Thuis
alle pijlers
Onze hond en puppy
zondag 22 maart 2015 15:13
We hebben een hond van 3,5 jaar. Altijd super lief voor andere honden en zeker voor puppy's. Ook als er andere honden bij ons thuis spelen. Onze hond is heel speels en nog steeds actief zullen we maar zeggen Gisteren hebben we er een puppy bij gehaald. We dachten is waarschijnlijk leuk voor hem. Maar in plaats van dat hij zo speels is zoals hij ook naar andere honden toe is, ontwijkt hij haar en gromt hij steeds.
Ik las dat je zoiets maar moet laten en dat ze vanzelf hun rangorde bepalen. Hebben jullie nog meer tips. Of is dit gewoon een kwestie van tijd. Bij wie zijn het uiteindelijk toch vriendjes geworden?
Ik las dat je zoiets maar moet laten en dat ze vanzelf hun rangorde bepalen. Hebben jullie nog meer tips. Of is dit gewoon een kwestie van tijd. Bij wie zijn het uiteindelijk toch vriendjes geworden?
zondag 22 maart 2015 15:22
Mijn ouders hadden dit ook toen ze een pup bij hun al volwassen hond namen. In begin konden ze bijna niet alleen blijven en bij het eten was het zelfs zo erg dat de pup werd aangevallen ook al was er iemand bij. Dit is uiteindelijk helemaal goed gekomen. Ze sliepen na een paar maanden 's nachts in dezelfde mand en konden echt niet meer zonder elkaar.
zondag 22 maart 2015 15:33
Dankjewel voor jullie reactie's.
Ik zal het gewoon laten gaan en hopelijk zijn ze straks de dikste maatjes.
Misschien een gekke vraag
Wat ik raar vind is dat hij normaal tegen hondjes die bij ons thuis komen wel lief doet, hoe kon hij weten dat deze hond blijft. Hij deed direct raar toen ze binnen kwam. Of weten honden meer dat wij denken.
Ik zal het gewoon laten gaan en hopelijk zijn ze straks de dikste maatjes.
Misschien een gekke vraag
Wat ik raar vind is dat hij normaal tegen hondjes die bij ons thuis komen wel lief doet, hoe kon hij weten dat deze hond blijft. Hij deed direct raar toen ze binnen kwam. Of weten honden meer dat wij denken.
zondag 22 maart 2015 15:33
Stel dat je vriend een veel jongere vriendin mee naar huis neemt en die blijft en gaat niet weg, want jij hebt toch van die leuke vriendinnen dus hij dacht je vindt het vast leuk zo een jonge meid permanent in ons territorium......dan moet je toch ook even een tijdje aan de nieuwe situatie wennen voordat zij je nieuwe BFFie is.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 22 maart 2015 17:11
Wij hadden onze hond ook al een paar jaar toen wij een puppy erbij namen (allebei reu).
Bij de eerste ontmoeting gromde onze hond ook in eerste instantie.
Wij hebben ze de eerste paar nachten apart gehouden, en overdag gewoon bij elkaar.
Is helemaal goedgekomen, die twee zijn onafscheidelijk!
De jongste ligt altijd helemaal tegen de andere hond aan als ze een dutje doen, is prachtig om te zien!
Bij de eerste ontmoeting gromde onze hond ook in eerste instantie.
Wij hebben ze de eerste paar nachten apart gehouden, en overdag gewoon bij elkaar.
Is helemaal goedgekomen, die twee zijn onafscheidelijk!
De jongste ligt altijd helemaal tegen de andere hond aan als ze een dutje doen, is prachtig om te zien!
Elke les, waar je van leert, maakt het pad vrij voor nog waardevollere lessen. Elke les, die je negeert, komt steeds weer terug.
zondag 22 maart 2015 17:43
Onze teef had ook vrij snel door dat haar vriendje mocht blijven. s Avonds kreeg ze een soort vreugdes/liefdesaanvalletje, ze ging door de kamer rennen, op de bank springen en hem overal kusjes geven. Zoiets had ze nooit eerder gedaan. Ik zag het kwartje gewoon vallen, hahaha.
Onze reu was volwassen en onze teef ook maar het was liefde op het eerste gezicht, echt waar. Meteen elkaar in de snuit likken en samen oplopen alsof ze nooit anders hadden gedaan.
Maar er was zeker een machtsstrijd gaande in de eerste maanden, dwz ze speelden fel en wild met elkaar (zijn allebei grote honden en het was soms net wildlife reality tv!) ze renden op elkaar af, sprongen hoog tegen elkaar op en worstelden grommend en grauwend. Ik noem dat de berendans. Prachtig gezicht.
Alleen was er voor Bruno weinig eer aan te behalen. Shelly vond het heerlijk zich aan hem te onderwerpen, hahaha. Ze lag kronkelend en kreunend onder zijn machtige houdgreep op haar rug op de grond. Jaaaa, overwin me! Net een soort sex, hahaha. De eerste avond besteeg hij haar dan ook met een ernstige blik op zijn snuit, zo van, dit hoort er blijkbaar bij, nou dan moet ik maar meedoen.
Shelly vond dat erg leuk maar was al gecastreerd en snapte er gelukkig niks van. Ook bij gecastreerde teven komen (ook gecastreerde) reuen aan ze vast te zitten bij dekking en dat kan wel een uur duren. Maar hij heeft een prima neus, na de eerste wat verwarrende avond heeft hij nooit meer geprobeerd haar te dekken.
Pups komen wel op een gegeven moment in de pubertijd, en dan kan de machtsstrijd weer terugkomen, maar dat lost zich meestal vanzelf op idd. Als honden spelen, en je hoort en ziet ze feller worden, gewoon goed kijken wat ze doen. Het kan eruit zien en klinken als een gevecht terwijl het dat niet is. Ze proberen elkaar te overmeesteren, op de rug te gooien ed. Dat hoort erbij tot op zekere hoogte.
Als ze echt vechten, proberen ze elkaar vaak in de nek te bijten, van achteren of van voren, elkaar grommend en bijtend te berijden ed. En echt echt vechten, heb ik alleen gezien op filmpjes, dan vliegen de plukken haar rond en verwonden ze elkaar vreselijk.
Maar als jij denkt dat het niet goed gaat, als in echt echt vechten, grijp dan wel in natuurlijk. Ik heb mensen gezien die naar een gevecht, geen gevecht voor de kill maar wel een echt gevecht, stonden te kijken en niet ingrepen en dat is niet handig en levert bezoekjes aan de dierenarts op. Ze kunnen veel hebben maar niet alles natuurlijk en gaten in de huid kunnen lelijk ontsteken.
Wees wijs als het gaat om vreemde honden, de meeste vinden pups leuk, maar zeker niet alle. Even vragen, vindt hij/zij pups leuk?, is aan te raden want soms vertellen mensen dat pas als de pup al een knauw heeft gehad. Bij sommige honden kan een knauw schade maken. Onze reu, molosserkruising, flink groot, is dol op pups, tot hun puppy krediet op is en dat is als de hormonen op gang komen met 4-5 maanden, sommige later. Dan vindt hij ze goed irritant en dat blijft zo tot ze volwassen zijn. En die waarschuwt ze dan niet voor hij snauwt. Het is dan wel niet echt snappen maar die kop en tanden zijn groot en een puppykop klein. Ik ken een treurig verhaal van een enorme bulldog die een kitten doodde omdat hij met zijn kop draaide en dat iets te snel deed, tegen het kittenkoppie aan. Ze kunnen lomp zijn en daardoor schade maken, soms ook gewoon per ongeluk.
Het gebeurt zelfs heel soms dat een pup of kleine hond wordt aangezien voor een konijn of ander prooidier, ik ken daar ervaringsverhalen over waarbij dat de conclusie achteraf was van betrokkenen bij een klein hondje dat werd doodgeschud door een goeiige border collie die nog nooit een vlieg kwaad had gedaan. Honden kunnen niet zo goed zien van dichtbij en hun zicht werkt het best bij bewegende objecten. Oppakken en schudden, is namelijk wat ze doen met een prooi, niet in een gevecht. En hun brein heeft nog iets meer instinctieve reactie dan de onze.
De vruchtbare teven, die vindt elke hond interessant en Bruno, al jaren gecastreerd kan ze wel zoenen. En Shelly gaat van ze kwijlen, die is bi, hahaha. Ze likt hun plas ook op. De meeste reuen moet Bruno alleen niet meer na zes maanden, tenzij hij ze de baas is natuurlijk, hahaha, hij is een macho maar wel wat onzeker. Kleine reuen vindt ie wel leuk want dat is geen concurrentie.
Maar ga er niet van uit dat elke hond pups leuk vindt, is mijn advies. Sommige mensen laten hun pups overal op af rennen en sommige honden kunnen dan nogal fel reageren en ze op hun rug op de grond kwakken. De meeste waarschuwen eerst maar pups moeten alles nog leren en die snappen een waarschuwing soms niet meteen, of zoeken de grenzen op en luisteren er niet naar. Niet elke volwassen hond gaat daar goed mee om en niet elke eigenaar heeft dat goed door van zijn hond.
Honden hebben het altijd van je nodig dat je goed blijft kijken zodat je hun lichaamstaal kunt lezen, is mijn mening en die van vele anderen. Als je honden hun lichaamstaal goed snapt, is dat vaak genoeg om op tijd in te kunnen grijpen. Het is te makkelijk om te zeggen dat er nooit iets mis kan gaan, dat kan wel, dus let gewoon goed op. Ik ben altijd alleen bezig met mijn honden als ik met ze wandel en niet met telefoneren ed. En met een pup buiten vind ik dat wel nodig, een oogje in het zeil.
De meeste honden zijn vriendelijk en sociaal maar er zijn de uitzonderingen en niet elke baas gaat daar ook goed mee om. Onze reu mag niet snuffelen met puber-reuen want die wil hij opvreten. Dat kunnen wij altijd regelen omdat we met zijn twee zijn en we kennen hem goed. Maar er zijn ook de onbesuizde types. De kreet: dat lost zichzelf vanzelf wel op, gaat niet altijd op met vreemde honden iig. Dus blijf opletten. Honden zijn sterke dieren, ze zijn atleten en worstelaars maar ze kunnen soms ook te ver gaan.
Konijnen zijn daar veel makkelijker daarin. Die doen er meestal een dag over om uit te maken wie er de baas is en meestal blijft dat levenslang zo. De baas blijft wel op haar/zijn strepen staan natuurlijk maar ik heb de machtsverhouding nooit zien veranderen na die eerste dag. Als het 'onderdanige' konijn van gedachten verandert, wat bijna nooit gebeurt, moeten ze uit elkaar worden gehaald. En sommige konijnen bijten elkaar liever dood dan dat ze met elkaar moeten samenleven. Lekker duidelijk en simpel, hahaha. Hier is de ram de baas maar vaak genoeg is de voedster de baas omdat men meestal alleen de ram laat casteren.
Veel plezier met de pup! En met het stel samen natuurlijk. Komt vast goed, anders had je dat nu wel geweten. Als ze elkaar echt echt niet accepteren, laten honden dat ook wel vrij snel merken. Het kan altijd mis gaan maar het beste is, vind ik, om ervan uit te gaan dat dat niet gebeurt terwijl je goed op blijft letten en leren. Zo kun je eventuele problemen herkennen als ze gebeuren. Succes.
Onze reu was volwassen en onze teef ook maar het was liefde op het eerste gezicht, echt waar. Meteen elkaar in de snuit likken en samen oplopen alsof ze nooit anders hadden gedaan.
Maar er was zeker een machtsstrijd gaande in de eerste maanden, dwz ze speelden fel en wild met elkaar (zijn allebei grote honden en het was soms net wildlife reality tv!) ze renden op elkaar af, sprongen hoog tegen elkaar op en worstelden grommend en grauwend. Ik noem dat de berendans. Prachtig gezicht.
Alleen was er voor Bruno weinig eer aan te behalen. Shelly vond het heerlijk zich aan hem te onderwerpen, hahaha. Ze lag kronkelend en kreunend onder zijn machtige houdgreep op haar rug op de grond. Jaaaa, overwin me! Net een soort sex, hahaha. De eerste avond besteeg hij haar dan ook met een ernstige blik op zijn snuit, zo van, dit hoort er blijkbaar bij, nou dan moet ik maar meedoen.
Shelly vond dat erg leuk maar was al gecastreerd en snapte er gelukkig niks van. Ook bij gecastreerde teven komen (ook gecastreerde) reuen aan ze vast te zitten bij dekking en dat kan wel een uur duren. Maar hij heeft een prima neus, na de eerste wat verwarrende avond heeft hij nooit meer geprobeerd haar te dekken.
Pups komen wel op een gegeven moment in de pubertijd, en dan kan de machtsstrijd weer terugkomen, maar dat lost zich meestal vanzelf op idd. Als honden spelen, en je hoort en ziet ze feller worden, gewoon goed kijken wat ze doen. Het kan eruit zien en klinken als een gevecht terwijl het dat niet is. Ze proberen elkaar te overmeesteren, op de rug te gooien ed. Dat hoort erbij tot op zekere hoogte.
Als ze echt vechten, proberen ze elkaar vaak in de nek te bijten, van achteren of van voren, elkaar grommend en bijtend te berijden ed. En echt echt vechten, heb ik alleen gezien op filmpjes, dan vliegen de plukken haar rond en verwonden ze elkaar vreselijk.
Maar als jij denkt dat het niet goed gaat, als in echt echt vechten, grijp dan wel in natuurlijk. Ik heb mensen gezien die naar een gevecht, geen gevecht voor de kill maar wel een echt gevecht, stonden te kijken en niet ingrepen en dat is niet handig en levert bezoekjes aan de dierenarts op. Ze kunnen veel hebben maar niet alles natuurlijk en gaten in de huid kunnen lelijk ontsteken.
Wees wijs als het gaat om vreemde honden, de meeste vinden pups leuk, maar zeker niet alle. Even vragen, vindt hij/zij pups leuk?, is aan te raden want soms vertellen mensen dat pas als de pup al een knauw heeft gehad. Bij sommige honden kan een knauw schade maken. Onze reu, molosserkruising, flink groot, is dol op pups, tot hun puppy krediet op is en dat is als de hormonen op gang komen met 4-5 maanden, sommige later. Dan vindt hij ze goed irritant en dat blijft zo tot ze volwassen zijn. En die waarschuwt ze dan niet voor hij snauwt. Het is dan wel niet echt snappen maar die kop en tanden zijn groot en een puppykop klein. Ik ken een treurig verhaal van een enorme bulldog die een kitten doodde omdat hij met zijn kop draaide en dat iets te snel deed, tegen het kittenkoppie aan. Ze kunnen lomp zijn en daardoor schade maken, soms ook gewoon per ongeluk.
Het gebeurt zelfs heel soms dat een pup of kleine hond wordt aangezien voor een konijn of ander prooidier, ik ken daar ervaringsverhalen over waarbij dat de conclusie achteraf was van betrokkenen bij een klein hondje dat werd doodgeschud door een goeiige border collie die nog nooit een vlieg kwaad had gedaan. Honden kunnen niet zo goed zien van dichtbij en hun zicht werkt het best bij bewegende objecten. Oppakken en schudden, is namelijk wat ze doen met een prooi, niet in een gevecht. En hun brein heeft nog iets meer instinctieve reactie dan de onze.
De vruchtbare teven, die vindt elke hond interessant en Bruno, al jaren gecastreerd kan ze wel zoenen. En Shelly gaat van ze kwijlen, die is bi, hahaha. Ze likt hun plas ook op. De meeste reuen moet Bruno alleen niet meer na zes maanden, tenzij hij ze de baas is natuurlijk, hahaha, hij is een macho maar wel wat onzeker. Kleine reuen vindt ie wel leuk want dat is geen concurrentie.
Maar ga er niet van uit dat elke hond pups leuk vindt, is mijn advies. Sommige mensen laten hun pups overal op af rennen en sommige honden kunnen dan nogal fel reageren en ze op hun rug op de grond kwakken. De meeste waarschuwen eerst maar pups moeten alles nog leren en die snappen een waarschuwing soms niet meteen, of zoeken de grenzen op en luisteren er niet naar. Niet elke volwassen hond gaat daar goed mee om en niet elke eigenaar heeft dat goed door van zijn hond.
Honden hebben het altijd van je nodig dat je goed blijft kijken zodat je hun lichaamstaal kunt lezen, is mijn mening en die van vele anderen. Als je honden hun lichaamstaal goed snapt, is dat vaak genoeg om op tijd in te kunnen grijpen. Het is te makkelijk om te zeggen dat er nooit iets mis kan gaan, dat kan wel, dus let gewoon goed op. Ik ben altijd alleen bezig met mijn honden als ik met ze wandel en niet met telefoneren ed. En met een pup buiten vind ik dat wel nodig, een oogje in het zeil.
De meeste honden zijn vriendelijk en sociaal maar er zijn de uitzonderingen en niet elke baas gaat daar ook goed mee om. Onze reu mag niet snuffelen met puber-reuen want die wil hij opvreten. Dat kunnen wij altijd regelen omdat we met zijn twee zijn en we kennen hem goed. Maar er zijn ook de onbesuizde types. De kreet: dat lost zichzelf vanzelf wel op, gaat niet altijd op met vreemde honden iig. Dus blijf opletten. Honden zijn sterke dieren, ze zijn atleten en worstelaars maar ze kunnen soms ook te ver gaan.
Konijnen zijn daar veel makkelijker daarin. Die doen er meestal een dag over om uit te maken wie er de baas is en meestal blijft dat levenslang zo. De baas blijft wel op haar/zijn strepen staan natuurlijk maar ik heb de machtsverhouding nooit zien veranderen na die eerste dag. Als het 'onderdanige' konijn van gedachten verandert, wat bijna nooit gebeurt, moeten ze uit elkaar worden gehaald. En sommige konijnen bijten elkaar liever dood dan dat ze met elkaar moeten samenleven. Lekker duidelijk en simpel, hahaha. Hier is de ram de baas maar vaak genoeg is de voedster de baas omdat men meestal alleen de ram laat casteren.
Veel plezier met de pup! En met het stel samen natuurlijk. Komt vast goed, anders had je dat nu wel geweten. Als ze elkaar echt echt niet accepteren, laten honden dat ook wel vrij snel merken. Het kan altijd mis gaan maar het beste is, vind ik, om ervan uit te gaan dat dat niet gebeurt terwijl je goed op blijft letten en leren. Zo kun je eventuele problemen herkennen als ze gebeuren. Succes.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
maandag 23 maart 2015 18:57
Een vriendje of vriendinnetje aan huis is iets anders dan een `broertje` of ´zusje´ wat maakt dat je niet meer ´enigst kind` bent. Jouw oudere hond moet even er achter komen waar hij staat, t.o.v. jullie en t.o.v. de pup. Waak ervoor dat je hem nog steeds de meeste aandacht geeft en niet de pup. Verder zullen ze onderling moeten bepalen waar wie staat. Dat kun je niet voor ze regelen. Het ziet er misschien vervelend uit, maar het is gewoonlijk niet meer dan een storm in een glaasje water.
