Waar gaat jouw verstandelijk beperkte kind overdag heen?

28-11-2014 13:41 45 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beetje rare titel misschien, daarom even in het kort onze situatie.

Onze lieve dochter is nu bijna 2 en verstandelijk beperkt (of gehandicapt, net hoe je het noemen wil). Dit betekent dat ze nu functioneert op het niveau van een kind van 8/9 maanden. Op de 3 dagen dat ik werk gaat ze naar een kinderdagverblijf. Nu heeft ons huidige kinderdagverblijf al een beetje door laten schemeren dat ze daar niet al te lang meer kan blijven. Nu zit ze nog op de baby groep, maar straks moet ze (in verband met haar leeftijd) door naar een groep met grotere kindjes en minder leidsters per kind, kortom dan wordt de verzorging van haar relatief zwaar voor het KDV.

Komt bij dat ook onze kinderarts aangeeft dat het verstandig is om te kijken naar een kinderdagverblijf waar ze zorg op maat hebben voor kindjes met een verstandelijke handicap, maar omdat hij niet uit de omgeving komt waar wij wonen heeft hij weinig zicht op waar we dan terecht kunnen.



Nu ben ik zelf al een beetje op zoek gegaan, maar ik zie door de bomen het bos niet meer. Ik begrijp dat ze niet in aanmerking komt voor een Medisch KDV omdat ze geen lichamelijke handicap heeft en dat er dan zoiets bestaat als een Kinderdagcentrum, maar dat woord wordt ook soms gebruikt voor normale KDV's. Als ik zoek op zorg voor verstandelijke gehandicapte kinderen kom ik veelal uit op instellingen.

Ik heb stichting MEE ook al een mail gestuurd, maar daar tot op heden (nu een kleine week geleden) nog geen reactie op gehad (maar misschien ben ik te ongeduldig



Kortom waar moet ik op zoeken? Want ik wil wel graag blijven werken en dus haar graag overdag ergens onderbrengen waar ze voldoende uitdaging vindt om zich te blijven ontwikkelen op haar manier en in haar tempo.
Alle reacties Link kopieren
De Elzengaard heeft ook een vestiging in Zaltbommel!
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter, nu 3,5 jaar gaat al ruim een jaar naar het kdc

Verstandelijke beperking, verstandelijk niveau 1 a 1,5 jaar

Zij heeft een chromosoomdeletie



Op het kdc waar dochter naar toe gaat zit zij in een groepje met gelijkgestemden. Allemaal achterstand en/of verstandelijke beperking. Dochter zit hier helemaal op haar plek.



Als ik jou een tip mag geven, ga al op zoek naar een kdc in je omgeving, ga er rondkijken, vraag een gesprek aan. Bij ons op het kdc heeft de ortopedagoog van het kdc de indicatie geregeld. Dochter was 2,5 toen ze startte.



Als je vragen hebt wil ikje best helpen waar ik dat kan, succes!
Alle reacties Link kopieren
Enkie dankjewel voor je reactie. Ik ga inderdaad maar eens kijken bij het KDC dat hierboven ook al genoemd werd.

Ik moet gewoon denk ik nog even over die drempel heen.



Begrijp ik het goed dat jouw dochter ook een chromosoomafwijking heeft waarvoor geen echte naam bestaat? Die kant lijkt het bij ons in elk geval uit te gaan en ik merk dat ik dat misschien nog wel het meest lastig vind. Daardoor hebben we niet echt een vergelijkingsgroep en dus niet echt een beeld van wat ze in de toekomst mogelijk allemaal wel zou kunnen. Daarom vind ik het ook lastig in te schatten waar ze meer aan heeft, een plek met kindjes die net zoals zij zijn of juist een plek met kindjes die erg op haar vooruit lopen, maar aan wie ze zich mogelijk op kan trekken. Maar misschien moet ik zoals mijn man heel lief zei wat meer met de dag gaan leven en me wat minder zorgen gaan maken over de toekomst
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Met de dag leven is een goed idee. Je kind gaat haar eigen pad bewandelen, en je ziet wel waar jullie dat brengt.



Ik was zelf in het begin heel bang dat ik mijn kind niet voldoende aanbood om zich te ontwikkelen. Wanneer doe je genoeg? Door meer met de dag te leven kon ik er meer ontspannen instaan. Gewoon blij zijn met mijn kind.



Inmiddels zie ik beter dat wat je ook aanbiedt, mijn kind er toch echt zelf aan toe moet zijn om iets te leren of te kunnen. Je kunt het niet forceren.

Als moeder mag ik het gewoon het allerbelangrijkst vinden dat mijn kind gelukkig is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Ja mijn dochter heeft ook een chromosoomafwijking, een deletie op nummer 8. De 1e wereldwijd. Geen syndroom oid, wel een forse ontwikkelingsachterstand. Ze zit nu op 1 a 1,5 jaar. Loopt sindskort. En is bijna 4. Praten zo goed als niet.



Wij zijn destijds nadat de conclusie was getrokken naar het dichtstbijzijnde kdc gegaan. Daar een intake gehad, en gevoel was goed. De ortopedagoog van ons kdc heeft de indicate geregeld. Let wel, dit kan weken zo niet maanden duren. Het CIZ is niet vlot. Als je straks via de gemeente iets moet regelen moet je WLZ hebben.



Bij meer vragen help ik je graag, ik wou dat ik ervaringen van anderen kon en mocht lezen, het is allemaal al spannend genoeg
Alle reacties Link kopieren
Het is een heel proces waar je nu in zit, van verdriet en accepteren. Heel moeilijk, vind ikzelf.



Wij hebben ook geen diagnose, maar een kind van inmiddels 3,5 met een verstandelijke beperking, motorische achterstand, taalachterstand en epilepsie. Dat hebben we niet allemaal tegelijkertijd ontdekt hoor, er kwam steeds iets bij. Vanaf dat hij ruim 2,5 is gaat hij 2 ochtenden naar een therapeutische peutergroep en daar is hij vanaf het begin helemaal op zijn plek. Hij gaat er heel graag heen, herkent de andere kinderen, heeft er vriendjes en weet precies hoe de ochtend verloopt.

Hij gaat ook naar een gewone peuterspeelzaal, maar daar speelt hij altijd alleen. Hij heeft helemaal geen aansluiting bij de andere kinderen. Wij hoopten dat hij zich zou optrekken aan 'gewone' kinderen, maar dat is niet het geval. Het verschil in niveau en ontwikkeling is daarvoor denk ik te groot. We halen hem er binnenkort om die reden ook af; het heeft geen meerwaarde en hij leert er eigenlijk niets. Hij wordt er vooral heel moe van.



Het advies van je man om bij de dag te leven is een goed advies, maar het is ook gewoon heel moeilijk om dat te doen. Je wilt heel graag weten hoe de toekomst eruit gaat zien, niet alleen voor je kind maar ook voor jezelf.

Wat overigens heel fijn is bij de therapeutische peutergroep dat je begeleid wordt door een maatschappelijk werkster. Het doet me heel erg goed om zo nu en dan even mijn verhaal kwijt te kunnen bij iemand. Bij een kdc heb je misschien ook zo iemand.



Sterkte ermee.
Alle reacties Link kopieren
Dat merken wij bij onze dochter ook, die herkenning van dagindeling. Het begint al bij de bus, daar begint haar dag. Elke dag hetzelfde, dat vind ze fijn.



Je moet bij de dag leven, elke dag opnieuw beginnen, en elke dag opnieuw beseffen dat je een geweldig kind hebt. Doen we bij al onze kinderen, maar bij onze speciale dochter is het anders, niet beter of slechter maar anders.



Toen dochter naar het kdc ging zat ze op de grond, huilde de hele dag, kon niet lopen, niet praten, kon eigenlijk niks... Het was een heel verdrietige tijd. Maar toen ze eenmaal naar het kdc ging, ooooh wat kregen we een ander meisje terug. Kon haar ei kwijt en had iets wat alleen van haar was. De beste keus ooit.
Alle reacties Link kopieren
Ik blijf blij met dit forum. Jullie verwoorden precies waar ik tegenaan loop.

Vooral inderdaad wanneer doe ik genoeg en wat heeft ze nodig? Onze ervaring is inmiddels ook dat we kunnen oefenen met haar tot we een ons wegen, maar dat ze iets pas doet als ze eraan toe is.

Wat wel heel fijn is, is dat ze niet gauw gefrustreerd is. Het maakt haar niet zoveel uit dat ze een hele boel dingen nog niet kan. Dat zet mij af en toe ook weer met beide benen op de grond. Zij is gelukkig, waarom zou ik dan nog vanalles willen? Maar als ik dan 's avonds in bed lig, vraag ik me weer af hoeveel ze nog gaat leren, wat haar toekomst haar gaat bieden

We gaan de route van het KDC maar eens bewandelen. Nog een vraagje aan jullie: kan ik dat net zo zien als een KDV (ik las ergens iets over andere opvangtijden) of moet ik er rekening mee houden dat ik toch iets met m'n werk moet gaan regelen?
Alle reacties Link kopieren
Onze zoon gaat van 09.00 tot 15.00 uur naar het Orthopedagogisch Centrum. Hij zou daarna in principe nog een uur naar de BSO kunnen die daarbij zit, maar daar hebben wij niet voor gekozen. Maar voor ons is de logistiek een minder groot probleem, aangezien ik vanuit huis werk.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij houden ze schooltijden aan, dus van halfnegen/negen tot een uur of 3. Misschien kun je voor de uren daarna iets regelen met opa's/oma's of een vaste oppas. Of misschien kun je met je werk iets regelen.



Ik heb ook een tijd gedacht dat ik mijn kind misschien niet genoeg uitdaagde, niet genoeg met hem oefende. Maar zoals je zelf al zegt, als je kind er niet aan toe is pikt het dingen gewoon niet op. Dan kun je inderdaad oefenen tot je een ons weegt. Heel herkenbaar dus :-).

Op de therapeutische peutergroep gaat hij ook niet opeens heel hard vooruit, het gaat daar net zo langzaam als thuis, maar ze weten wel precies welke dingetjes ze met hem moeten oefenen en op welke manier. En ze hebben heel erg veel geduld en alle tijd.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een zoontje van bijna 3 en gaat dus naar een verpleegkundig kdv. Ik ben er aan de ene kant heel blij mee want het is kleinschalig, veel begeleiding (toch wel 1 verpleegkundige/pedagogie medewerkster op max 2 kindjes), ze kunnen ook prima omgaan met zijn lichamelijke beperkingen en ze kennen en begrijpen hem heel goed. Hij gaat al vanaf 7 maanden daarheen.



Maar aan de andere kant is het ook gewoon kinderopvang. De letterlijke betekenis van het woord. Ik vind dat hij niet genoeg gestimuleerd wordt ondanks de fysio en logopedie elke week. Dus bij een regulier kdv zou dat al helemaal niet voldoende zijn.



Vanwege zijn lichamelijke beperkingen houden we het voor nu zo. We kijken nu naar de mytylschool maar dat is pas als hij 4 is.



Dus tussen kindjes die zich 'normaal' ontwikkelen moet ook maar zo bij je dochter passen.

Sterkte met accepteren. Ik vraag me ook altijd af of ik genoeg doe of niet teveel? Je wil je kind niet ondervragen maar ook niet overvragen. Wij wisten voor zijn geboorte al van zijn lichamelijke afwijkingen maar realiseren ons pas dit jaar de ernst van zijn verstandelijke beperking.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
quote:dinte schreef op 01 december 2014 @ 11:33:

Ik blijf blij met dit forum. Jullie verwoorden precies waar ik tegenaan loop.

Vooral inderdaad wanneer doe ik genoeg en wat heeft ze nodig? Onze ervaring is inmiddels ook dat we kunnen oefenen met haar tot we een ons wegen, maar dat ze iets pas doet als ze eraan toe is.

Wat wel heel fijn is, is dat ze niet gauw gefrustreerd is. Het maakt haar niet zoveel uit dat ze een hele boel dingen nog niet kan. Dat zet mij af en toe ook weer met beide benen op de grond. Zij is gelukkig, waarom zou ik dan nog vanalles willen? Maar als ik dan 's avonds in bed lig, vraag ik me weer af hoeveel ze nog gaat leren, wat haar toekomst haar gaat bieden

We gaan de route van het KDC maar eens bewandelen. Nog een vraagje aan jullie: kan ik dat net zo zien als een KDV (ik las ergens iets over andere opvangtijden) of moet ik er rekening mee houden dat ik toch iets met m'n werk moet gaan regelen?Het odc waar mijn kind naartoe ging was van 09.00 uur tot 15.00/18.00 uur. Afhankelijk van de behoefte.
My mind wanders in the shadows, I can not hear a sound, a zombie screams and a werewolf howls, my world is going down..
Alle reacties Link kopieren
Ons kdc is van 09:00 tot 15:30 maar dochter stapt tussen 08:00 en 08:15 in de bus en is er tussen 16:00 en 16:15 weer.



Niet schuldig voelen om te wenig uitdaging ed... Niet doen

Ik weet wel precies wat je bedoelt hoor, wij hadden eerst kind 1, ontwikkelde zich normaal. Toen kwam dochter 2 die nu naar het kdc gaat. En wij maar oefenen en logopedie erbij, uitdagend speelgoed en fysio. Noem het maar op. Er gebeurde niks.. Dochter pakte niks op, ooooh wat heb ik me schuldig gevoeld, heb ik wel genoeg gedaan etc

Nu kwam kind 3 er achteraan, ontwikkelde zich weer normaal en pikte alles gewoon weer op. Die is nu dochter 2 al voorbij. Soms word je wel hard op de feiten gedrukt hoor..



Ligt het kdc bij jou in de buurt? Ik heb geen idee hoe het met bso ed gaat. Ik zou gewoon eens gaan kijken
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar hoor, van dat oefenen. Het is me uiteindelijk wel gelukt om het los te laten, ik ben nu ook minder met de toekomst bezig. Vooral omdat ik dan vooral in problemen denk, en dat kan ook nog wel als het zo ver is. Maar dat heeft me wel tijd gekost hoor. En soms lukt het nog steeds even niet. Vooral als er iets veranderd of als mijn kind ziek is.



Hier hebben de KDC ook schooltijden. Ik heb heel lang moedertijden gewerkt, van half 9 tot 3u. In het begin op woensdag vrij. Misschien ook iets voor jou?

Ik vond het soms wel zwaar om zorg en werk steeds op de minuut af te wisselen. En erg rijk werd ik er ook niet van . Toch was het zeker de moeite waard.



Vergeet niet om jezelf af en toe een schouderklopje te geven.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Loslaten hebben wij direct gedaan, we hadden altijd wel zo'n onderbuikgevoel dat er iets niet klopte. Toen het uitgesproken werd was het ook klaar. Tuurlijk moet je je toekomstdromen bijstellen maar welk kind maakt de verwachtingen van zijn ouders klaar? Ik in ieder geval niet :-)
Alle reacties Link kopieren
Dat loslaten vind ik eerlijk gezegd niet zo eenvoudig als sommige anderen. Wat ik vooral heel moeilijk vind is dat mijn kind alles meer moeite, tijd en inspanning kost en de wetenschap dat dat waarschijnlijk altijd zo zal zijn. Ik vind het ook heel moeilijk om te zien dat hij eigenlijk niet meer kan spelen met leeftijdsgenootjes die zich normaal ontwikkelen, ook al omdat hij nog niet echt kan praten. Ik vind het gewoon nog steeds heel erg confronterend om het verschil te zien met andere kinderen.

Maar misschien komt dat ook doordat wij eigenljk nog maar sinds een paar maanden beseffen dat hij verstandelijk beperkt is.
Alle reacties Link kopieren
@boannan: is de verstandelijke beperking van je zoon ernstiger dan jullie tot nu toe dachten? Of wordt het nu langzamerhand wat duidelijker doordat hij ouder is?

Zou jouw zoon ook naar een therapeutische peutergroep kunnen, als aanvulling op het medische kinderdagverblijf? Of kan dat niet door zijn medische behoeften?

Mijn zoon gaat er twee ochtenden heen en er wordt dan gespeeld en geoefend onder leiding van 2 ped. medewerkers, een fysiotherapeut, een ergotherapeut en een logopedist (max 8 kinderen). Ze doen het op een leuke manier (een beetje zoals op de peuterspeelzaal), maar het is heel intensief en deskundig. Wij zijn er heel blij mee.
Alle reacties Link kopieren
@nansie: het is wel ernstiger dan de gemiddelde 22q11-er. Ergens had ik het wel verwacht maar je hoopt toch dat hij het opeens oppakt. Nog trouwens. Hij is nu bijna 3 en loopt net, zegt nog geen woord en zijn communicatie zit nog op het niveau wijzen, je hand pakken en zwaaien.



En jouw zoon dan? Ik dacht dat hij alleen wat achterliep vanwege zijn vroeggeboorte. Wist niet dat hij ook een verstandelijke beperking heeft.



Op het vkdv is ook logopedie, fysio, ergo, gebarentaal, etc. De meeste kindjes daar hebben ook een achterstand en/of verstandelijke beperking. Maar ik kan niet wachten tot hij naar school gaat.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
Wat een tegenvaller, Boannan. Je hoopt toch altijd weer dat het meevalt, en bent elke keer weer verdrietig dat dat niet zo is. Gebruiken jullie ook Nederlands ondersteund met Gebaren?



Op de peutergroep waar mijn zoon heen gaat, wordt vermoed dat hij een verstandelijke beperking heeft. Wij beseffen dat dus ook nog maar kort, al had mijn man het al wel eens eerder geopperd. Voor mij was het best wel een schok. Hij loopt zo ver achter en op alle gebieden, dat het zeer waarschijnlijk is dat dat te maken heeft met een verstandelijke beperking. Hij ontwikkelt zich traag, alles duurt langer en gaat moeilijker bij hem. We weten het nog niet helemaal zeker en weten ook niet hoe ernstig het is; we krijgen binnenkort de uitslag van een cognitief onderzoek. Ik denk zelf dat hij nu ongeveer op het niveau van een 2-2,5 jarige zit, maar ik weet niet zo goed wat dat betekent qua intelligentie.

Wij hebben (inderdaad) heel lang gedacht dat hij een achterstand had door zijn vroeggeboorte, maar misschien heeft dat er niets of maar heel weinig mee te maken. Misschien heeft hij een of ander syndroom. Hij is al eens getest op wat dingen, onder andere 22q11, maar daar kwam toen niets uit. Wie weet laten we hem in de toekomst nog eens uitgebreider testen.

Hij gaat in elk geval straks naar het speciaal onderwijs, misschien ook wel naar een mytylschool, net als jouw zoon.
Alle reacties Link kopieren
Hi Dinte,



Hoe gaat het nu? Ben je al wat verder in je zoektocht?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven