Kinderen
alle pijlers
18 jaar en zijn gedrag
dinsdag 21 oktober 2014 13:41
De afgelopen weken loopt het de spuigaten uit met zijn gedrag. Hij is brutaal (scheld), altijd chagrijnig en voert geen klap uit in huis.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
kliefje wijzigde dit bericht op 21-10-2014 13:42
Reden: Zin was overbodig
Reden: Zin was overbodig
% gewijzigd
dinsdag 16 december 2014 11:08
Ik dacht dat ik nog ingeschreven stond als woningzoekende, maar ik had afgelopen jaar niet betaald. Dus maar weer ingeschreven, dan bouw ik iig al punten op. Ik zag gelukkig dat er ook niet heel belachelijke hoge prijzen bij zitten, want dat zie ik toch heel vaak. Dan kan ik een woning huren maar is de huurprijs inclusief de servicekosten boven de 1000 aan huur . Dat gaat hem niet worden, maar goed inschrijving is geregeld.
Wilde morgen naar de makelaar, maar ik voel een serieuze griep op komen
Wilde morgen naar de makelaar, maar ik voel een serieuze griep op komen
maandag 22 december 2014 14:55
Ja er moet inderdaad betaald worden, het is gelukkig maar een tientje per jaar dus dat val mee.
Was vorige week dus inderdaad ziek geworden.. Nu gelukkig weer beter!
Vorige week vroeg ik man om te gaan praten, maar hij kon niet. Had donderdag t/m zondag afgesproken, ik zei toen dan maandagavond praten met z'n vieren.
Op zaterdag kreeg ik een app van dat we maandag wel kunnen praten, als we eerst afspreken wanneer we bij zijn moeder langs gaan.
Ik had met een vriendin gepraat, want de manier waarop hou ik niet van, zij zei. Joh, hierna ben van hem af, dan is het alleen maar regelen van andere dingen.
Ik hem geappt om dinsdagavond bij zijn moeder langs te gaan, appt hij terug dat ik maar moet kijken of ze tijd heeft. App ik terug dat hij wil langs gaan. Zegt hij terug, nee jij wilt wat dan moet je het netjes afhandelen.
Ik heb niet meer terug geappt daarover, alleen dat ik tegen de kinderen heb gezegd dat we maandagavond gaan praten met z'n vieren. (Even kijken of ze nog vragen hebben en of alles duidelijk is, ook dat ze begrijpen dat we gaan verhuizen etc..)
Overigens vermoed ik dat hij vanavond niet gaat of wilt praten.
Hij doet erg flauw, de auto gebruiken en niet tanken, zodat het steeds in het rood staat. De jongste appen om te vragen of ze mee wilt naar de film. Ik snap niet waarom hij het niet hardop kan vragen. Opmerkingen maken, die gewoon helemaal nergens over gaan. Ik zeg heel vaak 'Zen' in mijn hoofd.
Ik ben aan het kijken of er iets te huur is, wanneer hij niet weg wilt gaan dan wil ik wel (met de kinderen) weg. Maar helaas is er niets of is het gewoon te duur.
Ik merk ondertussen ook dat het toch vaak zijn familie was waar we mee om gingen en dat ik eigenlijk weinig personen in de buurt heb. Het geeft verder niet, want ik kan er goed tegen om alleen dingen te doen of met de kinderen, maarre moet toch even mijn vriendenkring op een of andere manier uitbreiden..
Kerst gevoel heb ik absoluut niet. We hebben ook niet echt een kerstsfeer in huis, ik heb wel een paar dingen gedaan zodat het kerst lijkt. 1e kerstdag gaan de kinderen met hem mee naar familie en 2e met mij.
Ooo en wat ik heeeeeeel typisch vind, hij deed nooit iets aan de rekeningen of betalingen en nu houdt hij alles in de gaten, alles. Wanneer we geld overhebben dan verdeeld hij dat braaf, hij houdt het allemaal heel goed in de gaten... eerst nooit, gewoon echt nooit!
Was vorige week dus inderdaad ziek geworden.. Nu gelukkig weer beter!
Vorige week vroeg ik man om te gaan praten, maar hij kon niet. Had donderdag t/m zondag afgesproken, ik zei toen dan maandagavond praten met z'n vieren.
Op zaterdag kreeg ik een app van dat we maandag wel kunnen praten, als we eerst afspreken wanneer we bij zijn moeder langs gaan.
Ik had met een vriendin gepraat, want de manier waarop hou ik niet van, zij zei. Joh, hierna ben van hem af, dan is het alleen maar regelen van andere dingen.
Ik hem geappt om dinsdagavond bij zijn moeder langs te gaan, appt hij terug dat ik maar moet kijken of ze tijd heeft. App ik terug dat hij wil langs gaan. Zegt hij terug, nee jij wilt wat dan moet je het netjes afhandelen.
Ik heb niet meer terug geappt daarover, alleen dat ik tegen de kinderen heb gezegd dat we maandagavond gaan praten met z'n vieren. (Even kijken of ze nog vragen hebben en of alles duidelijk is, ook dat ze begrijpen dat we gaan verhuizen etc..)
Overigens vermoed ik dat hij vanavond niet gaat of wilt praten.
Hij doet erg flauw, de auto gebruiken en niet tanken, zodat het steeds in het rood staat. De jongste appen om te vragen of ze mee wilt naar de film. Ik snap niet waarom hij het niet hardop kan vragen. Opmerkingen maken, die gewoon helemaal nergens over gaan. Ik zeg heel vaak 'Zen' in mijn hoofd.
Ik ben aan het kijken of er iets te huur is, wanneer hij niet weg wilt gaan dan wil ik wel (met de kinderen) weg. Maar helaas is er niets of is het gewoon te duur.
Ik merk ondertussen ook dat het toch vaak zijn familie was waar we mee om gingen en dat ik eigenlijk weinig personen in de buurt heb. Het geeft verder niet, want ik kan er goed tegen om alleen dingen te doen of met de kinderen, maarre moet toch even mijn vriendenkring op een of andere manier uitbreiden..
Kerst gevoel heb ik absoluut niet. We hebben ook niet echt een kerstsfeer in huis, ik heb wel een paar dingen gedaan zodat het kerst lijkt. 1e kerstdag gaan de kinderen met hem mee naar familie en 2e met mij.
Ooo en wat ik heeeeeeel typisch vind, hij deed nooit iets aan de rekeningen of betalingen en nu houdt hij alles in de gaten, alles. Wanneer we geld overhebben dan verdeeld hij dat braaf, hij houdt het allemaal heel goed in de gaten... eerst nooit, gewoon echt nooit!
maandag 22 december 2014 15:02
Vergeet niet dat jij in de voorlopige voorzieningen mee kan nemen dat jij en de kinderen in het huis blijven zolang het nog niet verkocht is he.
Dat hij flauw loopt te doen is zijn manier van controle houden over een situatie waarin hij de controle kwijt is.
Laat je er niet door meeslepen maar haal nog een extra portie Zen uit de kast.
Jij bent niet alleen verantwoordelijk voor het netjes afhandelen naar zijn familie toe hoor.
Als je dat wilt is dat prima maar laat je niets in je schoenen schuiven.
maandag 22 december 2014 18:11
Natuurlijk moet je vanavond met je kinderen praten. Je kan het niet maken om ze nog langer in onzekerheid te laten alleen maar omdat hun vader zo flauw doet.
Zijn familie en zijn verantwoordelijkheid hoor.
Je hoeft niet alles alleen op te knappen omdat hij dat niet doet.
Doe de dingen die voor jou en de kinderen belangrijk zijn en laat hem de rest zelf maar regelen
Het is geen klein kind meer dus dat kan hij prima zelf doen.
Zijn familie en zijn verantwoordelijkheid hoor.
Je hoeft niet alles alleen op te knappen omdat hij dat niet doet.
Doe de dingen die voor jou en de kinderen belangrijk zijn en laat hem de rest zelf maar regelen
Het is geen klein kind meer dus dat kan hij prima zelf doen.
maandag 22 december 2014 21:04
Net gepraat, eerst met z'n 2en en hij wil naar een makelaar om het huis te verkopen en dat we allebei een eigen flat kopen via die makelaar dna. De mediator kwam daar mee en hij wil dat nu.
2 weken geleden zei hij nog dat hij weg zou gaan en dat ik met de kinderen in het huis kan blijven. Voor de rest vind hij alles prima wat ik voorstel, behalve dus hij ergens anders wonen en samen de woonkosten regelen.
Ik weet bijna wel zeker dat we het huis met verlies gaan verkopen, dus dan zit een nwe huis er ook niet in.
2 weken geleden zei hij nog dat hij weg zou gaan en dat ik met de kinderen in het huis kan blijven. Voor de rest vind hij alles prima wat ik voorstel, behalve dus hij ergens anders wonen en samen de woonkosten regelen.
Ik weet bijna wel zeker dat we het huis met verlies gaan verkopen, dus dan zit een nwe huis er ook niet in.
maandag 22 december 2014 22:01
Ga er maar vanuit dat afspraken alleen nagekomen worden als ze zwart op wit staan en ondertekend zijn.
Hard misschien maar helaas wel vaak nodig.
Voorlopige voorzieningen kunnen je woonruimte probleem aanpakken.
Je wil het jezelf en je kinderen toch niet aandoen dat jullie (in het ergste maar helaas niet onrealistische geval) nog jaren samen wonen omdat het huis niet verkocht wordt?
Hard misschien maar helaas wel vaak nodig.
Voorlopige voorzieningen kunnen je woonruimte probleem aanpakken.
Je wil het jezelf en je kinderen toch niet aandoen dat jullie (in het ergste maar helaas niet onrealistische geval) nog jaren samen wonen omdat het huis niet verkocht wordt?
maandag 22 december 2014 23:16
Granny71, dat is 1 ding wat ik de kinderen en mezelf zeker niet aan wil doen. Weet je wat het is, ik ben gewoon bang, nou ja bang is een groot woord maar kan even niets anders verzinnen, dat hij dan niet meer gaat mee betalen aan de lasten en dat ik voor alles alleen mag opdraaien, want-ik-wil-het-op-deze-manier.
Snap je wat ik bedoel??
D'rnet ook nog met de kinderen gepraat en hij vraagt aan hen of ze het eens zijn met de scheiding.... Ze hadden niets te vragen, alleen dat ze bij mij willen wonen en ze snappen dat er verhuisd moet worden. Dingen waarvan ik al het idee had dat ze het wisten..
Hij maakte ook nog even de opmerking dat we nu allemaal in armoe gaan leven... De kinderen snappen heus wel dat het allemaal wat minder wordt, maar armoe is een groot woord.
Oudste wilde wat zeggen ivm de scheiding en hij praatte er weer eens doorheen, dus toen zei oudste maar niets meer...
Snap je wat ik bedoel??
D'rnet ook nog met de kinderen gepraat en hij vraagt aan hen of ze het eens zijn met de scheiding.... Ze hadden niets te vragen, alleen dat ze bij mij willen wonen en ze snappen dat er verhuisd moet worden. Dingen waarvan ik al het idee had dat ze het wisten..
Hij maakte ook nog even de opmerking dat we nu allemaal in armoe gaan leven... De kinderen snappen heus wel dat het allemaal wat minder wordt, maar armoe is een groot woord.
Oudste wilde wat zeggen ivm de scheiding en hij praatte er weer eens doorheen, dus toen zei oudste maar niets meer...
maandag 22 december 2014 23:42
Mijn verhaal in het kort (als illustratie dat ergste dromen misschien niet zo erg zijn als je denkt)
5 jaar geleden ex eruit gezet omdat hij met een ander verder wilde (echt binnen een uur)
Hij betaalde hypotheek en gas/water/licht.
Verder moest ik het doen met 450 ww uitkering omdat hij zich niet uit wilde schrijven( dan moest hij zich bij haar inschrijven en raakte zij al haar toeslagen kwijt)
Nu 5 jaar verder heb ik geen schulden ( hij wel want wilde perse het huis kopen en een andere auto) en heb ik in de bijstand een heerlijke flat, en zelfs wat spaargeld.
Mijn kinderen kunnen niet alles krijgen wat ze willen maar ze komen zeker niets te kort. Hooguit vaderliefde maar dat is een ander verhaal.
Kortom vrees niet wat je denkt dat er komen gaat want angst is een slechte raadgever!
JE BENT STERK en samen met je Kids lom je er wel.
Oh en wat betreft geen familie en vrienden meer overhouden.
Ik heb nog een moeder en zus met haar gezin over na de scheiding.
Wat een rust geeft dat. Geen gezeur meer over de feestdagen.
En niet meer 20 verjaardagen per jaar
5 jaar geleden ex eruit gezet omdat hij met een ander verder wilde (echt binnen een uur)
Hij betaalde hypotheek en gas/water/licht.
Verder moest ik het doen met 450 ww uitkering omdat hij zich niet uit wilde schrijven( dan moest hij zich bij haar inschrijven en raakte zij al haar toeslagen kwijt)
Nu 5 jaar verder heb ik geen schulden ( hij wel want wilde perse het huis kopen en een andere auto) en heb ik in de bijstand een heerlijke flat, en zelfs wat spaargeld.
Mijn kinderen kunnen niet alles krijgen wat ze willen maar ze komen zeker niets te kort. Hooguit vaderliefde maar dat is een ander verhaal.
Kortom vrees niet wat je denkt dat er komen gaat want angst is een slechte raadgever!
JE BENT STERK en samen met je Kids lom je er wel.
Oh en wat betreft geen familie en vrienden meer overhouden.
Ik heb nog een moeder en zus met haar gezin over na de scheiding.
Wat een rust geeft dat. Geen gezeur meer over de feestdagen.
En niet meer 20 verjaardagen per jaar
dinsdag 23 december 2014 12:47
quote:kliefje schreef op 22 december 2014 @ 23:16:
Granny71, dat is 1 ding wat ik de kinderen en mezelf zeker niet aan wil doen. Weet je wat het is, ik ben gewoon bang, nou ja bang is een groot woord maar kan even niets anders verzinnen, dat hij dan niet meer gaat mee betalen aan de lasten en dat ik voor alles alleen mag opdraaien, want-ik-wil-het-op-deze-manier.
Snap je wat ik bedoel??
D'rnet ook nog met de kinderen gepraat en hij vraagt aan hen of ze het eens zijn met de scheiding.... Ze hadden niets te vragen, alleen dat ze bij mij willen wonen en ze snappen dat er verhuisd moet worden. Dingen waarvan ik al het idee had dat ze het wisten..
Hij maakte ook nog even de opmerking dat we nu allemaal in armoe gaan leven... De kinderen snappen heus wel dat het allemaal wat minder wordt, maar armoe is een groot woord.
Oudste wilde wat zeggen ivm de scheiding en hij praatte er weer eens doorheen, dus toen zei oudste maar niets meer...
Hoi, ik heb al een tijdje niet meer gereageerd in je topic. Ben geen expert op het gebied van scheiden. Wel heb ik steeds bij gelezen. Ik wil je alleen even een zo mooie mogelijke kerst wensen. Met je kinderen. Probeer er van te maken wat er te maken valt!
En blijf opkomen voor je kinderen, de vet gemaakte zin snijd me echt door de ziel. De relatie met je man hoef je niet meer goed te houden, dan kan je toch opkomen voor je zoon? 'Beste aanstaande ex, houd je klep want je zoon wil iets zeggen!' Dat is echt het minste dat je voor je zoon kunt doen.
Sterkte met alles!
Granny71, dat is 1 ding wat ik de kinderen en mezelf zeker niet aan wil doen. Weet je wat het is, ik ben gewoon bang, nou ja bang is een groot woord maar kan even niets anders verzinnen, dat hij dan niet meer gaat mee betalen aan de lasten en dat ik voor alles alleen mag opdraaien, want-ik-wil-het-op-deze-manier.
Snap je wat ik bedoel??
D'rnet ook nog met de kinderen gepraat en hij vraagt aan hen of ze het eens zijn met de scheiding.... Ze hadden niets te vragen, alleen dat ze bij mij willen wonen en ze snappen dat er verhuisd moet worden. Dingen waarvan ik al het idee had dat ze het wisten..
Hij maakte ook nog even de opmerking dat we nu allemaal in armoe gaan leven... De kinderen snappen heus wel dat het allemaal wat minder wordt, maar armoe is een groot woord.
Oudste wilde wat zeggen ivm de scheiding en hij praatte er weer eens doorheen, dus toen zei oudste maar niets meer...
Hoi, ik heb al een tijdje niet meer gereageerd in je topic. Ben geen expert op het gebied van scheiden. Wel heb ik steeds bij gelezen. Ik wil je alleen even een zo mooie mogelijke kerst wensen. Met je kinderen. Probeer er van te maken wat er te maken valt!
En blijf opkomen voor je kinderen, de vet gemaakte zin snijd me echt door de ziel. De relatie met je man hoef je niet meer goed te houden, dan kan je toch opkomen voor je zoon? 'Beste aanstaande ex, houd je klep want je zoon wil iets zeggen!' Dat is echt het minste dat je voor je zoon kunt doen.
Sterkte met alles!
dinsdag 23 december 2014 14:55
Granny dank je! Zo kan het inderdaad ook! Ik ga nog een keer praten en dan kijken hoe hij reageert. Ik kan er niets aan doen maar ik voel me een beetje (beetje maar hoor) schuldig, omdat ik het wil en hij eruit moet. Snap je wat ik bedoel? Denk dat ik daar over heen moet stappen, zodat ik het zakelijker kan doen.
Enne ik verveel me niet hoor, ik heb nu weinig mensen in de buurt maar dat komt wel goed, ik kan er goed tegen om alleen te zijn en kan mijn boontjes wel doppen. Het was gewoon iets wat me opviel. 1e kerstdag ben ik alleen thuis en eigenlijk kijk ik er al naar uit.
Sandt2.0, ik heb ook gezegd dat hij zijn mond moest houden omdat oudste wat wilde zeggen, maar oudste wilde niets meer zeggen. Ik heb het tot 2x toe gevraagd aan oudste, maar hij wilde niet meer, toen gezegd dat we anders een x met z'n 2en zouden praten, dat vond oudste prima.
Heb ook tegen (ex)man gezegd dat hij voortaan niet zo snel wat hoeft te zeggen en wanneer hij ziet dat 1 van de kinderen wat gaat zeggen gewoon zijn mond moet houden.
Enne ik verveel me niet hoor, ik heb nu weinig mensen in de buurt maar dat komt wel goed, ik kan er goed tegen om alleen te zijn en kan mijn boontjes wel doppen. Het was gewoon iets wat me opviel. 1e kerstdag ben ik alleen thuis en eigenlijk kijk ik er al naar uit.
Sandt2.0, ik heb ook gezegd dat hij zijn mond moest houden omdat oudste wat wilde zeggen, maar oudste wilde niets meer zeggen. Ik heb het tot 2x toe gevraagd aan oudste, maar hij wilde niet meer, toen gezegd dat we anders een x met z'n 2en zouden praten, dat vond oudste prima.
Heb ook tegen (ex)man gezegd dat hij voortaan niet zo snel wat hoeft te zeggen en wanneer hij ziet dat 1 van de kinderen wat gaat zeggen gewoon zijn mond moet houden.
dinsdag 23 december 2014 15:33
Over het schuldig voelen kan ik uit eigen ervaring niets zeggen aangezien het niet mijn "keus" was maar het is ook niet jouw "keuze"
Je (ex)man heeft er wel zelf voor gekozen om te gaan drinken toen en ook nu weer.
Hij heeft er zelf voor gekozen zijn kinderen en jou zo te behandelen en dat heeft gemaakt dat jij en je kinderen het niet meer trekken en jij dus die "keuze" hebt moeten maken.
Waar twee vechten hebben twee schuld en dat jij de stekker eruit getrokken hebt is niet alleen jouw schuld.
Dat is juist een verdienste omdat je jezelf en de kinderen uit een onhoudbare situatie haalt.
Wat het hem eruit zetten betreft: misschien helpt het als je bedenkt dat je niet hem eruit zet maar dat je de kinderen een rustig thuis wilt geven in een vertrouwde omgeving.
De vertrouwde omgeving is hun eigen huis en de rust zal je alleen vinden als je (ex)man er niet meer woont.
Je (ex)man heeft er wel zelf voor gekozen om te gaan drinken toen en ook nu weer.
Hij heeft er zelf voor gekozen zijn kinderen en jou zo te behandelen en dat heeft gemaakt dat jij en je kinderen het niet meer trekken en jij dus die "keuze" hebt moeten maken.
Waar twee vechten hebben twee schuld en dat jij de stekker eruit getrokken hebt is niet alleen jouw schuld.
Dat is juist een verdienste omdat je jezelf en de kinderen uit een onhoudbare situatie haalt.
Wat het hem eruit zetten betreft: misschien helpt het als je bedenkt dat je niet hem eruit zet maar dat je de kinderen een rustig thuis wilt geven in een vertrouwde omgeving.
De vertrouwde omgeving is hun eigen huis en de rust zal je alleen vinden als je (ex)man er niet meer woont.
woensdag 31 december 2014 20:57
Met mij gaat goed.
Kerstdagen waren wel gezellig
1e kerstdag was ik thuis, alleen, de kinderen waren met hun vader naar familie.
2e kerstdag was ik met de kinderen naar mijn zus, lekker gegeten, gekletst en gewandeld.
De situatie thuis is vreemd, hij zegt niets tot weinig tegen me. Praat af en toe met de kinderen of doet het via de app. Heel flauw.
Van hem MOET ik naar zijn moeder om te vertellen dat we gaan scheiden, maar ik doe het wanneer ik er klaar voor ben of er aan toe ben. Niet omdat het MOET van hem, dit neemt hij mee heel heel erg kwalijk en ik denk dat hij daarom zo doet. Hij heeft ook tegen de kinderen gezegd dat ze niets meer aan mij moeten vragen mbt zijn familie, want ik mag niet in de buurt komen van zijn familie. Omdat ik nog niet naar zijn moeder ben geweest.
Afspraak voor de makelaar is gemaakt, maar kan pas over anderhalve week. Er staan nu veel huizen te koop die op ons lijken en ik vrees dat we verlies gaan leiden (of is het lijden).
Maar dat maakt me niet uit, ik wilde eerst kopen, maar huren vind ik ook helemaal prima.
Volgende week maak ik ook een afspraak bij een scheidingscentrum daar wilik ook een kennismakingsgesprek. Ik denk dat de mediator waar we waren iets te vrijblijvend was met dingen regelen en waarschijnlijk zaten we toen in een stadia dat we de dingen wel konden regelen. Nu niet meer, althans ik niet, en zoals hij doet, hij ook niet.
Wiil alles goed bekeken en geregeld hebben, op elk niveau.
Granny, het klopt wel wat je zegt, zo zag ik het nog niet. Hij maakte idd de eerste stappen!!Dank je!
Pausini, dank je.
Goed 2015 iedereen.
Kerstdagen waren wel gezellig
1e kerstdag was ik thuis, alleen, de kinderen waren met hun vader naar familie.
2e kerstdag was ik met de kinderen naar mijn zus, lekker gegeten, gekletst en gewandeld.
De situatie thuis is vreemd, hij zegt niets tot weinig tegen me. Praat af en toe met de kinderen of doet het via de app. Heel flauw.
Van hem MOET ik naar zijn moeder om te vertellen dat we gaan scheiden, maar ik doe het wanneer ik er klaar voor ben of er aan toe ben. Niet omdat het MOET van hem, dit neemt hij mee heel heel erg kwalijk en ik denk dat hij daarom zo doet. Hij heeft ook tegen de kinderen gezegd dat ze niets meer aan mij moeten vragen mbt zijn familie, want ik mag niet in de buurt komen van zijn familie. Omdat ik nog niet naar zijn moeder ben geweest.
Afspraak voor de makelaar is gemaakt, maar kan pas over anderhalve week. Er staan nu veel huizen te koop die op ons lijken en ik vrees dat we verlies gaan leiden (of is het lijden).
Maar dat maakt me niet uit, ik wilde eerst kopen, maar huren vind ik ook helemaal prima.
Volgende week maak ik ook een afspraak bij een scheidingscentrum daar wilik ook een kennismakingsgesprek. Ik denk dat de mediator waar we waren iets te vrijblijvend was met dingen regelen en waarschijnlijk zaten we toen in een stadia dat we de dingen wel konden regelen. Nu niet meer, althans ik niet, en zoals hij doet, hij ook niet.
Wiil alles goed bekeken en geregeld hebben, op elk niveau.
Granny, het klopt wel wat je zegt, zo zag ik het nog niet. Hij maakte idd de eerste stappen!!Dank je!
Pausini, dank je.
Goed 2015 iedereen.
woensdag 31 december 2014 22:57
2015 zal zeker geen makkelijk jaar worden Kliefje maar ik weet zeker dat je volgend jaar op oudejaarsavond denkt, het was zwaar, niet leuk maar de rust was het zeker waard.
Goed dat je inziet dat een mediator alleen werkt als je er beide achter staat en je man staat dat duidelijk niet.
Hij heeft geen haast want het is wel prima zo, dus zal jij de stappen moeten ondernemen.
Goed dat je inziet dat een mediator alleen werkt als je er beide achter staat en je man staat dat duidelijk niet.
Hij heeft geen haast want het is wel prima zo, dus zal jij de stappen moeten ondernemen.
maandag 5 januari 2015 12:49
Zo fijn om te lezen Kliefje! Het topic begon met 'wij' tegen de kinderen en eindigt met dat jij er voor de kinderen bent. Het zal best een pittige tijd worden en misschien durt het ook even voor het vertrouwen weer helemaal terug is bij je kinden maar echt, over een jaar of 2 jaar dan zal je zo ontzettend trots zijn op jezelf!
Veel kracht en zakelijkheid gewenst voor de komende tijd!
Veel kracht en zakelijkheid gewenst voor de komende tijd!
maandag 5 januari 2015 18:10
Pfff het is ook pittig nu. Ik denk vaak aan het feit dat alles voorbij is en aan kerst en o&n in mijn eigen huis. ..
hij praat niet tegen me en doet het minimale. Boodschappen doet hij niet, hij kookt op de dagen dat hij moet koken en meer niet. Hij doet ook nog wel de was.
met oud en nieuw liep hij me staal voorbij.
Ik wordt hier erg moe van.
Vanavond maar praten over hoe nu verder. Vind dit zoooo vermoeiend! !! Hij maakt het voor niemand makkelijk, ook niet voor hem een zeker niet voor de kinderen.
hij praat niet tegen me en doet het minimale. Boodschappen doet hij niet, hij kookt op de dagen dat hij moet koken en meer niet. Hij doet ook nog wel de was.
met oud en nieuw liep hij me staal voorbij.
Ik wordt hier erg moe van.
Vanavond maar praten over hoe nu verder. Vind dit zoooo vermoeiend! !! Hij maakt het voor niemand makkelijk, ook niet voor hem een zeker niet voor de kinderen.
maandag 5 januari 2015 18:28
Sorry hoor maar ga even advocaat van de duivel spelen. Alvast een
Hoe vaak en hoe lang wil je nog praten?
Hoe lang accepteer je nog dat je man zo'n negatieve sfeer in het huis brengt?
Hoe ga je het je kinderen uitleggen dat je niet gelijk actie hebt ondernomen en je man door middel van voorlopige voorzieningen uit het huis hebt gezet zodat ze in plaats van nog meer stress eindelijk eens rust hebben?
Je bent het stadium van praten voorbij en je zal actie moeten ondernemen want je man vindt het wel prima zo.
Waarom zou hij meewerken want er is (nog) niets veranderd voor hem.
Hij heeft nog steeds een dak boven zijn hoofd en kan nog steeds gewoon zijn gang gaan.
Hoe vaak en hoe lang wil je nog praten?
Hoe lang accepteer je nog dat je man zo'n negatieve sfeer in het huis brengt?
Hoe ga je het je kinderen uitleggen dat je niet gelijk actie hebt ondernomen en je man door middel van voorlopige voorzieningen uit het huis hebt gezet zodat ze in plaats van nog meer stress eindelijk eens rust hebben?
Je bent het stadium van praten voorbij en je zal actie moeten ondernemen want je man vindt het wel prima zo.
Waarom zou hij meewerken want er is (nog) niets veranderd voor hem.
Hij heeft nog steeds een dak boven zijn hoofd en kan nog steeds gewoon zijn gang gaan.
maandag 5 januari 2015 19:50
Granny, je hebt gelijk hoor!!
Hoe stom het ook klinkt ik zit steeds te denken wat als hij niet meer meebetaald, wat als hij dit, wat als hij dat. Stom, stom, stom.
Want inderdaad hij vindt het wel goed zo er veranderd inderdaad niets.
Ik heb de hele dag al nagedacht over een advocaat en dat ik nu inderdaad aktie moet ondernemen. Hoe raar het ook klinkt ik vind het niet eng om alleen alles te moeten doen, maar ik vind het wel eng om die aktie te moeten ondernemen. Klinkt vast niet logisch, maar zo draait het in mijn hoofd. Blijkbaar hoop ik nog steeds op een wonder en dat is dat hij ineens een tas pakt en zegt ik ga daar en daar slapen..
Maar ik moet ook toegeven dat dat wonder niet gaat gebeuren en dat hij ook niet uit zichzelf gaat meewerken.
Dank je!
Hoe stom het ook klinkt ik zit steeds te denken wat als hij niet meer meebetaald, wat als hij dit, wat als hij dat. Stom, stom, stom.
Want inderdaad hij vindt het wel goed zo er veranderd inderdaad niets.
Ik heb de hele dag al nagedacht over een advocaat en dat ik nu inderdaad aktie moet ondernemen. Hoe raar het ook klinkt ik vind het niet eng om alleen alles te moeten doen, maar ik vind het wel eng om die aktie te moeten ondernemen. Klinkt vast niet logisch, maar zo draait het in mijn hoofd. Blijkbaar hoop ik nog steeds op een wonder en dat is dat hij ineens een tas pakt en zegt ik ga daar en daar slapen..
Maar ik moet ook toegeven dat dat wonder niet gaat gebeuren en dat hij ook niet uit zichzelf gaat meewerken.
Dank je!
maandag 5 januari 2015 20:44
De enige actie die jij hoeft te ondernemen is zo snel mogelijk een advocaat inschakelen.
Die advocaat zorgt voor de benodigde acties.
Met "wat als" schiet je natuurlijk helemaal niets op. Hoe begrijpelijk ook.
"Wat als" pak je gewoon aan als het zover komt.
En wie weet komt het niet eens.
Beren genoeg op de weg (weet er alles van) maar het hoeven niet perse grote zwarte beren te zijn. Misschien zijn het kleine knuffelbeertjes.
Die advocaat zorgt voor de benodigde acties.
Met "wat als" schiet je natuurlijk helemaal niets op. Hoe begrijpelijk ook.
"Wat als" pak je gewoon aan als het zover komt.
En wie weet komt het niet eens.
Beren genoeg op de weg (weet er alles van) maar het hoeven niet perse grote zwarte beren te zijn. Misschien zijn het kleine knuffelbeertjes.
