Actueel
alle pijlers
Kinderen en topsport
vrijdag 8 augustus 2008 om 22:25
Nav het topic over de Olympische Spelen vond ik diverse artikelen over kinderen en topsport. Ik schrok me wild.
Ik dacht dat landen als China en Rusland een patent hadden op het drillen van kids ihkv sport. Niet dus.
Er bestaat in de westerse sportwereld zoiets als een 10.000 uren norm. 'Een kind moet tien jaar lang elke dag drie uur trainen, pas dan kan het aansluiten bij de top van de sport. Zeggen de experts. Maar er is heel weinig onderzoek gedaan naar wat dat met kinderen op de lange termijn doet.’
Ik vind het aan mishandeling grenzen, zelfs als je een goede coach hebt die het kind ook mentaal coached. Tien jaar lang, 3 uur per dag! Wanneer kan zo'n kind spelen? Huiswerk maken? Niksen?
Wat doet dat met je lijf? Dat kan toch nooit goed zijn? En wat doet het met je psyche?
Ik zal straks nog wat artikelen plakken, hier alvast de vragen:
Stel je kind kan uitzonderlijk goed sporten, maakt niet uit wat. Zou jij een kind van een jaar of 10 (of jonger al tegenwoordig) dagelijks 3 uur per dag laten sporten? Waarom wel / niet?
Kan een kind van die leeftijd wel zelf die keuze maken?
Ik dacht dat landen als China en Rusland een patent hadden op het drillen van kids ihkv sport. Niet dus.
Er bestaat in de westerse sportwereld zoiets als een 10.000 uren norm. 'Een kind moet tien jaar lang elke dag drie uur trainen, pas dan kan het aansluiten bij de top van de sport. Zeggen de experts. Maar er is heel weinig onderzoek gedaan naar wat dat met kinderen op de lange termijn doet.’
Ik vind het aan mishandeling grenzen, zelfs als je een goede coach hebt die het kind ook mentaal coached. Tien jaar lang, 3 uur per dag! Wanneer kan zo'n kind spelen? Huiswerk maken? Niksen?
Wat doet dat met je lijf? Dat kan toch nooit goed zijn? En wat doet het met je psyche?
Ik zal straks nog wat artikelen plakken, hier alvast de vragen:
Stel je kind kan uitzonderlijk goed sporten, maakt niet uit wat. Zou jij een kind van een jaar of 10 (of jonger al tegenwoordig) dagelijks 3 uur per dag laten sporten? Waarom wel / niet?
Kan een kind van die leeftijd wel zelf die keuze maken?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 10 augustus 2008 om 16:02
Een supertalentje zal er ook niet om gevraagd hebben door z'n ouders belemmerd te worden om zich te kunnen ontplooien.
En je kunt het je overige kids ook niet aandoen om het gezinsleven om een gehandicapte te laten draaien, dus daar moet je dus ook 'n oplossing voor zoeken eventueel buitenshuis dus.
zondag 10 augustus 2008 om 17:19
Elninjoo, het ging niet om mijn hypothetische droomgezin, maar om een gewoon, normaal gezinsleven wat ik voor mijn hypothetische kinderen zou ambiëren. heeft niets met het in de war schoppen van mijn leven te maken.
Verder vind ik de manier waarop jij over een hypothetisch gehandicapt kind praat behoorlijk schokkend en geen enkele vergelijking met een kind met toptalent.
Wees blij!
zondag 10 augustus 2008 om 17:48
zondag 10 augustus 2008 om 17:51
Ik vind dat ouders hun kind dan eerst moeten stimuleren toch door te gaan, het kan ook 'n bevlieging zijn natuurlijk, maar als ze na maanden gewoon geen enkele inzet meer toont en bewust gaat verliezen om maar te mogen nokken, dan moet je dat dus idd accepteren, hoe lullig dat ook is. Zie je toch ook met die eeuwige studenten? Die gaan eerst voor rechten, zijn ze dat zat, kiezen ze weer wat anders, en pa en ma maar dokken voor de kamer etc.
zondag 10 augustus 2008 om 20:45
Ik kan er niet over uit. Je doet alsof je een gehandicapt zomaar uit huis laat plaatsen. Valt mee dat je nog niet zegt dat ie ingeruild moet worden.
Naast alle emoties die daarbij komen, nog helemaal voorbijgaand aan de vraag of een instelling wel de juiste plek is voor ieder gehandicapt kind; enig idee hoe dat praktisch zit? Denk je dat er echt hup meteen plaats is voor een kind? En denk je dat een instelling zomaar een kind plaatst als dat in hun ogen best thuis kan blijven wonen? Er i al amper plek, die zijn echt voor de 'erge gevallen' (kutomschrijving, weet het ff niet beter) Voor kids die gespecialiseerde zorg nodig hebben, die thuis onhandelbaar zijn of waar de gezinssituatie te schrijnend is.
Een instelling plaats echt geen kind omdat de broers en zussen minder aandacht krijgen en daar mogen we god voor op ons blote knietjes danken.
Naast alle emoties die daarbij komen, nog helemaal voorbijgaand aan de vraag of een instelling wel de juiste plek is voor ieder gehandicapt kind; enig idee hoe dat praktisch zit? Denk je dat er echt hup meteen plaats is voor een kind? En denk je dat een instelling zomaar een kind plaatst als dat in hun ogen best thuis kan blijven wonen? Er i al amper plek, die zijn echt voor de 'erge gevallen' (kutomschrijving, weet het ff niet beter) Voor kids die gespecialiseerde zorg nodig hebben, die thuis onhandelbaar zijn of waar de gezinssituatie te schrijnend is.
Een instelling plaats echt geen kind omdat de broers en zussen minder aandacht krijgen en daar mogen we god voor op ons blote knietjes danken.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 10 augustus 2008 om 21:04
Een gehandicapte lijkt mij persoonlijk voor meer problemen zorgen dan eentje die topsport beoefend. En ikzelf wil dus geen kids, dus ik kijk er waarschijnlijk anders tegenaan dan mensen die helemaal gek zijn van kinderen. Ik bekijk het puur praktisch. Bovendien kan men anno nu nauwelijks meer kinderen onderhouden als men niet 1,5 baan heeft, dus als je 'n handebindertje thuis hebt die je niet (gedeeltelijk) buitenshuis kunt onderbrengen, denk ik dat veel gezinnen een groot probleem hebben. En als er al andere kinderen zijn in zo'n gezin dan hebben die daar dus ook onder te lijden, meer dan wanneer een broer of zus 'n topsport beoefent.
zondag 10 augustus 2008 om 21:11
zondag 10 augustus 2008 om 21:22
Godskolere, wát een domheid.
Hoe kún je talent en een handicap vergelijken? Je hebt in geen van beide een keuze, maar zie je niet dat het één een luxe is en het andere helemaal niet? Dat je in het ene een keuze hebt en in het andere niet?
En dat dan 'handenbindertje', mens wat klinkt dat neerbuigend. Je hebt het over een mens hoor, niet over een kat die niet zindelijk is.
Hoe denk je dat al die ouders met meer dan 1 baan het doen als er een gehandicapt kindje is? Dan wordt bijna altijd één van die banen opgezegd, ze zullen wel moeten. Ondanks alle PGB's en rugzakjes en weet ik niet allemaal komt het merendeel van de zorg op de schouders van de papa en mama.
Simpel omdat een instelling gewoon niet voor alle kids goed is en nog simpeler omdat er amper plek is.
En ja, voor de andere broers en zussen is het niet leuk. Ik ken de verhalen van toen ik nog met verstandelijk gehandicapten werkte (al heten die tegenwoordig mensen-met-mogelijkheden
) Ik durf er zomaar iets onder te verwedden dat het voor een gemiddeld kind heel wat moeilijker te verkroppen is als alle tijd en aandacht gaat naar dat talentvolle broertje dan dat het gaat naar het broertje dat zorg nodig heeft.
Want in de verhalen die ik horde was de tendens; het was niet altijd leuk en broer / zus kon heel vervelend zijn en eiste alle aandacht op, maar we wisten ook dat ze al die aandacht nodig had, dus dat maakte het wel te doen.
En als je alles wat 'niet leuk' is of 'oneerlijk' uit kinderlevens moeten bannen, nou dan kunnen we wel stoppen met voortplanten.
(FYI, zowel Hekate hebben heel bewust geen kids. Wij behoorden al tot de vaste kern van de kindvrijen alhier toen jij forum-technisch gezien nog geboren moest worden)
Hoe kún je talent en een handicap vergelijken? Je hebt in geen van beide een keuze, maar zie je niet dat het één een luxe is en het andere helemaal niet? Dat je in het ene een keuze hebt en in het andere niet?
En dat dan 'handenbindertje', mens wat klinkt dat neerbuigend. Je hebt het over een mens hoor, niet over een kat die niet zindelijk is.
Hoe denk je dat al die ouders met meer dan 1 baan het doen als er een gehandicapt kindje is? Dan wordt bijna altijd één van die banen opgezegd, ze zullen wel moeten. Ondanks alle PGB's en rugzakjes en weet ik niet allemaal komt het merendeel van de zorg op de schouders van de papa en mama.
Simpel omdat een instelling gewoon niet voor alle kids goed is en nog simpeler omdat er amper plek is.
En ja, voor de andere broers en zussen is het niet leuk. Ik ken de verhalen van toen ik nog met verstandelijk gehandicapten werkte (al heten die tegenwoordig mensen-met-mogelijkheden
) Ik durf er zomaar iets onder te verwedden dat het voor een gemiddeld kind heel wat moeilijker te verkroppen is als alle tijd en aandacht gaat naar dat talentvolle broertje dan dat het gaat naar het broertje dat zorg nodig heeft.Want in de verhalen die ik horde was de tendens; het was niet altijd leuk en broer / zus kon heel vervelend zijn en eiste alle aandacht op, maar we wisten ook dat ze al die aandacht nodig had, dus dat maakte het wel te doen.
En als je alles wat 'niet leuk' is of 'oneerlijk' uit kinderlevens moeten bannen, nou dan kunnen we wel stoppen met voortplanten.
(FYI, zowel Hekate hebben heel bewust geen kids. Wij behoorden al tot de vaste kern van de kindvrijen alhier toen jij forum-technisch gezien nog geboren moest worden)
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 10 augustus 2008 om 21:24
zondag 10 augustus 2008 om 21:34
:
Godskolere, wát een domheid.
Hoe kún je talent en een handicap vergelijken? Je hebt in geen van beide een keuze, maar zie je niet dat het één een luxe is en het andere helemaal niet? Dat je in het ene een keuze hebt en in het andere niet?
En dat dan 'handenbindertje', mens wat klinkt dat neerbuigend. Je hebt het over een mens hoor, niet over een kat die niet zindelijk is.
Hoe denk je dat al die ouders met meer dan 1 baan het doen als er een gehandicapt kindje is? Dan wordt bijna altijd één van die banen opgezegd, ze zullen wel moeten. Ondanks alle PGB's en rugzakjes en weet ik niet allemaal komt het merendeel van de zorg op de schouders van de papa en mama.
Simpel omdat een instelling gewoon niet voor alle kids goed is en nog simpeler omdat er amper plek is.
En ja, voor de andere broers en zussen is het niet leuk. Ik ken de verhalen van toen ik nog met verstandelijk gehandicapten werkte (al heten die tegenwoordig mensen-met-mogelijkheden
Want in de verhalen die ik horde was de tendens; het was niet altijd leuk en broer / zus kon heel vervelend zijn en eiste alle aandacht op, maar we wisten ook dat ze al die aandacht nodig had, dus dat maakte het wel te doen.
Met topsportkinderen heb ik geen ervaring, maar wel met een aantal gezinnen waar een of meer gehandicapte kinderen zijn. Wat Pippi zegt klopt helemaal: de brusjes zorgen zelf vaak ook erg mee (vooral als zij ook nog eens ouder zijn), leuk is het niet altijd, maar wel heel begrijpelijk.
En alle ouders zitten nu al te piekeren (kinderen zijn allemaal nog onder de 18) hoe het in hemelsnaam 'straks' moet. Uit-huis-plaatsen is echt niet zo makkelijk.
Wees blij!
zondag 10 augustus 2008 om 21:38
Maar jij laat meermaals duidelijk blijken wel gek op andermans kinderen te zijn, dus dat is toch weer 'n ander standpunt.
Ik ken persoonlijk alleen maar een paar gevallen waarbij beide kids talentvol zijn in hun sport, dus waar de een niet minder aandacht/kansen krijgt dan de ander. Misschien raken ze juist extra gemotiveerd door 'n talentvolle broer/zus en halen ze op die manier ook het beste uit zichzelf naar boven. Je hebt dan iets om tegen op te kijken en om je ook aan op te trekken.
Zou toch liever die situatie hebben dan 'n gehandicapte waar je niks mee kan. Ik zie 'n (verstandelijk) gehandicapte idd vooral als last en het heeft in de zwaardere gevallen ook geen toekomst ongeacht de aandacht je er in steekt. Als de ouders er niet meer voor kunnen zorgen (ziek, oud, dood), dan eindigen ze toch ergens in 'n tehuis voor de verdere rest van hun leven.
zondag 10 augustus 2008 om 21:55
Ik denk dat er nog een verschil is tussen geen kinderen willen en kinderen (en gehandicapten) als iets niets menselijks te behandelen.
On-topic
Module: (geen idee over hoeveel geld we het hebben) maar wanneer hebben de kinderen dit contract getekend. Ik snap het ergens wel: je moet je studieschuld bij de IBG uiteindelijk ook terug betalen maar zo'n 'contract ga je op je 17e/18e aan. Ik vind het wel een beetje lastig om te beoordelen of een jonger kind de consequenties kan overzien op dat moment.
zondag 10 augustus 2008 om 22:00
Mijn kids waren 12 toen wij namens hen getekend hebben.
De boete zal ook voor onze rekening zijn, maar ik zal het contract moeten opzoeken over hoeveel geld het zou gaan.
Maar ook als je breedtesport speelt en van vereninging wisselt zal je nieuwe club opleidingsvergoeding moeten betalen aan de oude vereniging, dus in honkbal is dit een normaal gegeven.
Mochten de jongens het ooit gaan 'maken' in de USA dan moeten we ook een percentage opleidingsvergoeding betalen van hun tekengeld met een bepaald maximum.
De boete zal ook voor onze rekening zijn, maar ik zal het contract moeten opzoeken over hoeveel geld het zou gaan.
Maar ook als je breedtesport speelt en van vereninging wisselt zal je nieuwe club opleidingsvergoeding moeten betalen aan de oude vereniging, dus in honkbal is dit een normaal gegeven.
Mochten de jongens het ooit gaan 'maken' in de USA dan moeten we ook een percentage opleidingsvergoeding betalen van hun tekengeld met een bepaald maximum.
zondag 10 augustus 2008 om 22:43
Ohk ik had begrepen dat jullie het contract zelf opgesteld hadden. Maar naar wat ik nu begrijp is dit een contract dat met de club/trainer opgesteld wordt. Dat snap ik wel. Zou nu een van je zoons eerder stoppen, gaat die schuld dan direct naar hem toe? Van jullie uit? Of kijken jullie naar de redenen/draagkracht van je zoon op dat moment?
zondag 10 augustus 2008 om 22:47
Natuurlijk zullen wij het bedrag 'voorschieten' en dan samen met zoonlief een terugbetaalplan opstellen.
Wij zijn degenen die het contract getekend hebben, dus aansprakelijk. Maar wil één van de jongens stoppen omdat ze ineens de kont tegen de krib gooien dan zijn de consequenties voor henzelf. Mochten er andere redenen zijn dan zijn wij natuurlijk ook voor rede vatbaar ;)
