kan je eventueel niet op zoek gaan naar bijvoorbeeld een baan in de toeristische sector waarbij je je Nederlands kan gebruiken? Bijvoorbeeld campings die mensen zoeken die ook Belgen en Nederlanders vlot te woord kunnen staan?
Oké, dan heb je vooral werk van april tot oktober, maar als je er dan voor zorgt dat je in die periode extra uren draait, verdien je wel voor drie kwart jaar.
Het voordeel dat ik zie aan terugkeren is dat je daar de wegen kent qua administratie, taal en papierwerk. En dat je hier een huis en familie hebt.
Maar je hebt het al es geprobeerd en je werd er toen duidelijk niet gelukkiger van.
Voor je terugkeert zou ik dus wel zien of je daar echt gelukkiger van gaat worden want nog een derde keer over en weer zou ik niet zien zitten.
Oké, dan heb je vooral werk van april tot oktober, maar als je er dan voor zorgt dat je in die periode extra uren draait, verdien je wel voor drie kwart jaar.
Het voordeel dat ik zie aan terugkeren is dat je daar de wegen kent qua administratie, taal en papierwerk. En dat je hier een huis en familie hebt.
Maar je hebt het al es geprobeerd en je werd er toen duidelijk niet gelukkiger van.
Voor je terugkeert zou ik dus wel zien of je daar echt gelukkiger van gaat worden want nog een derde keer over en weer zou ik niet zien zitten.
maandag 15 december 2014 21:53
In de toeristische sector verdien je niet genoeg om van te kunnen leven, tenzij je full time in een groot hotel dat niet uitsluitend afhankelijk is van toeristen werkt. Probeer het eens bij één van de grote supermarkten, er werken wel meer buitenlandse dames achter de kassa.
verba volant, scripta manent.
maandag 29 december 2014 16:53
Hoi Maxie,
Ondanks alle reacties weet ik precies hoe jij je moet voelen. Ik ben sinds 1 maand terug in Nederland nadat ik anderhalf jaar in zuid Spanje heb gewoond. Zat daar niet lekker in mijn vel omdat relatie was verbroken en geen baan had. Dus na lang nadenken terug naar nederland, want daar had ik inmiddels een baan gevonden. En met mijn 45 jaar is dat momenteel best uniek geloof ik. Maar meid, wat mis ik Spanje. Was zo naïef om te denken dat wanneer ik eenmaal in Nederland terug zou zijn, mijn zorgen en verdriet als sneeuw voor de zon zouden verdwijnen. Niets is minder waar. Dus mijn advies, als je echt terug wilt naar Nederland doe het, maar is er ook maar enige twijfel, ga dan voor Frankrijk en bouw je netwerkkring op, ga actief op zoek naar werk of verhuis desnoods naar een andere streek waar wel een baan te vinden is. Geef je droom niet zomaar op! Succes en laat weten wat het wordt!
Ondanks alle reacties weet ik precies hoe jij je moet voelen. Ik ben sinds 1 maand terug in Nederland nadat ik anderhalf jaar in zuid Spanje heb gewoond. Zat daar niet lekker in mijn vel omdat relatie was verbroken en geen baan had. Dus na lang nadenken terug naar nederland, want daar had ik inmiddels een baan gevonden. En met mijn 45 jaar is dat momenteel best uniek geloof ik. Maar meid, wat mis ik Spanje. Was zo naïef om te denken dat wanneer ik eenmaal in Nederland terug zou zijn, mijn zorgen en verdriet als sneeuw voor de zon zouden verdwijnen. Niets is minder waar. Dus mijn advies, als je echt terug wilt naar Nederland doe het, maar is er ook maar enige twijfel, ga dan voor Frankrijk en bouw je netwerkkring op, ga actief op zoek naar werk of verhuis desnoods naar een andere streek waar wel een baan te vinden is. Geef je droom niet zomaar op! Succes en laat weten wat het wordt!
