Thuis
alle pijlers
is dit asbest
maandag 15 december 2014 20:32
Ik heb een vensterbank in slaapkaner waarvan ik denk dst het ssbest is
De vensterbank bestaatniet uit een geheel het zijn aan elkaar gesnetselde tegels ong 20 cm breed en 2 cm dik
Op de andere slaapkamers zitten dezelfde vensterbanken maar daar zitten mdf vensterbanken overheen
Wie kan mij vertellen of dit asbest is
O ja aan onderkank van de tegels voelt het erg ruw
De vensterbank bestaatniet uit een geheel het zijn aan elkaar gesnetselde tegels ong 20 cm breed en 2 cm dik
Op de andere slaapkamers zitten dezelfde vensterbanken maar daar zitten mdf vensterbanken overheen
Wie kan mij vertellen of dit asbest is
O ja aan onderkank van de tegels voelt het erg ruw
maandag 15 december 2014 22:54
quote:Roelfien schreef op 15 december 2014 @ 22:46:
[...]
Maar leg het niet in de vensterbank, pas op.
Je wilt serieus genomen worden en je begrijpt blijkbaar niet dat je angst totaal absurd en daardoor lachwekkend is. Omdat het al je zoveelste topic hierover is zou ik er maar niet op vertrouwen dat je hier gerustgesteld zult worden. Dus ga naar de huisarts.Een angststoornis is vreselijk. Het beheerst je hele leven en zelfs als je weet dat het allemaal tussen je oren zit dan nóg ben je er bang voor. Zulke angst is verlammend en beheerst je leven. Niks lachwekkends aan.
[...]
Maar leg het niet in de vensterbank, pas op.
Je wilt serieus genomen worden en je begrijpt blijkbaar niet dat je angst totaal absurd en daardoor lachwekkend is. Omdat het al je zoveelste topic hierover is zou ik er maar niet op vertrouwen dat je hier gerustgesteld zult worden. Dus ga naar de huisarts.Een angststoornis is vreselijk. Het beheerst je hele leven en zelfs als je weet dat het allemaal tussen je oren zit dan nóg ben je er bang voor. Zulke angst is verlammend en beheerst je leven. Niks lachwekkends aan.
maandag 15 december 2014 22:57
Ga eens met je huisarts praten en laat je doorverwijzen naar een psycholoog (eerste 10 gesprekken geloof ik in de basisverzekering). Het lijkt wel of je een angststoornis hebt: http://www.mentaalvitaal. ... er/stoornis/angststoornis
Sterkte, lijkt me vreselijk om steeds zo in angst te leven.
Sterkte, lijkt me vreselijk om steeds zo in angst te leven.
maandag 15 december 2014 22:58
maandag 15 december 2014 23:20
quote:miemsie40 schreef op 15 december 2014 @ 23:07:
Dank je wel.lux voor je duideljke uitleg en je begrip
Hier heb ik tenminste wat aan
Madredefamilia ja het is zeker erg om met zon angst te leven
Ik ga er zeker wat aan doen
Geloof me ik vind het zelf oik verschrikkelijk hoor
Ik hoop dat je een beetje kunt slapen met dit in je achterhoofd, al ging ik me dan weer direct drukmaken of er geen blauwe of bruine asbest in die plaat kon zitten.
Ik kwam voor het eerst met losse asbestvezels in aanraking toen ik psychisch heel kwetsbaar was. Ik had ook een soort angststoornis, die wel vaker voorkomt bij geneeskundestudenten, kandidaatsziekte heet het. Ik was bang voor élke ziekte en juist toen werd er bij mij thuis asbest gevonden.
Ik heb wekenlang geen oog dicht gedaan, huilend zat ik bij de huisarts en niemand kon me geruststellen. Tot ik psychologische hulp kreeg. Toen ging het beter.
En nu bleek mijn man laatst in een asbesthoudende plaat gezaagd te hebben en nog steeds vond ik dat niet leuk en ik schrok er even van, maar ik werd niet meer zo bang. Die reactie is gewoon helemaal weggegaan, die adrenaline die van standje 0 naar standje 10 schiet in een seconde.
Dat kan echt en dat is het ook echt waard. Leven in angst is vreselijk. Maar ik kon het, dus jij kan het ook! Ik ben niet meer bang en heb het nog nooit gemist. Succes
Dank je wel.lux voor je duideljke uitleg en je begrip
Hier heb ik tenminste wat aan
Madredefamilia ja het is zeker erg om met zon angst te leven
Ik ga er zeker wat aan doen
Geloof me ik vind het zelf oik verschrikkelijk hoor
Ik hoop dat je een beetje kunt slapen met dit in je achterhoofd, al ging ik me dan weer direct drukmaken of er geen blauwe of bruine asbest in die plaat kon zitten.
Ik kwam voor het eerst met losse asbestvezels in aanraking toen ik psychisch heel kwetsbaar was. Ik had ook een soort angststoornis, die wel vaker voorkomt bij geneeskundestudenten, kandidaatsziekte heet het. Ik was bang voor élke ziekte en juist toen werd er bij mij thuis asbest gevonden.
Ik heb wekenlang geen oog dicht gedaan, huilend zat ik bij de huisarts en niemand kon me geruststellen. Tot ik psychologische hulp kreeg. Toen ging het beter.
En nu bleek mijn man laatst in een asbesthoudende plaat gezaagd te hebben en nog steeds vond ik dat niet leuk en ik schrok er even van, maar ik werd niet meer zo bang. Die reactie is gewoon helemaal weggegaan, die adrenaline die van standje 0 naar standje 10 schiet in een seconde.
Dat kan echt en dat is het ook echt waard. Leven in angst is vreselijk. Maar ik kon het, dus jij kan het ook! Ik ben niet meer bang en heb het nog nooit gemist. Succes
dinsdag 16 december 2014 19:13
Dank je lux voor jou reaktie
Erg dat jij net als ik zi in angst hebt gezeten
Hoe lang heeft de angst buj jou geduurd en hoe is het begonnen
Bij mij begin het nadat er tijdens een renovatie een asbest koofje werd gevonden
Ik wist niet eens wat asbest was en mijn zoon ook niet
Hij sloeg er wel eens tegenaan om.mijn dochter te laten schrikken
Het bleek losgebinden asbest te zijn
Dus ook nog gevaarlijk ook
Ik ben tien door woningbouw als een hond behandeld
Zag jij ook in alles asbest
En kun je de gedachten asbest niet uit je hoofd zetten
Ik ben vandaag na huisarts geweest en heb voor de angst medicijnen gehad
Erg dat jij net als ik zi in angst hebt gezeten
Hoe lang heeft de angst buj jou geduurd en hoe is het begonnen
Bij mij begin het nadat er tijdens een renovatie een asbest koofje werd gevonden
Ik wist niet eens wat asbest was en mijn zoon ook niet
Hij sloeg er wel eens tegenaan om.mijn dochter te laten schrikken
Het bleek losgebinden asbest te zijn
Dus ook nog gevaarlijk ook
Ik ben tien door woningbouw als een hond behandeld
Zag jij ook in alles asbest
En kun je de gedachten asbest niet uit je hoofd zetten
Ik ben vandaag na huisarts geweest en heb voor de angst medicijnen gehad
dinsdag 16 december 2014 19:39
quote:miemsie40 schreef op 16 december 2014 @ 19:13:
Dank je lux voor jou reaktie
Erg dat jij net als ik zi in angst hebt gezeten
Hoe lang heeft de angst buj jou geduurd en hoe is het begonnen
Bij mij begin het nadat er tijdens een renovatie een asbest koofje werd gevonden
Ik wist niet eens wat asbest was en mijn zoon ook niet
Hij sloeg er wel eens tegenaan om.mijn dochter te laten schrikken
Het bleek losgebinden asbest te zijn
Dus ook nog gevaarlijk ook
Ik ben tien door woningbouw als een hond behandeld
Zag jij ook in alles asbest
En kun je de gedachten asbest niet uit je hoofd zetten
Ik ben vandaag na huisarts geweest en heb voor de angst medicijnen gehad
Ha miemsie, ik kan me voorstellen dat je daarvan bent geschrokken! Wat naar dat je toen ook zo bent behandeld. Wat misschien een idee is, heb je een rapport gekregen van hoe ze de asbest toen hebben opgeruimd? Als je dat hebt, dan kun je misschien de GGD bellen en vragen of zij voor je willen inschatten of je risico hebt gelopen of niet, daar hebben ze specialisten voor. Duurt wel een paar dagen, maar die mensen zijn er niet voor niets!
Bij mij werd er in de kelder asbest gevonden (een gebroken asbestplaat en tapijt). Dat is toen gesaneerd, dat was toen mijn vader net was overleden. Ik was net in dat huis gaan wonen, net mijn vader verloren aan kanker en toen hoorde ik dat ik 'misschien een verhoogd risico had' doordat ik in dat huis had gewoond. Dat bleek uiteindelijk allemaal helemaal mee te vallen, maar toen was ik al bang.
Ik had wel daarvoor ook al angsten, niet alleen voor asbest. De combinatie van het verliezen van mijn vader en het beginnen aan de studie geneeskunde maakte dat ik sowieso nogal bang was voor bepaalde ziekten. Uiteindelijk heb ik psychotherapie gekregen, pas een jaar later was ik daaraan toe. En ik wou dat ik het eerder had gedaan! Vanaf het eerste gesprek ging het beter (zoek een goede therapeut uit die je echt vertrouwt! Ik had er eerst een waarvan ik het idee had dat ze mij helemaal niet mocht, dat helpt dus niks!) en zij heeft me echt geleerd hoe ik met die angstgedachten om kan gaan.
Da's nu alweer 2 jaar geleden en al anderhalf jaar lang heb ik er eigenlijk helemaal geen last meer van nu heb ik zelfs geen angstreactie meer, inmiddels!
Echt, ga zo snel mogelijk naar de psych, want hoe erger het wordt, hoe moeilijker het wordt om eruit te komen.
Goed dat je iets kalmerends hebt gekregen. Sterkte
Dank je lux voor jou reaktie
Erg dat jij net als ik zi in angst hebt gezeten
Hoe lang heeft de angst buj jou geduurd en hoe is het begonnen
Bij mij begin het nadat er tijdens een renovatie een asbest koofje werd gevonden
Ik wist niet eens wat asbest was en mijn zoon ook niet
Hij sloeg er wel eens tegenaan om.mijn dochter te laten schrikken
Het bleek losgebinden asbest te zijn
Dus ook nog gevaarlijk ook
Ik ben tien door woningbouw als een hond behandeld
Zag jij ook in alles asbest
En kun je de gedachten asbest niet uit je hoofd zetten
Ik ben vandaag na huisarts geweest en heb voor de angst medicijnen gehad
Ha miemsie, ik kan me voorstellen dat je daarvan bent geschrokken! Wat naar dat je toen ook zo bent behandeld. Wat misschien een idee is, heb je een rapport gekregen van hoe ze de asbest toen hebben opgeruimd? Als je dat hebt, dan kun je misschien de GGD bellen en vragen of zij voor je willen inschatten of je risico hebt gelopen of niet, daar hebben ze specialisten voor. Duurt wel een paar dagen, maar die mensen zijn er niet voor niets!
Bij mij werd er in de kelder asbest gevonden (een gebroken asbestplaat en tapijt). Dat is toen gesaneerd, dat was toen mijn vader net was overleden. Ik was net in dat huis gaan wonen, net mijn vader verloren aan kanker en toen hoorde ik dat ik 'misschien een verhoogd risico had' doordat ik in dat huis had gewoond. Dat bleek uiteindelijk allemaal helemaal mee te vallen, maar toen was ik al bang.
Ik had wel daarvoor ook al angsten, niet alleen voor asbest. De combinatie van het verliezen van mijn vader en het beginnen aan de studie geneeskunde maakte dat ik sowieso nogal bang was voor bepaalde ziekten. Uiteindelijk heb ik psychotherapie gekregen, pas een jaar later was ik daaraan toe. En ik wou dat ik het eerder had gedaan! Vanaf het eerste gesprek ging het beter (zoek een goede therapeut uit die je echt vertrouwt! Ik had er eerst een waarvan ik het idee had dat ze mij helemaal niet mocht, dat helpt dus niks!) en zij heeft me echt geleerd hoe ik met die angstgedachten om kan gaan.
Da's nu alweer 2 jaar geleden en al anderhalf jaar lang heb ik er eigenlijk helemaal geen last meer van nu heb ik zelfs geen angstreactie meer, inmiddels!
Echt, ga zo snel mogelijk naar de psych, want hoe erger het wordt, hoe moeilijker het wordt om eruit te komen.
Goed dat je iets kalmerends hebt gekregen. Sterkte
dinsdag 16 december 2014 20:20
quote:lux. schreef op 16 december 2014 @ 19:40:
En ik zag zelfs in ordinair stuc- of houtwerk asbest. Gelukkig is het meeste geen asbest Of dat bij jou ook zo is weet ik niet maar een vroegere vriend die geneeskunde studeerde "kreeg" bijna alles wat hij in de loop der jaren tegenkwam, volgens mij heeft hij zelfs ooit gedacht zwanger te zijn.
En ik zag zelfs in ordinair stuc- of houtwerk asbest. Gelukkig is het meeste geen asbest Of dat bij jou ook zo is weet ik niet maar een vroegere vriend die geneeskunde studeerde "kreeg" bijna alles wat hij in de loop der jaren tegenkwam, volgens mij heeft hij zelfs ooit gedacht zwanger te zijn.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 16 december 2014 20:21
quote:miemsie40 schreef op 16 december 2014 @ 20:09:
Ben ook bkij dat ik gegaan ben
Helaas is mujn angst niet over heb zelfs vensterbanken geschilderd omdat ze beschadigd waren
Maar goed de eerste stao heb ik gezetAls je je echt verdiept in asbest en de gevaren zul je zien dat je niet zo bang hoeft te zijn als je nu bent.
Ben ook bkij dat ik gegaan ben
Helaas is mujn angst niet over heb zelfs vensterbanken geschilderd omdat ze beschadigd waren
Maar goed de eerste stao heb ik gezetAls je je echt verdiept in asbest en de gevaren zul je zien dat je niet zo bang hoeft te zijn als je nu bent.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 16 december 2014 21:06
De angst doet net of het doemscenario de waarheid is en verlamt je realistische denken. Ik was bang om naar buiten te gaan, de angst maakte me wijs dat iedereen me voortdurend zou uitlachen als ik me ook maar buiten waagde. Het doemscenario in mijn hoofd was al werkelijkheid. Gevolg: ik luisterde naar de angst, ik bleef binnen en de angst zakte. Even. Want zodra ik weer te maken kreeg met een mogelijk naar buiten gaan, was de angst nog heftiger dan de keer daarvoor.
Pas als je inziet dat de angst niet reëel is, in mijn geval dat de kans echt enorm klein is dat iedereen me buiten zal uitlachen, dan kom je pas van die angst af. De kans dat er voortdurend asbest in je huis te vinden zal zijn, en ook nog in onveilige hoeveelheden of aan de oppervlakte of als stof ofzo, die kans is heel erg klein. De kans dat het doemscenario in je hoofd werkelijkheid wordt, is zeg maar 0,00000000001%.
Pas als je inziet dat de angst niet reëel is, in mijn geval dat de kans echt enorm klein is dat iedereen me buiten zal uitlachen, dan kom je pas van die angst af. De kans dat er voortdurend asbest in je huis te vinden zal zijn, en ook nog in onveilige hoeveelheden of aan de oppervlakte of als stof ofzo, die kans is heel erg klein. De kans dat het doemscenario in je hoofd werkelijkheid wordt, is zeg maar 0,00000000001%.
dinsdag 16 december 2014 23:46
woensdag 17 december 2014 00:00
quote:MarianneDavids schreef op 16 december 2014 @ 20:20:
[...]
Of dat bij jou ook zo is weet ik niet maar een vroegere vriend die geneeskunde studeerde "kreeg" bijna alles wat hij in de loop der jaren tegenkwam, volgens mij heeft hij zelfs ooit gedacht zwanger te zijn.Yup, dat had ik. Maar draaide een beetje door. Overleden vader en geconfronteerd worden met zoveel mogelijkheden om dood te gaan was wat veel voor mijn tienerbreintje geloof ik
[...]
Of dat bij jou ook zo is weet ik niet maar een vroegere vriend die geneeskunde studeerde "kreeg" bijna alles wat hij in de loop der jaren tegenkwam, volgens mij heeft hij zelfs ooit gedacht zwanger te zijn.Yup, dat had ik. Maar draaide een beetje door. Overleden vader en geconfronteerd worden met zoveel mogelijkheden om dood te gaan was wat veel voor mijn tienerbreintje geloof ik
woensdag 17 december 2014 00:27
quote:miemsie40 schreef op 16 december 2014 @ 20:35:
Diep in mijn hart weet ik dat maar de angst is zo erg
Ik ben zo op zoek naar duidelijkheid
Of het echt asbest is
Als ik kan uutsluiten dat het asbest is geeft me dit oas rustDenk je dat echt? Voor eventjes misschien, maar dan vind je over een week of twee weken of over een maand wel weer iets anders wat asbest zou kunnen bevatten. Het lijkt me zinniger -en ook rustiger voor jezelf - dat je leert om met je angst om te gaan, in plaats van elke keer bevestiging te moeten zoeken.
Diep in mijn hart weet ik dat maar de angst is zo erg
Ik ben zo op zoek naar duidelijkheid
Of het echt asbest is
Als ik kan uutsluiten dat het asbest is geeft me dit oas rustDenk je dat echt? Voor eventjes misschien, maar dan vind je over een week of twee weken of over een maand wel weer iets anders wat asbest zou kunnen bevatten. Het lijkt me zinniger -en ook rustiger voor jezelf - dat je leert om met je angst om te gaan, in plaats van elke keer bevestiging te moeten zoeken.
