Relaties
alle pijlers
Sociale contacten
vrijdag 27 februari 2015 20:59
Ben weleens benieuwd hoeveel vriendinnen/sociale contacten jullie hebben.
Hier voor mijn gevoel weinig. Ik heb 2 echte vriendinnen , maar verder niet. Weleens wat dames waar ik een praatje mee maak op het plein of soms een bakje koffie doe.
Het lijkt weleens alsof iedereen bakken vol vriendinnen heeft en elk weekend de hort op is. Dat herken i helemaal net en vind het soms weleens jammer.
Hier voor mijn gevoel weinig. Ik heb 2 echte vriendinnen , maar verder niet. Weleens wat dames waar ik een praatje mee maak op het plein of soms een bakje koffie doe.
Het lijkt weleens alsof iedereen bakken vol vriendinnen heeft en elk weekend de hort op is. Dat herken i helemaal net en vind het soms weleens jammer.
zaterdag 28 februari 2015 20:29
Ik heb veel mensen die ik vrienden noem. Ik heb altijd een grote behoefte gehad aan sociale contacten. Maar wat ik vrienden noem zijn niet allemaal BFF's natuurlijk. Er zitten bijvoorbeeld ook collega's bij met wie ik buiten werk wel vriendschappelijk omga bijvoorbeeld maar die geen zielsverwanten zijn en mensen van de kerk waar ik graag mee optrek maar op een oppervlakkige manier en dergelijke. Ik ga graag ergens wat drinken met mensen of zo. Ik hou van gezelligheid en sociale contacten. Ik kan dus inderdaad makkelijk 20 of 30 mensen bijeen krijgen voor mij mijn verjaardag. Echter als je het hebt over echte vriendschappen. Dat zijn er maar weinig. Dat zijn de mensen die je opbelt als je in de shit zit en die komen en je helpen zonder je te veroordelen. Die er ook zijn in moeilijke tijden. Dat is een veel meer select gezelschap en die kan ik op de vingers van een hand tellen.
Ik ben vaak verhuisd als volwassene en ik weet dat je na een verhuizing van een groot deel van de mensen bijna nooit meer wat zal horen behalve misschien een berichtje op je verjaardag en met kerst. Ik vind dat echter niet zo problematisch. Oppervlakkige contacten kunnen ook fijn zijn en in een behoefte voorzien. Ik ga 1x in de twee weken bijvoorbeeld bowlen met een clubje. Dat is reuze gezellig en zo. We hebben ook elk jaar een christmas party en een barbecue feest en na afloop van het bowlen gaan we meestal nog even wat drinken. Leuk maar ik weet dat als ik ga stoppen met bowlen en verhuizen ik die mensen waarschijnlijk nooit meer zal zien. Terwijl ik het oprecht leuke mensen vind. Maar ik weet gewoon uit ervaring dat veel contacten verwateren en verloren gaan als je de gezamenlijke hobby/werkplaats/woonplaats niet meer hebt. Wat ook niet erg is want dan komen er wel nieuwe contacten voor in de plaats. En de echte stevige vriendschappen die blijven gewoon bestaan.
Ik ben vaak verhuisd als volwassene en ik weet dat je na een verhuizing van een groot deel van de mensen bijna nooit meer wat zal horen behalve misschien een berichtje op je verjaardag en met kerst. Ik vind dat echter niet zo problematisch. Oppervlakkige contacten kunnen ook fijn zijn en in een behoefte voorzien. Ik ga 1x in de twee weken bijvoorbeeld bowlen met een clubje. Dat is reuze gezellig en zo. We hebben ook elk jaar een christmas party en een barbecue feest en na afloop van het bowlen gaan we meestal nog even wat drinken. Leuk maar ik weet dat als ik ga stoppen met bowlen en verhuizen ik die mensen waarschijnlijk nooit meer zal zien. Terwijl ik het oprecht leuke mensen vind. Maar ik weet gewoon uit ervaring dat veel contacten verwateren en verloren gaan als je de gezamenlijke hobby/werkplaats/woonplaats niet meer hebt. Wat ook niet erg is want dan komen er wel nieuwe contacten voor in de plaats. En de echte stevige vriendschappen die blijven gewoon bestaan.
zaterdag 28 februari 2015 20:41
Ik ben ook een echte introvert, maar heb toch veel vrienden. Die zie ik alleen heel onregelmatig (de frequentste misschien gemiddeld eens per maand, anderen misschien zelfs maar eens per jaar). Ze hebben allemaal gemeen dat ze geen constante behoefte aan contact hebben, voor mensen die dat wel hebben valt er niet echt met mij te leven
zaterdag 28 februari 2015 22:02
quote:pommiaan schreef op 28 februari 2015 @ 20:00:
Maar dan vraag ik me toch wel af hoe de mensen hier die geen behoefte aan vrienden hebben dat met verjaardagen doen?
Ik ben al blij dat ik voor mijn aankomende verjaardag mijn 3 vriendinnen bij elkaar heb kunnen schrapen voor een etentje, maar om me heen zie ik altijd verjaardagen met zó veel mensen. Dat is echt het enige ding waar ik ieder jaar weer tegenaan loop, mijn verjaardag.
Dan zou ik inderdaad ook wel behoefte hebben aan veel mensen van mijn leeftijd waar ik mee overweg kan. Een 'feest' met 3 vriendinnen is ook wat weinig, en vooral met de mijne die onderling niet zoveel met elkaar hebben .
Dat is ook wel weer jammer, dat zij elkaar allemaal niet zo liggen. Anders hadden we nu een leuk vast groepje.
Dat heb ik dus ook, al jaren. Drie jaar geleden dacht ik weer even dat ik er een paar nieuwe mensen bij had. Toen had ik weer eens een apart feestje gegeven voor leeftijdsgenoten. Dat waren er welgeteld 3. Twee zijn er alweer afgevallen. De ene kon ik niet van op aan, ook bij afspraken. Bij haar werd ik ook nooit gevraagd. Was verder een aardige meid. De ander (een vriend) vond ik niet meer interessant, omdat het zo'n opschepper was. Het jaar daarop had ik er ook 3 uitgenodigd, maar er kon er maar 1. Vorig jaar was dat net zo en met haar ben ik toen naar de bioscoop gegaan. Ik heb nog wel een jeugdvriendin, maar haar is vriend vlak gelijk met mij jarig waardoor ze niet kan.
Ik vind het ook wel eens jammer dat ik zo weinig leeftijdsgenoten meer heb. Het is bijna alleen maar familie en buren wat op mijn verjaardag komt.
Dit jaar wordt ik 30 en zou dat wel wat groter willen vieren. Het liefst in de speeltuin waar ik vrijwilliger ben met een BBQ. Zo heb ik meer verjaardagen gevierd. Maar toen had ik nog redelijk wat mensen. Het kringetje wordt steeds kleiner. Ja, ik heb een paar aardige collega's, maar dat vind ik altijd een beetje apart. De meesten zijn 10 tot 30 jaar ouder dan ik. Het lijkt me niet leuk dat zij zien dat ik zo weinig mensen heb.
Mijn leukste verjaardagen waren toch die uit mijn kinderjaren. Toen had ik dat wel.
Voor de einzelgängers onder ons: Zitten hier ook echte huismussen tussen?
Ik ben dat namelijk wel. Ga er wel eens een paar uurtjes tussenuit, vaak alleen, maar soms met een vriendin. Maar ben blij als ik dan weer alleen thuis ben.
Ook heb ik weinig behoefte aan reizen. Veel mensen van mijn leeftijd willen nog zoveel zien van de wereld en vaak weg. Ik ben helemaal niet zo. Vind de reis er naartoe al erg vermoeiend. Kan slecht tegen veranderingen (eten, vreemde mensen). Ben al in best veel landen geweest in mijn jeugd en die waren stuk voor stuk mooi. Ik zwem ook liever in een warme zee dan in de Noordzee. Maar toch vind ik het best beladen. Mijn laatste keer buiten de Benelux was 10 jaar terug. Stiekem begint het soms weer te kriebelen. Vind het ook wel een somber vooruitzicht dat ik nooit meer in een warm land zal komen.
Vind zomervakantie wel heerlijk. Lekker thuis. Tuintje verzorgen, wandelen met mijn honden, middagje strand, zwembad, bbq. En lekker in mijn eigen bed slapen.
Maar dan vraag ik me toch wel af hoe de mensen hier die geen behoefte aan vrienden hebben dat met verjaardagen doen?
Ik ben al blij dat ik voor mijn aankomende verjaardag mijn 3 vriendinnen bij elkaar heb kunnen schrapen voor een etentje, maar om me heen zie ik altijd verjaardagen met zó veel mensen. Dat is echt het enige ding waar ik ieder jaar weer tegenaan loop, mijn verjaardag.
Dan zou ik inderdaad ook wel behoefte hebben aan veel mensen van mijn leeftijd waar ik mee overweg kan. Een 'feest' met 3 vriendinnen is ook wat weinig, en vooral met de mijne die onderling niet zoveel met elkaar hebben .
Dat is ook wel weer jammer, dat zij elkaar allemaal niet zo liggen. Anders hadden we nu een leuk vast groepje.
Dat heb ik dus ook, al jaren. Drie jaar geleden dacht ik weer even dat ik er een paar nieuwe mensen bij had. Toen had ik weer eens een apart feestje gegeven voor leeftijdsgenoten. Dat waren er welgeteld 3. Twee zijn er alweer afgevallen. De ene kon ik niet van op aan, ook bij afspraken. Bij haar werd ik ook nooit gevraagd. Was verder een aardige meid. De ander (een vriend) vond ik niet meer interessant, omdat het zo'n opschepper was. Het jaar daarop had ik er ook 3 uitgenodigd, maar er kon er maar 1. Vorig jaar was dat net zo en met haar ben ik toen naar de bioscoop gegaan. Ik heb nog wel een jeugdvriendin, maar haar is vriend vlak gelijk met mij jarig waardoor ze niet kan.
Ik vind het ook wel eens jammer dat ik zo weinig leeftijdsgenoten meer heb. Het is bijna alleen maar familie en buren wat op mijn verjaardag komt.
Dit jaar wordt ik 30 en zou dat wel wat groter willen vieren. Het liefst in de speeltuin waar ik vrijwilliger ben met een BBQ. Zo heb ik meer verjaardagen gevierd. Maar toen had ik nog redelijk wat mensen. Het kringetje wordt steeds kleiner. Ja, ik heb een paar aardige collega's, maar dat vind ik altijd een beetje apart. De meesten zijn 10 tot 30 jaar ouder dan ik. Het lijkt me niet leuk dat zij zien dat ik zo weinig mensen heb.
Mijn leukste verjaardagen waren toch die uit mijn kinderjaren. Toen had ik dat wel.
Voor de einzelgängers onder ons: Zitten hier ook echte huismussen tussen?
Ik ben dat namelijk wel. Ga er wel eens een paar uurtjes tussenuit, vaak alleen, maar soms met een vriendin. Maar ben blij als ik dan weer alleen thuis ben.
Ook heb ik weinig behoefte aan reizen. Veel mensen van mijn leeftijd willen nog zoveel zien van de wereld en vaak weg. Ik ben helemaal niet zo. Vind de reis er naartoe al erg vermoeiend. Kan slecht tegen veranderingen (eten, vreemde mensen). Ben al in best veel landen geweest in mijn jeugd en die waren stuk voor stuk mooi. Ik zwem ook liever in een warme zee dan in de Noordzee. Maar toch vind ik het best beladen. Mijn laatste keer buiten de Benelux was 10 jaar terug. Stiekem begint het soms weer te kriebelen. Vind het ook wel een somber vooruitzicht dat ik nooit meer in een warm land zal komen.
Vind zomervakantie wel heerlijk. Lekker thuis. Tuintje verzorgen, wandelen met mijn honden, middagje strand, zwembad, bbq. En lekker in mijn eigen bed slapen.
zondag 1 maart 2015 08:15
Ik ben ook een echte huismus, het liefst kom ik op zondag helemaal de deur niet uit. Of eigenlijk onder de mensen, want ga natuurlijk wel wandelen met de hond. Lekker vroeg naar het bos of water, flinke wandeling maken en dan thuis lekker ontbijten met een versgebakken brood en de rest van de dag een beetje rondlummelen in mijn huispak. Wat aanrommelen in de keuken, kaarsjes aan, echt heerlijk.
Het komt er alleen al een paar maanden niet van helaas. Ik werk fulltime (onregelmatig) en ben mantelzorger, dus kom wat tijd te kort.
Het komt er alleen al een paar maanden niet van helaas. Ik werk fulltime (onregelmatig) en ben mantelzorger, dus kom wat tijd te kort.
zondag 1 maart 2015 09:01
vrienden heb ik niet. wel kennissen en bekenden.
ik ben heel sociaal en lul met iedereen als het kan, maar ik ben blij als ik 's avonds thuis kom en mijn smoel kan houden.
ik vind het heel vermoeiend eigenlijk, de hele dag door sociaal zijn met anderen. collega's en zo waar je verplicht mee om moet gaan omdat je er nou eenmaal mee werkt.
ik vind het heerlijk in mijn eentje eerlijk gezegd en ik mis geen verjaardagen of zo.
sterker nog, op mijn verjaardag ben ik zelf altijd die dag de hort op zodat niemand onverwacht voor de deur staat.
toch zijn er kennissen die er altijd voor mij zijn als ik ze nodig heb en vice versa. ik kan ze geen vrienden noemen want ik deel niet alles met ze.
en nee, ik heb nooit de behoefte gehad om tot een vriendengroep te behoren. ik ga liever mijn eigen weg.
ik ben heel sociaal en lul met iedereen als het kan, maar ik ben blij als ik 's avonds thuis kom en mijn smoel kan houden.
ik vind het heel vermoeiend eigenlijk, de hele dag door sociaal zijn met anderen. collega's en zo waar je verplicht mee om moet gaan omdat je er nou eenmaal mee werkt.
ik vind het heerlijk in mijn eentje eerlijk gezegd en ik mis geen verjaardagen of zo.
sterker nog, op mijn verjaardag ben ik zelf altijd die dag de hort op zodat niemand onverwacht voor de deur staat.
toch zijn er kennissen die er altijd voor mij zijn als ik ze nodig heb en vice versa. ik kan ze geen vrienden noemen want ik deel niet alles met ze.
en nee, ik heb nooit de behoefte gehad om tot een vriendengroep te behoren. ik ga liever mijn eigen weg.
zondag 1 maart 2015 09:03
Ik herken het ook heel erg. Ik ben ook echt een huismus. Zeker nu ik weer alleen ben en weer ben verhuisd. Al zou ik graag weer meer willen doen, nieuwe mensen willen ontmoeten.
Leuke dingen ondernemen. Maar ik weet niet zo 1,2,3 dingen waar je alleen heen zou kunnen gaan. Hebben jullie misschien een idee?
Maar mijn vriendenkring is idd ook niet erg groot. Een paar vriendinnen die ik af en toe zie en daar houdt het bij op. Daarbij komt dat er steeds minder nog single zijn dus dat je dan ook minder snel iets onderneemt.
Leuke dingen ondernemen. Maar ik weet niet zo 1,2,3 dingen waar je alleen heen zou kunnen gaan. Hebben jullie misschien een idee?
Maar mijn vriendenkring is idd ook niet erg groot. Een paar vriendinnen die ik af en toe zie en daar houdt het bij op. Daarbij komt dat er steeds minder nog single zijn dus dat je dan ook minder snel iets onderneemt.
maandag 2 maart 2015 07:48
Verjaardagen vind ik niks aan, om naartoe te gaan en om zelf te vieren. Ik vier mijn verjaardag dus al jaren niet meer.
En ja ik ben een echte huismuis! Reizen vind ik teveel gedoe. soms heb ik wel zin om ergens heen te gaan, dan fantaseer Ik erover en zoek vanalles op, en vervolgens blijf ik lekker thuis bij mijn katten.
En ja ik ben een echte huismuis! Reizen vind ik teveel gedoe. soms heb ik wel zin om ergens heen te gaan, dan fantaseer Ik erover en zoek vanalles op, en vervolgens blijf ik lekker thuis bij mijn katten.
