Psyche
alle pijlers
Anders zijn dan je denkt
dinsdag 25 november 2014 18:10
Hoe kan het als iemand telkens heel boos op je word door de dingen die je zegt maar dat je het gevoel hebt dat je eigenlijk geen hele rare dingen zegt. Kan het zijn dat sommige mensen niet door hebben hoe ze echt zijn? Is dat een stoornis, en kan je daar zelf aan werken?
En hoe kan je aan jezelf werken dat je aardiger wordt en je innerlijk veranderd?
En hoe kan je aan jezelf werken dat je aardiger wordt en je innerlijk veranderd?
vrijdag 19 december 2014 14:15
quote:doornroosje9 schreef op 19 december 2014 @ 13:31:
Ik vond jouw reacties helemaal niet onaardig.
Ik geloof ook wel dat jouw psychologe heel aardig is en naar jou luistert. Ook dat als je over dingen wil praten, je daar ruimte voor krijgt. Ik vind het wel jammer dat ze niet doorpakt, maar goed, mss heeft dat ook wel een averechts effect en gaat het dan ten koste van het vertrouwen.
Het blijft idd jouw keuze, maar ik ben nog altijd van mening dat iemand die zo ziek is, beschermd moet worden tegen zichzelf. En daar falen de mensen in jouw omgeving in, vind ik.
Dat is best naar om te zeggen.. Niemand faalt, want niemand is verantwoordelijk voor een ander volwassen persoon. Je kan iemand hooguit steunen, maar vergeet niet dat mensen uit haar directe omgeving ook slachtoffer zijn, niet weten hoe ze ermee om moeten gaan of misschien al geen hoop meer hebben. Niet alleen de anorexiapatiënt is slachtoffer in dit soort verhalen.
Bente, ik lees soms mee en ik vind dat je heel gedetailleerd je gevoelens kan opschrijven. Knap en dat geeft mij inzicht! Ik hoop dat je ooit beter wordt en dat je gaat leven, want het leven is zo leuk!
Ik vond jouw reacties helemaal niet onaardig.
Ik geloof ook wel dat jouw psychologe heel aardig is en naar jou luistert. Ook dat als je over dingen wil praten, je daar ruimte voor krijgt. Ik vind het wel jammer dat ze niet doorpakt, maar goed, mss heeft dat ook wel een averechts effect en gaat het dan ten koste van het vertrouwen.
Het blijft idd jouw keuze, maar ik ben nog altijd van mening dat iemand die zo ziek is, beschermd moet worden tegen zichzelf. En daar falen de mensen in jouw omgeving in, vind ik.
Dat is best naar om te zeggen.. Niemand faalt, want niemand is verantwoordelijk voor een ander volwassen persoon. Je kan iemand hooguit steunen, maar vergeet niet dat mensen uit haar directe omgeving ook slachtoffer zijn, niet weten hoe ze ermee om moeten gaan of misschien al geen hoop meer hebben. Niet alleen de anorexiapatiënt is slachtoffer in dit soort verhalen.
Bente, ik lees soms mee en ik vind dat je heel gedetailleerd je gevoelens kan opschrijven. Knap en dat geeft mij inzicht! Ik hoop dat je ooit beter wordt en dat je gaat leven, want het leven is zo leuk!
vrijdag 19 december 2014 14:21
quote:soophanoniem schreef op 19 december 2014 @ 14:15:
[...]
Dat is best naar om te zeggen.. Niemand faalt, want niemand is verantwoordelijk voor een ander volwassen persoon. Je kan iemand hooguit steunen, maar vergeet niet dat mensen uit haar directe omgeving ook slachtoffer zijn, niet weten hoe ze ermee om moeten gaan of misschien al geen hoop meer hebben. Niet alleen de anorexiapatiënt is slachtoffer in dit soort verhalen.
Bente, ik lees soms mee en ik vind dat je heel gedetailleerd je gevoelens kan opschrijven. Knap en dat geeft mij inzicht! Ik hoop dat je ooit beter wordt en dat je gaat leven, want het leven is zo leuk!Falen is mss een verkeerd woord, maar als mijn dochter als puber een eetstoornis ontwikkelde, zou ik er alles aan doen om haar te helpen. Desnoods een gedwongen opname. Maar ik begrijp ook dat dat makkelijk gezegd is, want ik zit niet in zo'n situatie.
[...]
Dat is best naar om te zeggen.. Niemand faalt, want niemand is verantwoordelijk voor een ander volwassen persoon. Je kan iemand hooguit steunen, maar vergeet niet dat mensen uit haar directe omgeving ook slachtoffer zijn, niet weten hoe ze ermee om moeten gaan of misschien al geen hoop meer hebben. Niet alleen de anorexiapatiënt is slachtoffer in dit soort verhalen.
Bente, ik lees soms mee en ik vind dat je heel gedetailleerd je gevoelens kan opschrijven. Knap en dat geeft mij inzicht! Ik hoop dat je ooit beter wordt en dat je gaat leven, want het leven is zo leuk!Falen is mss een verkeerd woord, maar als mijn dochter als puber een eetstoornis ontwikkelde, zou ik er alles aan doen om haar te helpen. Desnoods een gedwongen opname. Maar ik begrijp ook dat dat makkelijk gezegd is, want ik zit niet in zo'n situatie.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 19 december 2014 14:21
Bente, je moet zelf weten of je je post weghaalt. Maar ik vind het in ieder geval een goede post, omdat je voor mijn gevoel echt je best hebt gedaan om een eerlijk antwoord te geven. Ik heb het gevoel dat je vroeger vooral antwoorden gaf waarvan je hoopte dat ze "goed" zouden zijn zonder echt eerlijk te zijn en dat je nu echt over dingen nadenkt en wat dieper durft te gaan. Ik vind dat enorm knap van je! Ik vind dat je de laatste tijd veel meer inzicht laat zien.
vrijdag 19 december 2014 18:40
quote:doornroosje9 schreef op 19 december 2014 @ 14:21:
[...]
Falen is mss een verkeerd woord, maar als mijn dochter als puber een eetstoornis ontwikkelde, zou ik er alles aan doen om haar te helpen. Desnoods een gedwongen opname. Maar ik begrijp ook dat dat makkelijk gezegd is, want ik zit niet in zo'n situatie.
En dan nog is jouw dochter de enige de het echt zou kunnen veranderen. Ik zat er zelf vorig jaar heel diep in (en dat zag ik toen echt niet). Mijn hele omgeving kon hoog springen, laag springen, op de kop staan en ga zo maar door. Van alle kanten professionele hulp gehad en het interesseerde me geen bal. Pas toen ik het zelf wilde gebeurde er ook wat. En dan is het nog steeds hartstikke moeilijk.
Mijn diëtist vertelde dat ze wel eens arts van een patiënt aan de telefoon had gehad die vond dat zij strenger moest zijn. En dan was haar antwoord: heb je zelf een kind met een eetstoornis? Nee? Dat is jammer want dan weet je dat dat niet helpt.
En dat is echt zo waar. Het is iets onbegrijpelijks, niet te bevatten en het grijpt je. En binnen de kortste keren heeft het je helemaal in zijn macht.
[...]
Falen is mss een verkeerd woord, maar als mijn dochter als puber een eetstoornis ontwikkelde, zou ik er alles aan doen om haar te helpen. Desnoods een gedwongen opname. Maar ik begrijp ook dat dat makkelijk gezegd is, want ik zit niet in zo'n situatie.
En dan nog is jouw dochter de enige de het echt zou kunnen veranderen. Ik zat er zelf vorig jaar heel diep in (en dat zag ik toen echt niet). Mijn hele omgeving kon hoog springen, laag springen, op de kop staan en ga zo maar door. Van alle kanten professionele hulp gehad en het interesseerde me geen bal. Pas toen ik het zelf wilde gebeurde er ook wat. En dan is het nog steeds hartstikke moeilijk.
Mijn diëtist vertelde dat ze wel eens arts van een patiënt aan de telefoon had gehad die vond dat zij strenger moest zijn. En dan was haar antwoord: heb je zelf een kind met een eetstoornis? Nee? Dat is jammer want dan weet je dat dat niet helpt.
En dat is echt zo waar. Het is iets onbegrijpelijks, niet te bevatten en het grijpt je. En binnen de kortste keren heeft het je helemaal in zijn macht.
vrijdag 19 december 2014 19:18
vrijdag 19 december 2014 19:28
het kan ook dat die andere mensen zeikerds zijn en jij gewoon nuchter in je converseren ben.
Veel dames (heren soms ook) hebben gemaakte maniertjes ontwikkeld inhun manier van doen zo als overdreven glimlachen ,alles beamen wat er gezegd wordt en naar iemand mond praten.
Als jij die onzin niet gebruikt in je omgangsvormen kun je onduidelijk of zelfs hard overkomen.
Ik zou zeggen probeer een vriendelijke toon te gebruiken in gesprek.
Het kan best dat jij iets vriendelijk bedoeld maar dat het wat grover over komt bij de ander.Dan ontstaat er een misverstand .
Dat heb ik ook soms.Dan moet ik heel veel woorden gebruiken om iets simpels duidelijk te maken.Vermoeiend is dat maar helaas kan dat gebeuren.
Ik zie dingen soms gewoon anders dan andere misschien heb jij dat ook.
Geeft niks..zo kunnen we elkaar aanvullen en van elkaar leren denk ik dan.
Veel dames (heren soms ook) hebben gemaakte maniertjes ontwikkeld inhun manier van doen zo als overdreven glimlachen ,alles beamen wat er gezegd wordt en naar iemand mond praten.
Als jij die onzin niet gebruikt in je omgangsvormen kun je onduidelijk of zelfs hard overkomen.
Ik zou zeggen probeer een vriendelijke toon te gebruiken in gesprek.
Het kan best dat jij iets vriendelijk bedoeld maar dat het wat grover over komt bij de ander.Dan ontstaat er een misverstand .
Dat heb ik ook soms.Dan moet ik heel veel woorden gebruiken om iets simpels duidelijk te maken.Vermoeiend is dat maar helaas kan dat gebeuren.
Ik zie dingen soms gewoon anders dan andere misschien heb jij dat ook.
Geeft niks..zo kunnen we elkaar aanvullen en van elkaar leren denk ik dan.
vrijdag 19 december 2014 19:36
quote:Bente- schreef op 19 december 2014 @ 19:12:
Ik weet wel dat ik het zelf doe en ik het daarom zelf moet veranderen.
Wat zou er moeten gebeuren, denk je, om het wel te willen veranderen?
Zou dat dan iets op het lichamelijke vlak zijn ( geen uithoudingsvermogen, doorligplekken, etc ) of op een ander vlak?
Zie je jezelf , of wil je zelf hier oud mee worden?
Heb je al verzonnen wat je gaat doen als je jouw streefomvang ( aangezien je jezelf met je handen op meet ) hebt bereikt? Wil je dat gewicht dan eindeloos vast houden, verlagen, verhogen? Gaat de vlag dan uit? Denk je dat er vanaf die dag alleen nog maar goede dingen gebeuren en dat je leven totaal verandert?
Ik weet wel dat ik het zelf doe en ik het daarom zelf moet veranderen.
Wat zou er moeten gebeuren, denk je, om het wel te willen veranderen?
Zou dat dan iets op het lichamelijke vlak zijn ( geen uithoudingsvermogen, doorligplekken, etc ) of op een ander vlak?
Zie je jezelf , of wil je zelf hier oud mee worden?
Heb je al verzonnen wat je gaat doen als je jouw streefomvang ( aangezien je jezelf met je handen op meet ) hebt bereikt? Wil je dat gewicht dan eindeloos vast houden, verlagen, verhogen? Gaat de vlag dan uit? Denk je dat er vanaf die dag alleen nog maar goede dingen gebeuren en dat je leven totaal verandert?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 19:52
quote:regina_phalange schreef op 19 december 2014 @ 14:21:
Bente, je moet zelf weten of je je post weghaalt. Maar ik vind het in ieder geval een goede post, omdat je voor mijn gevoel echt je best hebt gedaan om een eerlijk antwoord te geven. Ik heb het gevoel dat je vroeger vooral antwoorden gaf waarvan je hoopte dat ze "goed" zouden zijn zonder echt eerlijk te zijn en dat je nu echt over dingen nadenkt en wat dieper durft te gaan. Ik vind dat enorm knap van je! Ik vind dat je de laatste tijd veel meer inzicht laat zien.Ik ben trouwens eigenlijk wel benieuwd wat je hier zelf van vindt, Bente. Vind je zelf dat je veranderd bent/een andere houding hebt, of denk je dat ik het mis heb?
Bente, je moet zelf weten of je je post weghaalt. Maar ik vind het in ieder geval een goede post, omdat je voor mijn gevoel echt je best hebt gedaan om een eerlijk antwoord te geven. Ik heb het gevoel dat je vroeger vooral antwoorden gaf waarvan je hoopte dat ze "goed" zouden zijn zonder echt eerlijk te zijn en dat je nu echt over dingen nadenkt en wat dieper durft te gaan. Ik vind dat enorm knap van je! Ik vind dat je de laatste tijd veel meer inzicht laat zien.Ik ben trouwens eigenlijk wel benieuwd wat je hier zelf van vindt, Bente. Vind je zelf dat je veranderd bent/een andere houding hebt, of denk je dat ik het mis heb?
vrijdag 19 december 2014 20:54
Ja dat hoop ik eigenlijk wel silvershadow, maar ik weet niet wanneer dat kan zijn.
Dat zou wel kunnen goededag, dat het anders overkomt dan de bedoeling is.
Vind ik een lastige vraag bianca, ik denk dat ik mezelf dan nog slechter moet voelen en dan geestelijk en lichamelijk. Met beide is het erger geweest als nu, en toen dacht ik er ook meer over om wel intensievere hulp te zoeken dan ik nu doe. Misschien zijn er ook andere dingen of manieren waardoor ik het wel zou willen veranderen, maar die ken ik zelf niet. Ik wil hier ook niet oud mee worden, dan ga ik liever vroeg dood.
Ik denk niet dat mijn leven veel zal veranderen als ik mijn streefgewicht heb behaald eigenlijk. Ik had wel als doel gemaakt dat ik dan wel in behandeling zou mogen van mezelf, maar merk wel dat ik hier niet meer zo mee bezig ben. Het zou wel goed zijn maar ik weet niet of ik die stap dan wel kan zetten als ik eerlijk ben.
Ik denk niet dat je het mis hebt regina, omdat ik het hier de laatste tijd vaker lees. Misschien dat anderen dat beter kunnen beoordelen dan ik zelf doe, want ik weet niet of ik veranderd ben hierin. Ik lees mijn berichtjes niet terug omdat ik me dan schaam dus ik kan niet op die manier vergelijken met hoe het was. Voor mijn gevoel is het wel wat veranderd, maar niet heel erg.
Dat zou wel kunnen goededag, dat het anders overkomt dan de bedoeling is.
Vind ik een lastige vraag bianca, ik denk dat ik mezelf dan nog slechter moet voelen en dan geestelijk en lichamelijk. Met beide is het erger geweest als nu, en toen dacht ik er ook meer over om wel intensievere hulp te zoeken dan ik nu doe. Misschien zijn er ook andere dingen of manieren waardoor ik het wel zou willen veranderen, maar die ken ik zelf niet. Ik wil hier ook niet oud mee worden, dan ga ik liever vroeg dood.
Ik denk niet dat mijn leven veel zal veranderen als ik mijn streefgewicht heb behaald eigenlijk. Ik had wel als doel gemaakt dat ik dan wel in behandeling zou mogen van mezelf, maar merk wel dat ik hier niet meer zo mee bezig ben. Het zou wel goed zijn maar ik weet niet of ik die stap dan wel kan zetten als ik eerlijk ben.
Ik denk niet dat je het mis hebt regina, omdat ik het hier de laatste tijd vaker lees. Misschien dat anderen dat beter kunnen beoordelen dan ik zelf doe, want ik weet niet of ik veranderd ben hierin. Ik lees mijn berichtjes niet terug omdat ik me dan schaam dus ik kan niet op die manier vergelijken met hoe het was. Voor mijn gevoel is het wel wat veranderd, maar niet heel erg.
vrijdag 19 december 2014 21:08
quote:Bente- schreef op 19 december 2014 @ 20:54:
Ik wil hier ook niet oud mee worden, dan ga ik liever vroeg dood.
.
Je KAN er waarschijnlijk ook niet erg oud mee worden, ben je je daar wel van bewust?
Wat je nu doet brengt natuurlijk ook dermate schade toe aan je lichaam waar je , als je van je eetstoornis af komt, nog levenslang ast van kunt hebben. Denk je daar wel eens over na, of denk je niet verder dan je huidige streefomvang?
Ben je niet bang dat je lichaam het eerder opgeeft dan jouw wil om je doel te bereiken?
Ik wil hier ook niet oud mee worden, dan ga ik liever vroeg dood.
.
Je KAN er waarschijnlijk ook niet erg oud mee worden, ben je je daar wel van bewust?
Wat je nu doet brengt natuurlijk ook dermate schade toe aan je lichaam waar je , als je van je eetstoornis af komt, nog levenslang ast van kunt hebben. Denk je daar wel eens over na, of denk je niet verder dan je huidige streefomvang?
Ben je niet bang dat je lichaam het eerder opgeeft dan jouw wil om je doel te bereiken?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 21:20
Je kan er aan overlijden ja, maar er zijn ook genoeg mensen die er wel oud mee worden. Dat wil ik zelf alleen niet, maar ik denk ook niet dat ik er aan dood ga. Maar echt er over nadenken doe ik niet omdat het toch niet zo snel zal gebeuren. Alleen soms als ik ergens last van heb kan ik me wel wat zorgen maken, maar niet dat ik er aan dood ga ofzo.
En ik denk dat als ik er dood aan ga het niet echt uit zal maken, het scheelt voor iedereen denk ik.
En ik denk dat als ik er dood aan ga het niet echt uit zal maken, het scheelt voor iedereen denk ik.
vrijdag 19 december 2014 21:29
Het lijkt nu alsof je op zoek bent naar het dieptepunt van je ziekte om hulp te aanvaarden. Alsof je dan ineens de kracht zult hebben of de noodzaak zult inzien om het gevecht écht aan te gaan.
Con schreef hier eens dat jij zelf zo weinig inzicht hebt in je eigen ziekte. Ben je het daar mee eens en heb je daar ooit iets mee gedaan?
Je zou als je denkt dat het relevant is, als voorbereiding voor misschien ooit en zonder verplichtingen, kunnen proberen je ziektekennis wat op te krikken. Die vervangster van je psychologe zou je daarbij kunnen helpen.
Con schreef hier eens dat jij zelf zo weinig inzicht hebt in je eigen ziekte. Ben je het daar mee eens en heb je daar ooit iets mee gedaan?
Je zou als je denkt dat het relevant is, als voorbereiding voor misschien ooit en zonder verplichtingen, kunnen proberen je ziektekennis wat op te krikken. Die vervangster van je psychologe zou je daarbij kunnen helpen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 19 december 2014 21:38
Ja dit staat er ook in mijn behandelplan: Ziektebesef en ziekte-inzicht zijn beperkt aanwezig.
Ik snap wel een beetje wat het betekent maar niet waarom dat voor mij zo is. Ik heb daar nooit wat mee gedaan, en eigenlijk weet ik ook niet hoe ik dat moet doen en of dat belangrijk is.
Het eerste wat je zegt klopt wel, ik hoop dat ik als ik op mijn streef ben ik van mezelf wel intensievere hulp mag.
Ik snap wel een beetje wat het betekent maar niet waarom dat voor mij zo is. Ik heb daar nooit wat mee gedaan, en eigenlijk weet ik ook niet hoe ik dat moet doen en of dat belangrijk is.
Het eerste wat je zegt klopt wel, ik hoop dat ik als ik op mijn streef ben ik van mezelf wel intensievere hulp mag.
vrijdag 19 december 2014 21:44
quote:Bente- schreef op 19 december 2014 @ 21:20:
Je kan er aan overlijden ja, maar er zijn ook genoeg mensen die er wel oud mee worden. .
Met eh,...laten we zeggen 30 jaar lang ondergewicht? Ik durf het te betwijfelen, hoor.
Anorexia is op zich - lichamelijk - niet anders dan een hongersnood in Bangladesh, hoor. Daar gaan mensen ook dood door ondervoeding.) al zeggen we vaak; doodgaan van de honger. Maar je gaat niet dood van het hongergevoel, maar van de gevolgen van te weinig - goed - voedsel ) Omdat jij misschien geen hongergevoel meer hebt, of die kan onderdrukken, oid wil niet zeggen dat het geen ondervoeding is.
Je kan er aan overlijden ja, maar er zijn ook genoeg mensen die er wel oud mee worden. .
Met eh,...laten we zeggen 30 jaar lang ondergewicht? Ik durf het te betwijfelen, hoor.
Anorexia is op zich - lichamelijk - niet anders dan een hongersnood in Bangladesh, hoor. Daar gaan mensen ook dood door ondervoeding.) al zeggen we vaak; doodgaan van de honger. Maar je gaat niet dood van het hongergevoel, maar van de gevolgen van te weinig - goed - voedsel ) Omdat jij misschien geen hongergevoel meer hebt, of die kan onderdrukken, oid wil niet zeggen dat het geen ondervoeding is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 21:46
quote:Bente- schreef op 19 december 2014 @ 21:38:
ik hoop dat ik als ik op mijn streef ben ik van mezelf wel intensievere hulp mag.Lees dit nou eens tien keer over en bedenk eens hoe gek dit is; JIJ hebt ZELF bepaald dat het niet mag, dan kan JIJ toch ook ZELF bepalen dat het wel weer mag, als JIJ degene bent die de spelregels van je EIGEN leven maakt.
ik hoop dat ik als ik op mijn streef ben ik van mezelf wel intensievere hulp mag.Lees dit nou eens tien keer over en bedenk eens hoe gek dit is; JIJ hebt ZELF bepaald dat het niet mag, dan kan JIJ toch ook ZELF bepalen dat het wel weer mag, als JIJ degene bent die de spelregels van je EIGEN leven maakt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 21:49
Ziektebesef en inzicht zijn belangrijk omdat je dan tot verandering kunt komen.
Ziektebesef begint al met het feit denk ik dat je jezelf serieus neemt, dat je je klachten serieus neemt en ze niet wegstopt.
Ziekte-inzicht gaat ook over hoe dit alles is ontstaan en hoe je er wat aan kunt doen.
Ik zat te denken hoe je aan ziektebesef en ziekte-inzicht werkt?
Voor mij kwam dat deels doordat anderen mij serieus namen. Dat klinkt misschien gek, maar ik herken erg van jou dat je het moeilijk vindt om jezelf serieus te nemen. Door reacties van anderen had ik wel een goede graadmeter oa.
Ziektebesef begint al met het feit denk ik dat je jezelf serieus neemt, dat je je klachten serieus neemt en ze niet wegstopt.
Ziekte-inzicht gaat ook over hoe dit alles is ontstaan en hoe je er wat aan kunt doen.
Ik zat te denken hoe je aan ziektebesef en ziekte-inzicht werkt?
Voor mij kwam dat deels doordat anderen mij serieus namen. Dat klinkt misschien gek, maar ik herken erg van jou dat je het moeilijk vindt om jezelf serieus te nemen. Door reacties van anderen had ik wel een goede graadmeter oa.
vrijdag 19 december 2014 21:52
quote:Bente- schreef op 19 december 2014 @ 21:49:
Ik weet dat het raar klinkt, dan mag het niet van mezelf denk ik, en dan zal het denk ik ook niet mogen op mijn streef. Sorry ik weet het zelf ook even niet.
Je doet net of jij de buurvrouw bent.
Jij bent jij en als jij wilt stoppen dan mag dat, omdat je de baas bent over jezelf.
Beetje gek dat er een andere jij zou zijn die de baas is over je echte jij, vind je niet?
Ik weet dat het raar klinkt, dan mag het niet van mezelf denk ik, en dan zal het denk ik ook niet mogen op mijn streef. Sorry ik weet het zelf ook even niet.
Je doet net of jij de buurvrouw bent.
Jij bent jij en als jij wilt stoppen dan mag dat, omdat je de baas bent over jezelf.
Beetje gek dat er een andere jij zou zijn die de baas is over je echte jij, vind je niet?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 21:55
quote:Bente- schreef op 19 december 2014 @ 21:38:
Ja dit staat er ook in mijn behandelplan: Ziektebesef en ziekte-inzicht zijn beperkt aanwezig.
Ik snap wel een beetje wat het betekent maar niet waarom dat voor mij zo is.
Omdat jij met je ondergewicht denkt dat je dik bent.
En omdat je het heel logisch vindt dat je met jezelf uithongeren dikker wordt.
Dan heb je eigenlijk niet door dat je een verstoord zelfbeeld hebt.
Dan zie je niet in dat de dingen die jij denkt niet kunnen kloppen.
Ja dit staat er ook in mijn behandelplan: Ziektebesef en ziekte-inzicht zijn beperkt aanwezig.
Ik snap wel een beetje wat het betekent maar niet waarom dat voor mij zo is.
Omdat jij met je ondergewicht denkt dat je dik bent.
En omdat je het heel logisch vindt dat je met jezelf uithongeren dikker wordt.
Dan heb je eigenlijk niet door dat je een verstoord zelfbeeld hebt.
Dan zie je niet in dat de dingen die jij denkt niet kunnen kloppen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 22:03
quote:Bente- schreef op 19 december 2014 @ 21:49:
Ik weet dat het raar klinkt, dan mag het niet van mezelf denk ik, en dan zal het denk ik ook niet mogen op mijn streef. Sorry ik weet het zelf ook even niet.
Ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld. En ik denk dat kennis van je ziekte je zal helpen om het misschien wél van jezelf te mogen. Omdat je dan op basis van kennis kunt beredeneren dat sommige dingen van jou niet vanuit jou maar vanuit je ziekte komen. En dan kun je van sommige dingen makkelijker ( en daarmee bedoel ik niet dat het makkelijk zal zijn) afstand nemen omdat je weet dat je meer bent dan je ziekte. En ik denk dat je minder overvallen zult worden door gedragingen omdat je er door kennis al op voorbereid bent.
Maar Con zal beter en vanuit ervaring kunnen uitleggen wat ziektekennis en ziekteinzicht kan doen. En je psychologe of haar vervangster ook.
Ik weet dat het raar klinkt, dan mag het niet van mezelf denk ik, en dan zal het denk ik ook niet mogen op mijn streef. Sorry ik weet het zelf ook even niet.
Ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld. En ik denk dat kennis van je ziekte je zal helpen om het misschien wél van jezelf te mogen. Omdat je dan op basis van kennis kunt beredeneren dat sommige dingen van jou niet vanuit jou maar vanuit je ziekte komen. En dan kun je van sommige dingen makkelijker ( en daarmee bedoel ik niet dat het makkelijk zal zijn) afstand nemen omdat je weet dat je meer bent dan je ziekte. En ik denk dat je minder overvallen zult worden door gedragingen omdat je er door kennis al op voorbereid bent.
Maar Con zal beter en vanuit ervaring kunnen uitleggen wat ziektekennis en ziekteinzicht kan doen. En je psychologe of haar vervangster ook.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
