Relaties
alle pijlers
Relatie verbroken, werk en vrienden ver weg
maandag 26 januari 2015 20:13
Hallo allemaal,
heb het onderwerp toch maar hier geplaatst en niet onder thuis. Ongeveer anderhalve week geleden hebben mijn vriend en ik besloten niet verder te gaan. We waren het er samen over eens dat het niet langer meer werkte en we er beter mee konden stoppen.
Naast het verdriet om de verbroken relatie, is het ook erg moeilijk omdat alles met hem samenhangt: werk, vrienden en ook de woning.
Het is namelijk zo dat ik in Oktober 2014 in een andere stad ben gaan studeren. Deze ligt op 2 uur afstand van de stad waar ik samen met mijn ex heb gewoond. De keuze om in deze kleine stad te studeren is bewust gemaakt omdat ik elke vrijdag naar huis (huurwoning van ons samen) zou gaan, maandag bij mijn oude werkgever kon werken en dan alleen van dinsdag tot vrijdag in de andere stad studeerde. Ik heb er dus o.a. voor deze studie gekozen wetende dat ik mijn vriend, onze woning, mijn oude werk en al mijn vrienden in het weekend zou zien en me hier heel erg fijn bij voel.
Nu wij uit elkaar zijn gegaan is er voor mij heel erg veel weggevallen en nu ik dit schrijf valt het me ook erg zwaar. Vanaf Oktober betaalde mijn ex de huurwoning alleen omdat ik geen twee woningen kon onderhouden. Daardoor heb ik nu ineens geen woning meer in de stad waar ik me thuis voel en moet dus "gedwongen full-time" in het studentenhuis wonen waar ik studeer.
Voor mij voelt het nu alsof ik geen thuis meer heb en aangezien ik al langer in het buitenland woon zitten mijn ouders ook ver weg. Ik weet niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan... Ik heb het erg zwaar omdat ik me hier op de studentenkamer niet zo thuis voel. Verhuizen heeft door 3 maanden opzegtermijn niet zo veel zin omdat ik in de zomervakantie graag ergens anders stage wil gaan lopen.
Ook vind ik het geen lange termijn oplossing om elk weekend naar "huis" te reizen en daar om en om bij verschillende vriendinnen op de bank te slapen zodat ik hun tenminste nog kan zien. Ik heb namelijk geen plekje meer waar ik me kan terugtrekken en wil hun niet elk weekend in de weg zitten.. Voel me hier erg opgelaten bij. Het is natuurlijk ook nog eens zo dat ik nu mijn enige bron van inkomsten kwijt zou raken omdat ik niet meer elk weekend naar "huis" kan.
Ik weet niet meer zo goed hoe ik mijn toekomst het beste aan kan pakken. Twee woningen kan ik niet financieren, maar aan de andere kant is er in de stad en omgeving waar ik studeer erg weinig werk.
Heeft iemand van jullie misschien tips? Of ook tips hoe ik de komende tijd door kom in een stad waar ik me niet thuis voel en amper vrienden heb...? Of gewoon even iemand die een opbeurend praatje houd is ook al fijn.
heb het onderwerp toch maar hier geplaatst en niet onder thuis. Ongeveer anderhalve week geleden hebben mijn vriend en ik besloten niet verder te gaan. We waren het er samen over eens dat het niet langer meer werkte en we er beter mee konden stoppen.
Naast het verdriet om de verbroken relatie, is het ook erg moeilijk omdat alles met hem samenhangt: werk, vrienden en ook de woning.
Het is namelijk zo dat ik in Oktober 2014 in een andere stad ben gaan studeren. Deze ligt op 2 uur afstand van de stad waar ik samen met mijn ex heb gewoond. De keuze om in deze kleine stad te studeren is bewust gemaakt omdat ik elke vrijdag naar huis (huurwoning van ons samen) zou gaan, maandag bij mijn oude werkgever kon werken en dan alleen van dinsdag tot vrijdag in de andere stad studeerde. Ik heb er dus o.a. voor deze studie gekozen wetende dat ik mijn vriend, onze woning, mijn oude werk en al mijn vrienden in het weekend zou zien en me hier heel erg fijn bij voel.
Nu wij uit elkaar zijn gegaan is er voor mij heel erg veel weggevallen en nu ik dit schrijf valt het me ook erg zwaar. Vanaf Oktober betaalde mijn ex de huurwoning alleen omdat ik geen twee woningen kon onderhouden. Daardoor heb ik nu ineens geen woning meer in de stad waar ik me thuis voel en moet dus "gedwongen full-time" in het studentenhuis wonen waar ik studeer.
Voor mij voelt het nu alsof ik geen thuis meer heb en aangezien ik al langer in het buitenland woon zitten mijn ouders ook ver weg. Ik weet niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan... Ik heb het erg zwaar omdat ik me hier op de studentenkamer niet zo thuis voel. Verhuizen heeft door 3 maanden opzegtermijn niet zo veel zin omdat ik in de zomervakantie graag ergens anders stage wil gaan lopen.
Ook vind ik het geen lange termijn oplossing om elk weekend naar "huis" te reizen en daar om en om bij verschillende vriendinnen op de bank te slapen zodat ik hun tenminste nog kan zien. Ik heb namelijk geen plekje meer waar ik me kan terugtrekken en wil hun niet elk weekend in de weg zitten.. Voel me hier erg opgelaten bij. Het is natuurlijk ook nog eens zo dat ik nu mijn enige bron van inkomsten kwijt zou raken omdat ik niet meer elk weekend naar "huis" kan.
Ik weet niet meer zo goed hoe ik mijn toekomst het beste aan kan pakken. Twee woningen kan ik niet financieren, maar aan de andere kant is er in de stad en omgeving waar ik studeer erg weinig werk.
Heeft iemand van jullie misschien tips? Of ook tips hoe ik de komende tijd door kom in een stad waar ik me niet thuis voel en amper vrienden heb...? Of gewoon even iemand die een opbeurend praatje houd is ook al fijn.
maandag 26 januari 2015 20:28
Typfoudt dat dacht ik dus ook. Maar ik vind het wel heel erg lastig om mijn vrienden praktisch te vragen of ik een halfjaar lang om en om bij hen kan slapen... En had er ook al aan gedacht dan pas zondag ochtend heen te gaan en maandag avond alweer terug. Iedereen zegt wel dat ik genoeg slaapplaatsen heb, maar als puntje bij paaltje komt is het dan toch anders. Dan hebben stellen toch graag de woning voor zichzelf of zijn het weekend niet thuis.
WEet dus niet zo goed hoe ik dat aan kan pakken..
WEet dus niet zo goed hoe ik dat aan kan pakken..
maandag 26 januari 2015 20:45
Wat een ontzettende rot situatie! Je zit eigenlijk gevangen in een stad waar je je totaal niet thuis voelt.... Ga eens op zoek naar sociale contacten in je studenten stad. Misschien een leuke sportvereniging, of doe zelf een oproepje voor een kookclub. De studenten gaan dan misschien wel in het weekend naar huis, maar wellicht wonen er nog meer gezellige mensen in je stad die graag iets leuks met je ondernemen! En probeer toch zoveel mogelijk met je vriendinnen af te spreken, ook al is dat misschien niet heel praktisch... Als het maar tot de zomervakantie is, is het voor je vriendinnen ook nog wel te overzien. Leg het ze gewoon uit, en ook voor hoe lang dit zal gaan duren. Het is ff doorbijten tot aan de zomervakantie, maar probeer er het beste van te maken!! En het is een ontzettend cliché, maar.... Als er ergens een deur dicht gaat, gaat er ergens anders een open. Ik hoop het tenminste voor je! 
maandag 26 januari 2015 20:55
Studeren in de stad waar ik me thuis voel is jammer genoeg geen optie omdat daar geen geschikte masterstudie aangeboden wordt. Ik heb daar toen al voor gekeken en de richtingen spreken me minder aan en de toelatingseisen zijn veel te hoog...
Sportverenigingen zijn er hier niet zoveel omdat het zo een kleine stad is.... Misschien dan maar "genoegen nemen" met een universiteitssport die ik niet super leuk vind maar waardoor ik wel mensen leren kennen. Kan niet alles hebben.
Sportverenigingen zijn er hier niet zoveel omdat het zo een kleine stad is.... Misschien dan maar "genoegen nemen" met een universiteitssport die ik niet super leuk vind maar waardoor ik wel mensen leren kennen. Kan niet alles hebben.
maandag 26 januari 2015 21:48
je hoeft ook nie tnu aan je vrienden te vragen of je een half jaar lang om en om bij ze mag slapen! Je vraagt gewoon voor deze week bij vriend 1 of je alleen zondagnacht mag blijven slapen. Dan vraag je voor volgende week of je bij vriend 2 zondagnacht mag slapen. Als je je opgelaten voelt dan kook je lekker voor je gastheer/vrouw op zondagavond. Als je dit een paar weekenden gedaan hebt bij verschillende vrienden dan merk je vanzelf welke vrienden het leuk vinden en welke het een last vinden. Als je bijvoorbeeld 10 vrienden hebt dan hoef je maar 1 nachtje in de 2 maanden te blijven slapen ongeveer. Dat is echt niet zoveel.
Het probleem lijkt me niet onoverkomenlij. Je klinkt eigenlijk meer alsof je geen oplossingen wil, maar liever gewoon even wilt klagen. Dat bedoel ik niet zo negatief als het klinkt. Het is niet makkelijk als je relatie net uit is en soms moet je dan gewoon even jezelf toestaan om verdrietig te zijn en te 'zeuren' dat alles gewoon even kut is. Dat kan soms best even therapeutisch werken Sterkte in ieder geval.
Het probleem lijkt me niet onoverkomenlij. Je klinkt eigenlijk meer alsof je geen oplossingen wil, maar liever gewoon even wilt klagen. Dat bedoel ik niet zo negatief als het klinkt. Het is niet makkelijk als je relatie net uit is en soms moet je dan gewoon even jezelf toestaan om verdrietig te zijn en te 'zeuren' dat alles gewoon even kut is. Dat kan soms best even therapeutisch werken Sterkte in ieder geval.
maandag 26 januari 2015 21:58
Klopt deels wel dat ik gewoon even mijn hart wil luchten en wil zeuren. Vandaag even een slechte dag...
Aan de andere kant probeer ik hier waar ik studeer wel veel dingen uit. Maar telkens de deksel op je neus krijgen of dag in dag uit met dezelfde persoon omgaan is ook niet leuk... In ieder geval kan ik hier wel een leenhond krijgen waarmee ik af en toe kan gaan wandelen en joggen. Dat vind ik al super!
Ik zou ongeveer bij vijf mensen kunnen slapen dus dan elke 1,5 maand bij eentje als ik 3x in de maand zou gaan werken.
Ik wil wel in oplossingen denken maar merk nu al dat vrienden het aanbieden, maar natuulrijk niet elk weekend tijd of zin daarin hebben...
Dat met het uitproberen is wel een goed idee.
Aan de andere kant probeer ik hier waar ik studeer wel veel dingen uit. Maar telkens de deksel op je neus krijgen of dag in dag uit met dezelfde persoon omgaan is ook niet leuk... In ieder geval kan ik hier wel een leenhond krijgen waarmee ik af en toe kan gaan wandelen en joggen. Dat vind ik al super!
Ik zou ongeveer bij vijf mensen kunnen slapen dus dan elke 1,5 maand bij eentje als ik 3x in de maand zou gaan werken.
Ik wil wel in oplossingen denken maar merk nu al dat vrienden het aanbieden, maar natuulrijk niet elk weekend tijd of zin daarin hebben...
Dat met het uitproberen is wel een goed idee.
zondag 1 februari 2015 11:27
Goed zo. je moet gewoon door het gevoel heen. In jouw geval is het nog wat om te verstouwen; relatie over, geen woning meer, vrienden ver weg. Je bent nu op het punt dat je weet dat je verder moet en hoe je dat wilt aanpakken. Ja, het is klote, maar je hebt nu eenmaal niet de luxe om te lang te blijven "zwelgen"... rug recht, kop omhoog en ga je zaakjes regelen. Je bent sterker dan je denkt.
woensdag 4 februari 2015 16:55
@ana_isabel ja, het is heel erg veel tegelijkertijd. Heb afgelopen zondag toch mijn ex gebeld omdat het weekend zo zwaar was en ik hem erg mistte. Hij zei dat het met hem wel prima gaat en dat ik net als hem, mijn leven verder moet oppakken. Maar ik heb het met die uitspraak toch wel erg moeilijk omdat hij alleen mij hoeft te missen en ik mijn thuis, vrienden, en mijn werk... Kan dan ook erg jaloers op hem worden.
Had het geloof ik niet in de OP geschreven, maar sinds oud en nieuw woonde de neef van mijn ex bij ons. Mijn ex wilde graag een huisgenoot zodat hij de huur niet in zijn eentje moest betalen en haalde toen zijn neef uit Bulgarije, die helemaal niets aan de huur of huishouden bij kan dragen! Toen hebben wij van de slaapkamer onze kamer gemaakt en kreeg hij onze slaapkamer. Ik had het er toen al moeilijk mee, maar nu al helemaal. Het voelt namelijk alsof zijn neef mijn plaats heeft ingenomen.
Van gemeenschappelijke vrienden hoor ik dat mijn ex heel het weekend alleen maar tot 6 uur 's ochtends feest viert, wat hij tijdens onze relatie helemaal niet deed... Nu lijkt het dus daadwerkelijk zo te zijn dat hij zijn leven al verder leeft terwijl ik het overal zo moeilijk mee heb en dood ongelukkig ben als ik in het weekend naar münchen kom. Hij doet erg afstandelijk en wil helemaal geen contact meer met me totdat we de meubelen gaan verdelen.
Valt me heel erg zwaar zo allemaal en wilde het gewoon graag even kwijt.
Had het geloof ik niet in de OP geschreven, maar sinds oud en nieuw woonde de neef van mijn ex bij ons. Mijn ex wilde graag een huisgenoot zodat hij de huur niet in zijn eentje moest betalen en haalde toen zijn neef uit Bulgarije, die helemaal niets aan de huur of huishouden bij kan dragen! Toen hebben wij van de slaapkamer onze kamer gemaakt en kreeg hij onze slaapkamer. Ik had het er toen al moeilijk mee, maar nu al helemaal. Het voelt namelijk alsof zijn neef mijn plaats heeft ingenomen.
Van gemeenschappelijke vrienden hoor ik dat mijn ex heel het weekend alleen maar tot 6 uur 's ochtends feest viert, wat hij tijdens onze relatie helemaal niet deed... Nu lijkt het dus daadwerkelijk zo te zijn dat hij zijn leven al verder leeft terwijl ik het overal zo moeilijk mee heb en dood ongelukkig ben als ik in het weekend naar münchen kom. Hij doet erg afstandelijk en wil helemaal geen contact meer met me totdat we de meubelen gaan verdelen.
Valt me heel erg zwaar zo allemaal en wilde het gewoon graag even kwijt.
woensdag 4 februari 2015 16:58
Oja en MinionX: ik kan dus niet eens op de bank slapen omdat er geen vrije kamer is nu dat de neef ingetrokken is. Zijn komst heeft het proces uit elkaar gegaan alleen maar versneld...
Omdat ik nu juist in de tentamenweken zit, kan ik mijn meubels pas begin maart ophalen. Dit betekend dat mijn ex nog in mijn bed slaapt en dat terwijl hij alleen maar uitgaat... Ik heb hier zo veel moeite mee.
Ik wordt helemaal kwaad als ik er aan denk dat hij en zijn neef de mooie woning die ik samen met mijn ex heb opgebouwd, nu als mannen woning gebruiken waar alleen maar roes uitgeslapen wordt en vrouwen mee worden genomen.
Kan die gedachte niet aan zonder heel verdrietig en gekwetst ervan te zijn.
Omdat ik nu juist in de tentamenweken zit, kan ik mijn meubels pas begin maart ophalen. Dit betekend dat mijn ex nog in mijn bed slaapt en dat terwijl hij alleen maar uitgaat... Ik heb hier zo veel moeite mee.
Ik wordt helemaal kwaad als ik er aan denk dat hij en zijn neef de mooie woning die ik samen met mijn ex heb opgebouwd, nu als mannen woning gebruiken waar alleen maar roes uitgeslapen wordt en vrouwen mee worden genomen.
Kan die gedachte niet aan zonder heel verdrietig en gekwetst ervan te zijn.
woensdag 4 februari 2015 19:04
quote:lori90 schreef op 04 februari 2015 @ 16:58:
Oja en MinionX: ik kan dus niet eens op de bank slapen omdat er geen vrije kamer is nu dat de neef ingetrokken is. Zijn komst heeft het proces uit elkaar gegaan alleen maar versneld...
Omdat ik nu juist in de tentamenweken zit, kan ik mijn meubels pas begin maart ophalen. Dit betekend dat mijn ex nog in mijn bed slaapt en dat terwijl hij alleen maar uitgaat... Ik heb hier zo veel moeite mee.
Ik wordt helemaal kwaad als ik er aan denk dat hij en zijn neef de mooie woning die ik samen met mijn ex heb opgebouwd, nu als mannen woning gebruiken waar alleen maar roes uitgeslapen wordt en vrouwen mee worden genomen.
Kan die gedachte niet aan zonder heel verdrietig en gekwetst ervan te zijn.
Wat een ongeloofelijke ongevoelige lamlul, die ex van jou... en dan druk ik mij nog netjes uit. Het lijkt erop alsof hij niet kon wachten om met zijn "nieuwe" leven te beginnen.
lieve to; je mag best verdriet hebbenven rouwen om het leven wat je HAD , maar wees niet verdrietig om je ex. Hij heeft zijn ware kleuren aan je laten zien en jouw tranen om hem zijn verspilde energie. Schakel je gevoel eens uit en kijk een goed (echt goed) hoe hij nu met je omgaat. jouw is onrecht aangedaan,daarom ben je boos en verdrietig.
Zorg dat je zo snel mogelijk zelfstandig wordt en zo ver mogelijk bij hem uit de buurt blijft.
Oja en MinionX: ik kan dus niet eens op de bank slapen omdat er geen vrije kamer is nu dat de neef ingetrokken is. Zijn komst heeft het proces uit elkaar gegaan alleen maar versneld...
Omdat ik nu juist in de tentamenweken zit, kan ik mijn meubels pas begin maart ophalen. Dit betekend dat mijn ex nog in mijn bed slaapt en dat terwijl hij alleen maar uitgaat... Ik heb hier zo veel moeite mee.
Ik wordt helemaal kwaad als ik er aan denk dat hij en zijn neef de mooie woning die ik samen met mijn ex heb opgebouwd, nu als mannen woning gebruiken waar alleen maar roes uitgeslapen wordt en vrouwen mee worden genomen.
Kan die gedachte niet aan zonder heel verdrietig en gekwetst ervan te zijn.
Wat een ongeloofelijke ongevoelige lamlul, die ex van jou... en dan druk ik mij nog netjes uit. Het lijkt erop alsof hij niet kon wachten om met zijn "nieuwe" leven te beginnen.
lieve to; je mag best verdriet hebbenven rouwen om het leven wat je HAD , maar wees niet verdrietig om je ex. Hij heeft zijn ware kleuren aan je laten zien en jouw tranen om hem zijn verspilde energie. Schakel je gevoel eens uit en kijk een goed (echt goed) hoe hij nu met je omgaat. jouw is onrecht aangedaan,daarom ben je boos en verdrietig.
Zorg dat je zo snel mogelijk zelfstandig wordt en zo ver mogelijk bij hem uit de buurt blijft.
woensdag 4 februari 2015 22:49
Waarom vind je dat ana-isabel?
Ik moet er wel echt bij zeggen dat ik natuurlijk niet 100% zeker weet dat hij alleen maar feest en het baseer op verhalen die ik hoor. En ik weet dat hij helemaal niet het type is om snel vrouwen mee naar huis te nemen. Zijn neef gaat juist veel uit en date veel de laatste tijd. Ben dus erg boos dat hij nu waarschijnlijk in MIJN huis vrouwen mee naar huis neemt.. Ben ook bang dat zijn gedrag op mijn ex reflecteert en stel me dan veel te erge dingen voor...
Ik moet er wel echt bij zeggen dat ik natuurlijk niet 100% zeker weet dat hij alleen maar feest en het baseer op verhalen die ik hoor. En ik weet dat hij helemaal niet het type is om snel vrouwen mee naar huis te nemen. Zijn neef gaat juist veel uit en date veel de laatste tijd. Ben dus erg boos dat hij nu waarschijnlijk in MIJN huis vrouwen mee naar huis neemt.. Ben ook bang dat zijn gedrag op mijn ex reflecteert en stel me dan veel te erge dingen voor...
donderdag 5 februari 2015 15:32
quote:lori90 schreef op 04 februari 2015 @ 22:50:
En wat bedoel je trouwens met onrecht?Zo voel je dat nu toch? je wordt zo makkelijk aan de kant geschoven en mag het van hem uitzoeken. Ik vind het wel bijzonder dat je de situatie nu ineens veel minder erg maakt dan je deed overkomen. het lijkt er zo op dat het nog steeds niet kunt of wilt geloven wat er is gebeurd.
En wat bedoel je trouwens met onrecht?Zo voel je dat nu toch? je wordt zo makkelijk aan de kant geschoven en mag het van hem uitzoeken. Ik vind het wel bijzonder dat je de situatie nu ineens veel minder erg maakt dan je deed overkomen. het lijkt er zo op dat het nog steeds niet kunt of wilt geloven wat er is gebeurd.
vrijdag 6 februari 2015 00:21
Ja, het voelt nu af en toe heel onterecht. Maar ik weet dat het gevoel natuurlijk door mijn droevige emoties versterkt wordt. Dus wil af en toe met beide benen op de grond blijven staan of het tenminste proberen.
En ik kan inderdaad niet geloven dat mijn ex-vriend na drie jaar zo met mij om gaat.
Kreeg vanochtend een mailtje van hem dat hij hoopte dat ik de verhuurder nog niet had gecontacteerd dat we niet meer samen zijn en ik dus verhuis. Want dit wilde hij toch wel graag onder ons regelen...
Heel erg naar dat hij me zo afstandelijk behandelt en vervolgens wel verwacht dat ik in het huurcontract blijf staan omdat hij anders problemen krijg (huurbaas heeft natuurlijk een stel met goede inkomsten ipv een iemand en een neef met geen inkomsten). Maar ja, hoe de huurbaas reageert is niet mijn probleem. Hij wil zo afstandelijk doen dus dan horen de minder leuke dingen daar ook bij!
En ik kan inderdaad niet geloven dat mijn ex-vriend na drie jaar zo met mij om gaat.
Kreeg vanochtend een mailtje van hem dat hij hoopte dat ik de verhuurder nog niet had gecontacteerd dat we niet meer samen zijn en ik dus verhuis. Want dit wilde hij toch wel graag onder ons regelen...
Heel erg naar dat hij me zo afstandelijk behandelt en vervolgens wel verwacht dat ik in het huurcontract blijf staan omdat hij anders problemen krijg (huurbaas heeft natuurlijk een stel met goede inkomsten ipv een iemand en een neef met geen inkomsten). Maar ja, hoe de huurbaas reageert is niet mijn probleem. Hij wil zo afstandelijk doen dus dan horen de minder leuke dingen daar ook bij!
vrijdag 6 februari 2015 08:54
quote:lori90 schreef op 06 februari 2015 @ 00:21:
Ja, het voelt nu af en toe heel onterecht. Maar ik weet dat het gevoel natuurlijk door mijn droevige emoties versterkt wordt. Dus wil af en toe met beide benen op de grond blijven staan of het tenminste proberen.
En ik kan inderdaad niet geloven dat mijn ex-vriend na drie jaar zo met mij om gaat.
Kreeg vanochtend een mailtje van hem dat hij hoopte dat ik de verhuurder nog niet had gecontacteerd dat we niet meer samen zijn en ik dus verhuis. Want dit wilde hij toch wel graag onder ons regelen...
Heel erg naar dat hij me zo afstandelijk behandelt en vervolgens wel verwacht dat ik in het huurcontract blijf staan omdat hij anders problemen krijg (huurbaas heeft natuurlijk een stel met goede inkomsten ipv een iemand en een neef met geen inkomsten). Maar ja, hoe de huurbaas reageert is niet mijn probleem. Hij wil zo afstandelijk doen dus dan horen de minder leuke dingen daar ook bij!
Precies. Hij heeft de keus gemaakt om zonder jou verder te willen, dus dan hoef jij hem ook niet te "beschermen" wat betreft zijn huisbaas. Hij weet het toch allemaal zo goed? Dan mag hij dat ook lekker zelf regelen.
Als ik jou was,zou ik de huisbaas zeker inlichten. Op deze manier zul je voelen dat je de regie weer hebt over je eigen leven. Sterk zijn hoor!
Ja, het voelt nu af en toe heel onterecht. Maar ik weet dat het gevoel natuurlijk door mijn droevige emoties versterkt wordt. Dus wil af en toe met beide benen op de grond blijven staan of het tenminste proberen.
En ik kan inderdaad niet geloven dat mijn ex-vriend na drie jaar zo met mij om gaat.
Kreeg vanochtend een mailtje van hem dat hij hoopte dat ik de verhuurder nog niet had gecontacteerd dat we niet meer samen zijn en ik dus verhuis. Want dit wilde hij toch wel graag onder ons regelen...
Heel erg naar dat hij me zo afstandelijk behandelt en vervolgens wel verwacht dat ik in het huurcontract blijf staan omdat hij anders problemen krijg (huurbaas heeft natuurlijk een stel met goede inkomsten ipv een iemand en een neef met geen inkomsten). Maar ja, hoe de huurbaas reageert is niet mijn probleem. Hij wil zo afstandelijk doen dus dan horen de minder leuke dingen daar ook bij!
Precies. Hij heeft de keus gemaakt om zonder jou verder te willen, dus dan hoef jij hem ook niet te "beschermen" wat betreft zijn huisbaas. Hij weet het toch allemaal zo goed? Dan mag hij dat ook lekker zelf regelen.
Als ik jou was,zou ik de huisbaas zeker inlichten. Op deze manier zul je voelen dat je de regie weer hebt over je eigen leven. Sterk zijn hoor!
vrijdag 6 februari 2015 14:36
Lori, heb net je topic gelezen. Rot voor je. Ik snap waar het advies van ana-isabel vandaan komt maar mijn advies zou qua huurcontract zijn om lekker de eer aan jezelf te houden. Laat je ex in dat huis wonen en probeer lost te laten dat het ook jouw huis nog is. Jullie hebben besloten uit elkaar te gaan, het is niet anders. Jij woont er niet meer. En ja, hij doet nu misschien andere dingen als toen jullie nog samen waren. Het kan even een fase zijn. Of niet. Nou en? Besteed er geen aandacht meer aan. Je moet misschien nog wat dingen afhandelen maar stop met volgen wat je ex doet en hoe hij nu leeft. Richt je op je zelf, je studie, een eigen plek en (bij voorkeur ook) je eigen vrienden.
vrijdag 6 februari 2015 16:31
Hoi kloddertje. Bedankt voor je advies.
Ik wil echt niet in het huurcontract blijven staan. Dat mag niet eens. Nu hij alles afkapt, vind ik dat hij ook de ballen moet hebben om dat bij de minder leuke of voor hem minder handige dingen moet doen. Ik heb geen zin dat de makelaar of verhuurder ooit contact met mij opneemt (contact liep vaak via mij) in de veronderstelling dat ik daar nog woon. En ook zal mijn naam nog op de deur staan. Dat wil ik gewoon niet.
Ben best gekwetst dat hij zich zo afstandelijk opstelt en niets meer met me te maken wil hebben en dan wel verwacht dat ik zoiets mee doe.
Ik wil echt niet in het huurcontract blijven staan. Dat mag niet eens. Nu hij alles afkapt, vind ik dat hij ook de ballen moet hebben om dat bij de minder leuke of voor hem minder handige dingen moet doen. Ik heb geen zin dat de makelaar of verhuurder ooit contact met mij opneemt (contact liep vaak via mij) in de veronderstelling dat ik daar nog woon. En ook zal mijn naam nog op de deur staan. Dat wil ik gewoon niet.
Ben best gekwetst dat hij zich zo afstandelijk opstelt en niets meer met me te maken wil hebben en dan wel verwacht dat ik zoiets mee doe.
