Relaties
alle pijlers
voel me zo slecht, heb de relatie verpest
vrijdag 27 februari 2015 09:45
Nou hem gisteravond nog aan de lijn gehad, hij voelt zich vrij en heeft zich lang niet meer zo goed gevoeld het geeft hem de bevestiging dat het de juiste keuze is. Hij gelooft dat mijn karakter nooit zal veranderen. Zijn woorden waren erg pijnlijk en heb slecht geslapen. Hoop toch niet dat ik echt zo'n naar persoon ben als dat hij mij doet voelen. Hij zegt dat hij me geen pijn wil doen en ik er wel overheen kom straks...relatietherapie heeft hij zich niet eens in verdiept wat hij zou doen maar wil hij niet. Ik hoop dat hij heel gelukkig wordt nu hij van mij bevrijdt is!
Auw..
Auw..
vrijdag 27 februari 2015 09:50
quote:curlygurly schreef op 27 februari 2015 @ 09:45:
Nou hem gisteravond nog aan de lijn gehad, hij voelt zich vrij en heeft zich lang niet meer zo goed gevoeld het geeft hem de bevestiging dat het de juiste keuze is. Hij gelooft dat mijn karakter nooit zal veranderen. Zijn woorden waren erg pijnlijk en heb slecht geslapen. Hoop toch niet dat ik echt zo'n naar persoon ben als dat hij mij doet voelen. Hij zegt dat hij me geen pijn wil doen en ik er wel overheen kom straks...relatietherapie heeft hij zich niet eens in verdiept wat hij zou doen maar wil hij niet. Ik hoop dat hij heel gelukkig wordt nu hij van mij bevrijdt is!
Auw..Nou dat is duidelijke taal!
Nou hem gisteravond nog aan de lijn gehad, hij voelt zich vrij en heeft zich lang niet meer zo goed gevoeld het geeft hem de bevestiging dat het de juiste keuze is. Hij gelooft dat mijn karakter nooit zal veranderen. Zijn woorden waren erg pijnlijk en heb slecht geslapen. Hoop toch niet dat ik echt zo'n naar persoon ben als dat hij mij doet voelen. Hij zegt dat hij me geen pijn wil doen en ik er wel overheen kom straks...relatietherapie heeft hij zich niet eens in verdiept wat hij zou doen maar wil hij niet. Ik hoop dat hij heel gelukkig wordt nu hij van mij bevrijdt is!
Auw..Nou dat is duidelijke taal!
vrijdag 27 februari 2015 12:29
quote:Purty schreef op 27 februari 2015 @ 00:52:
[...]
Misschien is het een idee om hem te vragen wat hij nodig heeft? Als hij aangeeft dat hij ruimte nodig heeft, vraag je hem hoe hij dat voor zich ziet. Zodat jij kunt aangeven of jij hem daarin tegemoet kunt komen en hoe. En maak bespreekbaar dat als een van jullie van gedachten verandert (want als je nadenkt over dingen wil dat wel eens gebeuren) en iets toch anders aan zou willen pakken, jullie dat ook bij elkaar aangeven en dat dat okay is. Gissen naar wat hij misschien wel zou willen werkt duidelijk niet. Het creëert alleen ruimte voor miscommunicatie.Helemaal mee eens!
[...]
Misschien is het een idee om hem te vragen wat hij nodig heeft? Als hij aangeeft dat hij ruimte nodig heeft, vraag je hem hoe hij dat voor zich ziet. Zodat jij kunt aangeven of jij hem daarin tegemoet kunt komen en hoe. En maak bespreekbaar dat als een van jullie van gedachten verandert (want als je nadenkt over dingen wil dat wel eens gebeuren) en iets toch anders aan zou willen pakken, jullie dat ook bij elkaar aangeven en dat dat okay is. Gissen naar wat hij misschien wel zou willen werkt duidelijk niet. Het creëert alleen ruimte voor miscommunicatie.Helemaal mee eens!
vrijdag 27 februari 2015 12:34
quote:curlygurly schreef op 27 februari 2015 @ 09:45:
Nou hem gisteravond nog aan de lijn gehad, hij voelt zich vrij en heeft zich lang niet meer zo goed gevoeld het geeft hem de bevestiging dat het de juiste keuze is. Hij gelooft dat mijn karakter nooit zal veranderen. Zijn woorden waren erg pijnlijk en heb slecht geslapen. Hoop toch niet dat ik echt zo'n naar persoon ben als dat hij mij doet voelen. Hij zegt dat hij me geen pijn wil doen en ik er wel overheen kom straks...relatietherapie heeft hij zich niet eens in verdiept wat hij zou doen maar wil hij niet. Ik hoop dat hij heel gelukkig wordt nu hij van mij bevrijdt is!
Auw..
Nogal apart dat hij jou dit alleen telefonisch durft te vertellen en niet face to face. Dit is niet het type man voor jou curly. Hij heeft het lef niet voor zijn keuze uit te komen, behalve wanneer jij zoveel kilometer van hem vandaan bent. Geeft te denken over zijn algehele karakter m.b.t. moed en eerlijkheid in bijzijn van jou.
Pijnlijk voor je, maar veel nog pijnlijker als je nog 30 jaar met deze man moet leven in de wetenschap dat je niet op hem kunt vertrouwen een sterke stabiele vent te zijn.
Nou hem gisteravond nog aan de lijn gehad, hij voelt zich vrij en heeft zich lang niet meer zo goed gevoeld het geeft hem de bevestiging dat het de juiste keuze is. Hij gelooft dat mijn karakter nooit zal veranderen. Zijn woorden waren erg pijnlijk en heb slecht geslapen. Hoop toch niet dat ik echt zo'n naar persoon ben als dat hij mij doet voelen. Hij zegt dat hij me geen pijn wil doen en ik er wel overheen kom straks...relatietherapie heeft hij zich niet eens in verdiept wat hij zou doen maar wil hij niet. Ik hoop dat hij heel gelukkig wordt nu hij van mij bevrijdt is!
Auw..
Nogal apart dat hij jou dit alleen telefonisch durft te vertellen en niet face to face. Dit is niet het type man voor jou curly. Hij heeft het lef niet voor zijn keuze uit te komen, behalve wanneer jij zoveel kilometer van hem vandaan bent. Geeft te denken over zijn algehele karakter m.b.t. moed en eerlijkheid in bijzijn van jou.
Pijnlijk voor je, maar veel nog pijnlijker als je nog 30 jaar met deze man moet leven in de wetenschap dat je niet op hem kunt vertrouwen een sterke stabiele vent te zijn.
vrijdag 27 februari 2015 12:40
Je schreef:
Vanochtend heb ik hem nog even gebeld n.a.v. een sms met vragen van hem, hem maar kort gesproken en hij gaf aan dat hij mij vanmorgen iets wilde sturen maar zich bedacht omdat ik afstand had genomen en hij daarom beter geen contact kon zoeken...tja dan denk ik ook weer, begrijp je het dan niet? ik heb toch afstand genomen omdat HIJ aangaf tijd voor zichzelf te willen?? ik had liever bij hem willen blijven natuurlijk. Dus dan ga ik juist hem minder benaderen, wil niet dat hij mij met rust laat... misschien dat ik hem zo nog spreek maar ben bang dat hij nu ook minder contact gaat zoeken en dat vind ik niet leuk. Ben echt iedere minuut met hem bezig, niet leuk!
Beetje apart dat draaikonten van hem. Eerst huilen om ruimte, dan ga jij het huis uit en nu legt hij weer de bal bij jou neer dat hij geen contact kan opnemen omdat jij weg bent gegaan. Zie je in hoe deze relatie je op de lange termijn mentaal zal slopen? Neem het van een domme muts als ik aan: een slappe man verandert niet omdat je doet wat jij denkt dat goed voor hem is, hij zal iedere poging die jij neemt om de relatie goed te laten lopen zien als een nieuwe kans om zijn eigen verantwoordelijkheid te ontlopen. In de volksmond heet dat een slappe zak.
Vanochtend heb ik hem nog even gebeld n.a.v. een sms met vragen van hem, hem maar kort gesproken en hij gaf aan dat hij mij vanmorgen iets wilde sturen maar zich bedacht omdat ik afstand had genomen en hij daarom beter geen contact kon zoeken...tja dan denk ik ook weer, begrijp je het dan niet? ik heb toch afstand genomen omdat HIJ aangaf tijd voor zichzelf te willen?? ik had liever bij hem willen blijven natuurlijk. Dus dan ga ik juist hem minder benaderen, wil niet dat hij mij met rust laat... misschien dat ik hem zo nog spreek maar ben bang dat hij nu ook minder contact gaat zoeken en dat vind ik niet leuk. Ben echt iedere minuut met hem bezig, niet leuk!
Beetje apart dat draaikonten van hem. Eerst huilen om ruimte, dan ga jij het huis uit en nu legt hij weer de bal bij jou neer dat hij geen contact kan opnemen omdat jij weg bent gegaan. Zie je in hoe deze relatie je op de lange termijn mentaal zal slopen? Neem het van een domme muts als ik aan: een slappe man verandert niet omdat je doet wat jij denkt dat goed voor hem is, hij zal iedere poging die jij neemt om de relatie goed te laten lopen zien als een nieuwe kans om zijn eigen verantwoordelijkheid te ontlopen. In de volksmond heet dat een slappe zak.
zaterdag 28 februari 2015 00:54
Zoveel contact heb ik echt niet gezocht! Net heeft hij mij weer geappt (dat iedereen naar mij vroeg op verjaardag en dat hij er niks over heeft gezegd...) en stuur ik iets neutraals terug zonder vraag. Hoef hem niet te negeren en gisteravond is hij echt wel duidelijk geweest...blijf er nog steeds wel bij dat het echt een verstandelijke beslissing van hem is geweest.
zaterdag 28 februari 2015 01:09
Hij is opgelucht en voelt zich vrij nu jij er niet bent. Klinkt niet als verstand, maar zijn werkelijke gevoel. Ga jezelf niet in slaap sussen met dat het zijn verstand is die spreekt, want het is echt duidelijk dat hij niet verder wil. Je stelt de klap uit en begrijpelijk, maar die gaat komen. Het is beter als je de klap nu incasseert dan dat je dit nog lang laat doorslepen gevoed door zijn passiviteit wat jij weer ziet als openingen om de relatie te herstellen. Die fout kun je echt voorkomen. Hij is opgelucht. Dat zegt echt genoeg.
zaterdag 28 februari 2015 17:10
Heb vandaag nog niks gehoord en ook niks van mijzelf laten horen. Ja ik ben ook bang dat jullie gelijk hebben dat hij er toch wel zeker van is. Misschien is het dan wel zijn gevoel dat hem nu ook bevestigd maar ik kan nog steeds niet geloven dat hij nu alles weggooit...we zouden er echt samen uit kunnen komen!! Ik voel me erg machteloos en het doet pijn....ben benieuwd hoe het morgen gaat. Ik wil zo graag iets doen waardoor hij gaat inzien dat hij het nog wel een kans wil geven maar dat gaat gewoon niet, het enige wat nog zou kunnen helpen is de tijd...misschien als ik echt weg ben dat hij gaat inzien dat het toch wel zonde was, ik kan hier echt slecht mee omgaan.
zaterdag 28 februari 2015 17:19
Ja, dat komt omdat jij gewend bent om te bepalen en dit keer is er toch echt voor jou bepaald.
Het voelt nu heel rot en pijnlijk maar weet dat dit weer weg gaat ook alleen voorlopig echt even niet.
Het voelt nu heel rot en pijnlijk maar weet dat dit weer weg gaat ook alleen voorlopig echt even niet.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 28 februari 2015 18:34
Pfoeh wat een nare situatie zeg, geef hem eens wat meer ruimte en tijd, nu voelt ie zich 'vrijer', maar wie weet is dat van korte duur en het is vaak zo dat hij beter/helderder kan nadenken als je niet in zijn buurt bent.. Dan kan hij (en jij) alles rustig op een rijtje zetten, zonder dingen te overhaasten..
Sterkte!
Sterkte!
zondag 1 maart 2015 17:08
Ja ik ga morgen terug, vandaag heeft hij de hele dag al plannen gemaakt en is dan vanavond pas laat thuis. Ga dan niet nog gesprekken voeren. Hij heeft nu paar dagen alleen gehad maar het heeft hem alleen maar meer het gevoel gegeven dat het de juiste keuze is geweest. Ik hoop heel erg dat hij straks spijt krijgt maar dat zal hij toch wel niet toegeven, hem kennende. We moeten nu wel dingen gaan overhaasten want hij weet zo goed wat hij wil, dan gaan we het ook maar zo doen. Dan hoef ik niet onnodig alles op te gaan rekken hoor.
zondag 1 maart 2015 18:01
zondag 1 maart 2015 18:57
Ja ga mijn best doen, het is zo moeilijk. Heb vandaag echt een zware dag, het idee dat hij straks misschien een ander heeft doet me zoveel pijn. Stom maar dat vind ik nog het ergst, dat een ander misschien hetgeen krijgt wat ik zo graag wil....Ik kan het gewoon niet geloven dat dit echt gebeurd. Waarom waarom kan ik de tijd niet terugdraaien....het had zo mooi kunnen zijn
zondag 1 maart 2015 19:32
Hoi Curly,
Je zegt dat jullie veel discussies hebben gehad, maar had hij daarin ook begrip voor jouw heimwee?
Ik vind veel reacties hier best wel hard en ik denk dat veel mensen niet snappen hoeveel impact het op je kan hebben als je heel ergens anders een nieuw bestaan moet opbouwen.
Jij hebt voor hem iets 'opgeofferd' door met hem mee te verhuizen. Die aanhalingstekens mogen eigenlijk wel weg want het is echt heel wat en zegt ook dat je echt wel wat voor hem over hebt. Voor hem was het anders, het was voor zijn baan dat jullie daar heen gingen, hij kon daar meteen aan de slag, ik begrijp dat er van hem ook wat familie in de buurt woont.
Verder beschrijf je jou als extravert en hem als introvert. Daarvan is niet het één beter dan het ander. Maar ik krijg er wel een beeld bij van dat hij happy is als hij naar z'n werk gaat, thuis een blije vriendin heeft en verder af en toe eens een familielid ziet. Terwijl extraverte types als jij meestal veel meer vrienden/contacten nodig hebben om zich goed te voelen en het er emotioneel veel moeilijker hebben om van die vertrouwde contacten los te komen.
Jij had in het begin geen enkel anker, terwijl hij zich meteen op zijn baan kon storten, hetgeen de hele reden was dat jullie zijn verhuisd. Een nieuwe baan kost vaak veel energie, je moet er nog inkomen, je bewijzen... Je schrijft ook dat hij vaak veel en hard moet werken. Hij had ook misschien niet zo veel energie meer over voor jou problemen. Maar dat maakte voor jou misschien dat je je nog eenzamer voelde.
Veel mensen zeggen in hun reacties van 'ja hallo, hij heeft er toch al vaker wat van gezegd?' Ja, dat kan, maar zei hij dan iets van 'ik vind het wel vervelend dat jij zo moeilijk loopt te doen', of iets van 'joh, ik zie dat je het echt moeilijk hebt met de situatie en het is ook niet niks. Kan ik je helpen, kunnen we er samen wat aan doen?' Dat is wel een verschil!
Tuurlijk zal jij ook vast geen engel zijn geweest, maar nu krijg ik het idee dat jij vanuit paniek en om boel maar te redden ineens alle 'schuld' op je neemt en dat vind ik niet terecht! Ik vind echt dat als iemand uit liefde voor jou aan de andere kant van het land gaat wonen, waar ze niks of niemand heeft dat alles behalve bitchy gedrag is, dat je dat erg mag waarderen en ook oog en begrip mag hebben voor het feit dat het best moeilijk kan zijn om daaraan te wennen en een nieuw leven op te bouwen.
En dat tweesporenbeleid van 'officieel uit'maar in bed knuffels en kusjes vind ik ook slappe hap en daar blijkt ook geen respect uit!
Ik moest het even kwijt Curly en ik wens je heel veel sterkte!
Je zegt dat jullie veel discussies hebben gehad, maar had hij daarin ook begrip voor jouw heimwee?
Ik vind veel reacties hier best wel hard en ik denk dat veel mensen niet snappen hoeveel impact het op je kan hebben als je heel ergens anders een nieuw bestaan moet opbouwen.
Jij hebt voor hem iets 'opgeofferd' door met hem mee te verhuizen. Die aanhalingstekens mogen eigenlijk wel weg want het is echt heel wat en zegt ook dat je echt wel wat voor hem over hebt. Voor hem was het anders, het was voor zijn baan dat jullie daar heen gingen, hij kon daar meteen aan de slag, ik begrijp dat er van hem ook wat familie in de buurt woont.
Verder beschrijf je jou als extravert en hem als introvert. Daarvan is niet het één beter dan het ander. Maar ik krijg er wel een beeld bij van dat hij happy is als hij naar z'n werk gaat, thuis een blije vriendin heeft en verder af en toe eens een familielid ziet. Terwijl extraverte types als jij meestal veel meer vrienden/contacten nodig hebben om zich goed te voelen en het er emotioneel veel moeilijker hebben om van die vertrouwde contacten los te komen.
Jij had in het begin geen enkel anker, terwijl hij zich meteen op zijn baan kon storten, hetgeen de hele reden was dat jullie zijn verhuisd. Een nieuwe baan kost vaak veel energie, je moet er nog inkomen, je bewijzen... Je schrijft ook dat hij vaak veel en hard moet werken. Hij had ook misschien niet zo veel energie meer over voor jou problemen. Maar dat maakte voor jou misschien dat je je nog eenzamer voelde.
Veel mensen zeggen in hun reacties van 'ja hallo, hij heeft er toch al vaker wat van gezegd?' Ja, dat kan, maar zei hij dan iets van 'ik vind het wel vervelend dat jij zo moeilijk loopt te doen', of iets van 'joh, ik zie dat je het echt moeilijk hebt met de situatie en het is ook niet niks. Kan ik je helpen, kunnen we er samen wat aan doen?' Dat is wel een verschil!
Tuurlijk zal jij ook vast geen engel zijn geweest, maar nu krijg ik het idee dat jij vanuit paniek en om boel maar te redden ineens alle 'schuld' op je neemt en dat vind ik niet terecht! Ik vind echt dat als iemand uit liefde voor jou aan de andere kant van het land gaat wonen, waar ze niks of niemand heeft dat alles behalve bitchy gedrag is, dat je dat erg mag waarderen en ook oog en begrip mag hebben voor het feit dat het best moeilijk kan zijn om daaraan te wennen en een nieuw leven op te bouwen.
En dat tweesporenbeleid van 'officieel uit'maar in bed knuffels en kusjes vind ik ook slappe hap en daar blijkt ook geen respect uit!
Ik moest het even kwijt Curly en ik wens je heel veel sterkte!
zondag 1 maart 2015 20:58
Thanks Kitty voor je lieve bericht. Doet me goed! Klopt inderdaad, ik heb veel contacten nodig en kan zeker mijn familie en andere contacten die ik al jaren heb, niet loslaten. Het idee dat ik er ook niet zo voor ze kan zijn als dat nodig mocht zijn speelt daarin mee. Ik denk ook dat hij mijnheimwee heeft onderschat. Maar goed volgens hem ligt het maar deels aan de heimwee. Ik denk dat de heimwee en de toekomst, of we nog gingen verhuizen, wel de rode draad is geweest in de problemen.
zondag 1 maart 2015 21:00
quote:curlygurly schreef op 01 maart 2015 @ 18:57:
Ja ga mijn best doen, het is zo moeilijk. Heb vandaag echt een zware dag, het idee dat hij straks misschien een ander heeft doet me zoveel pijn. Stom maar dat vind ik nog het ergst, dat een ander misschien hetgeen krijgt wat ik zo graag wil....Ik kan het gewoon niet geloven dat dit echt gebeurd. Waarom waarom kan ik de tijd niet terugdraaien....het had zo mooi kunnen zijn
Dat is een hele gemene gedachte die jij toelaat: stel hij heeft straks een ander...
Martel jezelf er niet mee en schud jezelf wakker als je weer zo begint te denken.
Hetgeen jij wilt is weer gelukkig zijn met of zonder hem. Concentreer je daar op.
Ik weet dat het moeilijk is omdat er nu duizend en één gedachten aan je trekken, de een nog "belangrijker" dan de ander, maar niets is belangrijker dan diep in- en uitademen en doen wat je NU kunt doen.
Wat mooi had kunnen zijn is dat je de situatie naar je hand kon zetten. Is je niet gelukt dus de situatie naar je hand zetten is per definitie niet mooi. Volg je het nog? Hij wil niet en ga niet voor hem invullen dat hij t.z.t. wel bijdraait. Dat is alleen maar het verdriet in jezelf nog langer laten doorsudderen dan nodig is.
Ja ga mijn best doen, het is zo moeilijk. Heb vandaag echt een zware dag, het idee dat hij straks misschien een ander heeft doet me zoveel pijn. Stom maar dat vind ik nog het ergst, dat een ander misschien hetgeen krijgt wat ik zo graag wil....Ik kan het gewoon niet geloven dat dit echt gebeurd. Waarom waarom kan ik de tijd niet terugdraaien....het had zo mooi kunnen zijn
Dat is een hele gemene gedachte die jij toelaat: stel hij heeft straks een ander...
Martel jezelf er niet mee en schud jezelf wakker als je weer zo begint te denken.
Hetgeen jij wilt is weer gelukkig zijn met of zonder hem. Concentreer je daar op.
Ik weet dat het moeilijk is omdat er nu duizend en één gedachten aan je trekken, de een nog "belangrijker" dan de ander, maar niets is belangrijker dan diep in- en uitademen en doen wat je NU kunt doen.
Wat mooi had kunnen zijn is dat je de situatie naar je hand kon zetten. Is je niet gelukt dus de situatie naar je hand zetten is per definitie niet mooi. Volg je het nog? Hij wil niet en ga niet voor hem invullen dat hij t.z.t. wel bijdraait. Dat is alleen maar het verdriet in jezelf nog langer laten doorsudderen dan nodig is.
maandag 2 maart 2015 10:11
Hoi curlygurly, ik lees al een tijdje mee en ik vind het vervelend voor je hoe het afgelopen is..
Mijn situatie is een beetje vergelijkbaar met de jouwe: door omstandigheden (lichamelijke ellende en angst door eerdere relaties) heb ik in mijn laatste relatie vaak te fel gereageerd. Mijn vriend was altijd wel begripvol en zei weleens dat hij het niet leuk vond als ik me aan hem irriteerde, maar ik had niet door dat het hem ZO hoog zat. De leuke dingen waren voor mij veel belangrijker en vaak bedoelde ik het ook helemaal niet zo vervelend dus vergat het snel weer. Maar hij dus niet... en maakte het uit.
Na 2 maanden zijn we weer bij elkaar gekomen omdat toen de problemen uit het verleden opgelost waren en ons gevoel voor elkaar nooit veranderd was. Dus dachten we dat het nu wel zou gaan. Maar na 1,5 mnd heeft hij er weer een punt achter gezet... hij vond dat we ook in de nieuwe situatie niet bij elkaar pasten. Het waren dus blijkbaar niet alleen de omstandigheden waardoor het niet ging maar 2 te verschillende karakters.
Wat ik wil zeggen (en wat sommige anderen ook hebben gezegd) is: geef jezelf niet teveel de schuld, waar er 2 kijven hebben er 2 schuld. De ene persoon misschien een beetje meer dan de ander, maar als het echt had gepast dan waren jullie er samen uitgekomen. Ik heb mezelf ook altijd de schuld gegeven als mijn relaties over gingen, waarom moest ik zo moeilijk doen?? Maar als mijn exen anders hadden gereageerd had ik ook anders gedaan.. een relatie is een wisselwerking. Wil natuurlijk niet zeggen dat elk gedrag goed te praten is, maar uit je posts blijkt dat je dat ook wel weet.
Veel sterkte de komende tijd, als jullie voor elkaar gemaakt zijn komt het vast nog goed. Maar ga er niet op zitten wachten of hopen maar probeer je eigen leventje weer op te pakken.
Mijn situatie is een beetje vergelijkbaar met de jouwe: door omstandigheden (lichamelijke ellende en angst door eerdere relaties) heb ik in mijn laatste relatie vaak te fel gereageerd. Mijn vriend was altijd wel begripvol en zei weleens dat hij het niet leuk vond als ik me aan hem irriteerde, maar ik had niet door dat het hem ZO hoog zat. De leuke dingen waren voor mij veel belangrijker en vaak bedoelde ik het ook helemaal niet zo vervelend dus vergat het snel weer. Maar hij dus niet... en maakte het uit.
Na 2 maanden zijn we weer bij elkaar gekomen omdat toen de problemen uit het verleden opgelost waren en ons gevoel voor elkaar nooit veranderd was. Dus dachten we dat het nu wel zou gaan. Maar na 1,5 mnd heeft hij er weer een punt achter gezet... hij vond dat we ook in de nieuwe situatie niet bij elkaar pasten. Het waren dus blijkbaar niet alleen de omstandigheden waardoor het niet ging maar 2 te verschillende karakters.
Wat ik wil zeggen (en wat sommige anderen ook hebben gezegd) is: geef jezelf niet teveel de schuld, waar er 2 kijven hebben er 2 schuld. De ene persoon misschien een beetje meer dan de ander, maar als het echt had gepast dan waren jullie er samen uitgekomen. Ik heb mezelf ook altijd de schuld gegeven als mijn relaties over gingen, waarom moest ik zo moeilijk doen?? Maar als mijn exen anders hadden gereageerd had ik ook anders gedaan.. een relatie is een wisselwerking. Wil natuurlijk niet zeggen dat elk gedrag goed te praten is, maar uit je posts blijkt dat je dat ook wel weet.
Veel sterkte de komende tijd, als jullie voor elkaar gemaakt zijn komt het vast nog goed. Maar ga er niet op zitten wachten of hopen maar probeer je eigen leventje weer op te pakken.
maandag 2 maart 2015 21:49
Hoi zonnebloem, dank voor je post. Doordat je ex het nog een kans heeft gegeven weet je nu wel echt dat het niet aan de problemen in je verleden lag. Lijkt me dan wel makkelijker om het af te kunnen sluiten. Ben nu bij mijn vriend (ex klinkt nog zo raar) en hij omhelsde me en huilde toen hij me weer zag. We hebben veel gepraat en heb haast gesmeekt of hij het nog zes maanden aan wil kijken. Dan heb ik voor mijn gevoel echt een kans iets te veranderen en hem in te laten zien dat het kan werken. Als hij dat niet wil zou ik dat heel moeilijk vinden, als hij dan na die tijd er nog zo over denkt kan ik het beter accepteren. Maar ik denk niet dat hij dat nog wil, we zullen zien. Heb nog steeds sprankje hoop...
dinsdag 3 maart 2015 00:13
